Pasen 2019 met een vervelende start....

---- Zondag, 21 april 2019, 1e Paasdag

Gisteren zijn onze eerste gasten van dit jaar weer uit 'la vieille ferme' vertrokken. We zouden aanvankelijk gisterochtend dan ook richting Frankrijk gaan maar een gezellig gourmetavondje met onze kinderen en kleinkinderen vonden we even belangrijker. Dus zijn we vanmorgen om iets over 8 uur vertrokken. Best wel aan de vroege kant, maar we wilden eventuele drukte voor zijn en we hadden voor vanmiddag een afspraak gemaakt met Erik en Tonnie die 45 km hiervandaan op een camping stonden. Erik had afgelopen donderdag zijn laatste 'werkdag' en is meteen zijn nawerkse leven met vakantie begonnen.

Op de bodem van de meegesleepte aanhanger lagen betonnen tegels van 40x60cm die onder andere deel gaan uitmaken van de vloer van mijn nieuwe werkplaats. Ik heb nog lang niet genoeg maar als we af en toe wat meeslepen komt het vast wel goed.

Sinds onze vakantie van vorig jaar zomer begon met een kapotte wiellager van de aanhanger kijk ik geregeld in de spiegels hoe de aanhanger zich houdt. Vlak voor Arras viel me al op dat de aanhanger af en toe op een manier hobbelde die me onbekend voorkwam, maar in de spiegels was niets bijzonders te zien.

Het zat Vera toch niet lekker dus ik kreeg 'opdracht' even aan de kant te gaan om te kijken. Linkerwiel was prima in orde, rechterwiel leek ook goed tot ik de andere kant bekeek. Het profiel liep niet in één lijn en de band leek verwrongen. Al snel bleek dat er een stuk rubber was verdwenen. Het karkas was zelfs zichtbaar.

Gelukkig had ik het reservewiel grijpklaar in de auto gelegd. De krik met sleutel was ook zo losgepeuterd en de klus kon beginnen. Helaas....de bouten van de aanhanger hadden een iets grotere maat dan die van de auto, dus daar kon ik niets mee beginnen. Er was een goede kans dat in de gereedschapstas wel iets van een passende sleutel te vinden was, maar die tas stond onderop in het uiterste hoekje. Had ik die willen pakken dan had ik bijna de hele auto moeten leeghalen.

Maar....gelukkig waren we gestopt bij een tweetal huizen. Bij het linkse huis stond een auto voor de garage dus ben ik daar als eerste gaan aanbellen. Rien! Niemand thuis. Dus toen maar naar het rechtse huis. Na het aanbellen hoorde ik een stel honden behoorlijk te keer gaan en net toen ik dacht dat er niemand was hoorde ik wat geschreeuw tegen de honden dat ze - zo vertaal ik het - hun bek moesten houden. Dat hielp alleen niet. Een dame deed open en na mijn uitleg dat ik een 'pneu crevé' had en met gestuntel en gebarentaal duidelijk maakte dat de sleutel het verkeerde formaat had en of zij me misschien kon helpen. Haar man, zo gaf ze aan, lag ziek op bed en zij wist niet precies wat ze moest zoeken, dus of ik even zelf wilde kijken in de werkplaats van haar man die voorheen machinemonteur of -ontwerper was geweest, Het was even zoeken in de vele bakken met divers gereedschap, maar uiteindelijk vond ik een geschikte ringsleutel en toen was het bandje wisselen een 'fluitje van een cent'. Ik bracht de sleutel terug, bedankte de dame vriendelijk die me met een enthousiast 'au revoir' uitzwaaide. Net toen Vera en ik weer wilden wegrijden kwam 'madame' nog even naar ons toegelopen met de mededeling/vraag of als we weer langs zouden rijden (ik had namelijk verteld van ons huis in Mouriez) dat we dan even moesten aankomen om 'bonjour' te zeggen. Dat hebben we toegezegd, maar of we dat ooit zullen doen betwijfel ik. Misschien één keertje om onze dankbaarheid te tonen. In de auto hebben we madame maar een naam toebedacht: Claudette.

Thuis aangekomen heb ik de band nog eens goed bekeken, maar voor mij is het duidelijk dat het door uitdroging komt. Jammer, maar het had allemaal erger kunnen zijn. Dus van de week ga ik even naar de bandengarage in Hesdin om daar 2 nieuwe bandjes te bestellen.

Erik en Tonnie die al langs waren gereden, maar ons (nog) niet aanwezig troffen zijn wat gaan rondrijden en toen ik ze belde dat ook wij aangekomen waren bleken ze maar 7 km verderop in Hesdin te zitten. Ze hebben de auto gekeerd en zijn meteen onze kant opgekomen.

Even een paar uurtjes op het kippenterras gezeten met eerst koffie en later 'een wijntje'....gezellig even gekletst over het afscheid van Erik, zijn plannen die uit 'heel veel met de caravan op vakantie gaan' bestaan, enz.

---- Maandag, 22 april 2019, 2e Paasdag

Vandaag was het net als gisteren weer schitterend weer. Terwijl Vera vanmorgen nog sliep heb ik me alvast een bult gesjouwd aan een van de 2 betonnen vazen die we onlangs via Marketplace op de kop hebben getikt. De enorme Buxusbollen die op het achterterras staan hebben hun beste tijd gehad en - zeker niet onbelangrijk - we zijn er een beetje op uitgekeken. Die moeten dus plaats maken voor de betonnen vazen. Na de sjouwklus heb ik de tweede vaas op zijn plek weten te zetten door de auto maar even naar achteren te rijden. Sowieso verstandiger, maar ik ben nu eenmaal een man :-).

Naast de betonnen vazen werden ook 2 betonlook-vazen aangeboden en die hebben een plekje gekregen links en rechts van het rozenperkje voor de hooischuur. De Agapanthussen die de winter in het atelier goed hebben doorgebracht staan er nu in.

De Clematis op het voorerf heeft de geest gegeven, dus moest er wat anders komen. Daarom hebben we een tweetal druivenranken gekocht (blauwe, maar wel 2 verschillende), die mooi tegen het vorig jaar gemaakte hekwerk geleid kunnen worden. Ze hebben beide een 'eigen' perkje.

Ik heb de zonnewijzer uit het kruidentuintje weer in elkaar geknutseld, want de boutjes waarmee die in elkaar zat waren zo rot dat-ie langzamerhand steeds verder uit elkaar viel. Helaas moest ik de bouten die afgebroken waren helemaal uitboren en natuurlijk gaat het schroefdraad dan ook naar de knoppen. Ik heb een tap- en snijsetje gekocht voor nog geen € 14,- en dat werkte fantastisch. Het tappen duurde eventjes maar toen dat gedaan was stond de zonnewijzer in no-time weer op zijn plek. En hij loopt nog gelijk ook! :-)


---- Dinsdag, 23 april 2019

Het zonnetje had er vandaag wat moeite mee. Er was te veel sluierbewolking om doorheen te breken. De temperatuur was gelukkig prima.

Echt heel veel over vandaag valt er niet te melden. Vera heeft diverse potten van plantjes voorzien en het kippenhok opgeruimd en aangeveegd. Dat ziet er weer knap uit! Verder is ze begonnen met schoonmaken van haar atelier. Samen hebben we de Prunus naast de oprit wat gesnoeid. Voornamelijk zijn de te laag hangende takken afgezaagd en wat takken verwijderd zodat de boom weer wat meer licht krijgt.

Ik ben nog even naar BestDrive in Hesdin gegaan om een nieuwe band te scoren voor de aanhanger. Ik had vanmorgen het andere wiel van de aanhanger er ook afgehaald omdat ik er van uitging dat ook die band vervangen zou moeten worden. Toen ik het wiel er af had zag ik dat het er nog hartstikke goed uitzag en toen bedacht ik me ook dat die band pas een paar jaar geleden was vervangen. Het wiel ging er dus weer terug op!

Ik kon er op wachten en ik kreeg meteen de nieuwe tractorband mee die ik een paar weken geleden had besteld. Toen ik de tractor (Betsy) kocht kreeg ik er een reservewiel met nagenoeg nieuwe band bij. Toen een paar jaar geleden een van de voorbanden het begaf is dat wiel er op gezet. Maar de andere band, ook een oude, vertoont nu wel een erg grote bobbel aan de zijkant en als je er met je handen over heen wrijft valt het rubber er af. Een nieuwe leek dus wel noodzakelijk.

Bruno is nog even geweest om te maaien. De kans dat er morgen een spatje regen (of meer?) valt is volgens hem groot.

---- Woensdag, 24 april 2019

Vandaag viel het weer een beetje tegen....geregend heeft het niet maar daar is dan ook alles mee gezegd. Het was een beetje een dag van 'rustigjes aan doen'.

Vanmorgen ben ik begonnen met het verwisselen van het wiel met de nieuwe band van de aanhanger. Blijkbaar had ik met de geleende sleutel van Claudette de moeren zo stevig vastgezet dat ik ze niet zomaar los kreeg. Met een sleutel op de moer en een mokertje deed ik een poging de moeren los te meppen. De sleutel schoot er af en even later stond ik met een koud nat washandje tegen mijn rechteroogkas gedrukt om het zwellen zoveel mogelijk tegen te gaan :-(.
Na een kop koffie ging ik met de verse bult op mijn hoofd spitten in de garage voor een goede en passende sleutel. Gelukkig vond ik die en toen was het wiel vrij snel verwisseld.

Vera is verder gegaan met opruimen van het atelier en ik ben even naar de 'Communauté de Communes des 7 Vallées' geweest om om opheldering/uitleg te vragen van de vernieuwde manier van toeristenbelasting opgeven en betalen. Vóór 2018 moest ik een vast bedrag betalen, afhankelijk van het aantal slaapplaatsen dat ik aanbied. In 2018 werd een website geïntroduceerd, waar ik op straffe van een boete van € 750,- (!) maandelijks voor de 15e van de maand opgave van het aantal huurders moest doen. Volwassenen en kinderen moesten apart worden opgegeven, maar voor kinderen hoefde niet te worden betaald.

'Gelukkig' hebben de Franse autoriteiten de toeristenbelastingwetgeving veranderd waardoor de berekening nog ingewikkelder is geworden.
Isabelle van de Communauté was het volmondig met me eens dat iets simpels tot iets ingewikkelds werd gemaakt, maar samen hebben we het formulier ingevuld.

De berekening gaat zo'n beetje als volgt:
In de maanden juni, juli en augustus zitten 92 dagen. Als je zelf als eigenaar niet in het huis bent moet je over al die dagen betalen....of het nu verhuurd is of niet!

Het begint met de prijs per dag per persoon uit te rekenen. Dat is de gemiddelde huurprijs in die periode gedeeld door het aantal bedden/slaapplaatsen en dat weer gedeeld door 7 (dagen per week).
Van dat bedrag wordt 3,1% genomen. Dat bedrag wordt weer vermenigvuldigd met het aantal nachten. Dat wordt dan weer vermenigvuldigd met het aantal bedden en uiteindelijk door van de uitkomst 50% te nemen komt het te betalen bedrag aan toeristenbelasting eruit. Eitje toch?

---- Donderdag, 25 april 2019

Gisteravond bedachten we dat we vandaag wel even naar de markt in Hesdin konden gaan. Toen we wakker werden en zagen dat het behoorlijk waaide, het koud was en regende hebben we dat idee gelaten voor wat het was.

We hebben vanmorgen rustig aan gedaan en naarmate de tijd voortschreed werd het weer langzaamaan wat beter. Omdat zaterdag nieuwe gasten komen zijn we weer aan de schoonmaak gegaan. Het eerste slaapkamertje kon nog wel wat 'opsmuk' gebruiken. Daar waren we al eerder mee bezig geweest maar konden niets geschikts vinden. Vera bedacht opeens dat ze nog wat in haar atelier had, dat prima bij de kleuren van de slaapkamer paste. Het is een eenvoudig werk, maar hangt qua formaat en kleur prima in dat kamertje.

Op het voorerf in de hoek bij het atelier staat een grote plantenbak met een Vlinderstruik en enkele Rimpelrozen (Rosa Rugosa). Omdat we nu nèt in dat hoekje nog een terrasje willen maken moet die plantenbak natuurlijk weg. We zijn begonnen met de Rimpelrozen uit te steken die we vervolgens met enige moeite bij het spitten, in het bos rond de open plek hebben geplant.

In de namiddag konden we nog even genieten van het zonnetje op het kippenterras. Morgen ga ik nog even een ritje doen naar de déchetterie om een hoop plastic, bergen oude jute zakken, metaal, glazen potten en nog veel meer troep te dumpen.

Ons tweedaags verblijf eind juni in 'château du grand Coudray' is vandaag definitief geworden. We hebben de bevestiging (via mail) binnen! We zakken dan nog eens bijna 350 km naar het zuiden af naar de regio 'Pays de la Loire' net voorbij Normandië. We hebben dat château een aantal weken geleden gezien bij 'Ik vertrek' en we waren er helemaal weg van....

Het kasteel is nog lang niet klaar, maar in ieder geval is er een kamer in het château die wij krijgen. Ik heb met de eigenaar afgesproken dat we ook een kijkje in de rest van het kasteel mogen nemen :-).

---- Vrijdag, 26 april 2019

Vanmorgen ben ik even naar de stort geweest. De auto zat weer helemaal vol met allerlei troep. Je vraagt je soms af waar het allemaal vandaan komt, maar gelukkig kunnen we het in Hesdin gemakkelijk kwijt.

Toen ik later even in de kelder was rook ik opeens een branderige lucht, die ik meteen in verband bracht met elektriciteit. Als de sodemieter vloog ik de trap weer op om de schakelaar om te halen en zag in mijn ooghoeken nog net een van de lampen vreemd knipperen. Daar leek de penetrante lucht ook vandaan te komen. De lamp die knipperde heb ik uitgetest en die bleek naar de knoppen te zijn. Maar zo'n lamp geeft normaal gesproken niet zo'n stank af. Toen ik de fitting beter ging inspecteren bleek dat daar de stank vanaf kwam, dus het probleem moest daarin wel ontstaan zijn. Ik heb de hele fitting maar vervangen, waarna het probleem verholpen leek te zijn. Gelukkig viel het dus allemaal mee, maar het zijn nou nèt van die klusjes waar je zeker op de laatste dag niet op zit te wachten :-).

Gisteren zag ik dat de compressor helemaal geen druk meer had en dat had ik nog nooit gezien. Nu kan zoiets natuurlijk als-ie wordt gebruikt zonder dat de schakelaar aanstaat om bij te pompen. Dus de schakelaar omgehaald en inderdaad ging de compressor doen wat-ie hoort te doen, maar het geluid was wel anders dan ik gewend was. Het duurde ook allemaal wat langer maar toen-ie eenmaal op druk was bleef-ie sissen. Blijkbaar ontsnapte er ergens lucht. Gek genoeg bleek ook de dop van het oliereservoir kapot te zijn. Geen idee wat er allemaal mee is gebeurd, maar het zag er niet goed uit. Toen ik de handleiding doorlas bleek de compressor ook wel eens onderhoud nodig te hebben en dat terwijl ik dacht dat ik een onderhoudsvrije compressor had gekocht. 

Hij was overigens al zo'n 16-17 jaar oud, dus zo erg is het ook weer niet....ik bestel een nieuwe, maar let wel op het onderhoud ervan :-).