---- Zaterdag, 19 maart 2022
Om verschillende redenen, maar voornamelijk omdat we nieuwsgierig waren naar de herstelde daken besloten we niet 's avonds te gaan rijden maar een keer 's morgens vroeg. Normaliter ben ik bijtijds wakker dus een keertje iets eerder kon geen kwaad dacht ik toen ik dat met Vera afsprak. En net vannacht sliep ik zo vast dat ik echt wakker schrok van de wekker die meedogenloos om 4 uur begon te tetteren. Na een kop koffie, een natte washand, een geschrobt gebit, wat heen en weer gezeul met kratten om mee te nemen, stapten we om halfzes in de auto. Natuurlijk was het overal redelijk rustig op de weg en zo kwamen we om even voor 10u het erf opgereden. Uitladen zouden we later doen want eerst wilden we zien wat de vorderingen waren van Joël en Alain Dourlens met de daken.
En....we waren perplex en razend enthousiast. Alles is keurig gedaan, zelfs dakpannen die er vorig jaar al af waren gevlogen lagen weer keurig op hun plek en zelfs de halve ontbrekende dakpan aan de zijkant van de kleine stalletjes, die er sinds wij het huis bezitten, nooit op heeft gezeten, was er weer! Ook het kippenhokdak is prachtig gerepareerd en zelfs de uitgewaaide kopse kant was weer in ere hersteld. Zoals dit is gerepareerd zou je bijna denken dat het jammer is dat niet het hele dak er afgewaaid is! 😉
Daarna zijn we doorgelopen naar de moestuin waar Vera vorige keer wat tuinbonen en erwten heeft geplant en ook dat zag er niet verkeerd uit. Het is een tijdje behoorlijk droog geweest en ondanks dat stond het er goed bij.
Toen ik wat later even binnen zat om nog wat bij te komen van het vroege opstaan en de rit hier naar toe, kwam Vera binnen en meldde dat ze 'iets hoorde tikken'. Mijn gedachten switchten tussen 'ergens een kapotte waterleiding' en 'vreetgrage dieren die zich ergens te goed aan doen'. Maar....toen Vera aangaf dat ze het tikken in een van de huisjes van de vogelflat hoorde en dat er dus blijkbaar een meesje of zo bezig was een nestje te creëren stelde me dat gerust.
Even na de lunch zaten Vera en ik in de zitkamer even bij te komen toen ik nog even een sudoku-tje wilde doen. Toen ik na ongeveer een half uur wakker werd bleek dat ik slechts één '2' had ingevuld voordat ik instortte. Vera was verdwenen en die trof ik later rommelend in haar moestuin aan.
Omdat dat 'geknapte uiltje' me best goed had gedaan, ben ik wat hout gaan kloven en gaan dumpen in de nieuwe houtopslag. Vera heeft de meegebrachte viooltjes in bakken en potten gedaan en we zijn voorzichtigjes begonnen de tuinmeubelen weer op hun plek te zetten.
Morgen schijnt het nog wat aan de frisse kant te worden maar daarna wordt het echt prachtig lenteweer!
---- Zondag, 20 maart 2022
Het was vanmorgen inderdaad even aan de frisse kant, maar al vrij snel kwam de zon erbij en omdat er geen of nagenoeg geen wind stond werd het een heerlijke lentedag. We hebben weer ontzettend veel gedaan. We deden van alles door elkaar om zoveel mogelijk af te wisselen. De vele kapotte en soms ook nog hele dakpannen die de mannen Dourlens hadden achtergelaten hebben we zoveel mogelijk opgeruimd. De hele liggen weer in een van de stalletjes die na het gegraai naar 'knappe' dakpannen door de Dourlens-mannen nodig aan een opruimaktie toe is en de kapotte liggen deels onder aan de oprit om het inrijden wat te vergemakkelijken en de rest in een andere stal om later nog eens de oprit te kunnen opvullen.
Uiteraard is het nodige hout ook weer gekloofd en opgestapeld. De heemtuin is nu leeg en op een paar kruiwagens hout na die nog op een kloofbeurt wachten is de heemtuin weer helemaal schoon. Alleen dan de berg in het bos nog en natuurlijk de enorme stapel die van de walnotenboom is af gekomen.
Vera heeft een aantal bakken gevuld met geraniums die de winter overleefd hebben en de borders op het voorerf van oude takken ontdaan en opgeschoond. Omdat Vera ook het onkruid wilde wegbranden ging ze nadat ik de spullen had klaargezet ijverig aan de slag bij het kippenhokterras. Maar....als je dan meteen de hendel van de brander helemaal inknijpt komt er zo'n enorme vlam uit die natuurlijk het onkruid verschroeid, maar ook bijna de naastgelegen planten in de border. Omdat het best wel lang droog is geweest vatte het allemaal vrij gemakkelijk vlam, dus we stonden al snel met onze voeten de boel uit te trappen. 😁
Ik heb het onkruid branden maar overgenomen en....alles staat er nu nog!
De rest van de dag was het voornamelijk herhaling van zetten, maar aan het eind van de middag was onze eerste-in-2022-wijntje-op-het-terras een feit! Kortom: een arbeidsintensieve maar heerlijke dag!
---- Maandag, 21 maart 2022
Vandaag stond weer in het teken van kloven en opstapelen. De berg hout in het bos is ook helemaal weg gewerkt. Morgen ga ik nog de enorme brokken hout die Bruno vorig jaar al had geproduceerd proberen te kloven. Ik had ze apart gelegd omdat ze eenvoudigweg zo dik waren dat ze niet te tillen en dus ook niet makkelijk te kloven waren. Bruno heeft ze de laatste keer nog eens doorgezaagd waardoor ze een beetje behapbaar zijn geworden.
Omdat de kans dat we in de moestuin slakken op vreetbezoek zullen krijgen heel groot is, is het verstandig om slakkeneters, zoals padden en egels daar te krijgen. Maar hoe?
Omdat we gisteren nogal wat kapotte dakpannen bij elkaar gescharreld hadden wisten we niet meer goed waar we alles kwijt konden. Zodoende ontstond al snel het idee om van een aantal kapotte dak- en nokpannen een plek te maken waar padden en eventueel andere diertjes zich kunnen huisvesten. Dus hebben we in de moetuin een paddenburcht gecreërd.
Maar dan hadden we nog niets voor egels. Wellicht hebben ze in het bos genoeg schuilplekken, maar we willen ze natuurlijk juist in de moestuin hebben. Om ze daar wat onderdak te bieden heb ik wat zaag- en knutselwerk verricht om een egelpaleisje te maken. Met afneembaar deksel om zo af en toe een kijkje te kunnen nemen of er daadwerkelijk egelleven is te bespeuren. Het paleis is achter de blokhut in de moestuin geplaatst. Daar staat het redelijk beschut.
Vera is, op een verdiend zonnig relaxmomentje na, praktisch de hele dag in de tuin bezig geweest. Wat ze allemaal doet is eigenlijk te veel om op te noemen, maar iedere keer zie ik weer verder opgeschoonde borders.
---- Dinsdag, 22 maart 2022
Vandaag was voor mij een beetje een kloof- en opruimdag. De grote houtblokken zijn, voor zover dat mogelijk was, gekloofd. Enkele waren zo ongelukkig gezaagd dat ze niet goed te kloven waren, dus die liggen apart voor een momentje-in-het-kampvuur.
De hal die in de winter zo'n beetje een opslagplaats was voor alle spullen die vorstvrij bewaard moesten worden is weer leeg geruimd. Ook de tuintafel en stoelen staan weer schoongemaakt buiten op hun plek, De nieuwe werkplaats is opgeruimd en het gebruikte gereedschap ligt weer op z'n plek....nou ja, ongeveer dan. 😉
Vera is -hoe kan het ook anders- weer in de tuin bezig geweest. Borders zijn weer verder opgeschoond, de Oleanders zijn gesnoeid en de Geraniums die de winter hebben overleefd zijn opgepot. Het ziet er allemaal nog wel een beetje armetierig uit, maar met een beetje zon, water en mest, zal dat zeker snel goed komen.
Morgen ga ik in ieder geval even naar de déchetterie. De aanhanger staat al klaar met de nodige overbodig geworden spullen en troep. Morgenochtend nog even kijken of er wat bij kan....
---- Woensdag, 23 maart 2022
En inderdaad....er kon nog wat troep bij in de aanhanger. Het was niet eens moeilijk om wat te vinden. Ik hoefde maar even rond te kijken in de stallen en het kon de aanhanger op. Omdat de déchetterie op woensdag alleen 's middags open is moest ik de tijd overbruggen. Nou is dat niet moeilijk met een enorme lijst aan to-do-dingen, dus ik ben weer wat gaan kloven en opruimen.
Na de lunch ben ik richting déchetterie gegaan en op de terugweg ben ik voor de zekerheid maar even gaan tanken. Omdat het momenteel wat onzekere tijden zijn, zowel qua beschikbaarheid en prijzen van de brandstof, had ik zekerheidshalve maar wat jerrycans meegenomen en heb die volgegooid met diesel. Ik kan er 'even' tegenaan.
Thuisgekomen vroeg Vera of ik haar even wilde helpen om in de heemtuin een rode-bessenstruik te redden van de daarop gevallen boomstam. Toen ik die overeind wilde zetten bleek die zo verrot dat we even later een kruiwagen vol verpulverd hout op de composthoop konden gooien. De geredde bessenstruik heeft meteen een andere plek gekregen in het bos dat langzamerhand tot voedselbos wordt getransformeerd.
Vera heeft de heemtuin verder ontdaan van de takken die door de stormen van afgelopen tijd her en der lagen. En zo langzamerhand begint het er weer picobello uit te zien.
Natuurlijk had ze nog een 'verrassing' voor me. Of ik 'even' de houten bak wilde maken voor in de moestuin zodat ze daar te zijner tijd wat bloemen kan planten. Ik 'mocht' daarvoor de restanten van de vorige compostbakken gebruiken, maar die waren natuurlijk niet voor niets opgeruimd en vervangen. Het meeste hout was aardig verrot, maar met wat uitzoek- en zaagwerk heb ik er toch wel iets redelijks van kunnen maken. De zijkanten van de bak staan al wat losjes op hun plek. Afwerken doe ik morgen.
Terwijl ik in de werkplaats bezig was met de houten bak kwam Bruno op zijn quad aan, wederom met een bundel Hibiscussen, en om te gaan maaien....de eerste keer dit jaar.
Het heeft niet zo heel lang geduurd....op een gegeven moment kwam Bruno binnen met de mededeling dat de zitmaaier 'en panne' was. Ik ben met hem meegelopen alsof ik er iets aan kon doen, maar toen hij met zijn Franse geratel me wilde uitleggen wat er aan de hand was, startte hij de maaier en bij het inschakelen van de maaigedeelte ratelde het alleen nog maar meer.... Dus, een paar minuten later had hij de reperateur aan de telefoon die toezegde dat de maaier morgen wordt opgehaald,
---- Donderdag, 24 maart 2022
En natuurlijk is de maaier vandaag niet opgehaald. Geen idee of dat morgen gaat gebeuren! Typisch Frans.... 😒
Vanmorgen heb ik de nieuwe bak in de moestuin af gemaakt. Er moesten eigenlijk alleen nog wat paaltjes de grond in, in het midden van de zijkanten, om de druk van binnenuit een beetje het hoofd te bieden. Daarna ben ik een beetje gaan rommelen met van alles en nog wat met het idee verder te gaan met de grote opruimaktie. De aanhanger staat immers nog op het voorerf dus het is een kleine moeite die weer vol te kwakken.
Ik was dus in de garage een beetje aan het speuren naar rommel en kwam een kistje tegen met gebroken antieke tegeltjes met afbeeldingen. Die kan ik mooi gebruiken voor het blad op de gietijzeren tafelpoot die ik een tijdje terug in de groene Hammerite heb gezet. Ik was al van plan om dat blad te maken van een restant houten keukenblad en dat rondom te voorzien van een metalen band van een in duigen gevallen voormalig wijnvat. Het blad heb ik met de decoupeerzaag uitgezaagd, maar omdat de metalen band iets taps toeloopt moet er nog flink geschaafd en geschuurd worden om het passend te maken. De kapotte tegeltjes kunnen daar dan als mozaïek ingelijmd worden en na het voegen kan het eventueel nog afgewerkt worden met epoxyhars.
Tussendoor heb ik nog wat ladingen hout gekloofd en naar de nieuwe houtopslag gebracht. Ik moet er een dezer dagen nog even goed naar kijken, maar ik heb de indruk dat de nieuwe kloofmachine veel moeite heeft met het walnotenhout. Dat kan door de hardheid van het hout komen, maar daarnaast heb ik ook het idee dat-ie het allemaal veel langzamer doet. Ik hoop dat het niets is, want om dat loodzware ding nou weer heen en weer tussen Nederland en Frankrijk te slepen spreekt me niet echt aan.
Vera is begonnen met de grote border en die doet ze stukje voor stukje, omdat het zwaar werk is. Het is ook een inhaalslag want de laatste 2 jaar hebben we er amper wat aan kunnen doen omdat we vanwege de Coronabeperkingen in het voorjaar niet mochten komen.
De bundel Hibiscussen die Bruno gisteren meenam, bleek uit ruim 20 gewortelde takken te bestaan. We hebben ze op verschillende plaatsen in het bos gezet, soms 2 bij elkaar omdat het nog slechts dunne takjes zijn. Als het allemaal aanslaat krijgen we een kleurig bos 😄.
---- Vrijdag, 25 maart 2022
Vanmorgen ben ik voor de zekerheid eerst even gaan kijken naar de kloofmachine. Wellicht kwam het gisteren door vermoeidheid dat ik twijfels begon te krijgen over de werking....vanmorgen deed-ie het weer prima. Ik heb dus weer heel wat afgekloofd en ben aan de laatst mogelijk rij begonnen in de houtopslag. Alles wat daarna nog komt moet elders ondergebracht worden!
Omdat aan de achterkant van de blokhut in de moestuin ook nog een opvangbak voor water moest komen, wilde ik alvast het kraantje dat ik notabene van de week nog in mijn handen heb gehad, erbij pakken om te zien hoe groot het gat moest worden in de waterton. Maar....waar ik ook zocht nergens kon ik dat groen/witte kraantje vinden 😒. Zo'n beetje alles heb ik overhoop gehaald en op diverse 'logische' plekken 2 tot 3x gezocht, maar zonder resultaat. Uiteindelijk besloot ik maar om na de lunch richting Mr. Bricolage te gaan om daar een ander kraantje te scoren. Maar natuurlijk tegen beter weten in, want van Mr. Bricolage weet je één ding zeker....meestal kom je met niets terug!
Natuurlijk was er geen kraantje te vinden en ik heb niet eens de moeite genomen het te vragen. Als ze zien dat je buitenlander bent, snappen ze opeens helemaal niet meer wat je bedoelt. Maar ze hadden wel, zo had ik al gezien op reclameborden, tuingrond in zakken van 50 liter. De nieuwe bloembak in de moestuin kon nog wel een laagje gebruiken, dus ik heb 10 zakken van 50 liter in de auto gekwakt en meegesleept.
Voor de waterbak had ik 's morgens al de tegels gelegd waar-ie op kwam te staan, maar ik wilde er natuurlijk wel mee verder. Dus ik ben nog maar eens een keer de nieuwe werkplaats in gegaan omdat het voor mij de meest logische plaats was, waar ik dat kraantje neergelegd kon hebben. En....nog eens beter gekeken en opeens lag dat kraantje er wel 😂.
Ik kon dus meteen aan de bak met de waterbak. Na wat aanpassingen aan de regenpijp stond-ie niet heel veel later op zijn plek.
Omdat ik toch in de moestuin bezig was heb ik alvast 5 zakken tuingrond in de bak gegooid. De grond zal nog wel een hoop inklinken, dus de andere zakken liggen paraat in de blokhut.
Rond de Crocosmia, die binnenkort wel boven de grond zal komen, stonden wat verroeste ijzeren profielen om de plant tegen te houden als het waait. We waren al lang van plan dat eens te fatsoeneren, maar daar was het tot dusver nog niet van gekomen. Ik had nog wat rondhouten palen die ik over de lengte doormidden heb gezaagd en die heb ik rond de Crocosmia in de grond geslagen. Morgen zet ik er nog een metalen band omheen, zodat het allemaal een stevig geheel wordt.
Vera is weer druk èn rigoreus in de weer geweest met de grote border. Het is maar één zinnetje, maar dat zegt helemaal niets over de hoeveelheid werk dat ze verricht heeft.
Na al dat harde werken werd het aan het eind van de middag weer even een wijn-mét-momentje op het kippenterras. Toen we wat waren bijgekomen stelde ik voor nog even een rondje tuin te doen, met het risico dat er nieuwe klussen bedacht worden.😉, En jawel hoor.... 'ik zou graag nog iets hebben om de roos (die bij 'De Keet' staat) te geleiden en ook de Campsis (=Trompetbloem) achter het kippenhok moet ergens anders langs geleid worden'. Ik zou er over gaan nadenken! 😀
We hebben op diverse plekken in het bos hele stukken met hagelwitte bosanemoontjes staan. Omdat het al wat begon te schemeren waren ze al een beetje aan het dichtgaan, maar toch leuk om ze nog even op de foto te zetten.
En de zitmaaier? Die staat natuurlijk nog steeds op zijn plek. Ik heb dus maar even gebeld of ze nog van plan waren 'm op te halen en jawel....dat zijn ze zeker, maar pas begin volgende week! (Zucht....)
---- Zaterdag, 26 maart 2022
Het zal door de intredende vermoeidheid komen, maar vanmorgen waren we aan de late kant met opstaan. Na het ontbijt ben ik de hooischuur in gegaan om wat te gaan kloven. Ik kwam niet veel verder dan slechts 1 kruiwagen, want Vera wilde ook wel heel erg graag een plank/werkblad in haar blokhut. En dan is dat opeens weer eens iets anders dan kloven 😀, dus ik begon met zoeken van geschikte materialen en was dat op maat aan het zagen toen monsieur Dourlens langs kwam met de rekening voor het dakherstel. Ik verwachtte hem al een dezer dagen want omdat ik vanmorgen nog steeds geen factuur had, heb ik zijn voicemail maar even ingesproken. Onder het genot van een kop koffie heeft monsieur Dourlens een uitgebreid praatje met me gemaakt. Het ging natuurlijk over van alles en nog wat, zoals de oorlog in Oekraïne, het einde van het Coronatijdperk of juist niet, de zin of onzin van windmolens en daar tegenover het opwekken van kernenergie, de politiek, enz. enz. In grote lijnen kon ik zijn relaas wel volgen maar als ik het in percentages zou moeten uitdrukken kom ik niet zo ver als ik zou willen. Maar een probleem is het eigenlijk ook weer niet....hij blijft gewoon doorkletsen 😂.
Toen hij weer vertrokken was ben ik verder gaan zagen en ben zo'n beetje de rest van de dag bezig geweest met de plank/werkblad in de blokhut. Nu nog wat plankjes daarboven en aan de zijkant van de blokhut en dan is het voorlopig weer af!
Maar....na zo'n dagje klussen is mijn werkplaats een grote puinhoop geworden. Morgen maar weer eens opruimen!
En omdat het vandaag de 7e dag op rij was met schitterend voorjaarsweer was het niet zo gek dat we ook weer van het namiddagzonnetje zijn gaan genieten op het kippenterras, en natuurlijk met een hapje en drankje 😉. Mèt zicht op de kippenverzameling!
---- Zondag, 27 maart 2022
Of het aan de vannacht ingegane zomertijd lag weet ik niet, maar ik heb slecht èn kort geslapen 😒 en dat is waarschijnlijk ook de reden dat ik vandaag niet echt lekker op gang kwam. Natuurlijk heb ik wel weer een hoeveelheid hout gekloofd en in de houtopslag opgestapeld, maar echt snel ging het niet.
Verder heb ik in de blokhut nog 2 planken opgehangen waar Vera van alles op kan zetten. Dat lijkt een klusje van niks, maar zie eerst maar eens geschikt hout van de juiste lengte breedte en dikte te vinden. En als je dat gevonden hebt moeten er eerst planken van gezaagd worden en moeten de juiste hoeken er uit gezaagd worden om het passend te krijgen. Maar....ze hangen en Vera is tevreden.
Terwijl Vera weer druk was met de grote border (onkruid wordt verwijderd, graskanten afgestoken, planten/struiken verplaatst en hier en daar wat snoeiwerk) heb ik het hekwerkje dat als steun dient voor de Crocosmia nog even veranderd. Ik had er zoals eerder gezegd metalen banden omheen geschroefd maar dat zag er niet uit. Die heb ik er dus afgehaald en in plaats daarvan gehalveerde rondhouten latten bevestigd. Het staat èn steviger èn het poremt wat beter!
---- Maandag, 28 maart 2022
Vandaag hebben we het wat rustiger aan gedaan. Vera ging vanmorgen boodschappen doen en ik ben de werkplaats (eindelijk) gaan opruimen en aanvegen. Tussendoor heb ik natuurlijk gekloofd en steeds als ik richting bos ging nam ik een kruiwagen mee om de houtopslag verder te vullen. Die is nu dus vol. Ik schat dat er zo'n 8-9 kuub hout ligt....alleen al in die houtopslag. En er is nog meer, heel veel meer....
In de blokhut stond nog een boomstronkje van een van de bomen die het veld moest ruimen voor de moestuin. Dat was een nekkenbreker en om te voorkomen dat zoiets ook daadwerkelijk zou gebeuren, heb ik 'm maar weg gehakt. Meteen een reden om de hele blokhut maar even op te ruimen. Als het ingewaaide blad en troep verwijderd en alles een beetje aan de kant gezet. Ook heb ik gelijk (op verzoek van Vera) maar wat haken opgehangen.
's Middags heb ik van een eerste hangmatmomentje genoten, hoewel ik slechts maar de eerste paar minuten bewust heb meegemaakt 😊.
Vera is weer verder gegaan met de border en ze is aan het struinen geweest in de stallen. Wat ze daar zocht weet ik niet, maar ze kwam wel het oude hek tegen wat we over hebben gehouden van het vorige toegangshek. Het stond natuurlijk helemaal achter in de hoek achter van alles en nog wat en het is loodzwaar. Met de nodige moeite en na het verplaatsen van een hoop andere rommel hebben we het vrij weten te maken. Vera zoekt nu een plek om het ergens neer te zetten, waarschijnlijk in de moestuin zodat er wat tegen aan kan groeien. Maar ik denk dat we dat uitstellen tot de volgende keer dat we hier zijn.
Ik heb intussen ook een reactie van de verzekeringsmaatschappij gekregen over de stormschade. Het getouwtrek is begonnen, want hoewel de verzekeringsmaatschappij me mailde dat ik goed verzekerd was, moet nu toch eerst iemand ingeschakeld worden die de schade vervolgens moet inschatten. Want hersteld is het al! Daarvoor neemt hij telefonisch contact met me op en als het rapport dan is ontvangen gaat de verzekeringsmaatschappij daar naar handelen. Ik zou me kunnen voorstellen dat ze iemand inschakelen die ter plekke een en ander komt bekijken, maar de afstand van de opgegeven woonplaats van de expert is 'slechts op' 585 km van hier, een dikke 7 uur rijden! Een telefoontje lijkt me dan inderdaad wel het handigst. Ik hoop dat-ie een beetje Engels spreekt 😉.
En de zitmaaier? Die staat natuurlijk nog steeds op z'n plek te wachten om opgehaald te worden, maar dat was helaas te verwachten 😒.
---- Dinsdag, 29 maart 2022
Vandaag hebben we helaas geen zon gezien. Het was een beetje grauw en we hebben, anders dan verwacht, amper een spatje regen gehad. Het mag best een beetje gaan regenen, want de grond en de planten kunnen het goed gebruiken.
Vera heeft vandaag de kruidentuin onder handen genomen. Nadat ze het onkruid had verwijderd heeft ze tijm, salie en oregano geplant. Peterselie en tuinkers heeft ze uitgezaaid in potjes.
Ook het terras is voorzien van enkele potten met bloemenzaadmengsel en een drietal potten met Dahlia's.
In de moestuin heeft ze in het eerste bed knoflook uitgeplant, maar ook radijs, snijbiet en sla uitgezaaid. In de uit een van de stallen opgeduikelde zinken teil heeft ze een aantal aardbeienplantjes die eerst in de betonnen bak in het bos stonden, opgepot.
Ik ben begonnen met kloven, maar ik weet even niet meer waar het op te stapelen. Omdat ik het kloven ook wel intussen een beetje zat was geworden, ben ik er mee gestopt en ben de garage in gegaan om wat op te ruimen. En dat is best aardig gelukt. Ik kan in ieder geval weer om de werkbank, die nog wel vol staat, heen lopen 😊.
Omdat morgenochtend het huisvuil wordt opgehaald, heb ik alle rommel in plastic zakken gestopt en aan de weg gezet. Scheelt mij een ritje naar de déchetterie.
Terwijl ik met de garage-schoonmaak bezig was kwam om onduidelijke reden Bruno even aan. Toen ik 'm vertelde dat de maaimachine nog steeds op zijn plek stond, raakte hij merkbaar geïrriteerd. Een tikkie nijdig heeft-ie meteen Jean Etienne gebeld en hoewel ik er niet veel van verstond, was het duidelijk dat-ie behoorlijk van leer trok. Hij kreeg meteen de toezegging van Jean Etienne dat hij de maaier onmiddellijk kwam halen en inderdaad nog geen kwartier later stond-ie voor de deur. Wanneer de maaier weer terug komt weet ik natuurlijk niet, maar Bruno sprak met Jean Etienne af dat hij gebeld kon worden.
Omdat ik bezig was met de garage-schoonmaak liet ik dat aan Bruno zien en gaf aan dat ik het metalen vat met olie dat ik jaren geleden bij een garagehouder op de kop heb getikt, leeg wilde gieten in kleinere vaatjes. Daarmee is dan een kampvuur maken een stuk gemakkelijker geworden. Bruno meende dat hij nog wel ergens een kraantje had dat waarschijnlijk wel op het vat zou passen en inderdaad....'s middags kwam-ie terug met een kraantje dat perfect paste. Samen hebben we 8 vaatjes van 5 liter gevuld. Het metalen vat is nog niet helemaal leeg, maar de vaatjes waren op!
Aan het eind van de middag hebben Vera en ik samen nog het gisteren gevonden hek richting moestuin gesleept en provisorisch vastgezet op de plek waar Vera 'm wil hebben. Morgen ga ik dat wat beter bevestigen en dan kan er wat tegen aan gaan groeien. Vera denkt aan komkommers!
---- Woensdag(middag), 30 maart 2022
We gaan een dagje eerder naar huis dan gepland. Ook hier wordt (natte) sneeuw verwacht en dan kun je niet veel anders dan binnen zitten of een of andere stal gaan opruimen. En in dat laatse heb ik geen zin (meer). Dus vanavond vertrekken we bijtijds richting Nederland. We hebben in ieder geval deze periode prachtig weer gehad en een hoop kunnen doen. Nu even thuis weer bijkomen! 😄
