Voorjaarsvakantie en een nachtelijke indringer?

 ---- Zondag, 17 april 2022, 1e Paasdag

Vanmorgen stond ik bijtijds op omdat de auto vol geladen moest worden met de standaard meesleep-spullen, maar ook dit keer met een zaagtafel die ik nodig had voor een fietsenschuur bij Ruud en Marja, het overgebleven hout van de fietsenschuur, nieuw hout voor te maken plantenbakken voor de moestuin van Vera en....kratten en bakken vol met gekochte en opgekweekte plantjes. Omdat ik geen tijd heb gehad om de auto nog leeg te halen van de fietsenschuur-klus moest dat vanmorgen nog. We waren best wel weer toe aan een beetje afleiding in Frankrijk. We hadden sowieso een enerverende week achter de rug die we afsloten met afscheid nemen van onze goede vriend Chiel. De strijd tegen de welbekende en gevreesde ziekte die hem overviel, was niet te winnen. 

Als onze beveiligingscamera beweging detecteert krijg ik een mailtje. Geregeld staat er dan een kat op die tussen de spijlen van het hek doorkruipt of een haas of konijn, maar dit keer was het....een hertje! Misschien wel de boosdoener die hier en daar een vers mals takje met knoppen afknaagt!

Maar goed....met prachtig weer heb ik de auto vol geladen, met prachtig weer vertrokken we omstreeks half elf en met prachtig weer kwamen we iets na 3 uur aan. Het was niet al te druk op de weg, dus het was relaxed rijden.

Na een kop-koffie-waar-we-aan-toe-waren hebben we een rondje tuin gedaan, nieuwsgierig hoe alles er bijstond. Hoewel we slechts iets meer dan 2 weken weg zijn geweest, was het verschil goed te zien. De bomen in het blad, de borders die zich beginnen te vullen en het gras veel te lang. Dat laatste komt omdat de maaimachine nog niet terug is van de reparatie. Ik zal Bruno een dezer dagen vragen of hij er meer van weet, maar het zou me niet verbazen als de het-is-wachten-op-een-onderdeel-smoes op tafel komt als excuus dat er gewoon nog geen r**t aan gedaan is 😒.

Na het uitladen van de auto is Vera wat behoeftige planten van water gaan voorzien en ik heb het toegangshekje van de moestuin ontdaan van het provisorische touwtje en voorzien van een fatsoenlijke heksluiting. 

Daarna, hoe kan het ook anders, zijn we neergestreken op het zonneterras, genietend van de zon, de kwetterende en ruziemakende boerenzwaluwen, de andere fluitende vogeltjes en natuurlijk ook genietend van een bijpassend wijntje. 

---- Maandag, 18 april 2022, 2e Paasdag

Het weer was vandaag niet zo zonnig als aanvankelijk was voorspeld. Daarom voelde het ook allemaal wat frisjes aan. Maar om te werken was het prima 😃. En dat hebben we dus ook gedaan!

In de moestuin groeit alles best wel aardig, maar helaas al het onkruid ook. Dus Vera is bijna de hele dag bezig geweest in de strijd tegen het onkruid. Het is nog niet klaar, maar op een gegeven moment vond ze het welletjes en is toen de meegebrachte planten in potten gaan doen. En zo begint het er allemaal weer wat kleurrijker uit te zien! We hebben best wel wat geraniums van vorig jaar over kunnen houden en die zijn samen met nieuwe in de hangbakken gedaan. De bakken hangen ook weer onder de ramen. Het ziet er nog wat armetierig uit, maar met wat voeding, water en zon komt dat nog wel goed.

Vera wilde graag nog wat kweekbakken op stahoogte. Daarvoor hadden we plastic bakken gekocht waar ik alleen nog maar 'even' een houten bak om moest maken....op poten natuurlijk. De eerste bak is klaar en de tweede gedeeltelijk. Omdat de auto zo vol was heb ik waarschijnlijk alleen de poten voor de eerste bak meegenomen. De tweede bak moet dus nog even wachten.

Verder heb ik nog een kweekkasje in elkaar geknutseld, de warmtelamp boven de tafel op het kippenterras opgehangen, en meer van dergelijke kleine klusjes gedaan.

Morgen ga ik even achter de zitmaaier aan, want het gras wordt toch wel hinderlijk hoog.

---- Dinsdag, 19 april 2022

Vandaag was het prachtig weer. De weerbobo's hebben zich waarschijnlijk een dag 'vergist', want ze voorspelden voor vandaag het weer dat we gisteren hadden 😂.

We hebben vandaag ook allemaal een stuk rustiger aan gedaan. Vera had zich gisteren namelijk iets té enthousiast op de moestuin gestort en daardoor had ze gisteravond behoorlijk last van haar rug. Een beetje rustig aan doen kon dan ook geen kwaad. Na het boodschappen doen is ze de moestuin toch weer in gegaan en is begonnen met onkruid verwijderen. Het lijkt wel een niet-te-winnen-aangelegenheid, dus we gaan tussen de plantenbakken grote tuintegels en wat dunne betonnen platen leggen, zodat daar in ieder geval geen onkruid meer kan groeien. Verder is de heemtuin nog gedeeltelijk opgeschoond van zaailingen van de Esdoorn en heeft ze kleefkruid en brandnetel verwijderd. 

Ik ben vanmorgen begonnen om de deur van de stal naast de garage eens flink onder handen te nemen. Eerst heb ik de deur met ammonia afgenomen, geschuurd en weer ontvet. De kale plekken, omdat het al veel te lang geleden was dat-ie een schilderbeurt kreeg, heb ik met grondverf geschilderd. De roestige scharnieren heb ik met een staalborstel geborsteld, zodat ik die na het schilderen van de deur in de zwarte Hammerite kan zetten. Morgen komt er weer een nieuwe groene laag op de deur.

Omdat ik toch al met kwast en verf in de weer was heb ik ook meteen de tuintafel op het kippenterras een nieuwe laag beits gegeven. Hoewel de tafel er nog best knap uitzag bleek het na de eerste streken verf toch behoorlijk nodig. 

Vanmiddag ben ik even naar Bruno gereden omdat ik benieuwd was naar de maaimachine. Hij had vorige week nog gebeld en als ik het goed begrepen heb was de poelie (?) naar beneden gezakt. Geen idee wat dat allemaal inhoudt, maar Bruno ging meteen weer bellen met Jean Etienne. Zijn telefoon stond op de luidspreker en voor mijn gevoel enigszins geïrriteerd gaf Jean Etienne aan dat-ie morgen de maaier terug komt brengen. Bruno komt dan ook om het gras te maaien.

De vele madeliefjes en de nodige paardebloemen die het gras sieren zullen dan een kopje kleiner gemaakt worden, maar ze zullen zeker weer terugkeren 😀.

De boshyacinten staan volop in bloei. We waren verrast want er blijkt ook een witte variant van te bestaan. Die hadden we eerder nog niet gezien. 

---- Woensdag, 20 april 2022

Op het randje van de heemtuin, staat al heel lang een rozenstruik die voornamelijk voorover hangt tussen de monnikskappen. Vera vond dat dat geen recht deed aan de roos, dus er moest iets anders komen. En dat wordt dan een 'garden obelisk', ongeveer zoals op de foto te zien is, maar dat beschouw ik als een projectje voor een ander moment, dus vanaf vandaag moet de roos het doen met een ijzeren staaf die ik ernaast in de grond heb gemept 😊. 

Daarna is er van alles door elkaar gaan lopen. Ik heb de staldeur nog van een groene laag voorzien en morgen gaan dan de scharnieren in de Hammerite! Ik ben ook nog even wat blokken walnotenhout gaan kloven en terwijl ik daarmee bezig was hoorde ik een auto het erf oprijden. Het bleek niet Jean Etienne te zijn met de verwachte maaimachine, maar een zekere Dany Vanhove, die met een vrachtautootje geregeld langs rijdt op zoek naar metalen. Aanvankelijk dacht ik niets te hebben tot ik me realiseerde dat de 2 jaar terug overgenomen tuinkas waarschijnlijk nooit meer opgebouwd gaat worden. Dus na een kort overlegje met Vera verhuisden de metalen delen van de kas naar de vrachtauto en waren wij er van af!

Op verzoek van Vera heb ik de bosmaaier weer van stal gehaald en heb behalve wat erg hoog geworden graskanten ook de heemtuin en de paadjes in de moestuin gemaaid. Het is ondoenlijk om het onkruid daar handmatig te verwijderen, maar als ik er met enige regelmaat de bosmaaier over heen haal, gaat er vanzelf gras groeien is de ervaring. Natuurlijk moet dat ook onderhouden worden maar dat is makkelijker dan diverse soorten onkruid in toom houden.

Niet alleen het onkruid groeit goed....ook de erwten en de maggiplant hebben het er erg naar hun zin.

Halverwege de middag kwam Bruno met het idee het gras te gaan maaien. Maar....we zijn in Frankrijk dus de toezegging dat vandaag de maaier terug zou komen was weer een loze. Bruno werd er ook een beetje énervé (=pissig) van en ging meteen naar Jean Etienne bellen. Maar....waarschijnlijk staat nummerherkenning aan dus de telefoon werd mooi niet opgenomen! Bruno besloot maar even langs te gaan en toen-ie weer terug kwam bleken ze dus wel aanwezig te zijn. Volgens Bruno was het een smoes maar het argument was dat het een dag langer duurt omdat het onderdeel niet paste. Blijkbaar kan in 1 dag het nieuwe onderdeel besteld, geleverd en gemonteerd worden want nu komt de maaier morgen. Waarom de maaier dan al 3 weken bij Jean Etienne staat is me een raadsel. Maar dat uitstel gaf me nog wel even de gelegenheid een fotootje te maken van het gras waar momenteel de 'Gewone Brunel' welig tiert. 

De vuurschalen heb ik weer in de gisteren gebeitste tuintafel gemonteerd en ik besloot ook maar meteen de gastankjes aan te sluiten. Net toen ik de slang op een van de gastankjes wilde doen besloot een bijtje even poolshoogte te nemen in het gaatje van de gasfles waar nou juist de slang op moest. Ik heb even gewacht tot-ie er weer uit zou gaan, maar toen me dat te lang duurde heb ik het arme bijtje er met kracht uitgespoten door de gaskraan even open te zetten 😂. Blijkbaar had-ie er geen last van want hij vloog gewoon weer verder!

Toen ik van de week de warmtelamp ophing zag ik dat op het zoldertje van het kippenhok het nodige puin (hout en kapotte dakpannen) nog lag. Het ligt weliswaar niet in de weg, maar ik besloot toch maar het zoldertje op te klimmen en de boel op te ruimen. 

Vera is voornamelijk weer bezig geweest in de tuin, maar is ook begonnen haar atelier, waar bijna 3 jaar (onder andere vanwege Corona) niets aan gedaan is, op te ruimen. 

---- Donderdag, 21 april 2022

Vandaag scheen de zon weer volop, maar het windje dat er bij stond was aan de frisse kant. Geen reden om de staldeur niet verder af te maken. De scharnieren en de grendels zijn in de zwarte Hammerite gezet en toen dat droog was is heb ik alles weer gemonteerd. 

Morgen maar beginnen met een van de andere staldeuren....

Vera ging verder met uitmesten van het atelier en ik heb de nieuwe werkplaats een beetje opgeruimd en zo langzamerhand begint de aanhanger vol te raken met rommel die ik binnenkort weer bij de déchetterie kan dumpen.

Ik heb verder nog wat hout gekloofd maar, zoals ik een tijdje terug al bespeurde, krijg ik toch de indruk dat de kloofmachine het niet meer helemaal doet zoals in het begin. Hij gaat traag en klooft maar met moeite. Ik heb dus de leverancier gebeld en heb een mailtje gekregen met dingen die ik even moet nakijken. Dat doe ik morgen en dan zien we wel.

En de zitmaaier? Die is dus weer niet gekomen en geen enkel bericht gekregen waarom en wanneer-ie dan wel komt. Als-ie morgen niet komt ga ik zaterdagochtend maar even verhaal halen bij Jean Etienne.

---- Vrijdag, 22 april 2022

Vanmorgen heb ik eerst op aanwijzingen van de kloofmachine-leverancier een en ander aan de kloofmachine nagekeken. De 3 aanwijzingen die ik kreeg waren:

1. geschikte stroomtoevoer met een capaciteit van 2700W regelen;

2. de hydraulische olie nakijken;

3. de hendels zonodig vast(er) draaien met een 10mm-sleutel.

Het eerste punt speelde niet want de kloofmachine heb ik steeds met dezelfde kabel aangesloten en in het begin deed-ie het perfect.

Het tweede punt heb ik nog niet gedaan want ik het is nogal wat om die lood- en loodzware machine even op zijn achterste te zetten en dan het oliepeil te meten!

De hendels heb ik iets vaster kunnen draaien, maar wat dat met de kloofkracht en snelheid te maken heeft is me een raadsel. Maar je weet maar nooit!

Misschien is het verbeelding maar de klover leek het iets beter te doen, althans wat de snelheid betreft. De kloofkracht is niet wat ik gewend ben, maar het hout van de walnotenboom leek sowieso geen gemakkelijk hout om te kloven. Ik ga het nog even aanzien en misschien heb ik morgen genoeg moed en kracht om de klover op zijn achterste te zetten!

Ik hield het net voor gezien toen Vera me kwam halen met de vraag of we samen niet iets in de tuin konden doen. Ze had haar zinnen gezet op een klein terrasje voor haar blokhut in de moestuin. Dus na wat opmeten, heen-en-weer slepen van de nodige tegels en betonplaten was ik een terrasje in elkaar aan het flansen. Het is niet groot maar groot genoeg om de 2 stoeltjes die tot dusverre altijd op het terrasje voor het kippenhok stonden te verhuizen en voor de blokhut te plaatsen.

  

's Middags heb ik de deur van de stal die we 'gastenhuis' noemen, geschuurd en geschilderd. Morgen misschien nog een keer en dan de scharnieren nog in de Hammerite. 

Vera is in de grote border aan de gang gegaan met de graskanten, maar dat is nog niet klaar. Omdat ze ook aan haar rug moet denken is ze daar bijtijds mee gestopt en ze hoopt dat ze het morgen afkrijgt. Ze is daarna verder gegaan met opruimen van het atelier.

We zijn vandaag bijtijds gestopt en toen ik aan het eind van de middag uit de luie stoel opstond en door het raam keek zag ik de auto van Bruno staan. Ik had hem helemaal niet gehoord, maar toen ik naar buiten kwam had hij de aanhanger die nog dwars op het gras stond al in de hoek geparkeerd en zei 'il arrive'. Dat betekende dus dat de zitmaaier weer terug gebracht zou worden. Van Bruno begreep ik dat hij wederom met Jean Etienne had gebeld, dat de laatste een of andere k-smoes had geprobeerd, maar toch overstag ging om 'm te brengen.

Bruno is nu dus het gras aan het maaien. Het betekent wel dat ik morgen weer aan de bak kan met de bosmaaier om de graskanten te doen!

---- Zaterdag, 23 april 2022

Vandaag hebben we niet veel gedaan....we hadden er doodgewoon een keer geen zin in! Uit de wind was het goed toeven, maar in de wind was het best wel fris. Ik heb alleen nog een hoop graskanten en een stuk bos gebosmaaierd. Toen aan het eind van de middag de wind wat ging liggen heb ik nog even de scharnieren van de gisteren geschilderde deur in de Hammerite gezet. En dat was het! 😁

---- Zondag, 24 april 2022

Vermoedelijk zijn we vannacht gestoken door een werkbij, want vandaag hadden we er weer helemaal zin in! We hebben de reden van de dip van gisteren vermoedelijk achterhaald: vermoeidheid! 😄

Vera ging vanmorgen meteen verder met de border die nu zo'n beetje klaar is. Eindelijk....de achterstand van 2 jaar Corona is daarmee een beetje weggewerkt. Ik ben de grote stal tegenover het huis ingegaan om op te ruimen, want het lopen werd daar steeds moeilijker. Het resultaat is dat de aanhanger en auto vol liggen met troep dat ik morgen naar de déchetterie ga brengen. Er is nog veel meer uit de stal op te ruimen, maar dat lukt gewoon niet in één keer. Wellicht van de week nog een ritje! 

Hoewel Vera de afgelopen week al heel wat brandnetels en kleefkruid uit de heemtuin heeft getrokken, zijn we samen nog even de achtergebleven restjes ook gaan weg werken. 

In het smalle randje tussen het van de week gemaakte terrasje in de moestuin en de grote bak ervoor heeft Vera nog wat Oostindische kers gezaaid, want 'anders gaat er onkruid groeien'. 

Omdat ik nog steeds op zoek was naar een plek om nog wat gekloofd hout op te stapelen bedacht ik me dat ik eerder al een afdakje naast de blokhut in de moestuin had gemaakt. De bedoeling was dat er planken in zouden komen waar Vera van alles en nog wat op kon zetten. Maar....de planken waren er nog niet, dus na tig kruiwagens vol heen en weer leeg terug zeulen, was ook dat een houtopslagje geworden. Ik moet nog wat kruiwagens wegwerken, maar als ik her en der op de eerdere stapels nog wat bij gooi dan lukt dat wel.

Vera is vanmiddag haar atelier eindelijk weer eens ingegaan en nu eens niet om schoon te maken, maar om creatief bezig te zijn. Kortom: het was vandaag weer een prima dag èn met mooi weer!

---- Maandag, 25 april 2022

Omdat het vandaag wat aan de frisse kant was hebben we eigenlijk niet zo veel gedaan, zeker buiten niet. Vera heeft de tomatenplantjes in grotere potjes gezet en in de moestuin heeft ze het toekomstige tomaten- en paprikabed al klaar gemaakt zodat de plantjes de volgende keer daar een plekje kunnen krijgen. De moestuin-dependance, die we tot vandaag tweede badkamer noemden, staat helemaal vol met plantjes, die nog net niet genoeg tegen de kou en wind kunnen om buiten te blijven. 

Ik heb de laatste kruiwagens met gekloofd hout nog weg kunnen werken. Overal een beetje erbij en weg was het!

Vanmiddag ben ik met de afgeladen aanhanger en auto naar de déchetterie gegaan om de hele boel daar te lossen. De 6 houten stoelen die op zich nog goed waren had ik net opgestapeld toen een oud en beetje kromlopend mannetje op me af kwam, naar de stoelen wees en iets onduidelijks mompelde. Later bleek dat: 'sont-ils bons?' te zijn. Hij was meteen enthousiast en vroeg of hij ze mocht hebben. We hebben nog een praatje gemaakt en de man was zo blij dat-ie me meerdere keren in de arm kneep en op mijn schouder klopte. Ik heb 'm nog aangeboden te helpen de stoelen in de aanhanger die vermoedelijk door zijn dochter leeg gehaald werd, te leggen maar daar wilde hij niets van weten. Even later sleepte hij sjokkend 2 stoelen naar zijn aanhanger en al zwaaiend vertrok hij 😊.

Zowaar hadden we vanmiddag even een kort regenbuitje....goed voor de grond, maar onvoldoende om de waterbakken en -tonnen die behoorlijk leeg beginnen te raken, te vullen. 

En dat was het voor vandaag....morgen weer een nieuwe dag!

---- Dinsdag, 26 april 2022

Toen ik vanmorgen enthousiast wilde beginnen met het schilderen van de staldeur tegenover het huis, wist ik niet dat de wind nog zo koud was dat ik al snel weer naar binnen ging. De zon scheen wel, maar die wind was niet te harden!

Ik ben na opgewarmd te zijn maar wat gaan rommelen in de werkplaats. De garage begint wat leger en de werkplaats voller te raken. Ik heb intussen ook hout besteld om de lemen achterwand van de werkplaats helemaal dicht te maken. De restanten leem haal ik wel eerst weg, want dat ga ik weer gebruiken om de gaten dicht te smeren aan de andere kant van de hooischuur.

Verder hebben we het aardig rustig aan gedaan. Vera ging vanmiddag haar atelier weer in en ik besloot de deur van de stal toch maar te gaan schilderen. De temperatuur was intussen een stuk aangenamer geworden. Na het ontvetten, schuren en weer ontvetten kon ik er een nieuwe groene laag op rollen. De weerspiegeling van het huis is in de nog glimmende verf te zien. Morgen nog even de scharnieren in de Hammerite en dan is die deur ook af!

---- Woensdag, 27 april 2022

Vandaag was een beetje van-alles-en-nog-wat-dag! Maar echt druk gemaakt hebben we ons niet. Vera is het voormalige kippenhok gaan uitmesten en ik heb allerlei nog-af-te-werken-klusjes gedaan. In ieder geval heb ik de intussen leeg gestookte houtopslag weer wat aangevuld met hout uit de hooischuur. Omdat we toch richting zomer gaan is het nog niet nodig 'm helemaal te vullen. 

De scharnieren van de gisteren geschilderde staldeur heb ik ook in de Hammerite gezet, dus de deur is nu af! Ook de windhaan, die Vera weer tegen kwam tijdens het opruimen hebben we weer een plekje in de border gegeven. 

Eerder deze week gaf Vera aan dat het gezien de droogte en het leegraken van de watertonnen in de moestuin toch wel handig zou zijn als er nog een of meer tonnen bij komen met een overloopje van de ene in de andere ton. Dat soort goede ideeën betekenen eigenlijk altijd weer een 'klusje-erbij'. Dat moet ik allemaal nog uitzoeken, maar het lijkt erop dat dat de volgende keer dat we hier zijn gerealiseerd moet worden!

De komende 2 dagen zullen voornamelijk bestaan uit opruimen, schoonmaken enz. Als we weer terug in Nederland zijn komen Ruud en Marja hier voor 2 weken naar toe. De laatste dagen van hun verblijf zijn wij er ook bij.  

---- Donderdag. 28 april 2022

Vandaag was toch niet alleen maar een opruim- en schoonmaakdag 😃, maar meer een dagje van van-alles-en-nog-wat.

Ik heb voor de zekerheid de scharnieren van de pas geschilderde staldeuren nog een laagje Hammerite gegeven. Ik weet nu zeker dat ze er weer een tijdje tegenaan kunnen. Zo links en rechts heb ik de gebruikte spullen weer op hun plek gelegd en gezet. 

Omdat er toch nog wat stukken walnotenstronk iets boven de grond uitsteken ben ik die met een bijl te lijf gegaan. Er is best wel een aardig stuk van af, maar bij lange na niet alles. Omdat doorgaan gegarandeerd morgen enorme spierpijn zou opleveren ben ik er bijtijds mee gestopt. Als ik iedere keer dat we hier zijn een stukje doe, dan zal-ie ooit wel zijn verdwenen! 

Toen we vanmorgen op het terras aan de koffie zaten bedachten we dat de windhaan die we gisteren weer een plek in de grond hebben gegeven, niet helemaal tot zijn recht kwam. Praktisch gelijk kwamen we beiden op het idee de haan een plek hogerop te geven en wel op het terrasdak boven het kippenterras. Ik moest daarvoor wel een stukje hout aan de nokbalk maken, de metalen buis waar de haan op staat doorzagen, gaatjes boren en vastschroeven. Een uurtje later stond de haan pontifikaal met zijn kop in de wind boven op het dak!

Vera heeft courgette en pompoen opgepot. De van de week in de grond gestopte zaden van de oostindische kers lijken te zijn opgevreten door een of ander dier. Ze heeft nu nieuwe zaden in potten gestopt met een stuk gaas er overheen.

Ook de opkomende wortelplantjes zijn uitgedund. Het loof van de uitgetrokken plantjes schijnt eetbaar te zijn en dat vind ik dus vanavond terug in de salade.

Toen ik vanmorgen een rondje tuin deed zag ik in het bos dat een aantal uitlopende struiken omgeven was door brandnetels. Omdat ik toch handschoenen aan had ging ik brandnetels trekken, maar je kunt dan wel handschoenen aan hebben, maar als je dan toch even iets te onvoorzichtig bent slaan de brandnetels wel tegen de onderarmen.... 😒 

Dat ging natuurlijk behoorlijk jeuken en toen ik blijkbaar hardleers nog een paar keer brandnetels met mijn onderarmen in aanraking liet komen, was ik er klaar mee. Een halfuur later tientallen kleine witte jeukende bultjes op de armen!

En....in al onze wijsheid maar vooral wispelturigheid hebben we besloten niet zaterdagochtend vroeg, maar morgenavond al richting Nederland te gaan. Daarmee is dit het laatste bericht geworden. 😀