---- Zondag, 27 december 2020
Vera en ik waren van plan vanmorgen omstreeks 9.00u al richting Frankrijk te vertrekken en dat in Corona-tijd waar de regering druk op ons legt om het aantal reisbeperkingen te verminderen. Dat de regeringsleiders gewoon steeds naar Brussel gaan voor een EU-overleg maakt dat niet minder noodzakelijk blijkbaar. 😇 Afreizen naar een tweede woning wordt niet als noodzakelijk gezien en dat wordt dus dringend afgeraden, maar over de noodzakelijkheid kun je toch anders denken als je een hoop tijd en geld in je vakantieverblijf hebt gestoken en je graag af en toe een kijkje wil nemen hoe de boel er voor staat. En wat kan het voor kwaad als je voor je Nederlandse huisdeur in de auto stapt en voor de Franse 2e huisdeur weer uitstapt? Een keer in de week boodschappen doen is hier minder erg dan in Nederland, omdat het hier op het platteland gewoon veel rustiger is. We hebben verder met niemand contact dus besmettingen over en weer zijn niet mogelijk. Punt uit! Ruud en Marja, die zich ook aan alle mogelijke regels houden, komen ons een weekje gezelschap houden.
Omdat we al eerder klaar waren reden we om even over half negen al weg, storm en hevige regenbuien trotserend! We zijn in één keer doorgereden en pas zo'n 10 kilometer voor de eindbestemming stopte het eindelijk met regenen. We konden dus gelukkig droog de spullen uit de auto in de hal dumpen. Vanuit het keukenraam zag Vera dat de trampoline wel een hele vreemde plek had ingenomen en ik 'moest maar even een kijkje gaan nemen'. Blijkbaar heeft de wind, die klaarblijkelijk meer de proporties van een storm had, goed huisgehouden en de trampoline een flinke slinger door de lucht gegeven om 'm vervolgens op de glijbaan te doen landen. Een paar buizen van het trampolinenet zijn geknakt of het rietjes waren en zijn ook echt helemaal afgebroken en dus kan het net met de buizen naar de déchetterie. Hoewel je het wel zou verwachten lijken er geen dakpannen te zijn gesneuveld, maar dat het hier behoorlijk tekeer is gegaan was aan de tuin wel te zien.
Ruud en Marja waren er zo tegen 4 uur. Het werd al snel frisser dus zin en tijd voor een rondje tuin was er niet. Geen rondje tuin maar wel een paar rondjes wijn tijdens het bijkletsen. 😉
Omdat Ruud nog nieuwsgierig was naar de werkzaamheden op zolder (de zoldervloer) zijn we even gaan kijken. Helaas bleek door de slagregen weer water langs de schoorsteen te zijn binnengelopen. Ik heb het droog gemaakt en een paar dweilen neergelegd en morgen ga ik wel even op zoek naar waar het precies lekt. Wellicht kan ik er nog wat aan doen, want de komende dagen wordt er nog meer regen verwacht.
---- Dinsdag(ochtend), 29 december 2020
Gisteren was het behoorlijk koud weer, dus we hebben buiten niet veel meer dan even een rondje tuin gedaan. De narcissen in het pruimenbosje steken hun koppen al moedig, misschien zelfs een beetje overmoedig, boven de grond.
De dames wilden graag wat kunstzinnige dingen gaan doen maar daarvoor was het in het atelier veel te koud. Er staat zowel een houtkachel en een elektrisch kachteltje dus de temperatuur is weliswaar snel behaaglijk, maar de kou van de vloer werk je daar niet zomaar mee weg. Dus....de terrastafel verhuisde naar de hal en de 'bezige bijtjes' hebben daar zo'n beetje de hele middag hun kunstlusten gebotvierd.
Gistermiddag ben ik nog wel even op zolder gaan kijken naar de lekkage bij de schoorsteen. Het is me wel duidelijk dat het door de combinatie van regen en harde wind komt. Ik denk dat ik er wel wat aan kan doen, al is het provisorisch, maar of het dé oplossing is weet ik niet.
Vandaag haal ik de sjoelbak naar binnen en ik spoor het ergens rondslingerende dartboard op. In de komende dagen zullen we met de sjoelbak wel een soort van sjoelcompetitie gaan houden. Het dartboard komt te hangen op het achterterras op de deur van de houtopslag, want om binnen te darten lijkt me niet zo'n goed idee. We zijn immers bepaald niet ervaren darters en het bord is niet groot genoeg om de muren van gaatjes te onthouden.
Toen Ruud en ik van de week even op de zolder keken zagen we daar een enorme schilderijlijst staan. Ik wist wel dat we die hadden maar zowel Vera en ik hebben geen idee meer hoe we er ooit aan gekomen zijn, Ruud heeft de mogelijkheid om via zijn leverancier een mooie 'oude meester' te laten printen die dan op maat voor de lijst gemaakt kan worden. Omdat we de zitkamer toch van nieuw behang gaan voorzien, gaan we even kijken of en waar we die lijst zouden kunnen ophangen.
---- Dinsdag(avond), 29 december 2020
Het was vandaag op zich wel aardig weer. De voorspelde regen bleef uit en er stond nagenoeg geen wind. Na de lunch zijn we even 'een frisse neus' gaan halen door een ommetje van zo'n 2,5 km te maken en....de neuzen zijn inderdaad behoorlijk fris geworden! Helaas zijn er afgelopen zomer weer een hoop 'éoliniennes' bijgeplaatst. Gelukkig hebben we er niet al te veel last van maar ondanks de fraaie Franse naam zijn ze wel oerlelijk. Het schijnt wel dat het nu klaar is en er niet meer bijkomen!
De 'bezige bijtjes' zijn na thuiskomst weer in de hal neergeploft achter hun werktafel. In een hoek staat een bak waarin hopeloos wat theezakjes en uitgescheurde bladzijden uit een boek drijven. Geen idee waar dat goed voor is, maar dat wacht ik maar gewoon af.
Ik heb tussendoor even de meegebrachte stoeptegels uit de auto gehaald en in de hooischuur gezet. De werkbank in de garage heb ik deels vrijgemaakt, zodat we donderdag de friteuse kunnen neerzetten om oliebollen en appelflappen te maken.
De schilderijlijst heb ik zoveel mogelijk van zolderstof ontdaan en ik ben er mee gaan slepen om een plek te vinden waar-ie kan hangen. En dat is eigenlijk maar op één plek....boven de bank in de zitkamer. Maar....als-ie in het midden hangt boven de bank dan hangt-ie niet in het midden van de muur en dat vind ik storend. De oplossing is om de bank wat te verschuiven, maar dan moet er een kastje weg en dat is ook weer een dingetje, want daar staat best wel wat spul in. Het heeft allemaal geen haast, maar het houdt me wel bezig!
---- Woensdag, 30 december 2020
Omdat de dagen wat aan de korte kant zijn, zijn we 's morgens ook niet een-twee-drie 'up and running', De ochtend was al een aardig eind op weg toen Ruud en ik begonnen aan het verder leeg maken van de houtopslag in het bos en dan gaat het om het hout uit 2015. Er is misschien al wel genoeg ruimte voor de bomen die door Bruno binnenkort omgehaald worden, maar voor je het weet ligt 'overal en nergens' een lading. Je kunt het maar beter op een plek hebben lijkt me. Terwijl Ruud heen en weer liep met kruiwagens hout kloofde ik het allemaal weg. De halve stapel die ik een paar maanden geleden al had opgebouwd is nu helemaal vol en ik ben aan een nieuwe stapel ervoor begonnen. Als het weer het toelaat kan de houtopslag nog leeg komen dit jaar!
De dames hebben zich weer geruime tijd in de hal verschanst aan de kunst/knutseltafel. Ik heb nog even achter op het terras het dartbord opgehangen op (om en nabij) de officiële hoogte van 1,73m. Een paar stukken karton op de grond voor het dartbord moeten de pijltjes van een kromme en botte punt redden als ze door ons, onervaren darters, mis gegooid worden. 😄
---- Donderdag, 31 december 2020
Vandaag waren de weergoden ons weer gunstig gezind. Een winters zonnetje en praktisch geen wind. Terwijl Ruud vanmorgen nog even boodschappen ging doen, ben ik verder gegaan met het leeghalen van de houtopslag in het bos. Toen Ruud weer terug was ging hij weer verder met kruiwagentjes hout halen die ik kloofde en opstapelde. Uiteindelijk is de houtopslag helemaal (althans het rechterdeel, zoals de bedoeling was) leeg gekomen en het gekloofde hout is opgestapeld in de hooischuur. Weer een klus plat!
De dames hebben zich vandaag ontpopt tot oliebollen- en appelflapbakkers. Het beslag van de oliebollen werd voorzien van een lading door Cointreau opgezwollen rozijnen en dat maakte ze wel heel erg lekker. 😋 Omdat ik een petroleumkacheltje had neergezet in de garage was het bakken redelijk te doen.
Na het eerste proeven van de baksels werd het tijd om de 'la vieille ferme'-dartcompetitie op te starten. Niet alle pijltjes haalden het bord....er zijn heel wat 'houtworm'-gaatjes in de deur bijgekomen en af en toe viel een pijltje roemloos naar beneden op het karton. Er werd enthousiast gegild als er een double of triple werd gegooid! Weliswaar was het meer en heel veel meer geluk dan wijsheid of kundigheid, maar dat heeft de pret niet gehinderd. Het was wel noodzakelijk de vuurkorf erbij aan te steken want zo rond 3 uur werd het al behoorlijk aan de frisse kant. We hebben het voorzien van een drankje tot een uur of vijf buiten op het terras uitgehouden, weliswaar op het laatst met een stoeltje rond de vuurkorf.
We zijn nu binnen en gaan aan onze oudejaarsavond beginnen. Langs deze weg wens ik iedereen die dit blog leest een fantastisch uiteinde en een goed en vooral gezond 2021!
---- Vrijdag, 1 januari 2021, Nieuwjaarsdag
We wensen iedereen dit dit blog leest een voorspoedig en gezond 2021!
Het behoeft waarschijnlijk geen uitleg dat we vanmorgen iets later en brakker opstonden dan voorgaande dagen. 😊
Onze oudejaarsavond was dus gezellig. We hebben niet eens TV gekeken op de laatste 2 minuten voor middernacht na vanwege het aftelmoment.
Omdat we zouden gaan sjoelen hebben we eerder de sjoelbak al tevoorschijn gehaald zodat-ie een beetje op temperatuur kon komen. We hebben 'm op de keukentafel gestald en hebben gezellig een potje gesjoeld. Helaas ben ik net als met het darten ook weer roemloos ten onder gegaan. 😂
Vanmorgen bleek dat het vannacht behoorlijk koud is geweest. De rijp lag over de tuin en weilanden en dat leverde winterse tafereeltjes op. Geen sneeuw, maar dat wordt volgende week nog verwacht.
---- Zaterdag, 2 januari 2021
Afgelopen zomer is Monsieur Dourlens langs geweest om de rekening te innen voor de reparatie van het hooischuurdak. Door een voorjaarsstorm waren er op een voor mij onmogelijke en onbereikbare plaats wat dakpannen weggewaaid en ook de waarschijnlijke rotte panlatten waren als sneeuw voor de zon verdwenen. Het werd natuurlijk ook een 'praatje pot' en zo kwamen we uiteindelijk ook achter het huis uit, kijkend naar het dak boven de slaapkamers. Daar zijn toch wel wat aandachtspuntjes die op niet al te lange tijd serieuze aandacht behoeven. Uiteindelijk heb ik monsieur Dourlens gevraagd een offerte voor vervanging van het dak uit te brengen. Dat heeft-ie gedaan, maar toch nèt even anders dan ik hoopte. Aan de hand van de hoeveelheid vierkante meters kon ik opmaken dat het alleen om de achterkant van het huis ging. Dat is op zich wel begrijpelijk want de voorkant lijkt ooit al eens opnieuw gedaan te zijn. Toch vraag ik me af of het wel handig is alleen één kant te doen en daarbij kwam dat ik best wel wat vragen had over de inhoud van de offerte. De vele vertaalprogramma's laten toch niet altijd een duidelijke vertaling zien van de Franse technische be- en omschrijvingen. Om die reden heb ik Dourlens gevraagd nog even langs te komen om een en ander te verduidelijken.
Gisteravond kreeg ik een mailtje waarin hij aangaf dat-ie vanmorgen om 11 uur langs zou komen. Je kon er de klok op gelijk zetten....om 3 minuten voor elf reed hij de oprit op, bleef er een paar minuten zitten om netjes om 11u aan te kloppen. 😀
We hebben de offerte helemaal doorgenomen en er wordt meer vervangen dan ik had verwacht. Zelfs de balken die van de nok tot de goot lopen worden vervangen. Zelfs wat ventilatiegordingen en volgens Dourlens is dat beter 😉zodat-ie het dak ook helemaal recht kan maken. Tja, dat is vast wel waar, maar het maakt de offerte toch ook wel aan de pittige kant, zeker voor één kant van het dak. Maar goed....aan het eind van het uitgebreide gesprek dat we hadden ging hij met het verzoek om ook voor de voorkant een offerte te maken naar huis en ik met door de kou bijna gevoelloze voeten en onderbenen naar binnen.... 😒
Dourlens verwacht een maand of zo nodig te hebben voor de achterkant van het dak. Dat is ook behoorlijk wat werk. Voor de voorkant valt het wel mee....maximaal 2 weken. Maar....het blijft een inschatting!
Intussen is de tot kunstwerkplaats omgebouwde hal al weer een beetje opgeruimd. Ruud en Marja gaan morgen namelijk weer naar huis. Vera is vanmiddag nog even de tuin in gegaan en heeft de appel- en perenboom gesnoeid. De spontaan ontstane molshopen zijn afgeschept en de daarmee verkregen grond heeft ze bij de toekomstige moestuin gedumpt. Het was weliswaar koud maar omdat er geen wind stond was het goed te doen.
---- Zondag, 3 januari 2021
Toen Ruud vanmorgen de auto aan het inladen was, riep hij dat 'er iemand voor de deur stond'. Ik wist meteen dat het de vrijwillige brandweer moest zijn die ieder jaar een beter-meteen-weg-te-gooien-kalender komt aanbieden voor een vrijwillige bijdrage. 😉 Het is natuurlijk puur toeval dat we er zijn op het moment dat ze langs komen en het is pas de 2e keer dat ze ons aantreffen. Je weet dat je er veel te veel voor betaalt, maar ach....je bent ook wel blij dat ze er zijn als het nodig is.
Om 10.15u reden Ruud en Marja weg en om de leegte te vullen besloot ik toch maar om wat klusjes te gaan doen. Eerst ben ik wat kruiwagentjes hout dat Bruno al gezaagd heeft gaan halen om te kloven. Het komt een beetje krankjorum over om met een kruiwagen hout vanuit het bos naar de hooischuur te gaan, daar de boel te kloven en het dan weer naar het bos terug te brengen om het in de onlangs leeg gemaakte houtopslag op te stapelen. Maar ik heb geen idee waar ik het nog op een andere plek kwijt kan, dus het is zoals het is!
Vera ging de tuin in om wat snoeiwerk te verrichten....de Kiwi is behoorlijk gekortwiekt, De paar kiwi;s die er aan hingen zijn klein en kneiterhard. Wellicht rijpen ze nog wat verder en zoniet dan gaan ze op de composthoop. Ik ging nog 'even' een dakpan op een van de stallen goed leggen...dezelfde dakpan die iedere keer met een beetje wind naar beneden schuift. Dat is ook helemaal niet gek, want de panlat waarop hij hoort te rusten is er niet meer. Toen we het huis 20 jaar geleden kochten was al duidelijk dat we ooit wat houtwerk van die stal zouden moeten gaan vervangen. De panlatten zijn aan de uiteinden helemaal rot, voor zover ze er nog zijn natuurlijk en ook de balk waarop de panlat hoort te rusten is helemaal gaar. Toen ik 'm aanraakte om de staat te beoordelen viel-ie spontaan naar beneden. Dat betekent dus weer een 'leuke' zomerklus voor op de to-do-list! Alsof er nog niets op staat! 😁
---- Maandag, 4 januari 2021
Op de laatste avond dat Ruud en Marja hier waren merkten ze dat in hun slaapkamer een wat penetrante lucht hing, die ik later platvoers omschreef als zeiklucht. Gisteren op de dag was de lucht weer weg, maar 's avonds kwam het weer terug. Ik heb de indruk, maar ook niet meer dan dat, dat het van de zolder af komt. Het kan goed zijn dat een of ander beest bedacht heeft om daar even lekker een potje te gaan z**ken. 😒
Ik ben dus de zolder opgegaan en heb de vloer boven de kamer geïnspecteerd maar niets kunnen vinden. Er zit wel een gaatje in de oude zoldervloer waar vroeger een eerdere elektriciteitsleiding door liep. Het zou me niet verbazen als een of ander knaagdier vanwege de behoorlijke gedaalde temperatuur toevlucht heeft gezocht in de isolatie tussen de zoldervloer en het plafond van de slaapkamer. Voor de zekerheid heb ik er een staafje met
Tupoleum neergelegd in de hoop dat het voldoende afschrikt. Ik heb nu de indruk dat ik in de slaapkamer ook wat van de Tupoleum ruik. Meer kan ik nu even niet doen. Als het erger wordt dan zit er niet zo veel anders op dan of het plafond er uit halen of de planken van de zoldervloer. Ik denk dat het dan het laatste moet worden. Als ik het plafond verwijder ben ik waarschijnlijk gelijk de klos om de hele kamer weer op te knappen en van bovenaf kan ik ook overal bij zonder verdere 'schade' aan te richten. Maar het is sowieso een klus voor als het weer en de temperatuur beter zijn.
Verder is er vandaag niet veel gebeurd. Het is behoorlijk koud dus veel valt er niet te doen. Omdat de weersverwachting ook niet zo best is hebben we besloten woensdag naar huis te gaan.
Morgen gaan we dus het nodige opruimen, de spullen bij elkaar zoeken en de auto voor zover het kan al inladen.
---- Dinsdag, 5 januari 2021
Toen ik vanmorgen omstreeks 9u achter de computer zat zag ik vanuit een ooghoek Florian buiten staan wenken. Hij en zijn vader Bruno waren gekomen om nog alvast wat bomen om te halen. Dat wilden ze, zo bleek later, met zijn tweeën doen om er voor te zorgen dat de bomen de juiste kant op zouden vallen.
Ik ben ze snel achterna gegaan om wat foto's te nemen en een paar filmpjes te maken. Het was verschrikkelijk koud. Eerst gingen ze de 3 bomen omhalen die voor de blokhut staan. Die bomen zouden te veel zonlicht tegenhouden en dat is niet zo handig met een moestuintje (in de toekomst).
Ik bleef veiligheidshalve achter een oude boomstam op de grens van speeltuin en bos staan, rustig filmend. Het duurde even voor de zaagsnede zijn werk deed, maar toen ging het opeens razendsnel. Ik zag de boom precies mijn richting op vallen en moest alsnog maken dat ik weg kwam. Aan het eind van het filmpje is dat te zien. 😀
Daarna zijn er nog 6 bomen van behoorlijke omvang omgegaan. Het bos begint nu echt al behoorlijk uit te dunnen en mag de naam bos eigenlijk al niet meer hebben. Voorlopig vinden we het ook wel genoeg, dus Bruno heeft volgend jaar daar geen werk meer aan. Er zijn nog 2 bomen die behoorlijk slecht beginnen te worden maar die staan op de grens van de eerste tuin en het weiland ernaast. Later deze maand worden die ook nog een kopje kleiner gemaakt.
Van het voorjaar is er dus best wel weer wat kloofwerk te verrichten. Omdat het hout van dit jaar in de houtopslag van het bos moet drogen zal ik tegen die tijd de kloofmachine naar het bos brengen om het daar te kloven en op te stapelen.
---- Woensdag, 6 januari 2021
We zijn weer thuis, maar wel met een 'dingetje-onderweg'. We vertrokken om 10u en reden zo'n uur later de snelweg na Arras op. Ik reed op een gegeven moment op de 2e (middelste) baan toen we op zich rustig werden ingehaald door een donkere Renault. Die begon plotseling te slingeren en knalde tegen de betonnen vangrail, ketste terug en ramde de vangrail nog een keer of twee. De auto maakte toen zo'n slinger dat ik dacht dat die over de kop zou gaan maar dat ging nog nèt goed. De auto slingerde nog even en reed meteen naar de vluchtstrook. Ik ben voor de auto gestopt om even te kijken of alles verder in orde was. De bestuurder kon niet goed geworden zijn of zo. Terwijl ik naar de auto rende zag ik een jonge vrouw de auto uit vluchten met een klein kind in de armen en een telefoon in haar hand. Beiden hevig geëmotioneerd, huilend en trillend van de schrik en de vrouw behoorlijk in paniek. Ze zette het kind (een meisje van 2-3 jaar) op de verhoogde berm en liep, duidelijk niet wetend wat te doen, rond de auto. Ik heb het kleine meisje opgepakt zodat ze niet in paniek de snelweg op kon rennen. Er stopte vrijwel meteen een andere auto waar 2 Françaises uitstapten. Zij hebben meteen het alarmnummer gebeld, dus was het wachten op wat er komen zou. De moeder huilde en trilde nog steeds, sprak het kleine meisje dat steeds 'papa, papa' riep bemoedigend toe. Het meisje had geen jas aan en er stond een ijskoude wind. Ik heb haar tegen me aan gedrukt en mijn dikke winterjas om haar heen gedaan. Ze kreeg een dekentje om haar hoofdje tegen de kou te beschermen en ik probeerde haar te troosten. Na een tijdje werd ze wat rustiger en ook de moeder kwam bij zinnen. Niet heel veel later kwam de gendarmerie erbij. Ik mocht vrij snel vertrekken omdat ik met het incident op zich niets van doen had. Ik mag niet zomaar conclusies trekken maar als de moeder met haar telefoon deed wat ik denk dat ze deed, zal ze dat voortaan wel laten!
Gelukkig is het, op autoschade na, allemaal goed afgelopen, maar het had zo anders kunnen zijn! De hele weg naar huis kreeg ik het maar niet uit gedachten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.