Oud en Nieuw 2020-2021

 ---- Zondag, 27 december 2020

Vera en ik waren van plan vanmorgen omstreeks 9.00u al richting Frankrijk te vertrekken en dat in Corona-tijd waar de regering druk op ons legt om het aantal reisbeperkingen te verminderen. Dat de regeringsleiders gewoon steeds naar Brussel gaan voor een EU-overleg maakt dat niet minder noodzakelijk blijkbaar. 😇 Afreizen naar een tweede woning wordt niet als noodzakelijk gezien en dat wordt dus dringend afgeraden, maar over de noodzakelijkheid kun je toch anders denken als je een hoop tijd en geld in je vakantieverblijf hebt gestoken en je graag af en toe een kijkje wil nemen hoe de boel er voor staat. En wat kan het voor kwaad als je voor je Nederlandse huisdeur in de auto stapt en voor de Franse 2e huisdeur weer uitstapt? Een keer in de week boodschappen doen is hier minder erg dan in Nederland, omdat het hier op het platteland gewoon veel rustiger is. We hebben verder met niemand contact dus besmettingen over en weer zijn niet mogelijk. Punt uit! Ruud en Marja, die zich ook aan alle mogelijke regels houden, komen ons een weekje gezelschap houden.

Omdat we al eerder klaar waren reden we om even over half negen al weg, storm en hevige regenbuien trotserend! We zijn in één keer doorgereden en pas zo'n 10 kilometer voor de eindbestemming stopte het eindelijk met regenen. We konden dus gelukkig droog de spullen uit de auto in de hal dumpen. Vanuit het keukenraam zag Vera dat de trampoline wel een hele vreemde plek had ingenomen en ik 'moest maar even een kijkje gaan nemen'. Blijkbaar heeft de wind, die klaarblijkelijk meer de proporties van een storm had, goed huisgehouden en de trampoline een flinke slinger door de lucht gegeven om 'm vervolgens op de glijbaan te doen landen. Een paar buizen van het trampolinenet zijn geknakt of het rietjes waren en zijn ook echt helemaal afgebroken en dus kan het net met de buizen naar de déchetterie. Hoewel je het wel zou verwachten lijken er geen dakpannen te zijn gesneuveld, maar dat het hier behoorlijk tekeer is gegaan was aan de tuin wel te zien.

Ruud en Marja waren er zo tegen 4 uur. Het werd al snel frisser dus zin en tijd voor een rondje tuin was er niet. Geen rondje tuin maar wel een paar rondjes wijn tijdens het bijkletsen. 😉

Omdat Ruud nog nieuwsgierig was naar de werkzaamheden op zolder (de zoldervloer) zijn we even gaan kijken. Helaas bleek door de slagregen weer water langs de schoorsteen te zijn binnengelopen. Ik heb het droog gemaakt en een paar dweilen neergelegd en morgen ga ik wel even op zoek naar waar het precies lekt. Wellicht kan ik er nog wat aan doen, want de komende dagen wordt er nog meer regen verwacht.

---- Dinsdag(ochtend), 29 december 2020

Gisteren was het behoorlijk koud weer, dus we hebben buiten niet veel meer dan even een rondje tuin gedaan. De narcissen in het pruimenbosje steken hun koppen al moedig, misschien zelfs een beetje overmoedig, boven de grond. 

De dames wilden graag wat kunstzinnige dingen gaan doen maar daarvoor was het in het atelier veel te koud. Er staat zowel een houtkachel en een elektrisch kachteltje dus de temperatuur is weliswaar snel behaaglijk, maar de kou van de vloer werk je daar niet zomaar mee weg. Dus....de terrastafel verhuisde naar de hal en de 'bezige bijtjes' hebben daar zo'n beetje de hele middag hun kunstlusten gebotvierd. 

Gistermiddag ben ik nog wel even op zolder gaan kijken naar de lekkage bij de schoorsteen. Het is me wel duidelijk dat het door de combinatie van regen en harde wind komt. Ik denk dat ik er wel wat aan kan doen, al is het provisorisch, maar of het dé oplossing is weet ik niet.   

Vandaag haal ik de sjoelbak naar binnen en ik spoor het ergens rondslingerende dartboard op. In de komende dagen zullen we met de sjoelbak wel een soort van sjoelcompetitie gaan houden. Het dartboard komt te hangen op het achterterras op de deur van de houtopslag, want om binnen te darten lijkt me niet zo'n goed idee. We zijn immers bepaald niet ervaren darters en het bord is niet groot genoeg om de muren van gaatjes te onthouden.

Toen Ruud en ik van de week even op de zolder keken zagen we daar een enorme schilderijlijst staan. Ik wist wel dat we die hadden maar zowel Vera en ik hebben geen idee meer hoe we er ooit aan gekomen zijn, Ruud heeft de mogelijkheid om via zijn leverancier een mooie 'oude meester' te laten printen die dan op maat voor de lijst gemaakt kan worden. Omdat we de zitkamer toch van nieuw behang gaan voorzien, gaan we even kijken of en waar we die lijst zouden kunnen ophangen.

---- Dinsdag(avond), 29 december 2020

Het was vandaag op zich wel aardig weer. De voorspelde regen bleef uit en er stond nagenoeg geen wind. Na de lunch zijn we even 'een frisse neus' gaan halen door een ommetje van zo'n 2,5 km te maken en....de neuzen zijn inderdaad behoorlijk fris geworden! Helaas zijn er afgelopen zomer weer een hoop 'éoliniennes' bijgeplaatst. Gelukkig hebben we er niet al te veel last van maar ondanks de fraaie Franse naam zijn ze wel oerlelijk. Het schijnt wel dat het nu klaar is en er niet meer bijkomen!

De 'bezige bijtjes' zijn na thuiskomst weer in de hal neergeploft achter hun werktafel. In een hoek staat een bak waarin hopeloos wat theezakjes en uitgescheurde bladzijden uit een boek drijven. Geen idee waar dat goed voor is, maar dat wacht ik maar gewoon af.

Ik heb tussendoor even de meegebrachte stoeptegels uit de auto gehaald en in de hooischuur gezet. De werkbank in de garage heb ik deels vrijgemaakt, zodat we donderdag de friteuse kunnen neerzetten om oliebollen en appelflappen te maken.
De schilderijlijst heb ik zoveel mogelijk van zolderstof ontdaan en ik ben er mee gaan slepen om een plek te vinden waar-ie kan hangen. En dat is eigenlijk maar op één plek....boven de bank in de zitkamer. Maar....als-ie in het midden hangt boven de bank dan hangt-ie niet in het midden van de muur en dat vind ik storend. De oplossing is om de bank wat te verschuiven, maar dan moet er een kastje weg en dat is ook weer een dingetje, want daar staat best wel wat spul in. Het heeft allemaal geen haast, maar het houdt me wel bezig!

---- Woensdag, 30 december 2020

Omdat de dagen wat aan de korte kant zijn, zijn we 's morgens ook niet een-twee-drie 'up and running', De ochtend was al een aardig eind op weg toen Ruud en ik begonnen aan het verder leeg maken van de houtopslag in het bos en dan gaat het om het hout uit 2015. Er is misschien al wel genoeg ruimte voor de bomen die door Bruno binnenkort omgehaald worden, maar voor je het weet ligt 'overal en nergens' een lading. Je kunt het maar beter op een plek hebben lijkt me. Terwijl Ruud heen en weer liep met kruiwagens hout kloofde ik het allemaal weg. De halve stapel die ik een paar maanden geleden al had opgebouwd is nu helemaal vol en ik ben aan een nieuwe stapel ervoor begonnen. Als het weer het toelaat kan de houtopslag nog leeg komen dit jaar!

De dames hebben zich weer geruime tijd in de hal verschanst aan de kunst/knutseltafel. Ik heb nog even achter op het terras het dartbord opgehangen op (om en nabij) de officiële hoogte van 1,73m. Een paar stukken karton op de grond voor het dartbord moeten de pijltjes van een kromme en botte punt redden als ze door ons, onervaren darters, mis gegooid worden. 😄

---- Donderdag, 31 december 2020

Vandaag waren de weergoden ons weer gunstig gezind. Een winters zonnetje en praktisch geen wind. Terwijl Ruud vanmorgen nog even boodschappen ging doen, ben ik verder gegaan met het leeghalen van de houtopslag in het bos. Toen Ruud weer terug was ging hij weer verder met kruiwagentjes hout halen die ik kloofde en opstapelde. Uiteindelijk is de houtopslag helemaal (althans het rechterdeel, zoals de bedoeling was) leeg gekomen en het gekloofde hout is opgestapeld in de hooischuur. Weer een klus plat!

De dames hebben zich vandaag ontpopt tot oliebollen- en appelflapbakkers. Het beslag van de oliebollen werd voorzien van een lading door Cointreau opgezwollen rozijnen en dat maakte ze wel heel erg lekker. 😋 Omdat ik een petroleumkacheltje had neergezet in de garage was het bakken redelijk te doen. 

Na het eerste proeven van de baksels werd het tijd om de 'la vieille ferme'-dartcompetitie op te starten. Niet alle pijltjes haalden het bord....er zijn heel wat 'houtworm'-gaatjes in de deur bijgekomen en af en toe viel een pijltje roemloos naar beneden op het karton. Er werd enthousiast gegild als er een double of triple werd gegooid! Weliswaar was het meer en heel veel meer geluk dan wijsheid of kundigheid, maar dat heeft de pret niet gehinderd. Het was wel noodzakelijk de vuurkorf erbij aan te steken want zo rond 3 uur werd het al behoorlijk aan de frisse kant. We hebben het voorzien van een drankje tot een uur of vijf buiten op het terras uitgehouden, weliswaar op het laatst met een stoeltje rond de vuurkorf. 

We zijn nu binnen en gaan aan onze oudejaarsavond beginnen. Langs deze weg wens ik iedereen die dit blog leest een fantastisch uiteinde en een goed en vooral gezond 2021!

---- Vrijdag, 1 januari 2021, Nieuwjaarsdag

We wensen iedereen dit dit blog leest een voorspoedig en gezond 2021!

Het behoeft waarschijnlijk geen uitleg dat we vanmorgen iets later en brakker opstonden dan voorgaande dagen. 😊
Onze oudejaarsavond was dus gezellig. We hebben niet eens TV gekeken op de laatste 2 minuten voor middernacht na vanwege het aftelmoment.
Omdat we zouden gaan sjoelen hebben we eerder de sjoelbak al tevoorschijn gehaald zodat-ie een beetje op temperatuur kon komen. We hebben 'm op de keukentafel gestald en hebben gezellig een potje gesjoeld. Helaas ben ik net als met het darten ook weer roemloos ten onder gegaan. 😂

Vanmorgen bleek dat het vannacht behoorlijk koud is geweest. De rijp lag over de tuin en weilanden en dat leverde winterse tafereeltjes op. Geen sneeuw, maar dat wordt volgende week nog verwacht.

---- Zaterdag, 2 januari 2021

Afgelopen zomer is Monsieur Dourlens langs geweest om de rekening te innen voor de reparatie van het hooischuurdak. Door een voorjaarsstorm waren er op een voor mij onmogelijke en onbereikbare plaats wat dakpannen weggewaaid en ook de waarschijnlijke rotte panlatten waren als sneeuw voor de zon verdwenen. Het werd natuurlijk ook een 'praatje pot' en zo kwamen we uiteindelijk ook achter het huis uit, kijkend naar het dak boven de slaapkamers. Daar zijn toch wel wat aandachtspuntjes die op niet al te lange tijd serieuze aandacht behoeven. Uiteindelijk heb ik monsieur Dourlens gevraagd een offerte voor vervanging van het dak uit te brengen. Dat heeft-ie gedaan, maar toch nèt even anders dan ik hoopte. Aan de hand van de hoeveelheid vierkante meters kon ik opmaken dat het alleen om de achterkant van het huis ging. Dat is op zich wel begrijpelijk want de voorkant lijkt ooit al eens opnieuw gedaan te zijn. Toch vraag ik me af of het wel handig is alleen één kant te doen en daarbij kwam dat ik best wel wat vragen had over de inhoud van de offerte. De vele vertaalprogramma's laten toch niet altijd een duidelijke vertaling zien van de Franse technische be- en omschrijvingen. Om die reden heb ik Dourlens gevraagd nog even langs te komen om een en ander te verduidelijken.

Gisteravond kreeg ik een mailtje waarin hij aangaf dat-ie vanmorgen om 11 uur langs zou komen. Je kon er de klok op gelijk zetten....om 3 minuten voor elf reed hij de oprit op, bleef er een paar minuten zitten om netjes om 11u aan te kloppen. 😀

We hebben de offerte helemaal doorgenomen en er wordt meer vervangen dan ik had verwacht. Zelfs de balken die van de nok tot de goot lopen worden vervangen. Zelfs wat ventilatiegordingen en volgens Dourlens is dat beter 😉zodat-ie het dak ook helemaal recht kan maken. Tja, dat is vast wel waar, maar het maakt de offerte toch ook wel aan de pittige kant, zeker voor één kant van het dak. Maar goed....aan het eind van het uitgebreide gesprek dat we hadden ging hij met het verzoek om ook voor de voorkant een offerte te maken naar huis en ik met door de kou bijna gevoelloze voeten en onderbenen naar binnen.... 😒

Dourlens verwacht een maand of zo nodig te hebben voor de achterkant van het dak. Dat is ook behoorlijk wat werk. Voor de voorkant valt het wel mee....maximaal 2 weken. Maar....het blijft een inschatting!

Intussen is de tot kunstwerkplaats omgebouwde hal al weer een beetje opgeruimd. Ruud en Marja gaan morgen namelijk weer naar huis. Vera is vanmiddag nog even de tuin in gegaan en heeft de appel- en perenboom gesnoeid. De spontaan ontstane molshopen zijn afgeschept en de daarmee verkregen grond heeft ze bij de toekomstige moestuin gedumpt. Het was weliswaar koud maar omdat er geen wind stond was het goed te doen.

---- Zondag, 3 januari 2021

Toen Ruud vanmorgen de auto aan het inladen was, riep hij dat 'er iemand voor de deur stond'. Ik wist meteen dat het de vrijwillige brandweer moest zijn die ieder jaar een beter-meteen-weg-te-gooien-kalender komt aanbieden voor een vrijwillige bijdrage. 😉 Het is natuurlijk puur toeval dat we er zijn op het moment dat ze langs komen en het is pas de 2e keer dat ze ons aantreffen. Je weet dat je er veel te veel voor betaalt, maar ach....je bent ook wel blij dat ze er zijn als het nodig is.

Om 10.15u reden Ruud en Marja weg en om de leegte te vullen besloot ik toch maar om wat klusjes te gaan doen. Eerst ben ik wat kruiwagentjes hout dat Bruno al gezaagd heeft gaan halen om te kloven. Het komt een beetje krankjorum over om met een kruiwagen hout vanuit het bos naar de hooischuur te gaan, daar de boel te kloven en het dan weer naar het bos terug te brengen om het in de onlangs leeg gemaakte houtopslag op te stapelen. Maar ik heb geen idee waar ik het nog op een andere plek kwijt kan, dus het is zoals het is!

Vera ging de tuin in om wat snoeiwerk te verrichten....de Kiwi is behoorlijk gekortwiekt, De paar kiwi;s die er aan hingen zijn klein en kneiterhard. Wellicht rijpen ze nog wat verder en zoniet dan gaan ze op de composthoop. Ik ging nog 'even' een dakpan op een van de stallen goed leggen...dezelfde dakpan die iedere keer met een beetje wind naar beneden schuift. Dat is ook helemaal niet gek, want de panlat waarop hij hoort te rusten is er niet meer. Toen we het huis 20 jaar geleden kochten was al duidelijk dat we ooit wat houtwerk van die stal zouden moeten gaan vervangen. De panlatten zijn aan de uiteinden helemaal rot, voor zover ze er nog zijn natuurlijk en ook de balk waarop de panlat hoort te rusten is helemaal gaar. Toen ik 'm aanraakte om de staat te beoordelen viel-ie spontaan naar beneden. Dat betekent dus weer een 'leuke' zomerklus voor op de to-do-list! Alsof er nog niets op staat! 😁

---- Maandag, 4 januari 2021

Op de laatste avond dat Ruud en Marja hier waren merkten ze dat in hun slaapkamer een wat penetrante lucht hing, die ik later platvoers omschreef als zeiklucht. Gisteren op de dag was de lucht weer weg, maar 's avonds kwam het weer terug. Ik heb de indruk, maar ook niet meer dan dat, dat het van de zolder af komt. Het kan goed zijn dat een of ander beest bedacht heeft om daar even lekker een potje te gaan z**ken. 😒

Ik ben dus de zolder opgegaan en heb de vloer boven de kamer geïnspecteerd maar niets kunnen vinden. Er zit wel een gaatje in de oude zoldervloer waar vroeger een eerdere elektriciteitsleiding door liep. Het zou me niet verbazen als een of ander knaagdier vanwege de behoorlijke gedaalde temperatuur toevlucht heeft gezocht in de isolatie tussen de zoldervloer en het plafond van de slaapkamer. Voor de zekerheid heb ik er een staafje met Tupoleum neergelegd in de hoop dat het voldoende afschrikt. Ik heb nu de indruk dat ik in de slaapkamer ook wat van de Tupoleum ruik. Meer kan ik nu even niet doen. Als het erger wordt dan zit er niet zo veel anders op dan of het plafond er uit halen of de planken van de zoldervloer. Ik denk dat het dan het laatste moet worden. Als ik het plafond verwijder ben ik waarschijnlijk gelijk de klos om de hele kamer weer op te knappen en van bovenaf kan ik ook overal bij zonder verdere 'schade' aan te richten. Maar het is sowieso een klus voor als het weer en de temperatuur beter zijn.

Verder is er vandaag niet veel gebeurd. Het is behoorlijk koud dus veel valt er niet te doen. Omdat de weersverwachting ook niet zo best is hebben we besloten woensdag naar huis te gaan.

Morgen gaan we dus het nodige opruimen, de spullen bij elkaar zoeken en de auto voor zover het kan al inladen.

---- Dinsdag, 5 januari 2021

Toen ik vanmorgen omstreeks 9u achter de computer zat zag ik vanuit een ooghoek Florian buiten staan wenken. Hij en zijn vader Bruno waren gekomen om nog alvast wat bomen om te halen. Dat wilden ze, zo bleek later, met zijn tweeën doen om er voor te zorgen dat de bomen de juiste kant op zouden vallen. 

Ik ben ze snel achterna gegaan om wat foto's te nemen en een paar filmpjes te maken. Het was verschrikkelijk koud. Eerst gingen ze de 3 bomen omhalen die voor de blokhut staan. Die bomen zouden te veel zonlicht tegenhouden en dat is niet zo handig met een moestuintje (in de toekomst).
Ik bleef veiligheidshalve achter een oude boomstam op de grens van speeltuin en bos staan, rustig filmend. Het duurde even voor de zaagsnede zijn werk deed, maar toen ging het opeens razendsnel. Ik zag de boom precies mijn richting op vallen en moest alsnog maken dat ik weg kwam. Aan het eind van het filmpje is dat te zien. 😀 

Daarna zijn er nog 6 bomen van behoorlijke omvang omgegaan. Het bos begint nu echt al behoorlijk uit te dunnen en mag de naam bos eigenlijk al niet meer hebben. Voorlopig vinden we het ook wel genoeg, dus Bruno heeft volgend jaar daar geen werk meer aan. Er zijn nog 2 bomen die behoorlijk slecht beginnen te worden maar die staan op de grens van de eerste tuin en het weiland ernaast. Later deze maand worden die ook nog een kopje kleiner gemaakt. 

Van het voorjaar is er dus best wel weer wat kloofwerk te verrichten. Omdat het hout van dit jaar in de houtopslag van het bos moet drogen zal ik tegen die tijd de kloofmachine naar het bos brengen om het daar te kloven en op te stapelen.

---- Woensdag, 6 januari 2021

We zijn weer thuis, maar wel met een 'dingetje-onderweg'. We vertrokken om 10u en reden zo'n uur later de snelweg na Arras op. Ik reed op een gegeven moment op de 2e (middelste) baan toen we op zich rustig werden ingehaald door een donkere Renault. Die begon plotseling te slingeren en knalde tegen de betonnen vangrail, ketste terug en ramde de vangrail nog een keer of twee. De auto maakte toen zo'n slinger dat ik dacht dat die over de kop zou gaan maar dat ging nog nèt goed. De auto slingerde nog even en reed meteen naar de vluchtstrook. Ik ben voor de auto gestopt om even te kijken of alles verder in orde was. De bestuurder kon niet goed geworden zijn of zo. Terwijl ik naar de auto rende zag ik een jonge vrouw de auto uit vluchten met een klein kind in de armen en een telefoon in haar hand. Beiden hevig geëmotioneerd, huilend en trillend van de schrik en de vrouw behoorlijk in paniek. Ze zette het kind (een meisje van 2-3 jaar) op de verhoogde berm en liep, duidelijk niet wetend wat te doen, rond de auto. Ik heb het kleine meisje opgepakt zodat ze niet in paniek de snelweg op kon rennen. Er stopte vrijwel meteen een andere auto waar 2 Françaises uitstapten. Zij hebben meteen het alarmnummer gebeld, dus was het wachten op wat er komen zou. De moeder huilde en trilde nog steeds, sprak het kleine meisje dat steeds 'papa, papa' riep bemoedigend toe. Het meisje had geen jas aan en er stond een ijskoude wind. Ik heb haar tegen me aan gedrukt en mijn dikke winterjas om haar heen gedaan. Ze kreeg een dekentje om haar hoofdje tegen de kou te beschermen en ik probeerde haar te troosten. Na een tijdje werd ze wat rustiger en ook de moeder kwam bij zinnen. Niet heel veel later kwam de gendarmerie erbij. Ik mocht vrij snel vertrekken omdat ik met het incident op zich niets van doen had. Ik mag niet zomaar conclusies trekken maar als de moeder met haar telefoon deed wat ik denk dat ze deed, zal ze dat voortaan wel laten!

Gelukkig is het, op autoschade na, allemaal goed afgelopen, maar het had zo anders kunnen zijn! De hele weg naar huis kreeg ik het maar niet uit gedachten!

Niet gepland en toch in Frankrijk!

 ---- Zondag, 20 december 2020

Toen ik vorige maand vervroegd vanuit Frankrijk naar huis ging vanwege een afgebroken kies, lag het al in de bedoeling dat ik in ieder geval nog een keer voor Kerst weer terug zou gaan. Naarmate de dagen verstreken kreeg ik daar steeds minder zin in. Ik moest tenslotte alleen en wat ga je dan doen in de sombere en vaak troosteloze dagen van december? Kortom: ik besloot niet te gaan maar pas samen met Vera met Ruud en Marja achter ons aan op de dag na Kerst. Maar....niets zo veranderlijk als een mens! Gisteren was ik al de hele dag rusteloos. Je kon vanwege de Corona-beperkingen ook eigenlijk nergens naar toe en omstreeks 10 uur 's avonds besloot ik toch maar vandaag naar Frankrijk te gaan. De auto zou zo'n beetje helemaal vol komen met van alles en nog wat: wat aangeschafte materialen, behangspullen die weer terug moesten, gestoomde dekbedden, een doos met alcoholische versnaperingen voor de feestdagen, een zestal bramenstruikjes en de in het vorige bericht genoemde Malus Red Sentinel.

Vanmorgen ben ik dan ook tegen half elf vertrokken. Het was rustig op de weg. In de eerste plaats omdat het zondag was, maar zeker ook vanwege 'het dringende advies' het aantal reisbewegingen te beperken. Vierenhalf uur later reed ik het erf op....het winterzonnetje scheen een beetje en dat maakte dat het er allemaal vriendelijk uitzag.

Omdat ik nieuwsgierig was hoe de tuin er bij lag ben ik na het uitladen meteen even een rondje tuin gaan doen. Bruno is blijkbaar langs geweest want er liggen 2 kleine houtwalletjes in het bos. Voor zover ik kan zien heeft hij 1 middelgrote boom achter de blokhut weggehaald en nog wat dunne stammetjes.

Omdat de weersverwachting voor morgen aanzienlijk minder is dan vandaag en er best wel eens een hoop regen zou kunnen vallen, besloot ik gelijk maar mijn werkplunje aan te trekken om in ieder geval de Malus Red Sentinel op de geplande plek (in de bak voor het atelier) te zetten. 

Daarna ben ik weer naar binnen gegaan om de spullen die ik in de hal had gedropt weg te werken.

Voor morgen heb ik nog geen plannen. Waarschijnlijk toch even boodschappen doen want als je zo plotseling naar Frankrijk gaat, is het 'kratje boodschappen' niet zo gevuld als anders 😉.

---- Maandag, 21 december 2020

Vandaag kwamen de weersverwachtingen helaas helemaal uit! De hele dag een donkere grauwe lucht en regen, de hele dag door! De grond is helemaal zompig geworden dus even buiten iets doen zat er niet in. 

Het uitzicht was om troosteloos van te worden, maar ik heb toch maar een klusje aangepakt. De keukenmuur die ik na het maken van de nieuwe deurpost moest aanhelen kon wel een nieuwe sausje gebruiken. Het was echt te donker om dat netjes te doen en bij kunstlicht zie je gewoon niet goed wat je doet. Omdat de muur tegenover de buitenmuur toch nog wat lichtinval had heb ik die maar vast een tintje gegeven. 

Omdat de weersverwachting voor morgen ook niet veel beter is heb ik besloten morgenochtend de Nederlandse boel in te pakken en de Franse boel de boel te laten. 

Als het allemaal nog mag en kan vanwege de paniek die is ontstaan vanwege de mutatie van het Coronavirus, gaan we de dag na Kerst weer terug naar Frankrijk met in ons kielzog Ruud en Marja. Hier zijn we met z'n vieren op een groot terrein zonder contact met andere mensen. Boodschappen doen we slechts 1x (moet in NL ook) en hier is het rustiger boodschappen doen dan in NL. Zonder de ernst van het Coronavirus te willen bagatelliseren vraag ik me wel af of al bekend is hoe deze mutatie ons zo veel makkelijker kan besmetten dan de 'gewone' variant. De ene onderzoeker stelt dat het 70% besmettelijker is, maar zoals vaker gebeurt, vallen de verschillende onderzoekers over elkaar heen met uiteenlopende theorieën. Helpen de mondkapjes dan helemaal niet? En in de ziekenhuizen dan? Heeft de hele wereld ongelijk behalve onze Jaap van Dissel? Of helpt de afstandsregel niet (meer)? Springt de mutatie opeens zoveel verder? Gelukkig heeft de EMA de vaccins vandaag goedgekeurd. Nu moet de Europese Commissie zich er nog even over buigen en ervan uitgaande dat die ook akkoord gaat, kan Europa 'eindelijk' ook aan het vaccineren slaan....Nederland ergens achteraan! 😒

Een half miljoen doses van het vaccin....eerst de zorgmedewerkers van verpleeghuizen, dan die uit de gehandicapten- en thuiszorg. Wanneer zullen we allemaal gevaccineerd zijn?

Najaarsvakantie....in Coronatijd!

 ---- Zaterdag, 19 september 2020

Gisterochtend ben ik met volgeladen aanhanger en auto richting René gereden die achter mij aan zou rijden naar Frankrijk. Hij gaat me een paar dagen helpen met wat achterstallige klussen. We reden rond 10u weg. Het was erg druk op de weg (veel vrachtverkeer) en vlak voor Antwerpen zagen we op de borden dat er een ongeval was gebeurd. We konden nog net op tijd afslaan richting de Liefkenshoektunnel, zodat we de ontstane file konden vermijden. Uiteindelijk kwamen we om iets over 15u aan....eigenlijk nog best snel omdat we vanwege de file een stukje moesten omrijden en ik niet al te hard kon en durfde te rijden.

Na de koffie hebben we meteen de auto's en aanhanger leeg gehaald en zijn we een rondje tuin gaan doen. Het was duidelijk dat we meteen op de knieën konden onder de walnotenboom. Die had gedurende een hele week een flinke lading walnoten laten vallen. Na één rondje hadden we al 4 flinke emmers vol en we hadden ze nog lang niet allemaal geraapt. Ze liggen nu in de hal op een kleed te drogen. 

  

Vanmorgen hebben we de platen voor de zolder die nog in een van de stallen stonden naar boven gesjouwd. Het kan er maar vast liggen! Daarna hebben we de uitschuifladder tegen het achterdak gelegd om een verschoven dakpan weer goed te leggen. Ook was er een dakpan (de tweede van boven onder de nok) in de grote stal kapot waardoor regenwater naar binnen kon lopen. Zo'n dakpan van binnenuit vervangen is een lastig klusje omdat je voornamelijk boven je macht hoog op een ladder staat te manoeuvreren. Maar het is gelukt! Gelukkig was er geen verkeer of waren er geen wandelaars op de weg want een deel van de kapotte dakpan tetterde naar beneden en viel te pletter op de weg.

Het zwembad hebben we met de hogedrukreiniger schoongespoten, het water is er uitgezogen, de boel is opgevouwen en het ligt nu allemaal in het zwembadhuisje te wachten tot volgend jaar. Ik heb gezien dat het plakkertje over het minuscule gaatje dat ik na het opzetten ontdekte, aan het loslaten is. Dat gaan we volgend jaar dus een keer opnieuw doen, maar ik wéét het nu!

We waren het intussen behoorlijk zat geworden en we zaten uit te puffen toen René bedacht dat we nog wel even één klusje konden doen. Dat werd het opkrikken van de blokhut. Dat was linksvoor iets verzakt, waardoor de deur niet goed meer sloot. Een boomstammetje....en daarop een lange balk met het uiteinde onder de blokhut. René ging op het andere uiteinde zitten en de blokhut kwam keurig wat omhoog. Een oude plavuis paste er precies onder en de deur sluit nu weer prima. Al met al heeft het nog niet eens een kwartier geduurd.

Vorige keer dat we hier waren merkte Vera dat het bovenste verwarmingselement van de oven het niet meer deed. Tja....zo'n ding van iets meer dan 5 jaar (+2 maanden) laten repareren doe je niet, maar omdat ik 5 jaar garantie had heb ik voor de zekerheid de fabrikant (Inventum) toch maar even een mailtje gestuurd. Het antwoord was duidelijk: jammer, maar helaas buiten de garantie. Reserve-onderdelen hadden ze niet want als deze oven binnen de garantietermijn stuk zou gaan zou deze omgeruild worden voor een nieuwe, aldus Inventum.

Je kunt er moeilijk over doen maar daar hadden we geen zin dus hebben we gekeken naar een nieuwe. Die zijn er uiteraard wel, maar helaas niet in dezelfde afmetingen als de huidige. De nieuwe oven moet tenslotte wel in het kastje passen. Of we zouden naar een veel kleinere inhoud moeten en dat wilden we ook niet. Het alternatief: een echte inbouwoven zou kunnen ware het niet dat vanwege de wat grotere klep er niet genoeg ruimte zou zijn tussen de oven en de meterkast om de klep helemaal open te kunnen doen. Dat is dus ook niet bepaald handig! En om nu 'even' een nieuwe meterkast te maken.....!

Voor de zekerheid heb ik de oven dus maar op de keukentafel gezet en tig veel schroefjes verwijderd, zelfs een 4-tal die verborgen waren onder de rubberen voetjes! Er waren er ook 2 waarvoor je een speciaal schroevendraaiertje nodig had, vermoedelijk om enthousiaste doe-het-zelf-reparateurs het leven zuur te maken, maar met een tangetje en een schroevendraaiertje dat daarna niet meer voor het oorspronkelijke werk te gebruiken zou zijn, is het gelukt om die 2 k*tschroefjes te verwijderen. Ze zijn nu waar ze horen....in de vuilnisbak.

Toen de kap van de oven er helemaal af was, was de oorzaak snel gevonden. Het kabelschoentje van het verwarmingselement hing los. Hoe dat kan is me een raadsel....het zal wel nooit goed hebben vastgezeten! Na het vastzetten heb ik even de stekker weer in het stopcontact gedaan....de boel getest en....eureka! Hij doet het weer!

Omdat het vrij warm was geworden zijn René en ik nog even op het kippenterras gaan zitten, waar René opperde om de eigenlijk iets te groot geworden conifeer daar weg te halen en de border te vergroten. We hebben het nog niet gedaan maar het is wel iets om over na te denken!

---- Zondag, 20 september 2020

Vanmorgen zijn René en ik de zolder opgegaan om verder te gaan met de vloer. Het stuk boven de hal zou je gerust 'berg en dal' kunnen noemen want de vloer gaat daar alle kanten op....niets, maar ook werkelijk niets is recht! Het was dus een behoorlijke uitdaging en zeg maar gerust een rotklus om de balken een beetje uit te lijnen. Maar het lijkt toch aardig gelukt te zijn. Er komt nog wel een nieuwe uitdaging want waar de balken beginnen moesten er steuntjes onder en waar ze eigenlijk moeten eindigen zijn ze te dik. Daar komen de platen die op de balken komen zowat direct op de bestaande vloer!

Rond 17u waren we zo moe dat we fouten gingen maken, alles deed zeer en het opstaan werd steeds lastiger en dus werd het tijd om te stoppen.

De eerste rij platen die er nog van de vorige keer losjes op lagen zijn nu vastgeschroefd en morgen kunnen we dan verder met de volgende rij. 

   

---- Maandag, 21 september 2020

Vanmorgen gingen René en ik al bijtijds (rond 8.45u) naar de zolder om verder te gaan met de vloer. We schoten aanvankelijk niet zo op omdat er verschillende uitsparingen voor lasdozen gemaakt moesten worden. En dat niet alleen....de vloer liep zo ver op dat we uiteindelijk een steunbalkje moesten zagen die over 2,5 meter van 8 naar 2 centimeter liep. Maar ook de tussenbalkjes moesten daarop allemaal aangepast worden. Al met al dus een behoorlijke klus, maar ik ben tevreden. We komen -als het klaar is- toch zo'n beetje tot boven de muur tussen de hal en badkamer en daar was ik ook van uitgegaan. Er zijn nog wel wat lastige stukken te gaan, maar dat zal ook wel lukken. Zo rond 15u toen we behoorlijk moe waren geworden en het echt een beetje gehad hadden, hoorden we een hoop herrie het terrein op komen. Dat was Bruno op zijn nieuwe quad die natuurlijk kwam om gras te maaien. Voor ons een mooi moment om de zolder de zolder te laten....

 

Terwijl Bruno ijverig aan het grasmaaien was stelde René voor te proberen de tractor nog maar eens te starten. Deze stond al een jaar aan de druppellader omdat ik 'm niet meer aan de praat kreeg. Met een spanningsmeter heb ik voor de zekerheid eerst maar even de accuspanning gemeten en dat was perfect: ruim 13,8 Volt. Dat moest voldoende zijn om te starten, dus vol goede moed stapte ik de tractor in, draaide heel voorzichtig de sleutel zover dat-ie kon voorgloeien en draaide uiteindelijk zover door in de hoop dat.... 

Maar helaas....niet starten en een tikkend geluid, afgewisseld met vreemde andere geluiden, waarvan René en ik geen idee hebben wat daarvan de oorzaak kan zijn. Toen Bruno klaar was met maaien vroeg ik 'm of hij even wilde luisteren en hij dacht dat het waarschijnlijk de 'démarreur' (=startmotor) was die waarschijnlijk vast zat. Hij had even een 'marteau' nodig om dat ding een paar tikken te geven. René heeft een hamer gehaald en stoer gaf Bruno een paar tikken met de hamer. Na een blik van 'probeer-het-nog-eens-effe' draaide ik de sleutel weer om en....niets!

Uiteindelijk, mede door vermoeidheid, besloot ik het maar te laten voor wat het was en vroeg Bruno of hij iemand wist die wellicht bereid was om in ieder geval eens een keer te komen kijken wat er aan de hand kan zijn en wat er aan te doen is. Bruno wist natuurlijk iemand....de man (cv-monteur!) die begin dit jaar met hem de druk van de cv-ketel weer had hersteld! Bruno gaat die man nu bellen en horen wat hij ervan vindt. Het toeval wil dat er aanstaande woensdag een cv-monteur komt die de jaarlijkse (verplichte) controle komt doen. Wellicht is dat een en dezelfde man, dus....afwachten.

---- Dinsdag, 22 september 2020

We hadden vandaag net als voorgaande dagen prachtig weer. Het begon wel wat mistig, maar dat verdween snel toen de zon er bij kwam. Helaas hebben we niet al te veel van het heerlijke weer kunnen genieten want we zijn weer zo'n beetje de hele dag op de zolder bezig geweest. We zijn niet zo ver gekomen als ik hoopte maar dat komt niet omdat we ons niet uit-de-naad hebben gewerkt, maar voornamelijk omdat alles zo'n beetje zorgvuldig opgemeten moest worden en dan per balkje gezaagd en passend moest worden gemaakt. 

We stonden ook nog voor een dilemma.... Aanvankelijk wilde ik net voor of boven de muur tussen hal en badkamer stoppen met de nieuwe vloer, maar net na die muur ligt een aantal elektriciteitsleidingen met lasdozen. Als we dus voor die muur zouden stoppen bleven die leidingen en lasdozen in het zicht maar vooral was het lastig met overheen stappen. René stelde voor om de vloer nog nèt over en voorbij de leidingen en dozen te laten lopen. Dan zou alles meteen weggewerkt zijn! Dat bracht wel wat meer werk met zich mee, maar het voordeel woog duidelijk op tegen het extra werk. We zijn dus nog niet helemaal klaar....er moet nog een hele plaat en een stukje worden gemaakt, maar ook dat zal zorgvuldig meten, zagen en pasmaken worden!

Halverwege de ochtend hoorden we iemand het erf oprijden en dat bleek Monsieur Verlohren te zijn. Dat is de man waarvan ik een paar weken terug een briefje (avis de passage) vond dat hij langs was geweest om de gastank te controleren. Dat is eenmaal in de drie jaar verplicht en hoort gelukkig bij het contract. Ik had natuurlijk wel gereageerd op het verzoek om het op het briefje vermelde telefoonnummer te bellen voor een afspraak maar kreeg steeds geen gehoor. Voor de zekerheid heb ik maar een sms-je gestuurd maar daar werd ook niet op gereageerd....ik heb het maar gelaten voor wat het was. Gelukkig bleek Monsieur Verlohren de moed nog niet te hebben opgegeven en kwam dus vandaag spontaan en voor de zekerheid alsnog even langs. Op mijn vraag of hij mijn sms-je nog had gekregen haalde hij zijn schouders op en gaf aan dat-ie van niets wist en ook niet zo veel met zijn telefoon deed (???). Tja....we zijn tenslotte in Frankrijk! 😂

Gelukkig is de gastank na controle goed bevonden. Ik zat er wel met mijn potsneus bovenop want ik was best nieuwsgierig wat zo'n controle allemaal inhoudt. Niets bijzonders....een beetje schoonmaken, ergens een metertje aanhangen en klaar-is-de-Franse-Kees.

Als we even een koffie- c.q. rustmomentje hadden ging René steevast kijken of de buurmeisjes weer in de wei stonden te dartelen. Het heeft even geduurd maar uiteindelijk besloten ze even voor hem te poseren en kon hij een paar leuke plaatjes schieten. 😀

---- Woensdag, 23 september 2020

Vanmorgen waren we er vroeg bij. Even na half negen togen René en ik al naar de zolder....toen nog niet wetende dat het bepaald niet mee zou gaan zitten. We moesten nog één hele plaat en een klein stuk dat net om een balk heen moest. De hele plaat bevestigen heeft tot begin van de middag geduurd. We moesten rekening houden met de ongelijke en hobbelige vloer en de lasdozen die tenslotte bereikbaar moeten blijven. Het was constant passen en meten, naar beneden, zagen, de trap weer op, weer naar beneden, nog wat zagen enzovoort, enzovoort. De 13 treden van de trap leken er op het laatst wel zeventig. Het door de knieën gaan ging nog wel maar het overeind komen werd een steeds grotere uitdaging! Gelukkig kwam de hele plaat er uiteindelijk naar volle tevredenheid op. 

Toen zijn we begonnen aan het laatste stukje. Alles hebben we precies uitgemeten en afgetekend op nog een plaat. Het uitzagen ging vervolgens ook prima en toen moesten we het alleen nog maar even passen en vastzetten. En daar begon het gesodemieter! Het stuk paste in één keer, dat dan wel, maar toen we het gingen vast zetten ging het aanvankelijk goed....totdat ik een van de schroeven nèt iets te ver naar achteren zette, vastschroefde en vervolgens linea recta in een elektriciteitskabel draaide. Ik kreeg gelukkig geen schok en achteraf bleek dat ook de elektriciteit èn niet was uitgevallen èn alles het nog deed zoals het hoort. Maar toen ik het keurig passende laatste stuk weer los ging schroeven om de kabelschade te bekijken en eventueel te repareren, brak er een hoekstuk af. En daar zit je dan nèt niet op te wachten. Notabene het allerlaatste stuk! 😒

De kabel heb ik met een tapeje weer 'in orde' gemaakt en het afgebroken hoekstuk heb ik zo goed mogelijk met houtlijm weer vastgezet. Het ligt nu allemaal te drogen en ik waag morgen wel een nieuwe poging.

Na 5 dagen (!) zolderen waren we het intussen wel zat, dus we zijn gestopt, op het terras neergestreken en hebben er 'een wijntje' op genomen. 

Ondanks het tegenvallertje van vandaag ben ik zeer tevreden over het resultaat en kan nu weer bijna 'de zoldervloer' van de lijst afstrepen. 'Bijna' omdat er nog wat passtukjes vast gezet moeten worden, de boel moet nog worden opgeruimd en de nodige spullen moeten nog worden verplaatst. Maar daar heb ik nog alle tijd voor! En dan gaat er een vette streep door!

Morgenochtend gaat René weer naar huis. Jammer....en niet alleen omdat we lekker samen hebben kunnen werken en flink zijn opgeschoten, maar ook omdat het gewoon supergezellig was. 

Tussen de terraswijntjes door hebben we nog even 2 rondjes bukkend rond de walnotenboom gedaan met als resultaat weer een volle emmer walnoten! Er lijkt geen eind aan te komen!

---- Donderdag, 24 september 2020

Vanmorgen is René rond half negen vertrokken. Ik vond het nog te vroeg om al 'aan de klus' te gaan dus heb eerst maar eens een tijdje rustig in een stoel gezeten. Koffie erbij, netflixje en dat was best even vol te houden. Ik was ook niet van plan me meteen weer uit de naad te gaan werken. Na vijf dagen buffelen op de zolder mocht er ook wel een rustmomentje ingepland worden.

Maar na een tijdje begon het toch wat aan me te knagen. Het passtuk waar gisteren een stuk van afbrak moest er toch nog ingezet worden, dus ik ben toch uiteindelijk toch maar naar de zolder gegaan. Het stuk ligt er in maar vraag me niet hoe. Na het vastschroeven bleek er een iets te groot naadje te zijn dus de schroeven moesten er weer uit. Het ingelijmde stukje kwam spontaan weer mee met nog een extra stuk dat afbrokkelde. Uiteindelijk heb ik de boel weer vastgeschroefd, een zootje houtlijm aangebracht en de boel in elkaar geschoven. Het is zoals het is....ik ben er klaar mee!

Na een kop koffie bedacht ik me maar even wat noten te rapen. Het heeft vannacht een beetje gewaaid en dat heb ik geweten ook. Aankomend bij de walnotenboom zag ik al zoveel noten liggen dat iedere keer bukken geen goede optie was. Ben dus maar met een aantal emmers binnen bereik op mijn knieën rondjes rond de notenboom gaan maken. 😀 Het resultaat: bijna 4 volle emmers!

Na de lunch ben ik de zolder toch maar weer op gegaan om wat puin te ruimen, de vloer te zuigen, spullen te verplaatsen, gereedschap op te bergen, enz. 

Ook de luiken voor de blokhut heb ik nu zo ver klaargemaakt dat ze geschuurd en in de grondverf gezet kunnen worden. 

---- Vrijdag, 25 september 2020

Dit keer een kort berichtje en zonder foto's. Het weer was slecht: veel wind en regen. Tussen de buien door heb ik weer 3 emmers walnoten geraapt. Ik weet het niet maar het kan zomaar zijn dat buurman Francis me kruipend rond de notenboom heeft gespot. Wat hij zal denken weet ik ook niet maar hij zal zich wel verwonderd afvragen wat me bezielt. 😂

Vanmorgen heb ik eerst de luiken van de blokhut geschuurd en een kant staat nu in de grondverf. Morgen de andere kant en dan uiteindelijk 2-3 keer aflakken. Dan kunnen ze aan de blokhut bevestigd worden. 

Ook de zolder heb ik opgeruimd. Er is veel verplaatst zodat ik onder de onderste balk ook de folie kan checken en eventueel vastnieten. Al met al ben ik toch best nog wel opgeschoten.

Van de week belde Pieter met het voorstel om 'even' op en neer naar Frankrijk te komen. Hij wil zaterdag rond het middaguur wegrijden en is dan tegen de avond hier. Zondagmiddag gaat-ie dan weer richting Nederland. Het is hartstikke leuk dat-ie komt, maar ik verklaar 'm een beetje voor gek dat-ie voor 1 nachtje 850 km gaat afleggen. Pieter neemt zijn recent uit het asiel gehaalde hond Tara mee. Ik heb het niet zo op dat ras honden (terriër meen ik) maar volgens Pieter doet ze geen vlieg kwaad. En dat is wel jammer want vliegen heb ik hier zat. 😉

---- Zondag, 27 september 2020

Gisterochtend ben ik eerst wat boodschappen gaan doen omdat ik toch op de een of andere manier iets eetbaars op tafel moest kunnen zetten voor Pieter en mij. Het werden mosselen! Ten eerste zijn die hartstikke lekker en ten tweede is dat een van de weinige dingen die ik kan bereiden. 😄

Pieter vertrok, zoals we eerlijk gezegd wel een beetje gewend zijn, wat later dan hij van plan was maar uiteindelijk was hij rond 19.30u hier. Ik was wel een beetje onwennig met de hond Tara, maar dat viel achteraf best wel mee. Het bleek overigens een Staffordshire-terriër te zijn. Tara ging natuurlijk eerst onderzoekend het huis even door en was de eerste 2 uur best wel een beetje opgewonden, maar later op de avond bleek ze lekker in 'mijn' stoel te liggen en liet ons gewoon met rust. Toen we uitgegeten waren kwam ze er even bij en nam ook aan tafel plaats.

Ik had met Pieter afgesproken dat hij wel de hond op de slaapkamer moest nemen want als ik bijvoorbeeld vannacht even naar het toilet wilde dan moest ik er wel zeker van kunnen zijn dat het veilig was en dat ze niet ergens naar en in kon happen. 😁

Dat is dus ook allemaal goed gegaan. Tara was vanmorgen ook lekker rustig en had weer mijn stoel in beslag genomen. Ze leek zich dus aardig thuis te voelen. 

Vandaag, maar gisteren trouwens ook, was het kl*tenweer. Wind en regen en veel ook! Vanmorgen zijn we wel even met paraplu door de tuin gegaan omdat er best wel veel was veranderd sinds Pieter hier voor het laatst was. Tara helemaal door het dolle heen. Ze vond ergens een stuk hout en dat kloof ze met haar sterke kaken heel snel tot pulp. Door het natte weer schieten de paddo's ook de grond uit! 

Pieter ging omstreeks half twee weer richting huis en Tara leek verbaasd dat ze samen weggingen, mij achterlatend. 

Ik ben daarna de tuin nog even ingegaan omdat er weer noten geraapt moesten worden. Weer 2 volle emmers! De kratjes vol met noten stapelen zich op. En we zijn er nog steeds niet! Ook heb ik de 'hele' perenoogst binnengehaald. Ze zijn weliswaar klein, maar prima van smaak!

De luiken voor de blokhut zijn aan een kant van groene verf voorzien en liggen te drogen. Morgen de rest en gezien het weer kan en wil ik waarschijnlijk geen buitenklussen doen, dus misschien begin ik wel aan het TV-kastje en/of halkastje die ook geschilderd moeten worden. Het halkastje is blauw en krijgt een nieuw blauw laagje. Het grenen TV-kastje moet ook blauw worden. 

---- Maandag, 28 september 2020

Het weer was vandaag niet geweldig en het ziet er voor de rest van de week ook niet bepaald goed uit. Het was grotendeels droog, althans het heeft niet veel geregend, maar er hangt zoveel vocht in de lucht dat het toch allemaal nat aanvoelt. Een 'mooie' dag om maar wat schilderwerk te gaan doen: het halkastje. Eerst het hele kastje ontvet, geschuurd en weer ontvet en natuurlijk daarna geschilderd. Ik denk dat het ook in 1 keer dekt, dus dat is wel prettig. Er zijn nog wel wat stukjes waar ik nu nog niet bij kon, maar als de rest droog is, doe ik die alsnog. Al met al heeft het best wel wat tijd in beslag genomen. Ook de luiken voor de blokhut zijn nu helemaal geschilderd. Ze moeten nog een keer, maar dan zijn ze klaar om opgehangen te worden.

Ik heb nog wel wat noten geraapt, maar omdat het nagenoeg niet waaide had ik vandaag een magere opbrengst: een halve emmer. Het kan natuurlijk ook zijn dat intussen het einde van de notenstortregen in zicht is. Echt erg vind ik dat niet....het is te nat om op de knieën rondjes om de boom te maken en het alternatief is bukken, bukken en bukken. 😒

Toen het eventjes wat aangenamer werd heb ik nog een rondje bos gedaan en wat paddo-tafereeltjes vastgelegd.

---- Dinsdag, 29 september 2020

Vandaag was het kleine-klusjes-dag! Niet alleen omdat het tot halverwege de middag heeft geregend, maar ook omdat ik totaal geen zin had in de wat grotere klussen. En....de kleintjes moeten tenslotte ook gedaan worden.

Dus....de luiken zijn voor de tweede keer geschilderd en kunnen als ze droog zijn bevestigd worden, de barbecue is schoongemaakt en samen met de gastankjes van de tuintafel-vuurkorven staan ze overwinter-klaar in het kippenhok. Ik heb nog wat vierkante meters folie op de zolder van aluminiumtape voorzien zodat het allemaal nèt even wat beter tegen de wind kan en ook de stoeptegels waar ik al 1,5 week mee rondrij heb ik eindelijk uit de auto gehaald. In de slaapkamers heb ik achter de radiatoren reflecterende folie aangebracht wat toch altijd wel iets zal schelen met stoken.

De paar kale plekjes van de keukentafel heb ik weggewerkt en toen het eindelijk droog werd en zelfs hier en daar wat blauws aan de hemel verscheen, ben ik boodschappen gaan doen omdat ik toch naar Mr. Bricolage moest om zand voor de bestrating van de nieuwe werkplaats en grind voor het voorerf te bestellen. Halverwege de terugweg met een kratje boodschappen naast me op de stoel realiseerde ik me dat ik Mr. Bricolage compleet vergeten was. 😒 Morgen of overmorgen maar een nieuwe poging doen, want ik had geen zin om terug te gaan met onder andere een zak diepvriesfrieten naast me.

Het halkastje baart me wat zorgen. Het is nu helemaal geschilderd en is toch niet de kleur (staalblauw) die het aanvankelijk had. De verf die ik gekocht heb is namelijk Saffier-blauw en dat is toch wel 'errug' blauw. Op het blik staat ook duidelijk dat het zijdeglans is, maar de zijde zijn ze er volgens mij vergeten in te doen. Het spiegelt je tegemoet! Ik bedacht me dat ik wellicht toch nog ergens het verfblik van de oorspronkelijke verf moest hebben. Ik bewaar dat soort dingen vaak voor het kleurnummer. En jawel, na goed zoeken stond ergens achteraan een blik dat al behoorlijk aan het roesten was, maar wel hèt blik. Ik weet nu dus het juiste Ral-nummer. Als Vera zondag dan zo'n vers blik meeneemt beginnen we gewoon weer opnieuw!

Omdat het nog te vroeg was om te gaan eten zocht ik nog naar een klusje. Niet dat dat moeilijk is, want ik heb een behoorlijke lijst. Daar stond ook 'lijst Pieter maken' op. Pieter heeft destijds in Zuid-Afrika een fraaie afbeelding op jute van Mandela gekocht. Ik heb hem beloofd daar een passende lijst voor te maken en dat moest er nu maar eens van komen. In de grote stal tegenover het huis vond ik nog net genoeg eikenhouten vloerdelen die daar geschikt voor (te maken) zijn. Morgen ga ik ze op maat zagen.

En voor ik het vergeet....er is weer een emmer noten bijgekomen. Ze liggen te drogen maar ik denk dat kratje 8 daarmee gevuld kan worden.

---- Woensdag, 30 september 2020

Vanmorgen ben ik als eerste maar de latten voor de lijst van Pieter gaan zagen. Het regende en het zag er naar uit dat dat de hele ochtend zo zou blijven. Ik wil ze met deuveltjes aan elkaar bevestigen, maar ik heb de bak met deuveltjes aan Vera 'uitgeleend', dus die moet ze aanstaande zondag maar meenemen. Dan kan ik weer verder....

Toen het eindelijk wat droger werd heb ik de luiken aan de blokhut bevestigd. Zoals al eerder gezegd zijn het (helaas!) sierluiken geworden. Ik had namelijk geen rekening gehouden met de beperkte diepte van het kozijn en daarom kunnen ze niet helemaal dicht. Maar aan de andere kant....wanneer zouden ze eigenlijk dicht gedaan worden?

Ook de compostbakken beschouw ik nu als 'af'. Ik heb al het compost-in-wording weer terug geschept zodat het er weer een beetje opgeruimd uitziet en weer kan gaan composteren. Omdat alles door elkaar lag heb ik alles maar in de eerste bak gedaan. De dunne lat moet er nog afgeschroefd worden, maar ik had niet het goede bitje bij me en toen ik weer terug wilde ging het wederom regenen.

Het blauwe kastje heb ik overeind gezet om een beter beeld van het geheel te krijgen. Het is nog steeds 'errug' blauw, maar het begint een beetje te wennen. Wellicht als het beslag er allemaal weer op zit, valt het nog mee en kan/mag het blijven zoals het nu is. Vera heeft voor de zekerheid intussen wel de 'goede' kleur gekocht: staalblauw, ral 5011. Dus als het moet dan gaat er alsnog een laagje verf overheen. Ik wacht dus even met het beslag terug bevestigen. Maar ook moeten we het geheel even goed bekijken met het nieuwe behang dat we al hebben liggen maar waar we nog niet aan toe gekomen zijn.

En in het bos....waar je ook kijkt....allemaal paddo's....

---- Donderdag, 1 oktober 2020

Vandaag valt er niet veel te melden....ik had mezelf namelijk een soort van rustdag beloofd en daar heb ik me aardig aan gehouden. Lekker lang hangen in de stoel met koffie en netflix, af en toe kijkend naar buiten waar de regen weer tot diep in de middag naar beneden kwam. 😞

Tussendoor heb ik wel al wat opgeruimd in huis en ik ben toen het eindelijk droog was en het zonnetje er meteen even bij kwam vlug nog wat noten gaan rapen: 1,5 emmer vol!

In een forumbericht las ik dat vanavond storm 'Alex' de westkust van Frankrijk bereikt. Het zal op zijn ergst zijn in Bretagne, Normandië en Pays de la Loire: windsnelheden tot 160 km/u en zware en langdurige regenval. In Bretagne valt vermoedelijk zelfs meer dan 100 mm, wat normaliter in 3-4 weken valt. Het stormgebied ligt gelukkig een paar honderd kilometer zuidelijker, maar het kan goed zijn dat we hier ook een vleugje 'misère' krijgen. Gelukkig ben ik ter plekke dus als het moet kan ik morgen dakpannen rapen en puin ruimen. 😃

---- Vrijdag, 2 oktober 2020

Ik heb gelukkig geen dakpannen hoeven rapen of puin te ruimen. Toch heeft een vleugje van storm 'Alex' onze omgeving bereikt en dat heeft tot ver na het middaguur geduurd. Veel regen, veel wind en behoorlijk koud. Guur weer dus! Alex heeft wel een hoop noten de boom uitgejaagd. Ik heb weer een tijdje krom gelopen om 3 emmers te vullen. Kruipen was vanwege de natte grond geen optie! Ze liggen nu op oude lappen op de grond in de hal te drogen.

De rustklus van gisteren heb ik vandaag voortgezet. Er zijn eigenlijk genoeg dingen te doen, maar ik wil ook niet met alles tegelijk bezig zijn. Zondag neemt Vera de deuvels mee en kan ik verder met de lijst voor Pieter. Omdat dan ook de staalblauwe verf mee komt kan het TV-kastje ook geschilderd worden en wellicht ook het halkastje nog een keer.

Morgen ga ik in een dorp verderop, Capelle les Hesdin, naar een 'vide maison'. Behalve dat er in de omgeving overal provisorische gemaakte verwijzingsbordjes staan ben ik min of meer persoonlijk uitgenodigd om een kijkje te komen nemen. Een of twee jaar geleden liep ik de man tegemoet die, zo bleek, steeds de lokale foldertjes rondbrengt. Hij begon toen een praatje met me in het Engels en dat kan hij, zeker voor een Fransman, heel redelijk. Ik heb hem toen gevraagd geen folders in de bus te doen als het duidelijk is dat we er dan niet zijn en daar houdt hij zich goed aan. Toen hij onlangs weer kwam liep René net in de tuin en nam de folders in ontvangst. Blijkbaar heb ik destijds mijn naam genoemd, want de folderman vroeg, mijn naam noemende, of ik aanwezig was. Ik was nog op de zolder en kwam op het geroep van René naar beneden. Wederom een kort Engels praatje en de folderman wees me speciaal op een briefje dat bij de folders zat. Hij vroeg of ik op 3 en/of 4 oktober aanwezig was en of ik dan langs wilde komen. Ik heb het hem maar toegezegd, enerzijds voor mijn fatsoen, maar anderzijds ook omdat ik best nieuwsgierig was. Voor zover ik me herinner heb ik nog nooit een 'vide maison' dat zoiets als 'huis leegverkoop of huisopruiming' betekent meegemaakt. Vanwege Corona waren er dit jaar helemaal geen brocantes en dan is het best wel leuk om even te gaan kijken van welke meuk deze Fransen af willen. 😉

Maar gezien de vele verwijzingsbordjes vraag ik me af of het hele dorp aan de 'vide maison' mee doet of alleen de folderman. Op het bewuste foldertje staat namelijk zijn adres! En volgens het onderste zinnetje zijn de prijzen ook nog gereduceerd als je met een mondkapje komt. 😀

---- Zaterdag, 3 oktober 2020

Vanmorgen ben ik meteen maar even naar de ‘vide maison’ in Capelle les Hesdin gegaan. Voor ik er erg in had was ik er al voorbij gereden en moest dus keren. Het bleek inderdaad maar om één huis te gaan. De troep die op de oprit stond beloofde niet veel goeds en toen ik eigenlijk bedacht om ‘m maar meteen te peren, zag de folderman me en wenkte me om naar binnen te gaan. Hij stelde me even voor aan zijn vrouw Isabelle en intussen kwamen er meer mensen de garage binnen. Het was duidelijk dat er eigenlijk alleen maar meuk uit de garage en wellicht zolder stond. Ik heb even rondgelopen en zag eigenlijk niet veel tot mijn oog viel op een paar gegraveerde glaasjes. Om nou echt te zeggen: ‘goh, wat leuk die wil ik hebben’, dat dan ook weer niet, maar toen kwam Isabelle er als de kippen op af en ik mocht de 7 (?) glaasjes hebben voor € 7,-. Volgens haar waren ze van kristal en omdat ik onder andere voor mijn fatsoen was gekomen heb ik om dezelfde reden maar ‘oui’ gezegd. Heel voorzichtig heeft ze de glaasjes in kranten verpakt en ben ik huiswaarts gegaan. Daar heb ik ze meteen afgewassen en mijn vermoeden dat het geen kristal zou zijn werd bevestigd. Het heeft er volgens mij misschien ooit naast gestaan, maar kristal is het echt niet! Maar ‘so what’….ze zijn lekker groot en kunnen dus prima dienst doen als likeurglaasjes, toch? 😉

Het was de hele ochtend overigens koud, maar 's middags begon het op te klaren en werd het zo langzamerhand iets aangenamer. Heel af en toe piepte zelfs het zonnetje tussen de wolken door. Ik ben begonnen aan de dakgoten van het blokhutje, maar dat is allemaal niet zo lekker gegaan als ik hoopte. Het is natuurlijk ook best wel lastig in je eentje, want een helpende hand kan soms enorm veel schelen. Omdat het dak iets verder doorloopt dan ik me herinnerde toen ik bij Hornbach stond om pvc-materiaal te halen heb ik dus niet genoeg om de boel helemaal af te maken. Ik kan het provisorisch wel een beetje in elkaar flansen, maar ik moet dus wel weer een keer naar Hornbach.

In ieder geval is het begin gemaakt van de dakgoot aan de voorkant. Omdat het weer begon te spetteren ben ik er maar mee opgehouden. Wellicht kan ik morgen nog even doorgaan en anders later in de week. Hoewel....de weersverwachting is voor komende week niet best. Pas volgend weekend wordt het (iets) beter.

---- Zondag, 4 oktober 2020

Ik denk dat gistermiddag toen het wat opklaarde 'boven' de bakken water aangevuld moest worden om ze vanmorgen weer over ons heen leeg te kwakken. Wat een weer! Maar ik moest er toch even uit om de aan Vera beloofde mosselen te halen bij de Carrefour. Toen ik weer thuis was ben ik maar wat gaan opruimen in afwachting van Vera.

Het weer werd beter en zelfs de zon kwam er af en toe bij. Ook mijn eigen zonnetje kwam, vroeger dan ik verwachtte al aan....om even over half twee. Ze was om een uur of negen vertrokken en omdat het zondag was kon ze overal goed doorrijden. 

De innige omhelzing met bijbehorende smakkerd hebben we voor de zekerheid uitgesteld. Vrienden van ons zijn namelijk mogelijk met het Coronavirus besmet omdat ze in aanraking zijn geweest met iemand die positief getest is. En....die vrienden zijn donderdag op de expositie bij Vera geweest. Aanstaande dinsdag worden ze getest, dus we wachten de uitslag maar even af. Je weet immers nooit! De mensen die daarna nog contact met Vera hebben gehad heb ik op de hoogte gesteld. Een gewaarschuwd mens telt immers voor twee!

Vera was best nieuwsgierig naar de zolder en haar blokhutje. We hebben eerst even een rondje over de zolder en door de tuin gedaan en meteen een emmer walnoten geraapt. 

Het blauwe halkastje vinden we toch té (fel)blauw, dus daar gaat een laagje van de meegebrachte staalblauwe verf overheen. Een mooie klus voor de komende dagen, want de weersverwachting is tot midden volgende week bepaald nog niet best.

---- Maandag, 5 oktober 2020

Vanmorgen heb ik eerst de 2 door Vera meegebrachte 'schilderijen-van-de-kringloop in het eerste slaapkamertje opgehangen. Het door Vera gemaakte tafereeltje van gekleurde strandhuisjes stond ook wel leuk maar vonden we iets te klein.

Daarna heb ik een gietijzeren onderzetter (natuurlijk ook van de kringloop) als ornament op de deur van de blokhut geschroefd. 

En toen werd het tijd om weer eens een klus van de to-do-list te gaan doen: het TV-kastje schilderen, want Vera had de juiste kleur verf meegenomen. Dus ik heb de TV-hoek ontmanteld, het TV-kastje samen met Vera tot onder het grote afdak achter de hooischuur versleept, het daar ontvet, geschuurd en weer ontvet om het vervolgens weer naar de hal te zeulen en daar in de grondverf te zetten.

Vera is begonnen met haar atelier wat op te ruimen en schoon te maken. Dat is na een aantal maanden niet gebruikt te zijn wel noodzakelijk. Helaas heeft ze gezien dat een verfbeurt dringend noodzakelijk is, zowel de deuren als de ramen en kozijnen zijn aan de beurt. Dat gaat dus op de to-do-list.

Ook is ze ijverig en creatief aan de gang gegaan met het maken van fraaie herfststukken: een krans voor aan de deur van de tweede badkamer en een met Hortensia-bloemen gevulde smeedijzeren 'mand'. Als het weer inderdaad zoals door de weervoorspellers wordt beloofd, vanaf aanstaande woensdag iets beter wordt staat het wel gezellig als we op het terras zitten. 

---- Dinsdag, 6 oktober 2020

Vandaag hadden we veel wind, geregeld zon en behoorlijk wat (plens)buien. Maar al met al is het best een vruchtbare (werk)dag geweest. Ik heb vanmorgen eerst het TV-kastje geschilderd, maar waar ik al bang voor was....de verf dekt niet in 1 keer dus morgen nog maar eens.

Vera was intussen al wat plekjes gaan zoeken in het bos waar ze de 8 meegebrachte Hortensia's heeft neergezet. Niet ín de grond maar óp de grond. Het kuilen graven mocht ik doen, maar het was best wel even lekker werken zo in de buitenlucht. Er zullen geleidelijk aan nog wel wat meer Hortensia's bijkomen, zodat we ook wat kleur krijgen in het bos.

Als je zo bezig bent met 'de tuin' ontstaan er gelijk weer nieuwe ideeën. Zo moest de verouderde Vlinderstruik in het hoekje bij het atelier er 'even' uitgestoken worden. Natuurlijk vindt Vera dat een klus voor mij en terwijl ik daarmee bezig was en af en toe schuilend in het atelier omdat er weer een wolk over me heen geleegd werd, heeft Vera een hoop stekken gemaakt van de Rosa Rugosa. Als dat allemaal aanslaat zullen die ook een plek in het bos krijgen. De Vlinderstruik heeft zijn verzet uiteindelijk opgegeven toen ik met de bijl de dikke wortels had doorgehakt.

Het is de bedoeling dat op de plaats van de Vlinderstruik een sierappel (Malus Red Sentinel) komt te staan, waaronder wat klein overhangend spul komt, zoals Vrouwenmantel. In het voorjaar heeft-ie bloesem en in het najaar (sier)appeltjes. En....niet onbelangrijk....het is wat minder (snoei)werk dan een Vlinderstruik. 😃

Vera ging gelijk verder met nog meer snoeiwerk wat ik later aantrof bij de hakselaar. Dus....ik ging hakselen! Zo tegen half vijf vonden we het mooi geweest en zijn we neergestreken in de fauteuils bij de brandende houtkachel met een verdiend wijntje en kaasje. 😉

---- Woensdag, 7 oktober 2020

Toen ik vanmorgen door het raam van de keukendeur keek zag ik 'un écureuil' (=eekhoorn) druk in de weer bij de notenboom noten verzamelen. De meeste noten hebben we wel geraapt en met zo'n 10 volle kratjes met noten mag er ook wel wat overblijven voor de dieren! Het was een heel grappig gezicht om dat beest zo druk bezig te zien. Iedere keer maakte-ie dat-ie snel weg kwam om ergens anders wat noten als wintervoorraad te verstoppen. We hebben ons uiterste best gedaan om vanuit de keuken een foto te maken, maar dat is helaas niet gelukt. 

Daarna ben ik het TV-kastje nog een keer gaan schilderen en als het goed is, is het nu klaar. Morgen zet ik het beslag er weer op en dan gaat-ie weer richting zitkamer. Dan komt het halkastje dat nu nog saffierblauw is aan de beurt voor een laagje staalblauw. Één laagje moet genoeg zijn omdat de onderlaag toch al blauw is, dus als het niet helemaal dekt zie je dat waarschijnlijk toch niet. 😉

Vera is de tuin in gegaan en heeft een hoop planten en struikjes verplaatst. Van de uitgegroeide Solidago (Guldenroede) heeft Vera hele stukken afgestoken die we in het bos hebben geplant. Ook kwam ze nog een Hortensia tegen en die staat er nu ook. 

Het was vandaag prima (werk)weer. Geregeld zon en eindelijk eens geen regen! Geschikt weer dus om eindelijk de dakgoot en de regenpijp van de blokhut af te maken. De achterkant moet natuurlijk ook nog maar zoals ik in een eerder bericht al aangaf moet ik daarvoor nog wat pvc-onderdelen hebben. De dakgoot zelf kan ik wel doen, maar dat komt een dezer dagen wel weer. 

Zo tegen half vier vonden we het mooi geweest en zijn we weer neergestreken bij de houtkachel....

---- Donderdag, 8 oktober 2020

Vandaag was het echt prutweer. 😛Vanmorgen was het grauw maar wel droog, maar 's middags kwam de wind opzetten en niet zo zuinig ook met daarbij nog een lekkere hoop regen. Zo erg zelfs dat toen ik op de weblog ging schrijven opeens gedrup hoorde wat niet anders dan van de zolder kon komen. Ik ben dus maar even gaan kijken en inderdaad lekt het enigszins bij de schoorsteen tussen zit- en eetkamer. Het kan ook haast niet anders omdat de wind de regen met een hoek van zo'n 45 graden over het dak en tussen de dakpannen door jaagt. Ik weet dus wat me morgen te doen staat.

Het TV-kastje staat in ieder geval weer op z'n plek. Het beslag, ook al zijn het maar 2 sleutelplaatjes zit er weer op. Ik heb dat met de 4 spijkertjes in een emmertje gedaan om het allemaal bij elkaar te houden. Maar waar is het sleuteltje nou? Ik ben er van overtuigd dat dat in het deurtje zat en er dus was, maar het is nergens te vinden. Niet in het emmertje of waar dan ook. Als het niet een dezer dagen boven water komt moet ik er toch maar van uit gaan dat er helemaal geen sleuteltje (meer) was! Maar het blijft knagen! De apparatuur staat er ook weer in en alles deed het ook meteen na het aansluiten. 😀

Voordat het begon te regenen ben ik nog even gaan kijken bij de blokhut. De dakgoot en regenpijp lijken hun werk te doen. In de regenton ligt al een aardig laagje water. Omdat ik er toch was heb ik gelijk maar even de dakgoot voor de achterkant op lengte gemaakt en het eindstuk en de uitloop alvast gelijmd. Morgen is het wat beter weer, althans dat is de verwachting. Ik wil dan ook die dakgoot, al is het zonder regenpijp, alvast monteren.

Toen Vera haar atelier in ging ben ik de garage ingedoken om verder te gaan met de lijst voor Pieter. Het is allemaal in elkaar geschroefd en gelijmd en ligt nu te drogen.

Morgen dus met frisse moed de zolder op, de dakgoot aan de blokhut monteren, verder met de lijst voor Pieter en wellicht het halkastje een nieuwe lik verf geven.

---- Vrijdag, 9 oktober 2020

Vandaag hebben we eindelijk gehoord dat onze vrienden, die afgelopen dinsdag op Corona getest zijn, 'negatief' zijn. Ik heb Vera dus eindelijk de uitgestelde smakkerd gegeven. 😂

Vandaag was het prima weer met geregeld een zonnetje, maar wel behoorlijk wat wind. Toen Vera vanmorgen boodschappen ging doen heb ik het halkastje de staalblauwe verflaag gegeven. Morgen zet ik het beslag er op en dan kan-ie weer terug op z'n plek.

De massief eiken lijst van Pieter is klaar om geschuurd en in de grondverf gezet te worden. Pieter wil 'm zwart, omdat dat-ie dat mooier vindt passen bij de afbeelding van Mandela. Jammer dat je dan niets meer ziet van de fraaie nerven in het hout, maar het is niet anders.

Terwijl Vera tuinwerk ging doen (verpotten, verplaatsen, uitdunnen, enz.) heb ik de dakgoot aan de achterkant van de blokhut gemonteerd. Hij moet nog een beetje worden uitgericht want zo op het oog loopt het water er niet zo maar uit. Dat is helemaal niet zo erg omdat ik toch nog geen regenpijp heb. Misschien ga ik een dezer dagen toch even bij Mr. Bricolage kijken of ze daar geschikt materiaal hebben, maar gezien de ervaringen die ik heb....

Ik ben vandaag toch niet de zolder opgegaan. Vera was van mening dat dat een beetje zonde zou zijn omdat het juist vandaag weer eens lekker weer was. Daar had ze natuurlijk wel gelijk in! En dat kwam mooi uit, want niet heel veel later stond ik de bessenstruiken die Vera had uitgegraven weer in te spitten, maar dan in het bos bij de andere daar al geplante bessenstruiken. 😀

Vera had voor de zekerheid ook de takkenschaar maar meegenomen omdat we eerder deze week al het plan hebben gemaakt wat laaghangende takken weg te snoeien. We zijn kris-kras door het bos gegaan en hebben nu van de week een nieuwe klus om alle takken die op de grond liggen weg te halen. Ik heb gelijk wat bomen gemarkeerd die omgehaald moeten worden. Wat dikke, maar ook wat dunnere die met de takkenschaar niet door te krijgen waren.

Nadat ik, op uitdrukkelijk verzoek van Vera ('want dat is handig') wat haakjes aan de binnenkant van een van de staldeuren heb bevestigd heb ik ook de plantenbak in de hoek bij het atelier opgelapt.

Bruno scheurt soms met de maaimachine iets te krap langs de bak en dan vallen de gestapelde stenen om. Hij legt ze dan wel terug, maar uiteindelijk is het een rommelige zooi geworden....ook omdat het in de loop der jaren iets verzakt is.

---- Zaterdag, 10 oktober 2020

Vandaag was het weer prima herfst- en werkweer. Er is slechts één klein buitje gevallen en helaas net toen Bruno aan het grasmaaien was. Vervelend maar hij is gelukkig gewoon doorgegaan. Toen ik aan het eind van de middag even een rondje tuin deed en dus ook in het bos kwam, zag ik waar hij de enorme bergen gras gestort had. Een van die bergen lag bovenop de van de week geplante Hortensia's. Ik heb zo goed en zo kwaad als het ging met een hooivork het gras zoveel mogelijk weggehaald, maar de Hortensia's hebben helaas wel een optater gehad.

Vanmorgen heb ik het beslag en de spiegeltjes van het halkastje weer gemonteerd en het kastje staat nu te glimmen en te stralen op zijn plek. De druiper op het linkerdeurtje zit me niet lekker en misschien pak ik die later nog even aan, maar eerst moet de verf voldoende uitgehard zijn.

Tot de lunch hebben Vera en ik diverse klusjes gedaan. De tweede gietijzeren onderzetter (de eerste hebben we op de blokhutdeur gemaakt) heeft ook een plek gekregen....op de deur van de voormalige plee. 😄

Verder hebben we samen de meeste takken die we gisteren hebben afgeknipt in het bos, in kleinere stukken geknipt. Die takjes moeten drogen en dan kunnen ze dienst doen als aanmaakhoutjes voor de kachel. Een hoop werk maar dan hebben ze nog enig nut. Is toch net weer iets beter dan zomaar wegfikken op het kampvuur!

Terwijl Vera het kruidentuintje onder handen ging nemen en de aardbeienplantjes ging rooien, omdat ze op die plek een 'theeplantage-tje' wil creëren met munt en dan voornamelijk appelmunt 😀, ben ik voorzichtigjes begonnen met het weghalen van het rotte stuk van de deurpost tussen hal en keuken.

We willen de hal van een nieuw behangetje voorzien, maar dan moet de deurpost wel eerst hersteld worden en geschilderd. Nou....en dat weghalen is behoorlijk goed gelukt, iets té goed zelfs! Ik wilde eerst alleen het rotte stuk weghalen, maar door het gesjor en gewrik ging er steeds meer los zitten en uiteindelijk kwam de hele deurpost aan een kant, met wat stucwerk, los. Het leek me uiteindelijk beter om 'm dan maar helemaal te verwijderen. Hoewel dat niet de bedoeling was is het misschien maar beter zo, omdat ik nu gewoon 'even' een hele nieuwe deurpost kan maken.

De rozenboog, die al een paar maanden geleden door een storm is omgewaaid en al een tijdje op z'n rug in de heemtuin lag, hebben we weer overeind gezet. Provisorisch weliswaar, maar misschien heb ik morgen gelegenheid en wellicht ook zin om 'm nu maar eens goed vast te zetten.

En best wel bijzonder....tegen 12 uur 's middags zaten we even op het kippenterras en zagen de goed zichtbare maan aan de hemel staan....midden op de dag dus! Ik weet dat het kan maar zo vaak zie je dat niet toch?

En tot slot....ik ben wéér niet op de zolder geweest! Daar was het té lekker weer voor! 

---- Zondag, 11 oktober 2020

Vandaag was het prachtig weer om in de tuin te werken en dat hebben we gedaan ook....zo'n beetje de hele dag! Veel struiken zijn gesnoeid, gekortwiekt en gesplitst. We hebben ook nog meer laaghangende takken in het bos weggeknipt. Het gaat er allemaal net even wat verzorgder uitzien. Vera heeft de bergen gras die Bruno gisteren in het bos heeft gedumpt verspreid zodat dat wat makkelijker kan vergaan en dat is dan meteen een goede grondverbeteraar. Onkruid krijgt daar dan nagenoeg geen kans dus volgend jaar kunnen we daar weer andere planten neerzetten.

Helaas heeft het ook een keerzijde....namelijk de berg takken die nu weer gehakseld moet worden, maar dat doen we morgen. Zondag wordt hier (nog) als een rustdag gezien en het wordt  niet zo gewaardeerd als er herrie wordt gemaakt.

Toen ik aan het snoeien was hoorde ik plotseling weer dicht achter me de welbekende 'bonjour' van Francis. Dat-ie over de omheining klimt vind ik allemaal best maar hij zou toch wel iets eerder even 'bonjour' kunnen roepen, zodat ik me niet steeds het kleplazarus schrik? Hij maakt het gelukkig, zo bleek uit het gesprek dat zoals gebruikelijk alle kanten op ging, prima. Toen hij merkte dat mijn gespreksstof op was en ik eigenlijk weer aan het werk wilde, taaide hij af.

Aan de zijkant van de blokhut wil ik een smal afdakje van 6 dakpannen breed en 2 onder elkaar, maken. Daaronder komen dan wat planken waar potten of andere spullen op gezet kunnen worden. Het materiaal voor het afdakje, zoals dakpannen en hout, heb ik allemaal nog en voornamelijk van meegesleepte spullen waar een ander niets meer mee wilde of kon, maar ik (bijna) altijd nog wel kan gebruiken. Dat gaat dus lekker 'low budget'. 😃 

Zo zijn we dus met heel veel verschillende dingen tegelijk bezig en dat is best wel rommelig maar er komt een moment dat het opeens allemaal 'klaar' is....hoop ik! 😉

---- Maandag, 12 oktober 2020

Het was vanmorgen behoorlijk aan de frisse kant, maar ik ben wel achter de hooischuur de berg takken weg gaan hakselen. Het lijkt allemaal niet zo veel werk maar je bent er toch dik een uur mee bezig. Gisteren heb ik de lijst voor Pieter al helemaal in de grondverf gezet en vandaag kon het eerste laagje zwarte verf er op. Het moet zeker nog een keer om het goed te laten dekken, maar iedere dag een kant en dan is het over enkele dagen klaar! Op glas na dan, maar dat koop ik wel in Nederland, want ik heb geen idee waar ik dat hier zou kunnen kopen. En al zou ik het wel weten....het moet ook mee naar Nederland en glas is nou eenmaal breekbaar!

Omdat we 's avonds de houtkachel aan hebben stoken we behoorlijk wat hout weg. De houtvoorraad van 2014 slinkt behoorlijk, dus zo af en toe als ik richting bos ga, neem ik een kruiwagen mee en stort die vol met hout van 2015. Daarna wordt het even stil want in 2016 en 2017 zijn geen bomen gerooid, maar er liggen best wel wat kuubjes uit 2015, dus we kunnen even voort.

Vera is zich gaan vermaken met lappen, papier en blaadjes. Dat moeten ecoprints worden. In het kort komt het er op neer dat verschillende bladeren opgerold worden in een geprepareerde doek. Door de rolletjes een tijd in een pan op het vuur te laten pruttelen, moeten de bladeren een afdruk op de lappen maken. Morgen gaan we zien of en wat het geworden is.

Ik ben vanmiddag eindelijk toch maar weer eens de zolder opgegaan. Hier en daar heb ik nog wat stukken folie vast gezet en alle oude isolatie boven de slaapkamers heb ik verwijderd. Ook een hoop antiek stof is de stofzuiger ingegaan. Van de week, wellicht morgen, pak ik nog een stuk aan.

Zo langzamerhand begint bij mij te dagen hoe ik het beste de van de week weggehaalde deurpost kan vervangen. Ik wil eerst een houten balk die de juiste dikte en breedte moet hebben in de opening bevestigen. Hoe weet ik nog niet precies, want de muur is bepaald niet strak, maar als ik iets heb wat op zich op maat is kan ik gaan passen, meten, knutselen, enzovoorts. De kans dat ik zo'n balk van de juiste dikte en breedte heb is natuurlijk niet groot, maar ik ben voor de zekerheid toch maar even gaan spitten in de grote stal. Daar staat behoorlijk wat hout. En je kunt het geloven of niet....hij stond er: de balk van 12 cm breed en ongeveer de juiste dikte. Iets te lang maar daar valt wat aan te doen....😄

Als dat allemaal goed vastzit komt er een smallere balk op die uiteindelijk de deurpost moet gaan worden. Ik ben alleen bang dat de oude kromme en scheve deur niet meer bruikbaar is, dus wellicht moet ik ook 'even' een nieuwe maken.

---- Dinsdag, 13 oktober 2020

Vanmorgen toen we wakker werden regende het en dat doet het nog helaas nog steeds. 😒 Er zijn dan natuurlijk altijd wel wat klussen te bedenken die binnen gedaan moeten en kunnen worden, maar om een of andere reden had ik daar niet zo veel zin in. Het werd naast wat kruiwagentjes hout kloven, de lijst voor Pieter nog een keer schilderen en weer wat zolderwerk eigenlijk alleen nog maar achterstallige administratieve dingen. Ook wel lekker dat dat een keer gedaan is! En....het was meteen een rustdagje!

Ik had iets meer verwacht van de ecoprints die Vera gisteren gemaakt heeft, maar Vera is er gelukkig enthousiast over en zij ziet ook vaker ergens kunstzinnige dingen in dan ik. 😁

Vanmiddag heeft er weer een pan een tijd op het vuur staan pruttelen. Daar worden ook ecoprints in gemaakt, maar dan op papier.

De weersverwachting voor morgen is gelukkig weer een stuk beter en ook voor de dagen erna. Dat zal zonder meer de kluslust weer wat aanwakkeren.

---- Woensdag, 14 oktober 2020

De weersverwachting is uitgekomen! Het was vandaag prachtig weer met veel zon en ook de komende dagen wordt dat verwacht. Vanmorgen was het nog wel aan de frisse kant vanwege de wind die uit het noordoosten kwam, maar de rest van de dag was heerlijk!

Vera heeft de ecoprints, die nu uitermate goed geslaagd zijn te drogen gehangen en heeft verder de hele dag zo'n beetje in de tuin doorgebracht met een ateliermomentje tussendoor. Ik ben vanmorgen begonnen aan de deurpost, althans aan het herstel ervan. De uit de stal opgediepte balk heb ik passend gemaakt en dat kostte me behoorlijk wat tijd. Op de foto staat-ie op z'n plek maar nog niet vast. Hij staat zelfs op een haar na loodrecht, maar dat komt met vastzetten nog wel goed!

De oude deur is helaas echt niet meer bruikbaar en ik ga dus een nieuwe maken maar ik wil wel proberen de oude deur voorzichtig uit elkaar te halen om de panelen te hergebruiken. Ik heb in de grote stal gezocht naar mogelijk geschikt hout, maar het enige resultaat is dat al het hout verplaatst is en dat er weer enige loopruimte is. 😀

Vanmiddag ben ik dus maar naar Mr. Bricolage gegaan en zowaar hadden ze daar 2 dikke planken die geschikt zijn om het raamwerk te maken.

De oude scharnieren zijn ook niet meer te gebruiken, dus ik ben gaan spitten op Internet naar klassieke scharnieren (paumelles) die een beetje bij de rest van het huis passen. Ik heb ze gevonden bij een Franse website, die belooft de spullen binnen 72 uur te leveren. Ik moet ze nog bestellen, maar dat is natuurlijk een fluitje van een cent(ime), althans dat dacht ik. Blijkbaar kan ik, omdat ik voor dit bedrijf een nieuwe klant ben niet met mijn creditcard betalen. Ik heb wel een nagelnieuwe bankpas van de Crédit Agricole, maar die heb ik nog nooit gebruikt dus die kaart is niet geactiveerd. Kortom: ik kan niet betalen. Vanavond of morgen ga ik proberen het anders te doen.

---- Donderdag, 15 oktober 2020

Gisteravond heb ik via de website van de scharnierenleverancier maar even een berichtje gestuurd waarom ik niet met creditcard kon betalen. Vanmorgen had ik al antwoord....het moest wèl kunnen! Ik heb het dus nogmaals geprobeerd en 'opeens' kreeg ik andere opties om te kiezen in beeld. 😉 Kortom: de bestelling is nu gelukt en is het dus afwachten wanneer de scharnieren binnen komen.

Omdat ik de panelen uit de oude deur wil hergebruiken ben ik vanmorgen vol goede moed begonnen om voorzichtig de profiellijsten los te krijgen, maar om een of andere reden wilde dat maar niet lukken. Om te voorkomen dat ik te grof geweld zou gaan gebruiken met mogelijk desastreuze gevolgen heb ik besloten de hele deur maar uit elkaar te halen. Je kon de pennen van de ouderwetse pen-in-gat-verbinding gelukkig nog een beetje zien, dus met een metalen staaf en hamer heb ik ze er zo goed als kon uitgeslagen. En inderdaad....daarna kreeg ik de deur uit elkaar en de panelen kwamen er uit. Maar niet de profiellijsten! Dat deze er niet uit te krijgen waren bleek een logische reden te hebben. Je zou denken dat ze er als versiering later opgebracht zijn, maar ze maken gewoon deel uit van de planken. Dat is destijds echt vakmanschap geweest! 

Het is jammer dat deze kromgetrokken, scheefhangende en verzakte deur niet meer te gebruiken is, maar helaas is het niet anders. Dat de profiellijsten onderdeel zijn van het raamwerk van de deur betekent ook dat ik mijn berekeningen moet aanpassen. Het was de bedoeling dat de planken precies over de lengte in tweeën gezaagd zouden worden, maar de planken moeten nu breder worden om de panelen vast te kunnen zetten.
Ingewikkeld verhaal maar het komt er op neer dat het allemaal net iets anders wordt dan de bedoeling was. 😒

Na een hele ochtend deurklussen was ik dat een beetje zat en ben na de lunch gaan bosmaaieren. Ik ben een behoorlijk tijdje bezig geweest, maar toch nog niet helemaal klaar. Er zijn nog stukken in het bos die nog even een opknapbeurtje kunnen hebben. Morgenochtend ga ik weer verder met de deur, want dan is het toch nog te fris om buiten te werken en 's middags hang ik de bosmaaier weer om om de rest af te maken. 

---- Vrijdag, 16 oktober 2020

Het begon vanmorgen aan de frisse kant, maar toen halverwege de ochtend de zon erbij kwam, werd het meteen een stuk aangenamer. Ik heb vanmorgen de oude panelen geschuurd en hoewel dat prima gelukt is, werd me ook duidelijk dat ik nog wel een uitdaging heb om de panelen, die ook best wel krom zijn passend te krijgen. Ik heb in de grote stal nog wel een plank gevonden die na wat zaagwerk prima als tussenstuk van de panelen dienst kan doen. Dat betekent dus dat de deur vorm gaat krijgen. Het gaat langzaam maar het gaat tenminste. Het is ook nog even wachten op de scharnieren, want als die er zijn kan ik preciezer uitmeten hoe breed de deur moet worden. 

Hij ligt (zie foto) om een goed beeld te krijgen op een provisorische werkbank en dat geeft meteen de mogelijkheid zorgvuldig de panelen die er nu nog los op liggen af te tekenen, zodat ik kan bepalen hoe diep de gleuf die ik moet frezen moet gaan worden. Dat ga ik morgen allemaal doen want het was tè lekker weer om niet in de tuin te werken. Ik heb dus inderdaad zoals ik van plan was, de bosmaaier omgehangen en ben tot de benzine op was, flink in de weer geweest. 

---- Zaterdag, 17 oktober 2020

Vandaag was het prachtig weer en voor Vera en mij een reden om vooral buiten aan het werk te gaan. 's Morgens zijn we omdat het toen nog wat fris was maar even een aantal keer heen en weer gelopen met kruiwagens tussen houtopslag-in-het-bos en de hooischuur-met-de-kloofmachine. Er is weer een hoop hout gekloofd en opgestapeld.

Omdat de kampvuurplek al aardig vol was geraakt in de afgelopen tijd besloten we die maar eens in de fik te steken. Met het idee dat gemak nou eenmaal de mens dient heb ik de gasbrander en gasfles naar de kampvuurplaats gezeuld en helaas een vruchteloze poging gedaan om het hout aan te krijgen. De oude droge pallet wilde natuurlijk wel fikken, maar dat was dan ook wel het enige. Alle takken die er onder lagen waren waarschijnlijk toch te nat om vlam te vatten. Ik heb toen de moed maar opgegeven tot later in de middag. Het zat me niet lekker en omdat de gasbrander er toch nog stond heb ik een nieuwe poging gewaagd. Ik heb wel eerst het meeste spul met de hooivork naast de kampvuurplaats gelegd en heb toen het restant van de pallet met nog wat ander droog hout weer aangestoken. Toen ging het branden heen. Het natte takkenspul heb ik maar in het bos gestort want dat zou voorlopig toch niet gaan branden.

Ik heb ook de voor de zoveelste keer omgevallen rozenboog eindelijk iets in de grond gegraven in de hoop dat-ie nu wel blijft staan. Het viel niet mee om 'm verticaal en horizontaal te krijgen, maar voorlopig lijkt het gelukt. Nu hopen dat-ie inderdaad een beetje wind kan doorstaan.

Ik heb vandaag dus helemaal niets gedaan wat ik van plan was. Voor de gleuven voor de panelen in de nieuwe keukendeur ben ik op zoek gegaan naar een aantal freesjes waarvan ik overtuigd ben dat ik ze heb en die zonder meer ergens in de garage moeten liggen. Het resultaat is dat de garage een stuk opgeruimd is maar de freesjes zijn nog steeds niet boven water. Ik snap er geen hout van, maar ik bedenk wel een andere oplossing. Daarna zullen de freesjes spontaan wel te voorschijn komen. 😀

De bestelde scharnieren zwerven momenteel ergens in Frankrijk rond en zullen als het goed is, aanstaande maandag door de Franse evenknie van Postnl in de brievenbus gekwakt worden. Dan heb ik zo'n beetje alles compleet en kan ik de deur af gaan maken.

---- Zondag, 18 oktober 2020

Vandaag hadden we wat moeite met opstarten, dus we zijn pas laat aan de gang gegaan. Ik ging de tuin in en Vera haar atelier, waar ze zo'n beetje de rest van de dag heeft gezeten. Ik ben eerst weer hout uit de houtopslag gaan halen, heb dat meteen gekloofd en opgestapeld. Verder ben ik wat in de weg liggende takken in het bos weg gaan halen, heb de paden in de heemtuin schoon geharkt, hout in de hooischuur verplaatst, de garage nog verder opgeruimd....nog steeds op zoek naar de freesjes, maar helaas nog niet gevonden! Tot slot heb ik op de zolder nog wat naden van de folie vastgetaped met aluminiumtape. En dat was het zo'n beetje!

Morgen wordt nog een aardige dag wat weer aangaat. Ik wil de hagen nog een keer gaan snoeien dus de heggenschaar heb ik al klaar gelegd. Als het meezit en de kettingzaag wil starten gaan er ook nog wat bomen om.

---- Maandag, 19 oktober 2020

Vandaag was het weer het enige dat zo'n beetje meezat. 😒 Ik was bezig met takkenzooi wegharken tussen de pruimenboompjes toen Vera riep dat het pakketje met scharnieren binnen was gekomen. Volgens de leverancier zou het pakketje in de brievenbus passen, maar ik heb geen idee wat voor formaat brievenbus hij daarbij in gedachten had. Gelukkig was Vera paraat en heeft het pakket van de postbode aangenomen. De doos was overdreven groot voor twee scharnieren maar 'who cares'? De scharnieren waren binnen! 

Ik was er al van overtuigd dat ik een linksdraaiende deur heb, want: 'scharnieren in het zicht en aan de linkerkant dan is het een linksdraaiende deur'. Ik heb dat voor de zekerheid nog even op Internet gecheckt en dat klopt dus. Bij de leverancier heb ik dus 2 linkse scharnieren besteld en wat krijg je dan: rechtse! Ik heb daarop nog even gekeken op de factuur en de website en daar stond bij beide echt 'gauche'. Het artikelnummer op de website en de factuur komen ook overeen. Dus wat dan te doen? Het meest voor de hand liggende is het 'even' terug te sturen, maar dat is toch wat gecompliceerder dan het lijkt. Op de website staat uiteraard alles in het Frans en als je dat uitgespit hebt en begrepen kun je een retourformulier printen en de boel weer terug sturen. Maar....ik heb hier (nog) geen printer!

Vera stelde nog wel voor dan gewoon maar nieuwe te bestellen. Dat lijkt op zich een aardig idee maar wat als ik dan weer de verkeerde krijg, bijvoorbeeld omdat ze in het magazijn verwisseld zijn....dan heb ik 4 verkeerde scharnieren. Ik kan natuurlijk nu wel rechtse scharnieren bestellen, maar dan zul je zien dan het dan wel goed gaat en ik weer rechtse krijg! Kortom: balen dus!
Ik kan ze op zich wel gebruiken, maar dan moet ik ze niet tússen kozijn en deur maar óp kozijn en deur monteren. Minder mooi, maar voor zover ik zie voor nu de enige oplossing.

Ik heb het maar even gelaten voor wat het was en ben, zoals gisteren gepland is, begonnen met de hagen snoeien. Dat ging eigenlijk best wel redelijk. Daarna heb ik de bladblazer en -zuiger erbij gepakt om de vele bladeren van de walnotenboom eerst bij elkaar te blazen, dan op te zuigen waarbij het meteen gehakseld wordt, zodat we weer compost-in-wording hebben. Maar....het blazen ging nog wel....het zuigen niet zo, omdat er ook takjes tussen zaten waardoor de zuigmond iedere keer verstopte. Ik heb uiteindelijk de maaimachine er maar bij gehaald die alles moeiteloos in de opvangbak kwakte. 

Omdat het vandaag nog knap weer was heb ik de kettingzaag erbij gehaald om wat boompjes om te halen. De vorige keer kreeg ik 'm, nadat-ie plotseling stopte, niet meer aan de praat, maar nu startte-ie best wel snel. Gelukkig maar, dus het eerste dunne boompje ging om, de kettingzaag stopte daarna prompt en ik kreeg 'm weer niet meer aan de praat! Nou....en dan word ik een potje chagrijnig!

Na een tijdje probeerde ik de kettingzaag weer en zowaar....hij startte....het tweede dunne boompje ging om en weer stopte het kreng. Later nog een keer en toen kreeg ik een iets dikkere boom door en weer hield het daarna op. Ik toen ook! Het lukte me me in te houden maar ik had met liefde kettingzaag een slinger door het bos gegeven!

Ik denk dat de kettingzaag aan een stevige onderhoudsbeurt toe is. Ik ga een dezer dagen maar even richting Alain Service.

---- Dinsdag, 20 oktober 2020

Vanmorgen ben ik verder gegaan met de keukendeur. Ik moest eerst een sponning maken omdat ik vanwege de verkeerde scharnieren meer breedte voor het monteren nodig had. Natuurlijk heeft het weer een hoop tijd gekost, maar aan het eind van de ochtend was de hele sponning klaar. Hij moet alleen nog wel aan de muur verankerd worden. 

Vanmiddag wilde ik even naar de déchetterie en dan kon ik meteen langs Alain Service voor de kettingzaag. De kettingzaag heb ik gisteren in de blokhut gekwakt, dus toen ik daar kwam om 'm op te halen besloot ik 'm toch nog maar even een keer te proberen. Op de stand 'koude start', een ruk aan het koord, hengheng, even terug zetten op de gewone stand, weer een ruk aan het koord (dit is de normale manier van starten 😀) en....draaien! En hij bleef draaien! Ik ben maar meteen doorgegaan met nog wat boompjes omhalen en heb ze meteen in stukken gezaagd. Ik snap er niets van, maar het ritje naar Alain Service was niet meer nodig!

Toen werd het tijd om verder te gaan met de keukendeur. De freesjes voor de gleuf waar de panelen in moesten heb ik nog steeds niet gevonden. Er zat niets anders op dan de latten maar tig keer over de zaagtafel te halen. Het kost wat meer tijd maar het resultaat is uiteindelijk hetzelfde....hoewel frezen sneller, mooier en makkelijker gaat. Omdat de panelen ook best wel wat krom getrokken zijn viel het nog niet mee om de deur in elkaar te krijgen. Een paar keer heb ik 'm weer uit elkaar moeten halen, maar uiteindelijk, uren later, kon ik 'm in de deuropening passen. Omdat de vloer niet zo recht is zal er nog wat van de boven- en onderkant af moeten, maar dat komt morgen wel weer. Op de foto's staat de deur nog helemaal los en de scharnieren zitten er ook nog niet op. Er zit nog een hoop werk aan maar ik ben bepaald niet ontevreden. 😄

---- Woensdag. 21 oktober 2020

Vandaag heeft het behoorlijk gestormd maar we zijn er zonder schade doorheen gekomen. Vanmorgen stonden we extreem laat op. Zal wel door vermoeidheid komen, denken we. 😁

De ochtend was al ver gevorderd toen we de ipads eindelijk neerlegden en we uit de luie stoelen kwamen. Vera ging richting atelier en ik naar de werkplaats om de boel een beetje op te ruimen. Al dat zagen en erbij gehaalde gereedschap maakt er al snel een puinzooi van. Toen ik de zaagtafel van zaagsel ging ontdoen bleek dat het zaagblad niet meer helemaal naar beneden kon omdat-ie vastzat. Van alles geprobeerd maar de zaag ging gewoon niet verder naar beneden. Er zat niets anders op dan de handleiding erbij te halen om te constateren dat de oplossing daarvoor er niet in stond. 😞

Toen ik allerlei afdekplaten en onderdelen er af had geschroefd zag ik het probleem. Een van de geleidewieltjes was losgeraakt en blokkeerde de hele boel. Eenmaal vastgezet en alle onderdelen weer terug op hun plaats gemonteerd deed-ie het gelukkig als vanouds.

Na de lunch besloot ik, hoewel ik er eigenlijk niet zo veel zin in had, toch maar weer verder te gaan met de keukendeur, althans in dit geval de deurpost. Die moest tenslotte nog aan de buitenmuur vastgezet worden, maar dat viel, zoals bijna gebruikelijk begint te worden, weer niet mee! Toen ik eenmaal de juiste dikte hout gevonden had en die tig keer over de zaagmachine had gehaald om passend te maken, moest die ook nog aan de muur vastgezet worden. Maar in zo'n oude muur pluggen zetten die ook nog houden was een nieuwe uitdaging voor me.

Kortom: aan het eind van de middag was eindelijk het balkje bevestigd waarop de deurpost vast gezet moet worden. Waarschijnlijk moet er onderaan ook nog een stuk komen, maar dat hangt er vanaf hoe stevig de hele boel uiteindelijk vast zit. Ik was er klaar mee en Vera kwam bijna gelijk uit het atelier. Het was tijd voor een hapje met een wijntje!

---- Donderdag, 22 oktober 2020

Gisteren storm, vandaag praktisch windstil! In de ochtend grauw en grijs, in de middag zon! 

Ik ben verder gegaan met de deurpost. Eindelijk was die zover klaar (latje hier, latje daar!) dat de achterkant in de menie tegen vocht kon worden gezet. Vanochtend de eerste keer en vanmiddag ging er nog een tweede laagje op. Morgen spuit ik er een hoop montage kit op en schroef ik 'm vast. Dan wordt het deur afhangen en passend maken. Als dat allemaal gebeurd is kan ik de boel afwerken (hier en daar moet nog een afwerklatje komen) en gaan kitten, schuren, gronden, schilderen en nog een keer schilderen. Daarna kan ik de afgebrokkelde stuclaag weer repareren en dan kunnen we zo langzamerhand aan behang afstomen gaan denken. Al met al duurt het dus nog wel even voor de hal helemaal klaar is!

Daarna ben ik richting het bos gegaan om verder te gaan met het afdakje aan de zijkant van de blokhut. Anderhalve week geleden heb ik daar provisorisch de paalhouders al een stukje in de grond geslagen. Vandaag heb ik ze dieper de grond in gemept tot ik vermoedelijk wat tegenwerkende boomwortels tegenkwam. Nu is dat helemaal niet zo erg want de grond mag daar best wat worden opgehoogd....ook omdat het blokhutje op tegels staat. Toen ik de palen in de paalhouders had en de boel horizontaal en verticaal wilde stellen bleek duidelijk dat de voorkant van de blokhut lager stond dan de achterkant. 😒 Daar moest dus wat krikwerk aan te pas komen! Ik heb weer een boomstammetje met daarop een lange balk die als wig moest dienen, neergelegd. Met twee betontegels op het uiteinde van de balk had ik met mezelf erbij net genoeg gewicht om de blokhut zover omhoog te krijgen dat Vera er een tegeltje onder kon leggen. De blokhut staat nu weer beter, maar....de deur gaat niet meer dicht. Dat is logisch want juist om de deur dicht te krijgen hebben René en ik laatst de linkerkant iets opgekrikt. Dit is nu dus teniet gedaan, maar dat gaan we ook wel weer oplossen. In ieder geval staat nu al een deel van het geraamte van het afdakje. 

Vera stond vandaag helemaal in de tuinwerkmodus. De Narcissen- en Alliumbollen zijn in diverse potten geplant. In het voorjaar kunnen we ze dan zetten waar we willen en als de boel is uitgebloeid planten we ze ergens in de tuin. Van de Vlier, Vlinderstruik en Lavatera heeft Vera verschillende stekken genomen. Enkele zijn rechtstreeks de grond in het bos ingegaan en de rest is in potten opgepot. De Crocosmia is gesplitst en ook in verschillende potten gegaan. Van de smeerwortel die het prima naar de zin schijnt te hebben in het bos heeft ze stukken afgestoken en die polletjes elders geplant.

Daarna waren we het alweer een beetje zat aan het worden, het was immers al ver in de middag. De zon scheen nog lekker op het kippenterras en om daar nog even van te genieten zijn we daar neergestreken met een wijntje. Dat hadden we wel weer verdiend....vonden we! 😉 Waar ze vandaan kwamen weten we niet maar we werden 'belaagd' door ontzettend veel lieveheersbeestjes die waarschijnlijk door het warme weer van slag waren. Zo ook de Digitalis die in het bos staat te bloeien alsof het voorjaar is. 

Toen René hier was opperde hij om de enorme conifeer bij het kippenterras weg te halen. We vinden het aan de ene kant zonde want hij is best wel mooi èn hij fungeert goed als windvanger, maar aan de andere kant is-ie wel heel erg groot geworden. Zo langzamerhand begint het idee te ontstaan om àls we het doen en de conifeer dus weg is er een Prunus te planten, zodat we ook vroeg in het voorjaar kleur hebben. Daar omheen kunnen we dan weer andere planten zetten....maar we laten het even betijen!

Het smalle terrasje aan de andere kant van het kippenhok gaan we ook een beetje veranderen, maar wanneer weet ik nog niet! Het bankje dat er nu staat moet worden opgeknapt en gaat dan richting de blokhut. Op het terrasje komen 2 gietijzeren stoelen met een klein tafeltje er tussen. De stoelen hebben we al, althans de gietijzeren zijkanten. Het hout was verrot, dus dat moet vervangen worden. Dus....weer een klus op de to-do-lijst....!

En weer een paar plaatjes van paddenstoelentafereeltjes!

---- Vrijdag, 23 oktober 2020

Het begon vanmorgen hartstikke mistig en fris. Later in de ochtend merkte je dat de temperatuur begon te stijgen. De zon deed erg zijn best door te breken wat uiteindelijk ook lukte. De rest van de dag was het prachtig najaarsweer.

De deurpost waarvan ik gisteren de achterkant flink in de menie heb gezet, heb ik vanmorgen aan de voorkant in de grondverf gezet. Omdat ik 'm stevig heb ingekwast was het pas laat in de middag droog genoeg om 'm, weliswaar losjes, op z'n plek te zetten. Hij kan nog wat verder drogen en morgen kan-ie dan eindelijk vast gezet worden!

Vera is weer gaan tuinklussen en ik ben verder gegaan met het afdakje van de blokhut. Na behoorlijk wat meet-, zaag- en schroefwerk en vooral heen-en-weer lopen tussen bos en werkplaats, kon ik eindelijk de dakpannen er op leggen. Vera en ik zijn tevreden. De zijkanten moeten nog voorzien worden van plankjes, die ik verticaal zou doen, maar omdat Vera ze liever horizontaal heeft, gaan ze dus....horizontaal! Er komen uiteraard ook nog planken, om het een en ander op te zetten, in.

Toen ik de kruiwagen, waarin ik allerlei gereedschap had verzameld, terug ging brengen stond me een 'verrassing' te wachten: een enorme berg afgeknipte takken van Vlinderstruiken die nog even gehakseld mochten worden! 😀 Toen dat gedaan was vonden we het mooi geweest! Tijd voor de houtkachel met beentjes in de lucht, wijntje erbij en toast met door Vera heerlijke zelfgemaakte hummus en tapenade! Wat een leven! 😃

---- Zaterdag, 24 oktober 2020

Het was vandaag niet zo mooi als gisteren, maar wel prima tuin- en klusweer. Vera ging de tuin in en heeft van alles en nog wat gedaan. Plantenpollen die in de heemtuin nou nèt op de paden groeiden zijn grotendeels verplaatst naar andere plekken in de heemtuin. In de hele kale stukken in de 'doorkijkhaag' heeft ze jonge Beukenstekken geplant in de hoop dat de haag weer iets dichter gaat groeien.

Ik heb vanmorgen de deurpost bevestigd. Ik heb een hoop flinke klodders montagekit aan de achterkant gesmeerd, de deurpost op z'n plek gezet en vast geschroefd aan de lat die ik eerder al aan de muur heb gezet. Om de onderkant die een beetje week goed vast te krijgen heb ik een joekel van een slagplug door de deurpost in de muur gejast. De post lijkt nu muurvast te zitten, wat uiteraard ook de bedoeling is. De schroefgaten zijn geplamuurd, de boel is toen het droog was geschuurd, weer geplamuurd en weer geschuurd. Klaar om verder te gaan, maar dat wordt morgen.

Ik ben ook verder gegaan met het afdakje aan de blokhut. Het was even goed bedenken hoe ik het allemaal zou gaan doen, maar het begin is er. Zo tegen 4 uur werd het wat frisser, wij waren intussen moe en dus zijn we naar de houtkachel getogen. 😉

Morgen een nieuwe dag....en dan weer verder met de keukendeur en het afdakje! Er moet toch ooit wel eens een eind aan komen??

---- Zondag, 25 oktober 2020

Vanmorgen heb ik de deurpost en het andere houtwerk met acrylaatkit afgekit, zodat als het geschilderd is er geen kieren en naden te zien zijn. De afgebrokkelde stukken muur heb ik met hechtprimer ingesmeerd, zodat ik morgen de boel kan aanhelen.

Vera is de hele dag zo'n beetje weer in de tuin bezig geweest. De betonnen bak die in het bos staat moet dienst gaan doen als aardbeienbak, maar hij 'moest wel even recht gezet worden'. Met een boomstammetje en balk als wig konden we 'm wat opwippen, waardoor-ie verschoof. Toen-ie op z'n plek stond hebben we eerst wat boomstronken, die niet te kloven waren en dus niet meer geschikt voor de houtkachel op de bodem gelegd. Daarna hebben we er al grotendeels verteerd gras en bladeren overheen gedaan. De boomstronken gaan uiteindelijk wel verrotten en verworden dan langzamerhand tot compost. Van het voorjaar gaat er nog een laag potgrond overheen met daarin de aardbeienplanten.

Het afdakje is nu zover klaar dat ik er alleen nog maar wat planken in hoef te maken.

---- Maandag, 26 oktober 2020

Het weer was vandaag niet zo best....er is behoorlijk wat regen gevallen, dus tuinklussen was er niet bij. Ik heb de keukendeur in elkaar gelijmd en er lange schroeven ingezet en uiteindelijk afgekit. 

Na de lunch ging Vera haar atelier in en ik heb een emmertje Rotband aangemaakt om de afgebrokkelde muren aan te helen. Dat moet natuurlijk drogen, net als de kit en lijm van de deur. Dus een mooi moment om alvast wat behang van de hal los te trekken. Het was blijkbaar afstripbaar behang, want van het grootste deel kreeg ik de toplaag er gemakkelijk af. De rest moet worden afgestoomd. Als al het behang er af is ga ik de onderkant van de muren tot ongeveer 1 meter hoog insmeren met een middeltje van Alabastine en als het waar is wat ze beloven, voorkomt dat optrekkend vocht en daardoor loslatend behang. Ja ja!

De planning voor morgen is:

- de keukendeur (eindelijk) afhangen,

- het slot infrezen of inbeitelen,

- de deur en het kozijn in de grondverf zetten,

- behang afstomen en

- nieuwe poten maken voor de halkast. Deze kast hebben we ooit overgenomen van vrienden, maar tot nu toe stond hij op houten klossen. Omdat de hal vrij hoog is mag de kast ook een tikkie hoger dan tot nu toe. Dus zoeken naar geschikt (hard)hout, poten zagen en monteren.

---- Dinsdag, 27 oktober 2020

Dit is zo'n beetje wat we vandaag door het raam zagen....niet echt om vrolijk van te worden!

Alleen de eerste 3 punten die ik gisteren plande voor vandaag heb ik af gekregen en nog niet eens helemaal. De deur hing op zich snel, maar moest er weer uit om van de onderkant een halve centimeter af te zagen. De vloer in de keuken loopt namelijk iets omhoog waardoor de deur op de grond vastliep.

Het slot heb ik voor het monteren eerst nog van verf ontdaan en daarna kon ik de deur gaan schilderen. Van het idee om 'm hangend in de grondverf te zetten heb ik afgezien. Hangend kun je 'm meteen aan beide kanten schilderen, maar het leek me toch beter 'm liggend te doen en zo te laten drogen. De deur ligt nu dus met 1 kant in de grondverf op schragen te drogen.

De deurknoppen van het deurslot hebben me meer tijd gekost dan ik heb voorzien. Omdat deze deur iets dikker is dan de vorige zat een van de deurknoppen nogal los, omdat het pennetje, waarmee de knop vastgezet moet worden niet meer in het oorspronkelijke gaatje paste. Maar het volgende gaatje leverde te veel speling op. Ik moest dus een oplossing zoeken om de ontstane ruimte tussen knop en deur op te vullen. Ik heb al ik-weet-niet-hoe-lang houten deurknoppen met een rond houten plaatje liggen. Omdat ik niet zo'n weggooierig type ben kwam dat nu mooi van pas. Ik moest er wel wat van aanpassen maar dat is gelukt.

Vera heeft enige tijd in het atelier doorgebracht maar tussendoor heeft ze een walnotencake gebakken. Niet in de traditionele vorm, omdat we die niet voorhanden hadden, maar in een taartvorm. Dat doet natuurlijk niets af aan de voortreffelijke smaak!

---- Woensdag, 28 oktober 2020

Vandaag was het weer 'ruk'. Het was vanmorgen beter dan de verwachting dus we waren aanvankelijk hoopvol gestemd. Helaas is het vanmiddag volledig ingehaald in negatieve zin. Regen, regen en regen met behoorlijk wat wind!

Vanmorgen heb ik eerst de andere kant van de keukendeur in de grondverf gezet en ben daarna begonnen met afstomen van behang. De hal is bijna 3 meter hoog dus het het is best wat werk. Maar wat niet? Ik denk dat ik zo'n beetje op de helft ben, maar de lastige stukken (raam, radiator en verwarmingsbuizen) komen nog. Omdat het vanwege het slechte weer vrij donker in de hal werd moest ik er bijtijds mee stoppen. 😄

Vanavond wordt het spannend! 'Notre président' spreekt 'les Français' toe en meer lockdown-achtige maatregelen zijn niet ondenkbaar!

---- UPDATE ----

De maatregelen zijn zwaarder dan we verwachtten! Frankrijk gaat met ingang van vrijdag 30 oktober om 0:00u in lockdown tot in elk geval 1 december. Er wordt aangegeven dat 'de Fransen' alleen de deur uit mogen om onder andere boodschappen te doen, naar de dokter te gaan, buiten te sporten of een zieke te helpen. Ik neem aan dat dat ook voor niet-Fransen geldt. Er mag niet tussen de Franse regio's gereisd worden. Als we boodschappen willen doen zullen we een getekende 'l'attestation de déplacement' moeten kunnen overleggen om een boete te voorkomen. We hebben nog geen idee hoe dat moet....krijgen we een stapeltje van die formulieren in de bus en zo niet....hoe moet ik die dingen dan printen zonder printer? Ik meen me te herinneren dat in het voorjaar een 'formulier' downloaden mogelijk was wat je moest invullen en op je telefoon of zo moest kunnen laten zien. 

Ik ga voor de zekerheid morgen nog even Vera haar auto voltanken en misschien nog even langs Bruno om te vragen of hij al iets meer weet....

We weten nog niet of en zo ja wanneer we naar huis gaan of wellicht alleen Vera. Ik kan dan de nodige klussen nog afmaken en kan later alsnog naar NL gaan. In het Schengenverdrag is namelijk vastgelegd dat je altijd naar je hoofdverblijfplaats mag. Terug naar Frankrijk kan dan waarschijnlijk niet! Hoewel....ook is bepaald dat de grenzen binnen Europa gewoon open blijven! Een 'contradictio in terminis'?

---- Donderdag, 29 oktober 2020

Nog een paar uurtjes en dan gaan we om middernacht in de gisteren afgekondigde lockdown. Vanmorgen ben ik nog even naar de Lidl gegaan om havermoutvlokken 😋voor in de ochtendyoghurt te halen en naar de Aldi voor een paar broden, zodat we er 'voorlopig' niet meer op uit hoeven. Maar ik ben vooral gegaan om Vera haar auto nog even vol te tanken voor het geval dat....

Bij de Lidl en Aldi was het retedruk met mensen met afgeladen karren....alsof het voor niets was! Allemaal hamsteraars! De levensmiddelenwinkels blijven gewoon open dus daar hoeft het niet voor, maar met het idee dat je daarmee het aantal verplaatsingen beperkt kan ik me het wel voorstellen. Ook bij de benzinepomp stonden rijen. Ik heb me er maar bij neergelegd en ben dus gewoon in de rij gaan staan. 

Eenmaal weer thuis aangekomen heb ik de werkkleren aangetrokken en ben de deurpost en deur gaan schuren en natuurlijk schilderen. De verf schildert en vloeit lekker en ik denk dat-ie in een keer dekt. 

De hal begint nu een beetje vol te worden met allerlei gereedschap, spullen uit de kast, dozen met behang, vuilniszakken met afgestoomd behang, enzovoort. Vanwege het verse schilderwerk ben ik maar niet verder gegaan met behang afstomen, dus ik heb wat andere binnenklusjes gezocht. Het weer was er ook naar....alleen maar regen!

In de hooischuur lagen nog wat stammetjes van de vorige week omgehaalde bomen. Die moesten nog gekloofd en opgestapeld worden. Toen ik daarmee bezig was voelde ik opeens een druppel op mijn schouder, om de ongeveer 10 seconden gevolgd door andere. 😟

Ik heb een zaklamp erbij gehaald en gezocht naar de plek waar het vandaan kwam. Aan de dakpannen was niets te zien, maar na goed zoeken wel aan een panlat. De bovenste natuurlijk! Het kan goed zijn dat er alleen een dakpan niet goed ligt....het heeft immers van de week behoorlijk gewaaid....maar het betekent sowieso dat ik weer zo'n 10 meter hoog op de ladder moet. 

Maar goed....toen het aan het eind van de middag eindelijk wat droger werd ben ik even 'voor de frisse neus' door de tuin gelopen. Aan de kant van de  'oprijlaan' 😂 zijn plotseling weer fraaie paddenstoelen de grond uit geschoten.

---- Vrijdag, 30 oktober 2020

Toen ik vanmorgen opstond voelde het toch best wel vreemd dat je niet meer zomaar kon doen wat je wilde. Het was tenslotte de eerste dag van de lockdown, dus 'even' ergens naar toe was er niet meer bij. 

Ik heb eerst de andere kant van de keukendeur geschilderd en het ziet er gelukkig naar uit dat de verf inderdaad in 1 keer dekt. Dus als deze kant morgenochtend droog is, kan de deur weer ingehangen worden en kan ik weer verder met afstomen van het behang.

Vanmiddag ben ik de zolder weer eens gaan inspecteren. Er was door de wind een klein stuk folie los gewaaid wat ik meteen weer heb vastgeniet. Het leek me meteen een goed idee om de zoldervloer boven de slaapkamers eens goed te zuigen. Het was ook best wel nodig want voor zover ik me kan herinneren heb ik dat een kleine 20 jaar geleden voor het eerst èn voor het laatst gedaan. Nu het 'schoon' is kan ik makkelijker bij het stuk boven de voormalige 'plee' om daar de boel eens goed dicht te maken. We vermoeden dat daar dieren gemakkelijk de zolder op kunnen komen, dus dicht maken maakt dat een stuk moeilijker. Dat moet van de week maar eens gebeuren. Eerst verder met de hal!

Toen ik na het stofhappen-op-zolder even zat bij te komen hoorde ik opeens het bekende geluid van de zitmaaier. En inderdaad....de wit-met-rode-auto van Bruno stond voor het hek. Bruno was toch nog voor een laatste maaibeurt even langs gekomen. In het praatje-achteraf bleek dat hij keurig een ingevuld formulier bij zich had met de reden dat hij van huis was. Dat was natuurlijk niet de maaibeurt bij ons, maar de verzorging van zijn bejaarde schoonouders die naast ons wonen. Op die manier kon hij zich bij eventuele aanhouding altijd verantwoorden. 😉

Hoewel het volgens Internet is toegestaan om een ingevuld digitaal formulier op de telefoon te hebben, bood Bruno voor de zekerheid aan morgen even wat door hem geprinte lege formulieren in de brievenbus te gooien. 

Vera is van plan om zondag 8 november, richting Nederland te gaan. Bruno denkt dat de Belgische grenzen dicht zijn, maar daarvan is niets te vinden op Internet. Dat zou immers ook de mogelijkheid ontnemen om als Nederlander terug te keren naar je hoofdverblijf. Ik ga het van de week nog wel even wat verder uitzoeken, maar ik maak me er niet zo druk om.

Ik denk dat ik nog wat langer blijf, omdat àls ik naar Nederland ga, de kans heel groot is dat ik voorlopig niet meer naar Frankrijk terug kan.

---- Zaterdag, 31 oktober 2020

Vanmorgen tot een aardig eind in de middag was het best goed weer. Er stond wel een stevige wind maar de zon scheen en dat maakte het aangenaam. Koffie drinken op het terras dus en zonnestralen pakken. Een winterkoninkje dat waarschijnlijk op zoek was naar een plek om te overwinteren floot er lustig op los.

Vanmorgen heb ik natuurlijk de keukendeur in de scharnieren gehangen en als je niet beter wist zou je denken dat het een oude deur is die er al jaren hangt. Ik ben er trots op! 😃

Daarna ben ik verder gegaan met behang afstomen en ik ben een behoorlijk eind gekomen. Eigenlijk is het praktisch klaar, maar alleen een stukje boven en naast de deur van de saunaruimte moet nog. Nog een mooi klusje voor morgen en dan kan ik daarna de boel gaan voorbereiden om te gaan behangen.

Aan de voorgevel in de hal zit al een tijdje geen houten plint meer. Die ging op een gegeven moment wat rotten, dus heb ik die weg gehaald. Het liefst maken we net als in de keuken een plint van tegels. We besloten daarom nog even te gaan spitten en zoeken in het laatste kleine stalletje waar we eerder gekregen restantjes tegels opgeslagen hebben. Het spreekwoord: 'wie wat bewaart heeft wat' gaat bij ons echt wel op, maar 'wie wat bewaart heeft helaas ook een hoop rommel' ook. 😂
Maar....dit keer vonden we tegels die op zich best goed bij de vloertegels in de hal, bij de groene kleuren van de hal en het nieuwe behang passen. Hoe we aan deze tegels komen of van wie we ze hebben gekregen weten we echt niet meer, maar we zijn er nu dus blij mee. Ik heb zo'n 12 meter nodig en het was dus maar de vraag of er wel genoeg tegels zouden zijn. Omdat ze 15x15cm zijn heb ik er dus zo'n 80 nodig en toen we gingen tellen konden we al stoppen bij 80. We hebben er dus genoeg!

We hebben er een paar losjes tegen de kant gezet en het behang er bij gehouden. Op de 2e foto is de echte kleur van het behang niet heel goed te zien, maar wij vinden dat het er bij past. 😀

Omdat het weer zo goed was hebben we nog zo'n 10 kruiwagens hout vanuit de houtopslag in het bos naar de opslag achter het huis gesleept. Tot nu toe haalden we kruiwagens vol hout, stapelden het op om het 's avonds er weer af te halen om in de houtkachel te stoppen. Voorlopig laten we het nu in de kruiwagen liggen en pakken we het daaruit. Het heeft even geduurd om achter deze vorm van efficiëntie te komen, maar beter laat dan nooit! 😉

Vanmorgen heeft Bruno, zoals toegezegd, enkele blanco formulieren (attestation de déplacement dérogatoire) gebracht. We kunnen dus met een gerust hart boodschappen gaan doen. Gelukkig hebben we vandaag begrepen dat het aantal positieve besmettingen in Nederland onder de 10.000 is gezakt en dat de afvlakking en daling realistisch lijkt. We hopen dat het hier in Frankrijk ook snel onder controle komt.

---- Zondag, 1 november 2020

Vandaag was het een troosteloze en sombere dag wat het weer betreft. Vera en ik stonden ook allebei een beetje in de lage versnelling. We konden ons pas laat in de ochtend uit de fauteuils los wrikken. 😁

Er is dus eigenlijk niet zo veel gedaan vandaag. Vera heeft wel wat tijd in het atelier doorgebracht en een appel-walnotentaart gebakken. Niet in het atelier natuurlijk, maar gewoon in de keuken! 😄 Hij smaakt weer voortreffelijk!

Ik ben verder gegaan in de hal. Al het behang is er nu af en ook heb ik alles nagelopen op achtergebleven restjes behang. De oude houten plinten zijn verwijderd en ik heb wat naden afgekit.

Naast de achterdeur laat het behang vrij snel los door vochtinslag. Daar ga ik een dunne houten plank/lat bevestigen. Daar komt het behang dan tegenaan en heeft het niet zoveel meer te lijden. Dat staat voor morgen op de agenda met het insmeren van de wanden tegen optrekkend vocht. Dat moet even een dagje drogen en voor zover ik nu kan voorzien kan ik dinsdag beginnen met behangen. We gaan nog eens even goed kijken of de gelige tegeltjes echt geschikt zijn om als tegelplint te dienen. Zoja, dan moet ik van die ongeveer 80 tegeltjes een randje afzagen, want 15 cm is te hoog. En dat is ook al op zich een behoorlijke klus èn....ze moeten ook nog van wat cementrestjes en vuil ontdaan worden!

---- Maandag, 2 november 2020

Het was vandaag weer halklussen! De muren zijn allemaal behandeld....óf in de voorstrijk óf ingesmeerd tegen optrekkend vocht en ik heb een begin gemaakt met behangen. Het was heel wat pas- en meetwerk, want we hebben ons aanvankelijke idee van hoe we gingen behangen, weer laten varen. We waren van plan de muur tegen de badkamer van effen behang te voorzien en de andere muren van het gestreepte behang. Achteraf vinden we het effen behang voor zo'n grote wand iets te saai, dus we zijn nu van plan de onderkant van de badkamermuur en de voorgevel met het gestreepte behang te behangen als een soort van lambrisering en daarboven het effen behang. Daartussen komt een plintje, geschilderd in een van de halkleuren, als afscheiding. De saunaruimte wordt wel voorzien van het gestreepte behang.

Door de gewijzigde plannen moet je natuurlijk wel zeker weten dat we van beide behangsoorten genoeg hebben. Daar ziet het wel naar uit, maar omdat het gestreepte behang een motief heeft kan het best wel eens krap worden!

Ook het idee van de gele tegeltjes als plint laten we waarschijnlijk alweer schieten. Bij nader inzien vinden we gewoon de groene geschilderde plinten beter bij het geheel passen. Het ziet er alleen wel naar uit dat ik nieuwe moet maken en daar een profieltje in moet frezen.

---- Dinsdag, 3 november 2020

Ik ben vanmorgen tegen 9 uur de hal in gegaan en op af en toe een kop koffie en lunch na ben ik er tot half vijf niet meer uit geweest. Alleen maar behangen! Het behang heeft een motief dus het is goed uitkijken wat je doet en moet het ook nog op lastige plekken (hoekjes eruit, achter verwarmingsbuizen, enz.) geplakt worden. Maar....het gestreepte behang zit er allemaal op. Morgen gaat het effen behang erop. Dat heeft natuurlijk geen motief, maar het moet wel om de balken van het plafond heen. Dan moet er nog een lijstje tussen de 2 soorten behang komen. Ik heb dat niet en ik betwijfel of ik het zelf kan maken/zagen. En dan ook nog plinten zagen en frezen, schilderen en bevestigen en hier en daar wat (herstel)schilderwerk.

Vlak voor het schrijven op de weblog zag ik het nieuwe reisadvies voor Frankrijk in verband met Corona. Sowieso is er tot 1 december 2020 een lockdown en als we het huis willen verlaten moeten we een ingevuld formulier (papier of digitaal) bij ons hebben. Vanwege het hoge aantal besmettingen met het coronavirus in Frankrijk is opnieuw een verlenging van de noodsituatie afgekondigd voor een periode van 3 maanden, tot half januari 2021. Niet noodzakelijke reizen naar Frankrijk zijn niet toegestaan. Dit geldt ook voor reizen naar een tweede (vakantie)huis.
Dus als we hier weg gaan kunnen we voorlopig niet terug! 😒😞😠

Vera is vanmiddag, toen het weer eindelijk wat beter werd, de tuin nog even in gegaan en heeft wat planten alvast in het atelier gezet, waar ze kunnen overwinteren.

---- Woensdag, 4 november 2020

Vandaag was het weer eindelijk weer wat beter. Het begon wel fris, maar toen de zon erbij kwam was het heerlijk herfstweer. Ik ben natuurlijk vanmorgen de hal weer in gegaan en heb de lastigste hoek (rechts van de badkamerdeur en om de achterdeur heen) met het effen behang behangen. Op de grens van het gestreepte en het effen behang komt een latje in de donkergroene kleur die we al in de hal hebben. Morgen moet het behangen afkomen! 

Vera liep een beetje te stirten omdat ze eigenlijk de grote bramenstruik uit het kruidentuintje wilde verplaatsen naar het bos. Ze had daarbij mijn hulp nodig omdat de kluit van de braam deels onder de betonnen zuil van de zonnewijzer was gegroeid. Die moest dus 'even' aan de kant en daarvoor was 'manpower' nodig. Nadat we de braam er uit hadden zijn we met kruiwagens naar het bos gegaan en hebben de braam een nieuwe plek gegeven. We hebben gelijk de kruiwagentjes met hout uit de opslag gevuld en meegenomen. 

Toen ik weer binnen was kreeg ik een sterk ik-heb-er-even-geen-zin-meer-in-gevoel over me heen en dus zijn we gestopt en in de stoel geploft. Houtkacheltje aan en een beetje zappen met af en toe een blik op de Amerikaanse verkiezingssoap. 😁

---- Donderdag, 5 november 2020

Vanmorgen bleek dat het vannacht behoorlijk koud is geweest. De flarden mist hingen over het dal en de rijp lag op het gras. Op sneeuw na een aardig winters tafereeltje. Gelukkig kwam de zon er later bij en werd een best een aangename dag....maar je moest wel in de zon blijven! 😉

  

De hal is eindelijk helemaal behangen en al aardig weer opgeruimd. Het was veel meer werk dan ik had gepland en ik ben dus erg blij dat het achter de rug is. Morgen ga ik op jacht in de stallen en werkplaats naar geschikt hout voor de afscheidingsplintjes voor tussen het behang en kijken of er ook geschikt en genoeg hout is voor nieuwe plinten. 

Omdat er op verschillende plekken volle kruiwagens in de weg stonden met te kloven hout ben ik na een rustmomentje toch nog maar even aan het kloven gegaan. Nog niet alles is gedaan maar er is weer wat loopruimte in de hooischuur. De rest komt morgen of van de week wel en als de kruiwagens dan weer leeg zijn....gaan we weer naar de houtopslag om ze te vullen! 😀

---- Vrijdag, 6 november 2020

Vanmorgen heb ik een poging gedaan om geschikt hout te vinden voor de afscheidingsplintjes en de gewone plinten. Ik barst van het hout maar er was niets wat geschikt was. Het was óf te dik, óf te slecht óf te weinig. Ik heb het dus maar opgegeven. Als ik 'straks' weer in Nederland ben kan ik voorlopig toch niet terug naar Frankrijk, dus ik heb dan alle tijd om daar de geschikte materialen te kopen. 

Ik had al naast de gewone to-do-list een extra lijstje gemaakt met kleine klusjes waar ik nog even aan moest of wilde denken voor ik hier weg ga. Daarvan heb ik er een aantal gedaan en dus afgestreept.

Verder ben ik een tijd bezig geweest met hout kloven. Vera is heel wat keer heen (met een lege kruiwagen) naar de houtopslag en terug (met een volle kruiwagen) naar de hooischuur, gelopen waar ik achter de kloofmachine stond en mijn best deed om haar bij te houden. 

De houtopslag achter het huis begint weer aardig vol te raken en die in het bos al aardig leeg. We schieten dus best wel op. Tegen 4 uur vonden we het mooi geweest en zijn we naar binnen gegaan....lekker relaxen.

---- Zaterdag, 7 november 2020

Vandaag was het voor mij een winterklaarmaak-dagje. Voor Vera een opruimdag en de laatste-dingen-doen-dag. Zij gaat namelijk morgen naar huis. Het 'attestation de déplacement dérogatoire' ligt met een eigen toevoeging 'Retour à la résidence principal aux Pays-Bas' al klaar. Dat moet haar een ongehinderde doorgang door Frankrijk verlenen. De kans dat ze wordt aangehouden is volgens een 'Frankrijk-forum' niet zo groot, maar als het gebeurt ben je wel de Sjaak als je geen formulier kunt overleggen.

Ik heb de tuintafel schoon gemaakt en afgedekt, De tuinstoelen staan in de schuur opgeslagen en alle verf staat tegen bevriezing in kratjes in de hal. De slangen van het zwembad hebben een plastic beschermingsjasje gekregen en ook de warmtelamp boven de tuintafel op het kippenterras heb ik naar binnen gehaald. Hij hing toch niet helemaal naar mijn zin, dus 'even' weghalen was de meest voor de hand liggende optie. Omdat er een vaste electriciteitskabel aan zit moest ik die in de lasdoos loskoppelen. Natuurlijk vond ik het -tegen beter weten in- niet nodig even de stroom er af te halen! Toen ik de bedrading uit de lasklemmetjes trok kwam zo'n beetje alles los. De voor de hand liggende optater van 230 Volt bleef gelukkig uit en ik heb toen alsnog maar voor de zekerheid de stroom er af gehaald. Omdat ik het aansluiten beter wil doen dan zoals het was heb ik alles losgekoppeld, dus van het voorjaar heb ik alvast weer een klus!

Verder heb ik de dag gevuld met hout kloven. Ik heb even geen idee meer waar ik het gekloofde hout moet opstapelen, dus voorlopig blijft het in kruiwagens liggen. 

Bruno komt maandagochtend even langs. Omdat we geen idee hebben wanneer we weer naar Frankrijk terug kunnen en met het idee dat dat best wel eens even kon gaan duren heb ik Bruno verzocht af en toe in en om het huis een kijkje te nemen. Daarvoor heeft hij ook de sleutels nodig en ik kan hem dan wat uitleg geven. Het kan bijvoorbeeld zijn dat het gas op gaat raken (we stoken minimaal in de winter om het huis vorstvrij te houden) en dan is het wel prettig als Bruno dat tijdig kan signaleren.

Woensdagavond spreekt Macron 'les gens' weer toe en ik hoop dan enig vooruitzicht te krijgen wanneer het 'confinement' weer omgebogen wordt tot 'déconfinement'.  

---- Zondag, 8 november 2020

Vanmorgen is Vera al om 8.40u vertrokken. De meeste spullen stonden gisteravond al klaar en dus was het eigenlijk ontbijten, koffie drinken, inpakken, zoenen en rijden. Om ongeveer kwart over een was ze thuis. Ze heeft ongehinderd overal kunnen doorrijden. Volgens Vera was het in Frankrijk rustiger dan gebruikelijk en in België en Nederland gelijk als anders....misschien iets minder verkeer. Eigenlijk verbazingwekkend gezien alle (reis)beperkingen. In Frankrijk gaat het overigens niet goed met de besmettingen, eergisteren 60.486 en gisteren 86.852!

In ieder geval ben ik na het vertrek van Vera even rustig koffie gaan drinken en ben daarna even een rondje terrein gaan doen. Dat levert vaak nieuwe inzichten en klusjes op! Omdat Bruno nog wat bomen komt omhalen in het begin van het nieuwe jaar heb ik de markeerverf er bij gepakt om de bomen die eruit moeten met een gele stip te markeren. 

Daarna zocht ik eigenlijk een relatief klein klusje en ik bedacht me dat ik voor de halkast nog poten moest maken. Ik heb dus 2 stukken hardhout uitgezocht die ik een beetje taps wilde laten toelopen. Dat is redelijk gelukt, maar het viel niet echt mee. Dat hardhout heet ook niet voor niets hardhout. Het zagen moest ook heel voorzichtig gebeuren omdat ik het hout langs de lengte schuin weg moest zagen. En met een niets ontziende cirkelzaag moet je echt uitkijken wil je ooit nog eens in je neus kunnen peuteren. 😀 En dat kan gelukkig dus nog!

Om eerlijk te zijn heb ik wel de mooiste kanten op de foto gezet. Aan de achterkant mag het een en ander nog wel bijgewerkt worden, maar zelfs als dat niet helemaal netjes wordt....die draai ik naar achteren. Dit zijn overigens de poten die aan de voorkant van de kast komen. Aan de achterkant worden het waarschijnlijk gewoon rechte poten.

Na de lunch heb ik de zomerbanden met de winterbanden van de auto verwisseld. Het lijkt een klusje van niks, maar het kost gewoon allemaal best wel tijd. Na een stevig rustmomentje heb ik mezelf uit de stoel gesjord en ben al het gekloofde hout dat nog in kruiwagens in de hooischuur lag toch maar gaan opstapelen. Gewoon voor het hout dat al in de opslag ligt. De doorloop wordt wel wat krapper, maar ik moet het toch èrgens laten? Daarmee kwamen 6 kruiwagens leeg die ik toch maar weer ben gaan vullen met hout uit het bos. Morgen ga ik dat allemaal kloven en ik hoop nog ergens een plekje te vinden om op te stapelen. En dan herhaalt het zich nog wel een paar keer, want hoewel de houtopslag in het bos aardig leeg begint te raken....er ligt nog genoeg!

---- Maandag, 9 november 2020

Vandaag was het praktisch windstil, de temperatuur was prima en af en toe kwam een vaal zonnetje tussen de bewolking door. Ik ben heel erg opgeschoten met hout kloven. In de hooischuur ben ik een wal voor het hout van begin dit jaar aan het opstapelen. Het is toch het eerste hout dat de kachel in gaat dus vanzelf komt het hout van dit jaar weer te voorschijn. De helft van de houtvoorraad van 2015 is nu dus uit de opslag en dat geeft ruimte voor de nieuwe, weliswaar veel kleinere lading van begin volgend jaar. Bruno gaat dat weer omhalen.

Ik heb Bruno, die vanmorgen is gekomen om de sleutels op te halen, de gemarkeerde bomen getoond en alles voor de controle van het huis met hem doorgesproken. Ik was van plan de sleutels in het sleutelkluisje te doen, maar hij vond het een beter en veiliger idee om ze bij hem thuis te bewaren.

Ik was van plan na de lunch nog planken in het afdakje naast de blokhut te gaan maken, want dat zou dan ook weer een afgemaakte klus zijn, maar....het harde stukje in het broodje dat ik at en keihard knarste tussen mijn kiezen, gooide roet in het eten. Aandachtig en doorkauwend bekeek ik het en waar ik al bang voor was....het zag er uit als kies of tand. Toen ik in de spiegel keek zag ik dat er naast een hoektand een heel groot stuk van een kies was afgebroken. Gelukkig doet het tot nu toe geen pijn, maar ik heb wel meteen de tandarts gebeld. Ik kan woensdagmiddag terecht voor de renovatieklus. Daarom heb ik besloten eerder naar huis te gaan dan ik van plan was. Morgenochtend en daarmee komt dan een einde aan deze 'najaarsvakantie....in Coronatijd!'. Geen idee wanneer we hier weer terug kunnen keren. Vandaag waren er heel veel minder besmettingen. Gisteren nog 86.852 en vandaag 38.619! Heel vreemd....eerst een extreme stijging en daarna een extreme daling!! Maar....wellicht is het tij hier ook aan het keren.