Donderdagavond heb ik zwager René opgehaald voor een doe- en klusweekendje Frankrijk. Het bleef onderweg droog maar in Frankrijk lagen op sommige stukken weg nog sneeuwduinen. Waar de sneeuw al plat was gereden door de auto's was het een glijbaan, maar zonder brokken zijn we aangekomen.
De pen waarmee het toegangshek in het midden in de grond is verankerd zat stevig vastgevroren in het ijs! Na veel gewrik lukte het uiteindelijk toch het hek open te krijgen zodat we het terrein op konden rijden.
Terwijl ik alles wat op een kachel leek ging aansteken en -zetten laadde René de auto uit. Nadat we de in Nederland achtergelaten dames hadden ge-sms-t en/of gebeld hebben we nog even een wijntje opengetrokken en gingen rond 2u te bed.
Gisterochtend maakte René zoveel herrie dat ik ook wakker werd. Oké, het was dan ook 10.30u dus het werd er wel tijd voor. De zon scheen en er lag nog een dun laagje sneeuw. Na het ontbijt een rondje over het terrein gemaakt en het was tè koud om de boomstammetjes in kachelklare brokken te zagen. Dus hebben we eerst een andere klus aangepakt. De lekkage in de 'werkplaats'. Dat bleek slechts een kapotte dakpan te zijn en die was eigenlijk in 'no-time' vervangen. Het meeste werk was de ladder erbij halen en het klauteren en klimmen naar de plek waar de dakpan zat. Het was het gemakkelijkst om het van binnenuit te doen....anders moest het vanaf het terrein van Dominique....en natuurlijk was het ook minder koud!
Daarna even koffie en toen richting Hesdin om wat boodschappen te doen. Na terugkomst was het nog wel rond het vriespunt maar door de zon leek het goed te doen om alsnog de boomstammen te gaan zagen. Dat zijn we dan ook gaan doen en toen ik de kettingzaag een paar keer had laten brullen kwam zowaar ons buurmannetje Francis, die we al maanden niet meer hadden gezien, weer eens een kijkje nemen. Dus kettingzaag weer uit en even wat Frans gebrabbel uitgewisseld. Toen ik 'm vertelde dat 'we ons al afvroegen waarom we hem zo lang niet hadden gezien' bleek al snel duidelijk dat-ie 'un accident' heeft gehad met zijn 'vélo'. Een auto liet een andere auto voorgaan en trok op maar had Francis niet gezien. De auto won de strijd en Francis is, als ik het goed heb begrepen, afgevoerd met een gebroken been of knieletsel. Het gaat allemaal gelukkig weer goed maar een beetje kreupel loopt-ie nog.
Wij weer verder met zagen en de stammetjes hebben we met kruiwagens richting de houtopslag gebracht. Dat heeft ons weer doen beseffen hoe zwaar hout eigenlijk is, zeker als je dat op een (licht) hellend terrein omhoog moet brengen. René kon er geen genoeg van krijgen, dus toen alles was weggewerkt stelde hij voor dat we tóch nog even wat bomen zouden omhalen. Dan zouden we die de volgende dag wel in brokken zagen. We hebben er dus nog 3 omgehaald. In ieder geval liggen ze redelijk dichtbij de houtopslag.
Vanmorgen (zaterdag dus) gaan we eerst even naar de Brico Dépot in Boulogne-sur-Mer om even te neuzen wat er zoal te koop is en om wat prijzen van het een en ander te weten te komen. Het is toch te koud om nu al buiten te gaan werken en we hebben tenslotte voor dit jaar wilde plannen voor het atelier, maar ook voor het wind- en waterdicht maken van het dak.
We zijn weer terug....
Nadat we een keer een afslag misten hebben we zo'n beetje heel Boulogne-sur-Mer gezien. Min of meer bij toeval vonden we alsnog de Brico Dépot. Niet dat àls we 'm gemist hadden we dan wat hadden gemist, want er was niets van onze gading. Niet eens een catalogus met prijzen! Wij dus weer terug richting huis. Even een kop soep en dan de tuin is, want het was wel fris, maar ook weer niet echt koud. De boomstammen van gisteren verzaagd en weggewerkt en ook nog 2 bomen geknot. Toen de benzine (in de kettingzaag) op was leek het ons tijd om naar binnen te gaan....we zijn dan wel bikkels, maar we moeten het niet overdrijven. Het was pas kwart over drie en na de koffie hadden we zoiets van....wat gaan we nou al die tijd doen? Dus....benzine in de kettingzaag en weer richting bos. Er zijn best nog wat bomen van het kaliber boompje gesneuveld en toen het zweet ons, ondanks het koude weer, op de rug stond leek het weer goed richting huis te gaan. Omkijkend naar het bos vroegen we ons af of het eigenlijk te zien was dat er zoveel bomen gerooid waren. Nee, behalve dan in de houtopslag, die was aanmerkelijk voller!
Overigens de lente is hier al in aantocht....de narcissen staan hier en daar al zo'n 10cm boven de grond en de knoppen in de bomen en struiken zijn duidelijk zichtbaar....eindelijk!
Na de 6 minuten-biep-biep-maaltijd even een inzakkertje gehad (komt natuurlijk door het weer en niet door de wijn!) maar na de koffie knapten we weer op. Morgen nog even opruimen en weer naar de dames die met smart op ons zitten te wachten....denken we!
