Gisteravond laat aangekomen. Ik moest namelijk eerst nog wat planken bij onze dochter Marieke ophalen en daarna naar Joke (zus), René (favoriete kluszwager), Laura (dochter) en Isabel (buurmeisje van Laura). Zij gaan mee tot zondag. Dus laat vertrokken!
Vanmorgen dus ook laat opgestaan. René en ik zijn begonnen met het gras maaien. Vera ging de tuin in en Joke het bed. Had een migraine-aanval. Waar de 2 jonge meiden hebben uitgehangen weet ik niet precies, maar af en toe zag je 2 giechelende en verhitte koppen boven de heg uitkomen....springend op de trampoline.
Na het gras maaien zijn we gaan uitmeten waar het zwembad moet komen. De plek die we vorig jaar hadden gekozen bleek niet zo'n goede keus. Het zwembad stond namelijk veel te scheef, dus het moet hoe dan ook uitgevlakt worden. Maar dan krijg je weer zo'n raar plateau in de tuin, dus weken we maar uit naar de plek achter de haag, waar we 'm sowieso liever hebben.
Maar ook daar moet het terrein vlak en meer horizontaal gemaakt worden. Gelukkig hadden we een hoop zakken overtollige tuingrond meegenomen uit Nederland, maar toen we die hadden gestort bleek het een zandkorrel op het strand. Wij dus op zoek naar een bedrijf waar we een paar kuub tuingrond konden kopen. Van de ene naar de andere bouwmarkt of tuincentrum, maar ze verkochten alleen maar grond in zakken. Dat is met 4 kuub natuurlijk niet te doen qua prijs. Via via werden we uiteindelijk naar een Frans gat-op-de-landkaart gestuurd zo'n 16 km van Mouriez. Daar konden we inderdaad wel iets van 'grond' kopen maar het bleek eigenlijk meer compost te zijn. Ik had de boel bijna rond tot ik vroeg of ze ook aan huis leverden. 'Non', was het overduidelijke antwoord. Dat betekende dus dat ik zelf moest zien hoe ik 4 kuub grond/compost op de plaats van bestemming krijg. Nou heb ik wel een aanhanger, maar 4 kuub is wel erg veel. Dat betekent dus een paar keer op en neer rijden. We hebben nu voor morgen afgesproken. De bak van de aanhanger hebben we met planken verhoogd, zodat er 1,5 kuub in kan als-ie tot de rand gevuld wordt. Geen idee hoe zwaar dat gaat worden en of ik de aanhanger dan nog van zijn plek krijg. Dat gaan we zien!
De 'man-van-de-compost' heeft me even laten zien van welke berg geschept gaat worden. Hoe het komt dat dat spul zo verschrikkelijk stinkt weet ik niet, maar die lucht nam ik mee de auto in en dat werd me niet in dank afgenomen door Laura en Isabel, die even mee waren gegaan.
---- Zondag(ochtend), 22 mei 2011
Gisteren is voorbij gevlogen. Het was een schitterende dag, alleen maar zon en praktisch geen wind.
René en ik stonden om 9 uur al bij de compostberg. De man stapte meteen in een enorme shovel en greep met zijn bak in een keer 3 kuub compost. De aanhanger, zo hadden we berekend, kon maximaal anderhalve kuub hebben, los van het gewicht! De eerste kwak ging er in, de aanhanger zakte even door en de volgende kwak kwam....tot-ie vol was met een kop erop! En de banden, die ik niet op spanning had gecontroleerd van te voren, zagen er toen angstaanjagend plat uit. Gelukkig was er een compressor, dus stapvoets daar heen en de banden een beetje op spanning gebracht en toen richting huis.
Vanwege het enorme gewicht konden we niet harder rijden dan 40 tot 45 km per uur, steeds de banden in de gaten houdend. Ik denk dat als we aangehouden waren we dan behoorlijk de Franse klos zouden zijn!
Maar goed, we zijn er gekomen en ik ben met de auto helemaal tot de tweede tuin gereden om daar uit te laden. Erin was geen probleem, eruit moest met hark en schep.
En dat hebben we nog een keer gedaan. De tweede keer ietsje minder, maar nog steeds hartstikke zwaar!
We wilden de tractor ´Betsy´ even pakken om met de grondbak alles aan te stampen en te egaliseren, maar die had niet zo´n zin. De accu moest eerst worden opgeladen. Dat werd dus toch met de hand verspreiden.
Francis kwam ´son nez´ er even insteken en na het kortste praatje ooit wenste hij me ´bon courage´ Sterkte? Geen idee waarom!
Na deze enorme klus hebben we een beetje 'gehangen' (hoewel....René lag meer voor pampus!) tot aan het eind van de middag het kampvuur moest worden aangestoken. De takken lagen daar al een tijd dus alles was kurk- en kurkdroog. Lucifer erbij en fikken!
We hebben het wel beetje bij beetje gedaan, want met deze droogte is een vuur van anderhalve meter hoog geen verstandige keuze. Met een wijntje en biertje erbij was het best (en dat is een understatement) uit te houden.
's Avonds hebben we lekker gebarbecued op het zonneterras. 'Lucky' het hondje van Dominique, dat ons zo af en toe komt bezoeken, kwam blijkbaar op de lucht af....hij was niet weg te slaan. Een leuk en lief beest dat waarschijnlijk trek in een lekkere hap had. Het kostte moeite 'm niet iets te geven omdat we bang zijn dat we 'm dan iedere dag over de vloer hebben. Terwijl wij zaten te eten liep-ie af en toe even over het terrein en opeens zagen we dat-ie iets van een muis of mol had gevangen. Het bleek een molletje te zijn. Lucky heeft er een hapje van genomen en nu is-ie nog maar drie-potig en dat betekent onherroepelijk het einde van het molletje.
De afsluitende koffie deden we op het andere terras met de tuinkachel aan. Starend naar het knapperende vuur stortten we langzaam in. Rond 11 uur naar bed....
Vannacht heeft het (eindelijk) even goed geregend en dat was heel hard nodig. Ik weet niet of het lang heeft geduurd, maar alle waterbakken zijn in ieder geval weer tot de rand gevuld.
---- Zondag(avond), 22 mei 2011
Tegen 12 uur vanmiddag zijn Joke en René (met de meiden natuurlijk) richting Nederland vertrokken. Geen oponthoud dus lekker bijtijds thuis. Vera is nog wat plantenbakken gaan vullen, ik heb wat gesnoeid en verder besloten we gewoon een dagje weinig te doen. Buiten was niet echt lekker. De zon scheen volop, maar het waaide ook behoorlijk. Zo hard zelfs dat ergens waarschijnlijk een of andere electriciteitspaal omgewaaid is of wat dan ook, want opeens bleken we zonder stroom te zitten. Niet echt een probleem zo midden op de dag, maar de accu van de tractor was nog aan het opladen. Dat betekent dus dat toen de stroom er weer op kwam, de acculader eerst begon de accu weer leeg te maken om vervolgens weer opnieuw te beginnen. :-(
Zo tegen de avond begon ik vast de 3de slaapkamer leeg te maken, want deze week moet het er echt van komen. Er moet behangen worden! Het behang is er voor het grootste deel al vanaf. Hier en daar ook wat stucwerk, maar dat lijkt allemaal makkelijk te herstellen. Morgen dus verder afstomen, stucwerk bijwerken, insmeren met impregneermiddel tegen optrekkend vocht en dan hopelijk dinsdag behangen.
---- Maandag, 23 mei 2011
Het was vandaag schitterend weer en de vogels hebben zich goed laten horen. Gewoon genieten!
We liggen redelijk op schema. Vanmorgen de laatste resten behang er af gestoomd totdat de afstomer het begaf. Tijd dus om een nieuwe te kopen maar daar hadden we op het moment niets aan. Dus de rest maar even ouderwets met water en spons afgeweekt. Daarna de muren ingesmeerd met een spulletje dat optrekkend vocht tegen moet houden.
Dat er moest worden gestuct was al duidelijk. Helaas staat de Knauf stuc-primer nog in NL. Ik dus op weg naar de bricolage want ze zouden daar vast wel een soortgelijk product hebben. Dat de Fransen kritiek op NL-ers hebben omdat ze van alles en nog wat vanuit NL meenemen is volledig te begrijpen....althans ik begrijp nou waarom die NL-ers dat doen! Hier is niets soortgelijks te vinden zoals we dat in NL kennen. De op-het-oog-vriendelijk-lijkende-dame-die-het-achteraf-niet-bleek-te zijn keek me aan of ik een alien was toen ik haar probeerde uit te leggen wat ik zocht. Ze bleek me totaal niet te begrijpen....ze keek of ik achterwaarts Hebreeuws brabbelde en ze was niet van plan enige moeite te doen, terwijl 'stucage' toch echt niet moeilijk uit te spreken is! Nonchalant wees ze me het verkeerde aan! Ik heb de moed opgegeven....en ben maar richting de compostberg gereden om nog een restje te halen. Ik vroeg de man hoe lang het zou gaan duren voordat die stank van de compost af zou gaan. Hij begreep het meteen (werkt ook niet bij de bricolage!) en hij had ook nog een bergje minder riekend spul 'dat ik er dan maar overheen moest verdelen'. Het is weliswaar geen parfum, maar het ruikt veel en veel beter. Een behoorlijke aanhanger vol meegenomen die ik samen met Vera heb verdeeld over de andere compost.
Ik hoop dat morgen de accu van de tractor eindelijk is opgeladen, want dan kan ik met de grondbak de compost even afvlakken en aanstampen.
Na een verfrissing heb ik nog ´even´ de muren van de slaapkamer aangesmeerd (ging redelijk goed zonder stuc-primer....).
Morgen dus behangen!
---- Woensdag, 25 mei 2011
Gisteren en vandaag scheen de zon volop. We treffen het enorm. De slaapkamer is vandaag eindelijk afgekomen. Ik heb me volledig verkeken op de hoeveelheid tijd die het behangen kostte. Maar goed: hij is af. Vanavond de boel weer ingericht en morgen maak ik wat foto's.
Vanmiddag het gras nog even gemaaid, want er wordt wat minder weer verwacht. Een stevig regenbuitje kan absoluut geen kwaad!
Omdat de acculader na de korte stroomstoring van zondag nog steeds aanstond (dus al zo'n 72 uur) zonder dat het lampje '100% opgeladen' ging branden begon ik toch een beetje te twijfelen. Drie dagen opladen is wel erg veel tenslotte....
Dus....acculader eraf, accuklemmen er op, ik in de tractor, even voorgloeien en een pruttel. Helaas was die ene pruttel ook het enige....accu was dus niet opgeladen. Met het vermoeden dat de accu naar het accu-hiernamaals was, toog ik naar Alain Service, waar ook Guillaume werkt. Wat de accu betreft kreeg ik het advies 'even' de accu van de auto aan te sluiten en als de tractor dan zou starten 'zou het wel aan de accu liggen'.
Dat heb ik gebrobeerd....de auto zo dicht mogelijk tot bij de tractor gereden en dat viel alles behalve mee. De tractor staat onder een afdak en de ruimte om er bij te komen is beperkt. En....startkabels zijn nou eenmaal niet van elastiek! Uiteindelijk lukte het de auto zo dichtbij te krijgen dat ik de kabels aan kon sluiten. Ze stonden wel zo strak als gitaarsnaren, maar zo moest het lukken....dacht ik. Niet dus! :-(
Toen ik probeerde te starten ontstond er meteen een vlam(metje) op de minpool van de accu. Meteen gestopt natuurlijk en het rook ook erg branderig. Voor zover ik weet heb ik niets verkeerd gedaan....zo moeilijk is dat toch niet? Ik heb het maar even gelaten voor wat het is.
Toen ik bij Alain Service was heb ik natuurlijk meteen aan Guillaume gevraagd waarom-ie niet meer kwam maaien. Volgens hem sluit de grasopvangbak van de maaier niet helemaal goed en daardoor valt er ook gras op de grond. Dat klopt ook allemaal wel, maar dat is toch geen reden om niet meer te komen? Volgens Guillaume heeft-ie me op mijn mobiel gebeld, maar blijkbaar is hij de enige die dan geen verbinding krijgt!?! Daarna liet-ie het maar rusten! Hij gaf aan wel te willen maaien, dus ik zal de maaier nakijken en vrijdag nog even langsgaan om een en ander af te spreken. Ben benieuwd!
Vanavond na het eten nog even een ommetje gemaakt....om Vera een plezier te doen! ;-)
---- Donderdag, 26 mei 2011
Ik stond vanmorgen bijtijds op (net als alle andere dagen) omdat ik nog veel te doen had. Foto's maken van de slaapkamer, maaimachine nakijken, nieuwe plint in de keuken maken, naar de déchetterie, benzine halen voor de maaimachines, enz.
In de tuin werken zou het toch niet worden, want de weersvoorspelling kwam uit. Af en toe een buitje en heel veel wind.
Gisteren, toen we even aan het bijkomen waren op het terras voor het kippenhok zagen we de eerste jonge boerenzwaluwen uitvliegen en gevoerd worden. Ze zaten in en op de rand van de dakgoot te wachten tot pa of ma zwaluw weer eens kwam aanvliegen met hapklare brokken.En de beloofde foto's van de slaapkamer....
De nieuwe plint voor in de keuken was zo gezaagd, maar toen moest-ie nog even bevestigd worden. Zodoende kwam ik bij de keukendeur waarvan we maanden terug al hadden geconstateerd dat het onderste scharnier niet zo best meer vast zat. Meteen maar even een grondig onderzoekje naar wat er mis was. Nou dat werd snel duidelijk....het hout van de deurpost was rot. In de hoop er een stukje in te kunnen zetten probeerde ik het schoon te maken en een beetje uit te steken met een schroevendraaier.... Dat was niet zo´n succes....het hout was niet gewoon rot, maar volledig verpulverd. Daar was geen redden meer aan, dus gewoon maar even grondig aanpakken....
Ik hoop dat ik het allemaal op tijd af krijg, want uren later pas zag het er zo uit.... (en 't zit nog niet eens echt vast!).
---- Vrijdag, 27 mei 2011
Het was me vandaag het dagje wel....
Ik ben vanmorgen eerst naar de belastingdienst in Montreuil-sur-Mer gegaan omdat ik 'm best wel knijp als diezelfde belastingdienst erachter komt dat ik huurinkomsten heb, maar die niet opgeef. Net als vorig jaar lever ik dus 'te goeder trouw' een formulier in. Vorig jaar zei de dame die me toen hielp dat ik voortaan automatisch een aangiftebiljet toegestuurd zou krijgen. Op internet las ik dat dat pas medio mei zou gebeuren, maar alhoewel het krap is, moet je het formulier uiterlijk 31 mei inleveren. Maar....dus geen formulier ontvangen, maar vandaag zou ik toch nog dik op tijd zijn. Geen wachtenden aan de balie en ik probeerde de vriendelijke dame duidelijk te maken dat ik een formulier nodig had om die bewuste aangifte te doen. Volgens haar hoefde dat niet!?! Collega erbij en toen raakte ik de kluts kwijt....hevig gebrabbel in rap Frans is voor mij toch echt te veel van het goede. Ik kreeg dus een bonnetje om naar ik dacht met een consulent te spreken. Één wachtende voor me, dus dat zag er goed uit en na enkele minuten was ik aan de beurt. Kom ik vervolgens in een kamertje waar de helpende collega op me zit te wachten. Ook echt een vriendelijke dame....ze deed haar best me in de computer te vinden, maar nergens een spoor van het vorig jaar ingeleverde formulier. Vreemd! Op een andere manier vond ze 'wat' gegevens over mij, Vera en het huis waarom het gaat. Ontzettend veel gegevens, waarvan ik me niet eens kan herinneren ze ooit opgegeven te hebben, en nieuwsgierig als ik ben keek ik met een schuin oog mee. Ons huis blijkt niet in 1886 gebouwd te zijn maar al in 1720. Nu dus bijna 300 jaar geleden! Volgens de omschrijving in de computer klopte het allemaal wel, maar de verbouwing of aanbouw uit 1998 (?) viel niet te begrijpen. We hebben het huis in 2000 gekocht, maar gezien de staat waarin het toen was, kon er absoluut geen verbouwing 2 jaar tevoren uitgevoerd zijn! Niet relevant verder!
Ook volgens deze dame hoefde ik geen aangifte te doen in Frankrijk van huurinkomsten. Dat moest volgens haar in Nederland. Nou ben ik niet zo principieel als het om belastingen gaat, maar ik wist toch vrij zeker dat dat wel moest. Voor de zekerheid ging de dame het nog even vragen en jawel hoor....ik moet wel aangifte doen! Maar wel in Parijs, omdat ik geen ingezetene ben! Gelukkig was ze wel bereid de formulieren (er kwam nog een 2de bij die ook ingevuld schijnt te moeten worden....behalve vorig jaar!) op te sturen.
Deze hele gang van zaken en onduidelijkheid en de onbekendheid van de Franse belastingambtenaren met de eigen belastingwetgeving geven niet echt veel vertrouwen in het Franse belastingstelsel.
In ieder geval ging ik daarna meteen weer richting huis, omdat ik verder moest met de deurpost en deur. In het nieuwe deel van de deurpost heb ik heel voorzichtig en secuur een gleuf gemaakt waarin het scharnier precies past. Toen was het even uitmeten of het allemaal oké was en toen de deur erin hing en ik 'm voorzichtig sloot, scheurde het hout van de deur waar het scharnier zit. Een paar keer een kort woord herhaald, maar dat helpt geen zier....hoewel het wel oplucht. Die deur is natuurlijk ook al hartstikke oud (misschien ook wel uit 1720....wie zal 't zeggen?) en niet veel beter dan de deurpost waarschijnlijk. Ik heb nog een reddingspoging gedaan door de boel zo goed mogelijk in de lijm te zetten. Morgen maar even kijken met 'als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat' in het achterhoofd.
Maar daarmee was het leed niet geleden....een nieuw probleem deed zich voor. De vaatwasser! Vera had al geconstateerd dat de vaat niet schoon was geworden en er water onderin de vaatwasser bleef staan. Opnieuw ingesteld en 'm opnieuw aangezet. Maar ook toen we dachten dat de vaat klaar was, bleek het precies hetzelfde te zijn. Misschien was de afvoer verstopt? Dus de vaat er eerst uit, het water er uit scheppen en toen alles controleren. De afvoer was gewoon vrij. Het bleef allemaal vreemd, dus maar even spitten op internet en dat resulteerde erin dat ik de servicedienst moest bellen. Dat heb ik dan ook maar gedaan en toen ik het bandje had afgeluisterd werd ik verwezen naar een 0900-nummer. Lijkt op zich geen probleem, maar zo'n nummer kun je niet bellen vanuit het buitenland. Dus weer het bandje afgeluisterd en een andere toets ingedrukt en toen kreeg ik iemand aan de lijn die me gelukkig op een andere manier wilde en kon doorverbinden. De dame die ik toen kreeg wist me, na het aanhoren van het probleem, te vertellen dat ik de stekker er uit moest halen en minimaal een uur moest wachten en het dan nog eens proberen. Intussen was het tegen 16u en de servicedienst ging om 16.30u dicht. Terugbellen was dus kansloos!
Toch maar gedaan zoals gezegd en toen we het na bijna 2 uur (want wat maakte dat nog uit tenslotte) nog eens gingen proberen had dat geen enkel resultaat. Het probleem bleef. Conclusie: vaatwasser overleden. Ik kan natuurlijk een pompje bestellen (volgens internet zo'n € 149,-), terwijl een vergelijkbare nieuwe vaatwasser tussen de € 300 en € 400 kost. Dus dat bestellen van het pompje gaat niet door! Wel heel vervelend dat het nu net allemaal op de laatste dag voor de nieuwe gasten komen, moet gebeuren.
Ik zou graag een nieuwe vaatwasser toveren maar ik zal ze moeten vertellen dat het 'afwassen met de hand' wordt :-(
Omdat ik toch niets meer kon doen ben ik nog maar even gaan bosmaaieren....dat lukte gelukkig wel! Daarna was het de hoogste tijd om van een wijntje te gaan genieten. Dat beviel allemaal veel beter ;-)
---- Zaterdag, 28 mei 2011....de laatste dag!
Vanmorgen zijn we bijtijds opgestaan om de boel aan kant te brengen voor de gasten. Dat lijkt van te voren meestal allemaal maar net aan te lukken....tenminste als je ziet wat er allemaal moet gebeuren. Toch valt het ook dit keer weer mee. Nu is het rond 11.30u en het meeste is al gedaan.
Gisteren tijdens het bosmaaieren zag ik dat er in het bos een boom was omgewaaid. Natuurlijk niet een van de bomen die ik sowieso om wilde hebben, maar gewoon een willekeurige boom op de grens tussen het terrein van Dominique en het onze. Hij blijft lekker liggen tot er een keer tijd is hem in kachelhapklare brokken te zagen!
Vera hielp even met het terugplaatsen van de lange plint onder het keukenblok (weggehaald vanwege de vaatwasserperikelen!). Net op het moment dat ik hem op zijn plek schoof wilde Vera de plint iets naar voren halen. Twee van haar vingers zaten meteen stevig klem tussen de plint en de muur. Au! Meteen onder de koude kraan gehouden en het lijkt gelukkig allemaal mee te vallen.
Over 3 weken komen we weer terug voor wederom een klusvakantie. Dan wel voor 2 weken. Op de agenda staat in ieder geval het zwembad plaatsen, een hoop schilderwerk, tuinwerk en waarschijnlijk een hoop onvoorziene dingen.
Vanmorgen ben ik nog even bij Guillaume langs geweest. Omdat hij druk met andere klanten bezig was heb ik hem maar een briefje gegeven met verzoek om het gras over zo'n 10-11 dagen te komen maaien. Ben benieuwd! Heb wel de maaimachine 'gerepareerd'. De opvangbak sloot niet goed omdat een veer niet op de goede plaats zat.
Nu verder met opruimen en dan wachten op de gasten....
