zaterdag 11 februari 2012

De horror-winter heeft toegeslagen....

---- Zaterdag, 11 februari 2012

Ik heb zwaar de smoor in! Afgelopen maandag had ik Ruud (die met Marja een weekje in 'la vieille ferme' verbleef) aan de telefoon omdat hij even iets voor me moest opmeten op de zolder. We wisten dat het in de week dat ze er waren koud was en niet zo zuinig ook. Over de gehele zolder bleek een laag stuifsneeuw te liggen. Ruud en Marja gingen dinsdag weer richting huis. Gelukkig hadden ze wat foto's gemaakt, en daarom zat het me allemaal niet lekker. Ik heb zwager René bereid gevonden om hals-over-kop met me richting Frankrijk te gaan om te inspecteren of alles nog zo'n beetje in orde was.

Toen we aankwamen was het in de hal en de keuken aangenaam warm. De CV werkte tenminste nog was de conclusie, maar al snel bleek dat dat ook het enige was. In de slaapkamers, de badkamers, de eet- en zitkamer deed niets het meer. Geen water, geen verwarming. In de tweede badkamer was het water in de toiletpot zelfs helemaal bevroren.

Het is dan echt behelpen....het toilet konden we natuurlijk ook niet gebruiken. Gelukkig heeft Onze-Lieve-Heer bij de schepping een voorziening getroffen die het mogelijk maakt dat mannen staande de kleine behoefte kunnen doen. Dus daarvoor gingen we, al was het stervenskoud, de tuin in. Het was niet anders!


De volgende ochtend eerst maar eens de kelder inspecteren. Toen ik de deur open deed hoorde ik al water lopen. De watermeter was dus gesprongen.
Of het zo moest zijn....Ruud en Marja hadden het 'Bulletin Municipal de Mouriez 2012' meegenomen naar Nederland en aan mij meegegeven. Nou staat daar normaal niet zo veel interessants in voor ons, maar toevallig dit keer wel, namelijk een telefoonnummer van een zekere Monsieur Scelers, die je vooral moet bellen bij problemen met de watertoevoer.

In no-time hing ik aan de telefoon. Kreeg Madame te pakken (althans aan de telefoon), die me vertelde dat haar man 'al op klus was', ook in Mouriez. Ik wist haar te overreden hem te bellen en te vragen of hij zo spoedig mogelijk hier naar toe kwam. Zo'n 3 kwartier later was-ie er! Top dus! De boel was natuurlijk bevroren en dat moest met een brander worden ontdooid. Daarna een nieuwe meter erin en dat was hèt, behalve dan natuurlijk de rekening, maar ik was allang blij dat het verholpen was. Meteen de leiding goed geïsoleerd en de luchtgaten in de kelder dichtgestopt met vuilniszakken vol hooi en stro.

Toen de volgende stap.....de zolder op voor leidinginspectie. Eerst hebben we de isolatie net nà de keuken (want daar deed de radiator het nog) losgemaakt en langzaam met een hete-lucht-brander ontdooid. Na een tijdje ging de radiator in de eetkamer het doen. Toen de leiding die dwars over de zoldervloer loopt naar de tweede badkamer....ook dat kostte wat tijd maar ook dat is gelukt. Toen de leiding naar de slaapkamers en ook dat ging gelukkig weer goed. Vervolgens de wateraanvoer van de grote badkamer en ook die bleek na het ontdooien nog in orde te zijn. Dus ook weer warm en koud water in de badkamer. Gebruik van het toilet was weer mogelijk. We konden weer 'boodschappen' doen. ;-)

Toen was de cv-leiding van de radiator in de zitkamer aan de beurt. Isolatie los, hetelucht-brander er op en na enkele seconden een straal heet water. En dat hoort niet....! Die was dus duidelijk ook gesprongen. Meteen een bak eronder om het water zoveel mogelijk op te vangen en met een stuk plakt-op-alles-tape de boel provisorisch dicht getaped. Maar dan....? De loodgieter die ooit de cv heeft aangelegd bestaat niet meer. Dus eerst maar eens de Franse versie van de Gouden Gids raadplegen, maar daar schoot ik niet veel mee op. Toen het onderhoudsbedrijf gebeld dat de jaarlijkse controle van de cv-ketel doet en ook nieuwe installaties aanlegt maar het vervolgens verrekt te komen voor een gesprongen leiding! Dan maar aankloppen bij overbuurman Dominique, maar daar werd niet open gedaan. Dan op naar John en Tina, maar ook daar was niemand. Uiteindelijk aangeklopt bij de mensen die in het nieuwe huis even verderop zijn komen wonen. De dame-met-kind-op-de-arm in mijn beste Frans (heb het gevoel dat mijn cursus Frans toch een beetje werkt!) alles uitgelegd en die kwam uiteindelijk met een telefoonnummer van iemand in Hesdin. Gebeld, maar ook geen gehoor! Toen wist ik nog maar één oplossing....Ben (schoonzoon) bellen. Dat gedaan, maar telefonisch uitleggen hoe de boel gerepareerd moest worden was het toch niet helemaal....Gedwongen door de haast die ik met alles heb natuurlijk, heb ik hem gevraagd hier naar toe te komen. Marieke was met de auto naar het werk, dus hij had geen auto. Kortom: Vera opgetrommeld die Ben ophaalt en dan komen ze beiden deze kant op.

Afgesproken dat wij vast cv-leiding, koppelingen, enz. zouden gaan kopen. Wij dus richting Hesdin. Laten we daar nou een auto zien rijden met 'chauffage-dépannage' etc. erop. Die moesten we hebben natuurlijk! Wij er als de sodemieter achter aan. Op lichtseinen reageerde hij niet, maar zo'n 15 km later kreeg de man toch door dat we wat van hem wilden. Hij stopte en ik heb hem alles uitgelegd en nu de afspraak gemaakt dat-ie omstreeks 14.00-14.30u zou komen. Omdat we niet zulke goede ervaringen hebben met het nakomen van gemaakte afspraken in Frankrijk hebben we toch alle spullen die we denken nodig te hebben, gekocht. Vera en Ben komen dus evengoed nu deze kant op, wellicht onnodig, maar 'voor de zekerheid....'.

Wordt vervolgd....

Het vervolg....

Onze-redder-in-nood, die -zo bleek later op zijn visitekaartje- Damien CARRÉ heet, kwam halverwege de middag. Ik moest de isolatie rond de leiding verder weghalen zodat hij wat werkruimte kreeg. Toen ik dat weghaalde voelde ik al snel een tweede scheur, ongeveer 30-40 cm van de andere en ook in de retourleiding. Uiteindelijk bleek ook nog de verbinding met de ontluchter naar de knoppen te zijn, dus al met al een hoop werk voor Damien. Met het ontdooien van de leiding bleek al snel dat er ook een scheur in de aanvoerleiding zat, dus daar werd ook een nieuw stuk tussen gezet. Al met al ging Damien ongeveer 2 uur later weg, mij met een goed gevoel qua service en vakmanschap achterlatend en hem met het verzoek een offerte uit te brengen voor een nieuwe cv-installatie, omdat ik eigenlijk nooit echt tevreden ben geweest over deze. De cv-ketel lijkt 's winters onvoldoende capaciteit voor het huis te hebben en de meeste radiatoren zijn waarschijnlijk ook te klein voor de te verwarmen ruimtes. Zijn wij toen even gen**id door de vorige installateur!

Toen René en ik bezig waren nieuw isolatiemateriaal rond de leidingen aan te brengen kwamen Vera en Ben het erf op gereden. Een 'beetje voor niets' natuurlijk, omdat de klus intussen geklaard was....we hebben het daarom maar gezellig gemaakt: glaasje erbij, patatje gebakken, hamburgertje, enz.

Morgen de boel weer een beetje op orde brengen op zolder. Proberen nog wat sneeuw van de isolatiedekens af te halen met de waterstofzuiger (wat ben ik blij dat ik die ooit gekocht heb!), de isolatiedekens weer een beetje goed leggen en wat plannen maken voor een nieuw project: betere isolatie van de zolder!

---- Zondag, 12 februari 2012

We zijn weer thuis! Maar....vanmorgen bijtijds begonnen met sneeuw verwijderen van de zolder. Omdat we niet alle drie (René, Ben en ik) de stofzuiger kunnen vasthouden, inspecteerde ik nog eventjes de boel want we wilden bijtijds richting huis gaan. Ik ging in de tweede badkamer kijken en checkte de kraan van de wastafel even omdat ik 's morgens toen ik 'boodschappen' aan het doen was iets hoorde druppen. Geen koud water bij de wastafel #*)(&%$! Dus ik de zolder op om de leiding er naar toe te controleren....het was vannacht tenslotte ongeveer -11 graden geweest. Ik kon geen lek vinden, maar dat is wellicht voor de hand liggend omdat ik niet bij het aftakpunt naar de toilet, douche en wastafel kon komen. Het moest wel voorbij dat aftakpunt liggen! Gelukkig had John, die destijds de boel heeft aangelegd, een kraantje in de leiding gemaakt dat ik voor de zekerheid heb dichtgedraaid. Afwachten wat de dooi gaat doen. Misschien heb ik volgende keer alsnog een probleem, want áls het laatste stukje leiding gesprongen is dan wordt het douchecabine weghalen, muur openbreken (de leiding loopt tussen 2 muren in) en de boel weer opnieuw opbouwen. En dan weet ik nog niet eens of de wasmachine het gehouden heeft, want die heb ik nog niet gecontroleerd. Laten we hopen dat we nog een beetje geluk hebben!

Rond 12.30u zijn we richting Nederland vertrokken, ik constant denkend aan de beslissing om hals-over-kop richting Frankrijk te gaan. Wat was dat een goede beslissing! Anders waren we de volgende keer in een ravage terecht gekomen. De bevroren waterleiding in de kelder was dan ontdooid en het water kon dan ongeveer 1 tot 2 weken ongestoord water spuiten uit de gesprongen watermeter, de kelder tot een indoor-zwembad omtoverend. De leidingen op de zolder, die boven de zitkamer liggen hadden ook net zo lang uit 4 gaten water kunnen spuiten, de zoldervloer doordrenkend en naar beneden stromend regelrecht de van het najaar opgeknapte zitkamer in. :-(

Wauw....wat ben ik nu blij dat ik die keuze gemaakt heb! Dank aan René die me bijgestaan heeft, dank aan Vera en Ben die 'gewoon even kwamen' om de boel te redden (al bleek dat door toevallige omstandigheden intussen door Damien Carré gedaan te zijn).

Natuurlijk ben ik hier 'ziek' van, zowel letterlijk als figuurlijk. Het figuurlijke laat zich wel raden, het letterlijke.... wellicht omdat ik uren op de koude zolder heb doorgebracht....als het al niet van een opgedaan kou-tje is dat ik dankzij de NS de afgelopen week op een van de perrons heb opgedaan in afwachting van treinen die waarschijnlijk niet eens zouden komen!