donderdag 28 december 2017

Voor de laatste keer dit jaar in Frankrijk!

---- Donderdag, 28 december 2017

Hè hè....we zijn eindelijk weer in Frankrijk. Het is al weer een behoorlijke tijd terug dat we hier waren. Dat was in september met Rob en Anita toen we begonnen zijn met de nieuwe werkplaats in de hooischuur. Ik ben nog wel een weekendje tussendoor geweest om de boel even te checken en winterklaar te maken, maar dat was het dan ook wel.

In november zijn we met Pieter, Rob en Anita naar Zuid-Afrika geweest (zie weblog) waar we afgesproken hebben nog even rond de jaarwisseling over die geweldige-en-voor-herhaling-vatbare-vakantie na te praten. Morgen komen Rob en Anita en Pieter komt zaterdagavond. Dan is de 'Big Five' weer bij elkaar om wellicht al over nieuwe vakantiebestemmingen te praten. De naam die we onszelf hebben gegeven vonden we zeer toepasselijk voor Zuid-Afrika en niet alleen omdat we daar ook 'bigger' zijn geworden ;-).

In dat heen-en-weer-weekendje heb ik wel alvast de van afval- en resthout gemaakte kerstbomen en kerstster opgehangen om toch nog een beetje de kerstsfeer te proeven. Je gaat immers na Kerst geen kerstboom meer opzetten!


Omdat het al donker was toen we aankwamen konden we geen volledige terreininspectie doen, maar toen ik de garage inging stond me een nare verrassing te wachten: 'lekkage in de garage'.

Ik vermoed dat er een kapotte dakpan is waardoor het regenwater via het garageplafond naar beneden komt. Het valt gelukkig nèt naast de werkbank, maar gezien de hoeveelheid is snelle reparatie noodzakelijk. Morgen dus maar even een kijkje nemen. Gelukkig (?) wordt er regen verwacht, dus dan moet de lekkage snel op te sporen zijn.

---- Zaterdag(ochtend), 30 december 2017

Ik ben weer veel te vroeg uit bed, ondanks dat we daar gisteren pas laat indoken....het was weer supergezellig!

Rob en Anita waren er gisteren omstreeks 17 uur. Ze hebben er vrij lang over gedaan omdat ze naast files in Nederland ook veel regen en sneeuw onderweg hadden.
Ook hier heeft het zo'n beetje de hele dag geregend met soms een hagelbuitje. De weggetjes zijn in kleine riviertjes of modderpoelen veranderd en het terrein is zompig. Het stormt momenteel ook best pittig. Niet echt lekker dus!

Ik heb gisteren in de hooischuur de ladder tegen de garagemuur gezet en met een bouwlamp gespeurd naar de lekkage. Je verwacht een duidelijke plek in het dak te vinden, maar ik kon niet meer ontdekken dan dat er in een dakpan een gaatje zit waardoor steeds een druppeltje naar beneden komt. Voor mijn gevoel verklaart dat niet zomaar de enorme plek in het houten plafond en de snelheid waarmee de emmer gevuld is en omdat ik behoorlijk beperkt ben in mijn bewegingsvrijheid vanwege rugklachten kon ik niet zelf tussen de balken door over het muurtje klimmen om het dak nader te inspecteren. Rob gaat me daarbij vandaag helpen....of beter gezegd: ik ga kijken hoe Rob het doet :-).

Eerst maar eens wachten tot de anderen ook hun ogen open doen....

---- Zaterdag(avond), 30 december 2017.

Toen de rest wakker was en we ontbeten hadden zijn Rob en ik even een kijkje gaan nemen boven de garage. We hebben in ieder geval 1 dakpan ontdekt die vermoedelijk een van óf de enige boosdoener was. We hebben ook geconstateerd dat de panlatten gewoon helemaal op zijn. Sommige verpulverden al bij het aanraken. Even de boel provisorisch gerepareerd en afwachten tot het weer gaat regenen. Dan pas kunnen we zien of het inderdaad geholpen heeft. Helaas ziet het er wel naar uit dat we komende zomer een flinke klus hebben: het dak vernieuwen.

Hoewel ik er aanvankelijk helemaal geen zin in had zijn Rob en ik na het boodschappen doen begonnen met het aanleggen van de electriciteit in de nieuwe werkplaats. Gelukkig had ik onlangs al een hoop ingeslagen bij Hornbach, dus de spullen had ik.

Misschien of eigenlijk waarschijnlijk gaan we morgen weer door....we zijn allebei niet zo van het stil zitten :-).

Pieter heeft laten weten dat het hem helaas niet lukt vanavond al te komen....hij is te druk met werkzaamheden die nog voor het nieuwe jaar af moeten. Ook moddert hij wat met zijn gezondheid en hoewel hem afgeraden is auto te rijden gaat Pieter (synoniem aan eigenwijs!) morgen in de middag toch rijden. Hij komt dan ergens begin van de avond aan, dan gaan we oudjaar vieren en dus een tikkie laat naar bed en dan vertrekt hij de volgende dag weer richting huis omdat 'de zaak weer open moet'.

---- Zondag, 31 december 2017

Ik was vanmorgen weer bijtijds wakker en moest dus behoorlijk lang wachten voordat er 'leven in de brouwerij' kwam. Na het ontbijt ben ik eerst even gaan kijken of onze dakpannenactie zijn vruchten heeft afgeworpen en voor zover ik het kon zien was dat inderdaad zo. Althans op die plek! In de hoek achter in de garage stroomt het nog net zo hard naar beneden, maar dat was al langere tijd zo. Nieuwe dakbedekking is dus helemaal niet overbodig! De zomerklus is dus bekend!

Rob en ik zijn daarna weer verder gegaan met de elektra in de hooischuur. Er kwam nog een enorme regen- en hagelbui over en de harde wind jekkerde het tussen de dakpannen door op onze hoofden.

Vera bedacht om 11.45uur opeens dat ze crème fraiche was vergeten en dat dat ab-so-luut nodig was.... En dan moet je meteen als-de-sodemieter de auto in en met een noodvaart naar Hesdin, wetende dat de Carrefour maar tot 12 uur open is en niet wetende dat er extra lange openingstijden waren omdat het morgen Nieuwjaar is. Gelukkig maar....wij hadden dus crème fraiche!

De weggetjes waren nog helaas nog net zo onbegaanbaar als gisteren.... Wat een regen!






Omdat bij Oud en Nieuw oliebollen en appelflappen horen hebben we Anita, die zichzelf tot oliebollenkoningin had gekroond in de garage geparkeerd met frituurpan en petroleumkacheltje. Later bleek dat ze zich terecht oliebollenkoningin mag noemen....de oliebollen met in Cointreau gewelde rozijnen zijn super! De appelflappen waren anders dan verwacht, maar niet minder lekker en zeker die niet waarvan door het beslag nog een scheut Grand Marnier is gegaan :-).

Nu zitten we te wachten op Pieter die aangaf omstreeks 12.30u te gaan rijden maar omstreeks half vier nog even appte dat-ie net voorbij Utrecht was. Voor half acht verwachten we hem dus niet!

Wij wachten dus op Pieter en gaan Oud en Nieuw vieren, dus alvast 'les meilleurs voeux' en tot volgend jaar!

---- Maandag, 1 januari 2018

Alle bloglezers wensen wij langs deze weg een gelukkig en gezond 2018.

Gisteren kwam Pieter toch iets eerder dan we dachten. Hij had gezegd dat-ie vanwege zijn gezondheid een aantal keer zou stoppen en daar hadden wij zijn aankomsttijd op berekend. Pieter is niet gestopt dus kwam een half uur eerder dan verwacht. Hij bracht een aantal heerlijke wijntjes mee van 'Boschendal', de winefarm die we in november in Zuid-Afrika hebben bezocht.

De oudjaarsavond was supergezellig en niet alleen omdat de meegebrachte wijntjes snel weg waren gewerkt ;-). We hebben gezamenlijk het concept-fotoboek van Zuid-Afrika bekeken, een potje gesjoeld en plannen gemaakt voor de volgende trip. Na wat over-en-weer gediscussieer of we nu wel of niet de trans-Siberië-express of toch maar iets 'eenvoudigers' zouden gaan doen, zijn we uiteindelijk blijven hangen op een rondreis Schotland waarschijnlijk gecombineerd met Engeland. En als het helemaal meezit pakken we dan Ierland ook nog even mee. Rob gaat zich oriënteren en omdat Vera en ik dit jaar in oktober nog een keer naar Zuid-Afrika gaan wordt de Schotland-Engeland-Ierland-trip niet eerder dan 2019.


Pieter is vanmorgen al weer tegen 11.30u vertrokken en Rob en ik zijn ongeveer gelijkertijd de hooischuur in gegaan om de electriciteit af te maken. Dat is uiteindelijk allemaal afgekomen op één leiding na die ik later nog trek naar de tractoropslag voor de druppellader, zodat de zekerheid dat Betsy meteen start wanneer ik het wil, groter is :-).

Al met al is er dus weer een behoorlijke klus geklaard....

---- Dinsdag, 2 januari 2018

Rob en Anita zijn vanmorgen rond 10u vertrokken. Omdat het eindelijk droog was ging Vera even de tuin in en omdat ze kruiwagens nodig had, die ik een tijdje terug volgestouwd had met te kloven hout, moest ik die dus wel even leegmaken. En zo stond ik dus even later 3 kruiwagens houtblokken te kloven.

's Middags ging het weer regenen en ik dacht nog even om die ene leiding voor de druppellader te trekken en ik toog daarvoor naar de hooischuur. Gelukkig ging daar die bui van werklust weer snel voorbij :-). De rest van de middag hebben we 'hangend' binnen bij de houtkachel doorgebracht.

zondag 17 september 2017

Twee weken najaarsvakantie en de nieuwe werkplaats....

---- Zondag, 17 september 2017

Zondag is voor ons een ongebruikelijke dag om richting Frankrijk te gaan, maar onze gasten vertrokken pas vanmorgen. Omdat ze een dagje langer bleven konden ze hier nog de verjaardag van hun schoonzoon vieren.

Wij zaten dus vanmorgen om 8.40u in de auto en kwamen even na 13u aan. Het was prachtig weer, windstil en haast geen geluid te horen. De rust overviel ons gewoon. Helaas hebben onze gasten 2 weken slecht weer gehad: storm en heel veel regen. Dat was ook te zien aan het zwembad. Het waterpeil was met zeker 10 cm gestegen en stond tot aan de rand. Het kan dus nog meer zijn geweest, maar dat was al over de rand weggelopen natuurlijk.

Vera stoof praktisch meteen naar de druivenstruik in de hoop dat er nog genoeg druiven aan zaten om druivensap van te maken. Ze heeft onlangs bij een kennis zelfgemaakt druivensap gedronken en dat vond ze zo lekker dat ze dat zelf ook wilde maken. De vogels hadden al behoorlijk huis gehouden maar er zat nog genoeg aan om zelf wat te brouwen. Ze had daarvoor van een kennis een speciale ketel geleend. In no time stond deze moderne Madam Mikmak in de ketel te roeren en een druivenbrouwsel te brouwen. Resultaat: 1 liter druivensap wat ze heel toepasselijk in wijnflessen heeft gedaan ;-).

Daarna hebben we een rondje tuin gedaan op jacht naar vlierbessen, want Vera kreeg de smaak te pakken en wilde dus ook nog een vlierbessensapje maken. Daarvoor was het helaas te laat. Geen vlierbes meer te vinden.

Door de storm is er een grote tak van de walnotenboom afgebroken en de vroege herfst heeft er voor gezorgd dat er al heel wat walnoten te rapen zijn. Vorig jaar waren er heel veel maar ze waren vooral klein en omdat we toen net even te laat waren lagen de meeste al te smetten op de grond. Nu liggen er mooie grote walnoten....tot nu toe al een vergiet vol.

Vera heeft de planten in de bakken een beetje onder handen genomen en de klimroos voor het huis opgebonden. Ik ben begonnen met 'ontmantelen' van het zwembad....alle slangen eraf en de stop eruit zodat het kan leeglopen.

Verder hebben we niets noemenswaardigs gedaan, maar we hebben nog wel lekker een tijdje op het zonneterras van de najaarszon genoten en natuurlijk met een druivensapje, maar wel in een andere variant dan die Vera vanmiddag heeft gebrouwen :-).

Onze gasten hebben als aandenken een kippetje achtergelaten dat we uiteraard bij de verzameling kippen op het zonneterras hebben gezet.

---- Maandag, 18 september 2017

Over vandaag valt wat klussen betreft niet veel te vertellen.... Het was regenachtig en ik kon me er niet toe zetten iets zinnigs te gaan doen. Wel heb ik nog wat zwembadspullen opgeruimd, wat eigenlijk niet meer was dan verplaatsen vanaf het zwembad naar het achterterras om het daar schoon te maken. En dat laatste is ook nog niet gedaan :-(. Morgen lijkt het weer wat beter te worden, dus wie weet!

Vanmorgen was ik (te) vroeg wakker en als snel bleek ik net als gisteravond problemen te hebben met internettoegang op mijn laptop. Vreemd, want de tablets doen het gewoon wel via wifi. Ook de gasten hebben aangegeven dat ze soms wel en soms niet op internet kwamen. Uren ben ik bezig geweest om naar de oorzaak te zoeken en uiteindelijk had ik zo'n beetje alles geprobeerd: het modem van 10 seconden tot 10 minuten uitgezet, een UTP-kabel tussen modem en laptop aangesloten, op anti-virussen gescand, enz. enz. De melding die ik steeds kreeg was dat de DNS-server niet bereikbaar was en dat een VPN-verbinding niet tot stand kon worden gebracht. Het omvangrijke en prijzige anti-virus-pakket bood mogelijkheden alle apparatuur die zich in het netwerk bevonden te scannen. En toen bleek dat er één apparaat niet goed geconfigureerd was (?). Vreemd, want alle modem-achtige apparaten staan er al een redelijke tijd en niemand heeft toegang tot de configuratie. Omdat bij het niet goed geconfigureerde apparaat een modem stond afgebeeld ging ik er van uit dat het om het modem van de provider Orange ging. Op een gegeven moment besloot ik Bart maar te bellen omdat hij er gewoon veel meer verstand van heeft. Toen ik alles oplas wat het anti-viruspakket oplepelde en de mogelijke boosdoener (Linksys) noemde, wist Bart meteen dat het om het modem op zolder ging, dat we een paar jaar terug hebben geplaatst om het bereik van wifi te vergroten. Toen ik dat modem uitschakelde bleek internet meteen weer toegankelijk en natuurlijk heb ik het nog een keer geprobeerd door het weer aan te zetten, maar het ziet er naar uit dat het modem richting 'la poubelle' gaat. Het zou fijn zijn als de modemfabrikanten de echte bereikbaarheid beloven in plaats van 50 meter wat dan niet meer dat 15-20 meter blijkt te zijn! Dan kon ik met één modem het hele huis bereiken.

Vera is nog even een tijdje in haar atelier bezig geweest èn....we hebben vanmiddag toen de zon even stevig zijn best deed op het zonneterras tussen de kippetjes haar gisteren gemaakte brouwsel gedronken en ik moet zeggen....prima! Geen toegevoegde smaak- en kleurstoffen en suikers....gewoon puur natuur uit eigen tuin!

---- Dinsdag, 19 september 2017

Vandaag was het zonnig en er was praktisch geen wind. Heerlijk najaarsweer dus. Ik heb de zandfilter en zwembadverwarming naar de grote stal gezeuld (met kruiwagen!) om daar te overwinteren. Het was zo niet de bedoeling, want ik wilde deze week het zwembadhuisje maken, maar zelfs als ik er nog aan begin....af komen doet het niet :-(. Eerst moet de enorme berg hout die in de hooischuur ligt weg gewerkt worden in een plafond en muur in de hooischuur. Gelukkig krijg ik daarbij hulp van Rob en Anita die vrijdagavond komen en een klein weekje blijven om te beulen.

Morgen hoop ik het zwembad schoon te spuiten met de hogedrukreiniger en dan kan dat ook opgeborgen worden.

Ik heb alvast wat bomen in het bos met gele verf gemarkeerd zodat Bruno en Florian die van de winter kunnen omhalen. Ik heb ook nog wat kruiwagentjes hout uit de houtopslag in het bos gehaald. Enerzijds om de houtvoorraad achter het huis aan te vullen en anderzijds om wat ruimte te creëren voor als Bruno en Florian inderdaad bomen gaan kappen. Gezien het aantal bomen dat ik al heb gemarkeerd denk ik dat zeker het linkerdeel van de bos-houtopslag leeg moet. Dat worden dan nog heel wat kruiwagens, maar ik denk dat het een keer klus voor Betsy wordt. Een probleem is alleen dat ik zoveel hout ook niet achter het huis kwijt kan....

Verder was het een gewoon dagje: Vera heeft wat tuinwerk gedaan en een tijdje in het atelier doorgebracht. Zo af en toe zie ik haar heen en weer schuifelen tussen atelier en garage waar geheid spullen van mij 'even' geleend worden :-),

Vanmiddag kwam vrij onverwacht Bruno nog even het gras maaien. Ik had van de week al gezien dat hij de zitmaaier van een nieuw wieltje op de maaibak had voorzien en ook de bosmaaier had hij van  nieuw draad voorzien. Toch wel handig zo'n mannetje-dat-van-alles-kan ;-).

---- Woensdag, 20 september 2017

Het zwembad heb ik vandaag niet schoon gespoten zoals ik van plan was. Het weer was er ondanks de betere verwachtingen, niet naar. Bewolkt en af en toe een klein regenbuitje. Vanmorgen ben ik dus maar eerst naar Jean Etienne Fauquet (van de zitmaaier!) gegaan om de kleine rekening, die ik gisteren van Bruno gepresenteerd kreeg, te betalen. De rekening was voor het spontaan afgebroken wieltje van het maaidek, maar garantie lijkt Jean Etienne niet echt te kennen. Voor een bedrag van € 21,- ga ik niet moeilijk doen maar het is wel wat bedenkelijk. Ik heb gelijk de kettingzaag meegenomen omdat dat ding de laatste tijd wat kuren vertoont, met name bij een warme start. Ook Bruno kwam er niet uit en had opgeschreven wat er volgens hem aan de hand was. Jean Etienne haalde nonchalant zijn schouders op en trok aan het koord en natuurlijk startte het kreng meteen. Uiteindelijk kreeg ik een 'eenvoudige' instructie mee: bij een warme start moet ik 2 hendels inknijpen, een ander hendeltje helemaal naar beneden doen, dan de hendels loslaten, het andere hendeltje vervolgens een standje terug omhoog doen en dan weer aan het koord trekken :-). Niet echt mijn ding!

Ook omdat het weer niet al te best was heb ik een hoop kruiwagens hout gehaald, gekloofd en opgestapeld. Ik had natuurlijk Betsy daarvoor van stal kunnen halen, maar op zich is dat ook best een hoop en zwaar werk, zeker als de aanhanger er achter moet, een hoop gemanoevreer in het bos, alles in je eentje inladen, terug rijden naar de hooischuur, achteruit de aanhanger in de hooischuur rijden, alles in je eentje er uit halen, kloven en opstapelen, de aanhanger ontkoppelen en terugzetten, Betsy weer achteruit inparkeren, enz. Kortom....zo af en toe een kruiwagentje hout halen valt dan best nog mee :-).

In de namiddag hoorde ik opeens stemmen bij het naastgelegen weiland en daar bleek Valerie met zoontje Leo en Céline te staan. Ik ben even een praatje gaan maken en ben overstelpt met de nodige nieuwtjes:
- Céline is 5 maanden zwanger en ze weet en wil niet weten of het een jongetje of meisje is,
- Valerie woont weer in het huisje (nr 2) waar Céline en Florian eerst woonden,
- Het huis tegenover ons huis (waar Valerie woonde) is verhuurd aan een vriendin van Valerie,
- Er was een schoorsteenbrand in dat huis en gelukkig ging Valerie even op de koffie en constateerde toen dat de vriendin met de baby in een stoel lag te slapen (koolmonoxide?) en hoorde een vreemd geluid dat de schoorsteenbrand bleek te zijn. Snel de brandweer gebeld en het is al met al dus goed afgelopen. Goed dat ze op de koffie ging want het had heel anders kunnen zijn,
- Er zijn dit jaar nog geen koeien drachtig. Toro, die geacht wordt die klus te klaren en waarvan de verwachtingen hoog gespannen waren, lijkt niet erg zijn best te doen :-).

Morgen komt Pascal eindelijk om de waterleiding in de kelder te repareren en de Heatlink te verplaatsen.

---- Donderdag, 21 september 2017

Vandaag is de herfst begonnen, maar hier in Mouriez leek het daar in de verste verte niet op. Prachtig weer, lekkere temperatuur, geen regen en een verwaarloosbaar windje. Kortom: een prachtige dag.

We waren laat op en dus ook pas laat in de ochtend aan de gang. Vera heeft het gebruikelijke tuinwerk gedaan, afgewisseld met atelierwerk. Ik ben maar weer hout gaan halen, kloven en opstapelen, want ik wil de linkerhelft van de houtopslag zo leeg mogelijk hebben, want we hebben besloten ook behoorlijk wat bomen te laten knotten. En dat hout moet natuurlijk wel ergens opgeslagen worden....!


Toen ik toch een beetje met de camera aan de slag ging heb ik meteen maar even de peren- en appeloogst vastgelegd. Je weet immer maar nooit of dit nog te evenaren is. De peer lijkt niet eens op een peer!



Vanmiddag om stipt 14u, kwam zoals was afgesproken, Pascal aangereden om de 2 'dringende' klussen te doen: de waterleiding repareren en de Heatlink dichter bij de thermostaat plaatsen.
Hij is begonnen met de Heatlink. Gelukkig had ik al wat voorbereid (spullen aan de kant gezet en isolatierollen weg gehaald op zolder) zodat-ie snel aan de gang kon. Goed een uurtje later hing de Heatlink op zo'n 2 meter boven de thermostaat. Als die 2 apparaten nu nog niet goed met elkaar kunnen communiceren dan weet ik het ook niet meer.

Vervolgens ging Pascal aan de gang met de lekkende waterleiding, althans de kraan die de leiding naar de waterbak voor het huis van water zou moeten voorzien. Aanvankelijk verbaasde het Pascal dat dat ding lekte want de aansluitingen lekten niet. Toch drupte de kraan. Toen Pascal een spiegeltje erbij pakte en daarmee de achterkant van de kraan bekeek bleek dat er een minuscuul scheurtje in de behuizing zelf zat. De kraan werd vervangen en daarmee was dat probleem ook van de baan.

Toen Vera en ik even achter op het terras van een kop koffie zaten te genieten bedacht Vera dat ik wel 'even' met de kettingzaag nog 2 vlierbessenboompjes en de boom/struik in de grote border om kon halen. Ik zag het al weer somber in met de kettingzaag, maar wonder boven wonder startte-ie meteen en bleef aan de gang. De drie boompjes liggen nu te wachten tot ze weggesleept worden naar de kampvuurplaats.

Aan het eind van de middag hebben we nog een tijdje in het najaarszonnetje gezeten en toen ik nog een keer ging 'tappen' heb ik vanuit de keuken mijn zonnetje in het zonnetje gefotografeerd :-).

---- Vrijdag, 22 september 2017

De weergoden zijn ons echt gunstig gezindt. Weer een schitterende dag, waar we dankbaar gebruik van hebben gemaakt. Het zwembad ligt opgevouwen, maar moet nog naar de stal worden gebracht. Het was best een stevige klus want onderin was de algengroei al aardig begonnen. Kan haast ook niet anders met een klein laagje water en het zonnetje erop. Met de hogedrukreiniger heb ik de bodem schoon gespoten en Vera zoog met de waterzuiger het water weg. Een goede 1,5 uur later was het zwembad schoon en kon worden opgevouwen. Maar dan ben je er nog niet, want alle spullen die nodig waren om schoon te maken moeten tenslotte ook weer weg gewerkt worden :-(.

Verder heb ik een behoorlijk gat geslagen in de houtopslag in het bos. De stapels achter het huis zijn mega-groot geworden en ik moet nu echt op zoek naar een andere plek om de voorraad op te slaan.

Vera heeft haar gebruikelijke ritueel gevolgd: tuin- en atelierwerk. De kampvuurplaats begint al weer aardig vol te raken en als het weer komende week meezit, gaan we nog een lekker fikkie stoken.

Rob en Anita zijn onderweg en we verwachten ze rond 21.45u. Even gezellig kletsen en borrelen en dan morgen bijtijds (?) op om aan de hooischuurklus te beginnen....:-).

---- Zondag(ochtend), 24 september 2017

Rob en Anita waren er ruim een kwartier later dan gepland. We zijn er niet achter wààr maar wel dàt ze ergens verkeerd zijn gereden :-). We zaten al snel aan de borrel en gingen een beetje laat naar bed waardoor we gisteren ook niet al te vroeg opstonden. Een eenvoudig ontbijtje, werkkleren aan en rond een uur of 10 waren we met de eerste staander bezig.

Het zat allemaal zo ontzettend mee dat voor de lunch aan beide kanten de 3 staanders stonden en 1 zijbalk gemonteerd was. Na de lunch ging het ook weer van 'een leien dakkie' met als resultaat dat tegen 5 uur alle plafondbalken ook waren gemonteerd.

Anita die zich gepositioneerd had bij de garage kon ons af en toe opkijkend van haar haakwerk, in de gaten houden ;-).

's Middags spotte ik de dames ronkend op een ligbed in het zonnetje bij het kippenhok.













Nadat we aan het eind van de middag even een drankje hadden genuttigd werd het tijd om de barbecue aan te steken. We begonnen bewust bijtijds want het koelt 's avonds snel af. Toch hebben we nog tot 20.30u, dankzij de heater, op het zonneterras kunnen zitten.

Binnen hebben we de succesvolle dag nog afgesloten met een kop koffie mét en het duurde niet lang voor de eerste (ik) naar bed ging.

Vandaag gaan we de OSB-platen bevestigen.

---- Zondag(avond), 24 september 2017

Vanmorgen omstreeks halftien kwam er 'eindelijk' wat leven in de brouwerij. We hebben afgezien van een uitgebreid ontbijt omdat we gisteravond toch wel 'behoorlijk' hebben gegeten ;-).

Dus tegen halfelf waren we weer aan de gang. Rob stond boven op het balkenplafond en pakte de OSB-platen aan die ik een stukje omhoog gooide, weer opving om ze lager vast te kunnen pakken om ze zo aan te reiken. Toen de platen opgestapeld waren gingen we beiden op de knieën om de platen vast te schroeven. Nog voor de lunch, die we vanwege het wéér schitterende weer, buiten konden nuttigen, was het plafond dicht.


Na de lunch zijn Rob en ik, om maar even iets anders te doen, het onderstel van het zwembadhuisje gaan plaatsen. Het onderstel zat al in elkaar dus we hoefden het alleen maar even naar de plek van bestemming te zeulen. Blijkbaar kunnen we goed samenwerken want ook die klus was met een dik uur geklaard. Nu moeten we even wachten tot het beton om de pootjes droog is. Dan kunnen de vlonderplanken er op.

Omdat we nog tijd over hadden en de vermoeidheid zich nog maar voorzichtigjes aandiende besloten we om nog maar te beginnen aan het houten wandje tussen de nieuwe werkruimte en de cv-ruimte. En weer ging het achter elkaar goed. Alles zat weer mee, maar tegen 5 uur vonden we het toch wel mooi geweest. Het wandje is nog niet helemaal klaar, maar als je bedenkt wat we allemaal in 2 dagen voor elkaar hebben gekregen....







---- Maandag, 25 september 2017

Pas in de middag brak het zonnetje door het wolkendek heen. Voor ons hèt moment om het kampvuur nog even aan te steken en zo hebben we tot bijna 19 uur samen met wat muggen buiten gezeten met een wijntje en wat chippies ;-).

Maar eerst hebben Rob en ik de wand in de nieuwe werkruimte af gemaakt en toen dat gedaan was zijn we meteen maar door gegaan met een deur. En nog een grote ook, want ja....we konden immers zelf bepalen hoe groot-ie moest worden en door een grote deur kunnen nu eenmaal grote dingen....en dat lijkt handig. Dus....een grote deur: 105 bij 241 cm :-).

Helaas was het meer, véél meer werk dan we aanvankelijk dachten. Hadden we het raamwerk helemaal pas gemaakt waren we prompt vergeten dat we nog een afwerklat zouden plaatsen in de sponning. Dus....deur weer uit elkaar, alles wat inkorten, weer in elkaar schroeven en wederom passen. Uiteindelijk is het helemaal in orde gekomen en het zou goed kunnen dat de 'foutjes' die we maken door vermoeidheid komen :-).




De avondmaaltijd bestond uit een heerlijke pastamaaltijd door Vera in elkaar geknutseld. De afsluiting was weer....het lijkt wel een gewoonte te worden....koffie mét! :-)

---- Dinsdag, 26 september 2017

Vanmorgen waren Rob en ik al weer bijtijds bezig. Eerst hebben we de steigerplanken op het onderstel van het zwembadhuisje geschroefd. Buurman Francis kon zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en klom over het prikkeldraad om even een praatje te maken. Toen-ie wist wat we daar zoal aan het timmeren waren was het snel goed en taaide-ie weer af.

Daarna zijn we op het voorerf de voor- en achterkant in elkaar gaan knutselen en we hebben het daar zoveel mogelijk al in elkaar gezet, omdat de zaagtafel nou eenmaal daar staat. Het betekende wel dat we daardoor een behoorlijk zware sjouwklus kregen. Voor- en achterkant zijn nu geplaatst en het zwaarste werk lijkt daarmee gedaan. Natuurlijk moeten er nog deuren in en een dak op en ook de electriciteit moet weer opnieuw worden aangelegd.

Van voren gezien komt de zandfilter links onderop te staan en de zwembadverwarming daarboven. Onder wordt het afgesloten maar wel toegankelijk met een luik of een deurtje zodat ik de zandfilter kan bedienen. De warmtepomp staat gewoon in de open lucht, maar wel met een overkapping erboven.

De 'grote' ruimte krijgt 2 openslaande deuren. In de winter kan het zwembad daar worden opgeslagen en zomers kan het als kleedruimte dienst doen.

Morgen gaan we een dagje niet klussen maar gaan we naar de Grotten van Naours, althans....als Anita die al een paar dagen last heeft van een griepje zich daartoe in staat voelt.

Deze grotten werden aan het eind van de 19e eeuw ontdekt en dienden als schuilplaats en vluchtroute voor de lokale bevolking. Deze grotten konden ongeveer 2600 personen en bijbehorend vee huisvesten. Er zijn 300 kamers (voor elke familie één), kruispunten, stallen, putten, schoorstenen en een kapel. In de Tweede Wereldoorlog dienden de grotten als hoofdkwartier voor de Duitsers.

---- Woensdag, 27 september 2017

Anita voelde zich goed genoeg om een dagtripje te maken, dus werd het vandaag ons 'dagje uit'. We vertrokken bijtijds naar Naours, ongeveer een uurtje rijden. Wat het weer aangaat leek het wel hoogzomer, maar het is natuurlijk al eind september dus het was overal rustig. Eenmaal aangekomen bij de grotten kregen we een audio-apparaat mee waarmee heel helder in het Nederlands (Vlaams) werd uitgelegd wat we zoals te zien kregen. Het is eigenlijk niet te bevatten hoe mensen in vroegere tijden in staat waren zoveel ondergrondse gangen en kamers op 33 meter diepte te maken en het kon ook nog verwarmd worden door grote vuren. De rook werd op ingenieuze wijze afgevoerd tot onder een molen, zodat de vijand geen rookpluimen zag waarmee de locatie verraden zou worden. Hoe het de molenaat verging vertelt het verhaal niet....:-)

Hieronder een aantal foto's die een indruk geven...












Nadat we op het terras nog even een afsluitende kop koffie hadden gedronken besloten we nog even door te rijden naar Amiens, om daar de grootste kathedraal van Noord-Frankrijk, de Notre-Dame, te bezoeken.

Omdat het lunchtijd was geworden zochten we een leuk terrasje op langs de rivier 'De Somme' die dwars door Amiens loopt.  Daar hebben we heerlijk gegeten....de rosé en witte wijn werd in een plastic tasje gevuld met ijsklonten op tafel gezet om het koel te houden. Na de lunch zijn we door oude straatjes richting de kathedraal gegaan en na de bezichtiging zijn we weer op huis aangegaan, om daar nog even op het terras een kop koffie (ja ja....dat doen we daar ook wel eens :-)) te drinken.






---- Donderdag, 28 september 2017

Anita en Rob zijn vanmorgen weer naar huis gegaan en zijn intussen goed aangekomen.

Het heeft vannacht behoorlijk geregend en ook vanmorgen was het miezerig weer dus een goed moment om in de hooischuur de spantjes voor het zwembadhuisje te zagen en in elkaar te zetten.

Toen 's middags het najaarszonnetje erbij kwam heb ik de spantjes gemonteerd en ben daarna meteen door gegaan met de dakplaten.

Omdat ik geen puf meer had om de shingles op het dak te spijkeren heb ik nog maar wat rabatdelen op de kopse kant gezet. Om te voorkomen dat de dakplaten nat worden voordat de shingles erop liggen heb ik er voor de zekerheid maar een zeil over gedaan. Morgen ga ik weer verder.

In het najaarszonnetje hebben we nog even een wijntje op het zonneterras gedronken....ons realiserend dat we het ontzettend getroffen hebben met het weer....

---- Vrijdag, 29 september 2017

Over vandaag valt niet veel te vertellen....de vermoeidheid begint toe te slaan. Vanmorgen miezerde het af en toe wat, maar ik heb nog wel wat geknutseld aan het zwembadhuisje. Het was best nog wel een hoop werk, maar er valt weinig van te zien. De 2 lange zijden hebben al een afwerklatje langs het dak en ook een van de kopse kanten is dicht op de punt onder het dak na. Om wat stabiliteit te krijgen heb ik alvast een schoor in een van de zijkanten gezet. Toen ik met de afwerklatjes voor de kopse kant begon, merkte ik al dat het 'niet lekker' ging, dus ben ik gestopt en begonnen met wat opruimen. De overgebleven balken in de hooischuur heb ik aan de kant gelegd en opgestapeld, zodat er weer wat meer loopruimte is ontstaan.

Vera heeft de klimop aan de wegkant weer gekortwiekt en hier en daar wat bemest. Ook bij haar was de vermoeidheid merkbaar. We zijn dus bijtijds gestopt en zitten nu lekker met een wijntje bij het houtkacheltje ;-).

Morgen wordt het weer beter en wil ik de afwerklatjes afmaken en de shingles vast spijkeren.

---- Zaterdag, 30 september 2017

Het was vandaag een race tegen de klok. Het dak van het zwembadhuisje moest natuurlijk dicht, want morgen gaan we weer naar huis. En het viel nog niet mee want af en toe kwam er een buitje over en moest ik als de sodemieter het zeil weer over het huisje heen trekken. Maar goed....nadat ik de afwerklatten had bevestigd kon ik de shingles gaan spijkeren. Het is gelukt, maar helaas bleek dat ik nèt even te weinig shingles had om de nok helemaal af te krijgen, dus ik heb 'm maar provisorisch afgewerkt. Dat komt de volgende keer wel weer.

Vera is al aan het opruimen geslagen en morgen maken we de rest af. Ik ga morgenochtend eerst nog even opmeten wat ik nog aan hout (zweeds rabat) en andere dingen nodig heb voor het zwembadhuisje, de auto inladen en dan richting huis.