---- Vrijdag, 23 maart 2012
Gistermiddag bijtijds naar Mouriez gegaan. Wat drukte bij Antwerpen en Lille, maar dat was het dan ook wel. Dus ook bijtijds aangekomen, maar het was al wel donker. Ik stond nog voor het hek om open te doen en Lucky (het hondje van Dominique) kwam ons al 'bienvenue' heten.... Waarschijnlijk, omdat-ie de laatste paar keer een of andere goedkope hondenkluif van me heeft gekregen. Hij neemt het ding in zijn bek, maakt dat-ie wegkomt richting eigen terrein, kijkt af en toe even achterom alsof-ie 'merci' wil zeggen en gaat dan ergens op eigen terrein zijn net verworven aanwinst begraven :-).
Omdat het al donker was konden we dus geen 'rondje terrein' meer doen.
Vanmorgen ben ik, voordat we boodschappen gingen doen, al even over het terrein gegaan. De lente is echt merkbaar aangebroken. De narcissen staan op knappen en overal zie je het groen al in de bomen komen. Planten steken de kop weer op vanuit de grond.
De zon scheen al en het zou een warme, bijna zomerse dag gaan worden. Na het boodschappen doen zijn we eerst het kippenhok gaan uitmesten. Alles eruit en weggegooid wat weggegooid kon worden. En dat was een hoop. De auto ligt dus vol met meuk voor de stort. Daarna zijn we wat we vorige week in een opwelling hebben gekocht, gaan planten: een perzikenboom, een nectarinenboom, een 's winters groenblijvende jasmijn, 36 geraniums in de verschillende plantenbakken voor aan het huis, 120 (!) viooltjes in diverse bakken en we hebben het nodige opgeruimd. Twee clematissoorten zijn morgen nog aan de beurt om de grond in te gaan.
's Middags ben ik begonnen met het maken van horramen voor de slaapkamers. De raamwerken waar het horrengaas op gespannen moet worden zijn klaar. Ze moeten nog geschilderd worden en dan kan het gaas erop.
Intussen is Linda, één van mijn favoriete schoonzusjes ;-), aangekomen. Zij gaat morgen onze tuin plunderen! Vera heeft haar toegezegd dat ze stekken mag nemen om haar tuin bij haar nieuwe woning in te richten.
---- Zaterdag, 24 maart 2012
Vanmorgen, nog voor het ontbijt, ging de telefoon....Jean Etienne van Alain Service die meedeelde dat de 'oude baas' vanmorgen de maaimachine zou komen terugbrengen. Super!
De afgesproken tijd, 9.30u werd een uurtje later, maar dat is hier niet vreemd. Ik was allang blij dat de maaier er weer was, want dan kon ik het gras maaien, want dat was écht nodig. Omdat het gras nog te nat was van de dauw ben ik eerst verder gegaan met de horren. De raamwerken passen in de kozijnen en staan in de grondverf. Morgen nog even schuren en misschien al een keer aflakken.
Linda is stevig in de weer geweest met het verzamelen van stekken. Overal gaten in de grond :-), maar die gooien we dicht en dan zien we er straks niets meer van. Vera heeft de bloemperken stevig onder handen genomen.
Vanmiddag ben ik gaan maaien, maar dat viel behoorlijk tegen. Opnieuw maaimachineperikelen! %^*&(&&%. Het lijkt wel of de power van de maaier minder is. Met moeite kom ik het hellinkje op en als het gras even te hoog is, lijkt het net of-ie af gaat slaan. Ik kijk het met Pasen nog een keer aan en als het dan nog niet goed is, gaan we maar eens praten met Jean Etienne. Zucht.....
Daarna Betsy, zonder moeite, even wakker geschud na de winterslaap, zodat ik de aanhanger, die daarachter ´geparkeerd´ staat, weg kon halen om achter de auto te hangen. Even een volle aanhanger met oude meubels en een auto vol plastic, karton en andere troep naar de stort gebracht.
Verder is er eigenlijk niets bijzonders te melden, behalve dan nog de langdurige aangename afsluiting van deze zomerse dag op het zonneterras met een goed glas wijn ;-).
---- Zondag, 25 maart 2012
Het zit er weer zo'n beetje op....het is voorbij gevlogen. Linda is vanmorgen na het ontbijt richting Nederland vertrokken. Ze moet tenslotte de net verworven planten zo spoedig mogelijk in de grond zien te krijgen.
Wij vertrekken rond 3 uur om omstreeks 7 uur vanavond in Zoeterwoude te zijn. Daar haal ik ongeveer 7 m2 klinkers op die we eerst naar huis slepen en over 2 weken (Paasweekend) weer naar Frankrijk. Daar komen ze (ooit) te liggen als deel van een terras op het voorerf. Plannen....plannen! Die hebben we zat, nu de tijd nog!
zaterdag 24 maart 2012
zaterdag 3 maart 2012
Even de schade opnemen....
---- Zaterdag, 3 maart 2012
Gisteren was onze wintersportvakantie afgelopen en hoewel ik iedere nacht heerlijk sliep was dat afgelopen nacht anders. We wilden om 3.15u opstaan om bijtijds richting Frankrijk te gaan. De afstand naar Frankrijk is iets meer dan 100km verder dan als we naar Nederland zouden gaan. We hebben een paar dagen extra vrij genomen om de uiteindelijke schade van de horror-winter op te nemen. We waren blijkbaar zo onrustig dat we daardoor al om 2.45u in de kleren zaten. Weggereden om ongeveer halfvier. De slechte nachtrust maakte dat we ergens in Duitsland in de auto even het dekbed over ons heen getrokken hebben en zo 3 kwartiertjes slaap hebben gepakt. Wat file bij Karlsruhe en af en toe even stoppen om zowel 'la voiture' als 'nous-mêmes' van sap en/of voedsel te voorzien, waardoor we even na 16u het hek konden openen.
Een vlugge blik in de hooischuur bij de cv-ketel leverde op dat er elektriciteit was en de ketel deed het ook zowaar....in ieder geval leek de druk in orde.
Voorzichtigjes naar binnen met de 'angst' een ravage aan te treffen van de gesmolten sneeuw die door de planken vloer naar beneden was gekomen.
Tot nu toe lijkt het alleen in de keuken wat gelekt te hebben. Maar dat is bij wat ik verwachtte peanuts. Ik heb nog niet de moed gehad de zolder op te gaan om de waterleiding van de tweede badkamer open te draaien. Stel dat er ergens een lekkage is, dan is sowieso mijn humeur naar de knoppen en ik was al vermoeid van de 1100 km die ik net had afgelegd. Dus....eerst maar eens het 'bos' in. Francis stond daar nog een aantal blokken te kloven en we hebben de boel even 'geëvalueerd'. In het midden van de open vlakte (want die is er nu) lag een nog rokende hoop as, waar Francis de meeste takken had opgebrand. Zo was het bos weer 'netjes' vond-ie. Hij wees me nog wel op de enorme stapel takken die hij achter in het bos heeft opgestapeld, maar zoals Francis vertelde, daar 'zie je over 5 jaar niets meer van'.
Morgen gaan we alles even rustig nalopen en de gemaakte rommel van de vorige keer opruimen. Ik ga de man van 'het gas' mailen in de hoop dat we in de week van Pasen de gastank van Totalgaz kunnen omwisselen voor een van Vitogaz. Maandag bel ik 'onze-redder-in-nood-bij-gesprongen-leidingen' om een afspraak te maken voor het doornemen van een offerte....als-ie die gemaakt heeft.
---- Zondag, 4 maart 2012
Vanmorgen ben ik de zolder op gegaan om de waterleiding van de tweede badkamer weer te 'openen'. Het water liep zoals het hoorde....gewoon door de leiding en niet uit een of ander door de vorst ontstaan gat. Pffff....wat een opluchting! Vanmorgen regende het zachtjes. Een mooi moment voor mij om nog even wat hout te gaan kloven. Vera snoeide tussen de buien door wat struiken in de border. Het zachte regenen werd minder en het werd zowaar even droog. Met recht 'even', want al snel begon het stevig tot hard te regenen. De wind wakkerde ook aan, dus al met al was het een prutdag wat weer aangaat. De verwachting voor morgen is ook niet veel beter....zelfs kans op (natte?) sneeuw. Of ik dat nog niet genoeg gezien heb! In ieder geval gaan we morgen eerst even boodschappen doen en als het enigszins droog wordt zal ik wat foto's van het 'bos' maken.
---- Maandag, 5 maart 2012
Het was vandaag strálend weer. Het is gistermiddag van zacht regenen over gegaan in stevig regenen en dat doet het nu nog steeds. De hele dag dus stevige/harde regen met een pittige noordenwind. Als je uit het raam keek zag je de regen in een hoek van 45 graden het huis en de stallen teisteren.
Vanmorgen even boodschappen gedaan en na terugkomst ben ik het nodige hout nog gaan kloven. De tuin is intussen omgetoverd in een modderpoel en prutbende. Glibberend met de kruiwagen bracht ik de te kloven stammetjes naar de hooischuur om ze daar te kloven en vervolgens weer weg te brengen richting houtstapel. Vanmiddag nog even naar 'Alain Service' gegaan om een dezer dagen de maaimachine op te laten halen voor een jaarlijkse beurt en vooral om de messen te laten slijpen.
Vanmorgen heb ik 'onze-redder-in-nood-bij-gesprongen-leidingen' gebeld en kreeg prompt zijn vrouw weer te pakken. Damien was al 'parti' dus hij belt me -als ik het goed begrepen heb- terug. Ik denk niet dat het vandaag nog wat wordt....het is immers tegen halfnegen.
De weersverwachting voor morgen is ietsje beter. De wind neemt af, maar de regen nog niet. Pas tegen de avond houdt het op met regenen....althans dat is de voorspelling.
---- Dinsdag, 6 maart 2012
Ik schrok me dood vanmorgen toen ik wakker werd....het regende namelijk niet meer :-). Het was ein-de-lijk droog, althans....er kwam niets meer naar beneden. Je zou bijna denken dat de watertank boven al leeg is. Alles wat je zag was zeiknat en droop nog na. Benieuwd hoe lang 'die droogte' zou gaan duren, want het klopte totaal niet met de weersvoorspelling. Gelukkig maar!
Na het ontbijt ben ik meteen de tuin weer ingedoken om de laatste hoeveelheid stammetjes te kloven. Het hout onder het voor de bekenden lekkende afdak is nu helemaal weg. De oude aanhanger die ik destijds bij de tractor heb gekregen heb ik onder het afdak vandaan gesleurd, want beide banden waren zo plat als maar kan. Het lukte vrij gemakkelijk ze op te pompen, maar één van de bandjes is zo poreus als een vergiet. Ik heb geprobeerd zo'n wiel er af te halen, want wellicht is er nog een binnenbandje in te leggen...., maar dat is nog niet gelukt. Het zit vast met 4 bouten én 4 moeren. De bouten heb ik er al wel uit, maar die moeren krijg ik ab-so-luut niet los. Misschien als de maaier nog wordt opgehaald (vandaag dus niet gebeurd) kan ik het aan de 'ophaler' vragen....in de hoop dat hij er iets meer van af weet. Wie weet moet ik ze helemaal niet los draaien....dat zou zo maar kunnen.
Vera heeft een hoop gesnoeid. De rozen zijn drastisch gekortwiekt en ook een aantal vlinderstruiken heeft 'een beurt' gehad. Vera heeft het atelier aangeveegd en laten luchten. Het bleef namelijk de hele dag droog!
Voor mij een mooi moment even wat foto's te schieten van het 'bos'.
Nog even wat kieken van de voormalige populieren genomen. De brokstukken liggen op het terrein van Francis. Het meeste is al gekloofd en ligt op keurige houten muren te wachten tot het wordt afgevoerd naar een van de stallen om ooit opgefikt te worden.
Damien CARRÉ kwam tegen halfzes opdagen om even na halfacht weer weg te gaan....Vera en mij verbijsterend achterlatend. Een keurige offerte van een condensatieketel, die naar alle waarschijnlijkheid van binnen met goud bekleed is. Ik zal het bedrag niet noemen, maar je kunt er een klein autootje, zoals een Fiat Panda met wat extra accessoires bijvoorbeeld voor kopen. En dan hebben we het nog niet over het vervangen van de radiatoren (door grotere) en het verleggen van de leidingen op de zolder. Dat moet-ie nog even uitwerken.... En de factuur voor de werkzaamheden die hij enkele weken terug verricht had....die had-ie ook nog niet, want hij had zoveel werk dat hij daar nog niet aan toe gekomen was.
Terwijl ik met Damien zat te praten werd er op de deur geklopt. Dat was Francis, die 'in opdracht van zijn neef' de populieren kwam betalen. Het is me nog steeds niet duidelijk wie nou de populierenbrokken krijgt. De neef die ik slechts één keer gezien heb of Francis (met broer en zoon) die al het werk heeft/hebben gedaan. Al met al denk ik dat we er allemaal niet slechter van geworden zijn. Ik ben die hoge populieren kwijt met wat geld toe en Francis en/of 'son cousin' heeft goedkoop stookhout.
---- Woensdag, 7 maart 2012
Vanmorgen werd al bijtijds de maaimachine opgehaald. Het kreng startte natuurlijk niet, dus het werd duwen tot-ie op de aanhanger stond. Het was gelukkig droog dus Vera en ik zijn nog even de tuin in gegaan om wat snoeiwerk te verrichten....ons niet realiserend dat het stervenskoud was. Een paar keer naar binnen om even op te warmen en een kop koffie te nuttigen. We besloten al vrij snel bijtijds weg te rijden om voor de files thuis te zijn. Op het moment dat ik de auto wilde gaan inladen begon het te spetteren en dat ging vrij snel over in stevig regenen. En dat is de hele weg ook zo gebleven :-(
Het is dus, mede vanwege het slechte weer waarschijnlijk, dat het niet is gelukt voor de files echt thuis te zijn. Iets meer dan een uur vertraging, voornamelijk bij en rond de grote steden (Lille, Antwerpen).
Gisteren was onze wintersportvakantie afgelopen en hoewel ik iedere nacht heerlijk sliep was dat afgelopen nacht anders. We wilden om 3.15u opstaan om bijtijds richting Frankrijk te gaan. De afstand naar Frankrijk is iets meer dan 100km verder dan als we naar Nederland zouden gaan. We hebben een paar dagen extra vrij genomen om de uiteindelijke schade van de horror-winter op te nemen. We waren blijkbaar zo onrustig dat we daardoor al om 2.45u in de kleren zaten. Weggereden om ongeveer halfvier. De slechte nachtrust maakte dat we ergens in Duitsland in de auto even het dekbed over ons heen getrokken hebben en zo 3 kwartiertjes slaap hebben gepakt. Wat file bij Karlsruhe en af en toe even stoppen om zowel 'la voiture' als 'nous-mêmes' van sap en/of voedsel te voorzien, waardoor we even na 16u het hek konden openen.
Een vlugge blik in de hooischuur bij de cv-ketel leverde op dat er elektriciteit was en de ketel deed het ook zowaar....in ieder geval leek de druk in orde.
Voorzichtigjes naar binnen met de 'angst' een ravage aan te treffen van de gesmolten sneeuw die door de planken vloer naar beneden was gekomen.
Tot nu toe lijkt het alleen in de keuken wat gelekt te hebben. Maar dat is bij wat ik verwachtte peanuts. Ik heb nog niet de moed gehad de zolder op te gaan om de waterleiding van de tweede badkamer open te draaien. Stel dat er ergens een lekkage is, dan is sowieso mijn humeur naar de knoppen en ik was al vermoeid van de 1100 km die ik net had afgelegd. Dus....eerst maar eens het 'bos' in. Francis stond daar nog een aantal blokken te kloven en we hebben de boel even 'geëvalueerd'. In het midden van de open vlakte (want die is er nu) lag een nog rokende hoop as, waar Francis de meeste takken had opgebrand. Zo was het bos weer 'netjes' vond-ie. Hij wees me nog wel op de enorme stapel takken die hij achter in het bos heeft opgestapeld, maar zoals Francis vertelde, daar 'zie je over 5 jaar niets meer van'.
Morgen gaan we alles even rustig nalopen en de gemaakte rommel van de vorige keer opruimen. Ik ga de man van 'het gas' mailen in de hoop dat we in de week van Pasen de gastank van Totalgaz kunnen omwisselen voor een van Vitogaz. Maandag bel ik 'onze-redder-in-nood-bij-gesprongen-leidingen' om een afspraak te maken voor het doornemen van een offerte....als-ie die gemaakt heeft.
---- Zondag, 4 maart 2012
Vanmorgen ben ik de zolder op gegaan om de waterleiding van de tweede badkamer weer te 'openen'. Het water liep zoals het hoorde....gewoon door de leiding en niet uit een of ander door de vorst ontstaan gat. Pffff....wat een opluchting! Vanmorgen regende het zachtjes. Een mooi moment voor mij om nog even wat hout te gaan kloven. Vera snoeide tussen de buien door wat struiken in de border. Het zachte regenen werd minder en het werd zowaar even droog. Met recht 'even', want al snel begon het stevig tot hard te regenen. De wind wakkerde ook aan, dus al met al was het een prutdag wat weer aangaat. De verwachting voor morgen is ook niet veel beter....zelfs kans op (natte?) sneeuw. Of ik dat nog niet genoeg gezien heb! In ieder geval gaan we morgen eerst even boodschappen doen en als het enigszins droog wordt zal ik wat foto's van het 'bos' maken.
---- Maandag, 5 maart 2012
Het was vandaag strálend weer. Het is gistermiddag van zacht regenen over gegaan in stevig regenen en dat doet het nu nog steeds. De hele dag dus stevige/harde regen met een pittige noordenwind. Als je uit het raam keek zag je de regen in een hoek van 45 graden het huis en de stallen teisteren.
Vanmorgen even boodschappen gedaan en na terugkomst ben ik het nodige hout nog gaan kloven. De tuin is intussen omgetoverd in een modderpoel en prutbende. Glibberend met de kruiwagen bracht ik de te kloven stammetjes naar de hooischuur om ze daar te kloven en vervolgens weer weg te brengen richting houtstapel. Vanmiddag nog even naar 'Alain Service' gegaan om een dezer dagen de maaimachine op te laten halen voor een jaarlijkse beurt en vooral om de messen te laten slijpen.
Vanmorgen heb ik 'onze-redder-in-nood-bij-gesprongen-leidingen' gebeld en kreeg prompt zijn vrouw weer te pakken. Damien was al 'parti' dus hij belt me -als ik het goed begrepen heb- terug. Ik denk niet dat het vandaag nog wat wordt....het is immers tegen halfnegen.
De weersverwachting voor morgen is ietsje beter. De wind neemt af, maar de regen nog niet. Pas tegen de avond houdt het op met regenen....althans dat is de voorspelling.
---- Dinsdag, 6 maart 2012
Ik schrok me dood vanmorgen toen ik wakker werd....het regende namelijk niet meer :-). Het was ein-de-lijk droog, althans....er kwam niets meer naar beneden. Je zou bijna denken dat de watertank boven al leeg is. Alles wat je zag was zeiknat en droop nog na. Benieuwd hoe lang 'die droogte' zou gaan duren, want het klopte totaal niet met de weersvoorspelling. Gelukkig maar!
Na het ontbijt ben ik meteen de tuin weer ingedoken om de laatste hoeveelheid stammetjes te kloven. Het hout onder het voor de bekenden lekkende afdak is nu helemaal weg. De oude aanhanger die ik destijds bij de tractor heb gekregen heb ik onder het afdak vandaan gesleurd, want beide banden waren zo plat als maar kan. Het lukte vrij gemakkelijk ze op te pompen, maar één van de bandjes is zo poreus als een vergiet. Ik heb geprobeerd zo'n wiel er af te halen, want wellicht is er nog een binnenbandje in te leggen...., maar dat is nog niet gelukt. Het zit vast met 4 bouten én 4 moeren. De bouten heb ik er al wel uit, maar die moeren krijg ik ab-so-luut niet los. Misschien als de maaier nog wordt opgehaald (vandaag dus niet gebeurd) kan ik het aan de 'ophaler' vragen....in de hoop dat hij er iets meer van af weet. Wie weet moet ik ze helemaal niet los draaien....dat zou zo maar kunnen.
Vera heeft een hoop gesnoeid. De rozen zijn drastisch gekortwiekt en ook een aantal vlinderstruiken heeft 'een beurt' gehad. Vera heeft het atelier aangeveegd en laten luchten. Het bleef namelijk de hele dag droog!
Voor mij een mooi moment even wat foto's te schieten van het 'bos'.
Nog even wat kieken van de voormalige populieren genomen. De brokstukken liggen op het terrein van Francis. Het meeste is al gekloofd en ligt op keurige houten muren te wachten tot het wordt afgevoerd naar een van de stallen om ooit opgefikt te worden.Damien CARRÉ kwam tegen halfzes opdagen om even na halfacht weer weg te gaan....Vera en mij verbijsterend achterlatend. Een keurige offerte van een condensatieketel, die naar alle waarschijnlijkheid van binnen met goud bekleed is. Ik zal het bedrag niet noemen, maar je kunt er een klein autootje, zoals een Fiat Panda met wat extra accessoires bijvoorbeeld voor kopen. En dan hebben we het nog niet over het vervangen van de radiatoren (door grotere) en het verleggen van de leidingen op de zolder. Dat moet-ie nog even uitwerken.... En de factuur voor de werkzaamheden die hij enkele weken terug verricht had....die had-ie ook nog niet, want hij had zoveel werk dat hij daar nog niet aan toe gekomen was.
Terwijl ik met Damien zat te praten werd er op de deur geklopt. Dat was Francis, die 'in opdracht van zijn neef' de populieren kwam betalen. Het is me nog steeds niet duidelijk wie nou de populierenbrokken krijgt. De neef die ik slechts één keer gezien heb of Francis (met broer en zoon) die al het werk heeft/hebben gedaan. Al met al denk ik dat we er allemaal niet slechter van geworden zijn. Ik ben die hoge populieren kwijt met wat geld toe en Francis en/of 'son cousin' heeft goedkoop stookhout.
---- Woensdag, 7 maart 2012
Vanmorgen werd al bijtijds de maaimachine opgehaald. Het kreng startte natuurlijk niet, dus het werd duwen tot-ie op de aanhanger stond. Het was gelukkig droog dus Vera en ik zijn nog even de tuin in gegaan om wat snoeiwerk te verrichten....ons niet realiserend dat het stervenskoud was. Een paar keer naar binnen om even op te warmen en een kop koffie te nuttigen. We besloten al vrij snel bijtijds weg te rijden om voor de files thuis te zijn. Op het moment dat ik de auto wilde gaan inladen begon het te spetteren en dat ging vrij snel over in stevig regenen. En dat is de hele weg ook zo gebleven :-(
Het is dus, mede vanwege het slechte weer waarschijnlijk, dat het niet is gelukt voor de files echt thuis te zijn. Iets meer dan een uur vertraging, voornamelijk bij en rond de grote steden (Lille, Antwerpen).
zaterdag 11 februari 2012
De horror-winter heeft toegeslagen....
---- Zaterdag, 11 februari 2012
Ik heb zwaar de smoor in! Afgelopen maandag had ik Ruud (die met Marja een weekje in 'la vieille ferme' verbleef) aan de telefoon omdat hij even iets voor me moest opmeten op de zolder. We wisten dat het in de week dat ze er waren koud was en niet zo zuinig ook. Over de gehele zolder bleek een laag stuifsneeuw te liggen. Ruud en Marja gingen dinsdag weer richting huis. Gelukkig hadden ze wat foto's gemaakt, en daarom zat het me allemaal niet lekker. Ik heb zwager René bereid gevonden om hals-over-kop met me richting Frankrijk te gaan om te inspecteren of alles nog zo'n beetje in orde was.
Toen we aankwamen was het in de hal en de keuken aangenaam warm. De CV werkte tenminste nog was de conclusie, maar al snel bleek dat dat ook het enige was. In de slaapkamers, de badkamers, de eet- en zitkamer deed niets het meer. Geen water, geen verwarming. In de tweede badkamer was het water in de toiletpot zelfs helemaal bevroren.
Het is dan echt behelpen....het toilet konden we natuurlijk ook niet gebruiken. Gelukkig heeft Onze-Lieve-Heer bij de schepping een voorziening getroffen die het mogelijk maakt dat mannen staande de kleine behoefte kunnen doen. Dus daarvoor gingen we, al was het stervenskoud, de tuin in. Het was niet anders!
De volgende ochtend eerst maar eens de kelder inspecteren. Toen ik de deur open deed hoorde ik al water lopen. De watermeter was dus gesprongen.
Of het zo moest zijn....Ruud en Marja hadden het 'Bulletin Municipal de Mouriez 2012' meegenomen naar Nederland en aan mij meegegeven. Nou staat daar normaal niet zo veel interessants in voor ons, maar toevallig dit keer wel, namelijk een telefoonnummer van een zekere Monsieur Scelers, die je vooral moet bellen bij problemen met de watertoevoer.
In no-time hing ik aan de telefoon. Kreeg Madame te pakken (althans aan de telefoon), die me vertelde dat haar man 'al op klus was', ook in Mouriez. Ik wist haar te overreden hem te bellen en te vragen of hij zo spoedig mogelijk hier naar toe kwam. Zo'n 3 kwartier later was-ie er! Top dus! De boel was natuurlijk bevroren en dat moest met een brander worden ontdooid. Daarna een nieuwe meter erin en dat was hèt, behalve dan natuurlijk de rekening, maar ik was allang blij dat het verholpen was. Meteen de leiding goed geïsoleerd en de luchtgaten in de kelder dichtgestopt met vuilniszakken vol hooi en stro.
Toen de volgende stap.....de zolder op voor leidinginspectie. Eerst hebben we de isolatie net nà de keuken (want daar deed de radiator het nog) losgemaakt en langzaam met een hete-lucht-brander ontdooid. Na een tijdje ging de radiator in de eetkamer het doen. Toen de leiding die dwars over de zoldervloer loopt naar de tweede badkamer....ook dat kostte wat tijd maar ook dat is gelukt. Toen de leiding naar de slaapkamers en ook dat ging gelukkig weer goed. Vervolgens de wateraanvoer van de grote badkamer en ook die bleek na het ontdooien nog in orde te zijn. Dus ook weer warm en koud water in de badkamer. Gebruik van het toilet was weer mogelijk. We konden weer 'boodschappen' doen. ;-)
Toen was de cv-leiding van de radiator in de zitkamer aan de beurt. Isolatie los, hetelucht-brander er op en na enkele seconden een straal heet water. En dat hoort niet....! Die was dus duidelijk ook gesprongen. Meteen een bak eronder om het water zoveel mogelijk op te vangen en met een stuk plakt-op-alles-tape de boel provisorisch dicht getaped. Maar dan....? De loodgieter die ooit de cv heeft aangelegd bestaat niet meer. Dus eerst maar eens de Franse versie van de Gouden Gids raadplegen, maar daar schoot ik niet veel mee op. Toen het onderhoudsbedrijf gebeld dat de jaarlijkse controle van de cv-ketel doet en ook nieuwe installaties aanlegt maar het vervolgens verrekt te komen voor een gesprongen leiding! Dan maar aankloppen bij overbuurman Dominique, maar daar werd niet open gedaan. Dan op naar John en Tina, maar ook daar was niemand. Uiteindelijk aangeklopt bij de mensen die in het nieuwe huis even verderop zijn komen wonen. De dame-met-kind-op-de-arm in mijn beste Frans (heb het gevoel dat mijn cursus Frans toch een beetje werkt!) alles uitgelegd en die kwam uiteindelijk met een telefoonnummer van iemand in Hesdin. Gebeld, maar ook geen gehoor! Toen wist ik nog maar één oplossing....Ben (schoonzoon) bellen. Dat gedaan, maar telefonisch uitleggen hoe de boel gerepareerd moest worden was het toch niet helemaal....Gedwongen door de haast die ik met alles heb natuurlijk, heb ik hem gevraagd hier naar toe te komen. Marieke was met de auto naar het werk, dus hij had geen auto. Kortom: Vera opgetrommeld die Ben ophaalt en dan komen ze beiden deze kant op.
Afgesproken dat wij vast cv-leiding, koppelingen, enz. zouden gaan kopen. Wij dus richting Hesdin. Laten we daar nou een auto zien rijden met 'chauffage-dépannage' etc. erop. Die moesten we hebben natuurlijk! Wij er als de sodemieter achter aan. Op lichtseinen reageerde hij niet, maar zo'n 15 km later kreeg de man toch door dat we wat van hem wilden. Hij stopte en ik heb hem alles uitgelegd en nu de afspraak gemaakt dat-ie omstreeks 14.00-14.30u zou komen. Omdat we niet zulke goede ervaringen hebben met het nakomen van gemaakte afspraken in Frankrijk hebben we toch alle spullen die we denken nodig te hebben, gekocht. Vera en Ben komen dus evengoed nu deze kant op, wellicht onnodig, maar 'voor de zekerheid....'.
Wordt vervolgd....
Het vervolg....
Onze-redder-in-nood, die -zo bleek later op zijn visitekaartje- Damien CARRÉ heet, kwam halverwege de middag. Ik moest de isolatie rond de leiding verder weghalen zodat hij wat werkruimte kreeg. Toen ik dat weghaalde voelde ik al snel een tweede scheur, ongeveer 30-40 cm van de andere en ook in de retourleiding. Uiteindelijk bleek ook nog de verbinding met de ontluchter naar de knoppen te zijn, dus al met al een hoop werk voor Damien. Met het ontdooien van de leiding bleek al snel dat er ook een scheur in de aanvoerleiding zat, dus daar werd ook een nieuw stuk tussen gezet. Al met al ging Damien ongeveer 2 uur later weg, mij met een goed gevoel qua service en vakmanschap achterlatend en hem met het verzoek een offerte uit te brengen voor een nieuwe cv-installatie, omdat ik eigenlijk nooit echt tevreden ben geweest over deze. De cv-ketel lijkt 's winters onvoldoende capaciteit voor het huis te hebben en de meeste radiatoren zijn waarschijnlijk ook te klein voor de te verwarmen ruimtes. Zijn wij toen even gen**id door de vorige installateur!
Toen René en ik bezig waren nieuw isolatiemateriaal rond de leidingen aan te brengen kwamen Vera en Ben het erf op gereden. Een 'beetje voor niets' natuurlijk, omdat de klus intussen geklaard was....we hebben het daarom maar gezellig gemaakt: glaasje erbij, patatje gebakken, hamburgertje, enz.
Morgen de boel weer een beetje op orde brengen op zolder. Proberen nog wat sneeuw van de isolatiedekens af te halen met de waterstofzuiger (wat ben ik blij dat ik die ooit gekocht heb!), de isolatiedekens weer een beetje goed leggen en wat plannen maken voor een nieuw project: betere isolatie van de zolder!
---- Zondag, 12 februari 2012
We zijn weer thuis! Maar....vanmorgen bijtijds begonnen met sneeuw verwijderen van de zolder. Omdat we niet alle drie (René, Ben en ik) de stofzuiger kunnen vasthouden, inspecteerde ik nog eventjes de boel want we wilden bijtijds richting huis gaan. Ik ging in de tweede badkamer kijken en checkte de kraan van de wastafel even omdat ik 's morgens toen ik 'boodschappen' aan het doen was iets hoorde druppen. Geen koud water bij de wastafel #*)(&%$! Dus ik de zolder op om de leiding er naar toe te controleren....het was vannacht tenslotte ongeveer -11 graden geweest. Ik kon geen lek vinden, maar dat is wellicht voor de hand liggend omdat ik niet bij het aftakpunt naar de toilet, douche en wastafel kon komen. Het moest wel voorbij dat aftakpunt liggen! Gelukkig had John, die destijds de boel heeft aangelegd, een kraantje in de leiding gemaakt dat ik voor de zekerheid heb dichtgedraaid. Afwachten wat de dooi gaat doen. Misschien heb ik volgende keer alsnog een probleem, want áls het laatste stukje leiding gesprongen is dan wordt het douchecabine weghalen, muur openbreken (de leiding loopt tussen 2 muren in) en de boel weer opnieuw opbouwen. En dan weet ik nog niet eens of de wasmachine het gehouden heeft, want die heb ik nog niet gecontroleerd. Laten we hopen dat we nog een beetje geluk hebben!
Rond 12.30u zijn we richting Nederland vertrokken, ik constant denkend aan de beslissing om hals-over-kop richting Frankrijk te gaan. Wat was dat een goede beslissing! Anders waren we de volgende keer in een ravage terecht gekomen. De bevroren waterleiding in de kelder was dan ontdooid en het water kon dan ongeveer 1 tot 2 weken ongestoord water spuiten uit de gesprongen watermeter, de kelder tot een indoor-zwembad omtoverend. De leidingen op de zolder, die boven de zitkamer liggen hadden ook net zo lang uit 4 gaten water kunnen spuiten, de zoldervloer doordrenkend en naar beneden stromend regelrecht de van het najaar opgeknapte zitkamer in. :-(
Wauw....wat ben ik nu blij dat ik die keuze gemaakt heb! Dank aan René die me bijgestaan heeft, dank aan Vera en Ben die 'gewoon even kwamen' om de boel te redden (al bleek dat door toevallige omstandigheden intussen door Damien Carré gedaan te zijn).
Natuurlijk ben ik hier 'ziek' van, zowel letterlijk als figuurlijk. Het figuurlijke laat zich wel raden, het letterlijke.... wellicht omdat ik uren op de koude zolder heb doorgebracht....als het al niet van een opgedaan kou-tje is dat ik dankzij de NS de afgelopen week op een van de perrons heb opgedaan in afwachting van treinen die waarschijnlijk niet eens zouden komen!
Toen we aankwamen was het in de hal en de keuken aangenaam warm. De CV werkte tenminste nog was de conclusie, maar al snel bleek dat dat ook het enige was. In de slaapkamers, de badkamers, de eet- en zitkamer deed niets het meer. Geen water, geen verwarming. In de tweede badkamer was het water in de toiletpot zelfs helemaal bevroren.Het is dan echt behelpen....het toilet konden we natuurlijk ook niet gebruiken. Gelukkig heeft Onze-Lieve-Heer bij de schepping een voorziening getroffen die het mogelijk maakt dat mannen staande de kleine behoefte kunnen doen. Dus daarvoor gingen we, al was het stervenskoud, de tuin in. Het was niet anders!
De volgende ochtend eerst maar eens de kelder inspecteren. Toen ik de deur open deed hoorde ik al water lopen. De watermeter was dus gesprongen.
Of het zo moest zijn....Ruud en Marja hadden het 'Bulletin Municipal de Mouriez 2012' meegenomen naar Nederland en aan mij meegegeven. Nou staat daar normaal niet zo veel interessants in voor ons, maar toevallig dit keer wel, namelijk een telefoonnummer van een zekere Monsieur Scelers, die je vooral moet bellen bij problemen met de watertoevoer.
In no-time hing ik aan de telefoon. Kreeg Madame te pakken (althans aan de telefoon), die me vertelde dat haar man 'al op klus was', ook in Mouriez. Ik wist haar te overreden hem te bellen en te vragen of hij zo spoedig mogelijk hier naar toe kwam. Zo'n 3 kwartier later was-ie er! Top dus! De boel was natuurlijk bevroren en dat moest met een brander worden ontdooid. Daarna een nieuwe meter erin en dat was hèt, behalve dan natuurlijk de rekening, maar ik was allang blij dat het verholpen was. Meteen de leiding goed geïsoleerd en de luchtgaten in de kelder dichtgestopt met vuilniszakken vol hooi en stro.Toen de volgende stap.....de zolder op voor leidinginspectie. Eerst hebben we de isolatie net nà de keuken (want daar deed de radiator het nog) losgemaakt en langzaam met een hete-lucht-brander ontdooid. Na een tijdje ging de radiator in de eetkamer het doen. Toen de leiding die dwars over de zoldervloer loopt naar de tweede badkamer....ook dat kostte wat tijd maar ook dat is gelukt. Toen de leiding naar de slaapkamers en ook dat ging gelukkig weer goed. Vervolgens de wateraanvoer van de grote badkamer en ook die bleek na het ontdooien nog in orde te zijn. Dus ook weer warm en koud water in de badkamer. Gebruik van het toilet was weer mogelijk. We konden weer 'boodschappen' doen. ;-)
Toen was de cv-leiding van de radiator in de zitkamer aan de beurt. Isolatie los, hetelucht-brander er op en na enkele seconden een straal heet water. En dat hoort niet....! Die was dus duidelijk ook gesprongen. Meteen een bak eronder om het water zoveel mogelijk op te vangen en met een stuk plakt-op-alles-tape de boel provisorisch dicht getaped. Maar dan....? De loodgieter die ooit de cv heeft aangelegd bestaat niet meer. Dus eerst maar eens de Franse versie van de Gouden Gids raadplegen, maar daar schoot ik niet veel mee op. Toen het onderhoudsbedrijf gebeld dat de jaarlijkse controle van de cv-ketel doet en ook nieuwe installaties aanlegt maar het vervolgens verrekt te komen voor een gesprongen leiding! Dan maar aankloppen bij overbuurman Dominique, maar daar werd niet open gedaan. Dan op naar John en Tina, maar ook daar was niemand. Uiteindelijk aangeklopt bij de mensen die in het nieuwe huis even verderop zijn komen wonen. De dame-met-kind-op-de-arm in mijn beste Frans (heb het gevoel dat mijn cursus Frans toch een beetje werkt!) alles uitgelegd en die kwam uiteindelijk met een telefoonnummer van iemand in Hesdin. Gebeld, maar ook geen gehoor! Toen wist ik nog maar één oplossing....Ben (schoonzoon) bellen. Dat gedaan, maar telefonisch uitleggen hoe de boel gerepareerd moest worden was het toch niet helemaal....Gedwongen door de haast die ik met alles heb natuurlijk, heb ik hem gevraagd hier naar toe te komen. Marieke was met de auto naar het werk, dus hij had geen auto. Kortom: Vera opgetrommeld die Ben ophaalt en dan komen ze beiden deze kant op.
Afgesproken dat wij vast cv-leiding, koppelingen, enz. zouden gaan kopen. Wij dus richting Hesdin. Laten we daar nou een auto zien rijden met 'chauffage-dépannage' etc. erop. Die moesten we hebben natuurlijk! Wij er als de sodemieter achter aan. Op lichtseinen reageerde hij niet, maar zo'n 15 km later kreeg de man toch door dat we wat van hem wilden. Hij stopte en ik heb hem alles uitgelegd en nu de afspraak gemaakt dat-ie omstreeks 14.00-14.30u zou komen. Omdat we niet zulke goede ervaringen hebben met het nakomen van gemaakte afspraken in Frankrijk hebben we toch alle spullen die we denken nodig te hebben, gekocht. Vera en Ben komen dus evengoed nu deze kant op, wellicht onnodig, maar 'voor de zekerheid....'.
Wordt vervolgd....
Het vervolg....
Onze-redder-in-nood, die -zo bleek later op zijn visitekaartje- Damien CARRÉ heet, kwam halverwege de middag. Ik moest de isolatie rond de leiding verder weghalen zodat hij wat werkruimte kreeg. Toen ik dat weghaalde voelde ik al snel een tweede scheur, ongeveer 30-40 cm van de andere en ook in de retourleiding. Uiteindelijk bleek ook nog de verbinding met de ontluchter naar de knoppen te zijn, dus al met al een hoop werk voor Damien. Met het ontdooien van de leiding bleek al snel dat er ook een scheur in de aanvoerleiding zat, dus daar werd ook een nieuw stuk tussen gezet. Al met al ging Damien ongeveer 2 uur later weg, mij met een goed gevoel qua service en vakmanschap achterlatend en hem met het verzoek een offerte uit te brengen voor een nieuwe cv-installatie, omdat ik eigenlijk nooit echt tevreden ben geweest over deze. De cv-ketel lijkt 's winters onvoldoende capaciteit voor het huis te hebben en de meeste radiatoren zijn waarschijnlijk ook te klein voor de te verwarmen ruimtes. Zijn wij toen even gen**id door de vorige installateur!
Toen René en ik bezig waren nieuw isolatiemateriaal rond de leidingen aan te brengen kwamen Vera en Ben het erf op gereden. Een 'beetje voor niets' natuurlijk, omdat de klus intussen geklaard was....we hebben het daarom maar gezellig gemaakt: glaasje erbij, patatje gebakken, hamburgertje, enz.
Morgen de boel weer een beetje op orde brengen op zolder. Proberen nog wat sneeuw van de isolatiedekens af te halen met de waterstofzuiger (wat ben ik blij dat ik die ooit gekocht heb!), de isolatiedekens weer een beetje goed leggen en wat plannen maken voor een nieuw project: betere isolatie van de zolder!
---- Zondag, 12 februari 2012
We zijn weer thuis! Maar....vanmorgen bijtijds begonnen met sneeuw verwijderen van de zolder. Omdat we niet alle drie (René, Ben en ik) de stofzuiger kunnen vasthouden, inspecteerde ik nog eventjes de boel want we wilden bijtijds richting huis gaan. Ik ging in de tweede badkamer kijken en checkte de kraan van de wastafel even omdat ik 's morgens toen ik 'boodschappen' aan het doen was iets hoorde druppen. Geen koud water bij de wastafel #*)(&%$! Dus ik de zolder op om de leiding er naar toe te controleren....het was vannacht tenslotte ongeveer -11 graden geweest. Ik kon geen lek vinden, maar dat is wellicht voor de hand liggend omdat ik niet bij het aftakpunt naar de toilet, douche en wastafel kon komen. Het moest wel voorbij dat aftakpunt liggen! Gelukkig had John, die destijds de boel heeft aangelegd, een kraantje in de leiding gemaakt dat ik voor de zekerheid heb dichtgedraaid. Afwachten wat de dooi gaat doen. Misschien heb ik volgende keer alsnog een probleem, want áls het laatste stukje leiding gesprongen is dan wordt het douchecabine weghalen, muur openbreken (de leiding loopt tussen 2 muren in) en de boel weer opnieuw opbouwen. En dan weet ik nog niet eens of de wasmachine het gehouden heeft, want die heb ik nog niet gecontroleerd. Laten we hopen dat we nog een beetje geluk hebben!
Rond 12.30u zijn we richting Nederland vertrokken, ik constant denkend aan de beslissing om hals-over-kop richting Frankrijk te gaan. Wat was dat een goede beslissing! Anders waren we de volgende keer in een ravage terecht gekomen. De bevroren waterleiding in de kelder was dan ontdooid en het water kon dan ongeveer 1 tot 2 weken ongestoord water spuiten uit de gesprongen watermeter, de kelder tot een indoor-zwembad omtoverend. De leidingen op de zolder, die boven de zitkamer liggen hadden ook net zo lang uit 4 gaten water kunnen spuiten, de zoldervloer doordrenkend en naar beneden stromend regelrecht de van het najaar opgeknapte zitkamer in. :-(
Wauw....wat ben ik nu blij dat ik die keuze gemaakt heb! Dank aan René die me bijgestaan heeft, dank aan Vera en Ben die 'gewoon even kwamen' om de boel te redden (al bleek dat door toevallige omstandigheden intussen door Damien Carré gedaan te zijn).
Natuurlijk ben ik hier 'ziek' van, zowel letterlijk als figuurlijk. Het figuurlijke laat zich wel raden, het letterlijke.... wellicht omdat ik uren op de koude zolder heb doorgebracht....als het al niet van een opgedaan kou-tje is dat ik dankzij de NS de afgelopen week op een van de perrons heb opgedaan in afwachting van treinen die waarschijnlijk niet eens zouden komen!
donderdag 26 januari 2012
De kaalslag is begonnen....
---- Donderdag, 26 januari 2012
We popelden al weer een tijdje om richting 'la vieille ferme' te gaan. We waren natuurlijk reuze benieuwd of Francis en neef al begonnen waren met de kaalslag in het bos. Toen we gisteravond laat aankwamen was het te nat en donker om te kijken. Vanmorgen dus en jawel....de kaalslag is begonnen!
Ongeveer de helft van de populieren is nu geveld en dat geeft een wel héél erg ruimtelijk gevoel in het bos.....dat we waarschijnlijk niet lang meer 'bos' zullen noemen. Ik had aanvankelijk het idee dat het bos meer uitgedund zou worden, maar blijkbaar stonden er zoveel populieren bij elkaar dat er nu een grote open plek is ontstaan. De dikke joekels staan er nog en daar is het -gek genoeg- eigenlijk allemaal om begonnen. Want juist díe wilde ik omhalen. Dat eerst de dunnere zijn geveld is bij nader inzien wel zo logisch. Dan is er meer ruimte om te vallen als de zaag in de dikkere wordt gezet.
Als 'straks' alle populieren weg zijn is er nog een stevige klus om ook de takken weg te werken. Neef had daar niets aan en we hebben afgesproken dat-ie ze kon laten liggen. Wij maken daar wel houtwalletjes van. Goed voor de dieren.
We vroegen ons wel af hoe Francis en neef met de tractor ons terrein op gingen....we hadden immers duidelijke tractor-bandensporen gezien. Toen we terug naar huis liepen begrepen we het....gewoon het prikkeldraad weghalen!
Nog even zigzaggend door de tuin en jawel....de eerste sneeuwklokjes staan al weer boven de grond en dat betekent dat het voorjaar op komst is.
Toen het 'wat droger' werd ben ik hout gaan kloven. Als je zo langzamerhand iedere keer 'wat kruiwagens' doet is het niet al te zwaar. Vera heeft de middag creatief doorgebracht. De keuken werd tot alternatief atelier omgetoverd met als resultaat dat er na een middag zwoegen 2 kleine werkjes lagen te drogen ;-)
Morgenmiddag komen Ruud en Marja. Tot en met zondag maken we het met zijn vieren gezellig. Wij vertrekken zondag en zij blijven nog een week. Morgenochtend dus eerst even boodschappen doen.
---- Vrijdag, 27 januari 2012
Op weg naar het stadje om boodschappen te doen zagen we -naar we aannemen- Jut en Jul bij de buren op het terrein. Ons terrein laten ze links liggen sinds Balou (hond van Hans en Era) ze opjoeg terwijl ze nietsvermoedend over het gras sjokten. Of ze ooit nog terug komen....?
Na een paar uurtjes hout verplaatsen, kloven en weer netjes opstapelen vond ik het mooi geweest. In afwachting van Ruud en Marja dacht ik even met-de-pootjes-omhoog te gaan. Ik zat net toen Vera riep dat ze beweging in het bos (nou ja....bos?) zag. Inderdaad....er stond een oranje tractor, die ik herkende als van buurman Francis. Ik er op af en we hadden net de handen geschud toen het stevig begon te regenen. Wij even schuilen in de houtopslag. Ik begreep van Francis dat hij 'even' een paar bomen voor zichzelf ging omhalen. Ik neem aan dat-ie dat met zijn neef verder regelt en dat er niet meer bomen sneuvelen, dan is afgesproken. Ik hoop dat ik het meeste binnensmondse Franse dialect niet goed heb begrepen, want ik meen dat Francis het had over 'of ik alle bomen weg wilde halen?' en 'of de houtwalletjes verbrand moeten worden?'. Omdat het steeds harder ging plenzen besloot Francis 'te wachten tot het droger werd' hetgeen voor mij een mooi moment was om af te taaien, richting huis.
Nu maar afwachten of niet op enig moment de houtwallen in rook opgaan :-(
---- Zaterdag, 28 januari 2012
Ruud en Marja waren er gisteren tegen halfvijf. Kop koffie mét, borrel ná en pas tegen halfnegen eten. Het was oergezellig maar rond middernacht sloeg de vermoeidheid toe en werd het steeds lastiger de oogluiken open te houden. Goede reden om naar bed te gaan.
Gisteravond heeft het weer flink geregend. Toen ik kachelhout ging aanvullen merkte ik dat de houtopslag ook drijfnat was. Vandaag maar eens kijken hoe het komt dat het water 'van richting is veranderd'.
Tijdens het ontbijt hoorden we opeens het gebrul van kettingzagen. Dat kon maar één ding betekenen....er sneuvelen vandaag nog meer populieren. We hadden afgesproken dat ik met Ruud en Marja mee ging om boodschappen te doen, maar....terwijl het bos ontbost werd....? Onmogelijk, dat ging niet! Ruud en Marja zijn dus samen gegaan en ik toog gelijk naar het bos. De 3 mannen liepen net weg toen ik aankwam, waarschijnlijk om thuis weer even warm te worden. Het was nevelig en vochtig. Ik heb wat foto's gemaakt en ging ook weer terug naar huis. Net aan de koffie hoorde ik de kettingzagen weer, dus koffie naar binnen gekolkt en als de sodemieter weer naar het bos. Daar heb ik nog meer foto's gemaakt en ook wat filmpjes met de fotocamera. Dat is niet zo'n succes, want op een of andere manier kan ik ze niet op deze weblog vermelden. Misschien te groot of een verkeerde extensie....ik weet het (nog) niet.
Het is wel even slikken als je de bomen één voor één ziet sneuvelen, maar die keuze hebben we nou eenmaal gemaakt en er komt daardoor wel veel meer licht in het bos waardoor andere planten meer kans krijgen....hopen we ;-)
De 3 mannen zijn goed op elkaar ingespeeld....Francis klimt op de ladder en knoopt een touw om de stam. De broer van Francis zaagt een inkeping aan de val-kant van de boom. Francis en de zoon trekken samen aan het touw en de broer zaagt dan vervolgens aan de andere kant de boom in, waarna die met donderend geraas langzaam naar beneden komt. Francis en zoon maken dat ze wegkomen, half struikelend over de vele op de grond liggende takken en dan een enorme plof.....even stilte....dan Frans gekakel over en weer en alle drie nemen ze dan een kettingzaag ter hand en zagen de takken af en daarna de stam in moten.
We popelden al weer een tijdje om richting 'la vieille ferme' te gaan. We waren natuurlijk reuze benieuwd of Francis en neef al begonnen waren met de kaalslag in het bos. Toen we gisteravond laat aankwamen was het te nat en donker om te kijken. Vanmorgen dus en jawel....de kaalslag is begonnen!
Ongeveer de helft van de populieren is nu geveld en dat geeft een wel héél erg ruimtelijk gevoel in het bos.....dat we waarschijnlijk niet lang meer 'bos' zullen noemen. Ik had aanvankelijk het idee dat het bos meer uitgedund zou worden, maar blijkbaar stonden er zoveel populieren bij elkaar dat er nu een grote open plek is ontstaan. De dikke joekels staan er nog en daar is het -gek genoeg- eigenlijk allemaal om begonnen. Want juist díe wilde ik omhalen. Dat eerst de dunnere zijn geveld is bij nader inzien wel zo logisch. Dan is er meer ruimte om te vallen als de zaag in de dikkere wordt gezet.
Als 'straks' alle populieren weg zijn is er nog een stevige klus om ook de takken weg te werken. Neef had daar niets aan en we hebben afgesproken dat-ie ze kon laten liggen. Wij maken daar wel houtwalletjes van. Goed voor de dieren.
We vroegen ons wel af hoe Francis en neef met de tractor ons terrein op gingen....we hadden immers duidelijke tractor-bandensporen gezien. Toen we terug naar huis liepen begrepen we het....gewoon het prikkeldraad weghalen!
Toen het 'wat droger' werd ben ik hout gaan kloven. Als je zo langzamerhand iedere keer 'wat kruiwagens' doet is het niet al te zwaar. Vera heeft de middag creatief doorgebracht. De keuken werd tot alternatief atelier omgetoverd met als resultaat dat er na een middag zwoegen 2 kleine werkjes lagen te drogen ;-)
Morgenmiddag komen Ruud en Marja. Tot en met zondag maken we het met zijn vieren gezellig. Wij vertrekken zondag en zij blijven nog een week. Morgenochtend dus eerst even boodschappen doen.
---- Vrijdag, 27 januari 2012
Op weg naar het stadje om boodschappen te doen zagen we -naar we aannemen- Jut en Jul bij de buren op het terrein. Ons terrein laten ze links liggen sinds Balou (hond van Hans en Era) ze opjoeg terwijl ze nietsvermoedend over het gras sjokten. Of ze ooit nog terug komen....?
Na een paar uurtjes hout verplaatsen, kloven en weer netjes opstapelen vond ik het mooi geweest. In afwachting van Ruud en Marja dacht ik even met-de-pootjes-omhoog te gaan. Ik zat net toen Vera riep dat ze beweging in het bos (nou ja....bos?) zag. Inderdaad....er stond een oranje tractor, die ik herkende als van buurman Francis. Ik er op af en we hadden net de handen geschud toen het stevig begon te regenen. Wij even schuilen in de houtopslag. Ik begreep van Francis dat hij 'even' een paar bomen voor zichzelf ging omhalen. Ik neem aan dat-ie dat met zijn neef verder regelt en dat er niet meer bomen sneuvelen, dan is afgesproken. Ik hoop dat ik het meeste binnensmondse Franse dialect niet goed heb begrepen, want ik meen dat Francis het had over 'of ik alle bomen weg wilde halen?' en 'of de houtwalletjes verbrand moeten worden?'. Omdat het steeds harder ging plenzen besloot Francis 'te wachten tot het droger werd' hetgeen voor mij een mooi moment was om af te taaien, richting huis.
Nu maar afwachten of niet op enig moment de houtwallen in rook opgaan :-(
---- Zaterdag, 28 januari 2012
Ruud en Marja waren er gisteren tegen halfvijf. Kop koffie mét, borrel ná en pas tegen halfnegen eten. Het was oergezellig maar rond middernacht sloeg de vermoeidheid toe en werd het steeds lastiger de oogluiken open te houden. Goede reden om naar bed te gaan.
Gisteravond heeft het weer flink geregend. Toen ik kachelhout ging aanvullen merkte ik dat de houtopslag ook drijfnat was. Vandaag maar eens kijken hoe het komt dat het water 'van richting is veranderd'.
Tijdens het ontbijt hoorden we opeens het gebrul van kettingzagen. Dat kon maar één ding betekenen....er sneuvelen vandaag nog meer populieren. We hadden afgesproken dat ik met Ruud en Marja mee ging om boodschappen te doen, maar....terwijl het bos ontbost werd....? Onmogelijk, dat ging niet! Ruud en Marja zijn dus samen gegaan en ik toog gelijk naar het bos. De 3 mannen liepen net weg toen ik aankwam, waarschijnlijk om thuis weer even warm te worden. Het was nevelig en vochtig. Ik heb wat foto's gemaakt en ging ook weer terug naar huis. Net aan de koffie hoorde ik de kettingzagen weer, dus koffie naar binnen gekolkt en als de sodemieter weer naar het bos. Daar heb ik nog meer foto's gemaakt en ook wat filmpjes met de fotocamera. Dat is niet zo'n succes, want op een of andere manier kan ik ze niet op deze weblog vermelden. Misschien te groot of een verkeerde extensie....ik weet het (nog) niet.
Het is wel even slikken als je de bomen één voor één ziet sneuvelen, maar die keuze hebben we nou eenmaal gemaakt en er komt daardoor wel veel meer licht in het bos waardoor andere planten meer kans krijgen....hopen we ;-)
De 3 mannen zijn goed op elkaar ingespeeld....Francis klimt op de ladder en knoopt een touw om de stam. De broer van Francis zaagt een inkeping aan de val-kant van de boom. Francis en de zoon trekken samen aan het touw en de broer zaagt dan vervolgens aan de andere kant de boom in, waarna die met donderend geraas langzaam naar beneden komt. Francis en zoon maken dat ze wegkomen, half struikelend over de vele op de grond liggende takken en dan een enorme plof.....even stilte....dan Frans gekakel over en weer en alle drie nemen ze dan een kettingzaag ter hand en zagen de takken af en daarna de stam in moten.
(Het filmpje uploaden is eindelijk gelukt, maar vanwege de grootte moest het worden geconverteerd, waardoor de kwaliteit drastisch omlaag is gegaan.)
---- Zondag, 29 januari 2012
Na het uitgebreide door Ruud gemaakte ontbijt heb ik nog even door het bos gelopen. 'Bos' is nu echt een te groot woord. Een heel groot stuk is helemaal kaal. Ik ging er van uit dat het meer uitdunnen was en dat er dus 'hier en daar' een boom weg zou gaan. Daarin heb ik me dus duidelijk vergist. We zullen het voorjaar en zomer moeten afwachten om goed te zien hoe het er uitziet als het allemaal weer groen is :-)
In ieder geval gaan wij Ruud en Marja straks achter laten. Wij gaan richting huis....in de wetenschap dat het hier midden volgende week aardig gaat vriezen....vrijdag zelfs tot min 11 graden!
Na het uitgebreide door Ruud gemaakte ontbijt heb ik nog even door het bos gelopen. 'Bos' is nu echt een te groot woord. Een heel groot stuk is helemaal kaal. Ik ging er van uit dat het meer uitdunnen was en dat er dus 'hier en daar' een boom weg zou gaan. Daarin heb ik me dus duidelijk vergist. We zullen het voorjaar en zomer moeten afwachten om goed te zien hoe het er uitziet als het allemaal weer groen is :-)
In ieder geval gaan wij Ruud en Marja straks achter laten. Wij gaan richting huis....in de wetenschap dat het hier midden volgende week aardig gaat vriezen....vrijdag zelfs tot min 11 graden!
maandag 19 december 2011
Met de Kerst in Mouriez.
---- Maandag, 19 december 2011
De nodige voorbereidingen worden al getroffen voor ons aankomende vertrek a.s. woensdag richting Mouriez. Die voorbereidingen houden niet meer in dan verzamelen wat er nou allemaal weer meegesleept moet worden. De auto ligt al vol met zakken aarde uit de tuin van zoon Bart en schoondochter Daniëlle. Ze weten ervan hoor ;-). Dat lost het probleem van de aardbeienput die we vorige keer niet helemaal konden afmaken (omdat we onvoldoende aarde hadden) meteen op. Dan kunnen de aarbeienstekken nog voordat het ècht koud wordt en gaat vriezen, 'de put in'. Als het aanslaat kunnen de rondlopende konijntjes en wij (als die rondlopende knaagdieren wat overlaten) van de zomer genieten van verse aardbeien.
Omdat er regen wordt verwacht nemen we de niet-in-de-auto-passende-kraaldelen, die bestemd zijn voor de keuken, niet mee. Dat moet dan maar een andere keer. Wel jammer, want ze moeten allemaal eerst geschilderd worden voordat ze tegen de muur gaan. Deze korte, sombere dagen, zijn uitermate geschikt voor dat soort binnenshuisklusjes.
De 200 narcissenbollen liggen, voor de zekerheid, al wel in de auto (waren we vorige keer vergeten), zodat die een plekje in de grond kunnen krijgen. Waarschijnlijk komen ze ergens tussen de pruimenbomen, want daar kunnen ze dan na de bloei rustig afsterven, zonder dat ik er omheen hoef te maaien..
Verder hebben we niet zo heel veel op het programma staan. Wellicht dat de populieren al gekapt zijn en dan kunnen we de letterlijke takkenzooi, die Francis' broer dan heeft achtergelaten, opruimen. Van de takken maken we houtwallen. Goed voor vogels en insekten, hoewel de laatste grotendeels wel in de eerste zullen verdwijnen :-).
Bart en Daniëlle komen zaterdag om Kerst met en bij ons te vieren.
De weersverwachting is wisselvallig, kans op wat regen, maar ook zon. Weinig wind en in ieder geval dik boven het vriespunt (tot zo'n 10 graden).
---- Donderdag, 22 december 2011. We zijn er....en....wat een dag!
De rit is gisteren prima verlopen. Het was wel druk, maar we konden gewoon doorrijden. Na aankomst checkte ik meteen maar even de cv-ketel die in de hooischuur hangt. Na de laatste jaarlijkse controle hebben we daar namelijk wat problemen mee. Het is al een paar keer voorgekomen dat de ketel is afgeslagen door een veiligheidsklep. Daarvoor is al enkele keren een monteur langs geweest, maar dat heeft tot nu toe niet geholpen :-(. Nu was de ketel dus ook weer uit! Ik heb 'm dan wel snel weer werkend (druk opvoeren en resetten), maar met de (horror?)winter in het vooruitzicht en daarmee een goede kans op bevroren en zelfs gesprongen leidingen, zakte mijn humeur met enkele graden. Meteen maar even het servicebedrijf gebeld en ik heb gelukkig een afspraak kunnen maken voor vanmiddag.
De auto uitgeladen en even een kort rondje over het terrein gedaan. De populieren staan er nog!
De storm van vorige week is hier weliswaar grotendeels voorbij gegaan maar 'je pikt altijd een graantje mee'. Het al wat zwakke raampje in de garagedeur had een opdonder gehad en hing er ternauwernood nog net in. Dus dat betekent weer 'klus'. Maar dat was alles....althans....wat de storm betrof.
Eenmaal binnen wilde Vera 'even op Internet'. Laptop aangesloten, maar totaal geen sjoege van Internet. Stroom er af en er weer op maar nul komma nada. Nu staat het modem in een kastje dus je slaat er niet zo'n acht op, maar toen Bart (aan de telefoon) voorstelde even te kijken of het modem überhaupt wel werkte, bleek al snel dat geen enkel ledje op het modem brandde of knipperde. Dat zag er dus hopeloos uit. Van alles geprobeerd, maar het modem leek te zijn overleden. Onze plannen meteen omgegooid, want ik moest dus vanmorgen als eerste richting Berck waar de provider zit. Drie keer de straat op en neer gereden maar waar de winkel vroeger zat, zat het nu zeker niet meer. Eerst door een dame de verkeerde kant opgestuurd, maar uiteindelijk door nog een paar keer te vragen kwam ik alsnog op de juiste locatie terecht. Na even gewacht te hebben (er waren 5 medewerkers, waarvan er 4 met elkaar druk bezig waren) kwam een dame op me af die vroeg of ze me kon helpen. Ik probeerde een grapje te maken en zei (in het Frans natuurlijk) dat ik twee problemen had: één met de Franse taal en één met het modem dat niet meer werkte. Ze wenkte me vervolgens richting een of andere testdesk en begon toen in rap Frans iets te vertellen. Ik zei vriendelijk, met een smile op m'n smoel dat ik had gezegd dat ik óók een probleem met de Franse taal had. Nou dat viel niet in goede aarde, want ze bitste terug dat zij een probleem met Engels heeft ?!?!?! Nou dat zou niet gaan meevallen :-). Uiteindelijk werd het modem aangesloten en wat gisteren met geen mogelijkheid lukte....de ledjes gingen branden. Ik zag de figuurlijke donkere wolken al boven mijn hoofd verschijnen en zag me al met het modem weer weggestuurd worden om er thuis weer achter komen dat-ie het tóch niet doet! Maar goed, na een of andere test die zo'n 20 minuten duurde bleek het modem toch inderdaad niet goed te zijn en ik kreeg een modem van een nieuwere generatie mee.
Omdat ik er toch was vroeg ik of een snellere internetverbinding ook mogelijk was. Destijds was een 1Mb verbinding het maximale dat ik hier (op het platteland) kon krijgen. Volgens de dame had ik nu een 2Mb-internetverbinding (?) en die kon naar 8 Mb en dat was maar zo'n 2 euro nog wat per maand duurder, dus ik ging daarmee akkoord. Even wat geratel op de pc en een opdracht naar de printer en toen 'of ik maar even onderaan wilde tekenen'. Ze wees het maandbedrag aan en omdat dat klopte tekende ik klakkeloos.
Ik weer naar huis, modem aangesloten, maar ik kreeg 'm alleen werkend met een kabel. De wifi-verbinding kreeg ik niet aan de gang want we hebben er ooit een router tussen gezet om de wifi-sleutel (voor gasten) te omzeilen. Dat komt zaterdag wel goed, als Bart en Daniëlle komen.
Verder hebben we in de tuin gewerkt, het weer was heerlijk. Een heerlijk decemberzonnetje. Dus de aardbeienput afgemaakt (aarde en aardbeienplanten erin), en een kastanjeboom van ongeveer 10cm hoog in de heemtuin geplant. Vera heeft nog wat kerststukken gemaakt.
De cv-monteur is natuurlijk nog even geweest, met als resultaat zijn conclusie dat waarschijnlijk het drukvat te hard is opgeblazen, waardoor hij nu lekt. Dat geeft dan uiteindelijk een storing, waardoor de veiligheidsklep omslaat. Zucht....! want door de vorige monteur was nou juist het drukvat opgepompt, omdat volgens hem de druk te laag was. Niet echt hoopgevend dus! Zoiets hebben we al eerder meegemaakt....de ene monteur pompt het drukvat op, een andere constateert dat-ie stuk is omdat-ie te hard is opgepompt met als resultaat dat-ie vervangen moet worden en dat ik een rekening krijg :-(.
Maar....nu komt het! Morgen moet ik weer 'even' naar Berck (weer 70 km!) want toen ik de papieren van het modem wilde gaan opruimen zag ik opeens een andere naam op het contract (voor sneller Internet) staan. Namelijk Tina MacSkimming, onze Engelse buurvrouw van een paar huizen verderop. Zij zal het vast niet leuk vinden dat zij nu een paar euro per maand meer gaat betalen voor mijn snellere Internet. Dom dat ik dat niet gezien heb met het tekenen, maar ja wie bedenkt nou zoiets? Aan de andere kant kun je je afvragen hoe het in hemelsnaam mogelijk is dat als ík een contractuitbreiding vraag ze dan met een contract op de proppen komen van iemand anders!
We gaan het morgen zien!
---- Vrijdag, 23 december 2011
Zoals gezegd vanmorgen wederom richting Berck om het probleem met het Internetcontract op te lossen.
De dame die me gisteren heeft geholpen was er niet en we (want Vera was even mee gegaan) werden geholpen door een jongeman die redelijk Engels sprak....ongeveer zo goed als ik Frans. Het kan dus nog wel ff beter :-). Maar goed, eenmaal uitgelegd wat er precies aan de hand was, bleek het aanvankelijk toch allemaal wel een probleem te zijn. Het modem stond nu op naam van Tina, dus dat modem (vanwege serienummer enzo) moest weer terug en dan pas kon het omgeruild worden. Natuurlijk had ik dat niet meegenomen, want volgens mij was het alleen een contract op een andere naam zetten. Opeens begonnen enkele collega's zich er mee te bemoeien. Een hoop Frans gekakel en terwijl mijn ogen langzaam glazig werden en op 'oneindig' gingen staan, doemde er zowaar langzaamaan een oplossing op. Ik hoefde het apparaat alleen maar terug te sturen en dan zou, na ontvangst, een nieuw modem worden opgestuurd. Maar....ik woon hier niet en zo'n pakketje past niet in de brievenbus, dus dat zou wel eens een probleem kunnen gaan opleveren. Dat een beetje uitgelegd en daaropvolgend wederom een hoop Frans gekakel en toen bleek het allemaal veel gemakkelijker....ik hoefde alleen maar wat instellingen in het modem te wijzigen. Ik kreeg een keurige instructie en dat moest het probleem wel verhelpen.
Maar nou de inhoud van het contract.... Ik had tenslotte mijn internetsnelheid naar 8Mb verhoogd (althans willen verhogen), maar dat bleek helemaal niet te kunnen. Ik zit zo'n beetje aan het eind van het bereik van de zendmast en als ik nou Tina MacSkimming had geheten èn op nummer 11 gewoond dàn kon het wel. Het is niet anders....daar moest ik me bij neerleggen. Toen bleek vervolgens dat het prijsverschil niet zo'n 2 euro was maar 5 euro. Natuurlijk wilde ik dus ook niet méér betalen dan ik oorspronkelijke al betaalde. Lijkt me logisch, toch? De vriendelijke garçon keek een en ander na en ik bleek inderdaad niet een 2Mb-verbinding te hebben, maar slechts 1Mb. Gelukkig kon dat nu wel naar 2Mb worden verhoogd, maar wel tegen een andere prijs. € 4,- minder (!) dan ik nu betaal. Ik heb maar vriendelijk geknikt, het contract dat nu wel op mijn naam stond ondertekend en we zijn weer weggegaan....de Franse garçon met een rode kleur achterlatend. Want Vera heeft hem nog even laten weten dat ze hem wel heel 'gentil' vond.
Daarna boodschappen gedaan en het lijkt wel of iedereen wacht tot vlak voor Kerst. Zowel bij de Aldi als de Carrefour waren we weer in no-time weg, mèt boodschappen.
Toen we thuis waren en ik langs het raam liep zag ik vanuit een ooghoek een beest met een rood kammetje op zijn hoofd in het gras zitten, vlak bij het kippenhok. Een rood kammetje....dus een kippetje of zo, dacht ik. Vera, de vogelkenner, erbij gehaald en het bleek om een Groene Specht te gaan. Ik vlug de camera gehaald en op de gok een foto door het glas genomen. Maar omdat ik bang was dat-ie niet gelukt was, deed ik het raam zachtjes open, maar niet zacht genoeg. Fladder, fladder en de Groene Specht zat vervolgens ver weg, veilig in een boom.
Na de lunch zijn we nog even de tuin in gegaan. De Narcissenbollen in de grond gestopt (zodat we wat kleur zien in het voorjaar), de vele molshopen weggeharkt en nog wat snoei- en tuinwerk gedaan (voornamelijk door Vera ;-) ).
---- Zaterdag, 24 december 2011, Kerstavond
Vanmorgen ben ik eerst nog even naar Hesdin gereden om vers stokbrood te halen en gelijk even te tanken. Daarna, de zon scheen intussen volop, ben ik een paar uurtjes achter in het bos bezig geweest met bramenstruiken snoeien. Best een redelijk stuk gedaan, maar als ik zie wat er nog moet wórden gedaan....:-(
Bart en Daniëlle waren er tegen halfdrie. Met z'n vieren deden we even een rondje terrein en toen we achter in het bos stonden kwam prompt Francis over het prikkeldraad geklauterd om ons alvast een prettig Kerstfeest te wensen. Een kort weerpraatje en hij klauterde weer terug richting eigen terrein. Het was dit keer met recht een bliksembezoek.
Bart en ik (voornamelijk Bart dus) hebben het draadloze internet aan de praat gekregen. De aparte router hoeft er nu niet meer tussen, dus dat scheelt weer een apparaat. De dames zijn nog wat kerststukken gaan maken (het huis staat nu vol) en al had Daniëlle ontzettend veel daarvoor meegenomen....ze moesten dus nog wel het nodige groen hebben. Daniëlle er dus op af en ze kwam met van alles terug. Hulst met bessen uit onze tuin, diverse grillige takken uit onze tuin, divers groen uit onze tuin, maar ook met Hypericum....maar dat hebben wij helemaal niet in de tuin. Toen bleek dat ze even was gaan struinen in de tuin van de buren. Haar argument 'dat ze het daar maar niet hadden moeten planten' was niet echt overtuigend!
---- Zondag, 25 december 2011, 1e Kerstdag
Wat er aan de hand was wist ik niet, maar ik hoorde vanmorgen opeens iemand schuifelen door de kamer en keek door het spleetje van de slaapkamerdeur....dat was Daniëlle. Vera ging er meteen uit, mij verbaasd achterlatend. Ik kan me namelijk de tijd niet heugen dat Vera eerder uit bed kwam dan ik. Reden om even op de wekker te kijken....10.34u! Meteen het bed uit! Allemaal even bijkomen met een kop thee en daarna een uitgebreid Kerstontbijt....hoewel het net zo goed de lunch kon zijn :-).
Het miezerde af en toe een beetje dus was het geen weer om een wandeling te maken. Bart en ik zijn daarna hout gaan kloven en de dames deden een spelletje. Toen Bart en ik weer binnen waren moesten we ook mee gaan doen met een of ander spelletje. Degenen die me een beetje kennen weten dat ik dan de figuurlijke snor probeer te drukken....er waren namelijk nog steeds bramen te snoeien! We waren het met elkaar eens dat we moesten doen wat we wilden, dus....ik ging bramen snoeien. Nog een redelijk stuk gedaan, maar de vermoeidheid (voornamelijk in de spieren) brak me op. Tegen de tijd dat het licht begon te schemeren ging ik richting huis. Naar de koffie en John ;-).
---- Maandag, 26 december 2011, 2e Kerstdag
Gisteren de rest van de dag en avond met elkaar doorgebracht. Weer typische kerstfilms gekeken....
Vanmiddag gaan we weer richting huis, ik een beetje zorgelijk over de cv-ketel.
De monteur van afgelopen donderdag had me een en ander uitgelegd en wat ik er van begreep was dat de druk in de ketel (ik denk dat-ie het expansievat bedoelde) niet onder de 1 bar moest komen want dan zou de veiligheidsklep omslaan, waardoor de ketel niet meer werkt. Doordat we de houtkachel voornamelijk aan hebben slaat de thermostaat (die ook net als de houtkachel in de woonkamer te vinden is) uit. Door het afkoelen van het water in de leidingen daalt de druk (warm water zet namelijk uit!). Gisteravond was de druk nèt onder de 1 bar gezakt, maar de veiligheidsklep had zijn werk nog niet gedaan. Kon ik mooi afwachten of 's nachts de cv toch weer aan zou slaan. Dat is gelukkig wel gebeurd, maar helemaal gerust ben ik niet. Ik kijk het vanmorgen nog even aan....
Voor de zekerheid heb ik de thermostaat nu zo ingesteld dat-ie 3x per dag een uurtje aan springt op 15 graden. Dat laat 'm dus geregeld even lopen en warm draaien. Hopen dat-ie het zo een paar weken uithoudt.
De nodige voorbereidingen worden al getroffen voor ons aankomende vertrek a.s. woensdag richting Mouriez. Die voorbereidingen houden niet meer in dan verzamelen wat er nou allemaal weer meegesleept moet worden. De auto ligt al vol met zakken aarde uit de tuin van zoon Bart en schoondochter Daniëlle. Ze weten ervan hoor ;-). Dat lost het probleem van de aardbeienput die we vorige keer niet helemaal konden afmaken (omdat we onvoldoende aarde hadden) meteen op. Dan kunnen de aarbeienstekken nog voordat het ècht koud wordt en gaat vriezen, 'de put in'. Als het aanslaat kunnen de rondlopende konijntjes en wij (als die rondlopende knaagdieren wat overlaten) van de zomer genieten van verse aardbeien.
Omdat er regen wordt verwacht nemen we de niet-in-de-auto-passende-kraaldelen, die bestemd zijn voor de keuken, niet mee. Dat moet dan maar een andere keer. Wel jammer, want ze moeten allemaal eerst geschilderd worden voordat ze tegen de muur gaan. Deze korte, sombere dagen, zijn uitermate geschikt voor dat soort binnenshuisklusjes.
De 200 narcissenbollen liggen, voor de zekerheid, al wel in de auto (waren we vorige keer vergeten), zodat die een plekje in de grond kunnen krijgen. Waarschijnlijk komen ze ergens tussen de pruimenbomen, want daar kunnen ze dan na de bloei rustig afsterven, zonder dat ik er omheen hoef te maaien..
Verder hebben we niet zo heel veel op het programma staan. Wellicht dat de populieren al gekapt zijn en dan kunnen we de letterlijke takkenzooi, die Francis' broer dan heeft achtergelaten, opruimen. Van de takken maken we houtwallen. Goed voor vogels en insekten, hoewel de laatste grotendeels wel in de eerste zullen verdwijnen :-).
Bart en Daniëlle komen zaterdag om Kerst met en bij ons te vieren.
De weersverwachting is wisselvallig, kans op wat regen, maar ook zon. Weinig wind en in ieder geval dik boven het vriespunt (tot zo'n 10 graden).
---- Donderdag, 22 december 2011. We zijn er....en....wat een dag!
De rit is gisteren prima verlopen. Het was wel druk, maar we konden gewoon doorrijden. Na aankomst checkte ik meteen maar even de cv-ketel die in de hooischuur hangt. Na de laatste jaarlijkse controle hebben we daar namelijk wat problemen mee. Het is al een paar keer voorgekomen dat de ketel is afgeslagen door een veiligheidsklep. Daarvoor is al enkele keren een monteur langs geweest, maar dat heeft tot nu toe niet geholpen :-(. Nu was de ketel dus ook weer uit! Ik heb 'm dan wel snel weer werkend (druk opvoeren en resetten), maar met de (horror?)winter in het vooruitzicht en daarmee een goede kans op bevroren en zelfs gesprongen leidingen, zakte mijn humeur met enkele graden. Meteen maar even het servicebedrijf gebeld en ik heb gelukkig een afspraak kunnen maken voor vanmiddag.
De auto uitgeladen en even een kort rondje over het terrein gedaan. De populieren staan er nog!
De storm van vorige week is hier weliswaar grotendeels voorbij gegaan maar 'je pikt altijd een graantje mee'. Het al wat zwakke raampje in de garagedeur had een opdonder gehad en hing er ternauwernood nog net in. Dus dat betekent weer 'klus'. Maar dat was alles....althans....wat de storm betrof.
Eenmaal binnen wilde Vera 'even op Internet'. Laptop aangesloten, maar totaal geen sjoege van Internet. Stroom er af en er weer op maar nul komma nada. Nu staat het modem in een kastje dus je slaat er niet zo'n acht op, maar toen Bart (aan de telefoon) voorstelde even te kijken of het modem überhaupt wel werkte, bleek al snel dat geen enkel ledje op het modem brandde of knipperde. Dat zag er dus hopeloos uit. Van alles geprobeerd, maar het modem leek te zijn overleden. Onze plannen meteen omgegooid, want ik moest dus vanmorgen als eerste richting Berck waar de provider zit. Drie keer de straat op en neer gereden maar waar de winkel vroeger zat, zat het nu zeker niet meer. Eerst door een dame de verkeerde kant opgestuurd, maar uiteindelijk door nog een paar keer te vragen kwam ik alsnog op de juiste locatie terecht. Na even gewacht te hebben (er waren 5 medewerkers, waarvan er 4 met elkaar druk bezig waren) kwam een dame op me af die vroeg of ze me kon helpen. Ik probeerde een grapje te maken en zei (in het Frans natuurlijk) dat ik twee problemen had: één met de Franse taal en één met het modem dat niet meer werkte. Ze wenkte me vervolgens richting een of andere testdesk en begon toen in rap Frans iets te vertellen. Ik zei vriendelijk, met een smile op m'n smoel dat ik had gezegd dat ik óók een probleem met de Franse taal had. Nou dat viel niet in goede aarde, want ze bitste terug dat zij een probleem met Engels heeft ?!?!?! Nou dat zou niet gaan meevallen :-). Uiteindelijk werd het modem aangesloten en wat gisteren met geen mogelijkheid lukte....de ledjes gingen branden. Ik zag de figuurlijke donkere wolken al boven mijn hoofd verschijnen en zag me al met het modem weer weggestuurd worden om er thuis weer achter komen dat-ie het tóch niet doet! Maar goed, na een of andere test die zo'n 20 minuten duurde bleek het modem toch inderdaad niet goed te zijn en ik kreeg een modem van een nieuwere generatie mee.
Omdat ik er toch was vroeg ik of een snellere internetverbinding ook mogelijk was. Destijds was een 1Mb verbinding het maximale dat ik hier (op het platteland) kon krijgen. Volgens de dame had ik nu een 2Mb-internetverbinding (?) en die kon naar 8 Mb en dat was maar zo'n 2 euro nog wat per maand duurder, dus ik ging daarmee akkoord. Even wat geratel op de pc en een opdracht naar de printer en toen 'of ik maar even onderaan wilde tekenen'. Ze wees het maandbedrag aan en omdat dat klopte tekende ik klakkeloos.
Ik weer naar huis, modem aangesloten, maar ik kreeg 'm alleen werkend met een kabel. De wifi-verbinding kreeg ik niet aan de gang want we hebben er ooit een router tussen gezet om de wifi-sleutel (voor gasten) te omzeilen. Dat komt zaterdag wel goed, als Bart en Daniëlle komen.
Verder hebben we in de tuin gewerkt, het weer was heerlijk. Een heerlijk decemberzonnetje. Dus de aardbeienput afgemaakt (aarde en aardbeienplanten erin), en een kastanjeboom van ongeveer 10cm hoog in de heemtuin geplant. Vera heeft nog wat kerststukken gemaakt.
De cv-monteur is natuurlijk nog even geweest, met als resultaat zijn conclusie dat waarschijnlijk het drukvat te hard is opgeblazen, waardoor hij nu lekt. Dat geeft dan uiteindelijk een storing, waardoor de veiligheidsklep omslaat. Zucht....! want door de vorige monteur was nou juist het drukvat opgepompt, omdat volgens hem de druk te laag was. Niet echt hoopgevend dus! Zoiets hebben we al eerder meegemaakt....de ene monteur pompt het drukvat op, een andere constateert dat-ie stuk is omdat-ie te hard is opgepompt met als resultaat dat-ie vervangen moet worden en dat ik een rekening krijg :-(.
Maar....nu komt het! Morgen moet ik weer 'even' naar Berck (weer 70 km!) want toen ik de papieren van het modem wilde gaan opruimen zag ik opeens een andere naam op het contract (voor sneller Internet) staan. Namelijk Tina MacSkimming, onze Engelse buurvrouw van een paar huizen verderop. Zij zal het vast niet leuk vinden dat zij nu een paar euro per maand meer gaat betalen voor mijn snellere Internet. Dom dat ik dat niet gezien heb met het tekenen, maar ja wie bedenkt nou zoiets? Aan de andere kant kun je je afvragen hoe het in hemelsnaam mogelijk is dat als ík een contractuitbreiding vraag ze dan met een contract op de proppen komen van iemand anders!
We gaan het morgen zien!
---- Vrijdag, 23 december 2011
Zoals gezegd vanmorgen wederom richting Berck om het probleem met het Internetcontract op te lossen.
De dame die me gisteren heeft geholpen was er niet en we (want Vera was even mee gegaan) werden geholpen door een jongeman die redelijk Engels sprak....ongeveer zo goed als ik Frans. Het kan dus nog wel ff beter :-). Maar goed, eenmaal uitgelegd wat er precies aan de hand was, bleek het aanvankelijk toch allemaal wel een probleem te zijn. Het modem stond nu op naam van Tina, dus dat modem (vanwege serienummer enzo) moest weer terug en dan pas kon het omgeruild worden. Natuurlijk had ik dat niet meegenomen, want volgens mij was het alleen een contract op een andere naam zetten. Opeens begonnen enkele collega's zich er mee te bemoeien. Een hoop Frans gekakel en terwijl mijn ogen langzaam glazig werden en op 'oneindig' gingen staan, doemde er zowaar langzaamaan een oplossing op. Ik hoefde het apparaat alleen maar terug te sturen en dan zou, na ontvangst, een nieuw modem worden opgestuurd. Maar....ik woon hier niet en zo'n pakketje past niet in de brievenbus, dus dat zou wel eens een probleem kunnen gaan opleveren. Dat een beetje uitgelegd en daaropvolgend wederom een hoop Frans gekakel en toen bleek het allemaal veel gemakkelijker....ik hoefde alleen maar wat instellingen in het modem te wijzigen. Ik kreeg een keurige instructie en dat moest het probleem wel verhelpen.
Maar nou de inhoud van het contract.... Ik had tenslotte mijn internetsnelheid naar 8Mb verhoogd (althans willen verhogen), maar dat bleek helemaal niet te kunnen. Ik zit zo'n beetje aan het eind van het bereik van de zendmast en als ik nou Tina MacSkimming had geheten èn op nummer 11 gewoond dàn kon het wel. Het is niet anders....daar moest ik me bij neerleggen. Toen bleek vervolgens dat het prijsverschil niet zo'n 2 euro was maar 5 euro. Natuurlijk wilde ik dus ook niet méér betalen dan ik oorspronkelijke al betaalde. Lijkt me logisch, toch? De vriendelijke garçon keek een en ander na en ik bleek inderdaad niet een 2Mb-verbinding te hebben, maar slechts 1Mb. Gelukkig kon dat nu wel naar 2Mb worden verhoogd, maar wel tegen een andere prijs. € 4,- minder (!) dan ik nu betaal. Ik heb maar vriendelijk geknikt, het contract dat nu wel op mijn naam stond ondertekend en we zijn weer weggegaan....de Franse garçon met een rode kleur achterlatend. Want Vera heeft hem nog even laten weten dat ze hem wel heel 'gentil' vond.
Daarna boodschappen gedaan en het lijkt wel of iedereen wacht tot vlak voor Kerst. Zowel bij de Aldi als de Carrefour waren we weer in no-time weg, mèt boodschappen.
Toen we thuis waren en ik langs het raam liep zag ik vanuit een ooghoek een beest met een rood kammetje op zijn hoofd in het gras zitten, vlak bij het kippenhok. Een rood kammetje....dus een kippetje of zo, dacht ik. Vera, de vogelkenner, erbij gehaald en het bleek om een Groene Specht te gaan. Ik vlug de camera gehaald en op de gok een foto door het glas genomen. Maar omdat ik bang was dat-ie niet gelukt was, deed ik het raam zachtjes open, maar niet zacht genoeg. Fladder, fladder en de Groene Specht zat vervolgens ver weg, veilig in een boom.
 |
| ....en het is een echte! |
 |
| In het midden links van de stam! |
---- Zaterdag, 24 december 2011, Kerstavond
Vanmorgen ben ik eerst nog even naar Hesdin gereden om vers stokbrood te halen en gelijk even te tanken. Daarna, de zon scheen intussen volop, ben ik een paar uurtjes achter in het bos bezig geweest met bramenstruiken snoeien. Best een redelijk stuk gedaan, maar als ik zie wat er nog moet wórden gedaan....:-(
Bart en Daniëlle waren er tegen halfdrie. Met z'n vieren deden we even een rondje terrein en toen we achter in het bos stonden kwam prompt Francis over het prikkeldraad geklauterd om ons alvast een prettig Kerstfeest te wensen. Een kort weerpraatje en hij klauterde weer terug richting eigen terrein. Het was dit keer met recht een bliksembezoek.
Bart en ik (voornamelijk Bart dus) hebben het draadloze internet aan de praat gekregen. De aparte router hoeft er nu niet meer tussen, dus dat scheelt weer een apparaat. De dames zijn nog wat kerststukken gaan maken (het huis staat nu vol) en al had Daniëlle ontzettend veel daarvoor meegenomen....ze moesten dus nog wel het nodige groen hebben. Daniëlle er dus op af en ze kwam met van alles terug. Hulst met bessen uit onze tuin, diverse grillige takken uit onze tuin, divers groen uit onze tuin, maar ook met Hypericum....maar dat hebben wij helemaal niet in de tuin. Toen bleek dat ze even was gaan struinen in de tuin van de buren. Haar argument 'dat ze het daar maar niet hadden moeten planten' was niet echt overtuigend!
---- Zondag, 25 december 2011, 1e Kerstdag
Wat er aan de hand was wist ik niet, maar ik hoorde vanmorgen opeens iemand schuifelen door de kamer en keek door het spleetje van de slaapkamerdeur....dat was Daniëlle. Vera ging er meteen uit, mij verbaasd achterlatend. Ik kan me namelijk de tijd niet heugen dat Vera eerder uit bed kwam dan ik. Reden om even op de wekker te kijken....10.34u! Meteen het bed uit! Allemaal even bijkomen met een kop thee en daarna een uitgebreid Kerstontbijt....hoewel het net zo goed de lunch kon zijn :-).
Het miezerde af en toe een beetje dus was het geen weer om een wandeling te maken. Bart en ik zijn daarna hout gaan kloven en de dames deden een spelletje. Toen Bart en ik weer binnen waren moesten we ook mee gaan doen met een of ander spelletje. Degenen die me een beetje kennen weten dat ik dan de figuurlijke snor probeer te drukken....er waren namelijk nog steeds bramen te snoeien! We waren het met elkaar eens dat we moesten doen wat we wilden, dus....ik ging bramen snoeien. Nog een redelijk stuk gedaan, maar de vermoeidheid (voornamelijk in de spieren) brak me op. Tegen de tijd dat het licht begon te schemeren ging ik richting huis. Naar de koffie en John ;-).
---- Maandag, 26 december 2011, 2e Kerstdag
Gisteren de rest van de dag en avond met elkaar doorgebracht. Weer typische kerstfilms gekeken....
Vanmiddag gaan we weer richting huis, ik een beetje zorgelijk over de cv-ketel.
De monteur van afgelopen donderdag had me een en ander uitgelegd en wat ik er van begreep was dat de druk in de ketel (ik denk dat-ie het expansievat bedoelde) niet onder de 1 bar moest komen want dan zou de veiligheidsklep omslaan, waardoor de ketel niet meer werkt. Doordat we de houtkachel voornamelijk aan hebben slaat de thermostaat (die ook net als de houtkachel in de woonkamer te vinden is) uit. Door het afkoelen van het water in de leidingen daalt de druk (warm water zet namelijk uit!). Gisteravond was de druk nèt onder de 1 bar gezakt, maar de veiligheidsklep had zijn werk nog niet gedaan. Kon ik mooi afwachten of 's nachts de cv toch weer aan zou slaan. Dat is gelukkig wel gebeurd, maar helemaal gerust ben ik niet. Ik kijk het vanmorgen nog even aan....
Voor de zekerheid heb ik de thermostaat nu zo ingesteld dat-ie 3x per dag een uurtje aan springt op 15 graden. Dat laat 'm dus geregeld even lopen en warm draaien. Hopen dat-ie het zo een paar weken uithoudt.
woensdag 23 november 2011
Kaalslag in het bos?
---- Woensdag, 23 november 2011
Het was de planning om woensdagavond richting Frankrijk te vertrekken voor een lang weekend. Werkperikelen maakten dat ik er gisteren spontaan genoeg van had en dus een extra dag vrij nam. Vanmorgen tegen 11 uur vertrokken. In Nederland door de mist, in België tussen de vrachtwagens en in Frankrijk achter de vrachtwagens aan, kwamen we rond half vier aan. Even een kop koffie, de boel uitladen en omdat het nog licht was even een inspectierondje door tuin en bos.
Niet onaardig bedoeld, maar als een vlieg op str*nt, kwam Francis op ons af. Terwijl we al naar hem toeliepen om hem het gebruikelijke halve Franse handje te geven, klom hij toch over het prikkeldraad....dat betekende dus onherroepelijk: une conversation!
Na wat gebrabbel over en weer besloot ik, in de hoop dat Francis spontaan zou toehappen, hem maar eens te vragen of hij iemand kende die de hele hoge populieren in het bos wilde omzagen. Ik hik er al een paar jaar tegenaan....zó ervaren ben ik natuurlijk niet met mijn veel te kleine kettingzaag. Maar goed, ècht happen deed-ie niet. Ik wilde eigenlijk iemand betalen (niet te veel natuurlijk) om alleen die bomen om te zagen, want als ik het zou doen zou zo'n boom waarschijnlijk een of andere koe van Dominique verpletteren of, als-ie de andere kant op zou vallen, het dak van de voormalige varkensschuur van Francis aan gort helpen. Volgens Francis was het alleen omzagen nou juist een probleem! Als ik nou het hout wilde verkopen dan wist-ie misschien wel iemand. Nou die deal was, toen we het eindelijk goed hadden begrepen, snel gemaakt. Populierenhout is prima hout voor de kachel, maar het fikt snel op, dus daarom is het minder waard per kuub. Ik moest rekenen op minder dan 10 euro per kuub (geen idee hoeveel kuub er van af zou komen)....en dat terwijl ik eigenlijk wilde betalen! Francis zou gaan informeren en wij zouden gewoon afwachten.
....En dat duurde helemaal niet lang! Een uurtje later, toen we de houtkachel lekker hadden opgestookt en een neut aan het nuttigen waren, hoorden we een of andere kreet bij de voordeur. Ik maar even kijken (het was natuurlijk al donker) of er iemand aan de deur stond. En jawel....Francis aan de deur en zijn auto op de oprit. Hij had 'iemand gevonden' die bereid was om morgenochtend de populieren om te zagen, en die 8 euro per kuub wilde betalen. Het bleek zijn 'cousin' (neef) te zijn....toevallig hè? Hij had waarschijnlijk meteen de auto gepakt, was naar neeflief gereden en had de 'deal' gemaakt en was direct naar ons gekomen om het goede nieuws te vertellen.
Met andere woorden: morgen een kaalslag in het bos!
Nog even wat wetenswaardigheden over en weer uitgewisseld, onder andere over de extreme verhoging van de taxe d'habitation (onroerend goedbelasting voor eigenaren), die voor ons (als buitenlander) met een factor 2,5 was gestegen en bij hem slechts enkele euros....een soortgelijk beeld dat ik meermalen ben tegengekomen op het Frankrijkforum. Een vreemde gang van zaken!
---- Donderdag, 24 november 2011
Voor de zekerheid stonden we vanmorgen bijtijds op na een matige nachtrust, vanwege het wederzijds gesnurk ;-) en Joop die zich weer duidelijk heeft laten horen. Hij laat zich niet in de hooischuur zien, maar zit er, gezien de gevonden braakballen, wel vlakbij. En....we hadden rond 10 uur nu 2 afspraken staan: een met een vertegenwoordiger van Vitogaz (leverancier propaangas) en een met Francis et son cousin.
Vanuit de huiskamer zag het er buiten prachtig uit, maar is er niet een spreekwoord: 'ochtendrood, water in de sloot'? We zouden het wel zien, dachten we. Resultaat: prachtig weer, zonnetje en geen wind! Heb voor de zekerheid nog maar even een plaatje geschoten van het bos, zoals het nu is, want als 'straks de stoere cousin met kettingzaag komt....'. Daarbij kwam ik 2 fraaie groepjes paddenstoelen tegen.
Ruim voor 10 uur kwam, zo bleek later op het visitekaartje, Dominique (weer een?) THUIN, waarmee ik een uur later een nieuw contract had gesloten voor levering van propaangas door Vitogaz in plaats van Totalgaz. Reden: het gas is zo'n 30% goedkoper dan bij Totalgaz en dat betekent natuurlijk een aanzienlijke besparing op jaarbasis. De rest is allemaal hetzelfde....behalve dan, hoe idioot het ook klinkt, dat ze allemaal hun éigen gastank willen vullen. Betekent dus dat de ene tank er uit moet en een andere, die er waarschijnlijk niet veel anders uitziet, erin. Dus de tuin wordt weer even een puinhoop. Nu ga ik wel proberen er bij te zijn als het zover is, zodat ik een oogje in het zeil kan houden.
Francis et son cousin kwamen ook keurig op tijd. Zij zijn op eigen houtje de populieren gaan bekijken en toen ze terug kwamen werd het onderhandelen. Het waren veel meer populieren dan ik dacht, 34 i.p.v. rond de 20....en er kwam dus ook veel meer kubieke meter hout af dan ik had verwacht, 45 m3, maar gek genoeg levert het wèl minder op dan ik dacht, ´slechts´ € 250,-. Maar ik was allang blij, anders had ik al die populieren zelf (met René natuurlijk....) een keer moeten omhalen en tot nu toe kost 'een boompje wegwerken' altijd meer tijd dan je denkt. Het was natuurlijk, achteraf gezien, een illusie om te denken (we zullen het wel verkeerd begrepen hebben) dat cousin meteen met de kettingzaag zou komen...natuurlijk moest-ie eerst een kijkje nemen. Nu afgesproken dat-ie ergens een keer in december en/of januari aan de gang gaat, dus het kan zo maar zijn, dat als we volgende keer weer terugkomen, het bos er héél anders uitziet.
Toen 'het spul' weer weg was zijn we de tuin in gegaan. Vera heeft de kruidentuin leeggehaald, want die was helemaal overgroeid. Ik ben met de 'aardbeienput' aan de slag gegaan. Die is klaar (foto komt morgen), behalve dan dat we niet genoeg grond hadden om de put volledig te vullen. Ik ben in Hesdin nog even gaan kijken of daar wat te koop was en inderdaad bij de 'Point Vert', een soort tuincentrum, waren er zakken tuinaarde. Een zak van 50 liter voor bijna € 9,-. Je zou bijna gaan denken dat ze de aarde met een gouden schepje in de zak hebben gedaan. Voor dat geld heb je in Nederland 3 tot 4 keer zoveel. En ik had naar schatting 4 zakken nodig, dus niets gekocht.
Tegen 3 uur was ik weer terug en zowel Vera als ik, kregen een 'dip' vanwege de slechte nachtrust. Dat werd dus aftaaien en houtkacheltje opstoken en....de groeten van John ;-).
---- Vrijdag, 25 november 2011
De weersverwachting was voor de hele dag bewolkt en regen. Vanmorgen heeft het héél even gemiezerd (een mooi moment om wat boodschappen te doen), maar daarna kwam de zon tevoorschijn en werd het echt een heerlijke dag. Een kadootje zo eind november! Natuurlijk is het geen hoogzomer, maar om in de tuin te werken was het í-dé-aal. We zijn aan het snoeien gegaan (de bossages tussen de speeltuin en het bos) en hebben daarmee, per ongeluk natuurlijk, Joop laten schrikken. Hij zat rustig ergens in een van de bomen, totdat wij kabaal makend zijn richting uitkwamen. Reden voor Joop om 'm te peren. Hopelijk komt-ie terug.
Er is vandaag niet veel te melden. Naast het snoeien wat kleine binnenshuisklusjes gedaan (keukendeur opgekalefaterd, keukentafel weer gelakt, plinten vastgezet in zitkamer en keuken enz.). Niets om uitgebreid verslag van te doen. De foto van de aardbeienput komt morgen...als ik 'm tenminste niet wéér vergeet! :-(
Nu is het wachten op Pieter en Leontien die ons de rest van het weekend gezelschap komen houden.
---- Zaterdag, 26 november 2011
Piet en Leontien waren er gisteravond tegen halftwaalf. Ze hadden file bij Den Haag en Antwerpen. We gingen dus laat naar bed en stonden dan ook laat op. Vanmorgen eerst even boodschappen gedaan in Hesdin en we waren, nadat we al die aanplakbiljetten hadden gezien met 'Marche de l'Avent' (Kerstmarkt) erg nieuwsgierig. Dat viel dus weer erg tegen....5 kraampjes met het formaat van een halve viskraam met hier en daar een slinger en wat kerstballen. Un simulacre!
Het 'beloofde' weer ('s morgens regen en later bewolkt, maar géén zon) kwam weer niet uit zoals voorspeld. Geen regen, wél zon....dus een fantastische dag! Wederom een kadootje van 'de grote Baas'. Nadat we terug gekomen waren van de boodschappen trokken we snel de oude kloffies aan. Piet en ik zouden de enige overgebleven tak op de vorige keer gecreëerde bijna-stronk nog even gaan afzagen, maar omdat de wind aanwakkerde (net de verkeerde kant op!) zag ik er toch maar vanaf. Misschien later nog maar eens een poging wagen?!?
Omdat ik mezelf toch al in de veiligheidskleding had gehezen heb ik hier en daar nog wel wat oude boompjes en struiken weg gezaagd. Leontien, Vera en Pieter hadden intussen het kampvuur weten aan te steken (het kostte 'wel wat moeite' want het had vannacht wat geregend dus de takkenzooi was nat!), maar toen het eenmaal brandde (dankzij het lumineuze idee van Leontien om eerst even wat droge stukken hout aan te steken)....waren de hier en daar verspreide takkenbossen zo weggefikt.
En veel meer valt er eigenlijk niet te melden, dus....hieronder de beloofde foto's van de aardbeienput....
---- Zondag(ochtend), 27 november 2011
Ik ben al een uurtje wakker en het is nu net halftien geweest dat ik het eerste gestommel van een ander levend wezen hoor. Het is Leontien.
Het weer lijkt wat omgeslagen te zijn: er staat een redelijk windje en soms kun je gewoon 'zien' dat het een fris windje is. Vanmiddag wordt er wat regen voorspeld, maar zelfs als het nu wel een keer uitkomt maakt het niet uit. We hebben boven verwachting prachtige (werk)dagen gehad en we gaan toch weer richting Nederland. Eerst nog even kijken hoe het met het kampvuur is. Natuurlijk....de takken zijn opgebrand maar gisteravond lagen de resten nog behoorlijk te gloeien. Wel prettig om te weten dat het geen kwaad meer kan als we weg zijn. Stel je voor dat er straks niet eens populieren meer te kappen zijn door Francis' neef :-)
Als onze planning klopt zijn we hier weer vóór en tijdens de Kerstdagen....
Het was de planning om woensdagavond richting Frankrijk te vertrekken voor een lang weekend. Werkperikelen maakten dat ik er gisteren spontaan genoeg van had en dus een extra dag vrij nam. Vanmorgen tegen 11 uur vertrokken. In Nederland door de mist, in België tussen de vrachtwagens en in Frankrijk achter de vrachtwagens aan, kwamen we rond half vier aan. Even een kop koffie, de boel uitladen en omdat het nog licht was even een inspectierondje door tuin en bos.
Niet onaardig bedoeld, maar als een vlieg op str*nt, kwam Francis op ons af. Terwijl we al naar hem toeliepen om hem het gebruikelijke halve Franse handje te geven, klom hij toch over het prikkeldraad....dat betekende dus onherroepelijk: une conversation!
Na wat gebrabbel over en weer besloot ik, in de hoop dat Francis spontaan zou toehappen, hem maar eens te vragen of hij iemand kende die de hele hoge populieren in het bos wilde omzagen. Ik hik er al een paar jaar tegenaan....zó ervaren ben ik natuurlijk niet met mijn veel te kleine kettingzaag. Maar goed, ècht happen deed-ie niet. Ik wilde eigenlijk iemand betalen (niet te veel natuurlijk) om alleen die bomen om te zagen, want als ik het zou doen zou zo'n boom waarschijnlijk een of andere koe van Dominique verpletteren of, als-ie de andere kant op zou vallen, het dak van de voormalige varkensschuur van Francis aan gort helpen. Volgens Francis was het alleen omzagen nou juist een probleem! Als ik nou het hout wilde verkopen dan wist-ie misschien wel iemand. Nou die deal was, toen we het eindelijk goed hadden begrepen, snel gemaakt. Populierenhout is prima hout voor de kachel, maar het fikt snel op, dus daarom is het minder waard per kuub. Ik moest rekenen op minder dan 10 euro per kuub (geen idee hoeveel kuub er van af zou komen)....en dat terwijl ik eigenlijk wilde betalen! Francis zou gaan informeren en wij zouden gewoon afwachten.
....En dat duurde helemaal niet lang! Een uurtje later, toen we de houtkachel lekker hadden opgestookt en een neut aan het nuttigen waren, hoorden we een of andere kreet bij de voordeur. Ik maar even kijken (het was natuurlijk al donker) of er iemand aan de deur stond. En jawel....Francis aan de deur en zijn auto op de oprit. Hij had 'iemand gevonden' die bereid was om morgenochtend de populieren om te zagen, en die 8 euro per kuub wilde betalen. Het bleek zijn 'cousin' (neef) te zijn....toevallig hè? Hij had waarschijnlijk meteen de auto gepakt, was naar neeflief gereden en had de 'deal' gemaakt en was direct naar ons gekomen om het goede nieuws te vertellen.
Met andere woorden: morgen een kaalslag in het bos!
Nog even wat wetenswaardigheden over en weer uitgewisseld, onder andere over de extreme verhoging van de taxe d'habitation (onroerend goedbelasting voor eigenaren), die voor ons (als buitenlander) met een factor 2,5 was gestegen en bij hem slechts enkele euros....een soortgelijk beeld dat ik meermalen ben tegengekomen op het Frankrijkforum. Een vreemde gang van zaken!
---- Donderdag, 24 november 2011
Voor de zekerheid stonden we vanmorgen bijtijds op na een matige nachtrust, vanwege het wederzijds gesnurk ;-) en Joop die zich weer duidelijk heeft laten horen. Hij laat zich niet in de hooischuur zien, maar zit er, gezien de gevonden braakballen, wel vlakbij. En....we hadden rond 10 uur nu 2 afspraken staan: een met een vertegenwoordiger van Vitogaz (leverancier propaangas) en een met Francis et son cousin.
Vanuit de huiskamer zag het er buiten prachtig uit, maar is er niet een spreekwoord: 'ochtendrood, water in de sloot'? We zouden het wel zien, dachten we. Resultaat: prachtig weer, zonnetje en geen wind! Heb voor de zekerheid nog maar even een plaatje geschoten van het bos, zoals het nu is, want als 'straks de stoere cousin met kettingzaag komt....'. Daarbij kwam ik 2 fraaie groepjes paddenstoelen tegen.
Francis et son cousin kwamen ook keurig op tijd. Zij zijn op eigen houtje de populieren gaan bekijken en toen ze terug kwamen werd het onderhandelen. Het waren veel meer populieren dan ik dacht, 34 i.p.v. rond de 20....en er kwam dus ook veel meer kubieke meter hout af dan ik had verwacht, 45 m3, maar gek genoeg levert het wèl minder op dan ik dacht, ´slechts´ € 250,-. Maar ik was allang blij, anders had ik al die populieren zelf (met René natuurlijk....) een keer moeten omhalen en tot nu toe kost 'een boompje wegwerken' altijd meer tijd dan je denkt. Het was natuurlijk, achteraf gezien, een illusie om te denken (we zullen het wel verkeerd begrepen hebben) dat cousin meteen met de kettingzaag zou komen...natuurlijk moest-ie eerst een kijkje nemen. Nu afgesproken dat-ie ergens een keer in december en/of januari aan de gang gaat, dus het kan zo maar zijn, dat als we volgende keer weer terugkomen, het bos er héél anders uitziet.
Toen 'het spul' weer weg was zijn we de tuin in gegaan. Vera heeft de kruidentuin leeggehaald, want die was helemaal overgroeid. Ik ben met de 'aardbeienput' aan de slag gegaan. Die is klaar (foto komt morgen), behalve dan dat we niet genoeg grond hadden om de put volledig te vullen. Ik ben in Hesdin nog even gaan kijken of daar wat te koop was en inderdaad bij de 'Point Vert', een soort tuincentrum, waren er zakken tuinaarde. Een zak van 50 liter voor bijna € 9,-. Je zou bijna gaan denken dat ze de aarde met een gouden schepje in de zak hebben gedaan. Voor dat geld heb je in Nederland 3 tot 4 keer zoveel. En ik had naar schatting 4 zakken nodig, dus niets gekocht.
Tegen 3 uur was ik weer terug en zowel Vera als ik, kregen een 'dip' vanwege de slechte nachtrust. Dat werd dus aftaaien en houtkacheltje opstoken en....de groeten van John ;-).
---- Vrijdag, 25 november 2011
De weersverwachting was voor de hele dag bewolkt en regen. Vanmorgen heeft het héél even gemiezerd (een mooi moment om wat boodschappen te doen), maar daarna kwam de zon tevoorschijn en werd het echt een heerlijke dag. Een kadootje zo eind november! Natuurlijk is het geen hoogzomer, maar om in de tuin te werken was het í-dé-aal. We zijn aan het snoeien gegaan (de bossages tussen de speeltuin en het bos) en hebben daarmee, per ongeluk natuurlijk, Joop laten schrikken. Hij zat rustig ergens in een van de bomen, totdat wij kabaal makend zijn richting uitkwamen. Reden voor Joop om 'm te peren. Hopelijk komt-ie terug.
Er is vandaag niet veel te melden. Naast het snoeien wat kleine binnenshuisklusjes gedaan (keukendeur opgekalefaterd, keukentafel weer gelakt, plinten vastgezet in zitkamer en keuken enz.). Niets om uitgebreid verslag van te doen. De foto van de aardbeienput komt morgen...als ik 'm tenminste niet wéér vergeet! :-(
Nu is het wachten op Pieter en Leontien die ons de rest van het weekend gezelschap komen houden.
---- Zaterdag, 26 november 2011
Piet en Leontien waren er gisteravond tegen halftwaalf. Ze hadden file bij Den Haag en Antwerpen. We gingen dus laat naar bed en stonden dan ook laat op. Vanmorgen eerst even boodschappen gedaan in Hesdin en we waren, nadat we al die aanplakbiljetten hadden gezien met 'Marche de l'Avent' (Kerstmarkt) erg nieuwsgierig. Dat viel dus weer erg tegen....5 kraampjes met het formaat van een halve viskraam met hier en daar een slinger en wat kerstballen. Un simulacre!
Het 'beloofde' weer ('s morgens regen en later bewolkt, maar géén zon) kwam weer niet uit zoals voorspeld. Geen regen, wél zon....dus een fantastische dag! Wederom een kadootje van 'de grote Baas'. Nadat we terug gekomen waren van de boodschappen trokken we snel de oude kloffies aan. Piet en ik zouden de enige overgebleven tak op de vorige keer gecreëerde bijna-stronk nog even gaan afzagen, maar omdat de wind aanwakkerde (net de verkeerde kant op!) zag ik er toch maar vanaf. Misschien later nog maar eens een poging wagen?!?
Omdat ik mezelf toch al in de veiligheidskleding had gehezen heb ik hier en daar nog wel wat oude boompjes en struiken weg gezaagd. Leontien, Vera en Pieter hadden intussen het kampvuur weten aan te steken (het kostte 'wel wat moeite' want het had vannacht wat geregend dus de takkenzooi was nat!), maar toen het eenmaal brandde (dankzij het lumineuze idee van Leontien om eerst even wat droge stukken hout aan te steken)....waren de hier en daar verspreide takkenbossen zo weggefikt.En veel meer valt er eigenlijk niet te melden, dus....hieronder de beloofde foto's van de aardbeienput....
---- Zondag(ochtend), 27 november 2011
Ik ben al een uurtje wakker en het is nu net halftien geweest dat ik het eerste gestommel van een ander levend wezen hoor. Het is Leontien.
Het weer lijkt wat omgeslagen te zijn: er staat een redelijk windje en soms kun je gewoon 'zien' dat het een fris windje is. Vanmiddag wordt er wat regen voorspeld, maar zelfs als het nu wel een keer uitkomt maakt het niet uit. We hebben boven verwachting prachtige (werk)dagen gehad en we gaan toch weer richting Nederland. Eerst nog even kijken hoe het met het kampvuur is. Natuurlijk....de takken zijn opgebrand maar gisteravond lagen de resten nog behoorlijk te gloeien. Wel prettig om te weten dat het geen kwaad meer kan als we weg zijn. Stel je voor dat er straks niet eens populieren meer te kappen zijn door Francis' neef :-)
Als onze planning klopt zijn we hier weer vóór en tijdens de Kerstdagen....
zaterdag 5 november 2011
Beulende bikkels....
---- Zaterdag, 5 november 2011
Gisteravond, klokslag 7 uur vertrokken René en ik, om zonder oponthoud en zonder regen rond 23.15u aan te komen. Bier, wijn en slapen. Meer is er niet te vertellen.
Vanmorgen - omdat het toch regende - eerst even wat boodschappen gedaan: voor Ben's (schoonzoon) vader 2 vaatjes à 20 liter brandstof voor oliekacheltjes gehaald, omdat dat hier een van de weinige dingen is die goedkoper zijn dan in Nederland en 2 doosjes 'dure' wijn voor René om de komende feestdagen door te komen ;-).
Toen we terugkwamen hebben we eerst een rondje tuin gedaan en omdat het lichter en droger werd besloten we toch het zwembad nog maar op te ruimen. Ik had niet meer verwacht dat het er dit jaar nog van zou komen....het slecht-geconstrueerde-afdekzeil was er toch weer in gezakt onder het gewicht van de vele bladeren en water. Er stond dus ook weer een behoorlijke laag water in. De dompelpomp moest er aan te pas komen. Het zwembad is niet helemaal kraakhelder en spic en span opgeruimd, maar in het voorjaar als het weer wordt opgezet ga ik wel een keer op de knietjes boenen.
Na een paar controle- en meetklusjes die op het to-do-lijstje stonden besloten we de boom links van het afdak te gaan knotten. Er stonden 6 dikke takken op die ook het stempel 'boom' verdienden. Het was nodig dat die een keer geknot werd want als er een tak zou afbreken zouden het dak van de hooischuur en het afdak zonder meer een goede kans maken te sneuvelen. Even een nieuwe zaagketting ingelegd en zagen maar. René slingerde steeds een touw om de te zagen tak en als ik de juiste zaagsnede had bepaald en gezaagd trok René met alle macht om de tak in de goede richting te laten vallen. Dat ging 3 keer goed, de vierde keer helaas niet. Die tak kwam toch (gelukkig alleen) op het afdak terecht en daardoor sneuvelden de nodige dakpannen. Gelukkig heb ik reservepannen, maar het is toch jammer!
Toen moest alles nog in brokken gezaagd worden en worden afgevoerd. De takken naar de kampvuurplaats en de kachelbrokken in de houtopslag om te drogen. Iedere keer valt het weer tegen hoeveel werk zo´n bom knotten allemaal is. Je staat een beetje in de hoogte te balanceren op een ladder met een draaiende kettingzaag en met ervaring in het stadium ´amateur´, maar goed....het hoort er nou eenmaal bij. We hebben Betsy er maar even bijgehaald. De aanhanger er achter en met een aantal ritjes het een en ander weggewerkt. Twee takken staan nog op de bijna-knot, maar omdat het intussen 17.15u was, de kelen héél erg droog stonden en we hard aan een douche toe waren, besloten we te stoppen. Wij waren uit- en afgeknot :-).
Morgen weer een nieuwe dag!
---- Zondag, 6 november 2011
Vanmorgen hebben we de 'stoute schoenen' weer aangetrokken en zijn nog 50% van de overgebleven takken op de bijna-knot gaan omzagen. Nou lijkt 50% best veel, maar als je je realiseert dat er 'nog maar' 2 opstonden komt het als een mager resultaat over. Dat klopt, maar dat had ook een reden. De bijna-knot is niet één grote dikke stam, maar bestaat uit 3 of 4 bomen. Dat betekent dus -als je er niet tot aan je kin tussen wilt vallen- echt balanceren met één been op de ladder en het andere op een van de nat geregende stammen. Omdat de boom op een helling staat is de ladder ook niet bepaald stabiel. Zoals gebruikelijk hebben we een touw om de tak gegooid om 'm onze tuin in te laten vallen. De tak dacht er anders over. Opeens zat de kettingzaag muurvast geklemd....de tak wilde nou net de andere kant op dan ik bedoelde. Ik -nog steeds balancerend op ladder en tak- heb toen maar het motorgedeelte losgekoppeld van het zaagblad en de ketting, en ook een 2de touw om de tak geslingerd. René en ik hebben samen door te trekken en te vieren de tak 'gedwongen' onze kant op te vallen....helaas 1 krentenboompje en 2 blauwe-bessenbomen/struiken daarbij meenemend. Dat was al met al een zenuwslopende en energieslurpende klus. We zijn, om maar even wat anders te doen, alle takken en kachelbrokken gaan wegwerken. We hebben gelijk maar even de eerder dit jaar omgevallen boom in het bos in stukken gezaagd.
Na nog wat andere kleine klusjes van de to-do-list te hebben gedaan togen we al om kwart voor vier naar binnen. We waren het compleet zat.
De auto ligt vol met troep....we gaan morgen in ieder geval even naar de déchetterie. Of de overgebleven tak morgen nog sneuvelt is onzeker....er zijn nog wat andere spoedeisende klusjes om te doen.
---- Maandag, 7 november 2011
We zijn inderdaad even naar de déchetterie geweest. De laatste tak staat eenzaam op de bijna-knot en die blijft daar in ieder geval staan tot het laatste weekend van november. Mocht-ie eerder omgaan dan komt dat door natuurgeweld of ingrijpen van Dominique. Van mij mag-ie ;-)
Alles buiten weer een beetje opgeruimd (tractor en aanhanger weggeborgen), wat kleine klusjes geklaard (o.a. kieren tussen muur en vloer in de zitkamer eindelijk dicht gepurd) en voor de rest wordt het nog wat opruimen voordat we in de auto richting Nederland stappen.
Nog even iets over de cv-ketel....toen we vrijdagavond aankwamen sprong de cv-ketel niet aan. Ik vermoed dat dat kwam omdat de druk onder de 1 bar was gekomen. Even de druk opgevoerd en ge-reset waarna hij het gewoon weer deed. Vanmiddag keek ik nog even (voor de zekerheid) en zag dat de druk net weer onder de 1 bar was gekomen. Het ledje met het bijschrift BAR brandde. Voor mij reden om direct de servicedienst te bellen en een afspraak te maken voor 24 november a.s.
Toen ik nog eens goed keek besefte ik mijn vergissing....bij het bijschrift stond ook een stekkertje afgebeeld, hetgeen er op duidt dat het gewoon het powerlampje was...en dàt brandt altijd :-(. De monteur mag wat mij betreft toch komen, want de als de druk steeds wegvalt is er toch iets niet goed. Het gekke is wel dat dat allemaal ontstaan is nadat de monteur in september de jaarlijkse onderhoudsbeurt heeft uitgevoerd. We gaan het afwachten....
Gisteravond, klokslag 7 uur vertrokken René en ik, om zonder oponthoud en zonder regen rond 23.15u aan te komen. Bier, wijn en slapen. Meer is er niet te vertellen.
Vanmorgen - omdat het toch regende - eerst even wat boodschappen gedaan: voor Ben's (schoonzoon) vader 2 vaatjes à 20 liter brandstof voor oliekacheltjes gehaald, omdat dat hier een van de weinige dingen is die goedkoper zijn dan in Nederland en 2 doosjes 'dure' wijn voor René om de komende feestdagen door te komen ;-).
Toen we terugkwamen hebben we eerst een rondje tuin gedaan en omdat het lichter en droger werd besloten we toch het zwembad nog maar op te ruimen. Ik had niet meer verwacht dat het er dit jaar nog van zou komen....het slecht-geconstrueerde-afdekzeil was er toch weer in gezakt onder het gewicht van de vele bladeren en water. Er stond dus ook weer een behoorlijke laag water in. De dompelpomp moest er aan te pas komen. Het zwembad is niet helemaal kraakhelder en spic en span opgeruimd, maar in het voorjaar als het weer wordt opgezet ga ik wel een keer op de knietjes boenen.
Na een paar controle- en meetklusjes die op het to-do-lijstje stonden besloten we de boom links van het afdak te gaan knotten. Er stonden 6 dikke takken op die ook het stempel 'boom' verdienden. Het was nodig dat die een keer geknot werd want als er een tak zou afbreken zouden het dak van de hooischuur en het afdak zonder meer een goede kans maken te sneuvelen. Even een nieuwe zaagketting ingelegd en zagen maar. René slingerde steeds een touw om de te zagen tak en als ik de juiste zaagsnede had bepaald en gezaagd trok René met alle macht om de tak in de goede richting te laten vallen. Dat ging 3 keer goed, de vierde keer helaas niet. Die tak kwam toch (gelukkig alleen) op het afdak terecht en daardoor sneuvelden de nodige dakpannen. Gelukkig heb ik reservepannen, maar het is toch jammer! |
| Zo was het.... |
 |
| Zo is het....nu.... |
Toen moest alles nog in brokken gezaagd worden en worden afgevoerd. De takken naar de kampvuurplaats en de kachelbrokken in de houtopslag om te drogen. Iedere keer valt het weer tegen hoeveel werk zo´n bom knotten allemaal is. Je staat een beetje in de hoogte te balanceren op een ladder met een draaiende kettingzaag en met ervaring in het stadium ´amateur´, maar goed....het hoort er nou eenmaal bij. We hebben Betsy er maar even bijgehaald. De aanhanger er achter en met een aantal ritjes het een en ander weggewerkt. Twee takken staan nog op de bijna-knot, maar omdat het intussen 17.15u was, de kelen héél erg droog stonden en we hard aan een douche toe waren, besloten we te stoppen. Wij waren uit- en afgeknot :-).
---- Zondag, 6 november 2011
Vanmorgen hebben we de 'stoute schoenen' weer aangetrokken en zijn nog 50% van de overgebleven takken op de bijna-knot gaan omzagen. Nou lijkt 50% best veel, maar als je je realiseert dat er 'nog maar' 2 opstonden komt het als een mager resultaat over. Dat klopt, maar dat had ook een reden. De bijna-knot is niet één grote dikke stam, maar bestaat uit 3 of 4 bomen. Dat betekent dus -als je er niet tot aan je kin tussen wilt vallen- echt balanceren met één been op de ladder en het andere op een van de nat geregende stammen. Omdat de boom op een helling staat is de ladder ook niet bepaald stabiel. Zoals gebruikelijk hebben we een touw om de tak gegooid om 'm onze tuin in te laten vallen. De tak dacht er anders over. Opeens zat de kettingzaag muurvast geklemd....de tak wilde nou net de andere kant op dan ik bedoelde. Ik -nog steeds balancerend op ladder en tak- heb toen maar het motorgedeelte losgekoppeld van het zaagblad en de ketting, en ook een 2de touw om de tak geslingerd. René en ik hebben samen door te trekken en te vieren de tak 'gedwongen' onze kant op te vallen....helaas 1 krentenboompje en 2 blauwe-bessenbomen/struiken daarbij meenemend. Dat was al met al een zenuwslopende en energieslurpende klus. We zijn, om maar even wat anders te doen, alle takken en kachelbrokken gaan wegwerken. We hebben gelijk maar even de eerder dit jaar omgevallen boom in het bos in stukken gezaagd.
 |
| En zo keek René TV.... |
Na nog wat andere kleine klusjes van de to-do-list te hebben gedaan togen we al om kwart voor vier naar binnen. We waren het compleet zat.
De auto ligt vol met troep....we gaan morgen in ieder geval even naar de déchetterie. Of de overgebleven tak morgen nog sneuvelt is onzeker....er zijn nog wat andere spoedeisende klusjes om te doen.
---- Maandag, 7 november 2011
We zijn inderdaad even naar de déchetterie geweest. De laatste tak staat eenzaam op de bijna-knot en die blijft daar in ieder geval staan tot het laatste weekend van november. Mocht-ie eerder omgaan dan komt dat door natuurgeweld of ingrijpen van Dominique. Van mij mag-ie ;-)Alles buiten weer een beetje opgeruimd (tractor en aanhanger weggeborgen), wat kleine klusjes geklaard (o.a. kieren tussen muur en vloer in de zitkamer eindelijk dicht gepurd) en voor de rest wordt het nog wat opruimen voordat we in de auto richting Nederland stappen.
Nog even iets over de cv-ketel....toen we vrijdagavond aankwamen sprong de cv-ketel niet aan. Ik vermoed dat dat kwam omdat de druk onder de 1 bar was gekomen. Even de druk opgevoerd en ge-reset waarna hij het gewoon weer deed. Vanmiddag keek ik nog even (voor de zekerheid) en zag dat de druk net weer onder de 1 bar was gekomen. Het ledje met het bijschrift BAR brandde. Voor mij reden om direct de servicedienst te bellen en een afspraak te maken voor 24 november a.s.
Toen ik nog eens goed keek besefte ik mijn vergissing....bij het bijschrift stond ook een stekkertje afgebeeld, hetgeen er op duidt dat het gewoon het powerlampje was...en dàt brandt altijd :-(. De monteur mag wat mij betreft toch komen, want de als de druk steeds wegvalt is er toch iets niet goed. Het gekke is wel dat dat allemaal ontstaan is nadat de monteur in september de jaarlijkse onderhoudsbeurt heeft uitgevoerd. We gaan het afwachten....
woensdag 12 oktober 2011
We zijn weer bij elkaar ;-)
---- Woensdag, 12 oktober 2011
Ik was al van plan een hele middag of een aantal uur vrij te nemen om bijtijds richting Frankrijk te gaan.....mèt Vera. Daar heb ik dus maar spontaan een hele dag van gemaakt. Vera moet nog wel een hoop dingen doen, zoals boodschappen....., want die hebben ze natuurlijk niet in Frankrijk! ;-)
De onderkant van de auto nadert het aardoppervlak al weer aardig. Er ligt weer een lading stenen in de auto, die samen met de lading stenen die nog in de tuin staat, ergens in de tuin in Frankrijk samengesmeed wordt tot een 'water'put. Er gaat geen water in, want hij is niet waterdicht, maar het idee tot nu toe is er een 'aardbeienput' van te maken. Dan kunnen de aardbeienplanten die op een oneigenlijke plaats in de kruidentuin staan uitgedund worden en komt er weer ruimte voor de oorspronkelijke kruiden. Èn....zeker niet onbelangrijk....de aardbeien kunnen dan over de rand hangen, zodat ze niet zo snel 'smetten'. Daarbij is het ook veel handiger voor de konijntjes die dan niet zo hoeven te bukken :-).
In ieder geval hebben we er ontzettend veel zin in. De weersverwachting is op morgenochtend na, hartstikke goed. Zon en temperaturen tot 16-17 graden.
We hebben - hoe kan het ook anders - best veel te doen.....:
- het zwembad is leeg, maar moet nog worden schoongemaakt en opgeruimd.
- in de walnotenboom zit tussen de 2 grote takken een holte die volloopt met water, waardoor de rottingskans aanzienlijk wordt. Dat leidt ooit zonder meer tot een hoop gekraak met een desastreus einde voor de oude boom. De laatste keer dat ik er was heb ik de holte al met keukenrol zoveel mogelijk geprobeerd droog te krijgen, maar je komt niet overal bij. Dus het gat 'losjes' afgedicht met een vuilniszak in de hoop dat het nog wat droogt. Het lijkt me het beste dat ik het gat vol spuit met purschuim en het daarna afstrijk met iets van teer of zo.
- het toilet in de badkamer loopt af en toe door, dus de stortbak moet een grondige reinigingsbeurt krijgen.....kalkaanslag is vermoedelijk de oorzaak.
- de keukentafel moet worden geschuurd en opnieuw gelakt.
- het gras moet worden gemaaid, de kanten moeten met de bosmaaier onder handen worden genomen.
- de hellingen idem met de bosmaaier.
- de omgevallen bomen (2 stuks) moeten worden weg gewerkt.
- het kippenhok moet worden opgeruimd.
- en ook de garage voor de tigste keer.
- de planken in de zoldervloer moeten worden hersteld, vanwege de eerdere plaatsing van de afzuiginstallatie in de badkamer.
- het behang in de zitkamer afstomen, de muren eventueel plamuren en daarna alles weer behangen.
- de gekochte planten in de border(s) in de tuin zetten en de borders fatsoeneren.
- stekken maken van een hoop planten voor Linda, Marieke en onszelf.
- de deur van het atelier herstellen (is een keer door een rukwind aan flarden gewaaid).
- die deur en dan maar de rest van de staldeuren schilderen (het zijn er 'maar' 8),
- dan ook maar gelijk de hooischuurdeuren (16 m2).
- alle elastieken van de trampolinebeschermrand en afdekzeil vervangen. Het elastiek elastiekt helemaal niet meer, dus de naaimachine moet mee als we tenminste ergens elastiek op de kop kunnen tikken.
- berekenen wat nodig is aan materiaal voor de nieuwe plannen voor de badkamer....en wat het gaat kosten natuurlijk!
- en als we dan nog tijd over hebben.....een beetje genieten :-), maar dat zal sowieso wel lukken!
En mochten we dan nóg tijd overhouden....we zitten er tenslotte 1 weken :-)....dan beginnen we met de to-do-list, waarop nog zo'n 550-600 uur werkzaamheden gepland staan.
Maar mochten we dat dan toch niet allemaal redden....gelukkig worden we volgende week afgelost door zus Joke, zwager René, nicht Laura met hun buren. Ik laat de spullen gewoon staan, dan kunnen ze zo verder ;-)
---- Donderdag, 13 oktober 2011
Gisteren tegen half twee vertrokken. Een klein uurtje oponthoud: korte koffiepauze bij de grens, enorme drukte/file bij/in Lille en een tankstop in Arras, maar al met al waren we om half zeven binnen. Uitladen, een beetje rondkijken en toen werd het al snel donker, dus....de een stortte zich op de wijn en de andere op John :-) en plannen maken voor vandaag. We besloten te beginnen met het afstomen van het behang in de zitkamer, afwisselend met tuinwerk en wat zo al op ons pad kwam.
Het afstomen gaat moeizaam.....ik weet zeker dat ik destijds normaal behangerslijm heb gebruikt, maar het lijkt wel bisonkit :-(. Dat betekent dus af en toe wat gehak in het stucwerk. Er moet dus ook weer wat geplamuurd worden.
In ieder geval zijn we vandaag tot de helft gekomen.Vera heeft ook afgestoomd, maar is vooral bezig geweest in de tuin. Hier en daar vallen behoorlijke gaten in de border(s), vanwege de rigoureuze snoeiacties. Voor het gastenhuis (dat helemaal geen gastenhuis is, maar zo genoemd wordt omdat we ooit het idee hadden om het daartoe om te bouwen) hebben we een strook met Geraniums geplant. We hadden stekken genoeg en het staat weer even wat vrolijker en vriendelijker dan alleen gras.
Verder weinig bijzonderheden. Morgen gaan we op de ingeslagen weg verder....het afstomen moet dan afkomen. Het weer gaat volgens de voorspellers nog beter worden en dus zullen we meer richting tuin gaan. Misschien beginnen we wel met het zwembad....als het afstomen klaar is.
---- Vrijdag, 14 oktober 2011
Het behang en een halve vierkante meter stucwerk is er af. Dat laatste is natuurlijk niet de bedoeling geweest, maar helaas gebeurde het wel. Betekent dus een klein tegenslagje....het wordt meer stucen dan plamuren. Vera is weer voornamelijk in de tuin bezig geweest. Overwoekerde paadjes vrijmaken van geraniums en smeerwortel, om die vervolgens een andere plek te geven. Zowel in potjes (stekken voor de tuin van Linda, Marieke en een collega van Vera) en rechtstreeks de grond in. Het laatste om het hellinkje aan de wegkant van planten te voorzien, zodat gras en onkruid geen kans meer krijgen....hopen we. Daarvoor moest dat bewuste hellinkje wel even ontdaan worden van het al aanwezige gras en onkruid, dus de bosmaaier moest voor de dag komen. Alsof ik gestoken was door een werkbij ben ik gelijk maar even doorgegaan en heb alle kanten van hoog gras ontdaan. Alleen daardoor ziet de tuin er al netjes uit, maar als het gras 'straks' gemaaid is.....
Het huis begint er niet uit te zien. Boekenkast is leeg gehaald, de boeken liggen op de eettafel, het meubilair staat kris-kras door elkaar, de TV en internet zijn provisorisch aangesloten om toch maar enig contact met de beschaving te houden en verder is het overal een puinhoop. Maar....het gaat goed komen. Morgen begin ik met stucen en plamuren, daarna waarschijnlijk het gras maaien en later op de dag voorbereidingen treffen om te gaan behangen.
---- Zondag, 16 oktober 2011
....En zo zijn we al weer 2 dagen verder! Gisteren was het net als vandaag schitterend weer. Het lijkt wel voorjaar! Goed, 's morgens is alles (het gras enzo) nog nat en is het aan de frisse kant, maar 's middags is het prima tuinweer. Vera is dus stevig bezig geweest in de borders, met name bij het kippenhok. Nog net niet àlles is verplant, maar de in het verleden, gemaakte 'fouten' zijn hersteld! Aan de wegkant, beneden bij het 'oude atelier' (is het nooit geworden, maar het heet nog steeds zo!) en de stalletjes hebben we zo'n 15 meter aan smeerwortel en geraniums geplant. Alles hangt nu slap, maar dat spul is zo sterk dat we ons daar geen zorgen om maken.
Gisteren heb ik inderdaad, zoals gepland, gestuukt, geplamuurd, voorbereidingen getroffen voor het behangen en verder het voorerf gemaaid, planten uitgestoken en verplaatst, gebosmaaierd, de achtertuin en de speeltuin gemaaid (voor het mooie moet het nog een keer) en hier en daar nog wat 'kleine' dingetjes.
Vanmorgen ben ik begonnen met behangen. Het behang is volgens de beschrijving géén patroonbehang, maar het is het dus wel! :-( Balen....!
Aan het eind van de middag had ik eenderde van de kamer gedaan. Ik heb nu weer de 'schwung' te pakken en hoop dat het morgen afkomt. Dan hebben we dinsdag en woensdag nog....dan hoef ik/hoeven we alleen nog:
- het zwembad schoon te maken en op te ruimen, terwijl het dan waarschijnlijk regent,
- het gat in de walnotenboom te dichten....en dan zal het ook wel regenen....,
- het toilet in de badkamer te controleren,
- de keukentafel te schuren en te lakken,
- het gras nog een keer te maaien (tenzij het regent....),
- de omgevallen bomen (2 stuks) weg te werken (dit skippen we sowieso),
- het kippenhok en de garage op te ruimen (wordt ook geskipt),
- de planken in de zoldervloer te herstellen (skippen we ook),
- de deur van het atelier te herstellen en te schilderen (skippen....),
- en de rest van de staldeuren en de hooischuurdeur te schilderen (skippen....),
- te berekenen wat nodig is aan materiaal voor de nieuwe plannen voor de badkamer,
- even naar de vuilstort,
- en de boel opruimen.
Morgen gaan we foto's maken en toevoegen. Tegen de tijd dat we daar aan denken begint het namelijk al te schemeren, dus nog even geduld....
---- Maandag, 17 oktober 2011
Vandaag kan ik kort zijn. Vera heeft in de tuin gewerkt en ik heb natuurlijk weer behangen. Het is helaas nog niet klaar, ondanks dat ik me uit de figuurlijke naad heb gewerkt. Het balkenplafond, de niet rechte muren, de vele profiellijstjes maken dat het een &#%klus is. Gisteren was eenderde gedaan, vandaag ben ik aanzienlijk verder dan tweederde gekomen. Dus....morgen moet het af!!! Maar het belangrijkste....we zijn allebei tot dusverre zeer tevreden over het resultaat. En een foto? Nee, morgen pas....als het af is :-)
Maar de andere beloofde foto's:
....en een deel van het resultaat van Vera's tuinwerk. Het was allemaal zo 'overwoekerd' en gegroeid, dat we verbaasd waren dat dit paadje (dat we zelf gelegd hebben) tevoorschijn kwam. We wisten niet eens meer dat het er was!
---- Dinsdag, 18 oktober 2011
Eindelijk! Het behangen is klaar. Vanmiddag om halftwee was het zo'n beetje gebeurd.....met het behangen en met mij! Maar....het resultaat is er naar! We zijn allebei helemaal tevreden en vinden het een enorme verbetering. Het enige minpuntje....de opsodemieter die ik kreeg toen ik met mijn vingers op zoek was naar het achter het behang verdwenen stopcontact....ik heb ´m dus gevonden :-)
Even wat impressies:
Daarna 'nog even vlug' naar de stort geweest en toen ik terug kwam meteen even naar de achtertuin gereden om de eerste lading stenen voor de 'aardbeienput' op z'n plek te leggen. De put wordt 5 lagen hoog....de rest van de stenen ligt nog in Nederland en komt zo successievelijk naar Frankrijk.
Ik heb gelijk nog even een fotootje gemaakt van de o-zo-opgeknapte heemtuin. Alleen al de paden maaien doet wonderen.
En toen het bijna 5 uur was waren we afgeknoedeld en konden we eindelijk ´even´ gaan zitten....met een wijntje, want dat hadden we natuurlijk wel verdiend.
Morgen, ergens in de namiddag gaan we weer richting Nederland. We ruimen eerst hier en daar nog op en laten een hoop klussen achter voor de volgende keer.
We kunnen terug kijken op een week met prima weer (vanmorgen was pas het eerste buitje). Er is een hele hoop gedaan en ook een hele hoop niet. En terwijl ik dacht dat we door het behangen weer een stap verder waren gekomen van de to-do-list....Vera heeft al nieuwe plannen voor het opfrissen/opknappen van de keuken ;-) en ze denkt....nee hoopt....dat we dat al in november realiseren!
---- Woensdag, 19 oktober 2011, een klein uur voor vertrek....
Vanmorgen opgestaan met het idee dat er 'niet meer zoveel moet....', behalve opruimen, maar daar hadden we dan ook rustig de tijd voor. In de loop van de ochtend heb ik nog even de beide voorbandjes van de maaimachine laten repareren. Ze stonden vanmorgen helemaal plat. Ik kon er op wachten, dus ik was zo weer terug.
Het laatste restje water in het zwembad heb ik er nog uit gepompt en een lading bladeren verwijderd. De kans dat ik het zwembad dit jaar/seizoen nog binnenhaal wordt wel erg klein. Voor de zekerheid heb ik het na-een-keer-ging-het-al-stuk-afdekzeil er toch maar op gelegd met het idee dat het altijd wel wat tegen zal houden. En zo niet....dan valt er weinig aan te doen.
De auto is ingeladen en wij zijn er klaar voor....rustig aan richting Nederland.
Ik was al van plan een hele middag of een aantal uur vrij te nemen om bijtijds richting Frankrijk te gaan.....mèt Vera. Daar heb ik dus maar spontaan een hele dag van gemaakt. Vera moet nog wel een hoop dingen doen, zoals boodschappen....., want die hebben ze natuurlijk niet in Frankrijk! ;-)
De onderkant van de auto nadert het aardoppervlak al weer aardig. Er ligt weer een lading stenen in de auto, die samen met de lading stenen die nog in de tuin staat, ergens in de tuin in Frankrijk samengesmeed wordt tot een 'water'put. Er gaat geen water in, want hij is niet waterdicht, maar het idee tot nu toe is er een 'aardbeienput' van te maken. Dan kunnen de aardbeienplanten die op een oneigenlijke plaats in de kruidentuin staan uitgedund worden en komt er weer ruimte voor de oorspronkelijke kruiden. Èn....zeker niet onbelangrijk....de aardbeien kunnen dan over de rand hangen, zodat ze niet zo snel 'smetten'. Daarbij is het ook veel handiger voor de konijntjes die dan niet zo hoeven te bukken :-).
In ieder geval hebben we er ontzettend veel zin in. De weersverwachting is op morgenochtend na, hartstikke goed. Zon en temperaturen tot 16-17 graden.
We hebben - hoe kan het ook anders - best veel te doen.....:
- het zwembad is leeg, maar moet nog worden schoongemaakt en opgeruimd.
- in de walnotenboom zit tussen de 2 grote takken een holte die volloopt met water, waardoor de rottingskans aanzienlijk wordt. Dat leidt ooit zonder meer tot een hoop gekraak met een desastreus einde voor de oude boom. De laatste keer dat ik er was heb ik de holte al met keukenrol zoveel mogelijk geprobeerd droog te krijgen, maar je komt niet overal bij. Dus het gat 'losjes' afgedicht met een vuilniszak in de hoop dat het nog wat droogt. Het lijkt me het beste dat ik het gat vol spuit met purschuim en het daarna afstrijk met iets van teer of zo.
- het toilet in de badkamer loopt af en toe door, dus de stortbak moet een grondige reinigingsbeurt krijgen.....kalkaanslag is vermoedelijk de oorzaak.
- de keukentafel moet worden geschuurd en opnieuw gelakt.
- het gras moet worden gemaaid, de kanten moeten met de bosmaaier onder handen worden genomen.
- de hellingen idem met de bosmaaier.
- de omgevallen bomen (2 stuks) moeten worden weg gewerkt.
- het kippenhok moet worden opgeruimd.
- en ook de garage voor de tigste keer.
- de planken in de zoldervloer moeten worden hersteld, vanwege de eerdere plaatsing van de afzuiginstallatie in de badkamer.
- het behang in de zitkamer afstomen, de muren eventueel plamuren en daarna alles weer behangen.
- de gekochte planten in de border(s) in de tuin zetten en de borders fatsoeneren.
- stekken maken van een hoop planten voor Linda, Marieke en onszelf.
- de deur van het atelier herstellen (is een keer door een rukwind aan flarden gewaaid).
- die deur en dan maar de rest van de staldeuren schilderen (het zijn er 'maar' 8),
- dan ook maar gelijk de hooischuurdeuren (16 m2).
- alle elastieken van de trampolinebeschermrand en afdekzeil vervangen. Het elastiek elastiekt helemaal niet meer, dus de naaimachine moet mee als we tenminste ergens elastiek op de kop kunnen tikken.
- berekenen wat nodig is aan materiaal voor de nieuwe plannen voor de badkamer....en wat het gaat kosten natuurlijk!
- en als we dan nog tijd over hebben.....een beetje genieten :-), maar dat zal sowieso wel lukken!
En mochten we dan nóg tijd overhouden....we zitten er tenslotte 1 weken :-)....dan beginnen we met de to-do-list, waarop nog zo'n 550-600 uur werkzaamheden gepland staan.
Maar mochten we dat dan toch niet allemaal redden....gelukkig worden we volgende week afgelost door zus Joke, zwager René, nicht Laura met hun buren. Ik laat de spullen gewoon staan, dan kunnen ze zo verder ;-)
---- Donderdag, 13 oktober 2011
Gisteren tegen half twee vertrokken. Een klein uurtje oponthoud: korte koffiepauze bij de grens, enorme drukte/file bij/in Lille en een tankstop in Arras, maar al met al waren we om half zeven binnen. Uitladen, een beetje rondkijken en toen werd het al snel donker, dus....de een stortte zich op de wijn en de andere op John :-) en plannen maken voor vandaag. We besloten te beginnen met het afstomen van het behang in de zitkamer, afwisselend met tuinwerk en wat zo al op ons pad kwam.
Het afstomen gaat moeizaam.....ik weet zeker dat ik destijds normaal behangerslijm heb gebruikt, maar het lijkt wel bisonkit :-(. Dat betekent dus af en toe wat gehak in het stucwerk. Er moet dus ook weer wat geplamuurd worden.
In ieder geval zijn we vandaag tot de helft gekomen.Vera heeft ook afgestoomd, maar is vooral bezig geweest in de tuin. Hier en daar vallen behoorlijke gaten in de border(s), vanwege de rigoureuze snoeiacties. Voor het gastenhuis (dat helemaal geen gastenhuis is, maar zo genoemd wordt omdat we ooit het idee hadden om het daartoe om te bouwen) hebben we een strook met Geraniums geplant. We hadden stekken genoeg en het staat weer even wat vrolijker en vriendelijker dan alleen gras.
Verder weinig bijzonderheden. Morgen gaan we op de ingeslagen weg verder....het afstomen moet dan afkomen. Het weer gaat volgens de voorspellers nog beter worden en dus zullen we meer richting tuin gaan. Misschien beginnen we wel met het zwembad....als het afstomen klaar is.
---- Vrijdag, 14 oktober 2011
Het behang en een halve vierkante meter stucwerk is er af. Dat laatste is natuurlijk niet de bedoeling geweest, maar helaas gebeurde het wel. Betekent dus een klein tegenslagje....het wordt meer stucen dan plamuren. Vera is weer voornamelijk in de tuin bezig geweest. Overwoekerde paadjes vrijmaken van geraniums en smeerwortel, om die vervolgens een andere plek te geven. Zowel in potjes (stekken voor de tuin van Linda, Marieke en een collega van Vera) en rechtstreeks de grond in. Het laatste om het hellinkje aan de wegkant van planten te voorzien, zodat gras en onkruid geen kans meer krijgen....hopen we. Daarvoor moest dat bewuste hellinkje wel even ontdaan worden van het al aanwezige gras en onkruid, dus de bosmaaier moest voor de dag komen. Alsof ik gestoken was door een werkbij ben ik gelijk maar even doorgegaan en heb alle kanten van hoog gras ontdaan. Alleen daardoor ziet de tuin er al netjes uit, maar als het gras 'straks' gemaaid is.....
Het huis begint er niet uit te zien. Boekenkast is leeg gehaald, de boeken liggen op de eettafel, het meubilair staat kris-kras door elkaar, de TV en internet zijn provisorisch aangesloten om toch maar enig contact met de beschaving te houden en verder is het overal een puinhoop. Maar....het gaat goed komen. Morgen begin ik met stucen en plamuren, daarna waarschijnlijk het gras maaien en later op de dag voorbereidingen treffen om te gaan behangen.
---- Zondag, 16 oktober 2011
....En zo zijn we al weer 2 dagen verder! Gisteren was het net als vandaag schitterend weer. Het lijkt wel voorjaar! Goed, 's morgens is alles (het gras enzo) nog nat en is het aan de frisse kant, maar 's middags is het prima tuinweer. Vera is dus stevig bezig geweest in de borders, met name bij het kippenhok. Nog net niet àlles is verplant, maar de in het verleden, gemaakte 'fouten' zijn hersteld! Aan de wegkant, beneden bij het 'oude atelier' (is het nooit geworden, maar het heet nog steeds zo!) en de stalletjes hebben we zo'n 15 meter aan smeerwortel en geraniums geplant. Alles hangt nu slap, maar dat spul is zo sterk dat we ons daar geen zorgen om maken.
Gisteren heb ik inderdaad, zoals gepland, gestuukt, geplamuurd, voorbereidingen getroffen voor het behangen en verder het voorerf gemaaid, planten uitgestoken en verplaatst, gebosmaaierd, de achtertuin en de speeltuin gemaaid (voor het mooie moet het nog een keer) en hier en daar nog wat 'kleine' dingetjes.
Vanmorgen ben ik begonnen met behangen. Het behang is volgens de beschrijving géén patroonbehang, maar het is het dus wel! :-( Balen....!
Aan het eind van de middag had ik eenderde van de kamer gedaan. Ik heb nu weer de 'schwung' te pakken en hoop dat het morgen afkomt. Dan hebben we dinsdag en woensdag nog....dan hoef ik/hoeven we alleen nog:
- het zwembad schoon te maken en op te ruimen, terwijl het dan waarschijnlijk regent,
- het gat in de walnotenboom te dichten....en dan zal het ook wel regenen....,
- het toilet in de badkamer te controleren,
- de keukentafel te schuren en te lakken,
- het gras nog een keer te maaien (tenzij het regent....),
- de omgevallen bomen (2 stuks) weg te werken (dit skippen we sowieso),
- het kippenhok en de garage op te ruimen (wordt ook geskipt),
- de planken in de zoldervloer te herstellen (skippen we ook),
- de deur van het atelier te herstellen en te schilderen (skippen....),
- en de rest van de staldeuren en de hooischuurdeur te schilderen (skippen....),
- te berekenen wat nodig is aan materiaal voor de nieuwe plannen voor de badkamer,
- even naar de vuilstort,
- en de boel opruimen.
Morgen gaan we foto's maken en toevoegen. Tegen de tijd dat we daar aan denken begint het namelijk al te schemeren, dus nog even geduld....
---- Maandag, 17 oktober 2011
Vandaag kan ik kort zijn. Vera heeft in de tuin gewerkt en ik heb natuurlijk weer behangen. Het is helaas nog niet klaar, ondanks dat ik me uit de figuurlijke naad heb gewerkt. Het balkenplafond, de niet rechte muren, de vele profiellijstjes maken dat het een &#%klus is. Gisteren was eenderde gedaan, vandaag ben ik aanzienlijk verder dan tweederde gekomen. Dus....morgen moet het af!!! Maar het belangrijkste....we zijn allebei tot dusverre zeer tevreden over het resultaat. En een foto? Nee, morgen pas....als het af is :-)
Maar de andere beloofde foto's:
 |
| de 'border' voor het gastenhuis |
 |
| de 15 meter planten.... |
---- Dinsdag, 18 oktober 2011
Eindelijk! Het behangen is klaar. Vanmiddag om halftwee was het zo'n beetje gebeurd.....met het behangen en met mij! Maar....het resultaat is er naar! We zijn allebei helemaal tevreden en vinden het een enorme verbetering. Het enige minpuntje....de opsodemieter die ik kreeg toen ik met mijn vingers op zoek was naar het achter het behang verdwenen stopcontact....ik heb ´m dus gevonden :-)
Even wat impressies:
En toen het bijna 5 uur was waren we afgeknoedeld en konden we eindelijk ´even´ gaan zitten....met een wijntje, want dat hadden we natuurlijk wel verdiend.Morgen, ergens in de namiddag gaan we weer richting Nederland. We ruimen eerst hier en daar nog op en laten een hoop klussen achter voor de volgende keer.
We kunnen terug kijken op een week met prima weer (vanmorgen was pas het eerste buitje). Er is een hele hoop gedaan en ook een hele hoop niet. En terwijl ik dacht dat we door het behangen weer een stap verder waren gekomen van de to-do-list....Vera heeft al nieuwe plannen voor het opfrissen/opknappen van de keuken ;-) en ze denkt....nee hoopt....dat we dat al in november realiseren!
---- Woensdag, 19 oktober 2011, een klein uur voor vertrek....
Vanmorgen opgestaan met het idee dat er 'niet meer zoveel moet....', behalve opruimen, maar daar hadden we dan ook rustig de tijd voor. In de loop van de ochtend heb ik nog even de beide voorbandjes van de maaimachine laten repareren. Ze stonden vanmorgen helemaal plat. Ik kon er op wachten, dus ik was zo weer terug.
Het laatste restje water in het zwembad heb ik er nog uit gepompt en een lading bladeren verwijderd. De kans dat ik het zwembad dit jaar/seizoen nog binnenhaal wordt wel erg klein. Voor de zekerheid heb ik het na-een-keer-ging-het-al-stuk-afdekzeil er toch maar op gelegd met het idee dat het altijd wel wat tegen zal houden. En zo niet....dan valt er weinig aan te doen.
De auto is ingeladen en wij zijn er klaar voor....rustig aan richting Nederland.
Abonneren op:
Posts (Atom)