De behangklus (deel I)

----Vrijdag, 22 maart 2019

Het moest er toch een keer van komen....het behangen van de eetkamer! We hebben het behang tenslotte al 2 jaar in huis maar we hadden steeds onvoldoende tijd om het op de muren te plakken.

Vanmorgen toen ik eerst even een rondje terrein ging doen bleek al snel dat de storm hier behoorlijk had huisgehouden. Een paar pannen van de hooischuur, een paar van het kippenhok en een stuk of 8 van 'het gastenhuis' en een tuin bezaaid met afgewaaide takken :-(. De pannen van het kippenhok lagen er zo weer op, maar de andere....dat is nog wel een 'dingetje'. Zowel van het gastenhuis als de hooischuur zijn de pannen zo'n beetje in de nok er afgewaaid.

De prunus naast de oprit staat er wel weer schitterend bij. Helemaal roze. En....bovenop het spiegelkastje dat tegen de 2e badkamerwand hangt op het achterterras heeft een merel, die we dus maar Merel noemen, het onzinnige idee gekregen daar een nestje te bouwen. Iedere keer als we de achterdeur open doen schrikt Merel en vliegt dan weer weg. Wel even een mooi momentje om een fotootje van het interieur te maken. Drie eitjes :-).



Daarna ben ik de eetkamer van het behang gaan ontdoen. Op zich kwam het allemaal redelijk snel los, maar een halve dag ben je toch wel kwijt.

In de middag heb ik nog even getracht van binnenuit de pannen van het gastenhuis weer goed te leggen en ik dacht dat ik dat wel redelijk voor elkaar had. Toen ik voor de zekerheid even van buitenaf ging kijken zag ik dat het schots en scheef lag :-(. Omdat het van binnenuit niet lukte zat er niets anders op dan de ladder naar de weg te slepen om daar zo'n 6 meter boven het asfalt een poging te doen om de pannen goed te leggen. Het is deels gelukt en het zal wel weer tijdje waterdicht zijn, maar het ziet er wel naar uit dat een keer een grondige dakrenovatie moet plaatsvinden.

Zo zag de eetkamer er vanmorgen nog uit....

En zo zag-ie er aan het begin van de middag uit.... 

Morgenochtend ga ik eerst naar Mr. Bricolage om daar een emmertje vochtwering te halen voor de onderkant van de muren. Op sommige plaatsen voelt het iets vochtig aan, dus voor de zekerheid....

Ook zal ik een poging doen om in de hooischuur van binnenuit de pannen weer goed te leggen. Het is nog wel zo'n 2 meter hoger dan het gastenhuis, dus zo'n 8 meter, maar als ik onverhoopt van de ladder aftief sla ik niet te pletter, maar maak een mooie duik in een berg oud stro :-).

Vera is vandaag zo'n beetje de hele dag in de tuin bezig geweest. De meegebrachte violen hebben hier en daar een plekje gekregen en dat maakt de boel meteen weer een stuk fleuriger.

---- Zaterdag, 23 maart 2019

Ik hoefde gelukkig niet naar Mr. Bricolage omdat ik nog een restje 'voorstrijk voor vochtige muren' van Alabastine vond. Al met al zat om 11u de eerste baan behang er op en halverwege de middag was de lastigste wand, vanwege de plafondbalken, af. Ik ook! Het is natuurlijk wel even wennen, maar het ziet er wel mooi uit.

Morgen begin ik aan de slaapkamerkant en als het meezit pak ik ook de voorgevel nog even mee. Zoniet dan komt dat de volgende keer wel. Ik wil (?) namelijk ook nog 8 meter de lucht in om de dakpannen van de hooischuur weer op hun plek te leggen. Verder nog even het nodige opmeten en wat foto's maken van de achtermuur van Vera haar atelier. De muur lijkt toch steeds meer te gaan wijken en alhoewel 'onze metselaar' zegt dat 'het zo'n vaart niet zal lopen' maak ik me er toch wel zorgen om. Als de muur het begeeft en er een gapend gat met wijds uitzicht ontstaat, kan de metselaar wel zeggen dat-ie het niet verwacht had, maar het is dan wel 'mon problème'.

Het idee is nu om door de achtermuur heen twee ankers aan de buitenkant te bevestigen die met nog te maken stalen stangen aan de muurtjes binnen vastgemaakt worden.

Vera is weer de tuin in gedoken en heeft ook de achtergevel op het achterterras van een vers wit laagje voorzien.

---- Zondag(middag), 24 maart 2019

Eindelijk een zonnige dag. Er waren er meer beloofd door Météo, maar omdat het de afgelopen dagen praktisch windstil was, bleef de bewolking en nevel hangen.

Vanmorgen om 8.30u stond ik de eerste baan te plakken en om 11.30u was de kant van de slaapkamers ook gedaan. De voorgevel moet echt tot de volgende keer wachten.

Vera heeft al het glaswerk en servies uit de servieskast afgewassen en terug geplaatst. De eetkamer begint weer herkenbaar te worden.


Terwijl we zaten te lunchen zagen we door het keukenraam een hoop bedrijvigheid bij het insectenhotel(letje) dat aan de grote stal hangt. Ik heb wat foto's van dichtbij gemaakt en je moet goed kijken, maar je ziet hier en daar wat bijtjes.

Na de lunch ben ik het een en ander gaan opruimen en ook de gebruikte ladders moesten weer de hooischuur in. Omdat ik op zijn minst toch even een poging om de dakpannen goed te leggen kon wagen heb ik de ladder met heel veel moeite in het hooi tegen de bovenste balk weten te zetten.

Ik heb toen Vera 'à tout hasard' er bij gehaald en voorzichtig ben ik uitsluitend omhoog kijkend en met op elkaar geknepen billen omhoog geklommen en kon de dakpannen gelukkig vrij snel goed leggen. Helaas ontbrak er een en ik moest dus weer naar beneden.....langzaam....ogen dicht en treetje voor treetje :-).



Vera kreeg een idee! Als ik nou een touw om mijn middel zou doen dan zou dat eventueel mijn val breken! 'Ja en dan halverwege blijven hangen zeker en jij niet weten hoe je me los krijgt?' bekte ik meteen terug. Een val in het hooi valt dan te prefereren volgens mij ;-).

De 3e dakpan ligt er nu ook op. Trots op mezelf. Blij dat ik jaren geleden bij Pierre Danielczak (de dakdekker die de dakgoten heeft gedaan) een goede ladder heb aangeschaft!

Om het 'af te maken' (op het behang van de voorgevel na dan) heb ik op de valreep nog even de kringloopspiegel boven de schoorsteen opgehangen.

Kloven, kloven, kloven....

---- Vrijdag, 22 februari 2019

Omdat het prachtig weer zou worden en we sowieso zin hadden....zijn we gisteren richting Frankrijk gegaan. We wisten dat Bruno weer bezig was met bomen kappen, maar hadden geen idee hoe ver hij zou zijn. Nou....hij is klaar! Toen we aankwamen was hij er nog net....hij was aan het afronden. Achter de hooischuur, vóór de tractor stond een 4 rijen dikke houtmuur. We hadden, om de kosten een beetje te beperken afgesproken dat Bruno niet zou kloven, want dat is een klus die met een kloofmachine sneller gaat. En zo goedkoop, zo bleek vorig jaar, was Bruno nou ook weer niet!

Vanmorgen toen ik wakker werd hoorde ik veel verschillende vogels schetteren....een teken dat het voorjaar voorzichtig is begonnen. Het was vanmorgen wel een beetje nevelig, maar de zon kwam er al snel bij en het werd een prachtige dag. De sneeuwklokjes bloeien en de narcissen staan op uitkomen.

Vera is voornamelijk gaan 'tuinieren'. De Agapanthussen zijn alvast in een grotere pot gezet en de Geraniums lijken grotendeels de winter te hebben overleefd. Er is veel gesnoeid, oude takken zijn verwijderd en de compostbakken zijn omgezet. De vrijgekomen verse compost is bij diverse planten gekwakt en ook het aardbeienbed heeft een verse portie gekregen.

Ik ben eigenlijk alleen aan het kloven geweest. Bijna de helft van de houtmuur heb ik  nu weg gewerkt. Het was aanvankelijk zoeken naar een geschikte opslagplek. De houtopslag in het bos ligt nog vol en ook de houtopslagplaats achter het huis is bij lange na nog niet leeg. Vera kwam op het idee om achter het kippenhok een lading op te stapelen. Daar ligt het droog en in de open lucht, dus kan het lekker drogen.

Aan het eind van de middag moest ik op zoek naar nog een plek. Ik kon niets anders bedenken dan de overkapping waar normaliter de aanhanger onder staat. De aanhanger gaat sowieso even mee naar Nederland om weer afgeladen met stenen en tegels voor de nieuwe werkplaats, terug te komen. De overkapping lekt wel een beetje maar met een afdekzeil moeten we toch een eind kunnen komen.

---- Zaterdag, 23 februari 2019

Het lijkt wel zomer....zo mooi was het vandaag. In de middag zelfs overhemd-met-korte-mouwen-weer. Vandaag stond voor Vera weer in het teken van tuinieren en voor mij, naast wat kleine klusjes uit kloven, kloven en nog eens kloven. Geregeld dacht ik dat het wel eventjes mooi was geweest, maar deed dan toch nog even een kruiwagentje....of 2 of 3. En zo kwam het dat er aan het eind van de middag nog maar 1 rij van de aanvankelijk 4 rijen-dikke houtwal stond.
Onder de overkapping staat nu dus een houtwal van bijna 3,5 meter lang en 1,5 meter hoog. Ook aan de zijkant van het kippenhok ben ik gaan stapelen, maar ik moet evengoed nog een andere stek zoeken om de rest van het nog te kloven hout op te stapelen.

Rond het middaguur, toen we even aan de koffie zaten kwam Bruno nog langs met de rekening. Het viel me mee ten opzichte van vorig jaar, maar dat, zo gaf hij ruiterlijk toe, kwam doordat hij het hout niet hoefde te kloven. Handmatig is dat een tijdrovende klus.

Van Bruno begrepen we dat Alison, vanwege haar werk, niet meer in de gelegenheid is om 'de schoonmaak' te doen bij huurderswisselingen. Bruno gaat wel op ons verzoek informeren of hij iemand anders in het dorp kan vinden die het wil doen.

Omdat ik eerst even naar de bank moest hebben we afgesproken dat ik morgenochtend kom betalen. Hij nodigde ook Vera uit om even mee te komen, zodat we ook met zijn vrouw kennis kunnen maken, We zitten er, eerlijk gezegd, niet ècht op te wachten, maar je kunt niet altijd 'nee' zeggen.

---- Zondag, 24 februari 2019

Vanmorgen scheen de zon al volop, dus ik kon nog mooi even een paar kruiwagentjes hout kloven. voordat we naar Bruno gingen om de houtkap te betalen en om kennis te maken met zijn vrouw Nadine. We hebben onder het genot van een kop koffie even gezellig zitten keuvelen. Wij luisterden naar hun gebrabbel en zij naar ons Frans gestuntel :-). Een klein uurtje later waren we weer thuis, trokken we ons oude kloffie weer aan en zijn aan de gang gegaan. Ik weer naar de 'kloofschuur' en Vera de tuin in.

Er leek geen eind te komen aan de houtblokken en ze werden steeds zwaarder en zwaarder. De houtblokken in de ene kruiwagen vonden via de kloofmachine weer plek in de andere kruiwagen om vervolgens weer ergens opgestapeld te worden. Toen ik ook nog in de hooischuur een houtwal had gemaakt van bijna 2,5 meter breed en ruim 1,5 meter hoog wist ik niet meer waar ik er nog een kon maken. Er zat niets anders op dan alle houtwallen nog maar van een paar lagen te voorzien en uiteindelijk was al het hout weggewerkt. Betsy was weer vrij!

Daarna hebben we nog even van het zonnetje genoten en wat opgeruimd. Om 5 uur stapten we in de auto met daarachter de aanhanger. Bij Marieke komen stenen en tegels vrij uit de tuin die ik weer goed kan gebruiken voor de 'bestrating' van de nieuwe werkplaats. Dat wordt weer slepen!

Een onverwacht weekendje klussen!

---- Vrijdag, 8 februari 2019

Toen Rob en Anita met Oud en Nieuw hier waren, zijn Rob en ik even op pad gegaan voor bestrating in de nieuwe werkplaats. Helaas zonder resultaat! Het wordt wel aangeboden op de website maar als je dan 45 km daarvoor hebt gereden wordt je doodleuk verteld, dat die klinkers er niet zijn en waarschijnlijk ook niet meer komen :-(.

Omdat het voor Rob en Anita ook wel duidelijk is dat ik altijd van alles en nog wat (dus ook stenen, klinkers en tegels voor het geval dat....) meesleep naar Frankrijk, vroegen ze zich af waarom we eigenlijk niet eerst de aanwezige stenen enz. zouden gebruiken. Tja daar zat wel wat in en toen we een avondje bij ze waren was al snel de afspraak gemaakt dat Rob een weekendje mee zou gaan om te helpen.

Gisteravond zijn we dus richting Frankrijk gegaan en vanmorgen zijn we bijtijds begonnen met egaliseren van de cv-ruimte: zand slepen en storten, tegels en klinkers slepen en leggen met uiteindelijk aan het eind van de dag een prima resultaat. Het was al wel snel duidelijk dat ik (nog) niet genoeg zand en tegels had om ook de nieuwe werkplaats te voorzien, dus daar zijn we niet eens aan begonnen. Dat komt een andere keer dan wel weer.



We hebben besloten morgen verder te gaan met de zoldervloer waar René en ik een paar maanden terug mee zijn begonnen. Er komt een geheel nieuw raamwerk op met daartussen isolatie en afgewerkt met osb-platen. Daardoor krijgen we een betere beloopbare zolder. Het deel boven de zitkamer was nog niet helemaal klaar omdat we eerst om de schoorsteen heen moeten werken voordat we verder kunnen. Naar onze inschatting moeten we, als we doorpezen, dit weekend een heel eind kunnen komen. Het streven is om ook het deel boven de eetkamer af te krijgen.

---- Zondag(ochtend), 10 februari 2019

Gisterochtend zijn Rob en ik bijtijds opgestaan. Het begon net aan een beetje licht te worden toen we om kwart voor acht al naar de zolder gingen. Eerst hebben we de oude isolatie opgerold, de vloer aangeveegd en gezogen, folie neergelegd en afgetaped, voordat we de balken voor het raamwerk van de hooischuur naar de zolder konden slepen.

We hebben kei- en keihard gewerkt. We zijn zelfs verder gekomen dan ik had verwacht. Het was veel werk om de balken en osb-platen rond de schoorsteen te leggen, maar toen we daar eenmaal voorbij waren gingen het razendsnel.

 

Toen het raamwerk tot boven de keuken klaar was, de isolatie er in lag en een hoop osb-platen bevestigd waren, waren Rob en ik zo naar de kl*ten, dat we wel moesten stoppen. Alles deed zo'n beetje pijn, opstaan ging steeds moeilijker, op de knieën zitten ging al helemaal niet meer zonder een kussentje, enz.  Maar....wat is er een berg werk verzet! Om onszelf een beetje te belonen hebben we eerst uitpuffend aan de keukentafel een drankje genomen. We zagen er natuurlijk niet meer uit na zo'n dag klussen op een stoffige zolder, dus zijn we onder de douche gestapt en omdat we geen zin meer hadden om zelf iets eetbaars te maken besloten we naar 'La Belle Epoque' in Hesdin te gaan.

We waren er bijtijds dus er was plek zat. De Fransen komen meestal wat later dan de gemiddelde Hollander. Het eten was prima (steak, patat en wat groente), maar alles werd razendsnel op tafel gezet en weer weggehaald. Toen we geen dessert wilden maar alleen koffie duurde het nog geen minuut voordat de koffie naast het nog volle wijnglas werd neergezet. Goede les voor de volgende keer: geregeld 'lentement' roepen :-).
Weer thuis aangekomen ploften we op de stoelen voor de TV neer, maar toen we een gevecht begonnen tegen de neervallende  oogleden zijn we maar naar bed gegaan :-).

Voordat we straks naar huis gaan willen we in ieder geval nog de osb-platen boven de eetkamer bevestigen.

---- Zondag(middag), 10 februari 2019

Nog even op de valreep voordat we de auto instappen om naar huis te gaan....

We hebben weer keihard gewerkt en zijn nu praktisch klaar met het deel dat we wilden doen. Alleen de laatste strook boven de eetkamer is nog niet gedaan, maar dat heeft een reden. De zoldervloer boven de eet- en zitkamer ligt namelijk hoger dan die van de keuken en de hal. Ik moet nu een keuze maken of ik de hele vloer gelijk ga maken of het hoogteverschil zo aanhou. Beide hebben voor- en nadelen. Dus dat komt een volgende keer wel weer!

Oud en Nieuw met de 'Big Five'

---- Donderdag, 27 december 2018

Gisteren, tweede Kerstdag, zijn we bijtijds richting 'la vieille ferme' vertrokken. In Nederland was het rustig op de weg, in België wat minder en waren er meer vrachtauto's en in Frankrijk idem dito. In België en Frankrijk kennen ze geen tweede Kerstdag, dus dat zal zonder meer de reden van de wat grotere drukte zijn geweest.

Vorig jaar hebben we Oud en Nieuw hier gevierd met de 'Big Five'. Dat is zo goed bevallen dat we het nog een keertje overdoen :-). Als morgen Rob en Anita er zijn, zijn we op 4/5 van de 'Big Five'. Op Piet moeten we iets langer wachten....dat wordt zaterdagavond of anders zondag aan het begin van de middag. Vorig jaar met Oud en Nieuw hebben we plannen gemaakt om met z'n vijven in 2019 naar Schotland te gaan met wellicht een uitstapje naar Ierland. We hebben toen ook het concept-fotoboek bekeken van onze Zuid-Afrikatrip in 2017 en toen Vera en ik dat een paar weken later gingen brengen opperde ik dat ik weer even in door de foto's had gebladerd en gewoon zin kreeg weer terug te gaan. Schotland kon altijd later nog! Mijn voorstel om weer naar Zuid-Afrika te gaan was binnen 20 seconden aangenomen :-). We vertrekken op 4 november 2019 om op 24 november weer terug te keren. We starten in Johannesburg, zakken dan wat af naar het zuiden, brengen een bezoek aan Lesotho en steken daarna dwars door het land richting westkust om langs de kust verder naar beneden te zakken om uiteindelijk nog 4 dagen in Houtbay (bij Kaapstad) door te brengen in een verschrikkelijk luxe 'estate', waar we in 2017 ook (2 nachten) hebben verbleven, Een mooi vooruitzicht!

Vanmorgen heb ik eerst een rondje terrein gedaan, maar al vrij snel werden de tenen losliggende klompjes in de laarzen. Na het ontdooien en een kop koffie kwam zowaar het zonnetje er een beetje bij en dat maakte meteen de temperatuur een stuk aangenamer. Goed het blijft winter, dus warm aankleden is wel een vereiste. Eerst heb ik de meegebrachte lading steentjes uit de auto in een van de stalletjes opgestapeld. Wat we daarmee gaan doen is nog een raadsel, maar het is een 'krijgertje' en daar kan ik moeilijk 'nee' tegen zeggen. Ze stonden thuis opgestapeld in het steegje naast ons huis, maar het werd gewoon tijd ze daar eens weg te halen....

Daarna heb ik de vorig jaar gemaakte houten kerstbomen en ster opgehangen om toch nog een beetje sfeer te creëren. Vera is de druif, appel- en perenboom gaan snoeien.

Jaren geleden heeft onze overbuurman Dominique zijn terrein met palen en prikkeldraad afgebakend. De afbakening moet minimaal 50cm van de door het kadaster geplaatste witte paaltjes worden aangebracht. Dominique heeft dat destijds met zijn blote oog gedaan, maar waarschijnlijk meer met een dicht oog, want de afstand is nergens 50 cm of meer :-(. Dat maakt dat de ruimte tussen het prikkeldraad en de achterkant van de garage en werkplaats zo krap is dat het niet uitnodigt om daar even wat bramen te gaan snoeien. Dat heeft dus jaren zijn gang kunnen gaan en dat was aan de wilde bossages ook duidelijk te zien. Vandaag moest het dus maar gebeuren. Ik ging baggerend door de blubber het weiland op omdat het makkelijker was vanaf die kant de bramen te lijf te gaan. De koeien stonden toch op stal dus daar zou ik geen last van hebben.
Wat ik afknipte kwakte ik met een hooivork over het prikkeldraad waar Vera het iets kleiner knipte, in de kruiwagen deed en afvoerde naar de vuurplaats om op een later moment in rook op te laten gaan.

Halverwege de middag verdween de zon en werd het meteen frisser. Nog niet alle bramen zijn weggeknipt maar het meeste is gedaan. Wellicht maken we het morgen nog even af.

Bruno kwam ook nog even langs. Hij vertelde dat hij een paar weken geleden even een kijkje op het terrein had genomen om te zien of alles nog in orde was. Het schijnt hier stevig gewaaid te hebben. In het bos had hij gezien dat ik een flink aantal bomen met gele verf had gemarkeerd die gekapt kunnen/moeten worden. Hij hoopte dat hij dat weer mocht doen. Vast niet omdat hij het zo leuk vindt maar waarschijnlijk omdat het goed betaalt! :-)

Ik ben akkoord gegaan (was toch al de bedoeling!) maar het tijdrovende kloven doe ik zelf met de kloofmachine. Bruno kapt de bomen, zaagt ze in stukken en legt ze achter de hooischuur zodat ik ze te zijner tijd zo kan pakken om te kloven.

---- Zaterdag(ochtend), 29 december 2018

Gisterochtend appte Piet dat-ie het toch niet ging redden in verband met werkdrukte. We komen dus niet verder dan 80% van de 'Big Five'!

Rob en Anita appten vervolgens om half elf dat ze onderweg waren. Met wat tussenstopjes zouden ze dan ergens tussen 15 en 15.30u aankomen. Vera ging de boel een beetje aan kant brengen en ik ben verder gegaan met 'de bramen'. Al met al wat dat redelijk snel gebeurd....het meeste was immers de dag ervoor al gedaan. Toen ik met een stevige ruk een lange bramenrank wegtrok bleek dat die tussen de dakpannen van de werkplaats was doorgegroeid. Een dakpan tetterde naar beneden en als die nou gewoon op de drassige grond was gevallen....maar nee, die moest zonodig eerst even de stalen balk van het hekwerk aandoen. Dus scherven rapen en op zoek naar een andere dakpan :-(.

In ieder geval is de achterkant voorlopig weer bramenvrij.

Op de verwachte tijd kwamen inderdaad Rob en Anita aangereden. Eerst even wat koffie en toen over naar 'een wijntje'. 's Avonds na het eten hebben we nog een hele tijd zitten natafelen met wat likeurtjes. Ik heb mijn bluetoothspeakertje en tablet erbij gepakt en met Spotify hebben we heel veel heel oude nummers (uit onze jeugd dus :-)) afgespeeld. Dan realiseer je je hoeveel muziek er in onze hoofden is blijven 'hangen' en we konden de meeste nummers ook nog meezingen. Na de likeurtjes ging dat overigens steeds makkelijker ;-).

Op een gegeven moment werd George McGrae met 'Rock your baby' (uit 1974) genoemd en al snel daarna stonden de dames te 'bumpen'.

Kortom....het was een beregezellige avond. Toen uiteindelijk de batterij van de bluetooth-speaker leeg was vonden we het welletjes geweest....het was tegen half twee :-). 

---- Zaterdag(avond), 29 december 2018

Vandaag was een sombere dag wat het weer aan gaat. Mistig en druilerig! We zijn met z'n allen eerst even wat boodschappen gaan doen. Na thuiskomst en een kop koffie werd besloten dat we even een korte wandeling gingen maken. 'Een frisse neus zou ons wel goed doen' was de algemene gedachte. Dus vanaf het erf gingen we linksaf en daarna via een steil smal paadje omhoog richting de kerk. Daar hebben we even wat rond gelopen en zijn vervolgens verder gegaan tussen de weilanden door. Na een paar honderd meter sloegen we rechtsaf  richting bos en via een bospad daalden we weer af tot aan de weg die dwars door het dorp loopt. Daarna hadden we nog een stevige klim en na 2x rechts kwamen we weer in 'ons' straatje. Al met al was het zo'n 3 kilometer en inderdaad de neuzen waren fris. Verder is er vandaag niet veel gebeurd, voornamelijk 'gehangen'. 

---- Zondag, 30 december 2018

Vandaag was het wederom mistig en druilerig. We zijn niet echt vroeg opgestaan en dus voordat we met het ontbijt klaar waren was het meeste van de ochtend al achter de rug. Ik heb mijn werkkleren aangetrokken want al die dagen stil zitten is niets voor mij. Ik heb de middelste van de kleine stalletjes opgeruimd wat eigenlijk niet meer inhoudt dan verplaatsen en opstapelen van de diverse stenen en tegels die daar 'in voorraad' staan.

Vera is intussen de Hortensia's gaan ontdoen van de uitgebloeide bloemen. Het is nog niet klaar maar ze is van plan dat morgen af te maken.

Na de lunch hebben we eerst een tijdje 'gehangen' en toen zijn we zowaar een spelletje gaan doen: Yahtzee! Dat hebben we zo'n dikke 2 uur volgehouden en toen gingen Vera en Rob aan het diner beginnen. Dat bestond uit aardappeltoefjes, een salade en....kangoeroe! Bijzonder, maar ook erg lekker!
We hebben het diner maar afgesloten met het voor ons nieuwe likeurtje dat we onlangs op de Kerstmarkt in Vijfhuizen hebben gekocht: Moretta Covalo. Ook erg lekker ;-).

Morgenochtend gaan Rob en ik naar 'Bricoman' (een enorme bouwmaterialenhandel) in Abbeville. Via internet zag ik dat daar de 'pavé forme H' binnenkort verkrijgbaar zijn die ik in de nieuwe werkplaats en de garage wil leggen. Deze betonnen steentjes passen mooi in elkaar en blijven dan ook goed liggen. Dat wordt in ieder geval weer een behoorlijke klus!

---- Dinsdag(ochtend), 1 januari 2019

We wensen alle bloglezers een fantastisch, fijn en gezond 2019!


Gisteren was het weer
een druilerige dag :-(. Iets minder dan de dag ervoor maar echt veel was er niet aan, althans wat het weer aan ging, want we hebben het best weer gezellig gehad met z'n vieren :-).

Rob en ik zijn naar 'Bricoman' gegaan, maar zonder succes. Toen wij eerst even hadden rondgekeken en al zagen dat de klinkers in de gewenste kleur er niet lagen, zijn we het smoezelige kantoortje ingegegaan, waar de man achter de toonbank verschrikt opkeek. Echt enthousiast werd-ie niet toen hij in de gaten kreeg dat we ook nog 'étrangers' waren. Uiteindelijk begreep-ie ons en nam ons mee naar buiten waar hij ons duidelijk maakte dat de klinkers die wij wilden niet meer op voorraad waren. Wel waren en nog rode, okerkleurige (die meer oranje waren dan oker) en grijze, maar díe wilde ik niet. Toen ik hem duidelijk maakte dat op hun website stond dat de klinkers (in onze kleur!) binnenkort weer beschikbaar zouden zijn, haalde hij zijn schouders op en zei iets in de trend van 'tja daar kan ik niets aan doen, maar wij hebben ze niet'.

Nu zouden de rode klinkers op zich ook geen probleem zijn, maar die waren meteen wel 30% duurder en bij 40m2 loopt dat toch wel op. We zijn dus maar weer richting huis gegaan en daar heb ik geprobeerd de gewenste klinkers alsnog via internet te bestellen. Helaas....maar ik kreeg wel een melding dat ik bericht krijg zodra ze weer binnen zijn. We gaan dat dus maar afwachten.

Intussen was onze oliebollen- en appelflappenkoningin Anita weer in de garage aan het bakken geslagen en net als vorig jaar heeft ze weer een enorme prestatie geleverd! De bollen en flappen smaakten geweldig!

Het was dan weliswaar wat druilerig, maar de temperatuur was op zich prima. Vera wilde nog even de tuin in en heeft alle Hortensia's nu ontkopt.

Halverwege de middag hebben we met de laptop op de TV aangesloten, via Netflix de film 'The Bird Box' gekeken. Hele goede film, maar wel van het type waarbij je al snel weet dat er wel eens een 'vreemd' eind aan zou kunnen komen. En helaas....dat klopte.

Na het eten (we hebben gegourmet en dat duurde wel even) zijn we met z'n vieren gezellig bij de brandende houtkachel gaan zitten....een beetje TV-kijkend, kletsend en wachtend op middernacht.
Toen het zover was hebben we een fles Champagne opengetrokken en weggewerkt. Omdat er hier op het platteland (gelukkig) geen vuurwerk is te horen of te zien zijn we, waarschijnlijk ook omdat we bij elkaar al zo'n 240 jaar zijn, niet al te laat het bed ingekropen ;-).

Vandaag ruimen we op en gaan we weer richting huis.