Door de vulkaanuitbarsting op IJsland ging onze trip voor een weekendje Londen (met Pieter en Leontien) helaas niet door. Vera had toen het bericht ´flight cancelled´ binnen kwam al met Leontien besproken ´dat we dan eigenlijk best wel even naar Frankrijk konden gaan´....het was daar immers ook schitterend weer! Dus vrijdag tegen het eind van de ochtend in de auto gestapt en zijn we inderdaad richting Frankrijk gegaan.
Nu ik hier toch onverwachts was, kon ik net zo goed wat klusjes gaan doen. Piet en Leontien gingen vandaag ´even de stad in´ en Vera ging plantenbakken vullen. Ik heb eerst de gaten -voor zover dat nog mogelijk is- in de zinken goot aan de voorgevel gerepareerd. Het is de bedoeling dat die goot (eigenlijk alle goten op het voorerf) dit jaar vervangen wordt, maar tot die tijd....
Daarna ben ik vast begonnen met het 'heksenhuisje' te slopen. Die naam is ooit bedacht door nicht(je) Laura en sinds die tijd hebben we het steeds zo genoemd. Het moest echt gesloopt worden, want het stond min of meer op instorten. Nu was het aanvankelijk de bedoeling het weer op te bouwen want het leek ons wel handig zo'n kotje te hebben om bijvoorbeeld een kruiwagen of zo in te zetten. Toen het eenmaal gesloopt was (de rommel moet nog wel worden opgeruimd) zaten Vera en ik het allemaal vanaf het terras eens te bekijken. Het stond helemaal niet gek dat het kotje weg was....sterker nog....het zag er eigenlijk veel beter uit. Toen kwam de vraag op waarom we in hemelsnaam een kotje gaan herbouwen alleen om wat tuingereedschap of zo in te zetten. Dus: conclusie....troep opruimen en laten voor wat het is. Als we het al ooit nog eens nodig menen te hebben dan kunnen we het altijd nog opbouwen.
Francis kwam natúúrlijk even kijken wat ik allemaal aan het doen was en we hadden weer zo'n typisch gesprek over het mooie weer, zijn been en wat de verzekering daar van vond (maar dat heb ik niet zo begrepen!), de vele fluitende vogels (omdat we volgens Francis veel bomen hebben!!!) en zijn moestuin waar-ie zo'n beetje de hele dag in bezig is geweest met zijn broer en een voor ons onbekende man. Toen ik Francis vroeg of het familie was wuifde-ie een beetje nonchalant en vertelde dat het een kompaan van zijn broer was. Niet zomaar een kompaan maar een drinkkompaan! De afkeuring in zijn stem was duidelijk merkbaar! Dan had Vera het vanmorgen dus toch goed gezien....hij zat toen al aan het bier!
Om het gesprek een andere wending te geven èn omdat ik een beetje nieuwsgierig was naar wat Francis de hele dag aan het planten was geweest in de moestuin vroeg ik daar naar. Dus toen ik zei dat ik ´m veel heb zien planten verwachtte ik een heel verhaal te krijgen, maar zijn antwoord was kort: 'Oui'. En daarmee was het gesprek ook meteen zo'n beetje beëindigd....hij mompelde nog wat, wenste me verder een prettige dag en liep weer richting prikkeldraad waar-ie weer over heen klom.
Morgenochtend gaan we naar een braderie/brocante in Grigny, een gat hier niet ver vandaan. Als ik daarna nog wat tijd heb (en zin natuurlijk) pak ik Betsy nog even om wat zwaar werk te verrichten.
Aan het eind van de middag komen normaliter Jut en Jul weer even langs. Paraderend en wiegelend hobbelen ze dan met zijn tweeën over het terrein. Vandaag was het even anders. Alleen Jul was er! Ik heb voor de zekerheid nog even rond het huis gekeken of Jut er ook was, maar ik heb haar niet gezien. Ze zullen toch niet uit elkaar zijn of erger? Maar wellicht hebben ze alleen een echtelijke twist. Morgen nog maar even kijken, maar we zijn natuurlijk wel bijtijds weer richting Nederland.
En zo kom ik langzamerhand weer een beetje aan het eind van mijn 'schrijfsel' van/voor vandaag. Een mooi moment om op verzoek van Vera even de groeten te doen aan een van onze trouwste lezeressen: Tineke ;-)
---- Zondag, 18 april 2010
We zijn intussen weer heelhuids thuisgekomen. Vanmorgen op de brocante in Grigny geweest. We waren nog nooit in dat dorp geweest. Een leuk, klein en net dorp, waar ik meteen het gevoel bij had dat ons huis ook daar had mogen staan. De brocante stelde niet zo heel veel voor....in voorgaande jaren hebben we er al zoveel bezocht dat het een beetje 'gewoon' begint te worden.
Daarna weer richting Mouriez, even koffie, de oude kleren weer aan en toen nog wat afvalhout in kachelbrokken gezaagd. Betsy heb ik niet van stal gehaald, dat doen we komend weekend wel. De temperatuur ging richting 20 graden, praktisch windstil dus zo rond en na het middaguur zaten we even lekker in de zon in te kakken. Na de zeer uitgebreide lunch lekker buiten in het zonnetje weer richting huis. Bij de Belgische-Nederlandse grens (Hazeldonk) hebben we op aanraden van Piet en Leontien in het daar sinds enkele maanden gevestigde Japanse sushi-snelweg-restaurant, nog even een niet te zware hap genomen. Absoluut een aanrader voor wie eens wat anders wil dan La Place, MacDonalds of Van der Valk.
Goed....het was dan wel geen Londen, maar supergezellig, relaxed en verschrikkelijk mooi weer (gewoon zomers).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.