Vera had haar kunstvriendinnen uitgenodigd voor een paar dagen schilderen in Frankrijk. Denk nu niet dat het huis dan een opknapschilderbeurt kijgt...nee...het gaat om kunst. De dames zouden met elkaar rijden dus ik kon in mijn eentje eerder vertrekken. Het weer was allemaal prima en hoewel duidelijk te zien was dat het eerder behoorlijk geregend had, was het gras droog. De dames: Vera, Olga, Hanna, Johanna en Inge kwamen in de loop van de middag aan. Na het gebruikelijke rondje over het terrein, het evenzo gebruikelijke wijntje en daarna het eten, werd het voor mij toch echt tijd het gras nog even te maaien. De dames gingen een wandeling maken. Daarna hebben we nog tot dik na middernacht achter op het terras gezeten. Houtkorf lekker aan en dat maakte het goed vertoeven.
---- Donderdag, 29 mei 2008
Na het ontbijt gingen de dames boodschappen doen. Ik zou een begin gaan maken met het eerste nieuwe raam voor het atelier. Ik weet dat mijn zwager René denkt dat ik het afdak (zie vorige berichten) nog zou gaan fixen, in de hoop dat het lekken zou stoppen. Maar de weersverwachting was nou niet zodanig dat ik dat aandurfde. Misschien een keer samen :-) Ik heb eerst nog even 2 luiken gemaakt, althans gezaagd en in elkaar gezet. Ze moeten natuurlijk nog geschilderd worden. Toen begonnen met een kozijn te maken. Heel wat meet- en zaagwerk. Het heeft even geduurd....maar het eerste kozijn is af en het pastte net NIET! Dat wordt dus hakken en schaven, maar passen zal het! Het oude kozijn moest er natuurlijk eerst uit.... Zat behoorlijk vast dus moesten er een paar flinke meppen aan te pas komen. Toen kwam het los...met een paar stenen, dus dat wordt eerst weer inmetselen.... Toen het ging regenen moest ik de verdere werkzaamheden staken.
De dames waren met de auto van Inge naar de supermarkt gegaan. Toen ze terug kwamen zat er een briefje onder de ruitenwisser met: "Hoi Vera, tot zo! G & C". Iemand moet dus Vera hebben gezien en dat moeten wel Nederlanders zijn. We hebben werkelijk geen idee wie het kunnen zijn geweest. Wellicht komen ze inderdaad nog even aan.
Na de lunch werd het opeens rustig in huis. De meeste dames gingen even een boek lezen. Hoe ze dat met hun ogen dicht kunnen is me een raadsel!
Ik heb de stenen weer ingemetseld en ben begonnen met het raam dat in het kozijn moet. Toen het regenen stopte, werd het weer drukker in huis. De dames hadden blijkbaar 'het boek uit'. In no time werd de hal tot atelier omgebouwd en ging Hanna een workshop geven....voor de andere dames. 2 tuintafels werden (in de hal dus) tegen elkaar aangezet en een lap papier van bijna 4 meter bij 1,5 werd uitgerold. Hanna had een foto in stukken geknipt en had aan elk een stukje daarvan gegeven. Grote potten verf op een derde tafel en naschilderen maar. Zonder kwasten! Dus met de vingers en handen. Letterlijk dus een smeerboel. Het resultaat mag er zijn, toch? Op de foto van links naar rechts: Hanna, Inge, Olga, Johanna en Vera.---- Vrijdag, 30 mei 2008, het rijk alleen....
Nog even naar de plaatselijke Gamma, die ze hier natuurlijk anders noemen....Mr. Bricolage. Het lijkt veel op de Gamma. Ze hebben nooit wat je nodig hebt en àls ze al wat hebben, dan hooguit 1 of 2 stuks. Inderdaad....ook met de scharnieren, die ik nog nodig had voor het raam. Van de maat die ik wilde hing er maar één. Wat heb je nu in hemelsnaam aan één scharnier?? Maar goed, ik heb een alternatief gevonden, daarvan zaten er 2 in 1 pakje. Gelukkig maar, want natuurlijk hing er ook maar 1 pakje. In ieder geval genoeg voor dat ene raam. En zo moet ik in totaal 7 kozijnen en ramen maken. Pfff.
Ik had de laatste tijd zoveel zakken met puin verzameld (voor mijn gevoel een halve schuur vol en ik kreeg ze spontaan, want wie wil er niet van af???) dat het me goed leek het over de oprit uit te storten. 15 kruiwagens vol! En je ziet er amper wat van terug....
De dames kwamen afgeladen met stenen terug....gevonden op het strand! Een aantal met een gaatje en Vera had zelfs een stukje ijzerdraad gevonden?!?. De stenen moeten dus aan het ijzerdraadje geregen worden. Supertrots ook waren Vera en Inge omdat ze een stuk betonijzer hadden gevonden....?!? Laten we het maar houden op het feit dat het kunstzinnige types zijn en ze het daarom allemaal éééénig, léuk en gewèèèèldig vinden. Dit klinkt misschien onaardig maar dat is niet zo bedoeld, het zijn hartstikke leuke meiden. Ik ben misschien meer het hooischuurdeurschildertype (leuk woord voor galgje!) en zij meer het kunstschildertype. Olga en Inge gaan morgenavond al naar huis. Vanavond weer uitgebreid en superlekker gegeten. Alles is mager...nu ik nog. De maaltijd tegen 23.00u afgesloten met een lekker likeurtje naar keuze en met een lekker Iers muziekje (Highlands II) nog even uitgebuikt in de zitkamer.
Nog even tot slot voor vandaag een plaatje dat ik niemand wil onthouden.....St. Valery-sur-Somme, sowieso al een pittoresk plaatsje aan de kust, maar eind mei schitterend vanwege al de bloeiende planten en bloemen.
Zaterdag, 31 mei 2008, een relaxte dag....
Olga en Inge zijn aan het eind van de middag vertrokken. Iedereen heeft vandaag nog geschilderd. Het was 'eerlijk' verdeeld....ik de luiken en het kozijn en raam en de dames 'kunst'. Het weer was wéér goed, het weerbericht dus blijkbaar niet. Als hier volgens meteo.fr regen en/of onweer wordt voorspeld, dan weet je bijna zeker dat het goed weer zal zijn ;-). Nog wat tuinwerk verricht, praatje met het klimbuurmannetje gehad, enz., enz., enz. Gewoon dus een heerlijk relaxte dag. We hebben lekker gebarbecued en hebben op de valreep pa en ma koolmees (nee, niet de familie pimpelmees van de vorige keer, want die waren al uitgevlogen...) nog gezien, die de koolmeeskoters leerden vliegen. Erg leuk.
Morgen maak ik nog even wat foto's van het kozijn en raam. Batterijen van de camera moeten (net als ik) even opgeladen worden.
Wie nog nieuwsgierig is naar G en C (die van het briefje onder de ruitenwisser....) zal net als wij in het ongewisse blijven. Niets meer gezien of gehoord. Het zal wel altijd een raadsel blijven.
En de details....van links naar rechts door Hanna, Johanna, Olga, Inge en Vera.
---- Zondag, 1 juni 2008....het vertrek en 'van de bloemetjes en de bijtjes'.
Omstreeks 11u vertrokken Vera, Hanna en Johanna. Ik wilde nog even de helling maaien met de bosmaaier. Toen dat klaar was en ik mijn gebruikelijke check-rondje maakte en zo eens rond keek, zag ik weer veel van die kleine dingen die zo bijzonder zijn en die het vertrek iedere keer weer zo lastig maken. Een bosje vingerhoedskruid in een hoekje, de witte klimroos tegen de hooischuur en de zoemende bijen in de klaprozen. Als je dat allemaal tot je door laat dringen....
Het gevoel kan ik helaas niet overbrengen, de plaatjes wel....
En natuurlijk kan ik jullie ook niet het, intussen veelbesproken kozijn en raam, onthouden. Ik ben tevreden voor zo'n eerste venster, maar weet dat het niet perfect is. Als er iemand is die het beter kan laat die zich dan vooral melden. Hij/zij is van harte welkom ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.