Céline....de tuinset....het atelierraam....elektra....en autoprobleem!

---- Zondag, 2 september 2012

Wat de in de titel genoemde onderwerpen met elkaar te maken is eenvoudig te beantwoorden. Niets! Behalve dan dat ze zich allemaal binnen nog geen 24 uur hebben afgespeeld.

Vrijdagavond kon ik het bestelde raam voor het atelier van Vera ophalen. Het idee was ontstaan om samen met Ben (schoonzoon) richting Frankrijk te gaan voor de huurderswisseling met een overnachting in een F1-hotel en we konden dan meteen het raam plaatsen. Omstreeks 7 uur zouden we bij de glasleverancier vertrekken. Dat werd 3 kwartier later omdat de verkeerde kleur kit was meegeleverd. Dat moest dus even rechtgezet worden. Het raam moest plat in de auto liggen. Op zich al riskant, want glas kan het best verticaal getransporteerd worden. Maar met speciale sponsjes, dekens, enz. moest dat goed komen.

Daarna was het door gaan naar Putte (zonder 'n'), een gehucht op slechts enkele kilometers van de Belgische grens ten noorden van Antwerpen. Ik 'moest' daar een tuinset ophalen dat zijn plek in Frankrijk wel weer zou vinden. Hoewel om 21 uur afgesproken werd dat dus ook 3 kwartier later. Hele aardige mensen, die gehoord hebbende dat we nog een hele rit te gaan hadden er op stonden dat we even een kop koffie binnen kwamen drinken. Dat namen we graag aan en uiteindelijk gingen we na de koffie en de sanitaire stop, met ieder een flesje energy-drink, op pad richting F1-hotel. Omdat ik heel laat had geboekt kon ik niet meer in het 'standaard'-hotel in Ronq (bij Lille) terecht en moest dus nog zo'n 60 km verder naar Liévin. Daar kwamen we pas rond 0.45u aan en nadat we een geschikte plek voor de auto met volgeladen aanhanger (een laag flagstones en de tuinset) hadden gevonden op een terreintje tegenover het hotel, stortten we omstreeks half twee in.

De volgende ochtend stond gelukkig alles er nog zoals we het hadden achtergelaten, dus de volgende etappe werd ingezet. Tegen 9.30u waren we in Mouriez om de gasten uit te zwaaien en 'ons ding' (het plaatsen van het raam) te doen.

Tegen 10 uur kwam Céline, 'la compagne' van Florian aan om de eindschoonmaak te doen, zoals we vorige keer hadden afgesproken. Na de 2de maai-sessie door Florian hebben we even wat noodzakelijke en niet-zo-noodzakelijke dingen met elkaar uitgewisseld. Daarbij kwam ook de eindschoonmaak aan de orde. Kort gezegd: volgens Florian had Céline er wel interesse in die eindschoonmaak te gaan doen. Een uurtje later spraken we dit door met z'n 3-en en de deal was gemaakt.
Céline even geïnstrueerd waar alles stond en wat ik er van verwachtte en zij kon aan de slag. Hopelijk niet 'de Franse....';-).

Ben was intussen de glasplaat gaan uitladen en begonnen met het voorwerk. Al snel bleek dat de glasplaat precies zo groot was als was opgegeven en dat-ie dus eigenlijk niet paste. We hebben duidelijk doorgegeven dat het de exacte maten van het kozijn waren en dat de leverancier zelf de noodzakelijke speling-millimeters er af zou halen. Dat was-ie dus vergeten :-(.
De bandschuurmachine erbij en het kozijn al schurend passend gemaakt. Het raam zit er nu strak in. Volgens de later gebelde leverancier kan dat geen kwaad omdat het geen draaiend deel is. Afwachten en 'duimen'.

Toen Ben de stekker van de bandschuurmachine in het stopcontact prikte gebeurde er aanvankelijk niets. De oorzaak was snel gevonden....de aardlekschakelaar stond op 'off'. Omgezet en de bandschuurmachine ging zijn werk doen. Gek genoeg begon ik me op dat moment te realiseren dat ik wel het licht in de garage had aangedaan, maar het uiteindelijk niet heb zien branden. Geen van de stallen bleek toen elektra te hebben, maar het atelier dus wel. Daar even wat uitgetest en de lampen brandden feller dan normaal en een beetje knipperend ??? Geen idee wat er aan de hand is!
De testknop van de aardlekschakelaar bleek niet te werken. Vreemd....want wat kan daaraan nou zomaar opeens kapot gaan? In ieder geval heb ik voor de zekerheid alle elektra voor de stallen afgesloten in afwachting van een later 'onderzoek'.

Net toen we de in-6-minuten-klaar-maaltijd wilden gaan nuttigen kwamen geheel onverwacht Calvin en Valerie (onze Engelse vrienden uit het dorp) aan. Zij kwamen 'even' de motor van de achterruitenwisser van de auto verwisselen. Een ingewikkeld verhaal, maar in het kort: motor was stuk, een andere besteld via internet (bij de garage was-ie 5x zo duur!) en dat allemaal bij een wederzijds bezoekje met elkaar besproken. Zij boden aan dat 'wel een keer te vervangen'. Kon het met wat hulp ook wel, maar blijkbaar hadden ze me langs zien rijden en omdat het hun laatste vakantiedag was hadden ze nog wat tijd over. Daarom even 'goodbye to Norbert' zeggen en gelijk dat motortje vervangen. Céline was intussen weg en ik moest een en ander nog èn inspecteren èn wat dingen regelen (tuinset een voorlopig plekje geven) en opruimen.

Het eerste stel van de 6 gasten die een week in 'la vieille ferme' zouden verblijven kwamen (vroeger dan gepland) aan toen nèt de laatste schroeven van de achterklep ingdraaid werden. Een beetje chaos en verwarring. Calvin en Valerie gingen weer weg en de gasten kregen koffe en thee. Langzaam aan druppelden de andere gasten ook binnen tot de boel compleet was. Rondleidinkje gegeven en toen de gasten de boel gingen uitladen stapten wij in de auto om weg te rijden, richting Nederland. Het eerste ging goed....het tweede niet! De motor startte helemaal niet! Als ik de sleutel omdraaide gingen de ruitenwissers heel langzaam heen en weer en spoot er een piesstraaltje water uit de sproeier. Meteen de link gelegd met de vers aangesloten ruitenwissermotor. Maar die wás uitgetest! Dus de boel weer open en de bedrading ervan ontkoppeld, maar het resultaat was hetzelfde. Het moest dus de accu wel zijn! Mijn humeur daalde en ik was al aan het bedenken hoe we dit nou weer moesten oplossen. Hoe kon die verd*mde accu nou opeens leeg zijn of misschien wel kapot? Ik rij immers veel lange afstanden dus opladen moest-ie voldoende! Uiteindelijk een van de auto's van de gasten ernaast gezet en . startkabels aangesloten. Na wat pogingen startte de auto gelukkig gewoon weer. Pffff....! We konden de terugreis aanvaarden. Het werd dus wat later dan gepland en tegen 22u zette ik Ben af in Haarlem en ik kwam tegen 23u, total-loss, thuis.

Als het goed is ben ik er over 2 weken weer. Ik hoop dit weekend nog wat van Pierre Danielczak te horen of-ie dan daadwerkelijk kan beginnen met het vervangen van het afdak. Het weekend erna staat het eerste familieweekend op stapel: 22 mensen in en rond 'la vieille ferme'!