---- Zaterdag, 16 juni 2012
Gisteren heb ik met stevige regen de auto ingeladen.... Ook stevige regen (af een toen zelfs een kleine wolkbreuk) gedurende de hele rit! Het was, zoals gebruikelijk op vrijdag, ook nog druk op de weg, met name de ringweg rond Antwerpen. Een zware aanhanger achter me en de hele weg heen en weer zwiepende ruitenwissers voor me. Het was droog toen ik aankwam, maar....ook daar ging het toen na een paar minuten regenen. :-(
Vera is met Hanna, Marja en Jeanette woensdag al naar Frankrijk vertrokken voor een paar dagen kunstzinnig schilderen. De laatste 3 gaan zondag weer richting Nederland.
Toen de dames aankwamen bleek dat Guillaume niet was geweest, ondanks de duidelijk gemaakte afspraken (regelmatig maaien om het niet meer zo hoog te laten worden als vorige keer!). Ik was van plan hem een stevig mailtje te sturen toen Vera belde om door te geven dat-ie nèt was begonnen met maaien. Ik had hem verteld dat ik vrijdagavond zou aankomen, maar niet dat Vera er al eerder zou zijn. Zou hij gedacht hebben dat-ie 2 of 3 keer in rekening kon brengen en maar 1 keer hoefde te maaien? Of ben ik te wantrouwig....?
However...onze vakantie is begonnen! Nu is het zaterdagochtend....ik zit in alle rust in de kamer met de laptop, uit de slaapkamers hoor ik af en toen een ronk of knor....de zon schijnt....de vogeltjes fluiten....vandaag wordt een mooie dag!
Onze planning voor deze 3 weken is globaal als volgt.
Morgen (zondag) gaan de 3 dames weer weg. Donderdag komen de eerste 2 stellen van de keramiekclub. Zij slapen in een tent achter op het terrein.Vrijdag komt Monique met Wim. Zaterdag en zondag staan dan in het teken van pitfire-stoken in/bij de kampvuurplaats. Gemaakte werkstukken worden eerst 3x overgoten met sulfaten. Daarna worden ze op een laag zaagsel gezet. De open ruimtes tussen de werkstukken worden opgevuld met kleine houtjes. Daarna wordt de oven verder gevuld met stukken hout. Het vuur wordt aangestoken en moet gedurende ongeveer 4 uur met hout aangevuld worden en brandend gehouden worden. Daarna moet het afkoelen en de volgende dag kunnen de werkstukken er uit gehaald worden.
Als het vuur eenmaal brandt hoeft er niet veel meer aan gedaan te worden behalve het brandend houden. Daarom was het idee ontstaan om met z'n allen (voornamelijk de mannen dus....) te beginnen met het al 2 jaar geleden ontstane plan....een boomhut bouwen. Twee stellen konden door persoonlijke omstandigheden niet mee, dus behalve dat de bouwtijd al beperkt is, is het aantal bouwers ook gereduceerd. Nu dus eerst maar eens kijken of het wel haalbaar is.
De keramiekclub vertrekt maandag. Vera en ik gaan dinsdagochtend heel vroeg richting Dieppe om daar om halfzes 's morgens de ferry richting Newhaven (Engeland) te nemen. De ferry is gereserveerd, maar als ik had geweten dat we ook nog anderhalf uur van te voren aanwezig moesten zijn en ook nog 5 kwartier nodig hebben om naar Dieppe te komen....had ik toch ècht een andere tijd uitgekozen!
Als we aankomen gaan we misschien eerst nog even langs onze Engelse vrienden uit 'ons dorp', want ze wonen op de route en het is tenslotte altijd leuk om ze weer even te zien.
De rit naar het B&B in Charmouth (Dorset) is ook zo'n 4,5 uur. Als we aankomen zijn we waarschijnlijk volkomen afgeknoedeld. De dagen daarna gaan we aan de Jurassic Coast fossielen zoeken. Ik hoop dat het niet bij zoeken blijft maar dat we ze ook vinden. De zuidkust van Engeland wordt door de onstuimige zee en het weer zodanig geteisterd, dat er geregeld stukken klif naar beneden vallen. Daarbij komen dan fossielen vrij die in de Juraperiode zijn ontstaan. (Zie ook
http://nl.wikipedia.org/wiki/Trias).
Zondags daarna gaan we weer richting Frankrijk en komen dan 's middags weer aan. Zwager René, zus Joke, nicht Laura en een vriendin van Laura wachten ons dan op. Zij zijn dan een paar dagen eerder al gekomen en hebben dan het hele lijstje met klussen waar wij niet aan toe kwamen natuurlijk al afgewerkt ;-). We zijn dan nog een paar dagen met elkaar en als zij naar huis zijn, gaan we het huis weer doorwerken, zodat het klaar is voor de eerstvolgende gasten.
En dan....dan zit onze vakantie er weer op :-(
Wat ik vandaag ga doen weet ik nog niet....misschien al voorbereidingen treffen voor het opzetten van het zwembad.....
---- Zondag, 17 juni 2012
Gisteren heb ik inderdaad wat voorbereidingen getroffen voor het zwembad, maar niet zoveel als ik wilde. Het meegebrachte zand/aarde is gestort. Het zwembad kon dus opgezet worden. Verder was het zo'n dag van allerlei niet noemenswaardige klusjes.....hier en daar wat opruimen....troep verzamelen voor de stort....dames verzorgen....even mee met de dames om te tanken, enz. enz.
Het was een koude dag, met name de wind maakte het soms onaangenaam.
De eerste bewoner van de middenetage van de vogelflat is gearriveerd....een koolmees.
Vanmorgen hebben we de dames uitgezwaaid en daarna hebben we eerst een tijdje heerlijk van de rust genoten ;-) Het weer was goed....zonnetje en weinig wind. Vera vond dat ik eerst maar eens moest beginnen met het rolgordijn ophangen in de badkamer. Omdat het rechtstreeks op de muur gaat vond ik dat er een koofje omheen moest. Vera vond het onzin, maar ik heb dit keer gewonnen, dus zaagtafel de garage uit, hout zoeken en zagen. Het staat nu in de grondverf. Morgen afschilderen, overmorgen ophangen en klaar!
Omdat de verf toch moest drogen besloot ik te beginnen met het opzetten van het zwembad. Het staat nu, maar moet nog worden schoongemaakt. Vorig najaar was het er niet van gekomen vanwege het slechte weer en toen René en ik een keer een weekend in Frankrijk waren met ook matig weer, hebben we het 'even vlug vlug' afgebroken en opgeruimd. Morgen dus een aardige klus. Moet dan ook even het bos onder handen nemen. Daar mag ik wel even een stief kwartiertje aan de gang met de bosmaaier!
Verder weinig bijzonders te melden....
---- Maandag, 18 juni 2012
Vanmorgen zag ik dat een aantal dakpannen van de stal tegenover het huis op was verschoven. Toen ik ging inspecteren zag ik wat de reden was. De panlat was zodanig verrot dat hij geen houvast meer bood. Daar moest dus een oplossing voor komen. Een nieuwe panlat vastspijkeren kan alleen van buitenaf, maar of de rest van het dak beloopbaar zou zijn, betwijfelde ik. De enige oplossing was dus van binnenuit. De uitschuifladder had z'n beste tijd gehad. De beugels waarmee de delen bij elkaar gehouden werden zijn afgebroken en met 2 losse delen is het niet gemakkelijk uitschuiven. Toen maar een Franse oplossing....aan elkaar binden. Wel met de nodige spanbanden, want er kwam toch wel een 'beetje' gewicht op te staan. Niet alleen de ladderdelen heb ik aan elkaar geknoopt....ook de panlat heb ik op de Franse manier vastgezet....met een stuk touw. Niet de beste oplossing, maar for the time being....doeltreffend. Net dat ik zo'n beetje klaar was kwam Vera een kijkje nemen....met fototoestel.
Daarna ben ik het gisteren genoemde 'stief kwartiertje' gaan bosmaaieren. Er beginnen zich weer wat paden in het bos af te tekenen. Door het kappen van de populieren komt er nu zoveel licht in het bos dat alles wat kan woekeren ook woekert.
Vera heeft vandaag in het atelier gewerkt en heeft tussendoor een border onder handen genomen. Aan het eind van de middag ging de zon eindelijk schijnen. Wat een geluk dat de zomer dit jaar in onze vakantie valt :-). Heerlijk een tijdje genoten van de zon....en een wijntje....op het zonne- en wijnterras.
Toen we naar binnen gingen zag ik Guillaume net aankomen. Afgelopen woensdagavond was-ie geweest en nu al weer! Het gras groeit goed, temperaturen zijn er naar en het regent geregeld. Dus hij ging maaien. Hij was vóór afgelopen woensdag 3 weken niet geweest omdat-ie 'malade' was.
Ik heb de bosmaaier nog maar even gepakt en heb hier en daar de hoge graskanten te grazen genomen.
Vanwege het matige en koude weer ben ik niet aan het zwembad toegekomen.
---- Dinsdag, 19 juni 2012
Vandaag was het schitterend weer....de zomer duurt nu al ruim een dag en als het goed is komt er morgen nog een dag bij. Dan is het weer welletjes geweest. Donderdag wordt er regen en onweer verwacht :-(.
Vanmorgen heb ik eerst de koof voor het rolgordijn nog even in de verf gezet en ben verder gegaan met het in elkaar lijmen van een hor voor de badkamer. Daar was ik eerder deze week al aan begonnen. Een eenvoudige hor, maar een hoop werk. Zagen en op maat maken, lijmen, schuren, gronden, schilderen en dan het gaas erop nieten. Met gronden ben ik nog bezig, de rest moet dus nog. De hor bestaat uit 2 aparte delen die een voor een netjes naast elkaar in het kozijn moeten worden gezet. Van de week komt er wel een fotootje....
In het atelier heb ik 3 draden gespannen waar Vera haar werk aan te drogen kan hangen. Daarna ben ik met een emmer water richting zwembad getogen en heb de buitenkant ervan schoongemaakt. Morgen de binnenkant en helaas....die is het ergste!
Vanmiddag heb ik 30 meter haag gesnoeid (voor-, achter- en bovenkant). Van de week de andere 60 meter nog 'even'. Na een korte pauze nog even op de maaier gegaan om de paden in het bos weer echte paden te maken.
Terwijl we aan het eind van de middag/begin van de avond zaten bij te komen op het terras achter het huis realiseerden we ons opeens dat we Francis nog helemaal niet hebben gezien. Normaal zien we hem geregeld in de door hem gekoesterde moestuin rondlopen, maar nu helemaal niet. Van de week waren zijn broer en dochter de moestuin aan het bewerken. Toen viel het eigenlijk niet op, maar nu....?!? Morgen maar even goed opletten!
Vera heeft wat sfeerfoto's gemaakt rond het huis....
---- Woensdag, 20 juni 2012
Vandaag was weer een schitterende dag....en een productieve!
Ik ben vanmorgen verder gegaan met de haag. Weer zo'n 50 meter gedaan. Voor het laatste stukje had ik echt de kracht niet meer ;-) Door het snoeien van de zijhaag is een botanische roos tevoorschijn gekomen....daar heb ik dus maar even omheen gesnoeid. Ook kwam ik nog een andere plant tegen, die ik nog nooit had gezien. Natuurlijk wist Vera dat het 'bitterzoet' was. Toen ik het op Internet opzocht begreep ik waarom ze het wist....het behoort tot de heksenkruiden :-).
Het zwembad kan weer smerig worden gemaakt....ik heb het schoon gekregen door op de knietjes stevig te boenen. Door het schoonmaken lag er best veel water in het zwembad met blaadjes en zand. Vera had een lumineus idee! De waterstofzuiger! Dat was inderdaad een sublieme oplossing, maar een raar gezicht....het zwembad stofzuigen, maar water en zand verdwenen als sneeuw voor de zon.
Na het aanharken van het snoeiafval moest dat ook nog afgevoerd worden naar het bos. Bij het leegkiepen bleek in een van de kruiwagens een hazelworm te zitten die ik maar eens goed op de foto gezet heb. Een hazelworm is géén slang hoewel-ie daar wel op lijkt. Het is een hagedisachtige zonder pootjes (zie: hazelworm) en absoluut ongevaarlijk.
Aan het eind van de middag zat ik wéér afgeknoedeld op het terras en zag pa en ma koolmees geregeld heen en weer vliegen van en naar de middenetage van de vogelflat. Om een paar foto's te scoren ben ik dichterbij gaan zitten met de camera in de aanslag. Nou....dat heb ik geweten....pa en ma hadden het blijkbaar in de gaten, want ze lieten me zeker een kwartier bijna roerloos in de brandende zon met de camera voor me zitten. Net toen ik het wilde gaan opgeven, kwamen ze weer. Resultaat: tig foto's, maar 2 met pa of ma erop!
Omdat ik toch de camera nog bij en in de hand had ben ik nog even door de tuin gelopen en heb hier en daar wat 'bloemetjes en bijtjes' vastgelegd.
Toen het winetime werd en ik de kurk met een plop uit de fles trok kwam Vera spontaan aangelopen. Helemaal enthousiast en roepend: 'Wat denk je....dit heb ik nog nooit meegemaakt!'. Ik had natuurlijk geen flauw idee en wat bleek....in de hangbloempot met geraniums aan het atelier zit een vogelnest met 4-5 jonkies....waarschijnlijk van een grauwe vliegenvanger.
Zeer bijzonder, dus heel wat foto's gemaakt. Van de week heeft Vera nog royaal water gegeven....een geluk dat het jonge grut niet verzopen is. Het betekent wel dat de geraniums het moeilijk gaan krijgen. Die kunnen we nu geen water meer geven natuurlijk!
En....Francis is gelukkig weer boven water. Hij kwam tegen de avond de moestuin weer inspecteren.
---- Vrijdag(ochtend), 22 juni 2012
Gisteren op de langste dag van het jaar, de dag waarop de zomer hoort te beginnen was het k*tweer!
's Morgens begon het benauwd en het zag er naar uit dat het voorspelde onweer niet aan ons voorbij zou gaan. Geen weer om buiten te werken, dus na het boodschappen doen heb ik het rolgordijn met koof opgehangen in de badkamer. Daarna heel lang niets. Vera verdween in haar atelier en ik besloot de rest van de dag maar eens rustig aan te gaan doen....konden mijn geteisterde spieren van de heg snoeien weer in hun normale stand terugkeren :-).
Tegen drie uur begon het goed te onweren en tegen vier uur kwam het water met bakken uit de lucht. De eerste 2 'keramiek'stellen (Mieleke met Peter en Belinda met Edwin) kwamen even over vijven aan. Koffie....rondleiding....biertje/wijntje/hapje en tijdens de 'rondleiding' zagen we in de tweede tuin een egel....waarschijnlijk op weg naar haar jonkies, maar die hebben we niet gezien.
Mieleke en Peter zouden in de tuin hun tent opzetten, maar vanwege het natte weer (tent nat opvouwen) hebben ze 'hun intrek' in de hal genomen. Prima oplossing voor een paar nachten!
Het was al de vraag of dit weekend het bouwen van een boom/speelhut gerealiseerd zou gaan worden en dat gaat nu definitief, althans dit weekend, niet door. De weersverwachting is zodanig dat ik dan waarschijnlijk met een half (of nog minder) afgebouwde hut zou achterblijven. Toen ontstond het idee om in het bos een tweede houtopslag te maken, vastgemaakt aan de al bestaande. Maar toen de mannen vroegen waar ik nou echt om zat te springen kon ik in alle eerlijkheid zeggen: "het schilderen van de staldeuren". En dat gaat het waarschijnlijk worden....
Vanmiddag komt het derde stel: Monique met Wim. Dan treffen we de voorbereidingen voor de pitfire-stook van morgen.
---- Zondag, 24 juni 2012
Vrijdagochtend zijn we begonnen aan de staldeuren. De verf was op veel plekken al zo slecht dat de bandschuurmachine er aan te pas moest komen. Die klus nam Peter voor zijn rekening. Langzaamaan zagen we 'm groener en groener worden.
Daarna zijn de deuren in de grondverf gezet en rond een uur of vijf kwamen Monique en Wim aangereden. De club was toen compleet!.
Ik wilde het bankje dat naast de voordeur staat ook gelijk maar weer even in de verf zetten. De metalen strip was op een plek gebroken, waardoor de latjes doorveerden. Ik zat wat te prutsen om er een nieuw stripje overheen te zetten toen Edwin vroeg of ik een lasapparaat had. Nou die had ik toevallig, maar nog nooit gebruikt.
Edwin heeft het stukje even aan elkaar gelast, maar omdat ´lassen´ al een hele tijd een wens van Vera is, heb ik haar maar even uit haar atelier ´gesleurd´ om te kijken. Zij wilde het meteen zelf proberen dus werd er wat oud ijzer bij elkaar gescharreld en onder toeziend oog van Edwin ging ze aan de gang. De eerste keer/keren heb je de feeling er nog niet voor, dus in het dunne materiaal waarop iets gelast had moeten worden onstonden meteen gaten. Uitendelijk is het gelukt 2 moeren aan elkaar te lassen.
Na het eten hebben we het keramiek met sulfaten overgoten. Edwin ging de zitmaaier uitproberen en heeft meteen de tweede tuin gemaaid. Ook de kampvuurplek kreeg een beurt. Door de grote hoeveelheid keramiek moest-ie 2 steken dieper worden uitgegraven.
Daar kwam een berg grond uit die we eerst met de kruiwagen naar de vorige keer ingegraven gastank brachten.
De grond was daar namelijk verzakt, dus dat kwam mooi uit! Maar na 2 kruiwagens vond ik het welletjes....tenslotte stond Betsy er niet voor niets! Dus die er bij en toen was het snel gepiept. Omdat Edwin een passie heeft voor oude voertuigen en zelf Oldtimers restaureert (zie Edwin met zijn gerestaureerde auto: http://www.trouwautopurmerend.nl/) moest hij natuurlijk ook ´even karren´.
Terwijl wij bezig waren met het overgieten van de werkstukken is Edwin de tractor helemaal gaan inzepen met een mengsel van benzine en olie. Omdat de benzine de olie verdunt loopt het ook in de kiertjes, randjes en roestplekjes. De benzine verdampt en de achterblijvende olie heeft dan een beschermende werking.
Met de terrashaard aan hebben we het tot 2 uur volgehouden op het achterterras ;-)
De volgende ochtend (zaterdag) moest al het werk in de pitfire gezet worden. Eerst 2 zakken met houtkrullen als onderlaag. Toen alle werkstukken er op en de ruimten ertussen opgevuld met aanmaakhoutjes en stro. Daarna met steeds grotere stukken hout de boel opgehoogd, zodat als de fik er eenmaal in zat het ook een paar uur zou blijven branden.
Toen het eenmaal in de hens stond werd de pitfire na ongeveer een uur afgedekt met golfplaten, zodat de hitte er goed in zou blijven.
Aan het eind van de middag werden de eerste werkstukken al weer zichtbaar omdat het hout intussen tot as vergaan was. Na de barbecue op het zonneterras hebben we de werkstukken er met grote tangen uit gevist.
Intussen waren Edwin en Peter begonnen de hooischuurdeuren te schilderen. Die staan nu weer lekker in de groene verf en zijn dus ontzettend opgeknapt.
En als het keramiekwerk schoon gemaakt is en in de was gezet ziet het er zo uit....
Zo mooi als het weer zaterdag was, zo slecht was het op zondag. De hele dag regen totdat het rond een uur of 4 eindelijk droog werd. Een goed moment om toch nog even een frisse neus te halen
, dus met een paar man gingen we op pad....het voor ons gebruikelijke 'rondje langs de kerk'.
---- Maandag, 25 juni 2012
Vanmorgen is de 'keramiekkaravaan' weer richting Nederland vertrokken en zijn wij aan de schoonmaak gegaan. Nog even wat 'luizenpunten' in de border gezet in de strijd tegen luizen. De punten zijn gemaakt van keramiek. Wat hooi of stro erin en op een stok prikken. Luizenminnende insecten nestelen zich erin en kunnen van daaruit op jacht naar luizen.
Niet dat we er veel last van hebben, maar ze staan evengoed leuk.
Morgenochtend (zeg maar gerust vannacht) gaan we richting Dieppe om van daaruit de ferry te nemen naar Newhaven. Door een misrekening moeten we tussen 3 en 3.15u al gaan rijden. Het is 1,5 uur naar Dieppe (een half uur meer dan ik aanvankelijk dacht) en je moet 1,5 uur van te voren aanwezig zijn bij de ferry. Daar heb ik nooit bij stil gestaan, maar het is eigenlijk wel logisch....alle auto's moeten ook eerst 'ingeladen' worden.
De overtocht duurt 4 uur en de rit van Newhaven naar Charmouth ook nog eens 4,5 uur. Weinig slaap en een lange rit....
De dagen erna gaan we op fossielenjacht.
---- Dinsdag, 26 juni 2012
Morgenmiddag als het eb wordt, gaan we weer richting strand, gewapend met hamer en beitel om stenen te kloven in de hoop iets van een fossiel te vinden.
---- Woensdag, 27 juni 2012
Toen naar Axmouth, waar we ook even –vruchteloos- heen en weer gewandeld hebben op het strand en toen weer terug naar Charmouth Beach, want het tij was aan het keren dus….zoeken geblazen. Na 2 uur met gebogen hoofd over het strand te hebben gelopen, vond ik het welletjes. Vera was helemaal in de ban van ‘fossile hunting’….ze had een ammonietje gevonden! Klein maar wel helemaal gaaf.
Afgesproken dat ik weer geld ging pinnen en haar om 6 uur weer zou ophalen….en dat heb ik nog gedaan ook ;-). Haar verdere zoektocht had niets opgeleverd :-(.
---- Donderdag, 28 juni 2012
Gisteravond wederom ‘gedineerd’ in The Royal Oak. Dit keer scampi’s met chips. De scampi’s waren ook gefrituurd, maar het smaakte best. De Chardonnay ook! Ik lag weer om 9 uur op bed….Vera iets later maar dat heb ik niet eens meer gemerkt.
Daarna weer even naar Charmouth Beach om een kop koffie te scoren en een film ‘How to find fossils’ te gaan zien. De eerste 15 minuten van de 20 minuten durende film ging over hoe fossielen ontstaan, de erosie van de kust, toen 3 minuten waarschuwingen van wat je wel en wat je vooral niet moet doen en tenslotte in vogelvlucht hoe je fossielen kunt vinden. Het belangrijkste gereedschap: een echte eye-opener, namelijk een paar ogen! Eigenlijk niets nieuws!
Om 4 uur gingen we dus – door de film veel wijzer ;-) – weer op fossielenjacht. Twee uur met gebogen hoofd geslenterd over het strand. Vera heeft 2 ammonietjes gevonden….ik niets!
---- Vrijdag, 29 juni 2012
Gisteravond natuurlijk weer naar de Koninklijke Eik. Ze beginnen ons daar al te kennen….toen we binnenkwamen en de waitress begroetten, vroeg ze meteen: '2 Chardonnay?'.
Omdat in The Royal Oak wi-fi is heb ik de laptop meegesleept en voor, tijdens en na het eten de weblog weer kunnen bijwerken.
Toen we vanmorgen opstonden regende het stevig en het zag er naar uit dat het de hele dag zo zou blijven. Na een uur begon het echter al op te klaren en we besloten, bij gebrek aan betere ideën, maar even de winkelstraat van Seaton te bekijken. We waren op een van de andere trips al in Seaton geweest en hebben de winkelstraat wel gezien maar zijn er niet in geweest. Dat was maar goed ook, want het was een complete tegenvaller. Dus in de plaatselijke supermarkt maar even wat boodschappen gedaan en met het idee terug te gaan zagen we een rek met allerlei foldertjes van bezienswaardigheden. Even spitten en we kwamen een foldertje tegen van ‘Burrow Farm Gardens’. Alweer een tuin bezichtigen?....is dan snel het idee, maar omdat we geen andere bestemming hadden, besloten we het te doen. En dat was het dan wel weer dubbel en dwars waard. De beide bejaarde eigenaren gesproken en die waren al 50 jaar bezig met ‘their dream’.
Een
3,5 ha groot heuvelachtig terrein met verschillende en vooral verrassend ingerichte tuinen….van cottage tot moeras….van strak tot rustiek. En allemaal prachtig onderhouden.
We hebben een Rosa Bonica (niet geurend, maar wel talrijke mooie rose bloemen) gekocht om mee te nemen naar Frankrijk….alsof ze alleen in Engeland planten verkopen! :-)
---- Zaterdag, 30 juni 2012
Alweer onze laatste dag en de zon schijnt volop! Morgenochtend om 4.30u rijden we hier weg….althans dat hebben we zo gepland. 4 uur rijden, 4 uur varen en dan nog eens 1,5 uur rijden.
Gisteravond weer naar The Royal Oak geweest. Je kunt gerust stellen dat het ons daar bevalt. Good food and drinks en – niet onbelangrijk – op loopafstand van de B&B.
Vanmorgen zijn we naar Bridtown gegaan om een aldaar aangeprezen markt te bezoeken. Was inderdaad erg leuk. Veel ‘ouwe meuk’ en veel plantenkramen….en het was al te verwachten....weer een plant gekocht! De auto begint al aardig in een cottagetuin te veranderen!
Vera zag een broche en een ring van ₤ 3,- elk liggen. Met afrekenen wilde ik met 2 biljetten van ₤ 5,- betalen want 2x3 is tenslotte 6, maar de lady zei beslist: ‘No, it is just ₤ 3,-‘. En als rasechte dutchmen hebben we dat maar zo gelaten :-).
Verderop zagen we ook nog een enorme ammoniet van zo’n 40cm doorsnee….in een winkeltje….dat wel, en van beton, dus een echte nepperd! Maar wel leuk om in de tuin te leggen!
Daarna even doorgereden naar het havenplaatsje West Bay. Daar eerst een klein halfuurtje uit de wind in het zand gezeten en daarna lekker op een van de vele terrasjes geluncht….fish and chips en een prawn salad. Alles even vers!
Na een uurtje naast onze ‘barn’ in de zon te hebben gezeten wilde Vera weer naar het strand. Het was tenslotte de laatste mogelijkheid fossielen te zoeken. Wij er naar toe, maar er stond zo’n enorme wind dat je zowat uit je velletje waaide. Gelukkig zit ik er (iets te) strak in ;-), maar het is niet zo ‘mijn ding’ om bijna omwaaiend over het strand te baggeren, constant mijn onlangs gekochte Engelse petje tegen het verbranden vast te houden en zoekend naar fossielen. Vera vond het wel leuk (maar die heeft ook geen petje….), dus ik weer terug naar de B&B. Om 18u heb ik haar – ‘diehard’ als ik ben :-) - weer opgehaald. Gelukkig had ze nog wat Belemnietjes gevonden.
Een uurtje later togen we weer naar ‘de eik’ om daar ons ‘laatste avondmaal’ te nuttigen. Morgenochtend vroeg weer richting huis….nou ja….Frankrijk!
---- Zondag, 1 juli 2012
Vanmorgen om halfvijf vertrokken en alles, maar dan ook werkelijk alles zat mee. Met goed 3 uur stonden we dan ook al voor de ferry te wachten....die pas om 10 uur zou vertrekken. Zo vroeg er zijn betekent ook dat je als een van de eersten de boot op gaat en er natuurlijk ook weer vanaf. We waren de 2de die de boot na de 4 uur durende tocht afreden. De tocht duurde gevoelsmatig lang. De zee was ruig maar daar hadden we niet ècht veel last van.
Na anderhalf uur, zo tegen halfvijf, kwamen we bij 'la vieille ferme' aan, waar Joke, René, Laura en Pascal ons opwachtten.
Natuurlijk wilde Vera de gevonden fossielen even showen, maar de eerder gevonden 2 ammonietjes waren spoorloos verdwenen. Ik weet zo goed als zeker dat ik ze in een leeg pakje waar papieren zakdoekjes in hadden gezeten, had gestopt....juist om die kleine dingetjes niet kwijt te raken. Zou ik toch met het legen van mijn zakken dat pakje hebben weggegooid? Laten we hopen dat ik me vergis en dat ik het ergens anders heb weggestopt.....
---- Dinsdag(ochtend), 3 juli 2012
Gistermiddag zijn René en ik begonnen met het herstel en tevens uitbreiding van de houtopslag in het bos. Omdat het hout niet overal even goed opgestapeld was werd het gewicht op de zijschotten zo groot dat ze gingen wijken en hier en daar zelfs los lieten. Omdat de opslag al vol was en er nog wel wat hout bij moet was dus het idee 'm meteen maar 2x zo groot te maken....ongeveer. Daarvoor moesten dan wel 3 bomen 'sneuvelen'. Aan het eind van de dag was-ie in zoverre klaar dat eigenlijk alleen het dak van golfplaten er nog op moet. Helaas zijn de oude golfplaten die ik nog had 'voor het mooie' te kort en ik had er sowieso niet voldoende van om het hele dak te bedekken.
Op het afdak achter de hooischuur liggen nog voldoende golfplaten, maar die liggen er natuurlijk niet voor niets. Een volgende klus komt daarmee in zicht. Die golfplaten moeten toch al vervangen worden omdat er in enkele wat gaten zitten waardoor het inregent. Dat wordt dus bellen met Pierre Danielczak die een kleine 2 jaar geleden de dakgoten heeft vernieuwd....
---- Woensdag, 4 juli 2012
Gisteren zijn Joke, René en de 2 meiden rond 11 uur vertrokken richting Nederland. Het was 's middags behoorlijk benauwd en het enige dat we van het voorspelde onweer merkten, was af en toe een donderslag in de verte. De in Engeland gekochte planten hebben een plek in Franse aarde gevonden.
Vanmorgen kwam ik in de hal en zag daar prompt een vogeltje zitten....een winterkoninkje dat behoorlijk in paniek was. Hij (of zij?) vloog tegen het glas van de voordeur en tetterde naar beneden en bleef daar trillend zitten. Ik heb zijne/hare majesteit maar in een doosje geschoven en buiten gezet. Het beestje schrok toen ik een foto wilde maken en nèt toen ik gekiekt had vloog-ie weg....
Vera had bedacht dat de 2 deuren van haar atelier wel een schilderbeurt konden gebruiken en....Vera's wil is nou eenmaal wet :-) dus dat werd schilderen. Vervolgens bedacht ze dat de voorkant van de garage en werkplaats ook maar eens van hun 'sombere' kant moesten worden ontdaan dus toen werd het witten....
Ik was net klaar met het opruimen van de kwasten, verf, enz. toen het prompt begon te onweren. De regen viel loodrecht omlaag omdat er helemaal geen wind stond. Gelukkig waren de net geverfde deuren al praktisch droog en heeft de regen geen schade kunnen aanrichten. De zon scheen, het regende....dus een mooie regenboog!
De middag (wat er nog van over was) verder doorgebracht met wat kleine klusjes inclusief het opruimen van de garage.
Vera heeft de eerste courgette-oogst binnengehaald. Die wordt natuurlijk meteen verwerkt in de maaltijd die we straks gaan wegbuffelen.
---- Donderdag, 5 juli 2012
Vandaag was het prima weer...alleen halverwege de avond heeft het even geregend. Vanmorgen zijn we weer begonnen met schilderen. De garagedeur en de deur van de werkplaats kregen een stevige opknapbeurt. Het geheel ziet er naar onze mening veel vriendelijker en sfeervoller uit. Omdat de beits en verf toch al voorhanden was heb ik de tuintafel ook maar meteen een opknapbeurt gegeven.
Hoewel Guillaume afgelopen maandag onverwacht kwam opdagen om te maaien leek het me vandaag toch al weer nodig om het nèt nog even wat korter te maaien. Morgen nog even alle graskanten met de bosmaaier aanpakken, de boel her en der opruimen en dan vind ik het welletjes....het is onze laatste vakantiedag en die mag dan ook wel even in het teken van vakantie staan ;-).
---- Zaterdag(ochtend), 7 juli 2012
De laatste dag alweer! De tijd (3 weken) is weer voorbij gevlogen, maar we hebben - ondanks het keiharde werken - een heerlijke vakantie gehad. Het weer heeft meegezeten....natuurlijk wel eens een mindere dag, maar dat hoort erbij. We hebben een hoop dingen gedaan die we niet gepland hadden en een hoop niet die we wèl gepland hadden. Van de boomhut is het er helemaal niet van gekomen. Jammer, maar dat project schuiven we op. Doen we waarschijnlijk een keer als we iets anders gepland hebben :-).
Straks nog even praten met Pierre Danielczak, die gereageerd heeft op mijn mailtje over het vervangen van het golfplaten dak van de houtopslag achter het huis. Daarna nog even opruimen....kruiwagentje hier....hooivork daar....schep zus....hark zo....alles nog even controleren....wachten op de gasten en dan weer richting huis.
---- Zaterdag(middag), 7 juli 2012
Pierre is langs geweest en we hebben alles doorgesproken. De golfplaten zullen ergens in het najaar plaats gaan maken voor dakpannen. Dat is natuurlijk veel mooier maar helaas ook duurder dan ik had berekend (factor 2). Het is wel een fijn idee dat ik de Franse economie meehelp weer op peil te brengen :-).
De bewoners van de vogelflat hielden het vandaag voor gezien. Zeker 3 weken al houden we het jonge gezin in de gaten. Iedere dag zagen we pa en ma heen en weer vliegen om hun kroost van smakelijke hapjes te voorzien. Vanmorgen vroeg hoorden we ze nog de nodige herrie maken en wij vroegen ons af of wij ze nog zouden zien uitvliegen! Nou....nee dus....ze hebben mooi gewacht tot we binnen waren en zijn dus nu letterlijk en figuurlijk gevlogen! Jammer!
Daarna was het door gaan naar Putte (zonder 'n'), een gehucht op slechts enkele kilometers van de Belgische grens ten noorden van Antwerpen. Ik 'moest' daar een tuinset ophalen dat zijn plek in Frankrijk wel weer zou vinden. Hoewel om 21 uur afgesproken werd dat dus ook 3 kwartier later. Hele aardige mensen, die gehoord hebbende dat we nog een hele rit te gaan hadden er op stonden dat we even een kop koffie binnen kwamen drinken. Dat namen we graag aan en uiteindelijk gingen we na de koffie en de sanitaire stop, met ieder een flesje energy-drink, op pad richting F1-hotel. Omdat ik heel laat had geboekt kon ik niet meer in het 'standaard'-hotel in Ronq (bij Lille) terecht en moest dus nog zo'n 60 km verder naar Liévin. Daar kwamen we pas rond 0.45u aan en nadat we een geschikte plek voor de auto met volgeladen aanhanger (een laag flagstones en de tuinset) hadden gevonden op een terreintje tegenover het hotel, stortten we omstreeks half twee in.
Ben was intussen de glasplaat gaan uitladen en begonnen met het voorwerk. Al snel bleek dat de glasplaat precies zo groot was als was opgegeven en dat-ie dus eigenlijk niet paste. We hebben duidelijk doorgegeven dat het de exacte maten van het kozijn waren en dat de leverancier zelf de noodzakelijke speling-millimeters er af zou halen. Dat was-ie dus vergeten :-(.
