Na een zoektocht in Bourgondië en met name 'Le Morvan', het hart van Frankrijk, besloten we om onze toekomstige 'maison sécondaire' toch niet zo ver van huis te zoeken. We wilden graag de mogelijkheid hebben om in een weekend op en neer te kunnen en dat is met zo’n
Een week later, op een woensdag in oktober 2000, togen we naar Frankrijk....de eerste dag van de blokkades als protest tegen de hoge brandstofprijzen. De rit had 4 uur kunnen duren maar duurde daardoor bijna 8 uur.
Vermoeid stortten we 's avonds in bed in het door 'De Zeven Valleien' geboekte gezellige en romantische 'manoir'. De volgende dag (donderdag) kwam Frédérique, de Franse, ook Engels sprekende makelaar, ons halen voor de huizenjacht.
We hadden in een van 'De Zeven Valleien' gekregen informatiebrochure aangegeven welke huizen ons aanspraken, dus we gingen gericht op pad. Na 5 huizen, (die heel verschillend waren.....de ene keer een aardig huis met een veel te kleine tuin, de andere keer een huis dat tussen blaffende honden stond of een huis dat ongunstig was ingedeeld, enz.) waren we moe van alle indrukken en we besloten nog één huis te bekijken. Maar....Frédérique had intussen goed door waar we precies naar zochten, hoewel wij het zelf eigenlijk niet eens zo precies wisten. Een oudere woning, liefst boerderij, met kelder en een redelijk stuk grond. Hij wist een huis dat 'het weleens kon zijn', maar dat was niet het huis dat we aangegeven hadden in de brochure. Het stond net te koop en er waren al Franse geïnteresseerden wezen kijken. Die zouden de zaterdag erop terug komen. Het was slechts 2 km omrijden op weg naar het laatste huis, dus besloten we toch maar even te gaan kijken.
We kwamen aan....de zon scheen, de vogeltjes floten, de rust overviel ons, we stonden voor het hek en we dachten allebei dat 'dit het inderdaad wel eens kon zijn'.
Het huis en de tuin bekeken en we werden steeds enthousiaster. Het voldeed aan alles wat we wilden. Vanwege de vermoeidheid besloten we niet verder te zoeken en richting Nederland te gaan. In de auto besloten we al vrij snel het te willen kopen en omdat we wilden voorkomen dat de Fransen een bod zouden doen, besloten we ook, omdat de vraagprijs alleszins redelijk was, deze te betalen. We wisten van Frédérique namelijk dat de Fransen een lager bod wilden uitbrengen. Vanuit de auto langdurig gebeld met 'De Zeven Valleien' om te regelen dat Frédérique weer terug zou gaan naar de oude dame om ons voorstel te bespreken. Voordat we het definitief zouden besluiten moesten we de woning eerst nog wel een keertje grondig bekijken. Alles werd zo geregeld en een week later gingen we dus weer terug en na de bezichtiging besloten we akkoord te gaan.
In een pizzeria-achtige tent (Le Manhattan) op het plein in Hesdin tekenden we het voorlopig koopcontract.
In een pizzeria-achtige tent (Le Manhattan) op het plein in Hesdin tekenden we het voorlopig koopcontract.
Op 5 november waren we er al weer....om de boel bij de notaris te regelen en de sleutel in ontvangst te nemen.
Marie-Thérèse Bastien, de
voormalige eigenaresse van het huis is, zo vertelde zij bij de notaris, na de
oorlog met haar ouders en broer het huis gaan bewonen. Zij meende zich te
herinneren dat op de staldeuren ‘1886’ was geschilderd. Na het overlijden van haar ouders bleef zij met haar broer in de woning wonen. Zowel haar vader als haar broer
waren nog echte klokkenluiders voor de plaatselijke kerk. Nadat haar broer in
1999 of 2000 ook overleed werd de kerk voorzien van een moderne variant.
Marie-Thérèse bleef alleen
in de woning achter. Zij bewoonde het huis zoals veel Fransen op het platteland dat
doen. Voornamelijk in de keuken. De rest van de woning bleef praktisch
onaangeroerd en er werd ook geen onderhoud aan gepleegd. Raampjes waren stuk of ontbraken, de vloeren waren door vocht en houtworm aangetast en de gaten zaten er in, de lemen muren waren in matige staat, enz.
Zij besloot vanwege haar leeftijd en naar later bleek vermoedelijk ook vanwege longkanker het huis te verkopen en in een verzorgings- of bejaardenwoning haar intrek te nemen. Daar is zij eind 2003 overleden en begin januari 2004 begraven in Mouriez in het familiegraf.
Zij besloot vanwege haar leeftijd en naar later bleek vermoedelijk ook vanwege longkanker het huis te verkopen en in een verzorgings- of bejaardenwoning haar intrek te nemen. Daar is zij eind 2003 overleden en begin januari 2004 begraven in Mouriez in het familiegraf.
Mevrouw Bastien was er van overtuigd dat haar hond, die kort voor de sleuteloverdracht overleed, wist dat hij van zijn bazin gescheiden zou worden. Hij kon namelijk niet mee naar de verzorgings- of bejaardenwoning. Zij bewoonde met haar hond die steevast naast het fornuis lag, voornamelijk de keuken alsof het een woonkamer was. De
TV stond er, een dressoir, een eenvoudige tafel met een plastic kleed erop en
een stoel. Aan het plafond, boven de tafel waarop haar broodplankje lag en waar ze zat te eten, hingen de stroperige vliegenvangers die ik me van vroeger nog herinner.
De keuken stelde naar Nederlandse maatstaven niets voor, slechts een
eenvoudige porseleinen wasbak met alleen koud water. De wasmachine stond
ernaast. Het afvalwater werd gewoon via de wasbak in de voortuin geloosd.
Tijdens de bezichtiging hebben we natuurlijk veel foto's gemaakt. Hieronder een aantal ervan.
---- Maart 2001
Een van de eerste acties was om de electriciteit volledig te vervangen. Met name in de keuken was dat hard nodig, want tenslotte zouden daar meerdere moderne keukenapparaten komen.
---- Mei 2001
De verbouwing van de keuken is gestart. Eerst is de kant waar het ‘natte’ deel van de keuken zou komen recht gemaakt met rachels en gipsplaten. Omdat de muren van leem zijn en heel onregelmatig was dat een hele klus.
---- Juni 2001
Veel klussen liepen door elkaar. Af en toe was het om gek van te worden! Terwijl ik druk in de weer was in de keuken, werd intussen de centrale verwarming aangelegd. Toen wij er niet waren is de 3000-liter-gastank ingegraven, een beetje niet-zo-horizontaal-op-zijn-Frans en intussen had ook een stevige windvlaag het gammele afdak van golfplaten achter de houtopslag geruïneerd. 
---- Juli 2001
We gingen weer verder met de keuken.... De natte kant begon al vorm te krijgen en ook aan de andere kant (het kookgedeelte) schoten we lekker op.
De achterkant van het kookgedeelte zou worden betegeld en we hebben ooit in een koopje oude tegeltjes gekocht. Die kwamen nu goed van pas, maar de hoeveelheid was beperkt en het werd dus een hele uitzoekerij hoe we ze moesten verdelen. Maar na veel passen en meten is dit het resultaat. Wij zijn tevreden!
---- Augustus 2001
De deur van de vroegere plee was zo gammel dat het beter was die te vervangen. Niet dat het een noodzakelijke klus was, maar 'je wilt ook wel eens wat leuks doen'. Van vloerdelen heb ik een deur gemaakt en het oude hang- en sluitwerk overgezet. Een laag verf erop en 'klaar'.
De deur van de keuken kreeg zowel aan de achterkant (groen) en aan de binnenkant (gebroken wit) een verse laag verf.
Intussen heb ik ook nog 2 keukenkastjes gemaakt met deurtjes die uit andere kasten kwamen.
De keuken begon ergens op te lijken. De elektriciteit komt vanaf de weg met hangende kabels het huis binnen, rechtstreeks in de keuken.
Om alle meters en de zekeringkast weg te werken moest er een meterkast omheen gemaakt worden.
---- April 2002
De betonvloer in de badkamer was in de zomerperiode van 2001 al gestort samen met Jacob en Sabine (onze skivrienden) en zijn ouders. Het werd dus tijd langzamerhand de badkamer verder te gaan opbouwen. Om leidingen weg te werken en omdat de bestaande muren nogal onregelmatig waren, zijn er van gasbetonblokken muurtjes voor gezet. Dat maakte het meteen mogelijk de inrichting 'wat speelser' te maken.---- Mei 2002
We gingen weer verder met de badkamer en namen ook gelijk het toekomstige washok onder handen. De vloeren werd betegeld, de wasbakken en de toiletpotten en het bad zijn geplaatst en ook de douche begon wat vorm te krijgen.
---- Maart 2003
Het is intussen alweer maart 2003. Omdat we overal tegelijk bezig waren schoot het niet zo hard op als we wilden. Ik was intussen in contact gekomen met een klein aannemersbedrijf in Nederland dat wel interesse had om voor een redelijk bedrag en met kost en inwoning een paar keer naar Frankrijk te komen om de nodige klussen te klaren.
Zo werd een geïsoleerd plafond in de badkamer aangebracht en in de hal een nieuwe rechte achterwand (van houtwerk en gipsplaat). De oude badkamer in de hal (?) had ik intussen weggesloopt. Omdat het aannemersbedrijf er toch was kozen we ervoor de staldeuren, de kunststofdeuren van de hal en de eetkamer en alle ramen in de voorgevel te laten vervangen door hardhout met dubbel glas. De vervanging van de ramen was echt nodig, veel ruitjes waren stuk, de restanten stopverf lieten los en het houtwerk was behoorlijk aan het vergaan.
---- Oktober 2003
Intussen is het oktober 2003. In de zomer is het nodige gebeurd. Het afdak achter het huis is vernieuwd en de houtopslag is al aardig opgeknapt. We zijn begonnen met het aanleggen van een border op de plaats waar een van de houtopslagjes had gestaan (die hadden we vanwege het instortingsgevaar in het begin al snel gesloopt).
De kelder is opgeruimd en omgetoverd tot een wijnkelder. De nodige rekken zijn geplaatst en de wijnvoorraad is overzichtelijk ingedeeld.
We ondervonden steeds problemen met de centrale verwarming, althans met de gastoevoer. Zodra we wilden gaan koken viel de gasdruk weg en sloeg de cv-ketel af. Een hoop heisa gehad met de cv-installateur die maar niet begreep hoe dat kon en het ook niet wist op te lossen. Uiteindelijk kwam de leverancier er aan te pas en toen bleek dat de leiding vanaf de gastank een te kleine diameter had volgens de installatie-instructie. Natuurlijk kon de installateur er niet onderuit (het was tenslotte zijn fout) de gasleiding te vervangen, maar wij moesten dan wel 'even' de geul weer opengraven. Op zich een vreemde gang van zaken, maar we gingen er toch maar mee akkoord. Vera en ik hebben 2 dagen lang ons uit de naad gewerkt. We waren gesloopt.
De deur van het washok is vervangen en de deur van de badkamer is hersteld (er was door houtrot een hoek verdwenen). Na het nodige schilderwerk zag het er allemaal weer piekfijn uit, maar gelukkig wel met behoud van het authentieke karakter.
Provisorisch hebben we, met de winter in het vooruitzicht, in de zitkamer alvast een op de kop getikt oud houtkacheltje geplaatst.
---- Januari 2004
Gezien de periode van het jaar niet echt het moment om buiten te zijn. Gewoon dus de 'nodige' dingen binnenshuis gedaan: een boekenkast, die later meer speelgoed- en spelletjes kast zou worden, gemaakt in de zitkamer, spiegels opgehangen en haken bevestigd aan de badkamerdeur.
---- April 2004
Het aannemersbedrijfje kwam nog een keer naar Frankrijk. Het dakkapelletje op de grote stal tegenover het huis was helemaal verzakt. Een van de gemetselde zijkanten was gescheurd en het leek erop dat spontaan een groot gedeelte van het muurtje naar beneden kon storten. Veel te gevaarlijk dus dat moest vervangen worden.
Ik ben intussen begonnen met het afwerken van de scheve en slechte muren in de hal bij de schouw en keldertoegang.Binnenshuis begint het allemaal bewoonbaar te worden. De eetkamer is klaar en de badkamer heeft een kleurtje gekregen.
---- Maart 2005
Samen met René (zwager) is de hal aangepakt. De boel was al geschilderd, maar de steenstrips moesten er nog tegenaan. Een hoop werk, maar het valt eigenlijk niet op dat het geen echte stenen zijn.
---- Mei 2005
Van een kennis kreeg ik 3 kippen die anders de volgende dag, omdat ze onvoldoende eieren legden, met een omgedraaide nek de soeppan in zouden gaan. Ze hebben het maar een paar maanden uitgehouden tot de een na de ander een natuurlijke dood stierf. Ze hebben nog wel wekenlang eieren gegeven. Het heeft uiteindelijk wel meer gekost aan nachthokken, voer- en drinkbakken dan ze aan eieren opleverden, maar het was een geweldig gezicht ze lekker te zien rondscharrelen.
---- Juni 2005
We hebben een eethoekje in de keuken geplaatst en 2 oude/antieke lampjes opgehangen boven de spiegels in de badkamer. Verder is de badkamer wat opgesmukt met Afrikaanse (?) maskers. De digitalissen (vingerhoedskruid) staan volop te bloeien.
---- Augustus 2005
In onze vakantie zijn Allan (broer van Vera) en Marjan (schoonzus) overgekomen om te helpen met het leggen van een terras achter het huis onder het afdak.
---- November 2005
Het toegangshek naar het erf had zijn beste tijd wel gehad. De hekken die je in Frankrijk kunt kopen vonden we niet onze smaak. Uiteindelijk hebben we dus een hek laten maken door een Nederlandse onderneming. Het wordt volgens mij wel in Tsjechië, geproduceerd, maar dat maakt natuurlijk niet uit.Met een paar man (René W. die het hek in zijn bus kon vervoeren, René T., mijn zwager en Kees, een vriend van een van mijn schoonzussen) hebben we het hek geplaatst. We hadden voor het betonblok waar een van de palen in stond van het oude hek, wel de hulp van overbuurman Dominique nodig. Met een van zijn landbouwwerktuigen trok hij het blok met paal en al fluitend uit de grond.
---- April 2006
De grond onder het in het najaar geplaatste toegangshek moest nog even gefatsoeneerd worden en hier en daar wat opgehoogd. Ik heb dus een lading graszoden (kennen ze voor zover we weten in Frankrijk niet) meegenomen en gelegd met stoeptegels voor de verharding.Dat laatste was niet zo'n succes.....een paar dagen na het leggen is de gastank gevuld en de vrachtwagen die dat kwam doen reed een groot aantal kapot. De tegels hebben we er maar weer uitgehaald.
Omdat René W. erg enthousiast was over het huis is hij met zijn vrouw Bianca en de kinderen een weekje overgekomen. We hebben samen 2 picknick-sets in elkaar geflanst en neergezet in de tweede tuin bij de kampvuurplaats, en een schommel, klimrek en wip geplaatst.---- Mei 2006
Er is weer een hoop gebeurd.... het vervallen houtopslagje naast het kippenhok heb ik weggehaald om er een kleiner en hoger afdakje te maken met een terrasje waar je op bepaalde momenten even van de zon en de weelderige border kunt genieten.
De slaapkamers zijn helemaal op orde, bloembakken onder de ramen en....een kruidentuin gemaakt met in het midden een zonnewijzer, die redelijk gelijk loopt :-).
En de watermolen in een plaatsje verderop (Maintenay) waar we een keer, moe van het klussen, naar toe zijn gegaan om daar een crêpe te eten. En die zijn daar heerlijk!
En foto's uit 2007? Gek genoeg heb ik die niet van onze bezigheden in Frankrijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.