Vakantie!

---- Vrijdag, 28 mei 2010

Toen ik vanmorgen wakker werd dacht ik als eerste aan de belastingdienst. Op zich al niet zo'n prettige manier van wakker worden, maar ik moest en zou vandaag naar de Trésor Public om de belastingaangifte van de huurinkomsten te regelen. En omdat ik er vorige week helemaal niet uitkwam hoopte ik op enige hulp. Ik spoedde me naar de Trésor Public en stond keurig te wachten tot de dame die me vorige week geholpen had me in het vizier kreeg. Ik weet niet of ik het me verbeeldde maar ik zag iets van 'o jé, daar heb je 'm weer' in haar ogen. Toch deed ze haar best me te helpen, maar ik wist al dat het ergens verkeerd ging. Toen ik vroeg waar ik nou precies de hurinkomsten moest invullen moest ze dat ook nazoeken en toen ze het volgens mij nou net op de verkeerde plek wilde invullen (bij zakelijk verhuurder) gooide ik het over een andere boeg. Ik had op internet via een forum gelezen dat er een bepaald formulier was dat ingevuld moest worden en waarbij de belastingdienst dan automatisch een percentage kosten zou aftrekken. Ik wees de vriendelijke dame daarop en toen gaf ze aan dat het allebei kon, want de formulieren waren eigenlijk hetzelfde. Dat verklaarde het verschil van 2 kantjes ten opzichte van 8 kantjes niet. Ik begon me zorgen te maken maar ze wist het op te lossen. Ik moest maar naar Montreuil naar het hoofdkantoor en dan het liefst pas dinsdag want dan werd het weer rustig. Voor dinsdag moeten namelijk alle belastingformulieren ingeleverd worden. En de mijne dan? Ook vóór dinsdag dus. Ik heb het opgegeven en bedankte de dame en besloot a.s. maandag maar richting Montreuil te gaan. We zien wel wat dat weer wordt. Het is om gek te worden!

Na thuiskomst oude kleren aangedaan en begonnen met schoonvegen van de balken in het atelier van Vera. Wat een stofbende. Stof van zo'n 65 jaar lag er. Dat weet ik zo ongeveer omdat Francis me onlangs vertelde dat de stallen (waaronder het atelier) in de nadagen van de oorlog opgebouwd waren nadat de Engelsen aan de overkant van het weggetje een bom hebben laten vallen waardoor de stallen tot puin werden gereduceerd.

Met een stoffer was het niet te doen, dus toen de compressor met blaaspistool erbij. Dat ging natuurlijk een stuk beter, maar de druk blies het stof alle kanten op....het zat op en in me. Dus dat werd stevig hoesten en proesten en daarna douchen.

Ben, Marieke en Gwen zijn woensdag naar Frankrijk gekomen (Vera was er nog). Ben en Marieke waren gisteren 2 jaar getrouwd en wilden dat vieren met een dagje Parijs. Dat was vandaag en wij pasten op Gwen. Van de wip naar de schommel, naar de glijbaan en het klimrek, dan weer even op de trampoline en zo ging het maar door. Af en toe ook verstoppertje spelen waarbij ik me moest verstoppen op een van te voren door Gwen aangewezen plek. Natuurlijk deed ik of ik daar naar toe liep maar als ze even niet keek verstopte ik me echt. Hilarische taferelen dus. En maar roepen: 'ooooooopa'.

Gwen is stapel op aardbeien. Vorig jaar was het medio juni dat ze er was en konden we geregeld eigen-teelt-aardbeien plukken. Zover was het nu nog niet, maar in de keuken stond wel een bak met (gekochte) aardbeien. Af en toe dus een grote aardbei verstoppen in de aarbeienplantjes en samen met Gwen 'even kijken of er al aardbeien waren'. En natuurlijk vond ze die, dus smullen maar....

Vanmiddag even naar het strand in Berck gegaan. Opa en oma even aan de kant in het zonnetje. Gwen had een schep mee. Zij ijverig scheppen en in no time zaten we zand te happen, dus de lol was er voor ons snel af. Dan maar even wandelen en schelpen zoeken. Met uitpuilende zakken togen we weer richting auto omdat de wind behoorlijk aan de frisse kant was.

Thuis weer verder gegaan met opruimen van het atelier. Toen Ben en Marieke hun Parijse avontuur weer achter zich hadden gelaten nog even de barbecue aangezet. Het weer was vandaag trouwens de hele dag schitterend.

Dan nog even wat Guillaume-perikelen! Vorige keer aan de telefoon heb ik heel duidelijk met 'm afgesproken dat hij de 28ste (vandaag dus) na 19u even zou langskomen om een en ander door te praten. Toen het zo'n 20u was heb ik de hoop opgegeven. Als-ie nog een keer komt is het waarschijnlijk om af te rekenen voor de laatste keer grasmaaien. :-(

---- Zaterdag, 29 mei 2010

Marieke, Ben en Gwen zijn vanmorgen weer richting Nederland vertrokken en Ton (pa) den Boer (zie berichten van begin mei) kwam vanuit Lelystad 'even' wat planken monteren op de hooischuurdeuren en het kapotte raampje vervangen. Hij zou ook de aan flarden gereden dakgoot aan het atelier deels vervangen, maar dat heb ik maar gelaten voor wat het is. Er zijn intussen plannen ontstaan om alle goten op het voorerf te vernieuwen.

De hele ochtend was het prima weer, maar de weergoden hadden 's middags ander weer voor ons in petto. Toen het hele spul weer weg was zijn Vera en ik het atelier verder gaan schoonmaken. Betsy van stal gehaald, aanhanger erachter, het hooi dat ik gisteren al van de zoldervloer had getrokken ingeladen en gestort in het bos. Toen de regen toch even te veel van het goede werd zijn we er mee gestopt. Ik ben tussendoor nog wel wat stammen die her en der nog stonden in brokken gaan zagen (lekker droog in de hooischuur) en heb ze ook meteen gekloofd. Ruimt in ieder geval weer wat op. De waterbakken lopen weer over en Betsy staat zeiknat te regenen in de tuin.

Morgen gaan we weer verder met het atelier. De weergoden beloven alleen morgenochtend nog wat regen en 's middags weer zon.

En Guillaume? Die is natuurlijk niet komen opdagen!

---- Zondag, 30 mei 2010

Vanmorgen zijn we (natuurlijk) weer verder gegaan met het atelier. Eerst nu ècht alle troep eruit en toen vegen, vegen en vegen. De 3 dwarsbalken zijn nu geschilderd (gewoon in de grondverf) en de muren zijn gewit. Het begint er al een beetje 'uit te zien'.

Vera heeft het meeste gewit in het atelier....het is tenslotte ook háár atelier ;-). Maar het zijn míjn staldeuren blijkbaar, dus die moet ík beitsen. Een deur heb ik al één keer gedaan. Gewoon een uur werk (aan een kant), dus als je bedenkt dat het waarschijnlijk 2 keer moet en ook nog aan beide kanten ben ik voorlopig nog wel even zoet.


Ook nog even wat foto's gemaakt van het kruidentuintje én de schitterend bloeiende clematis bij het kippenhok.







Het was vandaag prima weer....de zon scheen volop, maar....de wind was ook stevig. In ieder geval was het een produktieve dag!

Morgen....naar Montreuil....de belastingdienst. Ik ben niet eens benieuwd òf er wat misgaat, maar wàt er nu weer misgaat! :-)

---- Dinsdag, 1 juni 2010

Gisteren dus als eerste naar Montreuil, naar de belastingdienst. Spannend, want je hebt geen idee hoe het gaat, waar ik moet zijn, enz. Na de hoofdingang trof ik meteen 2 rijen aan en ik koos natuurlijk de verkeerde....de langzaamste. Na een halfuur schuifelen was de rij achter me aangezwollen tot buitenproportionele lengte, maar ik was toch aan de beurt, dus 'who cares'? Toen ik de 'juffrouw' van dik middelbare leeftijd duidelijk had gemaakt waar het om ging, drukte ze op een knop, strekte haar arm en trok een bonnetje met een nummer uit een apparaat. De boodschap was duidelijk, ik ging naar de volgende ruimte om te wachten. Ik was duidelijk niet de enige. Ik had nummer 20 en nummer 13 was net naar binnen. Twee mensen om te helpen. Geen idee hoe lang het zou duren. In het midden zat een dame met een klein kind dat ze probeerde in bedwang te houden en dat absoluut niet het hare kon zijn, tenzij ze onlangs in Italië bij een experimenterende gynaecoloog is geweest. Toen de eerste keer de zoemer ging, riep ze iets en de man naast me stond op, ruilde haar bonnetje met dat van hem en ging een van de 2 glazen hokken binnen. Bij de 2de zoemer begreep ik het....ze zat nog op iemand te wachten, dus ruilde ze steeds het bonnetje. Uiteindelijk had zij bonnetje 19 en liet iemand met haar bonnetje (toen 18) naar binnen gaan. Bij de volgende zoemer zou bonnetje 19 aan de beurt  zijn en die zou ze dan natuurlijk met mij ruilen. Maar....net toen ik iemand door de glazen ramen zag opstaan en de zoemer zo zou horen, kwam de vrouw waarop ze wachtte binnen. Pech dus voor mij. Ik moest gewoon op mijn beurt wachten :-(.

Uiteindelijk was ik ook aan de beurt en de dame die me hielp was heel behulpzaam. Snel was duidelijk dat het formulier dat ik had gekregen van de Trésor Public niet het goede was. Het formulier dat ik op internet had gevonden en waarmee ik de dame van de Trésor Public in verwarring had gebracht, bleek wel het goede te zijn. Een formulier van 8 pagina's waarop ik slechts één bedrag moest invullen, naam en adres en ondertekening.

Hoewel alles dat ik op internet vond aangaf dat ik de huuropbrengsten in kolommetje zus en zo moest invullen gaf de dame mij duidelijk te verstaan dat het niet klopte en op een andere plek moest en dat de belastingdienst niet 71% maar 'slechts' 50% automatisch zou aftrekken als kosten. Ik wilde wat tegensputteren, maar hoe doe je dat in het Frans tegenover een belastingambtenaar, dus....ik gaf maar op.
Gelukkig blijf ik net onder de belastingvrije grens, dus daar volgend jaar maar weer rekening mee houden ;-).

Thuis gekomen weer snel de werkkleding aan en richting atelier. Het plafond zou worden gewit dus dat moest eerst worden voorgestreken. Vera heeft de deurtjes in de beits gezet en die zijn daar enorm van opgeknapt. Ook het vierde deurtje dat los in het atelier stond. Later begrepen we waarom. Het hoorde er niet, dus voor niets gebeitst. Gaat er in ieder geval een keer een net opgeknapt deurtje in de fik!

Gisteravond merkten we dat we een ongenode gast hebben. Of het Mickey of Minnie is weet ik natuurlijk niet, maar we zijn hem/haar gelijk gaan voeren met de bekende knalpaarse korrels, die hem/haar zonder meer voortijds naar de muizenhemel zullen geleiden.

Vandaag zijn Vera en ik aan het witten gegaan. Dat kostte de hele ochtend, maar het is wel opgeknapt. Het hoeft geen tweede keer in ieder geval! Op de foto legt Vera net de laatste hand aan het plafond.

Nadat we de hortensia's bij de walnotenboom weggehaald hebben (vonden we daar niet leuk meer....) ben ik in het atelier alle scheuren in de vloeren en muren gaan dichten. Maar het een haalt het ander aan dus nu hebben we besloten dat de onderkanten van de muren toch wèl een kleurtje krijgen.

Tijdens het schrijven op deze weblog werd ik gebeld op mijn mobieltje. Weliswaar 'verkeerd verbonden' maar ik zag wel dat Guillaume mij tussen 1 en 2 uur vanmiddag 3 keer heeft gebeld. Ik heb nog teruggebeld, maar het was intussen al halfzeven. Ik hoorde slechts wat Frans gebrabbel wat ik herkende als Guillaume. Blijkbaar zijn voicemail. Ik ben benieuwd....maaien gaat vandaag niet...parce-que il pleut en ce moment.

Overigens....Vera heeft gisteren Jut en Jul gespot met zo'n stuk of 8 Jutjes en/of Julletjes er achter aan. We vermoeden in ieder geval dat ze het zijn, want hoe zeker weet je zo iets....?

---- Woensdag, 2 juni 2010

Gisteravond belde Guillaume nog terug. Hij was op weg naar ons. Bijzonder, want maaien kon hij niet omdat het regende. Toch was het niet alleen om het geld van de vorige keer op te halen. Toen ik 'm vroeg of hij wilde blijven maaien, was hij min of meer verbaasd dàt ik het vroeg. Nou ja, afgesproken dat hij vandaag zou komen maaien. Andere reden van zijn verzoek was meer afkomstig van zijn baas. Die wil blijkbaar weer een nieuwe maaimachine/tractor verkopen. Blijkbaar is hij er van overtuigd dat-ie me toch een te lichte maaier heeft verkocht vorig jaar. Ik ben bepaald nog niet overtuigd....zeker gezien het bedrag dat bijgelegd moet worden. Ik ga morgen maar eens serieus met 'm van gedachten wisselen, maar of het enorme verschil gedicht gaat worden betwijfel ik ten zeerste.

De staldeuren zijn nu aan de buitenkant voor de tweede keer gebeitst. Een hoop werk maar met prima resultaat. Nu de binnenkant nog. In het atelier konden we niet verder omdat de specie nog niet helemaal droog was. Ben dus maar wat begonnen met het monteren van schakelaars en wandcontactdozen. Vera ging verder met het schilderen van de kozijnen en ramen (van het huis). Per dag een kozijn en raam. Dit keer het keukenraam.

Van het bakje met paarse korrels wordt niet veel meer gegeten. Mickey of Minnie zit waarschijnlijk met buikkrampen in zijn holletje...als-ie al niet een stap verder is.

---- Zaterdag(ochtend), 5 juni 2010

Het kwam er niet meer van gisteravond even wat op de weblog te zetten. Het was zo'n verschrikkelijk mooie zomerse dag met een extreem zwoele avond dat we tot 0.45u buiten hebben gezeten. Op het laatst met een vuurtje in de houtkorf om èn de muggen weg te houden èn onze benen warm.

Terug naar woensdagavond.... Guillaume is gekomen om het gras te maaien. Hij is er 3 uur mee bezig geweest, hij doet het absoluut keurig en werkt achter elkaar door. Dat maakt zijn recente tariefstijging toch weer binnen redelijke grenzen.

Donderdagmorgen ben ik, zoals gezegd, naar Alain Service gegaan om eens van gedachten te wisselen over een eventuele nieuwe maaimachine. Wat mij betreft ben ik al van-gedachten-uit-gewisseld, want van het bij te leggen bedrag kan ik een hele mooie tweedehands auto kopen. Dus geen andere maaier! Ik heb wel even met Guillaume afgesproken dat hij a.s. maandag komt om de heg te snoeien.

Na terugkomst zijn Vera en ik naar Hesdin gereden om verf te kopen voor het atelier (onderkant muren). We zijn zowaar geslaagd en dus werd het bij thuiskomst boenen en schrobben om het aangekoekte vuil (het is immers een stal geweest) er af te krijgen. Na het drogen moest de boel eerst weer ingesmeerd worden met een primer.

Ik ben gewoon weer verder gegaan met het aanleggen van de elektra. Dat is veel meer werk dan ik had gedacht. Het is natuurlijk ook niet 'even' een lampje ophangen, maar ook buizen monteren, bedrading trekken, bepalen waar de lasdozen komen, enz.

Vrijdag was weer een beetje hetzelfde....alleen atelierwerk! Vera is de onderkant van de muren gaan schilderen en hoewel het volgens de verkoopster van de verf absoluut in 1x dekkend was lijkt de werkelijkheid toch iets anders aan te geven. Het moet dus 2 keer.




Ik ging weer verder met de elektra. De pvc-pijpen die ik gebruik hebben al enige jaren in een stal gelegen en waren bepaald niet meer schoon te noemen. Die neem ik met een doek af die ik dompel in de waterbak voor het huis. Toen ik dat nog een keer aan het eind van de middag deed zag ik een zwerm bijen naast de waterbak voor het ventilatierooster. Een aantal ging het ventilatierooster in. Toen we van buiten door het raam de kamer inkeken zagen we ook daar al enkele bijen zitten!
Vera met stofzuiger gewapend de kamer in en ik met een rol ducttape op het rooster af. Ik wilde het rooster in ieder geval afplakken, maar met een zwerm bijen die dan hun toegang tot een toekomstig nest afgesloten zien worden vond ik dat bepaald niet prettig. De bijen waarschijnlijk ook niet. Dus om op veilige-bijen-afstand te blijven gebruikte ik een lat waar ik een stuk ducttape aanhing en een stuk pvc-pijp om de tape op het rooster vast te drukken. Van een bijenhouder heb ik ooit eerder begrepen dat je niet te abrupte bewegingen moet maken dus alles speelde zich in slow-motion af. Het was natuurlijk niet in een keer afgeplakt en de bijen die toch het steeds smaller worden rooster ingingen werden onvermijdelijk bij binnenkomst in de kamer, genadeloos de stofzuiger ingezogen.
Het ziet er naar uit dat wij deze strijd gewonnen hebben. De bijen zijn weggegaan, waarschijnlijk op zoek naar een andere plek. De laatste 2 bijen in de kamer hebben we toegevoegd aan de soortgenoten in de stofzuiger!

Mickey is ook weer gespot. Niet in huis maar bij de waterbak. Opeens zag ik daar een muisje strompelend en waggelend onder de bak vandaan komen. Normaliter schieten muizen weg als ze beweging zien, maar deze had daar de kracht niet meer voor. De paarse korrels doen hun werk blijkbaar wel. Wel vervelend dat het zo lang duurt.

Vandaag gaan we natuurlijk weer verder in het atelier....

---- Zaterdag(avond), 5 juni 2010

....en dat hebben we ook gedaan. Het was snikheet, zo'n 27 graden in de schaduw maar in het atelier was het gelukkig nog redelijk koel.

Er is niet zo heel veel te melden.... ik ben weer verder gegaan met de elektra. Nog enkele draden afmonteren en dan is alles aan de binnenkant van het atelier gedaan. Dan moet er nog een leiding getrokken worden vanaf de meterkast over de zolder, dan door de lucht richting atelier. Als dat gebeurd is gaat het spannend worden.... Heb ik het goed gedaan of niet? Morgen wordt dus spannend!

---- Maandag, 7 juni 2010

Gisteren en vandaag heb ik zo'n beetje de electricien èn timmerman uitgehangen. Het electrawerk kost veel meer tijd dan ik dacht. Vandaag heb ik alles aan elkaar kunnen knopen en met een stekker en verlengsnoer kunnen testen. De kabel tussen de meterkast en het atelier is er nog niet, maar het belangrijkste is klaar: de verlichting en stopcontacten in het atelier. En laat het nou nog in een keer werken ook.

Verder heb ik voor Vera een werktafel gemaakt en een soort aanrecht, waarop de oude gootsteen (die in het huis in de keuken zat) is geplaatst. Nog geen idee hoe we het water gaan aanvoeren. Het afvoeren is op het Franse platteland eigenlijk nooit een probleem....gewoon de tuin in.

Van de week hadden we bij de brico mooie panelen gezien voor een naar Franse maatstaven redelijke prijs. Ik ging er vanmorgen 4 halen, maar er waren blijkbaar meer mensen op dat idee gekomen. De hele stapel was tot één gereduceerd! Deze week komen ze weer binnen....zegt men! Die ene maar meegenomen en een wat bredere (dat kwam trouwens goed uit voor het werkblad).

Daarna hebben we de vloer met een staalborstel van aangekoekte leem en stront ontdaan. Toen kon ik de scheuren in de vloer dichtsmeren. Als dat droog is gaan we de vloer in de betonverf zetten. Dat hoeft maar 3 keer :-(. Eerst verdund een laag opbrengen en daarna nog 2 keer verven.

Morgen ga ik beginnen met de kabel tussen meterkast en atelier. Vera begint met de vloer.

---- Woensdag, 9 juni 2010

Eergisteravond kwam natuurlijk Guillaume nog. Nou ja....natuurlijk? Het was afgesproken maar dat zegt hier niets! Hij is begonnen met de heg te snoeien. Nou is dat niet bepaald een klein heggetje, want bij benadering is-ie zo'n 75 meter. En dan toppen en beide kanten snoeien! Als je het zelf doet heb je alles ook zelf in de hand. Tussendoor ruim je dan de rommel even op. Nu was het Guillaume die snoeide en snoeide en ik harkte en harkte en Vera bracht en bracht het weg! :-( Ik vraag me af het wel zo'n een goed idee is....de haag door Guillaume laten doen! Aan het eind van de avond was er zo'n 25 meter gedaan, de gemakkelijkste meters, want daar kon Guillaume goed bij. De zijhaag is een tikkie lastiger om maar te zwijgen over het deel van de speeltuin.

Gisteren is Guillaume weer teruggekomen en heeft de zijhaag min of meer 'gedaan'. Hij zal zonder meer alles uit de kast hebben gehaald, maar hier en daar steken toch nog takken uit. Die neem ik, als het een dezer dagen droog is, wel voor mijn rekening. Maar ook nu weer was het opruimwerk voor ons. Hij heeft een klein begin gemaakt met de haag van de speeltuin, maar die is 'een tikkie' verwaarloosd. Het is er nagenoeg nog nooit van gekomen die eens goed onder handen te nemen. Er staan veel, te groot geworden, struiken en bomen voor, die eerst even weggewerkt moeten worden. Dus even de kettingzaag er in en struik na struik en boom na boom vielen om. Een enorme berg tot ik hem een 'arrête' toeriep. De berg was zodanig groot geworden dat ik daar nog een enorme kluif aan zou hebben om 'm weg te werken.

's Morgens hebben Vera en ik eerst de vloer van het atelier voor de eerste keer in de betonverf gezet. Daarna ben ik weer verder gegaan met de electriciteit en heb de leidingen gelegd over de zolder tot de meterkast. Ik had er op een gegeven moment zo de buik vol van....ik kon geen pvc-pijp of electradraad meer zien! Toch kon ik 's avonds de moed nog opbrengen de kabel van huis naar atelier op te hangen. Dan was het nog maar slechts enkele kleine dingetjes monteren en de boel in de meterkast aan elkaar knopen.

Vandaag heb ik dat allemaal afgemaakt. Het is eindelijk klaar! Ook de vloer van het atelier is nog een keer gedaan. Nu staat er op de blikken wel dat het eigenlijk in totaal 3 keer moet, maar wij vinden het genoeg zo. Het dekt en....de verf is op!

Vanmiddag hebben we nog getracht al die takken in de fik te steken op de kampvuurplaats. Vannacht heeft het geregend dus alles was zeiknat. Dat is natuurlijk niet gelukt....ook niet met kranten, aanmaakblokjes, een restje olie, enz. Er stond ook geen zuchtje wind die het een beetje kon aanwakkeren.

Francis heeft me gespot, maar kwam maar niet over het prikkeldraad. Pas toen Vera wat dichter bij huis wat tuinwerk ging doen, kwam hij opeens mijn kant op. Praatje over het weer, zijn fiets, zijn been (waarmee het intussen weer goed gaat), enz. Hij moest een beetje lachen om mijn onzinnige poging een vuur te stoken met die kletsnatte bende. Ik heb het ook maar opgegeven! Van de week wordt het weer droger en dan gaan we een nieuwe poging doen!

---- Donderdag, 10 juni 2010

Het weer was vandaag niet veel soeps! Maar dat maakte ons niet zoveel uit, want we hadden een soort rustdag voor onszelf in gedachten. Dat betekent eigenlijk niet anders dan dat we niet hàrd werken, maar gewóón werken ;-).

Vanmorgen hebben we eerst een kast in elkaar gezet voor het atelier. Daarna een kapstokje en 2 planken opgehangen en toen in de stallen op zoek naar leuke meuk om in de kast èn op de planken te zetten. En dat was het dan wel zo'n beetje voor vandaag, behalve dan dat ik ook de garage weer eens opgeruimd heb.

Verder wachten we nu op Inge, Linda (schoonzussen) en Anouk (dochter van Inge) die tot zondag blijven. Ze zullen er zo rond elven zijn.

---- Zondag, 13 juni 2010

De dames zijn pas om 00.15u gearriveerd. Het was drukker op de weg dan normaal. Even bijpraten (tot kwart voor drie) dus ook niet al te vroeg op. De volgende ochtend eerst even een rondje over het terrein gemaakt en de vorderingen in het atelier bekeken.

Het was best goed weer dus ontstond bij 'les quatre dames' het plan wat te gaan schilderen. Het verzoek aan mij om even wat gipsplaten te verzagen die als 'doek' gebruikt konden worden. Dus creatief schilderen!

Na wat uurtjes ploeteren konden de stukken met de andere stukken vereeuwigd worden. Een kleurig geheel.



Zaterdags is er in Berck-sur-mer een markt. Een hele gezellige en de dames wilden daar dus naar toe. Ik bleef achter om te schilderen....niets creatiefs, maar 2 bankjes die nodig weer eens in de verf moesten. Na terugkomst van de dames bleek dat ze een sieradenkraam geplunderd hadden. Allemaal kettingen al dan niet met bijpassende oorbellen.

Blijkbaar is marktbezoek vermoeiend. Er moest dus worden uitgerust. Dat Vera niet op de foto staat betekent niet dat ze aan het werk was of zo, maar gewoon dat ze ergens anders ook hangend in een ligstoel lag te zonnen. 's Avonds hebben we de bbq aangestoken en tot redelijk laat buiten kunnen zitten.

Vanmorgen zijn de uitgeslapen dames weer richting Nederland vertrokken. Wij zijn direct de tuin ingedoken. Vera ging distels trekken in de heemtuin en ik heb eindelijk alle takken kunnen opbranden. Gisteren heb ik met de gasbrander ook nog 2 vruchteloze pogingen gedaan, maar vandaag is het dan toch gelukt. Ik heb eerst alle takken maar van de vuurplaats gehaald, toen een vuurtje gemaakt met droog hout en natuurlijk was het toen zo gepiept. Goede les voor de volgende keer.

Gisterochtend heb ik een zingueur gebeld. Dat is iemand die alles doet wat met daken te maken heeft en dus ook goten. De zinken dakgoten op het voorerf hebben wel zo'n beetje hun beste tijd gehad, dus vandaar een zingueur. Ik vroeg al door de telefoon of hij ook zinken dakgoten plaatst en jawel, dus een afspraak was snel gemaakt. Hij kwam diezelfde ochtend nog. Trok een koffertje uit de achterbak en wat bleek....komt-ie met een voorbeeld van aluminium dakgoten aan! Dat was eigenlijk niet mijn bedoeling vanwege de authenticiteit van 'la vieille ferme'. Het voordeel is wel dat die dakgoten ter plaatse worden gevormd en de lengtes dus ook uit één stuk zijn. Geen las- en soldeernaden waar doorgaans de eerste lekkages ontstaan. Wel erg strak en het ziet er wat modern uit en het is in allerlei kleuren te krijgen. Philippe, zo heet de man, heeft alles even opgemeten en ter plekke een offerte gemaakt. Toen ik die zag kreeg ik de indruk dat de goten niet van aluminium waren maar van goud. Toen ik 'm vroeg of ze echt niet van d'or gemaakt waren, begreep-ie me niet en bevestigde toch echt dat ze heus van aluminium waren :-)

Ik heb maar tegen 'm gezegd dat ik er nog wel op terug zou komen, maar het ziet er naar uit dat ik eerst eens ga kijken of er niet een goedkopere oplossing is.

---- Dinsdag, 15 juni 2010

Gisteren en vandaag stonden - hoe kan het ook anders - weer in het teken van het atelier. We vorderen best wel, maar het begint me wel zo'n beetje mijn 'gorge' uit te hangen. We hebben de muurtjes gesausd. Het lijkt wit, maar is toch echt lichtgrijs. De vloeren laten we voor wat het is, behalve dan dat we in het gangetje de stront met een plamuurmes nog hebben moeten afsteken. Vanmorgen nog een kast, die we al zo'n 9 jaar ergens in onderdelen in een stal hadden staan, in elkaar gezet. Gelukkig was-ie nog compleet. Weer een ruimte-winner. In het atelier om troep in te zetten, maar ook in de stal die weer een vrij hoekje heeft. Hij zag er natuurlijk niet uit, na 9 jaar in een stal te hebben gestaan. Een lading teakolie, dat gretig werd opgezogen, deed echter wonderen.

Het weer is nog steeds prima. Niet echt warm, maar als je een beetje bezig bent staat het zweet zo op de 'dos'. Vandaag waaide het best hard en het ziet er naar uit dat dat de komende dagen ook zo blijft. Guillaume is gisteren geweest en heeft zo'n 3 uur achter elkaar zitten hobbelen op de maaier. Alles ziet er weer netjes uit.

Meer bijzonderheden zijn er niet te melden....behalve dan dat we moe beginnen te worden. Misschien moeten we even een rustdag inlassen. Kijken of het lukt ;-)

---- Vrijdag(ochtend), 18 juni 2010

Ik was vanmorgen vroeg wakker en dat leek me een goed moment om even terug te blikken op de afgelopen dagen. We hebben, zoals al te verwachten was, geen rustdag genomen. We hebben de grote klussen even gelaten voor wat het is en zijn over gegaan tot de wat kleinere.

Het atelier:

In het atelier heb ik de natte hoek (die voorlopig nog droog zal zijn) voorzien van planken onderop. Ik heb meteen een pvc-afvoerpijp aangebracht. Nu alleen nog iets bedenken voor de aanvoer. Voor alle duidelijkheid hebben we ook een bordje gemaakt met l'atelier erop. Weten we tenminste waar 't is :-).

We hebben ook de etspers in elkaar gezet, maar de stalen plaat, die zo'n 180-200 kg weegt en die ik al vaak, héél vaak, véél te vaak heb moeten verplaatsen, op zijn plek laten staan. Die staat daar te wachten tot ik Willy, le ferrailleur, weer optrommel om èn die plaat èn nog her en der gevonden stukken ijzer weg te halen. Vera zal wel een nieuwe plaat moeten bestellen, die in elk geval veel lichter is.



Het touwtje-door-de-brievenbus en de keukendeur:

De zon schijnt de laatste dagen weliswaar behoorlijk, maar daarentegen staat er ook een redelijk straffe wind. We kunnen dus best wel (uit de wind) achter op het terras zitten, maar dan blijft de achterdeur, door de wind, langzaam en piepend heen en weer gaan. In het begin hoor je het niet maar àls je eenmaal hoort....dan irriteert dat snel. Idee van Vera om dan maar een ouderwets touwtje-uit-de-brievenbus te maken. Nou zit daar geen brievenbus dus dat werd een gaatje boren in de deur, touwtje erdoor en vastknopen aan de grendel. Nog even iets van een knap knoppie aan het touwtje aan de buitenkant en dan is dat klaar.

Die wind zorgt er ook voor dat (als de achterdeur open staat) er een enorme kou onder de keukendeur doorkomt. Nou is dat niet zo gek, want tussen de deur en de vloer zit een spleet van zo'n 8 cm. Vermoedelijk heeft daar ooit een drempel gezeten, maar bij de renovatie van de hal is die vermoedelijk gesneuveld. De deur is waarschijnlijk zo oud als het huis....dat zou dit jaar 124 jaar zijn. De enige oplossing was er 'even' een stukje onder zetten, maar bij een 124 jaar oude deur, die al nodig gehavend is, is dat weer zo'n klus waarvan je denkt eventjes te doen, maar waar je je weer behoorlijk op verkijkt.

Bugs en de aardbeien:

De aardbeien doen het goed en zijn ook erg lekker. Stevig vruchtvlees en niet waterig. Iedere keer met aardbeien plukken (2 handjes vol hooguit), zaten er bij waar duidelijk al een hap(je) van was genomen. Vera en ik waren de boosdoeners natuurlijk niet maar wie of wat dan wel? Nu zag ik van de week al een klein konijntje, die ik 'Bugs' zal noemen, over het terrein lopen. Gisteren zag ik 'm nogmaals en schoot-ie uit de kruidentuin (waar de aardbeien staan) weg, richting kippenhok. Grote kans dus dat Bugs de boosdoener is.

Vanmorgen, waarschijnlijk omdat het nog vroeg was, zat Bugs rustig bij het kippenhok voor zich uit te kijken en wellicht te bedenken waar-ie nou eens aan zou gaan knagen! Stilletjes de camera gepakt en Bugs zat nog keurig te wachten om op de foto gezet te worden.

---- Vrijdagavond-update....

Ik ben vandaag verder gegaan met de keukendeur. Is helemaal af en over het resultaat was ik best tevreden....tot ik 'm weer in de sponning hing. Als de deur dicht is ziet het er best uit, maar als je 'm open wil doen moet je 'm optillen. Heb geen rekening gehouden met de iets oplopende vloer. Morgen maar met de electrische schaaf aan de gang :-(.

Toen we voor de lunch nog wat aardbeien gingen plukken zei Vera nog dat het maar goed was dat Bugs niet aan de 4 krul-andijvie-plantjes knaagde. Maar....Bugs is ons te slim af geweest. Ook de andijvieplantjes zijn aan Bugs' vraatzucht niet ontsnapt. Bugs ligt waarschijnlijk ergens met volle pens in een konijnenhangmatje uit te buiken.

Vera vond het tijd worden dat de intussen uitgebloeide clematis aan de wegkant stevig teruggesnoeid moest worden. Balancerend op de ladder....

In de walnotenboom zit een nestje van een putterpaartje. Lijkt op zich niet zo bijzonder maar het is zo'n grappig gezicht als je pa en ma putter in en uit de boom ziet vliegen op weg van of op weg naar hun kroost.



---- Maandag, 21 juni 2010

Afgelopen dagen hebben we niet veel bijzonders meegemaakt en/of gedaan. Gewoon wat kleine klusjes her en der (uitgevallen stenen in een muurtje metselen, naar de stort, atelierdeuren schilderen, hooischuur opruimen, oude atelier opruimen, boomtak afzagen en in stukken zagen, puin afvoeren richting heemtuin om het rotsmuurtje te verlengen, bosmaaieren, oud ijzer uitzoeken, enz.) want we zijn eigenlijk al aan het aftellen. Het weer laat zich trouwens niet van zijn beste kant zien. Goed....het regent praktisch niet maar de zon laat het afweten. Het is dus gewoon koud voor de tijd van het jaar. Normaal zou je in deze tijd 's avonds buiten werken of buiten zitten natuurlijk (want dat schijnt ook te kunnen), maar we zitten dus binnen met de houtkachel aan.

Bugs knaagt nog steeds gretig aan de aardbeien en we zien hem dan ook regelmatig over het terrein rennen. Vera zag van de week ook ma of pa Bugs en dat is niet zo'n goed teken. Iedereen weet tenslotte wat konijnen goed kunnen.... Ze schijnen zich ergens rond of onder het kippenhok te verschansen. Maar als er nog meer broertjes of zusjes Bugs komen ziet het er naar uit dat ik mijn eigen buks ter hand moet nemen.

Vera heeft intussen wel het atelier in gebruik genomen. Ze moet nog wat werk produceren voor de diverse kunstmarkten waar ze naar toe gaat. En we hebben natuurlijk niet voor niets zoveel werkuren in het atelier doorgebracht :-)

Vandaag ben ik naar 'le mairie' (gemeentehuis) geweest om de 'declaration en mairie des meubles de tourisme' in te leveren. Dat is iets nieuws....bedacht door de Franse regering om in kaart te brengen wie, wat en waar aan huisverhuur doet. Tja, waar zou dat nou toe leiden? In ieder geval betaal ik al enkele jaren toeristenbelasting, dus het zou allemaal al bekend moeten zijn. Gek genoeg ben ik toch verplicht voor 10 juli 2010 het genoemde formulier in te leveren bij 'le mairie'. Nou is dat gemeentehuis in 'ons' dorp wel 3 keer één uur per week geopend en vandaag was zo'n bijzondere dag. Dus ik er naar toe en de hand geschud van Madame de parttime burgemeester. Zij en haar secretaresse waren met stomheid geslagen, want hiervan hadden ze nog nooit gehoord. Tja....en dan sta ik uit te leggen in mijn beste Frans, dat ik het op een forum op Internet heb gelezen, dat het verplicht is, maar dat ik niet weet waarvoor het dient, dat het voor 10 juli ingeleverd moet zijn, enz.

Eind van het liedje was dat de secretaresse maar tegen de burgemeester zei dat de récépissé (ontvangstbewijs) maar getekend moest worden en dat ze dan wel zouden zien wat ze ermee moeten. Het zal mij een Franse betterave (biet) zijn....ik heb het ontvangstbewijs en wat ze met de declaration doen zal me een 'saucisson' zijn ;-).

---- Woensdag, 23 juni 2010

Gisteren is het weer omgeslagen....het is nu schitterend weer en het ziet er naar uit dat dat voorlopig ook zo blijft.

Ook de afgelopen dagen wat kleine klusjes gedaan. Zo heb ik gisteren en vandaag aan de achterkant van het huis hier en daar wat stucwerk gerepareerd. De ene klus brengt toch weer een andere met zich mee, want eigenlijk is het nu wel mooier als de achtergevel nog 'even' gewit wordt. Maar dan moet voor het mooie de onderkant ook even in de vloeibare teer (tegen vocht) gezet worden, maar daar zie ik toch wel tegen op.

Vanavond is 'Pierre' geweest, een entrepreneur (aannemer) die ik (via Guillaume) heb gevraagd om een offerte te doen voor het vervangen van de dakgoten, maar dit keer wel van zink. Hij heeft alles opgemeten en komt vrijdagavond langs met de offerte. Als jullie niets meer van me horen dan weten jullie wat de oorzaak is :-)

Vanmorgen vroeg liep ik even over het terrein, af en toe pauzerend om rond te kijken en te genieten van de ochtendzon. Zo kwam ik ook in het bos en werd daar plotseling overvallen....door een idee. Een leuke boomhut met een kabelbaan! De boomhut die niet in de bomen maar tussen de bomen komt en te bereiken en te verlaten is met onder andere een 27m lange kabelbaan dwars door het bos. De boomhut mag wel een tikkie eenvoudiger dan het voorbeeld op de foto ;-).
Dus wie van het najaar niets te doen heeft en zich creatief wil uitleven....is van harte welkom.

---- Zaterdag, 26 juni 2010

Morgenochtend weer richting huis en dan zit onze vakantie er op. De laatste dagen hebben we rustig aan gedaan, want het was eigenlijk te heet om wat te doen. Wat een uitzonderlijke laatste dagen!
Wel heb ik nog 'even' het huis aan de achterkant gewit en is het huis rondom aan de onderkant in de zwarte teer gezet. Een lekker klusje met dat hete weer, maar opgeknapt is het!

Vrijdagavond is Pierre weer keurig op afgesproken tijd teruggekomen met een offerte voor de zinken dakgoten. Was aanvankelijk wel wat duurder dan de aluminium goten, maar het viel me alles mee. Na een beetje praten bleek het mogelijk in plaats van grijze dakgoten ook héle donkergrijze goten, tegen het 'zwarte' aan, te nemen. Dat bleek nòg goedkoper uit te vallen, dus nog even nadenken  (voor de vorm) en dan maar afspreken. Pierre kan niet eerder dan half september, begin oktober. Dat komt ons ook goed uit, want dan zijn net zo'n beetje de laatste huurders geweest en is alles mooi voor de winter klaar!

Pinksterweekend

---- Vrijdag, 21 mei 2010

Vanmorgen bij het controle-en-wat-moet-ik-allemaal-doen-rondje over het terrein kwam Francis al snel naar me toe. Zo snel als-ie kwam ging-ie dit keer echter ook weer. Het was een korte babbel over het schitterende weer, dat het het hele weekend zo zou zijn en dat het erg droog was. Slecht voor zijn moestuin!

Afgelopen weekend werd ik gebeld door Guillaume. Was een lastig gesprek....Guillaume probeerde me iets duidelijk te maken van mobiel naar mobiel met een enorme galm erin. Uiteindelijk begreep ik wat-ie bedoelde. Zijn aanvankelijke redelijke tarief voor het maaien was voor hem niet zo redelijk meer en hij wilde meer, waarmee de prijs voor het maaien nog net op het uiterste randje van acceptabel is gekomen. Vandaag werd me duidelijk wat Guillaume de tweede keer dat-ie belde bedoelde....hij vond de maaimachine niet sterk genoeg voor het terrein! Nou ja, dacht ik....de vorige maaier was aanzienlijk minder krachtig en heeft het toch 7 jaar uitgehouden....weliswaar met geregeld een oplapbeurt, maar goed. De nieuwe notabene gekocht bij zijn werkgever die me toen verzekerde dat deze machine geschikt was! Maar zoals ik al zei: het werd me vandaag duidelijk toen ik in de tuin in het gras een stuk zwart verwrongen staal zag dat onmiskenbaar dezelfde kleur zwart had als onderdelen van de maaier. Ik dus richting maaier en na een tijdje zoeken zag ik waar dat onderdeel hoorde te zitten. Het was de bevestiging/het scharnier van de 'motor'kap. Die is blijkbaar losgetrild, gevallen en in de messen terechtgekomen. Helemaal verbogen en er zat zelfs een snee in....dus moet-ie wel een enorme klap hebben gehad! Nou dat bleek ook...er zit een enorme hap in een van de messen. :-(
Al met al reden om weer eens langs 'Alain Service' te gaan!

Vanmiddag even langs de 'Trésor Public' gegaan (een soort lokaal bijkantoor waar ze van zinnige en onzinnige belastingen innen houden) om formulieren op te halen voor de aangifte van de verhuurinkomsten. Ik was gewaarschuwd dat het ongebrijpelijke formulieren zouden zijn, maar met het idee dat ik over een computer beschik met woordenboek en dat er altijd van alles te vinden is op internet, toog ik vol goede moed weer huiswaarts. Ik heb er zo'n beetje een uur aan besteed met als resultaat dat ik heb begrepen waar ik moet tekenen....bij het lijntje waar 'signature' onder staat! Maar dat is ook het enige. Er is werkelijk geen touw aan vast te knopen. Ik ga de eerstvolgende keer weer naar de Trésor Public in de hoop dat een van de medewerkers bereid is me te helpen bij het invullen. Als het kantoor al op maandag open is is de eerstvolgende mogelijkheid 31 mei. Laat dat nou net de uiterste inleverdatum zijn!

---- Zondag, 23 mei 2010

Het was waarschijnlijk allemaal niet duidelijk, maar donderdagavond ben ik met m'n moeder richting Frankrijk gegaan. Vera moest vrijdagavond nog werken en kwam dus zaterdags alsnog. Voor haar begint dan haar vijfweekse vakantie. Voor mij nog niet....enerzijds vanwege drukte op 't werk :-), anderzijds om mijn moeder weer thuis te brengen.

Maar goed....gisteren (zaterdag dus) zijn we eerst boodschappen gaan doen, even wat bbq-vlees halen want het was schitterend weer en door de telefoon hadden Vera en ik afgesproken dan te gaan barbecuen. Er zal wel een storing op de lijn zijn geweest....Vera dacht dat zij vlees moest halen en ik dacht dat ik het moest doen! Dus....toen Vera in het begin van de middag aankwam was het de koelkast volproppen en een hoop in de vriezer stouwen en zeker meerdere keren barbecuen!

's Morgens ook nog even naar Alain Service geweest met het bewuste eerder gevonden maaimachine-onderdeel. Natuurlijk was de goede man heel verbaasd....maar hij zou een nieuw onderdeel bestellen en aan Guillaume (want die maaide toch het gras bij me?) meegeven die het dan 'even' kon monteren. We wachten af.

Vandaag (zondag) was er in ons dorp een brocante met 140 kramen en dat is voor deze regio een behoorlijke! Voorheen werd het op de weg naar de kerk en op het kerkplein gedaan en dat was steeds beregezellig. Een aantal, waarschijnlijk lokale parttime-politici, hadden bedacht het nu eens op de rue principale (hoofdweg) te doen. Dus alle toegangswegen afgesloten en het was dus natuurlijk minder druk dan normaal. Dat is voor de bezoeker wel aardig maar de verkopers vinden dat vast minder leuk. Ook waren de kramen allemaal aan slechts één kant van de weg geplaatst waardoor de brocante 2 keer zo lang werd als nodig. De zon liet zich van z'n beste kant zien en omdat ik mijn lange, wilde haren al enige tijd achter me had gelaten, kreeg de zon alle kans me, bovenaan beginnend, te roosteren. Ik besloot dus 'm niet helemaal af te lopen.

Maar....we hebben wel weer wat gekocht. Vera een Afrikaans masker en ik een geen-idee-hoe-het-heet-dus-noem-het-maar-een-ophangbeugel voor een naambord. Nou dàcht ik al dat het een beetje aan de grote kant was, maar je hebt het niet voor het uitzoeken op een brocante en toen we thuis waren wist ik het zeker.

Hij is wel leuk, maar als we niet ooit een leuke plek vinden staat-ie alleen maar in de garage in de weg te staan!

Het was verder snikheet....mijn moeder kreeg een plek (luie stoel met voetenbank) in de tuin onder de walnotenboom waar het in de schaduw goed uit te houden was. Ze ging een boek lezen...en nadat ik een foto had genomen las ze verder....soms zelfs met haar ogen dicht ;-).

Wij gingen intussen wat plantjes verpotten en lichte tuinklusjes doen. Het letterlijk met een bijl weghakken van wat boomstronken hoorde daar natuurlijk niet bij!

Morgenochtend vertrekken ma en ik weer richting Nederland. Een beetje bijtijds want het kan wel eens druk worden door terugkerende Pinkersterweekend-vierders. Maar...donderdag of uiterlijk vrijdagavond ga ik weer en dan begint mijn 4 weekse (werk)vakantie.

Nieuwe kozijnen en ramen

---- Zondag, 2 mei 2010

Het was geen goed idee om op 30 april richting Frankrijk te rijden. ´s Morgens werden er nog geen files aangegeven, maar toen ik vertrok.... Vanaf Utrecht waren er op de A27 vanwege wegwerkzaamheden files. Van Breda tot de grens....files. Vanaf de grens tot Antwerpen files....

Gelukkig werden die uiteindelijk wel op de radio gemeld en omdat er geen berichten waren over files rond/bij Eindhoven, besloot ik om te rijden. Dus niet na Utrecht richting Breda, maar gewoon rechtdoor naar Den Bosch. Dan Eindhoven en daar richting Antwerpen. Had ik in ieder geval geen files....maar ik had het in ieder geval ook mis! Hoewel niet op de radio gemeld....een sappige file bij Eindhoven. Maar goed toen ik die achter de rug had kon ik even doorrijden tot de volgende file. Zo´n 10 kilometer voor Antwerpen tot de Kennedytunnel. Toen bij Lille....ook potdicht, dus ik besloot weer anders te rijden. Binnendoor! Goed dat schoot ook niet op, maar ik kon in ieder geval blijven rijden.

Uiteindelijk na 6,5 uur (normaal 4u15m) was ik er. Even bijkomen en toen een beetje aan de gang in de tuin. Eerst alle planten in potten water gegeven. Het was tenslotte al weken nagenoeg droog geweest, maar ze stonden er nog goed bij. Voor de rest....voornamelijk even genieten....de clematissen staan op springen, alles is fris en groen, de blauwe regen bloeit, de vogeltjes fluiten er lustig op los, de bijen zoemen bij het zonneterras, de felgele paardebloemen in het gemaaide gras....

Guillaume was trouwens geweest, voor het eerst! Niemand die die naam al eerder op deze weblog heeft gelezen. Guillaume (die ik waarschijnlijk af en toe gewoon Wim zal noemen) is medewerker van ´Alain Services´ waar ik zeer regelmatig (!) kom omdat daar mijn maaier in onderhoud is. Omdat ik al een tijdje op zoek was naar een 'jeune homme' die af en toe het gras eens wilde maaien, besloot ik dat eens aan hem te vragen. Dus....'of ik iemand wist die, enz.' Nou, dat wilde hij wel doen. Dus is hij even langs geweest om te kijken, een alleszins redelijke prijs af te spreken en het mooie is....hij weet natuurlijk als geen ander hoe om te gaan met de maaier. En mocht-ie af en toe eens niet willen (de maaier bedoel ik) dan weet hij daar vast wel raad mee.

Gisteren (zaterdag) ook omdat het goed weer was veel in de tuin gewerkt. Terrassen aangeveegd, takken uit het bos weggesleept, bloembakken van nieuwe kokosmatten voorzien, de helling gemaaid met de bosmaaier, het terras voor de grote stal van onkruid ontdaan, de dekenkist (verkleedkoffer) gevuld,  enz., enz. In ieder geval veel klusjes die je aan het eind van de dag goed voelt.

Voor vandaag ziet het weer er minder uit: regenachtig! Wordt dus niet in de tuin werken.

Vanavond komen Erik en zijn vader. Erik is de aannemer die de stal, die we voortaan atelier noemen, van nieuwe kozijnen en ramen gaat voorzien. Ook de 2 ramen in de stal bij het hek worden dan meteen vervangen. Ze blijven een paar dagen en als ze dan nog tijd over hebben (is wel gepland) worden de achterstaldeuren van de hooischuur ook vervangen.

---- Dinsdag, 4 mei 2010

Zondag heb ik -niet ómdat het zondag was- een 'rustdag' genomen. Wel een beetje opgeruimd enzo, maar voor de rest....weinig. De buurmeisjes zijn intussen ook weer gearriveerd. Dominique is 3 keer met een volle wagen de jongedames komen afleveren. Als ze me zien komen ze nieuwsgierig kijken en staan me dan met die grote koeienogen aan te staren.

Erik en zijn vader Ton waren er ongeveer om halfzeven. Voor we gingen uitladen moest er eerst even wat bier ingeladen worden. Na het uitladen en op de plek zetten van de kozijnen/ramen en het hout voor de staldeur werd de boel een beetje bekeken. Het was Ton al snel duidelijk dat er niet voldoende hout was voor de volledige staldeuren. Een beetje 'gekibbel' tussen pa en zoon leverde niets op. Wat ook de oorzaak was: er kwam niet vanzelf meer hout bij. Er was dus maar één oplossing....terugkomen! Ton bedacht dat hij dat wel kon doen en gaat er dan een weekendje met zijn vrouw van maken. We zien wel.

Om halfzeven stonden we maandagochtend op en om 7 uur zijn de mannen, volgegoten met zwarte koffie, begonnen. Het was droog maar wel behoorlijk fris, maar dat kwam voornamelijk door het straffe windje dat er stond. Ze hebben bepaald niet op de Franse manier gewerkt....gewoon doorgaan....halfuurtje lunch is genoeg. Wel af en toe koffie en fris natuurlijk met als resultaat dat aan het eind van de dag (rond 6 uur) alle kozijnen en ramen geplaatst waren. Een raampje is gesneuveld met het inzetten van de glaslatten. Jammer, maar Ton komt toch nog terug ;-). Ook een van de deuren van het atelier ligt in tweeën. De wind kreeg 'm te pakken en sloeg 'm met zo'n klap dicht dat-ie nu van boven tot onder gebroken is.

Toen we gisteren na het werk wat stokbrood met Franse kazen aan het wegbuffelen waren werd er opeens op de ramen geklopt. Guillaume! Die kwam even een kijkje nemen hoe hoog het gras al weer stond en of het al gemaaid moest worden. Het is zijn bedoeling eens per week, zeker in deze groeizame periode, te maaien. Heeft-ie dus meteen maar weer gedaan. Hij wil ook de heg snoeien (weet niet waar-ie aan begint) en me van het najaar helpen met bomen rooien.
Ik moet dus zuinig op 'm zijn :-)

Vanmorgen (dinsdag dus) zijn we weer om 7 uur begonnen. De zon schijnt en de wind is gaan liggen. Het wordt een mooie dag. De achterste staldeuren liggen er al uit. Het wordt nog wat knutselen en 'prutsen' omdat ik graag het authentieke hangwerk wil handhaven. Maar tot nu toe heb ik er nog alle vertrouwen in!

Het is nu rond 5 uur en het blijkt dat de dag op zich wel mooi was, maar door de straffe noordoostelijke wind erg koud. Het heeft in ieder geval niet geregend. De staldeuren zitten er in. Ze zijn nog niet helemaal af (aan de kant van de scharnieren) maar daarvoor komt Ton nog terug.

Ik was wat in de tuin bezig op 'veilige' afstand van Erik en Ton. Dat was waarschijnlijk reden voor buurman Francis maar weer eens over het prikkeldraad te klauteren. Hij had gezien dat we nieuwe kozijnen in het atelier hebben (3 zitten er aan de achterkant, zijn richting op). Hij zei het niet maar ik kon aan hem merken dat-ie zich afvroeg waarom we in hemelsnaam in een varkensstal (want dat is het vroeger geweest vertelde hij) zulke mooie kozijnen namen. Ook was het hem opgevallen dat 'er van de week iemand het gras had gemaaid terwijl wij er niet waren'. Dus ´m dat ook maar allemaal even in het Frans uitgelegd. Ik kreeg wel de complimenten van hem over de tuin....dat het er netjes uitzag enzo.

Erik is vandaag jarig en neemt ons mee uit eten. Dat betekende wel dat ik 'even een taxi moest bellen voor heen en terug'. Om begrijpelijke redenen lijkt dat ook wel zo verstandig ;-). Ik had het niet gedacht maar in Hesdin hèbben ze zowaar taxis. We gaan naar 'la belle epoque', een restaurantje dat erg goed aangeschreven staat. We gaan het beleven....

---- Donderdag, 6 mei 2010

De taxi kwam eergisteravond 20 minuten later dan afgesproken, maar we zitten dan ook in Frankrijk. Toen ik de 'centrale' belde 'waar-ie bleef' kwam hij net aanrijden. Afgezet op het marktplein in Hesdin zijn we naar 'la belle epoque' gelopen, die volgens Internet tot 22u open was. Dan denk je dat dat de keuken betreft....de Fransen staan immers ook bekend om hun uitgebreide manier van tafelen. Om kwart over negen gingen de rolluiken al een stukje dicht om buitenstaanders aan te geven dat ze 'niet meer welkom waren', om halftien werden de tafeltjes en stoelen naar binnen gehaald en naast ons in het gangpad gezet. Om kwart voor tien was het echt afgelopen....de ober was al naar huis en de eigenaresse zat ons er toen 'uit te kijken'. Ze was wel heel erg vriendelijk en op mijn verzoek legde ze uit dat ze normaal 'in deze tijd van het jaar en doordeweeks' dan eigenlijk om halftien dicht gaan. Nou ja....het eten was absoluut goed en zeer betaalbaar.

Een halfuurtje wachten op de taxi, want we hadden om kwart over tien afgesproken. Nu kwam hij keurig op tijd!

Woensdagmorgen zijn Erik en Ton weer afgereden, richting Nederland. Natuurlijk moest er nog van alles verzameld en ingeladen worden en Ton dacht ´even met bus en aanhanger naar achteren te rijden. Nou kan dat normaal gesproken ook gewoon, maar je moet wel rekening houden met de ruimte die je hebt en de hoogte van de bus. De imperiaal zat op gelijke hoogte met de dakgoot van het atelier en die combinatie was funest. De bus won het gevecht....de dakgoot bleef verfrommeld achter. Maar goed....het is te herstellen en Ton pakt dat meteen even mee als hij hier weer komt.

Omdat het windstil was ben ik alle takken en oud hout dat in bergen bij de kampvuurplaats lag gaan opstoken. Het is maar goed dat ik daar 's morgens al bijtijds mee begon....'s middags kwam de wind er weer bij en als ik dan aan het stoken was geweest had de Franse landkaart binnenkort aangepast moeten worden ;-).
Francis kwam weer een praatje maken en dat geeft me toch het gevoel dat we redelijk communiceren met elkaar. Anders zal hij toch niet steeds dat talengevecht aan willen gaan?

Het is nu donderdagochtend, zonnig en droog. De tuin is al helemaal op orde en ik ga 'het huis door' om vanmiddag de nieuwe gasten te ontvangen. De verwachting is dat ze er rond 2 uur zijn.