---- Zondag, 12 augustus 2012
Van het weekend was ik in Frankrijk om de vertrekkende gasten uit te zwaaien en de nieuwe gasten te ontvangen. Bart (zoon) was meegegaan omdat ik in een opwelling een betonnen fontein had gekocht die 'vast wel ergens een leuk plekje in de tuin kan krijgen', maar verschrikkelijk zwaar is. De fontein bestaat uit verschillende delen: de voet, het onderstel, de bak en een betonnen dame. De dame is alleen te tillen, de voet en onderstel met z'n tweeën en de bak amper met z'n drieën.....en toch lag-ie in de auto en hij moest er uit. De bak was dus het grootste probleem, maar met z'n tweeën hebben we 'm met vereende krachten stukje voor stukje naar de achterkant van de auto geschoven....'m daar centimeter voor centimeter op de rand van de laadruimte gehesen en 'm héél voorzichtig een kruiwagen in laten glijden. Toen de kruiwagen voorzichtig een stukje naar achteren en 'm langzaam laten kantelen. Toen was het zo gepiept....eenmaal op de grond schoven we 'm op de plek waar-ie voorlopig wel weer even goed staat....in afwachting van een nog nader te bepalen plaats in de tuin.
Het probleem dat Guillaume heet bestaat nog steeds. Er is 6 weken niet gemaaid. Ondanks alle pogingen die ik heb ondernomen om 'het probleem' te bellen, mailen, facebooken, enz. is het bij toeval (toen ik zijn werkgever belde voor de maaimachine) gelukt 'm een keer aan de telefoon te krijgen. Hij beloofde stellig aan het einde van de week te komen maaien....dat was 2 weken geleden! Het gras stond tot kniehoogte, dus ik had er een hele zware kluif aan het gras te kortwieken. Dat vroeg natuurlijk om een oplossing van 'het probleem'. Je vraagt je af hoe iemand het in z'n kop haalt om ondanks duidelijke afspraken en toezeggingen gewoon niets te laten horen....dan moet je toch het verstand van een aalbes hebben? Want als-ie er geen zin meer in had, kan-ie dat toch gewoon even laten weten....dan was ik eerder op zoek gegaan naar een vervanger. Maar goed....dit betekende onherroepelijk dat Guillaume 'exit' was.
De overbuurman Dominique is enkele jaren terug een dame tegen het lijf gelopen, die uit een eerdere relatie een of meer (?) kinderen heeft. Nu zag ik geregeld een jongen op een scooter wegrijden dus ik dacht dat die veronderstelde zoon wel zo'n 16 jaar minimaal was en misschien wel geïnteresseerd was wat (bij) te verdienen met grasmaaien.
Toen Bart en ik in de auto stapten zagen we net Dominique aan komen rijden dus ik ben er op af gegaan en heb gevraagd of 'le fils de son amie ou sa femme' (ik weet namelijk niet of ze getrouwd zijn....) interesse zou hebben om te maaien. Die zoon bleek slechts 13 jaar te zijn en had nog onvoldoende ervaring, vond Dominique. Maar hij wist misschien wel iemand anders en hij zou er naar vragen. Geen idee wanneer ik er iets van zou horen, maar 's middags toen de nieuwe gasten nèt waren gearriveerd, kwam-ie met iemand, die later Florian bleek te heten, aangelopen. Florian had wel interesse en ik zou 'm later bellen als ik 'klaar' was met de gasten.
Toen ik 'm gebeld had kwam-ie even (want ze wonen in het voormalige huis van Dominique....hemelsbreed amper 100 meter van ons huis) met zijn vrouw (Céline) aan om het terrein en de maaier te bekijken en nadat we een, voor beiden, schappelijke prijs hadden afgesproken was de deal rond. Dat Guillaume 'exit' is, zonder dat-ie 't weet, interesseert me niet. Als-ie ooit nog eens komt opdagen dan merkt-ie het wel. De sleutel van de maaier ligt niet meer op de afgesproken plek!
Alle maaihoop is nu gevestigd op Florian, die vanaf nu deel gaat uitmaken van deze weblog :-)
De eerste maai-afspraak staat....in principe volgende week zaterdag, de 18e (afhankelijk van het weer).
