Het is gelukt! We zijn er weer!

---- Dinsdag, 16 juni 2020

We waren van plan om op maandag 15 juni om uiterlijk 4 uur 's morgens bij Rob en Anita weg te rijden. De laatste avond hebben we nog even met elkaar overlegd en omdat we bang waren dat het bij Lille toch wel druk zou worden vanwege de ochtendspits besloten we toch nog een half uurtje eerder te vertrekken. Vera en ik stonden om 2u op en omdat we de auto 's avonds al hadden ingeladen zaten we om 2.20u al in de auto richting Rob en Anita. Rob had al wat voorbereidingen getroffen met de aanhanger dus die hing snel achter de auto en we vertrokken dus al om 10 voor 3. Uiteraard was het overal rustig op de weg, maar zo langzamerhand toen het licht begon te worden nam de drukte ook toe, voornamelijk met vrachtverkeer. Tegen 6 uur waren we bij de Franse grens. Geen grenscontrole, maar de versperringen hadden ze voor het gemak nog maar even laten staan waardoor we via een parkeerplaats achter de vrachtwagens aan moesten sukkelen, maar daarna konden we met gepaste snelheid vanwege de afgeladen aanhanger op naar Mouriez. Om 10 voor 8 kwamen we aan....eindelijk na ruim 4 maanden!

De beelden van honderden vliegen die op ons af zouden komen, wespen die fraaie nesten hadden gebouwd in huis en overal muizenkeutels, vervlogen gelukkig meteen toen we door het huis liepen. Anita heeft met haar hoofd wel even wat spinrag gescoord, maar dat was het dan ook wel. Het huis was best wel vochtig dus we hebben meteen alle ramen opengezet, de dekbedden buiten over stoelen te luchten gehangen en daarna zijn we de auto's gaan uitladen.

Toen we kwamen aanrijden viel me al op dat het aantal windmolens weer fors was uitgebreid. Even vlug geteld zijn er 7 bijgeplaatst waardoor het aantal nu op 18 komt. Een stond voor mijn gevoel wel erg dichtbij en de angst bekroop me dat we voortaan vanuit de achtertuin op zo'n windkreng moesten uitkijken, maar gelukkig....hij staat op het weiland van de buren en vanuit onze tuin is-ie niet te zien.

Met z'n allen hebben we het huis schoon gemaakt, hebben we een hoop onkruid getrokken en weggebrand en de veel te lange slierten van de druif en kiwi weg geknipt. We waren best wel wat brak na zo'n korte nacht, maar het weerhield ons er niet van om nog de nodige dingen te doen. Anita is met de hogedrukreiniger het achterterras gaan schoon spuiten, ik heb de meegebrachte rozenboog in elkaar gezet en provisorisch op zijn plek gezet, Rob heeft de hangmatstandaard gemonteerd en Vera is planten gaan verpotten en gaan snoeien.

Daarna sloeg de vermoeidheid ongenadig hard toe en voelden we ons 'gedwongen' te relaxen met een wijntje en hapjes op het kippenterras. Met de tafelvuurkorf erbij hebben we daar lekker gezeten en zelfs gegeten. Omdat het tijd was om naar 'chateau Meiland' te gaan kijken, gingen we naar binnen, maar al vrij snel bleek dat ik nog de enige was die zat te kijken. De rest hing in de stoelen met de luiken dicht :-).

Vanmorgen werd ik om even over 8 wakker gemaakt door Rob, omdat de schoorsteenveger voor de deur stond. Die werd ook inderdaad verwacht, maar als je in Frankrijk zo'n afspraak maakt en er wordt gezegd dat-ie 'le matin' komt, betekent dat meestal dat-ie niet vroeger dan 10u komt. Nu was-ie wel erg vroeg, maar na wat verontschuldigingen van mijn kant ging-ie zijn gang. Rob en Anita hebben hun 2 teckels meegenomen: Fayah en Charley. Terwijl wij een beetje door het huis liepen hoorden we opeens een enorme kreet vanuit de zitkamer....blijkbaar geslaakt door de schoorsteenveger. Charley, die net door Rob was uitgelaten, ontdekte opeens een 'vreemdeling' in de zitkamer en besloot die indringer even lekker in zijn kuit te happen. Gelukkig viel het allemaal mee, het was meer de schrik want wat kan zo'n klein teckelbekkie nou ook eigenlijk voor kwaad? 😉

We hebben natuurlijk een hele hoop klussen te doen, maar na goed overleg hebben Rob en ik besloten het blokhutje voor Vera haar moestuin in het bos, maar in elkaar te gaan zetten. Het is een klus die ik in mijn eentje nooit zou kunnen klaren en het betekende ook dat het terras achter het kippenhok weer leeg zou komen. Wel zo prettig voor onze gasten die van de zomer komen.

We hebben eerst de plek ontdaan van kleine struikjes en onkruid. Daarna hebben we de hardhouten balken waar de blokhut op komt te staan op tegels waterpas gesteld en toen werd het tijd om te gaan slepen. Omdat de panelen behoorlijk zwaar zijn en ze een heel stuk moesten worden verplaatst hadden we toch ook nog wat vrouwenpower nodig. Maar betrekkelijk snel hadden we het spul allemaal op zijn plek en konden we beginnen aan het opbouwen. Het moest wel tussen de regenbuien door! Maar....aan het eind van de middag stond de blokhut op zijn plek, maar helaas nog zonder dak.










Onze kersenbomen hangen hartstikke vol met rijpe kersen. Zo'n goed kersenjaar hebben we nog nooit gehad en ze zijn me lekker! Het valt alleen niet mee om ze te plukken, omdat de bomen eigenlijk veel te hoog zijn. Maar wankelend op een trap hebben we wel een eerste portie kunnen scoren.

---- Woensdag, 17 juni 2020

Het weer viel vandaag niet tegen. Het was wel wat bewolkt, maar de zon piepte toch met enige regelmaat tussen de wolken door. Vera is weer druk in de tuin bezig geweest en een hoop meegebrachte planten hebben een wat meer definitieve plek óf in een pot óf in de tuin gevonden. 

Anita was gisteren al begonnen met hout kloven en ze heeft de smaak ervan te pakken. Ook vandaag heeft ze weer het nodige kloofwerk verzet. Er is nog een hoop te doen, maar iedere dag wat kruiwagentjes weg werken scheelt al een hele hoop!

Rob en ik zijn verder gegaan met de blokhut. Eerst hebben we OSB-platen als dakbeschot geplaatst en toen was het uitmeten waar de panlatten moesten komen. Dat kostte wel wat tijd en moeite maar toen we dat eenmaal hadden zaten aan de voorkant de panlatten er vrij snel op. Vervolgens moesten we de dakpannen met kruiwagens naar de blokhut slepen. Gelukkig hebben de dames ook wat meegeholpen. Toen we een kant bijna helemaal van pannen hadden voorzien (er ontbraken er nog 8) vertelde Vera dat er nog maar 28 dakpannen in de aanhanger lagen. Een snel rekensommetje leerde dat we dus behoorlijk wat te kort zouden komen. Aan één kant lagen er namelijk al 60! Ik heb bij de overname van de blokhut alle dakpannen meegenomen en zelfs 2 stapels met reservepannen, maar....wij hebben het dak iets groter gemaakt omdat ik wat oversteek van het dak mooier vind. En zoveel groter was het toch niet? We begonnen ons dus zorgen te maken want waar haal je even 32 dakpannen vandaan? Rob gaf aan dat hij dacht ergens al dakpannen te hebben zien liggen en Vera gaf ook aan dat ik misschien al eerder wat dakpannen getransporteerd had. Vaag kwam die herinnering bij me op, maar hoeveel dat er waren wist ik niet. Wij dus op zoek naar waar ik ze mogelijk had gelaten en dat bleek in een van de kleine stalletjes te zijn. Daar stond inderdaad een rijtje dakpannen. Voorzichtig ging ik ze tellen en ik kwam zowaar op 32! Rob heeft het voor de zekerheid nog even nageteld en we hebben er dus precies genoeg om ook de andere kant van de blokhut van dezelfde pannen te voorzien. Wat een mazzel!

Maar het was intussen redelijk diep in de middag geworden en het dreigde te gaan regenen. Voor de zekerheid hebben we een zeil over de blokhut getrokken en we waren daar net mee klaar toen er onweer losbarstte met een behoorlijke regenbui. Morgen gaan we de laatste kant dus doen!

---- Donderdag, 18 juni 2020

Vanmorgen heeft het een groot deel van de tijd geregend....soms hard, soms zachtjes. Toch hebben Rob en ik de blokhut afgemaakt. We hadden immers geen idee hoe lang het zou regenen en we wilden 'm toch af hebben. Althans voor zover, want er zijn nog wel wat afwerkklusjes te doen, maar de hut staat en is waterdicht (als het goed is).

We hadden aan één kant een zeil bevestigd zodat als het ging regenen we het snel over het dakbeschot van de andere kant konden gooien en dat is ook wel nodig geweest. Maar goed....toen we de laatste pannen er op hadden en de nokpannen er losjes bovenop hadden gezet, stopte het met regenen....de bewolking verdween en de zon kwam. Hoe is het mogelijk!

De nokpannen liggen nog los omdat ik niets had om ze vast te zetten. Er zaten gek genoeg geen gaatjes voor schroeven of spijkers in en we durfden niet te gaan boren omdat we precies genoeg nokpannen hadden. Morgen ga ik in ieder geval verder met de afwerking. Hier en daar moeten nog wat afwerklatjes gemonteerd worden en ook het raam moet er nog in.

Door het gewicht zijn de tegels waarop de hut rust iets dieper de grond in gezakt dus de hut helt lichtjes achterover. We maken ons daar niet al te veel zorgen om want met een hydraulische krik moet het niet al te moeilijk zijn 'm iets op te krikken :-).

Vera is zoals gebruikelijk weer ijverig gaan tuinieren en Anita ging verder met hout kloven. Rob en ik hebben nog de nodige kruiwagens hooi naar het bos afgevoerd om wat ruimte in de hooischuur te krijgen waar we al het gekloofde hout kunnen gaan opstapelen.

Na het avondeten hebben we nog even koffie gedronken op het kippenterras en Vera pikte de laatste zonnestralen nog even mee. Toen het langzamerhand wat frisser begon te worden zijn we maar naar binnen gegaan. Morgen weer een nieuwe dag!

---- Vrijdag, 19 juni 2020

Vandaag hebben we weer een hoop werk verzet. Rob en ik wilden als eerste beginnen met het plaatsen van het zwembad. Het wordt volgende week behoorlijk heet dus een beetje afkoeling in het water zal dan welkom zijn. Ik moest eerst even met de bosmaaier het meeste gras en onkruid wegmaaien. Toen ik met de hark de ondergrond aan het egaliseren was kwam Rob met de zoveelste kruiwagen vol hooi langs om in het bos te storten. Hij kwam op het idee om in ieder geval een hoop stro onder het zwembad te storten. Dan raken we èn stro kwijt èn de ondergrond is meteen wat zachter. Zo'n 12-13 kruiwagens hebben we dus gestort en toen konden we de ondergrondzeilen neer gaan leggen. Vervolgens hebben we het zwembad opgebouwd en uiteindelijk de waterslang er in gehangen en de kraan aan gezet. Het vollopen was begonnen.

Terwijl Vera de omlijstingen van de vensters en deuren aan de voorgevel opnieuw ging witten, ging Anita door met hout kloven. Rob en ik hebben intussen de tijdens onze langdurige afwezigheid afgewaaide dakpannen weer op hun plek gelegd. 2 aan de achterkant van het huis, 3 boven de werkplaats en een stuk of 6-7 van het kippenhok. Daar zijn de panlatten zo'n beetje rotter dan rot, dus dat zal allemaal een keer opnieuw moeten. 😟Weer een klus!

Toen ik weer een keer ging checken bij het zwembad lag er een plasje helder water op het grondzeil. Dat kon haast niet anders dan van het zwembad komen, maar het zou toch niet lekken? Dus wel! :-(. Hoe het met dit nog bijna spiksplinternieuwe zwembad kan is me een compleet raadsel, maar zie het lek(je?) maar eens te vinden! Ik heb eerst de kraan maar uitgezet en ben toen met een stapel oude handdoeken de boel gaan drogen. Omdat er nog niet zo heel veel water in het zwembad zat kon ik op mijn buik liggend met mijn handen onder het zwembad komen en proberen te voelen of ik ergens iets kon vinden. En inderdaad....na een tijdje voelde ik met een vinger duidelijk koeler water vanaf de onderkant van het zwembad komen. Dat was in ieder geval een gaatje, maar of het het enige is? Gelukkig hebben we bij het zwembad iets van herstel/plakmateriaal gekregen, maar daarvoor moeten we exact de juiste plek van het gaatje vinden, het zwembad weer leeg laten lopen, de boel plakken, laten drogen en dan kunnen we weer beginnen met vol laten lopen. 

Intussen was het al weer dik in de middag geworden. Mooie tijd om te stoppen en vermoeid onder de douche te stappen en neer te ploffen op het terras met een drankje ;-).

Morgen gaan we waarschijnlijk een kijkje nemen in/bij de 'Jardins des Valloires'. Voornamelijk om even afstand te nemen van al het geklus, maar zo'n rustdagje is meteen een weldaad voor onze vermoeide lijven en spieren!

---- Zaterdag, 20 juni 2020

Vanmorgen zijn we zoals gepland naar de 'Jardins des Valloires' gegaan. Het is maar 12 km en met een goed kwartier ben je er. Voor de zekerheid hadden we mondkapjes meegenomen en die moesten we vanaf de ingang tot voorbij de kassa opdoen. Eenmaal in de tuin hoefde dat niet meer. Het was voor Vera en mij wel een beetje van hetzelfde want vorig jaar zijn we met andere vrienden ook in de tuinen geweest. Maar het was evengoed weer leuk en mooi!

Toen we weer thuis waren ben ik even bij het zwembad gaan kijken of ik het gaatje nog kon vinden. Het meeste water was intussen weggelopen dus toen ik het zeil wat optilde zag ik zowaar een piepklein gaatje. Gelukkig is het zichtbaar want anders is het zoeken naar een speld in de hooiberg.  Ik had echter geen zin meer in die klus dus die stel ik uit tot morgen....wel in de hoop dat dat het enige gaatje is.

De paden van de heemtuin waren niet meer zichtbaar omdat het groeizame weer van de afgelopen maanden blijkbaar een boost aan alles wat snel kan groeien had gegeven. Een uurtje maaien met de bosmaaier heeft aanzienlijk geholpen. Hier en daar moet het nog wel afgewerkt worden, maar ik laat eerst even het gemaaide spul een beetje verdrogen en hopelijk verteren.

Daarna heb ik wat afwerkklusjes gedaan aan de blokhut en ook het raam is gemonteerd.

Vera heeft de meegebrachte geraniums (dit jaar zijn het roze omdat de rode al uitverkocht waren!) in de hangbakken opgepot en de bakken aan de ramen gehangen. De ene klus brengt de andere met zich mee want nu de omlijstingen van de ramen weer mooi wit zijn steken de verweerde en verkleurde luiken heel erg af. Die hebben dus een nieuw groen verflaagje nodig, maar dat is een klus die nog even moet wachten.

Toen we al enige tijd op het terras met een hapje en drankje hadden doorgebracht besloot ik om wat karabijnhaken en kettingen op te snorren om de hangmat in de hangmatstandaard te kunnen hangen. Het zoeken duurde even maar uiteindelijk heb ik het spul toch gevonden en in no-time hing de hangmat. Anita ging 'm uitproberen en ik kon niet laten haar even een zetje te geven. En nog een....en nog een derde. Anita begon al te panieken dat ik niet te hard moest duwen omdat anders de standaard zou kunnen kantelen. Te laat! Daar ging ze al....met een klap sloegen Anita en de standaard tegen de grond! Gelukkig hadden zowel Anita als de standaard geen schade :-).

Ik ben zelf ook nog even in de hangmat gaan liggen en ik moet zeggen dat het heerlijk ligt.

---- Zondag, 21 juni 2020

Het heeft vandaag de hele dag gemiezerd in verschillende gradaties. Soms was het bijna droog en soms een korte stortbui. Het was dus geen weer om het gaatje in het zwembad te repareren dus dat moet weer wachten. Dan moet het weer ook zijn omgeslagen, want de verwachting is dat het de hele week schitterend weer wordt. Vanaf dinsdag temperaturen van 30-31 graden.

Vera heeft bij de kringloop 2 hanglampjes op de kop getikt die de ooit-gekregen-maar-best-wel-lelijke-lamp in de hal moeten gaan vervangen. Rob heeft de electra daarvoor op de zolder aangepast en ik ben gaan fröbelen met de 2 lampen. Daarvan moest de bedrading worden vervangen en dan blijkt dat er wat schroefjes zodanig vast zitten dat mollen de enige mogelijkheid was. Maar dan moet je wel weer op zoek naar de juiste onderdeeltjes. Het heeft even geduurd maar ze hangen!

Rob en Anita waren intussen weer begonnen met het hooi wegwerken. Kruiwagen voor kruiwagen duwden ze naar het bos om daar leeg te kieperen, totdat ze het lumineuze idee kregen om een groot zeil vol te storten met hooi en dat achter ze aan te slepen. Dat bleek een succes, want nu kon er iedere keer een enorme hoeveelheid hooi in één keer weg gewerkt worden. De hooischuur begint nu al aardig leeg te raken en Rob en Anita zijn er van overtuigd dat-ie morgen helemaal leeg komt.




Waarschijnlijk ga ik daar - in ieder geval voorlopig - de kloofmachine neerzetten om daar het hout te kloven en op te stapelen.

Het was al weer redelijk ver in de middag toen we zo moe en smerig waren dat we besloten te stoppen. Na het douchen hebben we even een wijntje genomen in de zitkamer bij de houtkachel. Er was al eerder in de week besloten dat we vandaag zouden gaan barbecueën maar het weer was er niet naar om dat gezellig met z'n allen op het terras te doen. Rob, als ervaren barbecue-man, was dus de klos om op de rand van het terras de barbecue te regelen, terwijl de rest binnen zat. Toen de kip, ingesmeerd met marinade en gevuld met van alles en nog wat en een blikje met wijn in de kont, eenmaal op de barbecue kon kwam Rob ook binnen. We hebben al met al best wel laat, maar wel lekker gegeten en nog heel lang nagetafeld.

---- Maandag, 22 juni 2020

Vanmorgen scheen de zon al volop en we wilden bijtijds beginnen. Rob en Anita wilden verder gaan met de hooischuur en ze hebben het wel wat overdreven ;-) want ze gingen omstreeks 8 uur al de hooischuur in om hooi op het zeil te gooien. Niet heel veel later zagen we ze weer lopen sleuren met een zeil met hooi achter zich. Maar....met als resultaat dat na een stevig aantal 'sleurtjes' de hooischuur rond 11.15u als hooivrij kon worden bestempeld. Een prestatie!

Het gaatje in het zwembad is dicht! Het zwembad heb ik aan een kant opgetild en onder het deel met het gaatje een emmer geplaatst zodat dat deel droog kwam te staan. Even laten drogen in de zon, een beetje ontvetten en een Intex-herstelplakkertje erop! Aan het eind van de dag is de waterslang er weer ingehangen en het water loopt nu. Dat gaat nog wel eventjes door en het is te hopen dat het bij één gaatje is gebleven.

Het blokhutje in het bos leek iets achterover te hellen omdat de tegels waarop de funderingsbalk rust iets dieper de grond in waren gezakt. Omdat het terrein iets afloopt ligt er op de hoekpunten aan de achterkant 1 tegel en op de hoekpunten aan de voorkant 4. We hebben het hutje redelijk recht kunnen zetten door aan de voorkant een tegel weg te halen. De waterpas geeft aan dat het nog iets beter kan, maar voor het oog staat-ie prima. Eerst maar eens even afwachten wat er de komende maanden gebeurt. Wie weet zakt het alsnog....of juist niet....of de andere kant op! :-).

Bruno is nog even langs geweest om het gras te maaien en ik ben meteen gaan bosmaaieren. Later heb ik de buxushaagjes nog even gekortwiekt.

De middag hebben we weer afgesloten op het kippenterras, maar ik was zo moe dat ik niet veel later voor pampus in de hangmat lag.

---- Dinsdag, 23 juni 2020

Het was vandaag al behoorlijk heet en het belooft de komende dagen nog heter te worden. We hebben dan ook een rustdag ingelast, op wat kleine klusjes na. Het zwembad is vandaag nog niet helemaal vol gekomen, omdat toevallig vandaag het water een aantal uren afgesloten is geweest vanwege werkzaamheden aan het waterleidingnet. Morgen nog 2 tot 3 uurtjes en dan is-ie vol. Dan kan ik de filterpomp en warmtepomp weer aansluiten.

Een tijdje terug hebben we wat solarlampjes gekocht waarvan we dachten dat die wel een leuk plekje konden krijgen onder het afdak van het kippenterras. Waar we niet of onvoldoende rekening mee hebben gehouden was dat ze natuurlijk wel even door de zon moeten worden opgeladen en onder het afdak wil dat niet zo best lukken. Daarom hebben we ze maar aan een ketting aan de voorkant opgehangen en het werd afwachten of daar de zon voldoende bij kwam. Dat bleek-ie inderdaad te doen en toen het begon te schemeren zagen we de lampjes een voor een aan gaan.

Hoewel ze het dus wel goed blijken te doen hebben we steeds associaties met kermissen of feestpartijen en we vinden het daarom een beetje té. Mislukt dus kunnen we stellen en het is nog maar de vraag of we ze wel laten hangen.😊

Ik ben wel een beetje aan het opruimen geslagen en heb al de nodige troep verzameld om naar de stort te brengen. Helaas gaat de tafeltennistafel ook mee, want die heeft de laatste jaren in de hooischuur behoorlijk te lijden gehad.

Verder heb ik me een bult gezocht naar de trekschakelaar voor de verwarming boven de tafel op het kippenterras. Ik ben er van overtuigd dat ik 'm uit Nederland heb meegenomen en ik herinner me dat ik met het uitladen van de auto het ding ergens heb neergelegd, zodat ik 'm weer makkelijk kon vinden! Daar (tussen mijn oren waarschijnlijk!) is dus iets misgegaan want waar ik ook zocht....nergens te bekennen. Voor de zekerheid heb ik Bart gebeld om te vragen of-ie misschien toch nog thuis lag, maar ook daar blijkt niets te liggen. Ik doe morgen nog een nieuwe zoekpoging en als dat geen resultaat oplevert bestel ik wel een nieuwe. Dan weet ik zeker dat ik de andere ook weer vind. 😉

Vanavond hebben we de barbecue nog even aangestoken en later ook de vuurkorf. Zo hebben we tot laat nog buiten kunnen zitten.

Morgenochtend gaan Rob en Anita weer naar huis. Ik denk dat ik de komende dagen nog een heleboel hout ga kloven en ga opstapelen in de lege hooischuur.

---- Woensdag, 24 juni 2020

Rob en Anita zijn vanmorgen bijtijds vertrokken. Het was al behoorlijk warm en vandaag heeft de thermometer 31,4 graden aangegeven. Eigenlijk te warm om wat te doen. Toch heb ik de filterpomp en warmtepomp van het zwembad aangesloten en het blijft na de perikelen met de vorige warmtepomp altijd even spannend of-ie het na de winter gewoon weer doet. En jawel....zowel de filterpomp en de warmtepomp doen het! Het zwembad kan opgewarmd worden!

Toen ik vanmorgen even wat spullen wilde opruimen in de garage bukte ik om iets op te rapen en zag daar een emmertje met....de tot dan spoorloze trekschakelaar erin! Ik hoef dus geen nieuwe te bestellen. 😄

Verder heb ik ontzettend veel hout gekloofd. De dubbele houtwal die voor Betsy stond is helemaal verdwenen....gekloofd en wel en in de hooischuur opgestapeld.

Omdat de trekschakelaar gevonden is wil ik morgen daarmee aan de gang en natuurlijk ook meteen de heater boven de tafel op het kippenterras ophangen. Ook moet ik het nodige hout nog kloven, want zowel in het bos als in de achtertuin liggen ook nog behoorlijke stapels. Als ik genoeg puf heb en het weer het toelaat wil ik ook nog even de vlonder bij het zwembad met de hogedrukreiniger schoon spuiten, de luiken en/of het TV-kastje en/of het halkastje schilderen. Mocht het allemaal nog lukken dan wil ik ook proberen de hagen te snoeien, want dan kan ik de rozenboog zijn definitieve plek geven.

---- Donderdag, 25 juni 2020

Het was vandaag weer erg warm....een dikke 31 graden. Van de klussen die ik gisteren van plan was te doen is niet veel terecht gekomen. De heater met trekschakelaar ligt onveranderd op de tafel op het kippenterras. De vlonder bij het zwembad is nog steeds smerig en ook het TV-kastje en/of halkastje zijn niet van hun plek geweest. De hagen zijn niet gesnoeid en de rozenboog staat nog steeds provisorisch op z'n toekomstige definitieve plek! De luiken zijn binnengehaald, maar ik heb er pas 2 geschuurd. Wat ik wel heb gedaan is kloven, kloven en kloven. De berg dunne houtjes in de achtertuin (zo'n 15-16 kruiwagens vol) zijn binnengehaald. En een kruiwagentje of wat van de dikkere blokken is ook gekloofd. De tweede rij gekloofd hout is nu al bijna op het niveau van de eerste. Op de foto was-ie nog maar half zo hoog, maar ik ben na de foto nemen nog een tijdje doorgegaan. Er komt nog een derde rij voor en daarna ga ik eventueel tegen de achterkant van de hooischuur stapelen.

Vera heeft vanmorgen de dorpels van de ramen geschilderd. Eigenlijk moet alles opnieuw, maar we hebben nu eenmaal wat achterstand opgelopen. Nu dus een opfrisbeurt en volgend jaar de hele boel!

Toen we vanmiddag in de schaduw achter de houtopslag een beetje zaten uit te puffen, 'moest' ik van Vera een aantal houtjes zagen, waar ze kunstzinnige ideeën mee heeft. Na het zagen was ze ze aan het schilderen. Ik ben het huis en de koelte in gegaan!

---- Vrijdag, 26 juni 2020

Vandaag was het gelukkig een stuk koeler en we hebben het ietsjes rustiger aan gedaan met klussen. De verwachte regen en onweer is overigens niet gekomen, maar wellicht vannacht nog! De komende dagen wordt er ook een hoop regen verwacht en de temperatuur keldert ook nog even tot 18 graden op maandag. 😒

Vera is vanmorgen de zolderdeur gaan schuren en ik heb hem geschilderd. Vera is ook 'voorzichtigjes' begonnen met wat voorbereidingen van de moestuin. Het is nog lang niet zo ver dat er al echt gekweekt en geteeld kan worden, maar de uit Nederland meegebrachte frambozen- en blauwe bessenstruiken moesten toch ergens al een plekje krijgen. Terwijl Vera daarmee bezig was is weer een nieuw idee in haar hoofd geboren....een pergola of iets dergelijks bij de blokhut waartegen druivenranken kunnen groeien. 😀

Ik heb (eindelijk) het verwarmingselement opgehangen op het kippenterras. Dat was nog best wel een dingetje omdat ik 'm natuurlijk in het midden boven de tafel wilde hebben. Maar het is gelukt! Ik moet nog wel de elektra aanleggen, maar helaas was daarvoor mijn voorraad niet toereikend. Morgen ga ik maar even naar Mr. Bricolage.

En natuurlijk heb ik ook het nodige hout weer gekloofd. We zijn er nog lang niet, maar er komt wel schot in! De blokken lijken trouwens steeds zwaarder te worden en armen, schouders en nek hebben behoorlijk te lijden!

En nog even een naar mijn mening sfeervol plaatje!

---- Zaterdag, 27 juni 2020

De weersvoorspelling is uitgekomen....de hele dag regenachtig weer! Vanmorgen moest Vera boodschappen doen en ik ben meteen mee gegaan omdat ik bij Mr. Bricolage elektriciteitsdraad wilde halen. Ik had beter moeten weten....natuurlijk hadden ze geen rolletjes elektriciteitsdraad, maar alleen haspels en verlengkabels. Ik heb nog even overwogen om dan maar een verlengkabel te nemen en daar de stekker en contrastekker van af te knippen, maar de prijzen daarvan waren zo absurd hoog dat het wel leek of er bij iedere verlengkabel een koelkast of TV werd bijgeleverd. Dus maar onverrichterzake weer terug naar huis en daar even zonder resultaat nog eens in de garage gezocht. Er zat niets anders op dan 's middags nog maar even naar de Gamm Vert in Hesdin te gaan voor een nieuwe poging,

Vanwege het regenachtige weer ging Vera in haar atelier werken, maar kwam snel terug omdat er een dood vogeltje binnen op de grond lag. Het bleek een Grauwe vliegenvanger te zijn en vermoedelijk is-ie met een bloedvaart door de open deur het atelier ingevlogen om via de andere deur er weer uit te gaan, niet wetende dat er glas in die deuropening zit! Vermoedelijk een gebroken nekje.

Bij de Gamm Vert is het inderdaad gelukt een paar meter snoer die ze daar wel op rol hebben, te kopen. Omdat ik er vandaag niet zo'n zin in had om te kl**ien met elektriciteit ben ik de hooischuur maar een beetje gaan opruimen. Er staan nu 5 overvolle kruiwagens met brokken hout die op een of andere manier niet goed te kloven zijn. Die gaan richting bos en zullen te zijner tijd of worden opgebrand op de kampvuurplaats of ze vinden hun weg op de bodem van de nog te maken kweekbakken. Voordeel daarvan is dat ze weggewerkt zijn, er minder aarde nodig is om de bak te vullen en mettertijd rotten ze vanzelf wel weg.

Vera heeft gisteren de frambozenstruikjes en de blauwe bessenstruiken geplant. Samen hebben we de 'wijngaard' aangelegd. De twee druivenranken 😄 zijn vlak voor de blokhut de grond in gegaan en mogen daar lekker gaan groeien. Te zijner tijd komt er nog iets van een pergola waar de ranken over en omheen kunnen groeien. 

Morgen lijkt het wat beter weer te worden, dus dan moet ik de elektriciteit echt maar eens gaan aanleggen. Dan is die klus ook plat! Wellicht ga ik dan ook een begin maken met de nieuwe compostbakken.

---- Zondag, 28 juni 2020

Vanmorgen was het regenachtig, maar tegen de middag kwam de zon erbij. Helaas met een frisse en stevige wind. Vera is zo'n beetje de hele dag aan het tuinieren geweest en ik ben begonnen met de elektriciteit van de warmtelamp. Ik ben natuurlijk geen elektricien, dus moet goed nadenken wat er allemaal voor nodig is. Het leek simpeler dan het was. Boven de trekschakelaar heb ik een lasdoos gemonteerd en een kabel daar naar toe getrokken. Direct daaronder zit de trekschakelaar. Ik had de werking van de trekschakelaar al gecontroleerd dus moest het aansluiten 'simple comme bonjour' zijn, maar dat was het helaas niet. Na een paar uur knutselen kon ik eindelijk de stroom weer aansluiten en waar ik bang voor was gebeurde gelukkig niet 😊. Er sprongen geen zekeringen en er was weer stroom. Toen ik de warmtelamp aanzette met de trekschakelaar ging-ie zowaar aan. Trots op mezelf! Ik heb de lamp weer uitgezet en ben even koffie gaan drinken. Toen ik daarna bedacht om dan nog maar even de lasdozen dicht te doen en de bedrading te fatsoeneren, bleek dat de lamp nog steeds warmte afgaf. Dat klopte volgens mij niet, dus ik heb voor de zekerheid de bedrading maar weer los gehaald. Ik heb alles nagelopen maar kwam steeds tot de conclusie dat het wel goed moest zijn. Voor de zekerheid heb ik een foto naar Rob, die kundig is op elektragebied, geappt en in afwachting van zijn reactie ben ik verder maar wat kleine klusjes gaan doen. In de kelder zit een afsluitkraan voor de pijp naar buiten (voor de waterbak en slanghaspel). Toen ik die openzette spoot het water eruit en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Een paar jaar terug zijn alle leidingen in de kelder vervangen en toen is er een afsluitkraan met een heel klein aftappuntje gemonteerd. Dat aftappuntje moet met een draaiknopje open en dicht gedraaid worden, maar ik heb het steeds een onding gevonden. Nu lekt-ie dus. Of ik het zelf kan en wil vervangen weet ik nog niet, maar ik moet sowieso Eddy Dufour (de man die over het water gaat....) bellen, want de hoofdkraan is amper dicht te draaien. Als ik meer kracht zet ben ik bang dat-ie naar de knoppen gaat dus voor de zekerheid bel ik eerst Eddy maar even 😊.

Toen Rob me terugbelde en wat instructies gaf om de bedrading en de werking van de trekschakelaar te testen was het al laat in de middag. We waren moe en we hadden even op het terras gezeten met een wijntje. Alles leek goed te zijn aangesloten en ik had geen zin meer om het vandaag nog te fixen. Dat wordt dus morgen. De enige conclusie die ik nu kan trekken is dat de lamp nog heet was toen ik voelde waardoor ik de verkeerde conclusie heb getrokken. Morgen gaan we het zien.

---- Maandag, 29 juni 2020

Het was vandaag winderig tot stormachtig en de temperatuur was ook niet over om naar huis te schrijven. Vorige week snikken van de hitte en nu met een dik vest naar buiten.

Gisteravond toen Vera en ik uitgeblust onderuit zittend voor de TV hingen zagen we door het raam een uil neerstrijken op de telefoonpaal aan de overkant. Ik heb een foto kunnen maken maar omdat het donker was en flink moest worden ingezoomd is die niet van te beste kwaliteit.

Vanmorgen ben ik weer met de elektra van de terrasverwarming aan de gang gegaan. Ik heb alles nog eens doorgemeten en kon niet anders concluderen dat het wel goed móest zijn. Ik heb het nog een keer getest en toen dat ook bleek te werken heb ik  alles weer netjes dichtgemaakt. Klus afgestreept!

De luiken heb ik eindelijk aan een kant geschilderd. Het is wel zeker dat er nieuwe gemaakt zullen moeten worden want deze zijn echt op het eind. Die klus komt niet eerder dan het najaar en wellicht nog later. Er zijn nog zo veel klussen die afgemaakt moeten worden en die krijgen nu echt wel voorrang. De luiken lagen te drogen in de hooischuur en vanwege de wind heb ik de deuren maar zo veel mogelijk dicht gelaten.

Toen ik de heggenschaar zag liggen leek het me een goed idee om eindelijk de linkerhaag eens aan te pakken. Ik kon er nu veel beter bij dan voorheen omdat ik begin dit jaar het gazen hekwerk dat ervoor stond heb weggehaald. Toch viel het nog niet mee....er kwam zoveel af dat ik eerst steeds de boel bij elkaar moest harken om weer een paar meter verder te kunnen. Er liggen nu hopen snoeiafval die naar het bos moeten worden afgevoerd. Opfikken is geen optie, want dat zou veel te lang duren.
Als ik weer verder ga heb ik een trap nodig om de bovenkant te snoeien. Dat wordt zeker nog een klus. Ik moet er ook rekening mee houden dat ik 'm niet te laag snoei, want helaas blijkt er dan toch zicht te zijn op een van de windmolens.

Vera heeft weer de hele dag getuinierd. De laatste meegebrachte planten hebben nu ook een plek gekregen. Over de plek van enkele potplanten was Vera niet helemaal tevreden dus werd er gesleept met potten met uiteindelijk als resultaat dat het meeste op andere plekken staat. Een hele grote pot die nog in een van de stallen stond hebben we bij de doorgang naar de speeltuin geplaatst. Natuurlijk moest die op de plek komen waar de intussen overgroeide waterbak stond. Die staat nu dus aan de andere kant van de doorgang.

Hoewel we het behoorlijk zat begonnen te worden en eigenlijk naar binnen wilden, ben ik toch een poging gaan doen om de rozenboog goed neer te zetten. De poten moeten een klein stukje de grond in maar die is kneiterhard. Met een schop kwam ik er niet in, dus moest er grof geweld aan te pas komen. Een steenbeitel met vuistje was nodig om de bikkelharde laag een beetje los te krijgen. De rozenboog staat, maar daar is het ook wel mee gezegd. Morgen maar weer verder bekijken.

---- Dinsdag, 30 juni 2020

Gelukkig bleek vanmorgen dat de wind was gaan liggen. Dat het niet al te best weer zou worden wisten we al, maar in de ochtend zou het (redelijk) droog blijven. Omstreeks 9 uur ben ik de haag gaan snoeien. Niet de zijhaag waar ik eerder aan begonnen was, maar de haag tussen de achtertuin en de speeltuin. Bruno had er voor het maaien al wat takken afgehaald, maar natuurlijk niet van de bovenkant. Eerst heb ik de voor- en achterkant nog wat bijgewerkt en ben toen aan de bovenkant begonnen. Daarvoor moest ik op de trap staan en natuurlijk steeds weer verplaatsen. Terwijl ik met de heggenschaar behoorlijk aan het 'maaien' was zag ik opeens een nestje met nog wat jonkies erin. Dat was niet te verwachten op 30 juni. De kans dat die het gaan overleven lijkt me heel gering. 😢Voorzichtig heb ik weer wat afgesnoeide takken over het nestje gelegd, maar ik denk dat pa en ma vogel er weer snel moeten bijkomen om de jongen wat te verwarmen. Dat stuk haag heb ik maar gelaten voor wat het was. Morgen kijk ik wel hoe het met de jonkies staat.

De vermoeidheid begint een beetje toe te slaan. Als ik hoeven had zou ik er door zakken! Toen het begon te miezeren en later meer te regenen zijn we wat gaan uitpuffen op het terras. Vera ging 'kunstknutselen' in het atelier en ik ging een half uurtje knikkebollen. Nadat mijn nek een paar keer een rare knik had gemaakt, leek het me beter nog maar wat kruiwagentjes hout te gaan kloven. En dat was het wel zo'n beetje voor vandaag.

Onze buurmeisjes hadden het op een gegeven moment niet zo naar de zin, gezien het luide geroep naar de overkant. Wat er aan de hand was zullen we nooit weten, maar opeens was het weer afgelopen.

---- Woensdag, 1 juli 2020

Afgelopen maandag heb ik de voicemail van Eddy Dufour ingesproken, maar omdat goed en snel Frans niet mijn sterkste kant is, kon ik me voorstellen dat ik nog geen reactie van hem had. Daarom wilde ik 'm een whatsappje sturen. Daarvoor had ik eerst met Google Translate een duidelijk verhaal laten vertalen en toen ik het wilde appen, bleek dat-ie geen whatsapp gebruikt!?! Toen heb ik hem maar op de ouderwetse manier via een sms-je gevraagd even contact op te nemen. En zowaar....een uur later stond-ie voor de deur en samen gingen we de kelder in. Het was al snel een 'oh-la-la' op z'n Frans en hij ging de kraan meteen vervangen. Het was maar goed dat ik geen brute kracht heb gebruikt om 'm dicht te draaien, want dat had wel eens in een waterballet kunnen ontaarden!

Daarna ben ik even gaan kijken bij het vogelnestje dat ik gisteren aantrof in de haag. Als de vogeltjes het niet hadden overleefd kon ik het nestje ruimen en dat stuk haag afmaken. Toen ik op de ladder stond en voorzichtig wat bladeren opzij deed, vloog er een vogel van het nest weg, vermoedelijk het moeke die haar kroost weer wilde verwarmen. De haag blijft dus voorlopig zoals-ie is. Eerst het jonge vogelkroost alle kans maar geven.

Ik heb de luiken afgeschilderd en als die morgen droog zijn, kunnen ze weer opgehangen worden/ Daarna ben ik ben maar aan de linkerkant van de rozenboog begonnen aan de haag. Die haag is een jaar of twee geleden door Bruno tot een doorkijkhaag gesnoeid. Er was al veel te lang niets aan gedaan dus Bruno kon er niet veel aan doen. De haag heeft duidelijk zijn beste tijd gehad. Ik wil er een stuk van afhalen, in de hoop dat het ooit nog wat wordt, maar de takken van de hulst zijn nèt even te dik om ze met de heggenschaar door te halen. En om zo'n lange haag tak voor tak af te knippen is ook geen doen. Dat zal een dezer dagen de kettingzaag wel worden!

Toen ik vanaf het achterterras naar de prachtig in bloei staande Crocosmia keek besloot ik daar een foto van te maken. Met camera ging ik naar het kippenterras waar tot mijn verbazing de warmtelamp aan stond. Wel lekker warm, maar vermoedelijk stond-ie al aan vanaf zondagavond of maandagmiddag. Goed voor de energieleverancier, slecht voor de portemonnee. De trekschakelaar natuurlijk weer uitgezet, maar de verwarming bleef branden! Maar hoe het kan is me een raadsel. Misschien ligt het aan de trekschakelaar! Ik heb voor de zekerheid de elektriciteit er toch weer vanaf gehaald. Het is wel fijn dat de infraroodlamp geen oranje gloed afgeeft, maar aan de andere kant zie je dus niet of-ie aan staat. Daar moet ik wat op verzinnen, maar voor vandaag vond ik het wel genoeg geweest. Morgen komt Bart met Caitlin en wellicht kunnen we er samen even naar kijken. Misschien zie ik toch iets over het hoofd.

Vera is haar atelier weer ingedoken en ik heb me nog enige tijd 'vermaakt' met kloven en stapelen. Er lijkt geen eind aan de houtblokken te komen!

---- Donderdag, 2 juli 2020

Toen Vera vanmorgen weer boodschappen ging doen heb ik de geschilderde luiken weer opgehangen. Het ziet er weer netjes uit, maar ze zijn echt wel op hun eind. Daarna ben ik weer gaan kloven. Ik kan intussen geen houtblok meer zien maar ik moest en zou de  berg in de achtertuin helemaal weg krijgen! Dat is gelukt....eindelijk! Het meeste is ook gekloofd en wel, maar er liggen nog wel 7 kruiwagenladingen hout in de hooischuur die nog 'even' gedaan moeten worden.

In de hooischuur is dus een derde lading houtstapel groeiende. In het bos ligt nog een hoop te kloven hout en dat moet zo langzamerhand ook via de kloofmachine op deze stapel terechtkomen.

Bart had vandaag behoorlijk veel verkeersdrukte dus kwam hij met Caitlin behoorlijk gaar om even over 20u aan. Caitlin moest haar energie nog even kwijt en ging in de tuin druk in de weer en met de speelgoedtractor van de helling af.

Morgen is het hopelijk niet zo druk op de weg, want om even over 12u gaan Ben en Marieke rijden. Als het goed is zijn ze voor of rond etenstijd hier. Dan begint de gezellige drukte....

---- Zaterdag(ochtend), 4 juli 2020

Toen ik veel te vroeg wakker werd en niet meer in slaap wilde vallen ben ik maar achter de pc gaan zitten. Muisstil natuurlijk want als het 'gespuis' wakker zou worden dan is het met de rust gedaan!

Gisterochtend ben ik begonnen met kloven van de 7 kruiwagenladingen hout die nog op me lagen te wachten. Caitlin wilde graag helpen en laadde een paar gekloofde blokken in 'haar' aanhanger die ze dan bukkend en trekkend naar de groeiende derde houtstapel bracht. Het was niet zo gek dat ze na 4 of 5 van die ritjes het voor gezien hield omdat ze 'moe' was. 😀

Ik ben nog even doorgegaan en toen Bart ook wakker was geworden hebben we eerst het probleem met de Nest-thermostaat opgelost. Tot voor enkele maanden terug kon ik met mijn Nest-account inloggen om op afstand de temperatuur in huis te regelen. Google heeft Nest overgenomen en mijn Nest-account moest dus door een Google-account worden overgenomen. En daar is toen iets mis gegaan! Ik kon dus al enkele maanden niets meer regelen en de eerste pogingen om de boel weer op orde krijgen mislukten omdat de thermostaat steeds aangaf dat er al een account was gekoppeld. Maar met dat account kwam ik er niet in! Uiteindelijk hebben we het account verwijderd, de thermostaat volledig gereset en weer opnieuw ingesteld. Hij doet 't gelukkig weer!

Ook het probleem van de verwarmingslamp is gelukkig opgelost. Bart was er ook van overtuigd dat ik alles aanvankelijk goed had aangesloten. In plaats van de verwarmingslamp hebben we eerst alles met een gewone lamp uitgetest en het bleek inderdaad allemaal te werken zoals het hoort. Ik ga er maar van uit dat de trekschakelaar een keer niet goed is uitgezet en dat daarom de verwarming een hele tijd heeft aangestaan. Toch ga ik er nog iets op verzinnen zodat je beter kunt zien of de verwarming nou aan of uit staat.

Voor Caitlin heb ik het zeil van de zandbak er af gehaald en wat plantjes die er toch spontaan in zijn gaan groeien weggehaald. De schommels en klimtouw zijn weer opgehangen, dus de 'speeltuin' is weer klaar. Caitlin heeft ook de hangmat nog even geprobeerd, maar ik geloof dat dat niet langer dan 1 minuut heeft geduurd. Ook is ze even het zwembad in geweest, maar in haar eentje was de pret ook daar snel van af.

Hoewel we al jaren een eenvoudige metaaldetector hebben, gebruiken we die nagenoeg niet. Vera is er echter van overtuigd dat er nog ergens een 'schat' te vinden is en dat terwijl ze al jaren met mij is getrouwd. 😂

Daarom is ze samen met Caitlin, gewapend met metaaldetector, schepje en pikhouweel gaan zoeken, maar de metaaldetector slaat zowat overal uit. Vorige generaties die hier hebben gewoond hebben het opruimen blijkbaar niet uitgevonden en wat op de grond viel bleef daar ook. Overal vind je dus stukjes metaal, verrotte stukken ketting, afgebroken bouten, enz. in de grond.
Met een pikhouweel zijn in en achter de hooischuur verschillende gaten gemaakt....gelukkig niet bij gas- en/of waterleidingen.

Om kwart voor zeven kwam de volgende 'lading' nageslacht met aanhang het erf opgereden: Ben en Marieke met de kinderen Gwen, Jack en Nick. Uiteraard was hond Chickie ook weer mee. Er was drukte/file bij Antwerpen en voor Gent, omdat ze daar met de weg bezig zijn, maar voor de rest is de reis voorspoedig gegaan.

De kinderen en Chickie moesten hun energie nog even kwijt en zijn als gekken in de tuin gaan spelen. Na het eten hebben we achter op het terras de vuurkorf aangestoken en Caitlin en Jack hebben daarboven wat marshmallows geroosterd. Wij zijn tot laat nog op het terras blijven zitten maar opeens klapten bij ons een voor een de luiken dicht en zijn we naar bed gegaan.

Met de kinderen hebben we het volgende afgesproken:
Overdag wordt er geluisterd, 
's morgens wordt er gefluisterd en 
wie niet fluistert 
heeft niet geluisterd 
en heeft een probleem met opa!

Of dat werkt gaan we nog even afwachten, want het spul is nu nog niet wakker. 😊

Vandaag ga ik nog eens goed bij het zwembad kijken, want gisteren constateerde ik, net als vorig jaar, dat het zwembad weer naar één kant begon te hellen. Het vorige zwembad had metalen in plaats van kunststof verbindingsstukken. Dat was 'een ramp' om op te zetten maar er zat minder speling in dan nu. Daardoor lijkt het nieuwe zwembad toch iets minder stabiel te zijn. Als het toch te erg wordt dan zit er niets anders op dan weer 26 kuub water weg te laten lopen en weer opnieuw te beginnen. En voor volgend jaar moet er dan een definitieve oplossing komen....een vlonder of een betonplaat.

---- Zaterdag(avond), 4 juli 2020

Het weer vandaag was niet om over naar huis te schrijven. Vanmorgen was het weliswaar droog, maar wel winderig en aan de frisse kant. 's Middags begon het te regenen en dat doet het momenteel nog. 😒

Ondanks het matige weer zijn er best wel wat dingen gebeurd en geregeld. Terwijl ik stond te kloven werden door de anderen kruiwagens met hout vanuit het bos mijn kant op gebracht. Er was niet tegen aan te werken dus heb ik ze op een gegeven moment maar een halt toegeroepen. Nog niet al het hout is uit het bos maar gedurende de dag, tussen de andere klussen door, ben ik toch een heel eind gekomen.

We hebben voor de zekerheid toch maar besloten om net als vorig jaar het zwembad weer leeg te laten lopen. Morgen (als het weer het toelaat) gaan we kijken of het geheel weer horizontaal te krijgen is. Dan kan er weer vers water in en als de betere weersverwachting uitkomt is het zwembad net weer op tijd klaar om te gaan zwemmen.

Bart en ik zijn even naar Mr. Bricolage in Hesdin gegaan om een lamp te kopen die aan de verwarmingslamp gekoppeld wordt, zodat je dan kunt zien of de verwarming aan staat of niet. Nu heb ik al niet zo'n hoge pet op van Mr.  Bricolage en zeker niet van het assortiment, maar dit keer ben ik niet teleurgesteld. Voor een hele schappelijke prijs werd ik eigenaar van een bulleye. Het was wat pielen met de bedrading, maar met een halfuurtje was dat klusje gefikst.

Door een van de voorjaarsstormen die hier eerder heeft huisgehouden heeft de trampoline wat figuurlijke hoeken van de tuin gezien. Enkele buizen van het veiligheidsnet waren dusdanig verbogen dat er niet goed meer op gesprongen kon worden. Er is nog wel een andere trampoline, maar zonder net en omdat dat te gevaarlijk voor Nick is heeft Ben de buizen weer recht gebogen en terug geplaatst. Nick helemaal in zijn sas!

Vera is heel wat keer op en neer gegaan richting bos met afgeladen kruiwagens met snoeiafval dat er nog lag van het snoeien van de haag. Er zal nog wel het nodige bijkomen, maar wat weg is is weg!

Ik heb nog even een check gedaan bij het vogelnestje en toen ik er boven bewoog kwamen er spontaan enkele (ik denk 4) open vogelbekjes omhoog. Het vogelkroost lijkt het dus gelukkig goed te maken. Als 'de vogels gevlogen zijn' maak ik dat stuk van de haag wel af.

---- Zondag, 5 juli 2020

Vandaag leek het wel herfst! Regen en wind! Zelfs zo'n harde wind dat een paar keer de stroom even uitgevallen is. Pas na het avondeten ging de wind wat liggen en ook de regen hield toen op.

Al het hout in het bos dat nog gekloofd moest worden is weg en ligt gekloofd en al op de derde stapel. Ben, Bart en ik zijn er uren bezig geweest, maar het is mooi helemaal af, klaar en finito!

Door het slechte weer vandaag zijn we pas na het avondeten aan het zwembad begonnen. Het moest eerst zorgvuldig waterpas gezet worden voordat we de waterslang er weer in konden hangen. Dat was nog wel een dingetje, maar het water loopt nu. Morgen aan het eind van de middag zal het wel zo'n beetje vol zijn en het is te hopen dat het nu beter staat en blijft staan!

Wat er morgen op het programma staat weet ik nu nog niet. Meestal komt toch niet uit was ik van plan was, maar ik denk aan:
- naar de déchetterie gaan om de aanhanger met troep leeg te kieperen,
- nog een stuk gazen hekwerk verwijderen,
- verder gaan met de hagen snoeien en
- de los gewaaide folie op de zolder weer vast nieten.

---- Maandag, 6 juli 2020

Gelukkig is eindelijk het weer wat beter geworden. Het heeft helemaal niet geregend en het grootste deel van de dag scheen de zon. Ben en Marieke zijn, met kinderen en hond uiteraard, onverwachts weer naar huis vertrokken. Marieke voelde zich niet helemaal lekker en het weer heeft ook bepaald niet meegewerkt. Morgen krijgen we volgens de voorspellers nog goed weer en dan weer 3 dagen regen! Redenen voor Ben en Marieke om voortijdig naar huis te gaan. Maar vanmorgen is Vera nog met Jack, Nick en Caitlin gaan 'schatzoeken' met de metaaldetector. Met een pikhouweel creëerde Vera het ene na het andere gat. Met wat graafwerk deed Jack een 'gouden' vondst. Helaas niet letterlijk maar hij was zo trots als een pauw met een of andere metalen ring, waarvan ik denk dat het ooit onderdeel van een landbouwmachine of zoiets is geweest.

Bart en ik hebben een eerste ritje naar de déchetterie gemaakt. Morgen (of overmorgen) ga ik nog een ritje doen maar dan met de aanhanger. Gelijk meenemen was niet zo handig want bij het construeren van de trekhaak van mijn auto is blijkbaar niet zo goed nagedacht. Als de aanhanger aan de auto zit kunnen de achterdeuren amper open omdat ze dan tegen de dissel komen. Niet zo slim dus, maar de auto lag zo vol dat ik wel die achterdeuren even nodig had. Dus maar 2x rijden!

Het restant gazen hekwerk heb ik eindelijk ook weggewerkt, althans het ligt op de aanhanger. Ik ben meteen op de plek waar het hekwerk vandaan kwam flink gaan snoeien en heb een paar kruiwagens met bossage staan die nog afgevoerd moeten worden.

Bruno is weer komen maaien en dat was voor mij reden om een behoorlijk stuk te gaan bosmaaieren. Toen het draad op was (ik heb gelukkig nog!) ben ik ermee gestopt. Morgen of later deze week maar weer verder.

Tussen de bedrijven door heb ik de zwerm vogels die we recentelijk bij een tuincentrum hebben gekocht, aan het hekwerk op het voorerf opgehangen. De kleur past perfect bij het gaas waar het tegen aan zit. Alsof het zo hoort!

Caitlin wilde nog even van de kabelbaan af. Ze is behoorlijk moedig en behendig geworden. Waar Bart in het begin nog even moest helpen, hoefde dat nu niet meer. Behendig springt ze nu zelf op de schotel en roetsjt zo'n 40 meter het bos door. Ze kan er alleen nog niet zelf afkomen, omdat het wel een beetje aan de hoge kant is.

Na het avondeten dat uit pannenkoeken bestond, zijn we met z'n vieren nog even op het kippenterras gaan zitten om het toetje te verorberen. Omdat het praktisch windstil was geworden, was het meteen een mooi moment om de nieuwe terrasverwarming eens goed uit te proberen om vervolgens tot de conclusie te komen dat als je zit (en dat doe je meestal daar!) dat ding gewoon te hoog hangt om de warmte goed te voelen. Dus er komt een herstelklusje bij, want hij mag gerust zo'n 50 cm omlaag!


Omdat Caitlin nog zin had in een marshmallow heb ik de vuurkorf bij het achterterras aangestoken en zo zaten Caitlin en ik even later enkele marshmallows te roosteren.

---- Dinsdag, 7 juli 2020

Vandaag was het prima weer. Er hadden nog wat graadjes bij gekund, maar we mogen niet mopperen. Op een paar momenten na met een wolkendek heeft de zon volop geschenen. We hebben het vandaag allemaal een beetje rustig aan gedaan. Ik heb wel de bossages achter het afdak, dat al jaren niet meer aan de beurt is geweest behoorlijk terug gesnoeid. Nu het gazen hekwerk weg is kon ik er eindelijk weer fatsoenlijk bij.




Toen Bart en ik even naar de déchetterie gingen om de aanhanger nu maar eens leeg te kieperen zijn Vera en Caitlin het atelier in gegaan en zijn daar een potje creatief geweest. Toen Bart en ik terug kwamen wilde Caitlin het zwembad in maar 'moest' eerst nog even met de iPad hangen in de hangmat. 

Uiteindelijk zijn Bart en Caitlin het zwembad in gegaan, maar de watertemperatuur was nog maar (?) 24 graden. Dat had best iets warmer mogen zijn, maar met de lage (nacht)temperaturen heeft de verwarming het er een beetje zwaar mee. Dus heel lang heeft de waterpret niet geduurd.

Omdat het de komende dagen veel gaat regenen heeft Bart besloten morgen ook maar richting Nederland te vertrekken. Caitlin heeft nu geen 'maatjes' meer om mee te spelen en dan is binnenshuis rondhangen ook niet alles. 

Na het eten heeft Caitlin nog even door het bos geroetjst en omdat het de laatste avond was heb ik toch maar de vuurkorf nog even aangestoken om wat marshmallows te roosteren.

---- Woensdag, 8 juli 2020

Voorlopig komen er geen droogtescheuren in de grond! Het is vannacht gaan regenen en dat heeft het de hele dag ook nog gedaan. Morgen nog zo'n dag en dan lijkt het weer om te slaan richting zomerse temperaturen.

Bart en Caitlin zijn vanmorgen tegen 11 uur vertrokken. We dachten dat het met de verkeersdrukte wel mee zou vallen, maar het tegendeel was waar. Al met al hebben ze ongeveer 1 uur vertraging gehad.

Vera dook haar atelier in en ik ben de zolder op gegaan om wat folie dat door eerdere stormen was losgewaaid weer vast te zetten. Ik ben nog niet klaar want het manoeuvreren met een ladder en een trap is best lastig. En het moeilijkste stuk, boven de toegangstrap, moet ik nog doen. Verder ben ik een beetje begonnen met opruimen (lees: uitmesten) van de diverse stallen. Ik heb, wat wij ten onrechte 'werkplaats' noemen, als eerste gedaan. Ik ga morgen natuurlijk door met de zolder en hoop dan ook de garage een beetje onder handen te kunnen nemen. Er moet ergens een werkbank staan, maar die heb ik al een hele tijd niet meer gezien. 😉

---- Donderdag, 9 juli 2020

Toen ik vanmorgen mijn ogen open deed zag ik door de spleetjes van het rolluik dat het wel heel erg licht was. De zon scheen en van de voorspelde regen is vandaag geen druppel gevallen. Het was eigenlijk een hele mooie dag, waarbij de zon volop heeft geschenen. Wel met af en toe een wolkendekje en wat pittige wind. Ik denk dat de Franse weersvoorspellers rijp zijn voor een grondige omscholing. 😀

Ik ben de zolder weer op gegaan om verder te gaan met het herstel en het weer vastnieten van de folie. Tegen de dakbalken zet ik over de folie dunne latten om wat meer stevigheid te geven, zodat de wind hopelijk minder vat op de folie krijgt. Het is veel meer werk dan ik aanvankelijk dacht omdat de latten verschillend van lengte moeten zijn en ook de balken waarop ze worden vastgezet niet allemaal keurig recht zijn. Soms moeten ze in meerdere korte stukken vastgezet worden.

In de garage heb ik zowaar weer een klein puntje van de werkbank ontdekt. Voor ik de rest van de werkbank weer tevoorschijn heb gehaald gaat er nog wel wat tijd overheen denk ik, maar wie weet....het begin is er!

En nog even wat random kiekjes....

---- Vrijdag, 10 juli 2020

Toen Vera en ik gisteren aan het eind van de middag op het kippenterras even zaten te 'wijnen' met bijbehorende Franse vetmakers, keken we uit op de stapel hout onder het afdak dat beschermd werd door een blauw zeil. We waren het er volmondig over eens dat het 'geen smoel' was en dat het daar weg moest. Het is daar vorig jaar geplaatst omdat toen de hooischuur nog niet leeg was en we er geen kant mee op konden. Dus....vanmorgen zijn we de hele boel gaan verplaatsen naar de hooischuur. Normaal gesproken zou je daar mee kunnen wachten tot het tijd is om het op te stoken, maar het hout van de in 2014 gekapte bomen is nog niet eens op en er ligt nog (bij benadering) zo'n 10 kuub van 2015 en van 2018. Dus voordat het aan de beurt is....

Na die klus zijn we allerlei andere klusjes gaan doen. Vera voornamelijk tuinieren en ik ben de ladder in de hooischuur opgeklommen om een verschoven dakpan goed te leggen en een gaatje in een andere dicht te kitten. De warmtelamp op het kippenterras heb ik ook lager gehangen. Ik heb een ruim stuk ketting tussen de staaldraad en het ophangoog gemaakt. Ik kan op die manier even aanzien wat de beste hoogte moet worden. En natuurlijk ben ik op zolder weer verder gegaan met latjes tegen de folie te schroeven. Ik heb weer een heel stuk gedaan maar ik begin een beetje door het 'latjes'hout te raken. Morgen zal ik even in de grote stal gaan kijken of ik daar nog wat geschikts kan vinden....desnoods moet ik het zagen!

Ik moet daar toch een hoop hout verplaatsen omdat Vera daar het begin van een wespennest heeft gezien. Het is nog klein, maar de wespen zijn overduidelijk bezig daar onder de balk een fraai nest te maken. Wespen schijnen op zich best wel nuttige beestjes te zijn, maar de kans dat ze de populatie beperkt houden is klein, dus er zit niets anders op dan ze naar de wespenhemel te sturen. Om daar bij te kunnen moet dus een en ander verplaatst worden, want als ik tegen de schemering daar een spuitbus bestrijdingsmiddel in ga spuiten zullen de wespen me dat niet in dank afnemen. Ik moet wel de benen kunnen nemen zonder over hout te struikelen en als een prikkussen voor de wespen te gaan fungeren. 😃


---- Zaterdag, 11 juli 2020

De wespen moeten nog een dagje wachten! Vera en ik besloten een paar bomen/boompjes om te halen. Twee waren al dood of praktisch dood en 2 andere (pruimenbomen) waren zo misvormd dat het geen gezicht meer was. Dus vanmorgen heb ik de kettingzaag gepakt, die zowaar geen moeite had te starten na driekwart jaar ongebruikt stil te hebben gelegen. In no-time lagen de 4 bomen op de grond en toen begon het echte werk pas. Takken afzagen en het hout in kloofklare stukken zagen. Terwijl Vera de takken naar de kampvuurplaats sleepte ben ik de eerste kruiwagenladingen gaan kloven. Alsof ik dat deze vakantie nog niet heb gedaan!

Omdat er nog kurkdroge takken van eerder dit jaar op de kampvuurplaats klaar lagen om weg gefikt te worden, was het voor de hand liggend dat we de hele boel zouden opstoken. Ik had geen zin in een spiritusblokje en een hoop geklooi, dus ik heb het grovere werk erbij gehaald....de bitumenbrander  die ik als onkruidverbrander gebruik. Supersnel op verschillende plekken even de vlam in de stapel gejaagd en het ging branden heen. Dat werkte goed!

Aan het eind van de middag was het hout opgebrand en wij ook! We zijn naar binnen gegaan en zijn een hele tijd niet meer van de stoel afgekomen. 😃

---- Zondag, 12 juli 2020

Vandaag volop zon en nagenoeg geen wind, dus een prachtige dag! Vera is begonnen met 'le grand nettoyage' en ik ben de laatste kruiwagens met hout gaan kloven en stapelen. Wat mij betreft raak ik de kloofmachine dit jaar niet meer aan, behalve misschien als ik 'm met tafel en al in de hooischuur bij de houtstapels zet. 😄 Dat wordt dan de nieuwe kloofplek en dat geeft meteen ook meer ruimte in de doorgang van de hooischuur.

Toen ik nietsvermoedend een kruiwagen met reststukjes hout van het kloven naar het bos ging brengen om te storten op het toekomstige paadje van Vera's blokhut, schrok ik van een keiharde 'bonjour'. Hoewel het al lang geleden was en ik er niet op had gerekend begreep ik meteen dat het Francis moest zijn en inderdaad....toen hij zag dat ik naar hem toeliep, stapte hij over het prikkeldraad en begon spontaan het standaardpraatje. Dat begint steevast met het weer en daarna raak ik al snel de draad kwijt. Ik begreep, of ik denk dat ik begreep, dat zijn vrouw nu in een 'maison de repos' (=rusthuis) zit....dat hij 45 km gefietst heeft....dat hij oud is....iets over de éoliennes (=windmolens) en daarmee verband houdend met de sluiting of opening (?) van kerncentrales....zijn moestuin, enz. enz. Het praatje heeft misschien niet meer dan 10 minuten geduurd, maar het was behoorlijk vermoeiend. 😃

Op de terugweg vanuit het bos heb ik nog even de rozenboog vastgelegd, omdat die door het omhalen van 2 pruimenbomen nu veel beter zichtbaar is en mooier tot zijn recht komt.

Daarna ben ik latjes gaan zagen om op zolder tegen de balken te schroeven. Ik ben best wel opgeschoten en ben nu over de helft van de hal. Dat nog afmaken en dan pas de moeilijkste klus....de folie boven de badkamer. Daar hangen grote stukken los en dat is niet zo makkelijk bereikbaar omdat ik dan boven het trapgat moet werken. Ik ga hardhouten balken over het trapgat leggen en leg daar vervolgens een deur op. Dan kan ik met de trap of ladder tot in de nok komen.
Morgen weer verder....de vermoeidheid heeft behoorlijk zijn intrede gedaan en het fanatieke is er een beetje vanaf. 😉

Ik heb van de auto nog wel de winterbanden met de zomerbanden verwisseld. Die lagen hier in de stal opgeslagen maar door de sluiting van de grenzen vanwege het Corona-virus kon ik daar niet eerder bij komen.

Straks (het is nu 21u) als het nog wat meer schemert worden de wespen wat rustiger en ga ik mezelf goed inpakken en een eerste poging doen om de wespen richting wespenhemel te jagen!

----

Het is nu 22u en ik ben weer terug van de wespenjacht! Ik heb me eerst heel goed ingepakt. Leren jas aan en stevige Stihl-broek. Vera heeft de mouwen om de handschoenen en broekspijpen om de laarzen dicht getaped. Handdoek om mijn hoofd, oor- en oogbeschermers op en tot slot een helm. Zo ging ik bewapend met 2 spuitbussen naar het wespennest. Even flink spuiten in het toegangsgat en het gif kwam er met zoveel kracht uit dat als de wespen daar al niet 'gewoon' dood van gaan, dan wel door de kracht! Morgen weer even checken!

---- Maandag, 13 juli 2020

Vanmorgen ben ik bijtijds even gaan checken hoe het met de wespenpopulatie stond en het was daar verdacht stil. Aan het eind van de ochtend heb ik nog een keer gekeken en toen zag ik slechts een enkele wesp, die de 'boodschap' van gisteravond blijkbaar nog niet had begrepen. Toen ik aan het eind van de dag de boel ging afsluiten was er wederom geen teken van leven meer, dus ik denk dat de spuitbus goed werk heeft gedaan!

Vanmorgen ben ik op de zolder verder gegaan, maar na een paar latjes moest ik eerst een hoop opgeslagen spullen verplaatsen. Ik was 'de zolder' daarna zo spuugzat dat ik er de brui aan heb gegeven. De lastigste stukken die los hingen heb ik nog even min of meer provisorisch vastgeniet en toen vond ik het echt welletjes geweest. Van het najaar maar weer verder. Door het opruimen/verplaatsen heb ik wel stukken van de zolder gezien die al jaren buiten beeld waren. 😄

We waren aanvankelijk van plan vanmiddag de hagen eens flink te gaan snoeien, maar het was zulk heerlijk weer en we waren het werken en geklus behoorlijk zat aan het worden, dus besloten we de rest van de dag maar eens lekker rustig aan te gaan doen. Een beetje hangen in de hangmat of ligstoel bijvoorbeeld.

En dat is Vera gelukt! Ik ben toch maar begonnen met het in elkaar knutselen van de nieuwe compostbakken. Het is wel weer een klus, maar wel leuk(er) om te doen dan latjes op de zolder bevestigen. De weersverwachting voor morgen is wat minder....kans op regen, maar dat geeft me de gelegenheid met de compostbakken verder te gaan. Als het allemaal in elkaar zit dan moet de boel naar het bos en als dat allemaal lukt is het nog voor we weer naar huis gaan klaar. 

---- Dinsdag, 14 juli 2020, 'Quatorze juillet'

Vandaag heeft het met tussenpozen gemiezerd. De schoonmaakspurt is volop aan de gang. Kasten worden leeggehaald, schoongemaakt en weer ingeruimd. Alles wordt afgewassen, de houten meubels worden in de olie gezet en opgewreven en het leren bankstel wordt met leerwas ingewreven. Kortom: een pittige klus die we met zijn tweeën aanpakken. Om af en toe wat af te wisselen ben ik ook nog iets verder gegaan met de compostbakken. De 2 tussenschotten heb ik in elkaar gezet en morgen sleep ik alles naar het bos, waar ik de achterplanken ga bevestigen. Dan zet ik het geheel, samen met Vera op zijn plek. Als het horizontaal staat zet ik de boel even vast en graaf ik kuilen onder de palen. Daar stort ik dan wat beton in en als dat droog is kan-ie in gebruik worden genomen. Maar morgen moet ook de haag gesnoeid worden en zo zijn er nog tal van andere klussen. Klein en grote, maar ik wil ze eigenlijk nog wel gedaan hebben. We hebben nog maar 3 hele dagen, want onze eerste gasten, komen zaterdag al voor het middaguur. Het wordt dus toch nog een race tegen de klok!

---- Woensdag, 15 juli 2020

Vanmorgen was ik wat erg vroeg wakker en kon de slaap niet meer vatten. Omdat ik Vera nog wilde laten slapen kon ik natuurlijk niet in en door het huis gaan banjeren. Even wat netflixen, wat achter de pc, maar dat ben je op een gegeven moment ook wel zat. Ik ben dus de garage maar eens gaan opruimen. Het kan nog allemaal veel beter, maar door een hoop te verplaatsen en terug te leggen waar het hoort kwam spontaan de 'zoekgeraakte' werkbank weer tevoorschijn. 😀

Toen Vera ook wakker was is ze aan de volgende fase van de schoonmaakspurt begonnen. Ik heb allerlei kleine klusjes gedaan en hier en daar opgeruimd. Na de lunch zijn we eindelijk begonnen met snoeien van de linkerhaag (niet de zijhaag!). Ik snoeide en Vera voerde het snoeiafval af naar het bos. Met zijn tweeën gaat het allemaal best wel snel, maar het is vermoeiend! Ook het stuk van de rechterhaag dat we hadden 'gespaard' vanwege het aangetroffen vogelnestjes met jonkies konden we nu doen. Toen ik ging kijken verwachtte ik een paar vogellijkjes aan te treffen maar het nestje was helemaal leeg. Zouden ze dan alsnog uitgevlogen zijn?
Toen we halverwege de middag klaar waren waren we er ook klaar méé! Ik wilde nog beginnen aan de compostbakken, maar ik had daar zo geen zin meer in, dus dat stellen we uit tot het najaar. Tenslotte zullen we hier zo'n 9 weken niet zelf zijn, dus nieuwe compostbakken hebben dan ook geen functie.

We zijn bijtijds op het kippenterras waar het namiddagzonnetje heerlijk op scheen, gaan zitten. We hebben een wijntje en Frans kaasje genomen en dat hebben we best lang uitgehouden. Is ook niet zo moeilijk!

De komende 2 dagen doen we rustig aan. We pakken geen grotere dingen meer aan....het wordt schoonmaken, opruimen en een beetje relaxen....denk ik!

Tijdens het opruimen van rondslingerende tuinspullen en kruiwagens viel me op dat de druivenranken vol hangen met fraaie druiventrossen. Jammer dat we niet zelf wijn maken! 😀

---- Donderdag, 16 juli 2020

Het is compleet mislukt!....het rustig aan doen, geen grote dingen aanpakken en een beetje relaxen. 😟

Vera ging verder met de schoonmaak en ik ging 'eventjes' een daklijst maken aan de blokhut. Ik dacht dat het een klusje van niks zou zijn en zei nog tegen Vera: 'een uur....hooguit anderhalf uur'. Na 3,5 uur was ik pas klaar. Het is haast niet voor te stellen voor een paar latjes, maar ik moest eerst de juiste lengte planken zoeken, iets corrigeren aan het dak om de zijlijsten gelijk te krijgen, vervolgens de boel zagen en daarvoor moet je tig keer heen en weer lopen tussen bos en werkplaats, de boel monteren, opruimen, enz. Ik heb het gevoel dat ik 5 weken aaneengesloten op mijn benen heb gestaan. 😀

Vera is na het schoonmaken nog wat potten met planten gaan verplaatsen, wat potten met stekken gaan verzamelen die mee moeten naar Nederland en heeft nog wat andere (opruim)werkzaamheden in de tuin gedaan. Ik heb de aanhanger nog volgestouwd met blokken haardhout voor Rob en Anita, we hebben het tuinmeubilair schoon gemaakt en nog wat onkruid weg gebrand.

Toen was het mooi geweest en om 4 uur zaten we dus uitgeblust achter op het terras. 😀

---- Zaterdag(nacht/ochtend), 18 juli 2020

De vogeltjes zijn, net als ik, al heel vroeg wakker. Het is even na 5 uur 's morgens. De vogeltjes fluiten er heerlijk op los....ik niet! We hebben (te) veel van ons gevergd en we zijn dus hartstikke moe.
Gisteren is Vera nog heel lang bezig geweest met grondig schoonmaken en 's middags heeft ze nog wat laatste snoeiwerkzaamheden gedaan en wat gestekte planten klaar gezet die mee naar Nederland gaan.

Het was schitterend weer en de zwembadbodem moest nog een beetje schoon gemaakt worden, want hoewel er nog niet veel in gezwommen is, lag er toch wat zand en bladeren op de bodem. Eerst heb ik wat slangen aan elkaar getaped en met een stofzuigermond erop, aangesloten op de wateruitgang van het zwembad. Door de filterpomp dan op 'backwash' te zetten wordt het (meeste) vuil van de bodem gezogen. Toen ik daarmee klaar was viel me op dat het trappetje ook wel even een sopje kon gebruiken. Dus een sopje gehaald en het trappetje en meteen het zwembadhok een schoonmaakbeurt gegeven. Daarna even naar de déchetterie voor de laatste rommel waar we van af moesten en meteen even langs onze Engelse vriendin Valerie die ik een klein jaar geleden voor het laatst gezien en gesproken heb. Zij kon pas enkele dagen geleden vanwege Corona de oversteek weer maken en was, net als wij, reuze benieuwd hoe zij de woning zou aantreffen. Na het praatje over Corona, de Brexit met de gevolgen (stijgende prijzen) en nog vele andere wel en niet relevante dingen ging ik weer naar huis, waar Bruno begonnen was met gras maaien. En dan vallen de hoge graskanten meteen weer op, dus ik ben de bosmaaier gaan opsnorren en ben nog een tijdje bezig geweest om dat te fatsoeneren. Daarna ben ik neergestreken op het terras met de overtuiging dat we veel te veel hebben gedaan. Meer dan redelijkerwijs in de kleine 5 weken dat we hier waren zou moeten. En toch hebben we een hoop niet kunnen doen die we wel van plan waren. Maar dat schuiven we maar door naar september/oktober. Dan is er in ieder geval niet meer de druk dat er gasten komen, waardoor je nog nèt even 'dit en dat' gedaan wil hebben. 😀

In ieder geval, toen Vera en ik dus gistermiddag uitgeblust op het terras zaten, en we de tuin in keken, hadden we wel zo'n gevoel van wat-zijn-we-kapot-maar-wat-ziet-het-er-allemaal-goed-uit. En daar doen we het voor, maar wel met het voornemen het volgende keer wat rustiger aan te doen! ???