Vrijdagavond gingen mijn zwager René en ik richting het gebruikelijke Formule-1-hotelletje in Roncq, bij Lille. Eerst nog even langs de Makro om een condensdroger te kopen....dat ontbrak nog in 'la vieille ferme'. De volgende ochtend in dichte mist richting 'la vieille ferme'. We hebben eerst nog een kijkje genomen bij de Brico Depot in de buurt van Béthune. We hadden met de huurders die die dag zouden vertrekken afgesproken daar om ongeveer 10 uur te zijn. Om ongeveer halftien zagen we ze met hun fietsen achterop de auto in tegengestelde richting rijden....richting huis. In 'la vieille ferme' aangekomen vonden we een briefje dat ze eerder klaar waren dan gepland en dus vertrokken waren. De koffie stond al klaar....we hoefden alleen nog maar de knop in te drukken. Een verrassing!
We hebben eerst 'het washok' dat half september omgetoverd wordt tot was- èn doucheruimte leeggeruimd. Alle tuin- en ligstoelen ergens anders gezet maar waar moesten we nu alle speelgoed, zoals skippybal, badmintonrackets enz. laten? In de grote kast in de hal ging niet want daar zaten èn geen planken in èn er stond al het nodige (weinig gebruikte) spul. Dus die ook leeggehaald met het idee er na het maaien planken in te maken.
's Middags ging René met de zitmaaier aan de gang en ik met de handmaaier. Onder het maanden terug door mij gemaakte afdak (ja, dat lekt nog steeds!) stond ook nog een houten onderstel van een of andere paardenkar. Op z'n kant en zonder wielen..... Dat ding had geen enkele functie meer en was ook té aftands om nog enige dienst te doen, behalve om te fikken. Dus eerst met de nodige moeite in 3 grote stukken gezaagd en naar de kampvuurplaats gebracht en natuurlijk ook daadwerkelijk in de fik gestoken. Bij het weghalen van de paardenkar kwamen naast een skeletje van een of ander knaagdier ook wat andere ongewenste verrassingen boven water. De onderkant van de muur was op meerdere plekken ingestort. Dat zou dus inmetselen worden. En niet met gewone stenen....nee....met de keien die normaal gesproken uit de grond komen. Ze lagen er gelukkig nog wel bij. Het is een steensoort die geen vocht opneemt dus dat maakte het inmetselen wel lastig, maar uiteindelijk is het toch vrij aardig gelukt.
Daarna moesten we natuurlijk even uitrusten onder het genot van wat biertjes, een stokbrood en Franse kaasjes. Toch waren we daarna nog in staat planken in de kast te maken, een hele verbetering. Na het eten (pas om 21u) nog even voor de TV gehangen waarna we vlak na elkaar instortten.
Zondagmorgen liep ik rond de auto en viel me op dat het raam aan de passagierskant nog open stond. Niet zo'n probleem, maar als het was gaan regenen....! Toen ik het dicht wilde doen, hoorde ik wèl het motortje ratelen, maar het raam verscheen mooi niet! Wat was dat nou weer? Wij kijken en jawel hoor....tussen de rubbers door zagen we het raam wel zitten, maar omhoog komen deed-ie niet!
Nu ben ik aangesloten bij de dealer-service, dus die gebeld omdat we die dag naar huis moesten. Maar ja....ze kunnen dan wel een lokale sleepservice sturen maar wat heb ik daaraan? Alleen maar last, dus zou ik zelf wel eerst het een en ander proberen. Afplakken met plastic vond ik geen optie. Ruim 400 km over de snelweg, zou het waarschijnlijk toch niet goed blijven zitten en het zou minder zicht geven en een hoop lawaai (klapperen) maken. Toen op 2 plekken met een roerhoutje voor verf Ducttape tussen de rubbers door naar beneden tegen het raam geduwd en voorzichtig het raam omhooggehaald. Dat werkte, dus het raam helemaal met Ducttape rondom vastgezet. Dat zou wel blijven zitten!
Omdat het gras nogal lang was zou het eigenlijk nog een keer gemaaid moeten worden. René stapte dus weer op de maaier, startte hem en toen-ie het maaidek inschakelde....enorm kabaal! Wat nou weer? Wij de maaier op z'n achterkant gezet zodat we een kijkje konden nemen. De beide messen bleken tegen elkaar aan te slaan. Hoe was dat nou weer mogelijk? Volgens mij moet namelijk het ene mes haaks op het andere staan, zodat ze elkaar niet raken tijdens het draaien. Probleem dus..... Nu had ik al het idee dat de maaier al niet 'lekker meer liep' na de vorige reparatie van zo'n 6 weken geleden. Het zag er dus uit dat er niet meer gemaaid kon worden èn dat ik nog eens een stevig gesprek met de reparateur moest gaan voeren. Lekker....in het Frans....een goeie oefening!
Na die tegenslagen maar richting Nederland gegaan.....het raam heeft het gelukkig gehouden.
