Pinksteren-klusweek!

---- Zaterdag, 19 mei 2018

Het was de bedoeling dat ik in het weekend naar Mouriez zou afreizen, maar omdat we toch met 2 auto's moesten, besloot ik een dagje eerder te gaan. Dus donderdagavond toog ik met een afgeladen auto richting Frankrijk. Vera en Marja komen morgen (zondag). Dat was ook de reden dat we met 2 auto's moesten. Ik heb maar 2 zitplaatsen en de auto van Vera is niet zo groot dat we èn de spullen èn 3 mensen konden vervoeren.

Gisteren en vandaag was het heerlijk weer. Ik heb meteen even wat plaatjes geschoten, zodat Vera alvast op de weblog kan kijken wat ze hier kan verwachten :-).

  

Gisteren en vandaag ben ik behoorlijk druk bezig geweest met het zwembadhok. Het plateau waarop de warmtepomp komt te staan is nu ook klaar. Ook de elektriciteit heb ik helemaal af en alles doet 't zoals het de bedoeling was. Toen ik rond het middaguur nog vrij geconcentreerd met de elektra bezig was en me natuurlijk 'helemaal alleen op de wereld' waande schrok ik me een rolberoerte toen ik me omdraaide en Bruno zag die vlak achter me stond en meteen een vrij harde 'bonjour' uit zijn mond perste. Is het Francis niet die me geregeld laat schrikken is het Bruno wel! Wat bezielt die mensen toch om stilletjes over het terrein te 'sluipen' en nietsvermoedende mensen doen schrikken. Je zou toch op zijn minst een kuchje, een fluitje of een 'allo, allo' verwachten?

Maar goed, nadat ik een beetje van de schrik bekomen was, begon Bruno me in zijn snelste Frans uit te leggen dat-ie later deze week terugkomt om te gaan bosmaaieren. Hij kon de bosmaaier namelijk niet vinden toen-ie hier vorige week het gras kwam maaien. Nou dat leek me logisch, want de bosmaaier lag ter reparatie bij Jean Etienne. De bosmaaier heb ik gisteren weer opgehaald. Volgens Jean Etienne moest de carburateur 2 keer schoongemaakt worden en volgens mij betekent dat het eigenlijk de eerste keer niet goed is gebeurd. En het membraan was ook stuk! Vette rekening :-( maar hij doet het gelukkig weer! Gisteravond en vandaag heb ik een goed uurtje gebosmaaierd. Af en toe een stukje, want het is zwaar werk, omdat het eigenlijk al een paar weken terug had moeten gebeuren, maar toen deed de bosmaaier het niet meer!

---- Dinsdag, 22 mei 2018

Ik had vandaag een behoorlijke baaldag! Toen ik vanmorgen 'eindelijk' weer wat op de weblog wilde schrijven, zag ik dat er Windows-updates klaar stonden. Omdat we toch nog moesten ontbijten heb ik het updaten maar aangezet. Had ik het maar nooit gedaan! Na een behoorlijke tijd kreeg ik allerlei vreemde meldingen die ik bij eerdere updates nooit heb gehad. Om een lang verhaal kort te maken....Microsoft heeft mijn computer verkl**t! De april-update van Windows die zo geweldig veel beter zou zijn, helpt computers met een bepaalde Intel-chip heel eenvoudig en snel om zeep. En zo'n chip heb ik natuurlijk! Een groot rechthoekig zwart vlak is het resultaat. Volgens Bart zijn er meer mensen die tegen dit probleem zijn aangelopen. Thuis maar eens uitzoeken hoe dit opgelost kan worden. Microsoft zal heus wel met een update aankomen, maar hoe ik die update dan geïnstalleerd moet krijgen is nog even een raadsel.

Gelukkig kan ik even van de computer van Marja gebruik maken om toch wat te schrijven. Vera en Marja waren er zondag (1e Pinksterdag) om 14 uur. Ze konden overal goed doorrijden, want het was redelijk rustig op de weg. Na de koffie is Vera wel even de tuin in gegaan om alvast een paar plantjes die nog rustig op haar stonden te wachten, in potten en bakken te zetten.Verder hebben we niet veel meer gedaan.

Gisteren (maandag 21 mei, 2e Pinksterdag) zijn we wel behoorlijk in de weer geweest. Vera ging weer verder met tuinwerk en ik heb de deuren van het zwembadhok geschuurd, gegrond en 1x in de verf gezet. Aan het eind van de middag ben ik nog even tekeer gegaan met de bosmaaier. Ik ben er nog lang niet, maar hele stukken van het bos zien er nu al redelijk 'schoon' uit. Tussen de bedrijven door heb ik nog even een door-Vera-op-de-kop-getikt-kringloopkastje opgehangen op het achterterras.

Vandaag heb ik de deuren van het zwembadhok afgeschilderd en een grendel/schuif gemaakt op het kleine deurtje. Voor de grote deuren moet ik nog zoiets bedenken. Vanmiddag kwam Bruno het gras maaien, omdat hij later deze week wat regen verwacht. Terwijl hij daarmee bezig was heb ik de buxus-haagjes van onder andere het kruidentuintje gesnoeid.

Bruno gaf wel aan dat hij van de week nog een keer terugkomt om met de bosmaaier de kanten en hopelijk andere stukken in het bos te kortwieken.

De dames zijn in de weer geweest met allerlei kunstzinnige 'dingen' en er wordt veel geëxperimenteerd. Zo stond er gisteren en vandaag gedurende 4 uur een enorme pan te pruttelen waaruit een zurige azijnlucht kwam. In die pan zat tussen 2 plankjes een stapeltje papier/karton met daartussen geperste bloemen. Wat uienschillen erbij, een brok roest een steen erop voor het gewicht en maar pruttelen. Toen eindelijk na het afkoelen het resultaat zichtbaar werd waren de oh's en ah's niet van de lucht :-).

Vanmiddag zijn we weer op het terras neergestreken en zijn we weer begonnen met waar we goed in zijn en zelfs steeds beter in worden ;-).

---- Donderdag, 24 mei 2018

Gisteren en vandaag was het weer minder.... De temperatuur viel allemaal best wel mee, maar het was voornamelijk regenachtig. De dames hebben zich deze dagen vermaakt in het atelier en ik ben de garage nu eens echt goed gaan uitmesten. De werkbank is weer zichtbaar dus ik kan er weer van alles bovenop kwakken.

Gisteren in de namiddag ben ik begonnen met het resthout dat nog over was van de nieuwe-werkplaats-klus in september vorig jaar een beetje weg te werken. De panlatten die ik destijds meteen heb mee besteld en nog niet heb gebruikt en de 'dunne' balken heb ik op de vliering van de nieuwe werkplaats gelegd. De 9 bepaald niet dunne balken moest ik ook kwijt. Drie ervan heb ik gisteren nog het hooi in gewerkt en uiteindelijk boven op de grote balken van de hooischuur gelegd. Ik ben schijnbaar toch niet zo'n topper als ik dacht want ik had er 'niet meer de kracht voor' om ze allemaal de hoogte in te werken. Ik was compleet 'af'. De sauna en een hete douche deden weliswaar wonderen, maar ik heb de klus toch maar uitgesteld tot vandaag. Dus na het ontbijt heb ik vanmorgen alsnog de 6 balken 'weg' gewerkt. De hooischuur is voor zover als dat mogelijk is, nu ook aan kant.

Door het uitmesten van de garage lag de auto vol met troep die ik vanmiddag even naar de stort heb gebracht. Na terugkomst heb ik nog even een grendeltje op de grote deuren van het zwembadhok gezet en daarna was het zo'n beetje afgelopen met klussen. Het was benauwd en Météo had al aangegeven dat de zon vandaag kon schijnen, dat het kon regenen, hagelen en onweren. En dat heeft het ook allemaal gedaan!

Toen de dames 'dodelijk vermoeid' uit het atelier kwamen waren ze wel toe 'aan een wijntje en een Frans kaasje'. We zijn dus 'noodzakelijkerwijs' op het kippenterras neergestreken en hebben het daar zo'n 3 uur uitgehouden. Aanvankelijk onweerde het wat in de verte maar de wind dreef de onweersbui onze kant op en uiteindelijk zaten we op het terras met een sapje en kaasje naar de stortbui te kijken die over ons heen kwam.






Eenmaal binnen, het was bijna 20.30u, hobbelde een haas over het voorerf tot grote hilariteit van Marja en Vera. Ik heb vlug nog even een foto kunnen nemen maar de haas ging er, geschrokken waarschijnlijk van de wilde bewegingen van de drie tweevoeters achter het raam, uiteraard als een haas vandoor.

---- Vrijdag, 25 mei 2018

Vanmorgen begon het nevelig en hoewel dat iets minder werd in de loop van de ochtend, bleef het de hele dag een beetje somber. De zon kreeg geen kans....er stond namelijk geen zuchtje wind dus het wolkendek bleef dicht.

Ik heb vanmorgen eindelijk de elektra en een wandcontactdoos gemonteerd voor de druppellader van de tractor. De druppellader had ik met een verlengsnoer al een week aan de tractor 'hangen', zodat de accu weer lekker kon opladen. Dan kon ik Betsy namelijk éven wegrijden om de aanhanger die ik nodig heb er achter vandaan te halen. Helaas....toen ik vol goede moed Betsy wilde starten leek het gezucht en gesteun op dat van mij als ik na een dag klussen 's morgens uit bed probeer te komen :-).

In de hoop dat de 'normale' acculader het beter doet heb ik die maar aangesloten in de hoop dat Betsy er morgen meer zin in heeft.

Terwijl de dames in het atelier koperdraad plat sloegen (?) ben ik allerlei kleine klusjes gaan wegwerken: wat haken bevestigd in het zwembadhok om later kleding en/of handdoeken aan te kunnen hangen, nog wat schilderwerk gedaan, de achterkant van de haag gesnoeid en 2 uiltjes als decoratie in 'De Keet' opgehangen.

Het ziet er naar uit dat we dit jaar een enorm goede aardbeienoogst hebben. Alle plantjes dragen al veel vruchten en er zijn nog een hoop bloemetjes die door de vele hommeltjes die zoemend af en aan vliegen bevrucht moeten worden.

Ook vogels zijn er weer volop. Een merelpaartje heeft een nest gemaakt op een wat onhandige plaats....in de rozenstruik en clematis vlak naast de deur van het kippenhok. Het is moeilijk te zien op de foto maar het zit er echt....in het midden van de foto! Ook de pimpelmezen die ieder jaar (of het dezelfde zijn weten we natuurlijk niet) hun intrek nemen in de vogelflat hebben gezinsuitbreiding. Als je langs de vogelflat loopt hoor je het jonge grut piepen in de hoop dat ze wat te eten krijgen. Een setje boerenzwaluwen heeft gemeend te moeten beginnen met een nestje tussen de balken boven het terras achter het huis. Als je op het terras zit vliegen ze als een gek om je heen, waarschijnlijk met het doel je te verjagen. Helaas voor dit setje....we doen zo voorzichtig mogelijk maar we moeten toch ook af en toe door de deur naar buiten en binnen. Zondag gaan we weer naar huis en als ze dan nog zin hebben kunnen ze lekker hun gang gaan. We leggen wel een stuk karton op de grond onder het nest, want sch*ten doen ze ook :-).

Vanavond na het eten zijn we nog tot schrik van de zwaluwen op het achterterras neergestreken waar we de vuurkorf hebben aangestoken. De temperatuur was best lekker, maar omdat het toch wat vochtiger werd was een houtvuurtje wel aangenaam. De zwaluwen dachten daar natuurlijk anders over.

---- Zondag(ochtend), 27 mei 2018

Gisteren stond in het teken van Betsy. 's Morgens na het ontbijt ging ik vol goede moed richting Betsy, met het idee dat na een nachtje aan de snelle oplader te hebben gehangen, het starten niet zo'n probleem meer zou zijn. Helaas....het resultaat was hetzelfde als de dag ervoor. De motor draait wel, maar heeft niet genoeg power om door te starten. Ik heb Bruno maar even gebeld met het idee of-ie iemand kent die op locatie naar zo'n tractor kan komen kijken en natuurlijk ook repareren. Bruno zou zelf wel even komen kijken en inderdaad, zo'n 5 minuten later stond-ie voor mijn neus. Hij had de eerder beloofde eieren van zijn kippen, die schijnbaar overmatig aan het produceren waren, voor ons meegenomen, maar daar kwam-ie natuurlijk niet voor. Even de sleutel van Betsy omdraaien en hij wist meteen zeker dat het aan de accu moest liggen.
Helaas, zo gaf hij aan, zijn er in de regio genoeg 'tractor-reparateurs' maar die zijn allemaal in het weekend gesloten, dus daar had ik op dat moment niet veel aan. Bruno ging weer weg en ik heb de loodzware accu los gekoppeld en naar de auto gezeuld. Vervolgens ben ik met het apparaat, in de hoop dat ze hem daar konden testen, naar de Feu Vert in Hesdin gereden. Wellicht hadden ze een andere accu op voorraad. Na een tijdje gewacht te hebben vanwege de 3 klanten voor me werd ik aangesproken door een man die, gezien zijn 'vriendelijke blik' volgens mij liever ergens in een ligstoel had gelegen dan ging werken, en aan wie ik uitlegde wat het probleem was. Hij wilde vervolgens het kenteken van mijn auto weten, en toen ik hem nogmaals vertelde dat ik Nederlander was met een Nederlandse auto, vroeg hij nogmaals om mijn kenteken. Toen zijn collega zich ermee ging bemoeien snapte hij uiteindelijk ook dat het om een tractor ging en dat mijn Nederlandse kenteken totaal niet van belang was. Omdat ik hem toen een foto met de gegevens van de accu toonde werd snel duidelijk dat ze daar in ieder geval niet zo'n krachtige accu hadden. Een net gearriveerde klant die achter mij stond ging zich ermee bemoeien en toen werd snel duidelijk dat ik beter naar de Gamm Vert kon gaan. Dat is maar een halve kilometer verder en daar werd ik geholpen door een wel vriendelijke medewerker, maar na het tonen van de foto bleek ook de Gamm Vert me niet aan een nieuwe accu te kunnen helpen. Toen ik vroeg of ze daar wel konden controleren of de accu op zich in orde was (want dat wist ik natuurlijk ook nog niet zeker) was zijn antwoord 'bien sûre'. Dus ik de accu op een winkelwagentje gezet en naar de werkplaats gebracht, waar de man hem zou controleren. Na zo'n 10 minuten wachten werd ik gewenkt dat ik even mee moest komen en in de verwachting dat ik daar het slechte nieuws zou krijgen dat 'de patiënt' helaas overleden was of binnenkort zou gaan, stond de accu aan een enorme oplader met flikkerende ledjes. De geruststellende woorden van de medewerker dat de accu volgens hem in orde was, maar door oxidatie van de accupolen waarschijnlijk minder goed contact maakte, stelden me weer gerust. Uiteindelijk zou de accu nog een nachtje aan het 'infuus' blijven en kan ik 'm in de loop van de ochtend weer ophalen.

De rest van de dag (zaterdag), een groot deel was intussen voorbij, heb ik nog benut om de haag verder te snoeien. Die ziet er weer 'propre' uit.

's Avonds hebben we op het zonneterras, waar we geen last hadden van de wat aangewakkerde wind, de barbecue aangestoken en hebben daar lang van de zwoele, maar een beetje benauwde, avond genoten van de maaltijd, de koffie en de likeurtjes :-).

Straks, gepland is rond 9.30u, gaan Vera en Marja alvast richting huis. Ik ga dan de accu ophalen en eens kijken of Betsy alsnog wil starten, zodat ik de aanhanger daarachter weg kan halen.

---- Dinsdag, 29 mei 2018

Ik zit weer achter mijn eigen vertrouwde computer! Bart zag ook geen andere mogelijkheid meer om Windows te 'redden'. Gelukkig heeft hij wel de data kunnen veiligstellen en hij heeft vervolgens Windows helemaal opnieuw geïnstalleerd, inclusief de update waarvan we dachten dat juist die de boel om zeep had geholpen. Of dat nou echt de oorzaak was of dat er gewoon iets met de update is mis gegaan....we zullen het nooit weten, maar voorlopig kan ik weer vooruit hoewel ik nog een hoop opnieuw moet installeren.

Vera en Marja gingen zondag om even over half tien naar huis en ik ben meteen naar de Gamm Vert gegaan om de accu op te halen, die nu echt wel moest zijn opgeladen. In de verwachting dat ik iets van € 20,- zou moeten betalen voor 10 cent aan stroom was ik verbaasd maar blij verrast toen de medewerker vertelde dat het 'gratuit' was. Wel met de mededeling dat hij niet wist of de tractor zou starten, maar dat was 'une surprise à la maison'.

Toen ik thuis kwam heb ik eerst maar in alle rust een kop koffie genomen en genoten van de stilte en het mooie weer. Het aansluiten van de accu was zo gepiept en toen ik achter het stuur plaats nam en hoopvol de sleutel omdraaide....deed-ie het nog ook! Weer wat geleerd over accu's, accupolen en oxidatie :-).

De aanhanger waar het allemaal om is begonnen heb ik achter de auto gehangen en halverwege de middag ben ik weer richting huis vertrokken.