Gisteren, tweede Kerstdag, zijn we bijtijds richting 'la vieille ferme' vertrokken. In Nederland was het rustig op de weg, in België wat minder en waren er meer vrachtauto's en in Frankrijk idem dito. In België en Frankrijk kennen ze geen tweede Kerstdag, dus dat zal zonder meer de reden van de wat grotere drukte zijn geweest.
Vorig jaar hebben we Oud en Nieuw hier gevierd met de 'Big Five'. Dat is zo goed bevallen dat we het nog een keertje overdoen :-). Als morgen Rob en Anita er zijn, zijn we op 4/5 van de 'Big Five'. Op Piet moeten we iets langer wachten....dat wordt zaterdagavond of anders zondag aan het begin van de middag. Vorig jaar met Oud en Nieuw hebben we plannen gemaakt om met z'n vijven in 2019 naar Schotland te gaan met wellicht een uitstapje naar Ierland. We hebben toen ook het concept-fotoboek bekeken van onze Zuid-Afrikatrip in 2017 en toen Vera en ik dat een paar weken later gingen brengen opperde ik dat ik weer even in door de foto's had gebladerd en gewoon zin kreeg weer terug te gaan. Schotland kon altijd later nog! Mijn voorstel om weer naar Zuid-Afrika te gaan was binnen 20 seconden aangenomen :-). We vertrekken op 4 november 2019 om op 24 november weer terug te keren. We starten in Johannesburg, zakken dan wat af naar het zuiden, brengen een bezoek aan Lesotho en steken daarna dwars door het land richting westkust om langs de kust verder naar beneden te zakken om uiteindelijk nog 4 dagen in Houtbay (bij Kaapstad) door te brengen in een verschrikkelijk luxe 'estate', waar we in 2017 ook (2 nachten) hebben verbleven, Een mooi vooruitzicht!
Vanmorgen heb ik eerst een rondje terrein gedaan, maar al vrij snel werden de tenen losliggende klompjes in de laarzen. Na het ontdooien en een kop koffie kwam zowaar het zonnetje er een beetje bij en dat maakte meteen de temperatuur een stuk aangenamer. Goed het blijft winter, dus warm aankleden is wel een vereiste. Eerst heb ik de meegebrachte lading steentjes uit de auto in een van de stalletjes opgestapeld. Wat we daarmee gaan doen is nog een raadsel, maar het is een 'krijgertje' en daar kan ik moeilijk 'nee' tegen zeggen. Ze stonden thuis opgestapeld in het steegje naast ons huis, maar het werd gewoon tijd ze daar eens weg te halen....
Daarna heb ik de vorig jaar gemaakte houten kerstbomen en ster opgehangen om toch nog een beetje sfeer te creëren. Vera is de druif, appel- en perenboom gaan snoeien.
Jaren geleden heeft onze overbuurman Dominique zijn terrein met palen en prikkeldraad afgebakend. De afbakening moet minimaal 50cm van de door het kadaster geplaatste witte paaltjes worden aangebracht. Dominique heeft dat destijds met zijn blote oog gedaan, maar waarschijnlijk meer met een dicht oog, want de afstand is nergens 50 cm of meer :-(. Dat maakt dat de ruimte tussen het prikkeldraad en de achterkant van de garage en werkplaats zo krap is dat het niet uitnodigt om daar even wat bramen te gaan snoeien. Dat heeft dus jaren zijn gang kunnen gaan en dat was aan de wilde bossages ook duidelijk te zien. Vandaag moest het dus maar gebeuren. Ik ging baggerend door de blubber het weiland op omdat het makkelijker was vanaf die kant de bramen te lijf te gaan. De koeien stonden toch op stal dus daar zou ik geen last van hebben.
Wat ik afknipte kwakte ik met een hooivork over het prikkeldraad waar Vera het iets kleiner knipte, in de kruiwagen deed en afvoerde naar de vuurplaats om op een later moment in rook op te laten gaan.
Halverwege de middag verdween de zon en werd het meteen frisser. Nog niet alle bramen zijn weggeknipt maar het meeste is gedaan. Wellicht maken we het morgen nog even af.
Bruno kwam ook nog even langs. Hij vertelde dat hij een paar weken geleden even een kijkje op het terrein had genomen om te zien of alles nog in orde was. Het schijnt hier stevig gewaaid te hebben. In het bos had hij gezien dat ik een flink aantal bomen met gele verf had gemarkeerd die gekapt kunnen/moeten worden. Hij hoopte dat hij dat weer mocht doen. Vast niet omdat hij het zo leuk vindt maar waarschijnlijk omdat het goed betaalt! :-)
Ik ben akkoord gegaan (was toch al de bedoeling!) maar het tijdrovende kloven doe ik zelf met de kloofmachine. Bruno kapt de bomen, zaagt ze in stukken en legt ze achter de hooischuur zodat ik ze te zijner tijd zo kan pakken om te kloven.
---- Zaterdag(ochtend), 29 december 2018
Gisterochtend appte Piet dat-ie het toch niet ging redden in verband met werkdrukte. We komen dus niet verder dan 80% van de 'Big Five'!
Rob en Anita appten vervolgens om half elf dat ze onderweg waren. Met wat tussenstopjes zouden ze dan ergens tussen 15 en 15.30u aankomen. Vera ging de boel een beetje aan kant brengen en ik ben verder gegaan met 'de bramen'. Al met al wat dat redelijk snel gebeurd....het meeste was immers de dag ervoor al gedaan. Toen ik met een stevige ruk een lange bramenrank wegtrok bleek dat die tussen de dakpannen van de werkplaats was doorgegroeid. Een dakpan tetterde naar beneden en als die nou gewoon op de drassige grond was gevallen....maar nee, die moest zonodig eerst even de stalen balk van het hekwerk aandoen. Dus scherven rapen en op zoek naar een andere dakpan :-(.
In ieder geval is de achterkant voorlopig weer bramenvrij.
Op de verwachte tijd kwamen inderdaad Rob en Anita aangereden. Eerst even wat koffie en toen over naar 'een wijntje'. 's Avonds na het eten hebben we nog een hele tijd zitten natafelen met wat likeurtjes. Ik heb mijn bluetoothspeakertje en tablet erbij gepakt en met Spotify hebben we heel veel heel oude nummers (uit onze jeugd dus :-)) afgespeeld. Dan realiseer je je hoeveel muziek er in onze hoofden is blijven 'hangen' en we konden de meeste nummers ook nog meezingen. Na de likeurtjes ging dat overigens steeds makkelijker ;-).
Op een gegeven moment werd George McGrae met 'Rock your baby' (uit 1974) genoemd en al snel daarna stonden de dames te 'bumpen'.
Kortom....het was een beregezellige avond. Toen uiteindelijk de batterij van de bluetooth-speaker leeg was vonden we het welletjes geweest....het was tegen half twee :-).
---- Zaterdag(avond), 29 december 2018
Vandaag was een sombere dag wat het weer aan gaat. Mistig en druilerig! We zijn met z'n allen eerst even wat boodschappen gaan doen. Na thuiskomst en een kop koffie werd besloten dat we even een korte wandeling gingen maken. 'Een frisse neus zou ons wel goed doen' was de algemene gedachte. Dus vanaf het erf gingen we linksaf en daarna via een steil smal paadje omhoog richting de kerk. Daar hebben we even wat rond gelopen en zijn vervolgens verder gegaan tussen de weilanden door. Na een paar honderd meter sloegen we rechtsaf richting bos en via een bospad daalden we weer af tot aan de weg die dwars door het dorp loopt. Daarna hadden we nog een stevige klim en na 2x rechts kwamen we weer in 'ons' straatje. Al met al was het zo'n 3 kilometer en inderdaad de neuzen waren fris. Verder is er vandaag niet veel gebeurd, voornamelijk 'gehangen'.
---- Zondag, 30 december 2018
Vandaag was het wederom mistig en druilerig. We zijn niet echt vroeg opgestaan en dus voordat we met het ontbijt klaar waren was het meeste van de ochtend al achter de rug. Ik heb mijn werkkleren aangetrokken want al die dagen stil zitten is niets voor mij. Ik heb de middelste van de kleine stalletjes opgeruimd wat eigenlijk niet meer inhoudt dan verplaatsen en opstapelen van de diverse stenen en tegels die daar 'in voorraad' staan.
Vera is intussen de Hortensia's gaan ontdoen van de uitgebloeide bloemen. Het is nog niet klaar maar ze is van plan dat morgen af te maken.
Na de lunch hebben we eerst een tijdje 'gehangen' en toen zijn we zowaar een spelletje gaan doen: Yahtzee! Dat hebben we zo'n dikke 2 uur volgehouden en toen gingen Vera en Rob aan het diner beginnen. Dat bestond uit aardappeltoefjes, een salade en....kangoeroe! Bijzonder, maar ook erg lekker!
We hebben het diner maar afgesloten met het voor ons nieuwe likeurtje dat we onlangs op de Kerstmarkt in Vijfhuizen hebben gekocht: Moretta Covalo. Ook erg lekker ;-).
---- Dinsdag(ochtend), 1 januari 2019
We wensen alle bloglezers een fantastisch, fijn en gezond 2019!
Gisteren was het weer
een druilerige dag :-(. Iets minder dan de dag ervoor maar echt veel was er niet aan, althans wat het weer aan ging, want we hebben het best weer gezellig gehad met z'n vieren :-).
Rob en ik zijn naar 'Bricoman' gegaan, maar zonder succes. Toen wij eerst even hadden rondgekeken en al zagen dat de klinkers in de gewenste kleur er niet lagen, zijn we het smoezelige kantoortje ingegegaan, waar de man achter de toonbank verschrikt opkeek. Echt enthousiast werd-ie niet toen hij in de gaten kreeg dat we ook nog 'étrangers' waren. Uiteindelijk begreep-ie ons en nam ons mee naar buiten waar hij ons duidelijk maakte dat de klinkers die wij wilden niet meer op voorraad waren. Wel waren en nog rode, okerkleurige (die meer oranje waren dan oker) en grijze, maar díe wilde ik niet. Toen ik hem duidelijk maakte dat op hun website stond dat de klinkers (in onze kleur!) binnenkort weer beschikbaar zouden zijn, haalde hij zijn schouders op en zei iets in de trend van 'tja daar kan ik niets aan doen, maar wij hebben ze niet'.
Nu zouden de rode klinkers op zich ook geen probleem zijn, maar die waren meteen wel 30% duurder en bij 40m2 loopt dat toch wel op. We zijn dus maar weer richting huis gegaan en daar heb ik geprobeerd de gewenste klinkers alsnog via internet te bestellen. Helaas....maar ik kreeg wel een melding dat ik bericht krijg zodra ze weer binnen zijn. We gaan dat dus maar afwachten.
Intussen was onze oliebollen- en appelflappenkoningin Anita weer in de garage aan het bakken geslagen en net als vorig jaar heeft ze weer een enorme prestatie geleverd! De bollen en flappen smaakten geweldig!Het was dan weliswaar wat druilerig, maar de temperatuur was op zich prima. Vera wilde nog even de tuin in en heeft alle Hortensia's nu ontkopt.
Halverwege de middag hebben we met de laptop op de TV aangesloten, via Netflix de film 'The Bird Box' gekeken. Hele goede film, maar wel van het type waarbij je al snel weet dat er wel eens een 'vreemd' eind aan zou kunnen komen. En helaas....dat klopte.
Na het eten (we hebben gegourmet en dat duurde wel even) zijn we met z'n vieren gezellig bij de brandende houtkachel gaan zitten....een beetje TV-kijkend, kletsend en wachtend op middernacht.
Toen het zover was hebben we een fles Champagne opengetrokken en weggewerkt. Omdat er hier op het platteland (gelukkig) geen vuurwerk is te horen of te zien zijn we, waarschijnlijk ook omdat we bij elkaar al zo'n 240 jaar zijn, niet al te laat het bed ingekropen ;-).
Vandaag ruimen we op en gaan we weer richting huis.
