---- Zondag, 2 april 2023
Vanmorgen zijn we een half uurtje later vertrokken dan we normaliter doen. Het was halfelf toen we 'eindelijk' konden gaan rijden. Het was even puzzelen om alles wat we mee wilden/moesten nemen in de auto en aanhanger te proppen. Gelukkig was het rustig op de weg, hadden we geen regen en met de korte koffiebreak in België stonden we al met al 5 uur later op ons erf.
We waren natuurlijk nieuwsgierig hoe het er allemaal bij stond. Helaas bleek niet alles meer te staan, zoals we het vorige keer achterlieten! Het eerste waar ik op uitkeek waren de witte spiezen in de heemtuin, bovenaan het restant van een boomstam. Er moest dus wel een aardig stormpje overgewaaid zijn. Zo'n boom kan natuurlijk verschillende kanten opvallen, maar dat-ie nou net boven op de anderhalve week geleden geplaatste rozenboog moest vallen, is wel erg zuur. De rozenboog heeft waarschijnlijk meteen zijn beste tijd gehad.😒 En....ik heb weer een kloofklus!
Verder was de windhaan op het kippenhok aan flarden gewaaid en ook het betonnen beeldje bovenaan de helling in de vogeldrinkbak heeft een duikvlucht gemaakt. Die ligt nu dus in tweeën.
Vorige keer zagen we al dat de windhaan, die van betrekkelijk licht materiaal was gemaakt, het moeilijk had de harde wind te trotseren. Hij heeft de laatste storm dus niet overleefd, maar gelukkig hadden we voor de zekerheid al een nieuwe, gietijzeren, aangeschaft. De makers ervan zijn echter een beetje onzorgvuldig geweest met het gieten ervan, dus het past niet helemaal goed in elkaar. Het kan maar op één manier en dan kloppen de windrichtingen niet. Ik zal dus eerst wat moeten aanpassen voor ik 'm kan plaatsen.
---- Maandag, 3 april 2023
Vandaag hadden we veel zon, maar ook veel en koude wind. Maar met een trui aan en als je bezig bent was het prima te doen.
Aan het begin van de middag kwam Bruno langs op zijn quad met aanhangertje en daarin de gebruikelijke kettingzagen. Zaterdag is hij even een kijkje komen nemen omdat het donderdag en vrijdag behoorlijk heeft gewaaid. Volgens Bruno windvlagen van 110km/u. Hij ging er al van uit dat ik 'm toch zou vragen de boom weg te werken. Toevallig was ik dat dit keer niet van plan, maar achteraf was ik er toch wel blij mee. Scheelt een hele hoop werk.
De op de grond liggende stam die met de takken de rozenboog heeft geraakt was gemakkelijk weg te werken. Bruno zaagde de takken af en ik gaf die een slinger het gras op, zodat ze niet meer in de weg lagen. Ik had van te voren gevraagd of Bruno enigszins voorzichtig wilde zijn met de al opkomende planten. Ik snap dat het niet altijd gemakkelijk is, maar na de eerste passen was-ie dat al weer een beetje kwijt! 😒
Van de nog staande stam hing een van de zijtakken in een andere boom vast, dus toen Bruno ging zagen en de boom aanstalten maakte om te kieperen kwam-ie plotseling mijn kant op. Ik moest maken dat ik wegkwam.
Vera heeft de meegebrachte geraniums opgepot in de hangbakken aan de voorkant van het huis. Dit jaar zijn ze lila. Het is even wennen want normaal hebben we altijd rode, maar die waren er niet dus moesten we wat anders. Hier zullen we ook wel aan wennen. Aan de stal naast de oprit zijn de bakken voorzien van roze geraniums, die we als hanggeranium gekocht hebben maar hier staande blijken te zijn.
---- Dinsdag, 4 april 2023
Vandaag was weer een superzonnige dag! We konden 'm afsluiten met een wijntje op het kippenterras. 😉 Maar voor het zover was....
Ik heb eerst de plinten nog een keer geschilderd en dat moest natuurlijk drogen voor ik kon gaan behangen. Terwijl Vera intussen al in de tuin bezig was met allerlei dingen verplanten, zaaien, opschonen, enz. heb ik het achterterras met de gasbrander van onkruid ontdaan.
Vera is met haar tuinklusserij de hele dag doorgegaan. Ik kon 's middags beginnen met behangen. In zo'n oud huis is alles schots en scheef, dus dan kom je wel wat vervelende stukjes tegen. Ik ben niet verder dan anderhalve wand gekomen, maar ben daar wel tevreden over. Althans dat wàs ik. Toen Vera even ging 'inspecteren' zag ze dat de eerste 3 banen onderop een beetje wijken. Dat is natuurlijk mijn fout, maar ik heb het gewoon niet gezien met plakken. Kan zijn omdat ik in mijn eigen schaduw zat te werken, maar dat maakt het niet anders. Ik ben in staat om het opnieuw te doen, als ik tenminste genoeg behang daarvoor heb. Vera stelt voor wat verf te mengen en de boel een beetje aan te tippen. Als dat werkt dan is het mooi en anders behang ik gewoon weer een stuk opnieuw.
Morgen moet de slaapkamer afkomen, want morgen aan het begin van de avond rijden Joke en René (zus en zwager) deze kant op om gezellig met ons een aantal dagen door te brengen. Tweede Paasdag vertrekken ze weer naar Nederland en dan wachten wij vervolgens op Ruud en Marja, die tot de zondag daarop blijven.
We gaan dus weer gezellige dagen tegemoet en het weer lijkt ons gunstig gezind te zijn.
---- Woensdag, 5 april 2023
Vannacht heeft het gevroren, dus vanmorgen was het weer behoorlijk koud. Gelukkig kwam de zon er snel bij en de rijp was daardoor in no time verdwenen. De temperatuur liep behoorlijk op, zodat we aan het eind van de middag nog even een halfuurtje in de ligstoelen èn in het zonnetje konden uitblazen. Dat was ook wel nodig want we hebben vandaag weer (te) veel gedaan. 😀
Ik ben natuurlijk verder gegaan met het behangen van de slaapkamer. Die is nu klaar op een klein detail na: de wijkende naadjes in het behang. Vera heeft wat acrylverf gemengd maar het blijkt erg lastig de juiste kleurencombinatie te vinden zodat het niet opvalt. Nu zijn de naden nog iets te donker en we gaan nog een nieuwe poging wagen, maar dat komt nog wel. De slaapkamer ziet er in ieder geval weer keurig netjes uit.
Na de winter en het geklus in huis is een grondige schoonmaakbeurt nodig. Vera heeft zich daarmee bezig gehouden en dat was een behoorlijke kluif.
Het zeil dat de tafel op het kippenterras tegen de winter heeft beschermd ligt weer opgevouwen in een van de stallen. De stoelen staan om de tafel en ook de verwarmingslamp heb ik weer terug gehangen.
Zo langzamerhand begint het er allemaal weer 'leefbaar' uit te zien.
---- Vrijdag, 7 april 2023, Goede Vrijdag
Joke en René reden wat eerder dan wij verwachtten het erf op. Even over 22 uur. Het was allemaal redelijk rustig op de weg, dus ze konden lekker doorrijden. Vanzelfsprekend hebben we enige tijd bijgepraat met een wijntje en hapje, dus we gingen wat aan de late kant naar bed.
Gistermorgen regende het, dus we konden niet al te veel buiten doen. We hebben met zijn tweeën een tijdje staan kloven dus de berg is in ieder geval weer een stuk kleiner.
Het hout dat ik uit Nederland mee had genomen is bestemd voor de vervanging van het afdak achter de hooischuur. De dakhelling bleek net onvoldoende waardoor met een stevige regenbui het water tussen de dakpannen door lekte. Met René had ik al afgesproken dat we dat afdak deze dagen zouden gaan vervangen. Ik had daarvoor nog wel panlatten nodig en die hebben ze hier van 5 meter. We moesten dus sowieso met de aanhanger, maar om zulke lange latten te kunnen vervoeren moesten we nog wel even een opbouw op de aanhanger maken, zodat de latten boven de auto uit zouden komen. Via de déchetterie waar we de kapotte grote glijbaan hebben gedumpt, zijn we voor de panlatten naar de Chrétien in Auxi-le-Chateau gereden. Met de licht zwiepende panlatten zijn we rustig aan weer naar huis gereden. Daarna hebben we niet meer geklust.
Na het eten zijn we aan tafel blijven hangen en hebben we een aantal potjes gespeeld met het Keezenspel. Pas tegen enen gingen we naar bed, dus vanochtend was het weer aan de late kant voor we helemaal up and running waren.
René en ik zijn eerst naar de Gamm Vert gereden om bevestigingsmateriaal voor de nieuwe palen van het afdak te scoren. En natuurlijk....die hadden ze niet! Ook beton was nergens te vinden. We zijn dus maar naar de sinds kort hetende 'Mon Brico' gegaan, waar ik al vaak misgegrepen heb. En jawel hoor, weer misgegrepen! Er waren wel 2 paalhouders van het juiste formaat, maar behalve dat ik er 4 nodig had, was er een helemaal scheef op de onderplaat gelast. Beton hadden ze wel: 1 zak en ik wilde er minimaal 3 hebben! Met de smoor in zijn we dus onverrichterzake weer naar huis gegaan. Met het afdak konden we dus niet beginnen en om toch wat te doen hebben we het kampvuur aangestoken en hebben de nog her en der liggende takken van de omgewaaide boom in de fik gestoken. Het houten geraamte waar de grote glijbaan aan hing stond er nog en we waren niet van plan die weer met een nieuwe glijbaan op te tuigen. Dus na een paar ferme trappen lag-ie op de grond en was-ie makkelijk te slopen. Hij is meteen het houtvuur opgegaan.
Daarna hebben we nog even zitten dubben hoe we nu verder moesten met het afdak. We besloten 'm toch maar alvast te slopen en dan gaan we morgen naar de BigMat (ook een bouwmaterialenhandel) in de hoop dat ze daar in ieder geval wel beton hebben.
Het slopen ging gelukkig voorspoedig. Vera was in de tuin met allerlei dingen bezig en Joke, René en ik hebben het afdak helemaal ontmanteld. De dakpannen liggen op stapels tegen de hooischuur. Al het hout heb ik met de kettingzaag doorgezaagd in hapklare brokken die meteen werden afgevoerd naar het kampvuur.
---- Zondag(ochtend), 9 april 2023, 1e Paasdag
Gistermorgen zijn René en ik naar de BigMat gegaan om beton te scoren. Ik ben er ooit eerder geweest en toen hadden ze niet wat ik zocht. Ik vond het niet 'mijn' winkel, dus daarna ben ik er nooit meer geweest. We hebben even een rondje gedaan en zowaar zagen we paalsteunen (verstelbare zelfs) waarvan we er 4 hebben meegenomen. Ook beton was voorradig, maar helaas geen snelbeton. We hebben toch maar 3 zakken (van 35kg) meegenomen. Dan duurde het drogen maar iets langer vonden we.
Omdat het drogen van het beton nog wel even kon duren zijn we de plekken waar de draagbalken komen wat beter gaan inspecteren. Waar ik al bang voor was bleek waarheid: de paal waarop de horizontale balk ligt (waar de draagbalken weer op moeten komen) was praktisch helemaal rot, vermoedelijk door lekkage en regeninslag. Er zat niets anders op dan die te vervangen. Zo'n rot stuk weghalen was natuurlijk geen probleem, maar iets vinden om het te herstellen weer wel. Gelukkig heb ik de balken van de jaren geleden gesloopte kotjes bewaard, maar helaas bleek daarvan niets geschikt....of te krom of te kort.
We hebben er voor gekozen om dan maar nieuwe balken te nemen die ik nog over had van de jaren terug gemaakte nieuwe werkplaats.
Onder de paal waar de regenpijp aan bevestigd is moest eerst een (steun)stuk komen, want die paal was altijd al korter omdat die destijds met het vervangen van het grote afdak, aan de nu verwijderde rotte paal bevestigd was. Daarna konden we verder met de andere palen/balken. Ze waren wel breed genoeg maar niet dik genoeg, dus had ik er 2 nodig die tegen elkaar bevestigd moesten worden. Het zit allemaal weer, maar het liefst had ik het in de oorspronkelijke staat teruggebracht, maar dan had ik nog veel meer moeten vervangen en dan had ook nog een behoorlijk stuk van het hooischuurdak er eerst af gemoeten. Behalve dat ik daarvoor op het moment de juiste materialen niet had zou het ook veel te veel werk zijn. Het zit nu dus weer maar wel een beetje op de Franse manier. 😁
---- Zondag(avond), 9 april 2023, 1e Paasdag
Het was vandaag een schitterende zonovergoten dag….een cadeautje na dagen van tegenvallend lenteweer!
Halverwege de ochtend togen René en ik richting afdak-in-wording. Het beton waar de paalhouders in staan was gelukkig kneiterhard geworden, dus we konden meteen aan de palen gaan beginnen. Tegen het middaguur stonden de palen en was ook ook de horizontale draagbalk gemonteerd. Na de lunch zijn we aan de andere balken begonnen. Het was niet gemakkelijk het allemaal netjes uit te lijnen maar ook dat is gelukt en het ziet er prima uit! Met af en toe een korte koffie-of-fris-break zaten rond 17u de balken op hun plek en vastgeschroefd.
Ik heb daarna even aan het kippenterrasmomentje meegedaan maar kon niet uitstaan dat er nog geen enkele panlat op het dak lag. Dus....ik ben toch weer aan de gang gegaan en heb enkele panlatten gemonteerd en dankzij Joke die dakpannen aangaf, kon ik de eerste 2 rijen dakpannen ook nog even neerleggen. Vermoeid maar zeer tevreden met het resultaat gaf ik er daarna ook de brui aan.
Morgenochtend is het zo goed als zeker nog droog, maar 's middags is er kans op wat regen. Niet veel maar toch niet prettig om dan met het dak bezig te zijn. Dat betekent dat ik in de ochtend nog zo veel mogelijk probeer te doen en voor de rest zien we wel,
Joke en René vertrekken morgen helaas weer naar NL. We hebben ontzettend veel gedaan, genoten en verschrikkelijk veel gelachen! Morgen aan het eind van de middag of begin van de avond komen Ruud en Marja hier voor een weekje. Kan niet anders dat het dan ook weer supergezellig wordt!
---- Dinsdag(ochtend), 11 april 2023
Toen gisterochtend Joke en René waren vertrokken ben ik gelijk verder gegaan met het afdak. Nadat ik weer over de volle breedte 2 panlatten had gemaakt en bezig was met het leggen van de dakpannen, begon het wat te spetteren. Iets later ging het iets harder regenen en 'moest' ik wel stoppen, want Vera had ook koffie op het achterterras. Na de koffie wilde ik de laatste dakpannen van de 2e rij er nog even opleggen, dus ik zette de trap op zijn plek, pakte wat dakpannen, klom de trap op en wat er gebeurde weet ik niet maar ik sloeg kneiterhard met mijn hoofd en rug op de houtstapel en toen ik op de grond lag en naar mijn hoofd greep gutste het bloed tussen mijn vingers door. Vera was gelukkig op het achterterras en kwam meteen op het kabaal af. Ze heeft eerst een handdoek tegen mijn hoofd gehouden tegen het bloeden en nadat ik even was bijgekomen en merkte dat alles wat hoorde te kunnen bewegen het nog leek te doen, heeft ze me voorzichtig overeind geholpen en na een kort zitmomentje op het achterterras zijn we naar de keuken gegaan waar Vera mijn hoofd heeft verbonden. De bloederige foto publiceer ik hier niet, want dat is te onsmakelijk.
Ik ging daarna even bijkomen in de zitkamer met een kop koffie en de iPad op schoot. Na een halfuurtje of zo was het lunchtijd en heb ik nog wat gegeten. Omdat het verband dat Vera onder mijn kin had gewikkeld me hinderde en omdat het was gaan doorbloeden, moest het verband verschoond worden. Toen het eraf was en ik in de spiegel keek schrok ik me rot. Het leek me dat er wellicht wat gehecht moest worden en dat ik voor de zekerheid beter met Vera maar even naar de kliniek in Hesdin moest gaan. We zijn dus in de auto gestapt met een theedoek op mijn hoofd tegen het bloeden. De kliniek is geen gewoon ziekenhuis met een eerste-hulppost dus we zijn maar ergens neergestreken en hebben aan een voorbijganger gevraagd hoe een en ander in zijn werk ging. Hij ging iemand halen. Even later kwam een hele aardige verpleegster die ontsmettingsmiddel en verband haalde en de snee in mijn hoofd eerst met zwaluwstaartjes bij elkaar bracht en daarna de boel weer verbond. 
Ze was verbaasd dat we met de auto zelf naar de kliniek waren gekomen en volgens haar was het beter dat ik even naar een 'echt' ziekenhuis ging om een arts er naar te laten kijken. Het dichtstbijzijnde ziekenhuis staat een paar kilometer voor Berck dus dat betekende zeker een halfuurtje rijden. Toen de verpleegster bemerkte dat Vera en ik aan het overleggen waren hoe we dat moesten doen, omdat Ruud en Marja die al onderweg waren, zouden komen, vond ze dat zo onverstandig en volgens haar moest ik met 'les pompiers' naar het ziekenhuis. Bij 'les pompiers' denk je meteen aan brandweerlieden en dat klopt ook, maar hier schijnen ze ook ambulancediensten te doen. De verpleegster bestelde dus een ambulance en tijdens het wachten ging ik nog maar even naar het toilet, zelfstandig natuurlijk. Na een klein halfuur kwam de ambulance toen ik net van het toilet afkwam en ik liep meteen met 'les pompiers' mee en moest ik in de ambulance stappen. Ik dacht wel even naast de chauffeur te gaan zitten, maar dat was niet de bedoeling en voor ik het wist lag ik op de brancard....gefixeerd, met een nekkraag die heel vervelend met een scherpe rand in mijn keel sneed, met opengeknipte trui en overhemd. Ze dachten dat ik mijn rechterbovenarm wellicht had gebroken, maar dat idee had ik zelf absoluut niet. Ik liet het maar over me heen gaan met het idee dat het misschien toch wel beter was dat overal even goed naar gekeken werd. Vera ging naar huis om Ruud en Marja op te vangen en we spraken af dat ik haar op de hoogte zou houden.
Ze was verbaasd dat we met de auto zelf naar de kliniek waren gekomen en volgens haar was het beter dat ik even naar een 'echt' ziekenhuis ging om een arts er naar te laten kijken. Het dichtstbijzijnde ziekenhuis staat een paar kilometer voor Berck dus dat betekende zeker een halfuurtje rijden. Toen de verpleegster bemerkte dat Vera en ik aan het overleggen waren hoe we dat moesten doen, omdat Ruud en Marja die al onderweg waren, zouden komen, vond ze dat zo onverstandig en volgens haar moest ik met 'les pompiers' naar het ziekenhuis. Bij 'les pompiers' denk je meteen aan brandweerlieden en dat klopt ook, maar hier schijnen ze ook ambulancediensten te doen. De verpleegster bestelde dus een ambulance en tijdens het wachten ging ik nog maar even naar het toilet, zelfstandig natuurlijk. Na een klein halfuur kwam de ambulance toen ik net van het toilet afkwam en ik liep meteen met 'les pompiers' mee en moest ik in de ambulance stappen. Ik dacht wel even naast de chauffeur te gaan zitten, maar dat was niet de bedoeling en voor ik het wist lag ik op de brancard....gefixeerd, met een nekkraag die heel vervelend met een scherpe rand in mijn keel sneed, met opengeknipte trui en overhemd. Ze dachten dat ik mijn rechterbovenarm wellicht had gebroken, maar dat idee had ik zelf absoluut niet. Ik liet het maar over me heen gaan met het idee dat het misschien toch wel beter was dat overal even goed naar gekeken werd. Vera ging naar huis om Ruud en Marja op te vangen en we spraken af dat ik haar op de hoogte zou houden.
Hoe het komt dat je neus gaat jeuken als je er nou net niet bij kunt is me een raadsel maar uiteindelijk ging dat weg. Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis werd ik, nog steeds onbeweeglijk, ergens op een gang neergezet. Er liepen de hele tijd allerlei mensen langs waar ik af en toe slechts een glimp van een witte jas tussen zag. Na een hele tijd voelde ik dat ik weer naar de wc moest en toen ik dacht het niet lang meer vol te houden, kwam er opeens geen mens meer langs. Ik ben ten einde raad maar even wat kreten gaan slaken en gelukkig kwam er op een gegeven moment iemand langs die ik mijn probleem uitlegde. Ik werd vervolgens een kamertje ingereden, de verpleger kwam met 'un urinal' terug, maar omdat ik nog steeds volledig gefixeerd was, kon ik zelf niets doen. Hup....riem los, knoop los, rits open, broek omlaag en mijn slurf werd in de fles gepropt. De verpleger liep weg en zei dat ik 'gewoon' kon urineren. Nou dat heb ik geweten....liggend plassen is sowieso al moeilijk maar als je je handen niet kunt gebruiken is het ook nog een uitdaging. Daar kwam ik ook achter toen ik eenmaal begon te plassen en na een tijdje mijn buik warm voelde worden. Daarna heb ik nog een hele tijd met 'l’urinal' tussen de benen gelegen tot eindelijk de verpleger de boel weer kwam weghalen.
Weer een tijd wachten en toen kwam eindelijk 'le docteur' langs die me van alles vroeg. Er zou een MRI-scan gemaakt worden en röntgenfoto's van mijn bovenarm. Weer een tijd wachten, nog steeds gefixeerd! Uiteindelijk naar de MRI-scanner.....daarna naar de röntgenafdeling en daarna werd ik weer in hetzelfde kamertje (dat zag ik aan het plafond en de kringen die erin zaten) waar ik eerst lag, geparkeerd. Weer een tijd wachten en na zoveel uur moest ik weer plassen. Zo'n beetje dezelfde situatie (wachten, wachten, iemand roepen, urinal), maar toen ik vroeg of ik iets meer rechtop kon zitten, deed de verpleger het hoofdeinde wat omhoog waardoor ik ook gelegenheid kreeg alles netjes in 'l’ urinal' te krijgen. Net toen ik daarmee bezig was kwam 'le docteur' weer die meteen weer weg ging omdat ze zag waarmee ik bezig was. Weer een kwartiertje gewacht, maar nu met 'l’urinal' in de hand. Gelijk met 'le docteur' kwam de verpleger weer langs, die de fles meenam. De MRI-scan bleek goed dus zouden ze nu de röntgenfoto gaan maken. 'Maar die was al gemaakt' zei ik in mijn beste Frans, dus 'le docteur' vertrok weer om een en ander na te kijken en gelukkig bleek dat goed te zijn gegaan. Geen botbreuk. Eindelijk kon ik 'ontmanteld' worden. Wat een bevrijding na uren zo te hebben gelegen! Ze heeft nog even gekeken naar mijn hoofdwond, waar het mij eigenlijk allemaal om begonnen was, heeft het schoongemaakt en met 'lijm' de boel aan elkaar geplakt.
Ik mocht naar huis en toen ik mijn telefoon pakte om Vera in te seinen dat ze me kon ophalen schrok ik van de tijd. Het was intussen al 20.10u. Dat verklaarde waarom ik dorst en trek had, want in het ziekenhuis had ik niets gekregen.
Na het lange liggen had ik door de spierpijn in mijn rug wat moeite met lopen, maar ik was blij dat het weer kon! Ik moest in de wachtkamer wachten op mijn vervoer. Na een halfuurtje kwamen Ruud (want Marja en hij waren natuurlijk intussen al lang aangekomen) en Vera de wachtkamer ingelopen en zijn we naar huis gegaan. Eerst heb ik thuis wat gegeten en ben even onder de douche gestapt om het deel dat eigenlijk in 'l’ urinal' had moeten gaan, weg te spoelen.
Vannacht heb ik best redelijk geslapen, draaien ging moeizaam vanwege de spierpijn in mijn rug, maar verder lijkt het allemaal wel te gaan. De hoofdwonden moeten genezen en de grote wond zal vast een stoer litteken achterlaten. Als de spierpijn wat minder wordt, word ik vanzelf weer wat mobieler en kan ik weer wat gaan doen.
---- Donderdag, 13 april 2023
Gisteren ging het al een stuk beter met mijn beweeglijkheid. De spierpijn valt me alleszins mee. Omdat mijn benen gespaard bleven met de val, kan ik nog 'gewoon' lopen en daardoor blijf ik een beetje in beweging. Vandaag, het was zelfs mooi weer, ben ik eerst met Vera en later Ruud als achtervang, weer wat gaan doen. De dakpannen die ik maandag nog 'even' wilde doen, liggen nu op hun plek en er zijn ook 2 panlatten geplaatst. Lijkt niet veel en dat is ook zo, maar daardoor kon ik wel weer een hele rij pannen neerleggen. Zo werk ik langzaamaan naar beneden.
Intussen was Bruno ook langs gekomen om het gras te maaien. Onlangs heb ik met hem gesproken over de waterleiding die ik naar het zwembad en atelier wil hebben, niet wetende dat hij zo voortvarend te werk zou gaan dat hij in principe voor volgende week vrijdag een graafmachientje heeft geregeld, die dan 's avonds bij me wordt afgeleverd. Afhankelijk van het aantal uren wordt de huurprijs berekend. 's Maandags wordt-ie dan weer opgehaald, maar dat regelt Bruno dan verder want dan zijn we al weer thuis in NL.
Marja en Vera zijn in het atelier aan de slag gegaan met hun huidige passie: gelli-printing.
Ik wil morgen verder met het afdak en Ruud is voornemens te gaan kloven.
---- Vrijdag, 14 april 2023
Het gaat gelukkig met de dag zienderogen beter met de spierpijn, maar ik merk wel dat ik nog redelijk behoudend en voorzichtig te werk ga, maar daar is natuurlijk niets mis mee. Èn....het bezig zijn is goed tegen de spierpijn en zeker goed voor mijn humeur. 😉
De dames vertoefden vandaag weer in het atelier. Wat er zoal geproduceerd wordt heb ik nog niet gezien.
---- Zaterdag, 15 april 2023
Dat het achteraf gezien nog een redelijk lekkere dag zou worden wist ik niet, want de verschillende weerberichten waren het niet helemaal met elkaar eens. Dus voor de zekerheid ben ik vanmorgen bijtijds begonnen aan het afdak. Ik ben op af en toe koffie en een lunch na, continu doorgegaan, want ik wilde en moest het afhebben vandaag. Pas om 4 uur vanmiddag was het afdak af. Ik natuurlijk ook, maar ik ben blij en tevreden met het resultaat. Ik ga volgende week nog even op pad voor een dakgoot, want Vera wil het regenwater opvangen in een ton.
Vera en Marja hebben zich weer een tijdje in het atelier opgesloten, Ruud heeft wat hout gekloofd en een beghoorlijke berg al gekloofd hout naar de grote stal gebracht en opgestapeld.
Kortom: het was een mooie dag, met wel af en toe een beetje bewolking, soms wat frisse wind, maar uiteindelijk hebben we met z'n allen aan het eind van de middag toch een tijdje kunnen genieten van een kippenterrasmomentje. 😉
Morgenochtend vertrekken Ruud en Marja weer naar huis. Het weer wordt komende week best aardig, dus dan kan er weer behoorlijk in de tuin geklust gaan worden. Bosmaaieren is wel nodig, want het gras groeit snel en de grasranden zijn dringend aan een maaibeurt toe!
---- Zondag, 16 april 2023
Vanmorgen begon het wat mistig, maar vaak is dat een teken dat daarna mooi weer komt. En dat was ook zo: een fantastische dag!
Vanmorgen rond 10u zijn Ruud en Marja vertrokken en wij zijn daarna de tuin in gegaan om weer eens een dagje lekker buiten te werken. Ik ben begonnen met onkruid branden maar dat heeft Vera later van me overgenomen. Ik kon daardoor nog wat hout kloven en opstapelen. We hebben links en rechts wat opgeruimd en rommel verzameld dat ik deze week naar de déchetterie ga brengen. Vera heeft het kruidentuintje van onkruid ontdaan en er al vast wat nieuwe planten/kruiden in gezet.
Ze wilde graag een rijtje tegels voor en achter de zonnewijzer, zodat ze wat makkelijker in het kruidentuintje kan staan zonder planten te pletten. Ik heb dus uit een van de stallen een tiental stoeptegels opgedoken en die in het kruidentuintje neergelegd.
---- Maandag, 17 april 2023
Vandaag bleef de voorspelde zon helaas uit. De temperatuur was wel goed en er stond nagenoeg geen wind.
Vandaag stond zo'n beetje in het teken van allerlei klusjes in en rond het huis. Vera is veel in de moestuin bezig geweest en ook heeft ze veel esdoornzaailingen uit de heemtuin getrokken. Als je dat bijtijds doet gaat het nog wel, maar als je iets te lang wacht groeien ze zo uit tot boompjes.
Ik heb vanmorgen met de kettingzaag de krom gegroeide boom bij de blauwe regen aan de rand van de heemtuin, omgehaald. En omdat ik toch bezig was ook maar gelijk de iets verderop staande Els. Die hebben we jaren geleden als dun twijgje neergezet, maar uiteindelijk was-ie uitgegroeid tot een aardig boompje. De takken van andere al oudere bomen kwamen ertegenaan, dus we vonden dat-ie maar plaats moest maken.
Daarna ben ik begonnen met bosmaaieren. Dat is sowieso altijd al een pittige klus, maar mijn rug is door de val vorige week nog niet helemaal in oude conditie, dus ik heb het voorzichtig aan gedaan. Alleen het voorerf, wat stukken waar ik toch langs liep in de achtertuin en tot slot ook de moestuin, zodat Vera daar weer een beetje aan de gang kon.
Morgen ga ik in ieder geval de windhaan opnieuw bevestigen. Ik had 'm op de bestaande constructie gemonteerd maar het was niet helemaal naar onze zin. Morgen dus maar een nieuwe poging!
---- Dinsdag, 18 april 2023
De zon die gisteren was voorspeld, was blijkbaar een dagje te laat! Vandaag een heerlijke dag....zonovergoten!
Omdat ik nog even moest wachten tot de déchetterie open zou gaan ben ik maar alvast nog een stuk gaan bosmaaieren. De achtertuin heb ik eerst onder handen genomen en die ziet er, nu de kanten allemaal zijn gedaan, weer netjes uit.
Na de lunch kon ik naar de déchetterie om weer een hoop troep te dumpen. Op de terugweg ben ik nog even naar Bruno gereden om de plannen voor de waterleiding van het zwembad te bespreken. Ik had al gezien dat de weersverwachting voor het weekend bepaald niet gunstig was en ook Bruno vroeg zich af of het wel verstandig was. Gezien zijn ervaring was het zo goed als zeker dát het ging regenen, maar hard of zacht....dat wist-ie niet. Met het idee dat graven in natte leemgrond en daar waterleiding in leggen geen goede combinatie is, besloten we het maar uit te stellen. Jammer....maar het is niet anders. Maar het geeft ook wel weer een beetje rust, want zaterdag graven en leggen en zondag alweer naar huis is wel erg dicht op elkaar. En....het geeft ons de mogelijkheid om een dagje eerder weer naar huis te gaan. De Kennedytunnel in Antwerpen is zondag overdag grotendeels afgesloten vanwege een of andere marathon. Natuurlijk kunnen we dan omrijden maar waarschijnlijk denken meer mensen dat, dus het kan best wel eens heel erg druk worden. Dan is zaterdag nog niet zo'n gekke optie.
Vera was intussen de tuin ingegaan en voornamelijk de moestuin. De rucola staat er al fier bij en ook in de andere perken piepen kleine plantjes al met hun koppies boven de grond.
Het stukje moestuin dat ik gisteren heb gebosmaaierd kon volgens Vera nog wel een opschoninkje gebruiken dus ben ik de bosmaaier gaan halen en weer aan de gang gegaan. Omdat ik toch bezig was heb ik de speeltuin en de heemtuin ook maar gedaan. Rond een uur of 4 vonden we het allebei mooi geweest en hebben een tijdje op het kippenterras zitten genieten van de rust en de kwetterende vogeltjes.
---- Woensdag, 19 april 2023
Vandaag was weer een mooie dag maar wel met een straf windje dat zeker in de ochtend nog fris aanvoelde.
Net als in de 3e slaapkamer wil ik ook de plinten in de eerste slaapkamer veranderen. Daar ben ik vanmorgen mee begonnen. De eerste plakplinten zijn al bevestigd maar toen ik bij het deel onder het raam kwam ging het tegenzitten. Destijds, toen de houten vloeren werden vervangen hebben de aannemers het een beetje 'krappies aan' gedaan, waardoor onder de radiator een kier zit van een paar centimer tussen de vloer en de wand. Een plint kan daar dus niet zomaar bevestigd worden. Ik heb de kier dicht gepurd en ga morgen een houten balkje schuin afzagen, van 4 cm naar 0 cm. Dat komt dan onder de radiator, zodat de plint voor het oog recht door kan lopen.
Toen ik tijdens ons vorige verblijf de 1000-liter tank plaatste moest ik even provisorisch (met ducttape) de regenpijp in de tank hangen. Ik heb dit keer materiaal meegenomen om dat een beetje netter te doen. Het blijft natuurlijk een beetje 'geknutsel', want de opening van de tank zit in het midden en dan zou er wel heel veel bochtenwerk aan te pas moeten komen om het allemaal strak te bevestigen. Het zit in elk geval nu netjes.
Vera heeft naar eigen zeggen niet zo veel gedaan....wat gerommeld in de moestuin, molshopen weggewerkt en nog meer van dat soort klusjes.
---- Donderdag, 20 april 2023
Holle of bolle muren en rechte plinten is geen goede combinatie! Ik ben praktisch de hele dag bezig geweest met het eerste slaapkamertje. Eerst moest ik de opvullat onder de radiator op maat maken en bevestigen voor ik de plakplinten verder kon afmaken. Het bevestigen van de plinten, die ik intussen ook van een nieuw verflaagje heb voorzien, was behoorlijk lastig. Met name de plint onder de radiator. Omdat de plint onder de radiator door de plakplint iets omhoog komt en naar voren vanwege de opvullat moest-ie op veel punten aangepast worden, maar aan het eind van de middag zaten ze er (eindelijk) allemaal in. De naad tussen plakplint en plint is afgekit en dan kan er morgen nog een laagje verf overheen.
Vera is na de lunch het atelier ingedoken en kwam er, vermoedelijk dorstig en trek hebbend om halfzes pas weer uit.
Terwijl we even naar het nieuws op TV zaten te kijken werd er opeens op het raam geklopt. Pa en zoon Dourlens, die ik al 2x had gemaild, maar waar niet op gereageerd werd. Omdat Bruno en pa Dourlens goede kennissen of vrienden zijn heb ik Bruno maar gevraagd of hij even contact wilde leggen. Volgens Bruno heeft mailen ook helemaal geen zin, want mail lezen doen ze niet! Waarom heb je dan een email-adres? Maar goed....tijdens ons vorige verblijf merkten we met regen dat er een klein beetje lekkage was rond de schoorstenen en gezien de ouderdom van het huis is dat niet verbazingwekkend.
Met pa en zoon Dourlens afgesproken dat zij de schoorstenen weer waterdicht gaan maken. Wanneer blijft een verrassing, maar zo'n hele enorme klus is het nou ook weer niet, dus ik hoop dat ze het een keertje tussendoor kunnen doen en dat we bij onze terugkomst op 7 mei weer waterdichte schoorstenen hebben.
---- Vrijdag, 21 april 2023
Vandaag alweer onze laatste dag hier....morgen gaan we weer naar huis.
Vanmorgen heb ik de eerste slaapkamer afgemaakt. De plinten hebben nog een nieuw verflaagje gekregen, de vloer is gedweild en de kasten en bedden zijn schoongemaakt. Die kamer is nu dus ook klaar!
Vanmorgen heb ik de eerste slaapkamer afgemaakt. De plinten hebben nog een nieuw verflaagje gekregen, de vloer is gedweild en de kasten en bedden zijn schoongemaakt. Die kamer is nu dus ook klaar!
Vanmiddag hebben we zoals meestal de laatste dag de boel een beetje opgeruimd. Ik heb nog een laatste rondje door de tuin gemaakt en nog wat plaatjes geschoten. De fruitboompjes (kers, peer, kweepeer en appel) staan prachtig vol met bloesem.
