Afgelopen donderdag ben ik na het werk doorgereden naar ons klusparadijs voor een iets meer dan 6 weken lange (klus)vakantie. Vera is hier vorige week zaterdag al met met Marja neergestreken. Er staat heel veel op het klusprogramma: een aantal panlatten vervangen van de grote stal tegenover het huis, een terrasje maken in de hoek bij het atelier, de grote staldeuren schilderen, een nieuwe en langere kabelbaan maken, het nieuwe zwembad plaatsen, de vogelflat vervangen, de boomhut opnieuw beitsen, de achtermuur van het atelier fixeren, schilderwerk, de vorig jaar gemaakte tafel op het kippenterras beitsen, de latten van het bankje voor het huis vervangen en nog een heleboel andere klussen.
We krijgen ook veel aanloop. Gisteren heeft collega Huub met zijn Dorien even bij ons een tussenstopje gemaakt op weg naar Normandië en Bretagne.
Vandaag komen Chiel en José voor één nachtje op de terugweg van een weekje vakantie in Normandië, Vanavond gaan we met z'n allen uit eten in l'Écurie in Hesdin.
Midden volgende week komt Ruud. Marja en Ruud blijven dan nog ongeveer 1,5 week. Als zij vertrokken zijn maken we de boel in orde voor de kinderen en kleinkinderen die met Pinksteren komen. Het is helaas maar een paar dagen omdat de zomervakantie voor de kinderen voor ons ongunstig uitkwam. Volgend jaar is dat gelukkig weer beter en kunnen zij langer blijven.
Het weekend erna komen onze broers en zussen (Allan en Marjan, Inge, Linda, Joke en René) voor een mini-familieweekend.
Na hun vertrek komt op 20 juni de voormalige 'keramiekploeg'. De samenstelling is iets anders omdat Monique die het altijd initieerde helaas is overleden. De weekenden dat hier 'ge-pitfired' werd waren altijd zo gezellig dat we het, ook al is het een andere samenstelling en wordt er geen keramiek gestookt, nog een keertje overdoen. Voor zover nu bekend vertrekken ze zondag de 23e.
Dit is zo ongeveer het programma voor de komende weken....
Omdat onze schoonmaakploeg 'Alison' niet meer in de gelegenheid is om bij huurderswisselingen 'le nettoyage' te doen hebben we Bruno gevraagd of hij nog iemand kende die die taak wilde overnemen. Het zag er aanvankelijk somber uit, maar van de week is hij bij Vera langs gegaan met een dame (Vera denkt dat ze Esther of Estelle heet) die wel geïnteresseerd is. Vandaag komt ze langs om met mij kennis te maken en een en ander (tarief, tijden, enz.) door te spreken.
Marja heeft afgelopen week de tuintafel op het achterterras van een nieuw beitslaagje voorzien. Ik ben er erg blij mee want dat scheelt me toch weer een paar uurtjes werk.Toen ze daar mee bezig was werd duidelijk waarom er geregeld wespen onder de tafel vlogen. We hadden aanvankelijk geen idee waarom en wat ze daar deden, maar toen Marja de tafel op de kant legde bleek dat meer dan de helft van de schroefgaten gevuld was met stuifmeel. De wespen waren daar blijkbaar een voorraadje aan het aanleggen. Helaas voor ze....de gaatjes zijn nu weer leeg, want zoemende wespen onder de tafel terwijl je daar zit is niet zo'n pretje!
Op het achterterras heeft een merelsetje weer een onmogelijke plek gekozen om een nest te maken. Op de ontluchtingspijp lag nog een 'oud' nest dat we hebben laten zitten omdat we het wel leuk vonden staan. Het nieuwe stelletje merels ook....ze hebben er een nieuw nestje bovenop gemaakt. Nu vinden we dat helemaal niet erg, maar iedere keer als we door de achterdeur komen schrikt moeke merel zich een ongeluk en vliegt dan voor een tijdje weg. Of dat bevorderlijk is voor het merel-nageslacht betwijfel ik, Als het even kan lopen we dus maar om via de hooischuur.---- Zondag(ochtend), 26 mei 2019
Toen ik gisteren in de garage aan het rommelen was met het gesloopte bankje kwam een auto het erf opgereden. Dat moest natuurlijk wel Esther of Estelle zijn om 'de schoonmaak' door te spreken, Esther of Estelle bleek 'Janick' te heten :-). Alles doorgesproken en niet heel veel later ging ze opgelucht weer weg, omdat ik iets beter blijk te betalen dan wat doorgaans hier het tarief is, Ik ook opgelucht omdat we weer iemand hadden gevonden die ons bevrijdt van een enorme schoonmaakklus bij huurderswisselingen :-).
De gietijzeren zijkanten van het bankje staan weer pikzwart te glimmen van de Hammerite. De latten zijn aan 2 kanten voor de eerste keer gebeitst. Het duurt nog wel 3 dagen voordat ze gemonteerd kunnen worden omdat eerst de andere 2 kanten nog gebeitst moeten worden en dan alles nog een 2e keer.
Chiel en José kwamen rond 14u aangereden en we zijn eigenlijk meteen op het kippenterras neergestreken. Koffie, wijntje, toastje, kaasje en zo langzamerhand werd het tegen zessen....het moment dat we ons moesten 'opdoffen' voor l'écurie, waar we om 19u hadden gereserveerd. Om kwart voor zeven liepen we het nog lege restaurant binnen om ons heen kijkend of er iemand op ons afkwam. Na een paar minuten kwam er zowaar wat leven in de brouwerij...de ober/gastheer die eerst nog wat lampen aandeed. Achteraf bleek het restaurant pas om 19u open te gaan dus wij waren de eersten.
Omdat we 's middags al wat toast met Franse kaasjes hadden verorberd leek het ons goed geen voorgerecht te nemen. Na het aperitiefje (port) bestelden we allemaal 'coeur de boeuf' die opgediend werd op een mooi opgemaakt bord. Het vlees was uitermate smakelijk en supermals. Gelukkig hadden we nog wel plek (de navels stonden toch al verder naar voren dan gebruikelijk!) voor een dessert. Vera en José deelden een kaasplankje en de rest koos voor een crème brûlée au Grand Marnier. Koffie toe en daarna richting huis, waar we nog even bij de houtkachel hebben zitten napraten met wederom een wijntje.
Vanmorgen stonden we bijtijds op om te ontbijten, omdat Chiel en José op tijd wilden vertrekken omdat ze vanmiddag nog verplichtingen hebben in Nederland.
Hoewel er vandaag 2 grote brocantes zijn in de omgeving ziet het er niet naar uit dat we er naar toe gaan. De zon schijnt niet en er staat een frisse, iets te koude, wind.
---- Zondag(avond), 26 mei 2019
Omdat het vandaag niet al te lekker weer was hebben we niet veel buiten kunnen doen. Vera en Marja zijn het atelier ingedoken en ik heb wat klusjes gedaan. De latten van het bankje zijn nu 1x gebeitst.
Misschien hebben we 'm al 10 jaar in huis....de ooit op een brocante gekochte smeedijzeren ophangbeugel voor een uithangbord. Al die tijd stond-ie in de garage en ik heb hem nu onder het stof vandaan gehaald, omdat we eindelijk denken een passende plek gevonden te hebben waar we 'm kunnen ophangen.Er moet nog wel een bord onder komen met uiteraard 'la vieille ferme' erop. Het mooie bord dat aan de werkplaats hangt is niet meer zichtbaar omdat de krentenboompjes die er voor staan te groot zijn geworden. Mijn voorstel ze te snoeien werd helaas meteen verworpen :-).
Met een borstel heb ik het vuil en met een staalborstel de roest weggehaald. En ook hierbij kwam de Hammerite weer van pas. Hij staat nu te drogen in de garage. Morgen krijgt-ie de rest van de behandeling.
---- Maandag, 27 mei 2019
Vanmorgen kwam het zonnetje er gelukkig weer bij. Dat maakt alles meteen een stuk aangenamer. Vera en Marja gingen boodschappen doen en ik ben voor Marja een zestal standaardjes gaan maken waar ze een paar van haar zelf gebonden notitieboekjes op kan presenteren.
Vera en Marja hebben veel tijd doorgebracht in het atelier. Ik heb de ophangbeugel aan het gastenhuis opgehangen. Hij hangt er prima en zeker als er een mooi smal bord onder komt met 'la vieille ferme'. Maar dat moet ik nog even zien te ritselen of te regelen :-).
Hoewel ik er niet echt veel zin in had heb ik toch de bosmaaier nog maar even gepakt, omdat morgen regen verwacht wordt. Ik heb best nog een behoorlijk stuk gedaan, maar ik ben er nog lang niet.
Omdat ik vanwege de bosmaaier gehoorbeschermers op had werd ik met gebaren gewenkt om wat te komen drinken op het kippenterras. De boodschap was duidelijk: ik was klaar met bosmaaieren ;-).
Ruud komt morgen deze kant op. Hij is van plan om even na het middaguur te gaan rijden, maar er is een landelijke OV-staking, dus het kan best wel eens behoorlijk druk op de weg worden :-(.
---- Woensdag, 29 mei 2019
Gisteren heeft Ruud file op file ondervonden op weg hier naar toe. Hij was dus behoorlijk moe van de intensieve rit, maar we konden nog wel even op het terras een wijntje drinken. Helaas koelde het vrij snel af, dus zijn we binnenshuis bij de houtkachel maar verder gegaan :-).
Ik heb de latjes van het bankje nog verder gebeitst en de buitenlamp gedemonteerd, geschuurd en in de Hammerite gezet. De pruimenbomen heb ik ontdaan van klimop en de uitlopers onder aan de stam heb ik allemaal afgeknipt. Het ziet er meteen weer verzorgd uit. Ook de takken in het pruimenbosje en die van de heemtuin heb ik bij elkaar geharkt en er liggen nu dus overal hopen die nog weg gewerkt moeten worden :-(.
Het terrasje bij het atelier gaat niet door....we hebben vanmorgen wat touwtjes gespannen om het uit te zetten, maar we vinden het toch te klein om er een knap terrasje van te maken. Daarbij komt dat het ook wel een hoop werk is voor een paar keer per jaar dat we er kunnen zitten....en dan is een paar stoeltjes op het gras zetten natuurlijk ook een goede optie!
Vandaag heb ik een beetje dezelfde dingen als gisteren gedaan, behalve het snoeiwerk....dat heeft zich verplaatst naar de bomenrij tussen de speeltuin en het bos.
Morgen ga ik het bankje in elkaar zetten, de buitenlamp weer ophangen en als het even meezit beginnen met de achtermuur van het atelier.
---- Donderdag, 30 mei 2019 (Hemelvaartsdag)
Vanmorgen was het somber en regenachtig. Gelukkig werd het 's middags veel beter met volop zon maar ook een straf windje.
Toen Ruud en Marja vanmorgen even richting markt (in Hesdin) gingen en daarna wat boodschappen doen, dook ik de nieuwe werkplaats in om het bankje weer in elkaar te knutselen. Dat ging bepaald niet van een leien dakje. Wat uit mijn handen kon vallen viel ook....oprapen moest soms tot 3 keer toe! Het bakje met schroefjes en onderdelen van de uit elkaar gehaalde lamp sloeg ik per ongeluk van de werkbank. Ik dus op de knietjes om het spul weer bij elkaar te zoeken :-(. Bij het aansluiten van de laatste draad in het kroonsteentje van de lamp viel het laatste schroefje eruit...,in het gras! Dus ik kon weer opnieuw beginnen. En zo ging het maar door. Kortom....het was een zware dag!
Al met al ben ik zo'n 3 uur bezig geweest met het bankje. Eerst heb ik van balken op de werktafel zijsteunen gemaakt om de zijkanten van het bankje tegen aan te laten rusten, zodat ik mijn handen vrij had om de latten te monteren. Ondanks dat viel het bepaald niet mee om de eerste lat te monteren. Vera kwam even helpen maar merkte al snel dat mijn humeur dalende was en maakte zich rap weer uit de voeten :-).
Uiteindelijk is het wel gelukt en staat het bankje weer te schitteren op zijn plek. Ook de opgeknapte lamp hangt weer op z'n plek.Ruud heeft gemerkt dat er water van onder de douchebak in de tweede badkamer loopt. Niet heel hard maar er ontstaat wel een plas(je). Het gekke is dat het nog lang na het douchen doorgaat. Echt zo'n klus waar ik bepaald niet op zit te wachten :-(. Het ziet er naar uit dat de douchecabine morgen van de muur gehaald moet worden om de exacte lekkageplek te vinden.
Ik ben niet toe gekomen aan de muur van het atelier. Wel zag ik Francis op een gegeven moment met zijn broer in de moestuin werken, dus ik heb ze aangesproken dat ik een dezer dagen op hun terrein moet zijn om de achtermuur van het atelier te fixeren. Ik heb gezegd 'prudent' te zijn als ik met een ladder tussen de net aangeplante prei- en andere plantjes ga manoeuvreren. Ze vinden het totaal geen probleem en spontaan begon 'broer' de scheuren in de achtermuur te tellen....vier! Genoeg reden om me nog meer zorgen te maken :-(.
Vanmiddag konden we even bijkomen op het zonneterras, uiteraard met een wijntje en kaasje. Ruud heeft veel achter de pc gewerkt, ik heb de hierboven genoemde klussen gedaan en de dames hebben enige tijd in het atelier doorgebracht en moesten toen 'even' bijkomen.Ruud gaat een uithangbord maken voor 'la vieille ferme'. Op de foto hieronder is het concept ervan in de foto van de ophangbeugel geplakt. Het formaat kan nog iets veranderen, maar het geeft al wel een goed beeld van hoe mooi het er uit gaat zien.
Vanmorgen ben ik eerst maar begonnen met het los snijden van de douchecabine. Zo op het eerste oog leek de lekkage niet uit de aan- en afvoerleidingen te komen, maar waar dan wel vandaan dat was nog onduidelijk. Ruud ging boodschappen doen en omdat ik Ruud's hulp nodig had heb ik de kruiwagen maar gepakt en heb alle hopen snoeiafval richting kampvuurplaats gebracht, waar het nog verder kan indrogen tot het een keer in de fik gestoken wordt.Toen Ruud weer terug was hebben we de douchecabine getest. Eerst de sproeikop laag in de bak en dat gaf geen lekkage. Toen iets hoger tegen de glasplaat en prompt ontstonden er kleine straaltjes die zo goed als zeker de plasjes veroorzaakten. Dus waarschijnlijk hadden we het lek gevonden! Eerst alles weer droog gemaakt en toen alles nog eens goed bekeken en wat bleek....er zat een minuscuul kiertje in een kitrand. Toen het allemaal goed droog was heb ik een nieuw siliconenrandje aangebracht en nu is het afwachten tot morgenochtend tot het droog is en Ruud de douchecabine weer gaat gebruiken. Spannend!
's Middags heb ik de nieuwe zwembadtrap in elkaar gezet. Dat was best nog een klusje omdat de beschrijving nou niet bepaald duidelijk was. maar toch is het in één keer gelukt. Deze trap hoef je voor de veiligheid niet uit het zwembad te halen omdat het trapgedeelte op een ingenieuze manier helemaal naar boven kan worden geschoven, zodat kleine kinderen niets hebben om in het zwembad te klimmen.Morgen belooft Météo dat het heet wordt: 29 graden. Zondag nog een graadje erbij en maandag meteen weer naar de 19 graden!
---- Zondag(ochtend), 2 juni 2019
Het is nog vroeg, eigenlijk tè vroeg, en het huis is nog in diepe rust. Toen ik wakker werd nestelde het lekkageprobleem van de douchecabine zich stevig in mijn hersens en ik besloot er maar uit te gaan! De lekkage is, zo bleek gisteren toen Ruud zich ging douchen, nog niet verholpen :-(. Het lekt nu niet meer op de dezelfde plek, maar een stukje verderop. De nieuwe kitrand heeft dus wel het oorspronkelijke lekpuntje gedicht....dat dan weer wel! Vandaag een nieuwe poging.
Het was gisteren inderdaad behoorlijk warm zoals Météo voorspelde. 's Morgens ben ik eerst naar de stort gegaan en op de terugweg ben ik even naar de Gamm Vert gegaan om een nieuwe paal voor de renovatie van de vogelflat te halen. Hoewel het allemaal heel eenvoudig lijkt ben ik daar toch een paar uurtjes mee zoet geweest. De 2 vogelhuisjes en het pindakaas-of-vet-huisje zijn 'gerenoveerd' en de dakjes hebben een shingle-overdekking gekregen. Er zijn ook 2 landingsplekken of hangplekken aangebracht. Toen de gerenoveerde flat was bevestigd was het tijd om even uit te blazen.
Het gebeurt niet snel maar door de warmte had ik wel behoefte om even vanuit een ligstoel van het uitzicht te genieten. Ruud lag te bakken bij het kippenhok en de dames zaten verdiept in een boek of iets anders onder de walnotenboom. Toen ik wakker werd :-) door gestommel van Ruud zijn we de dames gezelschap gaan houden. In de schaduw van de boom en met een klein beetje afkoelende wind was het daar goed toeven.
's Avonds hebben we gebarbecued en tot laat op het kippenterras gezeten, luisterend naar muziek-uit-de-oude-doos. Gisteren was het 'vleesavond' en vanavond gaan we op herhaling maar dan met vis.
Het begint nu al warm te worden dus het wordt inderdaad een heet dagje. Vanmorgen gaan we bijtijds naar een grote brocante vlakbij Hesdin. Daarna ga ik de strijd met de douchecabine weer aan en voor de rest zien we wel....
---- Zondag(avond), 2 juni 2019
Voordat het spul wakker werd en er leven in de brouwerij kwam, had ik de douchecabine al weer afgekit dus het wordt weer afwachten tot morgenochtend of het nu eindelijk afdoende is.
De dames hadden geen zin om mee te gaan naar de brocante, dus Ruud en ik gingen alleen op pad. Al vrij snel zagen we op de brocante een tweetal kookketels die we voor een habbekrats van eigenaar hebben doen wisselen. Altijd leuk om een plant of zo in te zetten! Omdat we nog maar net begonnen waren aan de brocante hebben we ze even weg laten zetten want om nou de brocante helemaal van voor naar achteren en terug met die zware ketels te lopen zeulen zagen we niet zo zitten.
Bijna aan het eind stond een grote tent en niet veel later zaten we daar als echte Fransmannen aan een biertje. Het was pas 10 minuten over 10 's morgens! En als je je nu afvraagt of dat echt lekker is....geloof me....ècht wel! Tapbiertje op de juiste temperatuur op een warme dag!Over de rest van de dag valt niet veel te vertellen....we hebben geen ruk gedaan! Lekker gehangen en geluierd! Ik heb nog wel een poging gedaan de garage wat op te ruimen, maar het eindresultaat is dat de puinhoop alleen maar groter is geworden....de werkbank is niet meer te zien! Het was er ook eigenlijk te warm voor!
De avond hebben we na de barbecue op gepaste wijze op het kippenterras, afgesloten.
Morgen heb ik het zwembad in de planning staan....
---- Dinsdag, 4 juni 2019
Gisteren hebben Ruud en ik inderdaad het nieuwe zwembad opgezet. Het buizensysteem klikt veel handiger in elkaar dan bij het vorige zwembad, maar omdat het de eerste keer was, was het af en toe best puzzelen, zeker bij de laatste verbindingsstukken. Maar goed het is gelukt! Er zit nog geen water in, althans hooguit van het laagje dat er vanmiddag spontaan is bijgekomen.De hele dag was het op zich prima weer. Vanmiddag viel er slechts een zomers buitje van hooguit een uur. Vanmorgen heb ik nog een stuk gebosmaaierd, de buxushaagjes gesnoeid en de garage verder wat opgeruimd. Vera is voornamelijk in de heemtuin bezig geweest om kleefkruid en brandnetels te trekken.
Eerder deze week wilde ik al aan de helling beginnen (snoeiwerk) maar Vera stelde voor het nog even af te wachten tot wellicht de gemeente met de kantenmaaier weer een keer langs kwam. De laatste 2 jaar was dat namelijk ongeveer in dezelfde periode en dat zou ons een hoop werk besparen. En zowaar....vandaag was het zover. In no time werd de helling 'keurig' van alle bloemen en groen ontdaan en gedegradeerd tot een kale bende. De chauffeur van de maaimachine was blijkbaar zo enthousiast dat-ie ook de door ons eerder geplante Geraniums, Smeerwortel en Phloxen aan de wegkant tot de grond toe heeft gemillimeterd :-(.
Aan het eind van de middag 'snakten' we weer naar een wijntje en kaasje en omdat we dat het liefst in de buitenlucht doen zijn we alsnog op het kippenterras gaan zitten. De temperatuur was er prima voor. Opeens kwam er vanuit het westen een stevige wind opzetten waarna het behoorlijk hard ging regenen. De westenwind was zo sterk dat we het op het kippenterras niet droog hielden, dus we zijn naar de zijkant van het terras uitgeweken en daar hebben we het nog best even uitgehouden ;-). De waterbakken waren overigens in een mum van tijd weer vol.Voor de rest van de week zijn de weersverwachtingen niet zo best. Toch zal het zwembad gevuld moeten worden als tenminste de kinderen met aanhang en nageslacht (afhankelijk van het weer) deze kant op komen. Het weekend ziet er wat beter uit, maar morgen bekijken we het nog een keer en nemen dan de beslissing.
---- Woensdag, 5 juni 2019
De weersverwachting klopte voor vandaag een beetje.... Vanmorgen begon prima. Vanaf 11u werd regen voor de rest van de dag verwacht. Halverwege de middag was het eindelijk 11 uur ;-) en toen begon het zachtjes te regenen en dat doet het nu nog (19u).
Omdat ik vandaag wilde beginnen met het laten vol lopen van het zwembad moest ik eerst de achterkant van de haag snoeien, omdat ik anders niet goed bij de slangen en de bypass kon komen. Daarna heb ik de waterslang uitgerold, alle aansluitingen van de zandfilter, warmtepomp en bypass aangesloten en uiteindelijk de waterkraan in de kelder open gezet. Het duurt best nog even voor het zwembad vol is, want omdat dit zwembad zo'n 10 cm hoger is dan het vorige gaat er ook 2 kuub meer water in. In totaal 26,5 kuub!
Ik weet nog niet zeker of ik de strijd met de douchecabine heb gewonnen. Ik heb gisteren behoorlijk wat naadjes en mogelijke plekjes waar het zou kunnen lekken afgekit, maar een uurtje nadat we de sproeier hadden aangezet ontstond er toch een klein plasje onder de douchebak. De andere plekjes waar het eerder lekte zijn gelukkig wel dicht. Morgen nog eens uitgebreider naar kijken.
---- Donderdag, 6 juni 2019
Toen het zwembad vanmorgen op een paar centimeter na vol was heb ik de warmtepomp en zandfilter aangesloten. Was best wel spannend want vorig jaar heb ik behoorlijk wat problemen met de warmtepomp gehad. Maar....de zandfilter ging het spontaan doen en dus was het even afwachten of ook na korte tijd de warmtepomp aansloeg en jawel....die deed het ook. Kortom: rond het middaguur was het zwembad klaar en alles stond te draaien. Het is nu bijna 22u en het zwembad is bijna weer leeg.
Helaas bleek al vrij snel dat door de waterdruk een paar 'poten' van het zwembad zover wegzakten dat het hele zwembad instabiel werd. Om erger te voorkomen zat er niets anders op dan de verse 26.500 liter water weer weg te laten lopen :-(. Geloof me....hier ben ik niet blij mee! Er zit niets anders op dan de boel te stabiliseren door onder de poten iets van een tegel of een plaatje hout te leggen.
Tot overmaat van ramp blijk ik de strijd met de douchecabine ook nog niet gewonnen te hebben :-(. Op het moment dat Ruud de waterstraal aanzet is er niets aan de hand. Pas na een tijdje ligt er een klein plasje onder de douchebak, maar waar ik ook voel aan de onderkant of langs de randen van de douchebak....er is niets nat, althans ik voel niets! Geen idee waar het water vandaan komt....een compleet raadsel!
Ruud en Marja vertrekken morgen bijtijds. Daarna ga ik wel weer verder kijken en doen met het zwembad en douche.
---- Zaterdag(ochtend), 8 juni 2019
De komende dagen zien er helemaal anders uit dan aanvankelijk was gepland. De kinderen en kleinkinderen zouden met de Pinksterdagen komen. Door een planningsfoutje heeft Ben een bereikbaarheidsdienst overgenomen van een collega. Daardoor zouden ze niet al op vrijdag maar pas op zaterdag kunnen vertrekken. De kinderen hadden zich verheugd op de trip naar Frankrijk, maar voorwaarde van alles was wel dat het redelijk weer moest zijn. Het is immers een behoorlijke afstand en als je dan zaterdags aankomt en 2 dagen later alweer weg moet....
Omdat de weersverwachting steeds verder naar beneden werd bijgesteld zagen Ben en Marieke af van de trip. Dit tot grote teleurstelling van Jack. Bart die alleen met Caitlin zou komen vond het prima Jack ook mee te nemen. Zij zouden dan vrijdagavond gaan rijden en hoefden pas dinsdag weer terug. Maar ook dat is niet doorgegaan. Het weer werd alsmaar slechter en Bart zou mede vanwege het slechte weer en de hele drukke avondspits vanwege Pinksteren een zware rit met 2 kinderen achterin, tegemoet gaan. Daarbij voelde Caitlin zich ook niet helemaal lekker dus al met al hebben we besloten het niet te laten doorgaan.
Gistermorgen rond 9.30u vertrokken Ruud en Marja weer richting huis. Omstreeks het middaguur zou het hier gaan spoken en dat slechte weer zou richting Nederland gaan. Ze reden dan dus voor het noodweer uit.
Hier is het noodweer echter uitgebleven. Het heeft in de middag wel behoorlijk geregend en gewaaid, maar dat was het dan ook wel. Bruno is nog langs geweest om het gras te maaien. Dat is niet helemaal gelukt omdat het al wat begon te regenen. De tuin achter het huis is in ieder geval wel gedaan.
Vera is haar atelier ingedoken en ik ben de douchecabine maar verder gaan afkitten. Omdat de kitspuit toch al klaar lag heb ik ook de steeds lelijker wordende kitrand achter het aanrechtblad verwijderd en opnieuw gedaan.
Toen het even droog was en we wat frisse buitenlucht wilden happen, zijn Vera en ik de tuin in gegaan. Ik gewapend met de kettingzaag om wat te laag hangende takken te verwijderen. Wat ik afzaagde sleepte Vera weg.
We hebben daarna zelfs nog even een wijntje op het kippenterras kunnen drinken, maar toen was het al snel afgelopen. Het ging weer regenen, de wind stak op dus werd het tijd om naar binnen te gaan.
Vandaag test ik de douchecabine weer een keer uit. Wat afgekit kon worden is afgekit. Als-ie nu nog lekt dan wordt het tijd voor een andere! Zal dan nog een klus worden om 'm uit elkaar te halen omdat-ie juist helemaal aan elkaar gekit is :-).
---- Zaterdag(avond), 8 juni 2019
Vanmorgen heeft het flink geregend en hard gewaaid. De regen hield 's middags gelukkig op....de wind ging nog even door. Toen ik vanmorgen achter de laptop zat hoorde ik opeens ergens druppen. Het leek van boven te komen en dat is niet zo gek natuurlijk, gezien de regen en wind. Ik ben de zolder opgegaan en ontdekte al vrij snel waar het wat lekte. Aan de zuidkant van de schoorsteen. Daar bleek ook een stuk folie los gegaan te zijn. Ik heb de boel gedroogd, er een deken op gelegd en de folie provisorisch weer terug gedaan. Morgen ga ik dat allemaal wat netter en beter doen.
Het lijkt erop dat ik de strijd met de douchecabine uiteindelijk toch heb gewonnen. Het kon ook haast niet anders, want alles zit zo'n beetje dicht gekit! De cabine staat weer op z'n plek, maar door het weghalen zijn er wat beschadigingen aan de muur ontstaan, dus die moeten ook weer een beetje opgelapt worden.
Vera heeft wat uurtjes in het atelier doorgebracht en dat was het wel zo'n beetje voor vandaag.
De weersverwachting voor morgen ziet er wat beter uit. In ieder geval niet zo veel wind.
---- Zondag, 9 juni 2019, 1e Pinksterdag
Vandaag was het weer best wel aardig. Omstreeks 15u ging het eventjes wat regenen. Omdat het vanmorgen droog was, er geen zon stond en de temperatuur prima was, was dat ook een goed moment om aan een van onze niet-zo-favoriete-klussen: de helling opschonen, te beginnen. Gelukkig had de gemeente het meeste al gedaan, maar het blijft evengoed toch nog een behoorlijke klus.Gewapend met ladder, snoeischaren, kruiwagen, enz. zijn we aan de gang gegaan. Ik snoeide en knipte en Vera voerde af.
Een van de overbuurjongens stond aandachtig of argwanend te kijken wat dat 'vreemde dier' aan het uitspoken was.
Op een gegeven moment kon Vera met de hark niet goed bij het snoeiafval komen dat boven aan de helling bleef hangen. Ik moest maar even een zetje met mijn voet geven! Tja en toen gebeurde het....ik had geen houvast meer en gleed op mijn kont een paar meter de helling af. Volgens Vera moest ik maar 'gewoon blijven lachen'....en dat kostte best wel moeite ;-).
Toen ik een hoop groen had weggeknipt kwam de zinken regenpijp weer tevoorschijn....met een flinke deuk. Waarschijnlijk veroorzaakt door het zware materieel dat de gemeente gebruikt bij het snoeien van de hellingen :-(.Omdat het al met al best een pittige klus was vonden we het na de lunch wel mooi geweest. Ik heb maar wat kleine klusjes (inclusief een stukje Netflix) gedaan. De douchecabine is weer klaar. De beschadigingen heb ik aangesmeerd en morgen schilder ik die aangesmeerde stukjes even.
Als het weer het toelaat maak ik morgen de helling nog even af en ga dan eens 'kijken' wat ik aan de stabiliteit van het zwembad kan doen.
---- Maandag, 10 juni 2019, 2e Pinksterdag
Het weer was vandaag behoorlijk wisselvallig, dus ik heb niets aan het zwembad gedaan. Ik heb wel even gekeken en ben tot de conclusie gekomen dat het wellicht beter is even tot het weekend af te wachten op hulp van zwagers en (schoon)zussen :-) om het hele zwembad zo'n 30 cm op te schuiven. Dan is er meteen meer ruimte om iets stevigs onder de poten aan te brengen tegen verzakken.
Als het regende ging ik de garage in om nog wat op te ruimen. Ik ga nu wat rigoureuzer aan de gang. Dingen die ik al jaren toch niet weg wilde gooien en weer ergens in een bak stopte kwakte ik nu zonder enig probleem in een van de grote zwarte afvalbakken. Zal van de week wel een ritje stort worden!
Ik heb alvast wat hardhouten klosjes gemaakt voor de nieuwe kabelbaan. De staalkabel gaat door een gat in die klosjes en de klosjes gaan om de boom, zodat deze niet door de staalkabel beschadigd wordt. Voordat ik daarmee aan de gang kan moet er eerst heel wat onkruid worden weggemaaid, dus toen het even droog was heb ik de bosmaaier maar gepakt en heb het grove werk alvast gedaan.
Vera heeft uren in het atelier doorgebracht en later nog wat door de harde wind van de afgelopen dagen verwaaide planten, gesteund en opgebonden.
Vorige week heb ik een schoorsteenveger gebeld en als het goed is....we zitten tenslotte in Frankrijk en afspraken worden hier niet per definitie nagekomen....komt-ie woensdagmiddag de schoorsteen vegen. Het vegen zal wel een dingetje worden! Het kan en gaat niet via het dak dus moet het van onderaf. Dat is door een andere schoorsteenveger al eens eerder gedaan en toen werd er van onderaf een rager in gestoken en die werd steeds met een meter flexibele buis verlengd. Wat dat ragertje in een schoorsteen van ongeveer 1,5 meter breed werkelijk uithaalt is me een raadsel. Volgens Francis, de buurman, heeft zoiets helemaal geen zin. De verzekeringsmaatschappij denkt daar anders over, dus het papiertje dat als bewijs kan gelden, voor het geval dat....is essentieel.
Helaas ziet het er naar uit dat het weer de komende dagen niet veel beter wordt....het blijft wisselvallig :-(.
---- Dinsdag, 11 juni 2019
Het weerbericht dat wisselvallig weer voorspelde klopte, in ieder geval voor vandaag, voor geen meter. De zon scheen vanmorgen en is dat blijven doen tot laat in de middag. Het was gewoon warm....een mooie zomerse dag!
Het leek me een goed moment om te beginnen met het beitsen van de tafel op het kippenterras. Dus eerst heb ik de tafel geschuurd en ben toen aan de gang gegaan met kwast en roller. De kleur is taupe. Het lijkt een klusje van niets, maar je bent zo 2 tot 3 uur bezig. En hij moet nog een keer!
Na de lunch zijn Vera en ik de klimop, die zich aan de straatkant, tegen de grote stal een weg naar ongekende hoogte baant, gaan terugsnoeien. We hebben het zo'n 2 tot 3 jaar niet gedaan omdat het 'zo'n vaart nog niet liep', maar nu waren we 'aan de beurt' :-(. We hebben het af gekregen, maar wij waren daarna ook compleet 'af'.Ik ben nog even in het bos gaan kijken of de boom die ik heb uitgekozen voor de nieuwe, langere kabelbaan ook wel de meest geschikte is. Het wordt best wel een eind....zo'n 40 meter! De (kersen)boom rechts op de foto is het nieuwe eindpunt van de kabelbaan. Het dunne boompje in het midden het vorige.
Bruno is ook nog even langs geweest om de eerdere door de regen voortijdige gestopte maaibeurt af te maken. Het terrein ziet er nu weer 'propre' uit.
---- Woensdag, 12 juni 2019
Vandaag was het behoorlijk buiig :-(. Omdat er niet veel wind stond durfde ik het wel aan de tuintafel nog een keer te beitsen. Terwijl ik daar mee bezig was hoorde ik een auto het terrein op rijden, gevolgd door hevig getik van Vera op het raam. De enige die we vandaag verwachtten was de schoorsteenveger maar blijkbaar had ik het verkeerd begrepen. Hij kwam niet 's middags maar in de ochtend. Vijf minuten later was de schoorsteenveger (geen flauw idee hoe-ie heet, dus ik noem hem voor het gemak maar even Jean!) bezig. Helaas zag hij dat de pijp tussen de kachel en de muur 'mort' was. Er zat een gaatje in en het was ook inderdaad wel duidelijk dat-ie zijn beste tijd gehad had. Omdat de pijp vrij stevig in het cement zat kwam-ie er niet zo maar uit. Mijn voorstel om te gaan knippen wees Jean van de hand, omdat hij geen metaalknipschaar 'dans sa voiture' had. Had hij even pech....ik had er namelijk wel een :-). Dus even op en neer naar de garage en niet heel veel later lag de pijp in stukken naast de schoorsteen. Maar een schoorsteenveger veegt alleen dus een nieuwe pijp moest ik zelf regelen.
Jean was het eens met onze buurman Francis die van mening is dat het vegen van zo'n brede schoorsteen helemaal niet nodig is, maar 'de verzekering wil het nou eenmaal!'.
Nadat Jean de schoorsteen voor zover mogelijk had geveegd, ik het zo felbegeerde 'bewijs' geruild had tegen de betaling ben ik de tuintafel af gaan maken. Na de lunch ben ik richting Mr. Bricolage in Hesdin gegaan en na veel zoeken had ik eindelijk het rek met schoorsteenpijpen gevonden. Het viel me mee....mijn ervaring is dat ik meestal niet kan vinden wat ik nodig heb....net alsof ik thuis ben bij de G*mma, maar dit keer was er wel één stuk pijp van 50 cm (dat moest ik hebben) en mèt een diameter van 153 mm. Na het afrekenen heb ik de pijp nog even gecheckt of-ie van binnen met goud was bekleed of zo, want de prijs is zo'n beetje 3x zo hoog als in Nederland :-(.
En nu? Nu staat de pijp doelloos naast de kachel omdat-ie toch niet past :-(. Het stukje pijp aan de achterkant van de kachel waar de nieuwe pijp op moet heeft weliswaar dezelfde diameter maar loopt iets taps toe. Daarom blijft-ie niet zitten. Ik ga morgen nog maar een keertje richting Mr. Bricolage om te kijken of er een verloopstuk is of zo :-(.
Toen de tuintafel droog was, heb ik de vuurhaarden er weer in geplaatst en 'voor de check' even aangestoken. Daarna zijn Vera en ik nog even gaan WOT-ten (wijntje-op-terras) en toen we zaten te genieten van de rust, de vele bloemen en de fluitende vogeltjes bedachten we ongeveer gelijk dat in het hoekje tussen de voormalige broodoven en de tweede badkamer een van de pas gekochte potten best wel eens leuk zou kunnen hangen. Niet veel later hing-ie. Nu nog planten er in!Morgen komen broer en zussen voor een 'familieweekendje'. Allan en Marian gaan bijtijds rijden en zijn er begin van de middag. Joke en René zijn er naar verwachting rond een uur of 6-7 en Inge en Linda komen pas tegen middernacht.
---- Zaterdag(ochtend), 15 juni 2019
Alles is nog in diepe rust....een goed moment om de weblog even bij te werken.
Donderdagochtend ben ik weer met kachelpijp en rozet naar Mr. Bricolage gegaan. Na mijn uitleg waarom de pijp niet paste en het tonen van de uitgebreide tekening met maten, werd er snel iemand bijgehaald die samen met mij heeft geprobeerd een oplossing te vinden. Die hebben we helaas niet gevonden. Er kon waarschijnlijk wel een verloopstuk besteld worden, maar die zou er dan in september pas zijn, omdat dan het stookseizoen weer begon! Omdat ik daar niets aan had werden de pijp en rozet terug genomen en kreeg ik een tegoedbon die ik binnen 2 maanden moet opmaken! Wat een systeem! Ik kreeg nog wel de tip en het adres mee van een speciaalzaak: 'Chemineés Philippe' in Hesdin.
Ik dus op pad, maar omdat er markt was waren in het centrum de meeste straten afgesloten. Ik moest dus rondjes rijden om zo dicht mogelijk bij die winkel te komen. Dat lukte niet en het regende intussen behoorlijk en ik had er toen even geen zin meer in. Min of meer bij toeval kwam ik uit bij de Big Mat, een bouwmaterialenhandel, die nog niet zo lang geleden zijn deuren heeft geopend. Ook daar kwam ik niet veel verder....weinig keus en volgens mij meer gericht op het grove en grotere werk. Ik ben dus maar weer richting huis gegaan.
Allan en Marian kwamen even na halfdrie aan. Zij hadden 's morgens nog even het bord 'la vieille ferme' dat Ruud had klaarliggen, opgehaald. Dat moest ik natuurlijk meteen 'even' ophangen. Het ziet er fantastisch uit, met enorme dank aan Ruud.Na de koffie en uitleg over de kachelperikelen zijn Allan en ik samen op pad gegaan naar 'Chemineés Philippe'. Het was een vrij grote winkel, waar allerlei haarden stonden opgesteld. Echt zo'n winkel waarvan je je afvraagt hoe zo'n zaak tegenwoordig nog kan bestaan. We moesten eventjes wachten voordat we wat gestommel hoorden en er een overjarige dame die er óf geen zin in had óf verbaasd was dat er een klant was ons aansprak. Al snel bleek dat ze wel haarden maar geen materialen verkochten dus we stonden zo weer buiten.
Toen zijn we naar de Gamm Vert gereden, maar ook daar werden geen kachelpijpen verkocht. We kregen wel de tip om het even te proberen bij Connexion. Die winkel, met witgoed, TV's en haarden zit tegenover de Mr. Bricolage. Twee dames achter een balie en in de verte twee mannen achter een andere balie. Verder was het uitgestorven! Ook daar verkochten ze geen materialen en ons werd voorgesteld dat ik het moest proberen bij hun filiaal 25 km verderop. Omdat ik niet voor de kat-z'n-viool wilde rijden heb ik de tekening met maten te voorschijn gehaald, alles weer uitgelegd en toen bleek dat het andere filiaal me ook niet zou kunnen helpen! Toen hebben we het maar opgegeven en zijn we naar huis gegaan.
's Middags stond er een schitterende regenboog aan de hemel, die helemaal goed te zien was vanaf het achtererf. Helaas was de helft al weer weg toen ik met camera weer buiten kwam.Joke en René waren er rond halfzeven en Inge en Linda rond kwart voor twaalf. We hebben nog even gezellig bij zitten kletsen en rond 2 uur gingen we naar bed.
Gistermorgen scheen de zon al volop en zijn we na het ontbijt het eerder besproken plan 'de kabelbaan' gaan uitvoeren. Eerst hebben we van alles en nog wat, gereedschap, kettingzaag, ladders enz. naar het bos meegesleept. Allan ging in de weg hangende takken wegzagen, René maakte de oude kabelbaan los en toen kon ik de boom waar de kabel eindigde omzagen.
Na de lunch zijn we er toch nog uren mee bezig geweest, tot ver in de middag. Het lijkt een klusje-van-niks maar het viel behoorlijk tegen. Over een lengte van 40 meter is een kabel strak trekken best nog een klus en ook de vraag hoe hoog het eindpunt in de boom moest komen was een uitzoekdingetje. Het eindpunt van de kabel moet iets lager dan het beginpunt zijn om vaart te kunnen maken, maar omdat het terrein nog iets meer afloopt komt het eindpunt best wel hoog in de boom. Aan het eind van de kabel zit gelukkig wel een remveer, dus de kans op een onaangename samenkomst met de boom is klein.
Toen ik voor de zoveelste keer weer wat gereedschap moest halen bleek dat het kluitje dames zich in ligstoelen had genesteld om van de zon te genieten :-).
Toen we de kabel van de kabelbaan al behoorlijk strak hadden gespannen moest-ie uitgetest worden, maar omdat we geen kind 'voorhanden hadden' moest een van ons 'm uittesten. De kabelbaan is bestemd voor kinderen, maar met het idee dat als-ie mij zou houden het voor kinderen ook veilig genoeg zou zijn, beklom ik de boomhut. nam plaats op de zitschotel, verzamelde moed en liet me gaan om al heel snel te constateren dat het niet helemaal goed ging. De aantrekkingskracht van de aarde was zodanig dat ik al heel snel meters ver met mijn kont over de grond werd meegesleept :-(. De zitschotel hing te laag!Toen ik van de schrik bekomen was en de anderen waren uitgelachen kwamen ook de dames even een kijkje nemen hoe-het-er-voor-stond.
Ik moest het dus nog een keer proberen, maar wel nadat ik de zitschotel had versteld.
Het zou meteen even vastgelegd worden op film. Ik scheerde, aangenomen dat mijn gewicht daarmee te maken had, wel rakelings langs de grond, ging met een rotvaart richting de boom, maar de remveer deed gelukkig zijn werk. Toen ik weer terug gegleden was kon ik, levend en wel, weer afstappen :-).
Het werd tijd voor een wijntje en wat knabbelwerk. De dames hadden dat allemaal al keurig klaar gezet op de picknicktafels bij de kampvuurplaats. Het was te heet om ook nog even al het snoeiafval dat daar op lag in de fik te steken, dus dat staat voor vandaag gepland.We hebben het daar, het was immers prachtig weer, best wel even uitgehouden.
's Avonds zijn we op het kippenterras neergestreken om te gaan barbecueën. Met de vuurtafels erbij hebben we tot middernacht zitten tafelen.
In het begin van de avond bleek ook dat er uiteindelijk gezinsuitbreiding is gekomen bij de familie Merel. Volgens mij zijn het er drie maar ik kreeg maar een van die kale langnekjes op de foto.
---- Zaterdag(avond), 15 juni 2019
Vanmorgen waren we allemaal wat later wakker en wat minder fris en fruitig dan anders. Dat zal zonder meer met de barbecue+ van gisteravond te maken hebben ;-). Maar goed na het ontbijt zijn we voorzichtigjes aan begonnen aan de muur van het atelier. Het leek me een behoorlijke klus waar van alles tegen kon zitten, maar het ging allemaal van een leien dakje. In no-time zaten de beugels op de muurtjes muurvast en waren de gaten dwars door de muur geboord. Ik liep om naar het terrein van Francis, klom vervolgens op de intussen door René en/of Allan aangegeven ladder, zij gaven verder de spullen aan en ik sleutelde de hele boel er op. Weer een klus plat!
Daarna hebben we allemaal even in een ligstoel of andere gemakkelijke stoel gehangen, genietend van het mooie weer....althans diegenen die nog wakker waren!
Aan het eind van de middag was het natuurlijk weer WOT-tijd, waar spontaan het idee ontstond om een sjoelcompetitie te doen. Joke stond uiteindelijk met slechts 3 punten verschil ten opzichte van Linda op de eerste plaats. Linda dus op de tweede, René op de derde.
We waren nog van plan ook een dartcompetitie te starten maar het was intussen al half acht en het werd tijd om de barbecue weer aan te steken. De avond werd weer vergezeld van voornamelijk Nederlandstalige meegalm-muziek. Om 23u werd het opeens aanmerkelijk frisser, het begon te waaien en wat te regenen. Tijd om naar binnen te gaan.Helaas kwam Vera vanmiddag met het onheilspellende bericht dat volgens haar de douchecabine in de tweede badkamer nog steeds (of weer) lekte. Ik snap er werkelijk niets meer van, maar had absoluut geen zin om er naar te gaan kijken. Dat komt van de week wel!
Morgen gaat alles weer richting huis en keert de rust weer terug. Het was weer supergezellig en volgend jaar gaan we er weer voor :-).
---- Zondag, 16 juni 2019
Vanmorgen is de hele bubs weer richting Nederland vertrokken. Zoals we vaker meemaken na een paar gezellige drukke dagen overvalt de rust ons dan en zijn we een beetje van slag en kunnen onze draai niet goed vinden. Vera is de peut wasgoed gaan wegwerken, heeft wat tijd in het atelier doorgebracht en wat tuin- en snoeiwerk gedaan. Ik heb een paar kleine klusjes gedaan. Niet eens echt veel. De te lange kabel van de kabelbaan heb ik afgezaagd, de bescherm/dienbladen van de vuurtafels aan een kant gebeitst (voor de andere kant had ik geen beits meer), de hopen maaisel in het bos weggewerkt enz. Verder is er niets gebeurd....het was ook een beetje een rustdag :-).
Misschien ga ik morgen 'even' richting Merlimont naar LeRoy Merlin en misschien ook nog verder naar Boulogne-sur-Mer naar de Brico Depot om èn te kijken voor een kachelpijp èn te kijken of ze daar wat fatsoenlijks aan douchecabines hebben.
---- Maandag, 17 juni 2019
Toen ik vanmorgen na een goede nachtrust wakker werd en zag dat de zon al scheen schoot ik het bed uit en bedacht me dat ik misschien wel 'even' aan het dak van de grote stal kon beginnen. Dat was wel nodig want de panlatten waren zo'n beetje allemaal verzakt omdat de zijbalk waar ze op rustten behoorlijk verrot was. Ik had letterlijk met 'houtje-touwtje' eerder al geprobeerd de boel een beetje bij elkaar te houden, maar het is een keertje over.
Ik heb eerst wat hardhouten balken in de gaten van de zijmuur en op een van de grote dwarsbalken geplaatst. Daar wat plaatmateriaal op gelegd waardoor er een smal loopplateautje ontstond. Het zou dus wel een dagje van goed nadenken en vooral uitkijken-waar-je-loopt worden.
Eerst heb ik de dakpannen er af gehaald en toen bleek gelukkig dat ik de bovenste helft van het dak redelijk kon herstellen omdat de panlatten op zich nog goed genoeg waren. De spijkers waren weg geroest dus die hielden de panlatten niet meer.
Omdat ik ongelukken en misstappen wilde voorkomen nam ik geregeld even een kwartiertje (soms 2) rust. Ik was er al vrij snel achter dat dit een klus was die je beter met z'n tweeën kunt doen of nog beter....door een ander kunt laten doen :-). Aan de andere kant geeft het wel veel voldoening!
Aan het begin van de middag was de bovenste helft klaar. Ik ben na een behoorlijke rustpauze toch maar begonnen aan de onderste helft, maar daar liep ik toch echt wel tegen een probleempje aan. Ik dacht de rotte balk te kunnen laten voor wat-ie was door er een lat tegen aan te schroeven waar vervolgens de panlatten op konden rusten. Niet dus! Helaas verpulverde dat stuk balk dus ik moest op zoek naar een andere. Nadat ik die had gevonden en op maat had gemaakt wilde-ie toch maar niet passen. Er bleken nogal wat spijkers in de weg te zitten, dus die moest ik eerst verwijderen. Met enige kracht heb ik de balk op zijn plek gekregen en meteen weer een extra klus gecreëerd :-(. Het metselwerk is ooit met de Franse slag gedaan, dus zo af en toe viel er een brok puin, cement of steen naar beneden. Dat betekent herstelwerk!
Aan het eind van de middag had ik het wel gehad en besloot ik te stoppen. Morgen maak ik het wel af....denk ik!
De kachelpijp kan nog wel even wachten....:-).
---- Dinsdag, 18 juni 2019
Vanmorgen omstreeks half negen stak ik mijn hoofd al weer door de balken van het dak. Het viel allemaal bepaald niet mee omdat de ruimte tussen het loopplateautje en het dak nogal beperkt was. Nadat ik de eerste panlat door een nieuwe had vervangen en spontaan omhoog kwam stootte ik mijn hoofd tegen die panlat. Mijn weelderige haardos van weleer is niet meer dus dat betekende 'schade'. Het deed niet zeer dus ik dacht dat het wel meeviel en ging gewoon door. Even later merkte ik dat het toch wel hevig bloedde dus ik haalde mijn hand erover en schrok me rot. Hand vol bloed! Voorzichtig klom ik naar beneden en heb er maar wat keukenrol tegen aan gehouden. Vera was intussen ook gealarmeerd en bekeek de schade, die gelukkig bleek mee te vallen. Een wondje op de schedel kan nou eenmaal behoorlijk bloeden.
Snel ging ik weer aan het werk en heb voor de zekerheid maar een cap opgezet. Natuurlijk, maar ook gelukkig, heb ik daarna mijn hoofd niet meer gestoten!
De dakklus viel bepaald niet mee. De werkruimte was beperkt en het was laddertje op, laddertje af. De meeste panlatten moesten vervangen worden. Tegen halfvier was het dak weer helemaal dicht. Het is niet allemaal perfect, maar ik ben tenslotte geen dakdekker en het is in ieder geval beter dan het was :-).Of ik morgen nog in staat het bed uit te komen betwijfel ik op het moment. Door de beperkte werkruimte en onmogelijke houdingen, strek- en rekwerk hebben een hoop ongebruikte spieren een optater gehad. Ik voel ze nu al! :-(.
Toen ik tegen de zijkant van de stal op de ladder stond viel me op dat de meeste van de bamboestokjes in het insecten-villapark volgestopt waren met stuifmeel of zoiets. Wellicht een voorraadje voor later of voedsel voor de bijenlarfjes?
Morgen moet ik toch maar eens een poging gaan doen om een geschikte kachelpijp te scoren. Ik ga mijn geluk bij LeRoy Merlin in Merlimont proberen (33 km). Als het geluk me daar in de steek laat rij ik nog eens 43 km door naar Boulogne-sur-Mer voor de Brico Depot.
Donderdag komt de voormalige keramiekploeg (Wim met Rina en Peter met Mieleke). Er wordt niets meer met keramiek gedaan. Voorheen werd er in de zomer een pitfire-stook gedaan, maar de keramiekploeg is uit elkaar gevallen na het overlijden van Monique. Wim vormt nu samen met Rina een setje.
---- Woensdag, 19 juni 2019
Het opstaan ging vanmorgen wat moeizaam maar ik had het erger verwacht. Mijn lijf gaf wel voldoende signalen af dat ik het vandaag even rustig aan moest doen en dat heb ik ook gedaan. Na het ontbijt ben ik in de auto gestapt en rustig aan naar Merlimont gereden. Ik was al jaren niet meer bij Leroy Merlin geweest (want ècht naast de deur is het ook niet) maar de winkel is behoorlijk verbouwd en uitgebreid. Heel veel keus in van alles en nog wat. Mij ging het alleen maar om een passende kachelpijp. Een hele stelling vol met allerlei pijpen en koppelstukken! Voor de zekerheid heb ik maar om bijstand van een van de medewerkers gevraagd en een paar minuten later had ik een koppelstuk van diameter 153 naar 150 mm en een daarop passende pijp in handen. Omdat ik er al van uit ging dat het koppelstuk net als die van Mr. Bricolage niet lekker zou passen en ik er wat inkepingen in zou moeten maken heb ik ook maar een rolletje aluminiumtape meegenomen om de boel af te tapen. Dat rolletje ligt nu onverrichterzake in de garage....de 153 mm van Leroy Merlin past in tegenstelling tot die van Mr. Bricolage wèl op de kachel. En tot slot ook nog voor nog geen tweederde van de prijs! Morgen ga ik de boel aansluiten.
Onze aardbeienplanten doen het goed en ze leveren iedere dag een aardige portie verukkelijke aardbeien. Niet van die opgefokte waterige zoals we ze tegenwoordig in de winkel kopen, maar met een echte zuivere smaak!
De merelkoters groeien behoorlijk. Als je aan komt lopen zie je vaak 3 veel te grote snaveltjes en koppies op dunne nekjes boven het nest uitsteken. Het lukt niet goed daar een foto van te maken want als je dat probeert duiken ze schuchter weg in het nest.Omdat een hele dag niets doen niet echt voor mij is weg gelegd ben ik begonnen met een hekwerkje dat Vera graag in het perkje voor de hooischuur wil. De Campanula's groeien daar zo tierig en gaan dan voorover hangen en als er dan een regenbuitje overheen komt is het meteen een bende. Ik heb dus eerst even wat gebruikte hardhouten latten die al jaren in een van de stallen staan, bij elkaar gesprokkeld en verzaagd tot bruikbare latten. Er zit nog niets in elkaar omdat de vermoeidheid van 2 dagen dakwerk nog niet helemaal over was en mijn lijf duidelijk liet merken dat ik moest stoppen.
We zijn dus maar even gaan WOT-en ;-).
Vera heeft de Kornoelje op het voorerf drastisch terug gesnoeid en van de afgeknipte takken een krans gemaakt. Of de krans het gevolg is van het snoeien of de oorzaak om te snoeien is me niet helemaal duidelijk, maar opgeknapt is het wel. De krans is nog niet helemaal af en wat ze er precies mee wil gaan doen....???
Toen ik vroeg of ze nou eindelijk het door mij al een paar weken geleden geplaatste vogeltje op het voorerf had ontdekt, ging ze gericht zoeken. Zelfs toen ze de richting opkeek zag ze het nòg niet. Ik heb dus maar een hint gegeven en toen was-ie snel ontdekt.Morgen ga ik dus de kachel aansluiten en eventueel verder met het hekwerkje, maar eerst gaan we bijtijds naar de markt in Hesdin om te kijken of ze daar nog wat leuke en betaalbare plantjes hebben om de boel nog wat verder op te fleuren.
---- Vrijdag(ochtend), 21 juni 2019
Gisterochtend zijn we inderdaad naar de markt in Hesdin geweest en hebben daar 3 hanggeraniums gekocht die Vera later in een van de ketels achter de keuken heeft opgepot. Ze moeten het nog even gaan 'doen' zodat ze wat over de rand gaan hangen, maar dat komt vanzelf wel :-).
Omdat we de keramiekploeg verwachtten besloten we om niet al te rigoureuze dingen aan te gaan pakken. We zijn de boel wat gaan opruimen, ik heb de kachelpijp aangesloten en Vera is verder gegaan met haar krans. Die hebben we aan de deur van een van de stallen gehangen. Verder hebben we niet zo veel gedaan dus.
De keramiekploeg was er iets na 5 uur. Eerst hebben we een rondje terrein gedaan omdat de oud-leden van de keramiekploeg nieuwsgierig waren naar de veranderingen en Rina het als 'nieuweling' nog nooit gezien gezien had. Daarna zijn we neergestreken op het kippenterras, waar we ons gebruikelijke WOT-je met hapjes hebben gedaan. Toen we, omdat de wind iets te fris werd, naar binnen gingen hebben we het houtkacheltje aangestoken om de zien of het allemaal deed wat het moest doen. En....hij trekt als een tierelier, dus dat lijkt allemaal goed! Weer een klus plat!
En nog even een plaatje van 'les jeunes merles' en de buurmeisjes of -jongens in het weiland naast ons.
---- Vrijdag(avond), 21 juni 2019
Omdat we gisteren bepaald niet vroeg op bed lagen waren we ook niet heel vroeg wakker. Na het ontbijt hebben we lekker in de tuin in de zon koffie gedronken en daar ontstond het plan om naar 'les jardins de Valloires' te gaan. Ver rijden is het niet, zo'n 15 km. Vera en ik zijn daar jaren geleden al een keer geweest, maar we vonden het tijd worden er nog eens een keer naar toe te gaan. Via binnendoorweggetjes zijn we er naar toe gereden. De zon scheen volop. We besloten niet de abdij maar alleen de tuin te bezichtigen en eerlijk is eerlijk....die was inderdaad schitterend. De rozen stonden volledig in bloei....op zich niet zo gek in juni, de rozenmaand :-).
Na de tour door 'le jardin' hebben we nog even een eenvoudige lunch gebruikt en zijn toen weer richting Mouriez gegaan. Daar zijn we in de achtertuin gaan zitten en besloten toch nog iets te gaan doen. Rina ging de van Linda gekregen Hortensia snoeien en ik ging samen met Mieleke en Peter de polletjes Havikskruid uit het gras steken om ze te redden van voortijdig sneuvelen door de maaimachine. We hebben daartoe besloten omdat we vanmorgen in de bezochte tuin ook perkjes met Havikskruid hebben zien staan en dat zag er tè leuk uit om het niet te na te apen. We hebben een 'perkje' gemaakt op de rand van de heemuin en een tweede 'perkje' wat meer in de zon.
Omdat we toch al met de schep bezig waren hebben we ook nog de varens onder het afdak zoveel mogelijk uitgestoken en in de heemtuin bij de andere varens geplaatst. Daar zullen ze het best gaan doen vanwege de vochtigheid en de schaduwrijke plaats.
Daarna hebben we even uitgepuft op het kippenterras. Niet al te lang want we hadden om 19.30u gereserveerd in l'Écurie, het restaurant waar we een paar weken geleden met Marja, Chiel en José hebben gegeten.
Ons vogelkroost is trouwens vandaag uitgevlogen. De laatste van het triootje hebben we nog even pontificaal op het nest zien staan en even later was-ie weg en zat-ie op de kruiwagen. Omdat ik foto's ging nemen vloog-ie schichtig richting walnotenboom, meteen gevolgd door Pa Merel, die blijkbaar van een afstandje de boel in de gaten hield.
We hebben weer heerlijk gegeten en toen we thuis kwamen was het helaas iets te fris op het terras dus zijn we binnen gaan zitten met het houtkacheltje aan.---- Zondag(ochtend), 23 juni 2019
Gisterochtend was het al zeer aangenaam dus besloten we op het kippenterras te ontbijten. Dus we hebben de hele boel daar naar toe gesleept en uitgebreid zitten ontbijten. Tijdens het ontbijt bespraken we de plannen voor de dag. Wim en ik zouden even naar de déchetterie gaan om wat troep weg te brengen en de oude radiatoren die te zwaar zijn om in je eentje te tillen. De rest zou even wat boodschappen gaan doen. 's Middags zouden we dan een kampvuur maken om het snoeiafval dat er al weken lag op te fikken. En we zouden dan ook de heg meteen snoeien want dan kon dat snoeiafval er ook nog mooi bij.
Terwijl we zaten te ontbijten genoten we van de vele vogelgeluiden en het lekkere weer. Pa en ma Merel waarvan het kroost de vorige dag uitgevlogen was zagen we naar insecten en wormen zoeken. Als pa Merel iets gevonden had vloog-ie daarmee naar de nok van het dak vlak naast de schoorsteen en ging daar zenuwachtig op en neer huppen. Op zich wat vreemd omdat ze normaliter meteen de jongen gaan voeren. Het leek wel of pa Merel het eten door de nokvorst wilde duwen. Toen bedachten we dat we een van de jongen op de uitvliegdag boven het nest zagen zitten onder de dakpannen. Toen we dichterbij kwamen schoot-ie snel weg tussen 2 folielagen door. Ik ben toen nog even op zolder gaan kijken, maar daar was niets te zien. Waarschijnlijk had het jong alweer een andere uitweg gevonden.
Maar door het gedrag van pa Merel gingen we daar anders over denken, want waarom zou pa juist daar constant zenuwachtig proberen de worm door de nokvorst te prikken? Ik ben dus de zolder weer opgegaan en hoorde inderdaad gepiep van pa Merel op de nokvorst en wat gepiep dat ik als afkomstig-van-een-jong beschouwde. Ik heb de ladder erbij gehaald, die tegen de schoorsteen gezet en toen ik bovenaan stond met mijn hoofd nog net niet tussen de nokbalken geklemd kon ik inderdaad door een kier in de folie het jong zien zitten onder een nokpan. Toen ik wat capriolen probeerde uit te halen met een netje om het jong te vangen, hupte-ie weg uit het zicht.
Met het idee dat het jong wel een uitweg zou vinden besloten Wim en ik maar naar de déchetterie te gaan, want die zou om 12u sluiten. De anderen gingen boodschappen doen.Na terugkomst zijn we weer op zolder gaan kijken en toen hoorden we gepiep op een andere plek dan bij de schoorsteen. Voorzichtig zijn we de zolder verder opgegaan en even later zag ik het jong boven de slaapkamers zitten op de isolatie. Toen ik een poging deed daar naar toe te gaan hupte het jong weg en volgens Wim door een opening in het dak.
Inderdaad bleek even later het jong op het gras bij het kippenhok te zitten. Eind goed, al goed!
Toen de anderen ook weer terug waren hebben we koffie gedronken en moed verzameld om de haag te gaan snoeien. Wim en Peter gingen het kampvuur voorbereiden en wat ik van de haag snoeide werkten Vera en Mieleke met kruiwagens weg richting kampvuur. Al met al was het sneller gedaan dan ik had verwacht.
Vera had tijdens het boodschappen doen ook maar even een nieuwe pet voor me gekocht. De zwarte pet die ik had was zo vies geworden door het werken en het vele stof dat zich er in de loop der jaren bovenop had genesteld dat Vera dacht 'm wel even te wassen. Daarna was het een kinderpetje :-).De 2 caps die ik had zullen wel ergens zwerven maar ik kon ze niet terug vinden. Omdat de zon mijn kale schedel zou kunnen gaan teisteren was een nieuw hoofddeksel wel zo prettig!
Met een oude doek gedrenkt in wat benzine was het kampvuur in no-time aan en konden we beginnen met de bergen snoeiafval weg te fikken,
Toen we daarmee bijna klaar waren hoorden we de maaimachine starten en even later hobbelde Bruno langs om de eerste lading gras in het bos te dumpen. Behalve dat het wel weer nodig was om te maaien vond-ie het wel een goed idee om nu te komen omdat het midden volgende week wel eens 35 graden of misschien nog hoger kon worden.
's Avonds hebben we gebarbecued, maar om even over tienen ging bij mij het licht uit. Ik was zo moe dat ik om 22.15u al in bed lag met gevolg natuurlijk dat ik vanmorgen om kwart voor vijf al naar het plafond lag te staren ;-).De keramiekploeg gaat vandaag weer naar huis. Woensdag zakken Vera en ik verder af een stukje zuidwaarts naar 'château du Grand Coudray' waar we 2 nachten verblijven.
---- Zondag(avond), 23 juni 2019
Na het buiten-ontbijt vertrok de keramiekploeg vanmorgen rond kwart voor twaalf. Het werd gelijk stil in en rond het huis :-) We hebben het hartstikke gezellig gehad, maar als 'de drukte' dan weer weg is is dat ook wel weer even lekker ;-). Het was intussen een beetje benauwd en drukkend geworden dus we hebben de rest van de dag héél weinig gedaan.
Vera heeft zitten spitten in boekjes over Frankrijk en op Internet wat er zoals te doen is in de omgeving van het château waar we woensdag naar toe gaan. Ze heeft nog niets kunnen vinden :-(.
Ik heb alleen nog even wat tegels onder de zwembadpoten gelegd, zodat het wat stabieler staat. Als we volgend weekend terug zijn uit het château laat ik het weer vol lopen.
---- Maandag, 24 juni 2019
Over vandaag valt niet zo veel te vertellen....het was heet en wat benauwd, maar volgens de weerberichten niet zo erg als in Nederland. Dus wat dat aangaat zitten we hier prima!
Behalve wat kleine huis-tuin-en-keuken-klusjes heb ik wel alvast wat zakken met puin die al tijden 'klaar-voor-de-stort' in de stallen stonden buiten gezet, zodat ik ze morgen in de aanhanger kan laden en nog een ritje déchetterie kan doen. Ook een drietal oude bedbodems kunnen dan mooi mee! Ruimt weer lekker op!
Recentelijk zijn er wat foto's van het château waar we naar toe gaan bijgeplaatst op internet. Volgens de laatste berichten is er nog maar één kamer klaar dus dat moet 'onze' kamer wel zijn. Op de foto is een vrij smal bed te zien en nergens zie je of staat vermeld dat er nog een bed is. Ik heb dus de eigenaar gemaild met de vraag of dat 'onze' kamer wordt en hoe breed het bed is. En inderdaad het is de kamer waar wij overnachten en het bed is maar 1,40m breed. Het is een oud bed....ziet er allemaal wel leuk uit en ik hoop dat de vering goed is, maar dat is toch echt niet meer van deze tijd.Het belooft ook de dagen dat we er zijn dik boven de 30 graden te worden en om nu met z'n tweetjes te liggen klotsen in een smal bed....! Dus....we gaan gewoon het avontuur aan maar nemen wel een eigen matras en beddengoed mee! :-).
---- Dinsdag, 25 juni 2019
Vandaag was het ook weer een schitterende dag. De temperatuur bleef steken op 30-31 graden, maar door een zacht windje voelde het prima aan. Op het heetst van de dag kon je wel beter binnen zitten dan buiten, maar we mogen niet klagen!
Vanmorgen heb ik de zakken puin en bedbodems in de aanhanger geladen en pas 's middags weg kunnen brengen omdat de déchetterie op dinsdagen, woensdagen en donderdagen 's morgens is gesloten.
Ik ben wel alvast begonnen met timmerhout tot stookhout te verzagen, want er stond intussen zoveel in de stallen dat het niet meer te overzien was. Ik kwam stukken en planken tegen waarvan ik niet eens wist dat ik ze (nog) had :-).
Morgen gaan we dus naar het château, waar helaas geen internet beschikbaar is. Het ziet er dus naar uit dat ik tot vrijdagavond niet 'in de lucht' kom. We vertrekken bijtijds, doen rustig aan en lunchen ergens onderweg in een of ander gehuchtje. De inchecktijd is -gek genoeg- tussen 17 en 23u, maar ik neem aan dat als we wat eerder zijn dat toch niet zo'n probleem zal zijn. Tenslotte moet ik ook nog een matras installeren :-).
Als we terug zijn begint onze laatste week vakantie, die grotendeels uit opruimen, schoonmaken en een hoop laatste klusjes/klussen bestaat. Komende zondag gaan we naar Humeroeuille waar een 'belle brocante et fête des plantes au château' wordt gehouden. Vorig jaar zijn we daar ook geweest en hebben daar toen leuke planten en tuinaccessoires gekocht. De laatste staan helaas nog in de garage :-).
---- Vrijdag, 28 juni 2019
We zijn weer terug! Het wordt een heel verhaal dus ik begin maar gewoon bij het begin....
Afgelopen woensdag zijn we even voor tien uur vertrokken. We hadden besloten om ergens ná Rouen te stoppen om te lunchen. Vera had op internet een leuk restaurantje gevonden in Harcourt. Toen we daar aankwamen was het muisstil op het pittoreske pleintje met fraaie vakwerkhuizen. Er stonden wel enkele auto's maar er was geen mens te bekennen. Er zat wel iemand op het terrasje van het
bewuste restaurantje. De deur stond open en een dame kwam ons tegemoet. Het restaurant was helaas 'aujourd'hui fermé'. We werden verwezen naar een 'très joli restaurant' in Brionne, een plaatsje zo'n 10 kilometer verderop. Wij zijn daar naar toe gegaan, hebben wat rondjes gereden maar dat bewuste restaurantje was niet te vinden. We zijn dus maar ergens anders neergestreken op een binnenplaatsje van een restaurantje. Het zag er allemaal best wel gezellig uit, maar de bediening was ronduit slecht.De serveerster die ons een tafeltje wees, begreep blijkbaar niet dat we een karafje rosé bestelden, want na een kwartier -we begonnen behoorlijk ongeduldig te worden- kwam iemand anders die vroeg of we wat wilden drinken! Dus maar weer een karafje rosé besteld en een fles water omdat we intussen behoorlijk dorstig waren. We zaten uiteindelijk ruim een half uur, deels in de zon, deels in de schaduw te puffen toen we de rosé en het water kregen. De intussen 2 bestelde salades kwamen na weer een kwartier. Toen we alles hadden weg gewerkt besloten we, gezien de wachttijden maar geen koffie te bestellen. We hadden tenslotte nog een stuk te gaan en we wilden ook nog een ruïne en een bijbehorend arboretum in Harcourt bekijken.
Als we al een serveerster zagen deed die haar uiterste best om maar niet gezien te worden, dus uiteindelijk ben ik maar naar binnen gegaan en kon aansluiten in de rij met mensen die wilden betalen, waarschijnlijk met allemaal dezelfde ervaring! Een dame zat achter een bureau, schreef van het 'bestelbonnetje' op een papiertje over wat er besteld was, rekende het uit op een rekenmachientje, gaf dat aan de serveerster naast haar die dan afrekende. Ik kon met creditcard betalen. Toen ik uit fatsoen toch nog een kleine tip wilde geven en een iets hoger bedrag noemde dan de rekening was, werd afwijzend gereageerd. Het bleek dat ze alleen tips aannamen als er contant werd betaald. Dat was dus jammer voor ze! :-)
We zijn weer terug gereden naar Harcourt voor de ruïne en het arboretum. Het was wel aardig, maar ook heel heet dus we zijn daar niet te lang blijven hangen.
Om even voor 5 uur kwamen we aan bij het château. Evert en Frenske verwelkomden ons en al snel bleek dat ze zelf net een paar uur terug waren van hun 'landgoed in Portugal'!
In de schaduw van een paar enorme kastanjebomen hebben we een welkomstdrankje genuttigd en nader met elkaar kennis gemaakt. Vera en ik hadden besloten om de 2 avonden dat we er waren van het 'eten-wat-de-pot-schaft-diner' gebruik te maken. Omdat er geen vergunning is om iets restaurant-achtigs te doen, mag je officieel geen menukaart hanteren, maar meeëten mag weer wel! Regeltjes!!!We hebben de spullen (inclusief matras) uitgeladen en we kregen daarna een kort bezichtigingsrondje om en in het château. Er moet nog een hoop gebeuren, maar alles is strak (nou het meeste dan, meer dan ik verwacht had!), de originele deuren en sloten sluiten perfect, de houten vloeren kraken niet en dat terwijl het bijna 50 jaar heeft leeggestaan. Het pand dateert uit 1904. Het heeft 21 kamers, waarvan één kamer (en wellicht de privé-vertrekken, maar die hebben we niet gezien) al 'klaar' is voor B&B-gasten. Het is de bedoeling dat alle B&B-kamers een eigen douche en toilet krijgen. De douche hadden we al wel, maar het toilet, dat in een krappe kast was ingebouwd, was nog op de gang. Dat maakt natuurlijk niet zoveel uit als je de hele verdieping als enige gast voor jezelf hebt.
Maar wat is het een schitterend château! Ik had er natuurlijk verwachtingen bij, maar als je door alles heen kijkt zie je echt een prachtig geheel. De vloer in de hal is schitterend, de grote trap die uiteindelijk naar de bovenste 2 verdiepingen leidt idem. Mooie glas-in-lood-ramen. Het hele pand is onderkelderd. Er zijn verschillende bijgebouwen en alles staat op 10 hectare terrein. Een boer pacht daarvan 8 hectare en houdt het gras kort door er koeien op te laten grazen. Het terrein rond het château wordt door die boer gemaaid. Naast het château was tot 2004 een behoorlijk meer, maar er was ergens iets van een dambreukje of zo, waardoor het meer droog kwam te liggen. Vanwege de vruchtbare grond staan er nu allemaal bomen. Het kost een behoorlijke duit om het meer weer in ere te herstellen.
Het diner dat we in de schaduw met zijn tweetjes nuttigden was prima: een salade vooraf, gebakken aardappeltjes, snijbonen en een stukje prima vlees. IJs toe en dat alles vergezeld van een prima flesje wijn en een fles water!De koffie deden we met zijn vieren en toen de tijd verstreek besloten we nog even 'un verre' te nemen. Toen het donker werd taaiden de dames af en Evert en ik hebben nog tot middernacht gezellig zitten kletsen. Dat gaat vrij gemakkelijk met een paar glaasjes door mij meegebrachte Ierse whiskey :-).
Het overvloedige ontbijt werd ook weer buiten geserveerd. Het was allemaal goed verzorgd en Evert en Frenske deden hun uiterste best om het allemaal zo aangenaam mogelijk te maken.
Grappig is dat Vera en ik bijna in een vervolg van de 'ik vertrek'-aflevering hadden gezeten, maar de filmploeg die gisteren zou komen heeft dat een dag uitgesteld. Er worden namelijk weer opnames voor een vervolg gemaakt. Iets in de trend van 'ik vertrek - even weg'. Evert en Frenske gaan maandag voor 4 dagen ergens in Europa naar een plek, waar andere 'ik vertrek'kers ook iets hebben opgebouwd of aan het opbouwen zijn. Daar gaan ze overnachten en later komen de andere stellen dan een keer naar het château.
Na het ontbijt zijn we naar Saint-Céneri-le-Gérei gegaan. Een klein dorpje dat als een van de mooiste dorpjes in Frankrijk beschouwd wordt. Het ligt aan de oever in een bocht van de rivier de Sarthe. Het heeft zo'n 140 inwoners en de tijd lijkt er te hebben stil gestaan. Het dorp is ontstaan op de plek waar een oude Italiaanse kluizenaar zich in de zevende eeuw vestigde. Het destijds gebouwde klooster werd door de Vikingen in de 10e eeuw verwoest. In de fraaie kerk uit de 11e eeuw zijn later 14e-eeuwse fresco's gevonden, die goed bewaard zijn gebleven.
Het was zo heet dat we een tijdje in de schaduw aan de rivier hebben gezeten. Toen het lunchtijd was zijn we naar een van de vele restaurantjes die het mini-dorp kent, gegaan, waar we weer een half litertje rosé (samen!) en een heerlijke salade hebben weg gewerkt. Omdat we nog even moesten wachten tot 'les jardins de la Mansonnière' om 14.30u open ging zijn we na een kort wandelingetje door het dorp weer op het schaduwplekje aan de rivier neergestreken om even aan de hitte te ontsnappen. De wandeling door de fraaie tuin is betrekkelijk kort geweest....het was veel te heet!
We zijn dus weer bijtijds naar het château gegaan en omdat Evert en Frenske ons nog niet hadden terug verwacht zijn ze zelf even weg gegaan. We hadden geen sleutel en dus geen andere keus dan maar ergens in de schaduw te gaan zitten wachten. Toen ik na ruim een uur het telefoonnummer ging opzoeken om contact te leggen met Evert en Frenske werd ik door Frenske gebeld wanneer we dachten terug te komen. Toen ze hoorden dat we al een tijdje zaten te wachten zijn ze als de wiedeweerga naar het château gekomen, zodat we weer naar binnen konden.
Het diner was wederom prima, wel iets eenvoudiger dan de eerste avond, maar buikvullend en smaakvol. De koffie deden we weer met z'n vieren en zoals het de eerste avond ging, ging het nu ook weer. De dames taaiden bijtijds af en Evert en ik hebben weer tot middernacht buiten gezeten, dit keer met Calvados! :-). We hebben serieuze en interessante gesprekken gevoerd over het château, maar daar kom ik later nog eens op terug ;-).
Na het ontbijt, het was ongeveer 9.30u zijn we de auto ingestapt en weer richting Mouriez gegaan. Je kunt nog zoveel navigatiesystemen hebben maar soms word je toch in de war gebracht door wat de borden aangeven en wat het navigatiesysteem zegt. In plaats van de korte westelijke route langs/door Rouen werden we naar de langere oostelijke route geleid. Toen het navigatiesysteem naast me op de stoel ;-) me ook nog eens een andere afrit op een rotonde liet nemen moesten we een omweg maken door nauwe straatjes om uiteindelijk alsnog op hetzelfde punt uit te komen.Eenmaal thuis gekomen ging Vera na de koffie de tuin weer in om de boel te inspecteren en ik ben de tuinslang gaan uitrollen om het zwembad weer te kunnen vullen. De kraan loopt!
---- Zaterdag, 29 juni 2019
Vandaag was het afzien wat de temperatuur aan ging. De thermometer haalde 35-36 graden. Morgen keldert dat volgens de weersberichten behoorlijk naar 'slechts' 22 graden! Blij toe....dat is tenminste een temperatuur waarbij je nog wat kunt doen, zonder dat je zelf als een sproeier gaat fungeren :-).
Het zwembad is weer helemaal vol. Filter en warmtepomp doen het ook! Ik ben zelfs nog even het water in gegaan, maar de warmtepomp mag nog even doorwerken. Het water is al wat warmer maar als je er in gaat staat je velletje toch best even strak. Als je eenmaal door bent is het wel lekker en verfrissend.
De broer van Francis was op het heetst van de dag met zijn bosmaaier druk in de weer, om de haverklap zijn voorhoofd en nek deppend met een zakdoek. De tuin is voor zover wij weten voor het eerst zo grondig gekortwiekt dat we ons afvragen of en wat er aan de hand is. Maar....het ziet er goed uit en het hoge gras grenzend aan ons terrein is meteen ook weg!Morgen gaan we bijtijds naar de tuinfair in Humeroeille, zo'n 20 km hier vandaan. We zijn benieuwd!
---- Zondag, 30 juni 2019
Vanmorgen waren we even na tienen op de tuinfair. Het zag er allemaal wel weer leuk uit, maar het was toch behoorlijk minder dan we hadden verwacht. Misschien waren onze verwachtingen wel te hoog gespannen, omdat we vorig jaar verbaasd over de opzet en het aanbod van leuke spullen waren. Er zaten wel aardige dingen tussen, maar niet echt van die dingen die we persé wilden hebben of voor prijzen waarvoor je meteen aan de beademing kan :-). We hebben dus helemaal niets gekocht en reden om 11.15u weer richting huis.
De temperatuur was aanzienlijk gedaald ten opzichte van gisteren, maar dat vonden we helemaal niet erg. Prima weer om wat te kunnen doen.
Vera is begonnen met ramen lappen. Het zijn er nogal wat dus ze doet het gefaseerd. Daarna is ze tuinwerk gaan doen (wingerd knippen, roos snoeien, onkruid trekken, kruidentuintje fatsoeneren e.d.).
Ik heb de 3-delige ladder naar het eindpunt van de kabelbaan in het bos gezeuld om de staalkabel nog wat strakker af te stellen. Dat was een fluitje van een cent, omdat ik de spanners met de hand kon aandraaien. Er is nog genoeg ruimte in de spanners om dat een paar keer te herhalen. Voorlopig kan ik dus vooruit.
In de heemtuin hangt een vogelhuisje, waarvan de bovenste schroef waarmee het vastzat, verdwenen is. Daardoor hing het huisje op z'n kop. De ladder kwam dus mooi van pas en toen ik het huisje weer rechtop gemonteerd had leek het me goed even de inhoud te checken. Er lag nog een oud nestje in met daarop onherkenbare dingen met een zootje grote bromvliegen erop. Heb het maar snel weer dicht gemaakt! Dat komt een andere keer wel!
Omdat de tegels van de kampvuurplaats om onverklaarbare reden schots en scheef lagen ben ik de boel maar gaan oplappen. Heel veel tegels zijn door de hitte van het kampvuur geknapt en kwamen er in kleine stukken vanaf. Daardoor is de vuurplaats nu weer een paar lagen minder hoog en staan er 5 kruiwagens met restafval van de kapotte tegels....rijp voor de stort.Ik ben vanmiddag nog even het zwembad in geweest en de temperatuur is al behoorlijk gestegen naar 26 graden. Gewoon lekker water en geen strak velletje meer :-).
---- Maandag, 1 juli 2019
Veel bijzonders is er vandaag niet gebeurd. Het meeste staat namelijk in het teken van opruimen, schoonmaken en allerlei klusjes doen.
Wel hebben we weer een hoop tuinwerk gedaan. Vera heeft gesnoeid en een hoop potten met planten op andere plekken gezet of als ze een tikkie te zwaar waren, dat door mij laten doen.
Ik heb vanmiddag gebosmaaierd en hoewel, omdat het zwaar werk is, ik van plan was dat iedere dag slechts een halfuurtje te doen ben ik er toch weer behoorlijk tegenaan gegaan: de kanten in de achtertuin, de paden in de heemtuin, onder en rond de speeltoestellen en een behoorlijk stuk in het bos. Morgen gaan we weer verder :-).
Met de kettingzaag heb ik wat boomstronken weggewerkt en met de bijl ben ik wat in de weg zittende halfrotte stronkjes te lijf gegaan.
Het water in het zwembad heeft intussen de 28 graden bereikt, De warmtepomp doet het dus perfect, maar ook de noppenfolie die er op ligt draagt behoorlijk bij! Warmer hoeft het ook niet te worden, want dan is het 'frisse' er vanaf.
De kapotte tegels van de kampvuurplaats liggen nu bijna allemaal in kruiwagens op het voorerf om in de aanhanger te gooien om naar de stort te gaan. Vera heeft echter een ander idee: een stapelmuurtje maken op de pas kaal gemaakte plek waar we een zitje-dat-we-niet-zullen-gebruiken-maar-wel-leuk-staat onder een wilde roos willen maken!
Dat betekent dus de loodzware kruiwagens richting bos zeulen....nu alleen tegen het hellende terrein op! :-(.
En omdat we toch verder niets (!) te doen hebben, gaan we ook nog de voorkant van de 3 kleine stalletjes tegenover het huis witten.
---- Dinsdag, 2 juli 2019
Vanmorgen zijn we inderdaad de voorkant van de 3 kleine stalletjes gaan witten. Toen we begonnen dachten we dat het vrij snel gepiept zou zijn, maar dat viel behoorlijk tegen door het ruwe oppervlak van de betonblokken. Je moest behoorlijk heen en weer smeren om de verf een beetje te laten dekken. Tweeënhalf uur later konden we de kwasten neerleggen en het resultaat bekijken. Het moet nog wel een keer maar we denken dat we dan wel iets sneller klaar zullen zijn, omdat als je dan een stukje overslaat het niet zo opvalt ;-).
Omdat het er nu allemaal heel anders uitziet en we er op een andere manier naar keken zag Vera opeens een mogelijkheid om de antieke leeuwenfontein die we vorig jaar op een brocante gekocht hebben, op te hangen. Door 'm op de kopse kant van de grote stal te hangen is er een leuk hoekje ontstaan. De wingerd zal er gedeeltelijk omheen en wellicht overheen gaan groeien.Omdat het een beetje broeierig weer was ben ik om wat af te koelen het zwembad even in gegaan. Het water is lichtjes groen aan het worden, dus ik heb er wat meer chloor aan toegevoegd. Morgen nog even controleren.
Vera heeft nog wat tuinwerkzaamheden gedaan en een elftal stekken genomen van de wilde roos die in de heemtuin staat en momenteel volop bloeit.
Ik heb mijn dagelijkse halfuurtje bosmaaieren ook nog gedaan. De helling aan de straatkant, alle kanten op het voorerf en een groot stuk in het bos zijn weer 'schoon'. Dat halfuurtje duurde trouwens ruim een uur :-), maar wat gedaan is gedaan!
Het stapelmuurtje van de kapotte tegels dat in het bos zou moeten komen hebben Vera en ik in goed overleg (we waren er te moe voor en hadden er geen zin meer in!) uitgesteld tot een andere keer. Dat scheelt weer een hoop gesleep, maar de tegels voer ik deze week nog wel even af naar de stort!
---- Woensdag, 3 juli 2019
Het eind van onze lange vakantie is nu echt in zicht. Vera vertrekt vrijdag al omdat Caitlin zaterdag voor haar A-diploma moet afzwemmen. Opa en oma horen daarbij, maar helaas moet ik verstek laten gaan, want ik ben hier nog een dagje langer om de eerste zomergasten te ontvangen.
We beginnen behoorlijk moe te worden en vanmiddag tijdens de WOT hebben we alles nog even de revue laten passeren: wat we allemaal gedaan hebben (tuin- en snoeiwerk, bankje en buitenlamp opgeknapt, smeedijzeren ophangbeugel bevestigd, gebosmaaierd, de lekkende douchecabine verholpen, de achtermuur van het atelier vastgezet, het zwembad opgezet, een nieuwe vogelflat gemaakt, de haag gesnoeid, laaghangende boomtakken afgezaagd en weg gewerkt, de panlatten van het dak van de grote stal vervangen, de helling gesnoeid, de nieuwe langere kabelbaan bevestigd, het probleem van de kachelpijp opgelost, de tuintafel gebeitst, de tuinen, dorpjes en brocantes die we bezocht hebben, de tegels van de kampvuurplaats weer gefatsoeneerd, de trip naar het château, het witten van de 3 kleine stalletjes en nog ontzettend veel andere kleine klusjes) en wie er allemaal langs zijn geweest (Huub en Dorien, Chiel en José, Marja en Ruud, Allan en Marian, Inge en Linda, Joke en René, Wim en Rina en Mieleke en Peter). Best logisch dat we een 'beetje' moe zijn, maar wel voldaan!
Vanmiddag ben ik nog even wat boodschappen gaan doen en ging meteen even naar Mr. Bricolage om de tegoedbon, die ik eerder voor de terug gebrachte kachelpijp kreeg, in te ruilen voor een grote emmer 'Façade Acrylique' (witte latexverf voor buitenmuren) of 'Goudron Bitumineux' (bitumenverf tegen vocht). Van de eerste hebben we nog wel een halve emmer, maar de bitumenverf is praktisch op. De bitumenverf was niet meer op voorraad en de laterverf van dat specifieke merk ook. Toen ik vroeg wanneer ze het dachten weer binnen te krijgen, haalde de medewerker nonchalant zijn schouders op met een hoop Frans gebral en geblabla. Geen idee waar-ie het over had! Ik heb met het-lijkt-wel-of-ik-bij-de-Gamma-sta-gevoel, maar een grote emmer van een ander merk gehaald en ben maar weer naar huis gegaan.
Vera is al druk in de weer om het huis aan kant te brengen. Spullen uit haar atelier staan al klaar om ingeladen te worden en ook kleding die we niet meer nodig hebben is al ingepakt. Verder heeft ze ter afwisseling nog wat tuin- en snoeiwerk gedaan.
---- Donderdag, 4 juli 2019
Het was vandaag prachtig weer en ik heb vanmorgen alle kapotte tegels uit de kruiwagens in de aanhanger gegooid, die nu behoorlijk zwaar oogt. Morgenochtend breng ik het met nog wat meer bakken rommel en een hoop glaswerk naar de déchetterie in Hesdin.
Toen ik vanmorgen het gisteren gemaaide gras en onkruid bij elkaar harkte zag ik dat een groot stuk (aan de kant van buurman Francis) eigenlijk ook nog wel even gedaan moest worden. Vanmiddag heb ik, ondanks het warme weer, de bosmaaier dus maar omgehangen en nog een heel stuk kaal gemaakt. Door het zware werk in de zon was mijn interne temperatuur ook behoorlijk gestegen dus toen ik klaar was en doodmoe langs het zwembad liep heb ik de bosmaaier afgegooid en ben direct het zwembad in gegaan. Heerlijk even afkoelen....watertemperatuur 28 graden! Omdat er op de bodem nog steeds wat groene aanslag ligt heb ik na te zijn afgekoeld er nog een flinke dosis chloorshock in gedaan.
De schoonmaak begint zijn einde te naderen. De hal staat al aardig vol met ingepakte koffers en kratjes. Voor Vera is het morgen dus afgelopen en gaat ze richting huis. Ik volg zaterdag.
---- Vrijdag, 5 juli 2019
We zijn vanmorgen bijtijds opgestaan omdat Vera ook bijtijds wilde vertrekken. Dat werd even over halftien. Het bleek druk op de weg, maar om even na 15u was ze weer thuis.
Het was vanmorgen benauwd, maar toen 's middags de zon er bij kwam was de benauwdheid ook meteen minder. Het werd 26 graden, dus best wel warm. Ik heb de tegels naar de stort gebracht en de laatste dingen opgeruimd. De auto is voor zover mogelijk al ingeladen.
Nadat ik even een verfrissende duik had genomen in het zwembad hoorde ik de maaimachine starten. Bruno kwam nog even maaien, dus nu ziet alles er weer keurig uit.
Morgen komen de eerste zomergasten tussen 11 en 12 uur, dus ik kan ook bijtijds richting huis gaan. We hebben weer een heerlijke vakantie gehad, heel veel mooi weer, veel gedaan, veel gezien en veel bezoek gehad.
Tot eind augustus!
