Het wordt nu echt tijd wat te schrijven....we zijn gisteren aangekomen, maar het lijkt al een week. Ik had een dag extra vrij genomen omdat we 'anders in de Pinksterdrukte zouden zitten'. Dat hebben meer mensen gedacht. Waar we normaal met 4 uur en 1 kwartier in Mouriez zijn, duurde het nu 7 uur! De ene file na de andere, meestal door een ongeluk veroorzaakt. Maar....fantastisch weer! Yvonne en Eugène met dochter Cynthia kwamen 's avonds. Ook te vroeg vertrokken met de nodige files. Joke en René met dochter Laura kwamen om ongeveer 23.15u aan. Een klein beetje drukte onderweg, maar niet noemenswaardig.
Louis en Ria waren enkele dagen in het huis geweest en belden 's avonds nog even ongerust op. De wasmachine lekte water aan het eind van het programma en ook de droger lekte water!?! Nu leek me dat geen groot probleem, want een wasdroger die water lekt! Het is een condensdroger en die vangt het water op in een bak, maar ja....zo bleek, die bak moet wel eens geleegd worden. Louis en Ria treft geen blaam maar wie dan wel? Nobody knows! De wasmachine lekte waarschijnlijk niet echt, maar door het centrifugeren trilde de droger (die bovenop de wasmachine staat) waarschijnlijk zo dat er wat water uit klotste.
De volgende ochtend was het weer bal. Niet met de wasmachine en droger, maar (weer) met het toilet. Net als in december. Na het dweilen, snel de WC-pot er weer afgehaald en inderdaad bleek er weer een verstoppinkje te zijn. Die was weliswaar wel snel weg, maar hoe kwam dat nou toch steeds? Eugène (vanaf nu: Eus) had een idee. Met de digitale camera een inwendige foto maken! Nou en dat is best goed gelukt. De camera ingezoomd en op de gok in de PVC-pijp gehouden en dat leverde redelijke plaatjes op. De buis was in elk geval weer schoon, dus het toilet ging weer terug.Daarna zijn we begonnen met het ontmantelen van 'het kippenhok'. Door het gehamer en de herrie kwam Francis al snel even een kijkje nemen, maar ik vond het intussen wel eens mooi geweest. De korte babbels over het weer en zijn fietstochten..... Ik heb even kort met hem gebabbeld en hem verder maar een beetje genegeerd, zonder al te veel onbeleefd te zijn....denk ik.
Het ontmantelen had tot vervelend gevolg dat je opeens op plekken kunt lopen waar je normaal gesproken nooit loopt. Dat heb ik gemerkt. De achterkant van het kippenhok was ontdaan van alle houten en metalen platen waar vroegere bewoners menig uurtje aan hebben besteed. Alleen nog 4 palen en een dwarsbalk ondersteunden het golfplaten dak. Toen ik er onderdoor wilde lopen lette ik even niet op en werd met een smak achterover tegen de grond gekwakt. Ik was groter dan de doorloophoogte! Een hele slechte combinatie! Een beetje dizzy, maar omdat ik mijn stevige Franse pet op had, was de uitwendige schade op het hoofd niet zo groot als-ie had kunnen zijn. Lol natuurlijk bij de anderen en mijn trots geknakt! Maar goed....wij natuurlijk gewoon weer verder en dan gebeurt het notabene nog eens! In gedachten verzonken loop ik weer met m'n kop tegen die balk....een dreun van heb-ik-jou-daar! Ik knetter achterover met m'n kont op de grond en kwakte alsnog achterover...languit. De stevige vloek luchtte op, maar hielp niet tegen de pijn. Nu twee striemen op mijn hoofd en de rest van de dag hoofdpijn! Vera was toch een beetje bezorgd en ik kreeg dus een natte koude handdoek op mijn hoofd en ik moest met mijn vrolijke snoetje natuurlijk op de foto!
---- Zondag 31 mei 2009 (1ste Pinksterdag)
Vanmorgen moesten we (Joke, René, Vera en ik) vroeg op, om 5.00u. Vera had zich aangemeld voor de brocante die in 'ons dorp' werd gehouden, om te pogen eens wat meuk kwijt te raken. Om 6u moesten we bij de kerk verzamelen en daar zouden we dan wel horen waar we moesten gaan staan. De aanhanger was gisteren al volgeladen, net als mijn auto. Wij dus om 6 uur bij de kerk. De organisatie was ver te zoeken, voor onze bestelde plek van 4 meter werden we naar een 3 meter-plek verwezen. Op een hoekje, dus een beetje smokkelen met de ruimte was geen probleem.
René en ik gingen weer terug. René weer naar bed en ik even rustig achter zitten in het opkomende zonnetje, met een kop koffie. Even wat rondgelopen en het werkterrein (onder het toekomstige afdak) een beetje opgeruimd. Francis kwam zijn Franse neus nog even laten zien en verbaasde zich er over dat wij dat 'hele terras sloopten om het vervolgens weer op te bouwen'. En dat 'terwijl je toch alleen de planken hoefde weg te halen?' Ach....
We zijn heel erg opgeschoten. Aan het eind van de dag zaten ook de panlatten er op. De zon die zich ook vandaag weer eens goed liet zien heeft ons geteisterd en we zijn dus aardig roodbruin gekleurd.
Na de barbecue stortten we langzamerhand in.... En om een indruk te geven hoe we er uit zagen....---- Maandag, 1 juni 2009 (2de Pinksterdag)
Ik was vanmorgen vroeg wakker....om 7 uur en ik kon de slaap niet meer vatten. Dus het bed maar uit. Eerst rustig op het terras achter gezeten met een kop koffie, luisterend naar het gefluit en gekwetter van de vele vogeltjes. Daarna begon ik een beetje rond te lopen en te kijken en kwam via de heemtuin (waar ik ook nog even een kwartiertje op het bankje heb gezeten) het bos in. Plotseling schoot er iets bruins weg....het was een hert! Die sprong snel over de heg, blijkbaar van mij geschrokken. Vanaf het weiland keek-ie nog eens om alsof-ie me vermanend wilde toespreken 'dat ik 'm niet had moeten storen'.
Langzamerhand ontwaakten ook de andere werkpaarden. We moesten eerst nokpannen en loodslab kopen. Gek genoeg zijn hier op 2e Pinksterdag veel winkels 's morgens open, ook de plaatselijke bouwmarkt. Helaas geen nokpannen, maar de loodslab hadden ze nog nèt! We konden in elk geval verder en we zijn heel erg opgeschoten. De kopse kant is betimmerd, de loodslab ligt er op èn de dakpannen. Nu komt het afwerken nog.
Francis kwam er natuurlijk weer even bij. Ik had hem al een paar keer gevraagd of hij iemand wist die interesse in de oude ploeg had (niet zo'n leuke antieke die je meestal zwart geschilderd in de tuin ziet staan....helaas), al was het maar als oud ijzer. Hij gaf steeds aan dat er haast wel overal iemand zit die het spul op wil halen, maar ik schoot daar natuurlijk niets mee op....ga zo iemand maar even bellen en een afspraak maken....in het Frans. Ik had gisteren gevraagd of Francis, 'parce-que la langue' wilde bellen. Nu heeft-ie het anders bedacht. Francis komt het nu zelf halen en legt het dan op zijn terrein. 'Dan hebben wij er geen last meer van!' was zijn argument. Ik denk dat-ie zich gerealiseerd heeft dat oud ijzer geld waard is. Maar hij mag het hebben....graag zelfs!
's Avonds hebben we nog even een paar uurtjes achter op het terras gezeten. Na zo'n dag van keihard werken in de hete zon :-) hadden we dat wel even verdiend! Lekker de vuurkorf erbij om de vermoeide spieren op te warmen.
---- Dinsdag, 2 juni 2009
's Morgens zijn we eerst naar een bouwmarkt in Maintenay gegaan in de hoop nokpannen te vinden. Dat was geen probleem: 'hoeveel wilden we er hebben?', maar ze hadden op het moment alleen rode! Nou en die wilden we ook, dus wij weer mèt nokpannen opgetogen naar huis.Het heeft wel wat moeite gekost maar ze zitten op het dak. Eus heeft een gebroken nokpan (van het oude deel) ook nog even met wat specie dichtgesmeerd.
Daarna moest Betsy (die nu weer wilde starten omdat de accu vorige keer was opgeladen) erbij komen om alle oude balken die opgeslagen lagen onder het kippenhok, af te voeren naar de vuurplaats. Dat gaat me een dezer dagen toch een vuur worden! Eus en René waren te lui om steeds terug te lopen en kozen ervoor in de aanhanger vervoerd te worden.
Nu Betsy toch van stal was onstond het idee de oude ploeg onder het afdak vandaan te trekken. Hij stond net de andere kant op dus aankoppelen zoals het hoort, ging niet. Niet dat ik überhaupt had geweten hoe dat moest, maar goed. Sleepkabel er omheen, Betsy ervoor en voorzichtig trekken. We hadden niet al te veel ruimte, dus het moest met beleid. Met een punt vrat de ploeg zich in de grond vast en daardoor kwam de achterkant omhoog en dreigde-ie te kantelen. Maar als dat gebeurde was het een ramp geworden. Dan was zo goed als zeker door het gewicht, de balk waaraan het nieuwe afdak geschoord is, meegetrokken geworden en daarmee het nieuwe afdak ook! Maar met wat moeite en kracht is het toch gelukt!Halverwege de middag waren we het zat. We werden te moe! Dus ligstoelen erbij en even in de schaduw onder de noteboom een ouwemannentukkie gedaan. Daar knapten we van op en na nog wat rommel 'links en rechts' opgeruimd te hebben, gingen we een biertje op het terras drinken. Dat hebben we tot het eten volgehouden. Even afsluiten met koffie met een likeurtje (het was tenslotte de laatste avond want René en Eus gaan morgen naar huis) en de vuurkorf er weer bij.
---- Woensdag, 3 juni 2009
We zater achter op het terras aan de koffie toen plotseling Francis verscheen. Of we de auto's even weg wilden halen zodat-ie erdoor kon om de ploeg weg te halen! Met zijn tractor kwam-ie achterom rijden en eigenlijk was het allemaal vrij snel gebeurd. Een paar kettingen om de ploeg....optakelen en wegrijden. Een korte zwaai met zijn hand maakte me duidelijk dat hij niet meer terug zou komen. De golfplaten waar hij volgens mij ook interesse in had heb ik intussen maar in de aanhanger gegooid. Die breng ik morgen of uiterlijk vrijdag naar de stort, want ik heb niet de indruk dat Francis daar nog een keer voor komt.
René en Eus zijn na het middaguur richting Nederland vertrokken. Ik heb vanmiddag de bosmaaier nog even omgehangen en de helling weer gemaaid. Voor de rest een beetje rond het huis gerommeld en geprobeerd een beetje bij te komen van alle drukte. Morgen komt de volgende ploeg: Jacob, Sabine, Gerrie en Lenie (onze skivrienden).
---- Vrijdag, 5 juni 2009Gisteren kwam de volgende 'werkploeg' omstreeks 18.30u aan. De dag is verder vrij rustig verlopen. Alleen het een en ander opgeruimd, wat gras gemaaid, de helling en stukken in het bos gebosmaaierd, enz.
We zijn door onze vrienden zeer verrast met een Christus-beeld. Niet dat we zo vroom zijn of zo, maar gewoon omdat we 'het wel iets vinden hebben'. Het past geheel bij de sfeer in en rondom de zo typische Franse dorpjes in de omgeving.
Vandaag zijn we met het overdekte terras verder gegaan. We hebben wel wat dingen veranderd die wat meer in stijl zijn en de achterkant is voor het grootste deel vervangen. De palen bleken aan de onderkant te rot te zijn om nog fatsoenlijk te gebruiken. Die moesten dus vervangen worden. Gerrie is ontzettend handig met de kettingzaag, alsof-ie niet anders doet. We hebben dus uit de hoeveelheid balken en palen die hier en daar rond zwerven de beste gezocht en die mèt de kettingzaag passend gemaakt. Morgen zal ik daar nog even wat detailfoto's van maken.
's Middags hebben we het eerste deel van de hoeveelheid rommel en hout in de fik gestoken. Morgen zal de rest wel volgen. De avondmaaltijd bestond uit barbecuen, maar vanwege de frisse wind gingen we daarna snel naar binnen. Ik ben nog even gaan zitten onder het overdekte terras, en blijkbaar vond Vera dat ze daar nog even een kiekje van moest schieten.---- Zondag, 7 juni 2009
Gisteren zijn we verder gegaan met het overdekte terras. Het kwam voornamelijk nog aan op afwerken en het is uiteindelijk precies geworden zoals ik het voor ogen had. Geweldig! Oude balken gebruikt waar mogelijk om de rustieke sfeer zoveel mogelijk te bewaren. De oude golfplaten die je hier veel meer in de omgeving ziet zijn ook hergebruikt maar liggen er nu wel veel strakker op. De komende dagen gaan we de boel nog wat opleuken met oude lampen en oude gereedschappen/werktuigen die we in en rond het huis hebben gevonden. Natuurlijk moet ook het terras nog worden gedaan, maar daarvoor komt morgen de volgende ploeg, bestaande uit: dochter Marieke, schoonzoon Ben, kleindochter Gwen en Maurice (collega en vriend van Ben). Ook de electriciteit naar het kippenhok moet worden aangelegd en laat Maurice nou ook electricien zijn geweest....:-).
In ieder geval is nu de rust in huis weergekeerd. Onze skivrienden zijn vanmorgen weer richting Nederland vertrokken. Gistermiddag zijn we bijtijds gestopt met klussen en zijn we wat gaan rondrijden in de omgeving.....onder andere op zoek naar een forellenvijver, die Jacob eerder meende te hebben gezien. Inderdaad...meende....want we hebben hem niet gevonden. We kwamen uiteindelijk in Maintenay, waar ik gelijk nog even een paar kuub zand en specie bij een bouwmarkt heb besteld. Dat wordt dinsdag afgeleverd.
Na terugkomst even een wijntje om daarna te gaan barbecuen. Het werd al weer snel een dolle boel.
John (van de 2de badkamer) is gisteren geweest omdat de warm- en koudwateraansluiting verwisseld waren. Althans....dat leek zo. De kit rondom de douchecabine weggesneden en toen we een en ander bekeken bleek het wèl goed aangesloten te zijn. Hadden we nou eerst maar even gecheckt, want ik dácht dat warm en koud water verwisseld waren, maar wat bleek....in deze cabine gaat het om de onderkant van de kraan (een knop) die je richting koud of warm moet draaien en ik ging van de bovenkant uit. Ik vind het nog steeds vreemd, maar het lijkt wel allemaal te kloppen. Ik was met John begonnen over de recente verstopping en hij is er 100% van overtuigd de goede aansluitingen gebruikt te hebben. Maar waarom dan de verstopping? Opeens ging bij hem een lichtje branden....de afvoer van de douchecabine is met een flexibele pvc-pijp op de grote pijp aangesloten die was waarschijnlijk te lang en te ver doorgeduwd, zodat-ie tot op de bodem van de pijp kwam. Tja en dan wil een stevige bolus met papier daar niet zomaar omheen. Dus het flexibele pijpje eruit getrokken en royaal boven het inmiddels van bruine resten voorziene stukje pijp, eraf gesneden. Het bewijs was intussen wel geleverd. De boel weer aangesloten, afgekit en afwachten hoe het verder gaat. Maar het stelt me wel gerust.
Toen Eus hier was had hij het steeds over gezoem in de achterste slaapkamer en hij vermoedde dat er ergens een bijennest zou zijn. Ik heb op zolder boven de slaapkamer gekeken, maar niets kunnen vinden. Nu Lenie en Gerrie daar sliepen hoorden zij ook steeds gezoem. Verder onderzoek, een tik tegen het plafond resulteerde in een veel heviger gezoem. Conclusie was simpel: een bijennest. Straks nog maar eens op onderzoek uit, maar ik ben bang dat het tussen het plafond en de zoldervloer zit. Nog geen idee wat dan te doen.
---- Maandag, 8 juni 2009
Vanmorgen heb ik nog even op zolder gekeken of ik iets van een bijennest kon bespeuren, maar niets gevonden. Als het al een nest is (en dat lijkt er wel op) dan zit het tussen het plafond en de zoldervloer. Als ik er van af wil dan zal ik er iemand bij moeten halen, maar je kunt er gif op innemen dat de enige manier het plafond slopen is..... Gelukkig heb ik altijd al een bijennest willen hebben :-(
Op Internet heb ik gelezen dat een bijenvolk vanzelf weer wegtrekt....ze zeggen alleen niet wanneer of hoe lang dat kan duren. Ik zie het nog maar even aan!
Omdat Betsy er toch nog 'voor het grijpen' stond, bedacht ik me dat het mooi eens tijd werd de boomstronken die iedere keer weer maaihinder geven, er uit te rossen. Nou en dan merk je het voordeel van zo'n stoere meid! Even met de stang er achter, naar voren trekken, een keertje naar achter duwen en als de stronk zich dan nog niet gewonnen gaf dit nog een keer herhalen. Binnen no-time waren er 4 hinderlijke stronken verwijderd!
De eerder aangekondigde werkploeg was er al om 12.30u. De rit is voorspoedig verlopen. Gwen was meteen weer enthousiast en trok me na eerst wat heen en weer gehold te hebben mee naar de glijbaan. Daarna hebben we weer net als vorige keer rondjes rond het kippenhok gerend. Opa moest en zou weer afgepeigerd worden!
Helaas sloeg het weer om....het begon te regenen....zo'n typische zomerbui die recht naar beneden valt. De grond en de planten kunnen het goed gebruiken. Ik niet. Morgen wordt het zand voor het terras geleverd. De verwachting voor morgenochtend is weliswaar droog, maar vanaf morgenmiddag ziet het er voor de komende dagen niet al te best uit. Laten we hopen dat de weergoden het beter met ons voor hebben dan de weersvoorspellers!
---- Dinsdag, 9 juni 2009
Helaas....de weergoden waren het met de voorspellers eens. 's Morgens lekker weer, 's middags prut! Regen en nog eens regen. Het zand is vanmorgen afgeleverd, weliswaar een uur later dan afgesproken, maar ja....we zitten nou eenmaal in Frankrijk tenslotte.
In de hoop dat Gwen ons niet al te veel voor de voeten liep hadden we een soort van zandbak gecreëerd, maar dat heeft maar korte tijd geholpen. Daarna heeft Gwen ons bij tijd en wijle 'een handje' geholpen.
Maurice is begonnen met het graven van de geul waarin de elektriciteitskabel komt te liggen die het kippenhok en terras van stroom gaat voorzien. Dat is bepaald geen gemakkelijke klus want je stuit constant op die typsche keien die hier overal in de grond zitten. Omdat het weer ook niet meezat zijn we daar niet al te ver mee gekomen, althans wat de diepte betreft. Morgen moet het weer wat beter worden (volgens de voorspellers) dus dan gaan we verder.
Ben is gestart met het terras. De stootbanden zitten er voor het grootste deel in en er ligt al wat zand, zodat morgen begonnen kan worden met bestraten.
---- Woensdag, 10 juni 2009
De weersvoorspellers hadden het vandaag weer eens compleet mis. Voorspelling was dat het droog, zonnig en een beetje bewolkt zou zijn. De realiteit: regen, regen en regen. In alle soorten en maten. Zo'n dag waar Francis, die toch geregeld een kijkje komt nemen, in de verste verten niet te bespeuren viel. En....het is bepaald niet leuk om zand in kruiwagens te scheppen en te verslepen als het regent, regent of regent, maar we (Marieke en ik) moesten Ben natuurlijk wel aan de gang houden! Een groot stuk van het terras ligt al, maar het vergt meer tijd dan ik had verwacht.
Sowieso de hele bouw van het overdekte terras kost meer tijd dan ik had bedacht, maar ik realiseer me dat ik het ver, héél ver onderschat heb. Met Betsy geregeld heen en weer gereden om dan weer grond af te voeren en dan weer tegels aan te slepen, maar ze heeft haar best gedaan. Ik merk trouwens ook dat ik steeds handiger wordt in het bedienen van deze oude gewillige dame!Maurice is verder gegaan met het uitdiepen van de geul voor de elektriciteitskabel. Aan het eind van de middag lag de kabel er in en was de geul al weer een beetje dichtgegooid.
Ik heb de fundering gelegd voor het muurtje dat Vera bedacht had voor de achterkant van het terras. Lekker diep uitgegraven maar ik heb er helaas geen rekening mee gehouden dat het terras behoorlijk hoger komt te liggen. Ik had dus zo'n 20 cm minder hoeven uitspitten! Dat wordt dus meer keien metselen dan ik dacht.
Met Gwen moet ik regelmatig naar het kruidentuintje om een rijpe aardbei te plukken. Daar is ze gek op (net als bananen maar ik heb nou eenmaal geen bananenbomen in de tuin) en ze propt hem dan ook in no-time weg. Ik heb er nog geen een geproefd omdat ik bang ben dat ik anders te snel door de rijpende aardbeien heen raak. En Gwen gaat natuurlijk voor! Gwen begint trouwens een spraakje te krijgen. Eerst noemde ze me gewoon opa, maar met het beetje 'kak' dat ze ontwikkelt noemt ze me nu steeds vaker 'eupa'. Ze verdomd het om 'oma' te zeggen, terwijl oma haar uiterste best doet dat er bij Gwen uit te krijgen.... ;-).
Voor morgen wordt hetzelfde weer voorspeld als voor vandaag. Laten we hopen dat de Franse Pieten Paulusma nu eens gelijk hebben. Dat geldt natuurlijk niet voor het onweer dat voor vannacht is voorspeld....!
---- Donderdag, 11 juni 2009
Vannacht geen onweer gehad en het was vandaag de hele dag droog met zelfs 's middags zon. We zijn nu echt ontzettend opgeschoten. De geul van de elektriciteitskabel is praktisch dicht en we zijn begonnen met het maken van de rotsmuurtjes. Twee van de drie staan al maar moeten nog afgewerkt worden. Er gaat ontzettend veel specie tussen de keien dus ik heb vandaag al een zelfde portie cement (100 kg) en zand (200 kg) bijgehaald. Dat wat afgelopen dinsdag bezorgd is was al snel op en het ziet er naar uit dat ik nog wat bij moet halen. De 'entreprise' in Maintenay heb ik verzocht een offerte uit te brengen voor het opnieuw voegen van de schoorstenen, want dat ziet er niet meer uit....dan kunnen ze mooi meteen de antenne eraf halen!
Maurice is stevig te keer gegaan. Hij moest en zou vandaag de lampen op het terras laten branden en het was ongeveer 22.45u toen-ie ermee klaar was. Maar het is geweldig geworden!
We hebben vandaag allemaal keihard gewerkt. Zelfs Gwen die alles wat wij deden na wilde doen. Ook Betsy heeft vandaag heel wat keertjes op en neer gereden met keien, tegels en aarde. Vanavond hield ze het voor gezien....ze gaf opeens geen kik meer. De bitch! Morgen de accu maar weer even nakijken.---- Zondag, 14 juni 2009
Vanmorgen is iedereen vertrokken....de rust is weergekeerd! Het was allemaal erg gezellig, zeker met Gwen die zich hier kostelijk heeft vermaakt. En opa en oma dus ook! Compleet afgeknoedeld ging ze steeds naar bed. Ze was eigenlijk altijd goed gemutst en voerde op haar manier hele discussies met mij of Marieke. Af en toe even een aardbeitje plukken, die ze wegwerkte voor je het in de gaten had.
Soms ging ze even naar bed om een tukkie te doen, maar dat wilde niet altijd lukken. Niet piepen of janken, maar gewoon lekker kletsen, een beetje liedjes zingen of 'opa, oooopa' roepen' (hoorden we door de baby-foon).
Vrijdag en zaterdag waren schitterende zonovergoten dagen.Bart en Daniëlle waren er vrijdag tegen 1 uur. Zij zouden in een tentje slapen want alle slaapkamers waren bezet. De eerste nacht heeft Daniëlle het koud gehad maar de tweede nacht met een extra deken was dat geen probleem meer.
Betsy had trouwens weer voldoende kracht opgezogen via de acculader en wilde weer meewerken. Geen idee of het nou aan de accu ligt of dat de dynamo de accu niet meer bijlaadt....
Marieke (en Gwen hielp natuurlijk) heeft de muurtjes van keien opgemetseld. Omdat ze weigerde handschoenen aan te doen heeft ze nu zere handen van het cement (trekt het vocht uit de huid).
Het laatste muurtje is helaas weer een stukje om zeep geholpen omdat Ben een beetje wild in de aanhanger deed toen-ie er zand uit wilde te scheppen. Ben was merkbaar uit zijn hum....
Het terras is in ieder geval af. Het moet nog enkele keren ingeveegd worden en 2 stootbandjes moeten nog worden geplaatst. Het terras heeft wel een opstapje om het hoogteverschil van het terrein op te vangen. Da's jammer maar het kon gewoon niet anders!
Vrijdagavond hebben we een mega-kampvuur gemaakt. Er was nog zoveel rommel op te stoken en het eind daarvan is nog niet in zicht. Tegen middernacht gingen we naar bed. Wij doodmoe en de muggen volgezogen....
Zaterdagmorgen stond de zon al vroeg aan de hemel, aangevend dat het een hete dag zou worden. Ik ben begonnen aan het plateautje van flagstones voor het kippenhok. Het is heel wat passen en meten en het is nog niet af. Ik moet nog wat stukken passend maken.
Voor Gwen hebben we een zwembadje opgezet, zodat ze daarin even lekker kon afkoelen.
Het nieuwe afdak en terras hebben we ingeluid met de lunch en 's avonds met de barbecue. Daarna wederom een kampvuur gemaakt....weer een stukje ruimte in de stal. En natuurlijk weer doodmoe naar bed en ook weer de muggen voldaan achterlatend.
Vanmorgen heeft het flink geregend. Goed voor de grond en het dwingt mij 'een beetje rust' te nemen. Had ik gelijk weer even tijd wat te schrijven.
Hieronder nog een aantal foto's om de sfeer te proeven....
In de middag was ik nog even bezig met het plateautje van flagstones toen plotseling Francis weer voor me stond. Ik heb een uitgebreid gesprek met hem gehad over van alles en nog wat. Waarschijnlijk was Francis al dagen nieuwsgierig wat wij 'gekke Hollanders' nou toch allemaal aan het doen waren. Ik denk dat hij vanwege al die rondlopende mensen niet 'durfde' te komen kijken. Nu het rustig was kon het weer!
Hij was vol lof over het werk rond het kippenhok. Het was veel werk, maar het resultaat mocht er zijn, zei hij, met merkbaar enthousiasme in zijn stem. Althans dat begreep ik uit zijn Frans. Ik kreeg wel het dringende advies de balken enz. tegen houtworm te beschermen....
Het was ons al opgevallen dat hij sinds kort een tweede hond heeft en toen ik daarnaar vroeg, wist hij me, bepaald geen blad voor de mond nemend, te vertellen dat die van zijn zwager of neef was, maar omdat die alcoholist is, geen geld meer heeft de hond te onderhouden. Ik ben er redelijk van overtuigd dat ik zijn matig verstaanbare Frans, redelijk goed heb begrepen. Gedurende het redelijk lange onderhoud realiseerde ik me steeds meer waarom ik steeds zo'n moeite heb hem goed te verstaan....zijn ondergebit...dat ontbreekt!
---- Maandag, 15 juni 2009
Deze week gaan we gebruiken om het huis eens een grondige schoonmaakbeurt te geven. We (voornamelijk Vera....ik ben voor het zeulen met de meubels) zijn begonnen met de 1ste en 3de slaapkamer en hebben daarna de zitkamer gedaan. Alles van de kant af, boekenkast leeg, vloeren dweilen, meubels in de olie, enz. Het knapt er wel zienderogen van op! Morgen is de eetkamer aan de beurt....
Ik ben vandaag wat gereedschap gaan opruimen dat her en der verspreid ligt. Ook ben ik begonnen aan de haag. Dat snoeien valt niet mee, maar voor- en achterkant zijn gedaan. De bovenkant heb ik voor een groot deel met behulp van Betsy gedaan....strak met aanhanger langs de haag rijden, stoppen....over de stoel klauteren omdat ik de rechter deur niet kan openen (linkerdeur kan helemaal niet open....is stuk....maar ik ga kijken of dat te maken valt), op de aanhanger stappen en dan snoeien. En dan weer terugklauteren, stukje verder rijden en dan 'in de herhaling'. Het wordt dus tijd dat Vera ook een beetje met Betsy leert omgaan....dat scheelt me in ieder geval klauteren.
Ik ben verder gegaan met het flagstone-plateautje. Alle stukken (het leek wel een puzzle) liggen nu op zijn plek. Weliswaar nog los, maar morgen ga ik met cement aan de gang. Dan is dat ook weer klaar en dan zal ik even een foto maken.
Van de klimroos die voor het huis tegen de hooischuur staat heb ik deze foto gemaakt. Hij is nu op zijn mooist....
Als het goed is komt morgen de man van de 'entreprise' in Maintenay om een offerte te maken voor het voegen van de schoorstenen. Hij zou aanvankelijk zaterdag komen maar toen ik er die ochtend was en het voor de zekerheid vroeg was het al 'peut-être' en dat betekent wel 'misschien', maar in Frankrijk komt het eigenlijk neer op 'absoluut niet'. Toen de man vroeg of ik er dinsdag ook was, wist ik het zeker en natuurlijk is-ie zaterdag niet op komen dagen. Als-ie morgen weer verstek laat gaan kan die Fransoos mooi de Franse pip krijgen en zoek ik een ander....
---- Dinsdag, 16 juni 2009
Het was een schitterende dag....niet te heet, niet te koud....lekker veel zon en dus prima weer om verder te gaan in de tuin. De tussenhaag is helemaal af en is mooi strak (op z'n Frans) geworden. Je bent er natuurlijk niet alleen met snoeien, want de rommel moet bij elkaar worden geharkt en dan nog zo'n 10 kruiwagens afvoeren naar het bos. Ik heb de kiwi geplant, een klimrek gemaakt voor de campsis, hier en daar weer wat opgeruimd, gras gemaaid, klimop gesnoeid en ga zo maar door. Ik heb vandaag wel wat aan de te-doen-lijst gedaan....er nog wat bijgezet en helaas niets weggestreept.
Waarschijnlijk ligt er nu iemand in Maintenay met de toegezegde Franse pip op bed, want natuurlijk is er niemand voor de offerte komen opdagen. Francis stond wat onkruid in zijn moestuin te wieden en natuurlijk was het snel weer een praatje pot. Ik legde dus de perikelen aan Francis uit en vroeg hem of hij een andere entrepeneur kende en wat blijkt.... Nee! Ik moet toch ècht de man met de Franse pip hebben! Dus morgen maar weer een keer langs om aan te horen 'dat-ie absoluut geen tijd had', waarschijnlijk met duizendmaal excuses. Maar wat schiet ik daar nou mee op....als-ie al de klus krijgt is het waarschijnlijk ook afwachten of-ie op komt dagen!?! :-(
Vera is verder gegaan met 'le grand nettoyage'. Vandaag was de eetkamer aan de beurt. Morgen de keuken en zo werkt ze iedere dag een ruimte af.
Vanaf het 'oude terras' zaten we 's middags even aan een glaasje water ;-) en te genieten van de rust, de fluitende en tjilpende vogeltjes, de zoemende bijtjes en de fladderende vlindertjes....en natuurlijk het nieuwe terras. Ik heb nog even een paar foto's gemaakt. Aan het flagstone-plateautje ben ik niet toegekomen, maar op de foto is goed te zien hoe het gaat worden.
---- Woensdag, 17 juni 2009
Het was vandaag wéér een schitterende dag, alleen zon. Vanmorgen ben ik eerst aan de zijhaag begonnen en na een paar uur vond ik het mooi geweest. Ik heb tenslotte ook nog andere spieren dan snoei- en knipspieren die pijn kunnen doen. Vera wilde al een tijdje een grote houten tafel voor op het nieuwe terras en natuurlijk het liefst van oude materialen. Nou, vanmiddag ben ik daar maar eens aan begonnen. Eerst poten gezaagd van oude vloerbalken (uit het huis) die anderen zonder pardon op de vuurstapel zouden hebben gegooid. Allemaal eiken balken. Aan de buitenkant hebben de houtwurmen zich de afgelopen decennia goed de kost gedaan, maar de kern van het eikenhout is voor de wurrempies te hard en daarom zijn de balken nog best bruikbaar. Enkele uren later stond het onderstel en toen was het zoeken naar iets bruikbaars voor een blad. Niet zomaar een blad....nee....een blad van 2,5 bij ruim 1 meter! Zo'n 2 jaar geleden heb ik in Haarlem bij mensen die hun huis aan het verbouwen waren wat restanten eikenhouten vloerdelen opgehaald en die kwamen nu mooi van pas. Het was wat passen en meten maar het resultaat is er!
Eikenhout is zwaar en de hele tafel is van eikenhout....dus....loodzwaar. Betsy met aanhanger moest er aan te pas komen om de tafel van het voorerf naar het terras achter te verplaatsen. Van de broer van Francis en zijn zoon had ik alle bekijks. Wat kun je in zo'n geval anders doen dan vriendelijk zwaaien en vooral niets zeggen? Het zal daar vanavond onder de TL-balk aan de formica-keukentafel wel onderwerp van gesprek zijn....:-)
---- Donderdag, 18 juni 2009
Vanmorgen zijn we naar de markt in Hesdin gegaan. Best leuk om weer eens van het erf af te zijn....maar toen we thuis kwamen meteen de oude klof aan en weer aan de gang. Achter het nieuwe terras moest ik nog 4 grote betontegels leggen. Ik weet niet wat er aan de hand was maar de eerste woog nog gewoon 30 kilo, de tweede 50 en de derde zeker al 100! Na de vierde had ik het gehad! Mijn spieren weigerden verdere dienst. Ik gaf het ook op en kroop enige tijd achter de computer, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en ik koos er na een tijdje toch weer voor om wat te gaan doen. Ik hield het (om de spieren te ontzien) verder op kleine klusjes en wat opruimwerk (stenen, aarde, graspollen, hout, enz.). Vera ging verder met de hal, want dat was 'de volgende ruimte'. Daarna heeft ze de kwast opgepakt om verder te gaan met het buitenschilderwerk.
Het terras hebben we nog wat ingeveegd en de tafel van 8 oude stoeltjes voorzien, die we, bij nader inzien gelukkig, op de brocante niet hebben kunnen verkopen.
Hieronder wederom wat sfeerplaatjes van het terras.
Over de afgelopen 2 dagen zijn er weinig dingen te melden, dus vandaar dat ik even gewacht heb met schrijven op de weblog. Niet dat er nu héél veel reden is om te schrijven....maar toch leek het me wel weer leuk even de stand van zaken te melden.
Afgelopen donderdag heb ik de 'man-met-de-Franse-pip' maar even gebeld (ik was er namelijk woensdag toch niet naar toe gegaan....) en ik kreeg zijn vrouw aan de telefoon. Natuurlijk was er geen verklaring voor het niet komen opdagen, maar ik zou de volgende dag wel gebeld worden.....Dat is niet gebeurd, beter zelfs....ze kwamen (2 man sterk) onverwacht langs. Ze waren er al snel achter dat de 1ste schoorsteen ècht geheel vervangen moest worden en toen ze op zolder keken was het (in elk geval in hun ogen) nog erger! Zelfs tot een meter onder de nok moet de schoorscheen opnieuw opgemetseld worden. De tweede kan nog gered worden, maar moet alleen opnieuw worden gevoegd. De geschatte werktijd is 2 tot 3 weken. In Nederland denk je dan aan 2 tot 3 weken à 8 uur per dag....da's hier bepaald niet zeker. Volgende week krijgen we de offerte....we zijn benieuwd!
Vrijdagmiddag op weg naar de déchetterie zag ik dat Calvin & Valerie er -voor mij onverwacht- waren. Dus even snel gestopt, een praatje gemaakt en afgesproken voor zaterdagavond. Dat was erg gezellig. Alle perikelen die zij en wij meegemaakt hebben in de tijd dat we een Frans huis hebben, even opgehaald.
Zaterdag heb ik het smalle terrasje van kleine keitjes (rechts van het kippenhok) iets groter gemaakt en opnieuw gelegd en verder heb ik wat kleine dingetjes afgewerkt. Vanmorgen (zondag dus) heb ik het gras gemaaid in afwachting van de collega-'schilder'-meiden. Vorig jaar (eind mei) zijn ze ook geweest. De samenstelling is wel wat veranderd en nu zijn het: Johanna, Hanna, Marja en natuurlijk Vera. Een hoop gekakel, van serieus naar absoluut niet-serieus, maar wel gezellig.
Het weer is de afgelopen week goed geweest. Af en toe bewolkt, maar in elk geval droog. Beter dan de weersverwachting was in elk geval.
Wat ik morgen ga doen weet ik nog niet precies. De ideeën komen meestal spontaan, maar ik denk dat ik de goten aan het kippenhok ga monteren en zo'n beetje de resterende 'klusjes' aan ga pakken. Mijn laatste week is tenslotte al weer aangebroken :-(
---- Dinsdag, 23 juni 2009
Gisteren heb ik inderdaad een goot aan de achterkant van het kippenhok gemonteerd. Dan merk je weer hoe lastig het is als alles schots en scheef is. De golfplaten zijn aan de ene kant wat korter dan aan de andere kant dus om de goot er helemaal goed onder te krijgen viel nog niet mee. Ik heb een hoop tijd besteed aan het maken van houten klossen om de afstand te overbruggen. Aan de voorkant laten we het dus zoals het is, zonder goot.
Ik heb het keien-muurtje weer aangeheeld en we hebben nu besloten geen tegels of wat dan ook op het muurtje te maken. Vera en de andere crea-ladies hebben tijdens een wandelingetje ook zo'n dergelijk muurtje gezien met daarop wat vetplantjes en dat schijnt er wel leuk uit te zien, dus wij hebben ook hier en daar stukjes vetplant in de kiertjes gedrukt in de hoop dat het aan zal slaan.
Verder heb ik de hele middag in de garage en achter de zaagtafel doorgebracht. Ik had al wel best veel stellingruimte, maar ik heb zoveel troep dat toch geregeld weer alles op en boven elkaar staat. Dat zorgt in no-time weer voor een nieuwe noodzakelijke opruimactie en voorlopig heb ik daar geen zin meer in. Dus ik heb er nu zo'n 10 meter stelling bijgemaakt. Morgen de boel weer even opnieuw inruimen en dan afwachten of ik het nu een beetje maagdelijk kan houden....
---- Donderdag, 25 juni 2009
Het opruimen van de garage viel nog niet mee. Ben er zo'n beetje de hele dag mee bezig geweest. Had nu mooi de gelegenheid de boel uit te sorteren en weg te doen wat weg kon. Betekent wel weer een rit naar de déchetterie. Het was een (natuurlijk) zonnige en behoorlijk winderige dag (nee...niet ik!), maar daardoor ontdekte ik wel dat 2 golfplaten op het grote afdak los waren aan een kant. Dus de ladder er bij en met een paar flinke spijkers de boel weer vastgeslagen. Volgend jaar moeten die golfplaten vervangen worden en dan kan meteen het hout geïnspecteerd worden. Sommige balken accepteerden de spijkers wel héél gemakkelijk!
Elke crea-lief was crea-tief. De opdracht van Hanna was een stuk papier in 16 stukken scheuren (het moeilijkste komt nog....) en op elk stuk iets maken in zwart-wit aan de hand van 'dingetjes' die Hanna mee had genomen. Dit is het resultaat.Vandaag zijn de crea-birds weer uitgevlogen richting Nederland. Het was al behoorlijk warm, de zon stond stevig te branden en toen ik even achter op het terras van de teruggekeerde rust zat te genieten en me realiseerde dat juni toch wel een héle mooie maand is, kreeg ik zin even nog wat plaatjes te schieten....
---- Zondag, 28 juni 2009
Vrijdagmorgen hebben Vera en ik samen (eindelijk) het flagstone-terrasje gevoegd met specie. Het was wat bewolkt dus de specie zou niet meteen aan de troffel drogen. Met de betonmolen lekkere papperige specie gemaakt zodat het goed de kiertjes tussen de flagstones kon opvullen. We zaten nog op de knieën toen we al enkele spettertjes op onze rug voelden. Na een paar minuten begon het te regenen....en harder te regenen....en nog harder! De grond kon het wel heel goed gebruiken en voor het uitharden van de specie kon het ook niet zo'n kwaad. Het droogde in elk geval niet tè snel. Het was tevens de eerste goeie bui na het afkomen van het overdekte terras dus een mooi moment het afdak op lekkages te controleren. Er waren 2 plekken waar wat water tussendoor kwam, maar met wat schuifwerk van de dakpannen kwam dat meteen in orde. Alle watertonnen waren ook in no-time weer vol. De zon kon weer komen....en dat deed-ie ook!
's Avonds kwamen Vera's zussen (Inge en Linda) met Anouk (dochter van Inge) en Anita (vriendin van Anouk).
Zaterdagmorgen heb ik het bedrijf weer opgebeld hoe het stond met de offerte. Ik kreeg 'moe' (het is een familiebedrijf) aan de telefoon, maar die wist van niets en ik moest 's middags maar terugbellen want er was 'niemand'. Om een uur of 3 teruggebeld en kreeg 'zoon' die met 'pa' langs was geweest om naar de schoorstenen te kijken, aan de telefoon. Ik herkende zijn stem dus uitleggen waar het over ging was snel gedaan. Hij zou me ´tout de suite´ terugbellen, maar dat duurde nog enkele uren. Hij deed het gelukkig wel. Het resultaat: 'rien'. Hij zou a.s. dinsdag wel even langskomen met de offerte. Ik had hem al verteld dat dit mijn laatste week was, dus lekker handig was dit niet. Echt opschieten doet het zo bepaald niet. Dat ze al 3 weken nodig hebben om een offerte te maken is voor mij onbegrijpelijk. En dan nog omdat ik er 'achter aan zat'.
In ieder geval was het weer een schitterende dag. 's Morgens een beetje (zee?)damp, maar toen dat wegtrok....alleen zon. Goed weer om nog 'even' te maaien en de kanten en helling te doen met de bosmaaier. Afgesloten met een barbecue op het nieuwe terras waar we tot na twaalven zijn blijven zitten.
Nu is het mijn laatste ochtend....ik moet weer aan het werk....kan ik eindelijk weer een beetje tot rust komen! Vera blijft nog een weekje en dat is handig voor de offerte. Vanaf morgen helemaal alleen (dan vertrekken de zusjes). Ik ben, maar Vera is het natuurlijk ook, benieuwd hoe dat zal gaan.
Ik kan terugkijken op 4 heerlijke weken vakantie met voornamelijk schitterend weer. Er is ontzettend veel werk verzet en het draaide allemaal om het nieuwe overdekte terras. En dat is zeker een succes geworden. Met heel veel dank aan allen die geweest zijn en de vakantie 'gemaakt' hebben, maar in het bijzonder:
- René en Eus voor al het werk dat zij verzet hebben bij de sloop en opbouw van het afdak;
- Joke en Yvon voor het gezelschap, de hulp bij de brocante en de fantastische catering;
- Laura en Cynthia voor hun gezelschap en het niet in de weg lopen;
- Jacob en Gerrie voor de afbouw van het afdak en het in 'oude' staat brengen van het geheel;
- Sabine en Lenie voor hun gezelschap en onze verzorging;
- Ben voor het bestraten van het terras;
- Marieke voor het maken van het keien-muurtje (als een 'kerel' heeft ze gewerkt!);
- Gwen voor alle 'hulp' en 'in de weg zitten', en natuurlijk voor alle lol die we van haar hebben;
- Maurice voor het aanleggen van de electriciteit in en rond het kippenhok en houtopslag (met respect voor de enorme berg werk die hij heeft verzet met het maken van de geul);
- Bart en Daniëlle voor hun aanwezigheid en gezelligheid;
- Johanna, Hanna en Marja voor hun creatieve spirit en gezelligheid;
- Inge, Linda, Anouk en Anita voor de laatste gezellige dagen....
