vrijdag 23 februari 2018

Een winters weekendje....

---- Vrijdag, 23 februari 2018

Toen we hier 4 weken terug waren leek het bijna voorjaar....de sneeuwklokjes en narcissen stonden in de knop en er zou niet veel voor nodig zijn ze volledig tot bloei te laten komen. Helaas is het nu aanzienlijk kouder geworden en die gevreesde 'Russische Beer' komt hier ook naar toe. Toch staat er al een eigenwijs bosje narcissen met hun gele kopjes het koude weer te tarten. Vraag me af hoe lang dat nog zo blijft.

Bruno, die al een week bezig is met knotten en bomen kappen, verwacht temperaturen tot -13 graden. De bomen tussen de speeltuin en het bos zijn geknot en een tiental bomen is omgehaald en in stukken van gelijke lengte gezaagd en voor een deel al opgestapeld in de linkerhoutopslag die we daarvoor speciaal leeg hebben gemaakt. Het gaat niet zo snel als ik had verwacht, maar Bruno werkt doorgaans zo'n 4-5 uur en dan taait-ie af. Kan me dat wel goed voorstellen want het is nu eenmaal zwaar werk!



Vera heeft vanmorgen eerst boodschappen gedaan en ik heb me een beetje beziggehouden met Bruno. Buurman Francis kwam ook even een kijkje nemen en begon een praatje. Bruno drukte zijn snor en liet mij achter met een vrolijk babbelende Francis. Het wordt helaas steeds moeilijker hem te verstaan en dat leidt tot 'vervelende' situaties waarbij ik geen idee heb waar-ie het over heeft en Francis waarschijnlijk denkt dat ik niet echt met hem wil praten of zo. Maar goed, toen het Francis duidelijk werd dat een 'goed' gesprek met mij onmogelijk was, taaide-ie af. Ik ben toen maar begonnen met het verwijderen van de restanten van het mollenfestijn dat hier zo goed als zeker heeft plaatsgevonden.

Onze kleindochter Caitlin vond, vermoedelijk wat opgestookt door Vera, dat opa maar een zandbak moest maken in Frankrijk, want dan kon ze daar in spelen met Jack! En het mag niet zo'n kleintje worden ook! Ik heb dus meteen in Nederland hout gehaald en het ziet er naar uit dat er een zandbak komt van ruim 2 bij 1,5 meter. En dan wordt het spannend....want hier heb ik nog nooit echt speelzand gezien en ik heb geen idee waar ik dat dus moet halen. Grote kans dat ik straks zo'n 1,5 kubieke meter zand uit Nederland mee moet slepen :-(.

Verder hebben Vera en ik de speelgoedkast eens drastisch opgeruimd. Alle spellen die we dubbel, soms driedubbel hadden, hebben we tot één gereduceerd. Een achttal kratjes zijn gevuld met boeken die we ook maar eens moesten ruimen. Nou heb ik de keuze om ze allemaal mee te slepen naar Nederland om naar de kringloopwinkel te brengen of ze hier naar de stort te brengen. Diegene die het goede antwoord raadt mag hier 1-2 weken (of langer) komen klussen ;-).

---- Zaterdag, 24 februari 2018

De zon scheen vandaag volop, maar als je door de tuin liep en het windje vat op je kreeg besefte je dat alleen het zonnetje niet voldoende is om het 'lekker' te maken. Ik heb nog wel even een rondje tuin gedaan om te zien wat Bruno gisteren in de namiddag nog heeft gedaan. Een paar bomen liggen op de grond te wachten tot ze in hapklare kachelbrokken opgestapeld worden. Een van de geknotte bomen tussen de speeltuin en bos ziet er wel een beetje vreemd uit. Gegoogled naar wat die vreemde keiharde knobbels zijn, maar niets kunnen vinden. Iemand een idee?

Overigens....de benaming ''bos' begint wel een beetje overdreven te worden. Toen we 'la vieille ferme' kochten was het echt nog een bos te noemen. Er is intussen al zoveel gerooid dat het meer tuin dan bos is geworden. En Bruno is nog niet klaar, dus ik denk echt dat we over een paar weken schrikken. Gelukkig doet de natuur zijn werk wel en krijgen de kleinere boompjes en struiken een kans.

Verder zijn we binnen bezig geweest met uitmesten van de kasten. Ik ben de zolder nog opgegaan om de los gewaaide folie weer vast te nieten. Dat is typisch zo'n klus die we destijds beter helemaal af hadden kunnen maken, want nu begint door het regelmatig loswaaien de folie al behoorlijke scheuren te vertonen. Als we hier weer zijn maar eens goed over gaan nadenken!

Omdat de 'Russische Beer' ook hier de tuin gaat teisteren leek het ons verstandig de Oleanders toch maar even beschut te zetten. Ze staan in behoorlijke-niet-te-tillen-bakken, maar met een steekkarretje en een hoop gepuf en gesteun is het gelukt ze in de garage te zetten. Als we hier weer zijn en de 'Russische Beer' weer huiswaarts is, kunnen we ze weer buiten zetten.

Maar....morgen weer naar huis, waar het ook koud is :-(.