Help! Het gras....

---- Donderdag, 24 april 2008

Gisteravond tot Antwerpen regen. Daarna droog, dus dat was een goed teken. De Franse weergoden hadden ons tenslotte ook knap weer beloofd. De volgende ochtend, volop zon. Dus ik wilde het idee om als eerste de enorme takkenberg in de fik te steken, gaan uitvoeren. Deed de achterdeur open en zag hoe hoog het gras al weer stond. 10 dagen terug nog gemaaid, maar toen alleen de eerste tuin. Wat betekende dat voor de tweede tuin waar het gras dus nog helemaal dit jaar niet gemaaid was? Het was droog geweest en de temperaturen dik boven de 10 graden. Het bewijs was te zien aan de bakken met violen waarvan de meeste het tijdelijke met het eeuwige verwisseld hadden.

Dus ik met een somber voorgevoel richting tweede tuin en jawel....help! Het gras is ècht lang, dus dat zou een stevige klus gaan worden. Nu is dat niet zo erg, maar we hebben maar 2 dagen voordat de eerste gasten van dit jaar komen. En ook nog een stevige schoonmaakbeurt in en rond het huis! Vera is snip en snipverkouden en voelt zich dan ook behoorlijk kl....(oeps, ik bedoel rot).

Maar goed, ik aan het werk. Eerst het vuur aansteken, gras maaien, gras maaien, gras maaien, en af en toe richting vuur om te kijken of het nog lekker fikt. Nou dat deed het zeker! Zo goed en zo ver buiten de stenen dat ik me een beetje zorgen begon te maken. Dus even snel een emmer gehaald en die gevuld met water en stand-by gezet. Ik weer verder met maaien en toen ik terug kwam bij het vuur bleek het gelukkig weer allemaal goed te gaan. Was maar goed ook, want de emmer had een scheurtje in de bodem. Weliswaar klein maar toch genoeg om met een lege blusemmer te zitten :-(.

's Middags even naar Jean Etienne, de maaimachine-reparateur, die ik hierna aanduid met JE. En nee! De maaier is nu eens niet stuk. Ik had een afspraak om eens te praten over een nieuwe maaier, iets sterker dan die ik nu heb. JE zou zijn cousin (neefje) vragen te komen omdat die Engels (jawel!) op school kreeg, dus dat zou volgens JE onze conversatie vergemakkelijken.

Ik ben nog geen goede Fransoos, ik kwam slechts 5 minuten te laat op de afspraak. Een echte Fransman zou òf helemaal niet komen òf de dag erna (op zijn gunstigst). JE wist nog van de afspraak, maar neefje was er niet. Waarom.....? Heel simpel....JE had er niet aan gedacht dat neefje wel eens op school kon zitten, om onder andere Engels te leren of zo. Goed, conversatie mislukte dus enigszins, maar JE liet me toch even wat folders met maaiers zien. De een natuurlijk nog beter dan de andere en je snapt het al.....de prijs ging in rap tempo omhoog. Het leek mijn gras wel! Alleen daar valt nog wel wat aan te doen.

Dat JE constant gebeld werd maakte het gesprek nog lastiger dan het al was. Uiteindelijk afgesproken dat ik ná Pentecôte (Pinksteren) weer even langs zou komen. Ben benieuwd!

Nog even wat over de gewone handmaaier. Die heb ik in oktober bij een grote bouwmarkt en tuincentrum in Zaandam gekocht. U weet wel, die van Jippie-ah-ja-jippie-jippie-yeh. Ik had het moeten weten, de maaier die ik daarvoor ook daar had gekocht was een korter leven beschoren dan bedoeld was. Maar goed, dus in oktober gekocht. Bij de eerste maaibeurt, vloog de v-snaar (om de wielen aan te drijven) eraf. Na wat gesleutel die er weer op gezet, gestart en na zo'n 3 meter maaien, klang, kabeng enzovoort. De stukken v-snaar vlogen om de oren. Die schoot er wel héél gemakkelijk af! Dus toen we weer in Nederland waren, op naar de Jippie-ah-ja-jippie-jippie-yeh-winkel. Hadden natuurlijk geen v-snaren op voorraad, maar ik kon 'm na 2 weken ophalen. Dat zeiden ze na die 2 weken ook weer, en nog eens en nog eens. Toen ik uiteindelijk de v-snaar had was het volop winter. Dus dat moest even wachten tot het weer maaiweer zou zijn. Nou dat was vandaag. Feest dus! V-snaar erop, starten, maaien en klang, kabeng en (....censuur....) weer die rotsnaar aan flarden. Maaier in de auto en meegenomen naar JE. Tijdens onze lastige conversatie was in opdracht van JE een van zijn pupillen, de v-snaar aan het vervangen. Na een tijdje hoorden we starten, niet maaien want het was in de werkplaats, maar wel het helaas intussen o zo vertrouwde klang, kabeng. Nu ben ik soms best hardleers, maar dit geluid herkende ik natuurlijk als de beste. JE erop af. Pupil kreeg andere instructies....JE vertelde me dat er een kortere v-snaar op moest. Pupil haalt die, monteert die, start de maaier en, zucht....klang en kabeng. JE gaf nu weer andere instructies, in aanmerkelijk rapper Frans, doorspekt met woorden die je beter niet kunt horen, maar het overduidelijke 'merde' kwam toch enkele malen voor.

Uiteindelijk alles nog eens onderzocht, een nog kortere v-snaar en ergens een lange schroef in. Dat moest het zijn, aldus JE. En inderdaad, het verwachte klang en kabeng bleef nu uit. JE sprak met een triomfantelijke uitdrukking in zijn gezicht de legendarische woorden 'voilá, une solution française', hetgeen neerkomt op 'zo, een oplossing op de Franse manier'.

Of de schroef er hoort betwijfel ik, maar ik heb kunnen maaien en de v-snaar is nog heel!