Gisteravond rond 19u vertrokken. Vera wilde best wel weer een stukje rijden, maar alleen als het niet regende of zo. De hele weg was het droog en heb ik gereden!
We kwamen zo rond 23.15u aan. Het was best koud in huis, want de CV had ik na de laatste keer op 7 graden gezet. De CV dus hoog, de houtkachel aan en met hier en daar wat kacheltjes was het vrij snel behaaglijk.
Vanmorgen een beetje uitgeslapen. Het was wat bewolkt maar de lucht vertoonde al wat blauwe plekken. Snel kwam de zon erbij en zo konden we enkele keren vandaag lekker buiten in het zonnetje heerlijk een kop koffie drinken.
Het was echt zo'n dag van allerlei klusjes, maar -en dat is vaak het probleem- waar begin je? Vera wist het....dakpannen tellen, want we moeten immers weten of we er genoeg hebben voor het nieuwe overdekte terras dat we in juni gaan maken. Omdat er op verschillende plekken verschillende dakpannen staan was het belangrijk de juiste pannen bij elkaar te zoeken. Dus opzoeken, verplaatsen en tellen. Maar....we weten het nu, we hebben er genoeg!
Na een ik-drink-lekker-koffie-in-het-zonnetje-moment kreeg ik echte moed. Ik wilde toch nog even wat bomen knotten. Dus kettingzaag erbij gepakt en ik zei nog tegen Vera dat ik benieuwd was hoe snel dit keer onze buurmannetje ons zou laten schrikken. Maar het pakte anders uit....hij heeft zich deze keer niet laten zien! Ik moest het dus alleen doen!
Toch, gesterkt door de kettingzaag-ervaringen van vorige keer, waren er in no-time (lees: uren) 3 bomen geknot. Veel takken, soms zo dik als boomstammen, zijn al in kachel-hapklare brokken weggewerkt, maar helaas...het meeste ligt er nog. Een goede reden mijn favoriete werkzwager weer eens mee te nemen. Nou heeft-ie vorige keer wel heel duidelijk gezegd dat-ie nóóit meer mee zou gaan als ik geen doorgang tussen de 2de tuin en het bos zou maken. Nou dat was gemakkelijk....wat prikkeldraad wegknippen en klaar....! En ik moet zeggen....het is wel èrg prettig!
Vera heeft vandaag al wat tuinklussen gedaan. Plantenbakken met uitgebloeide meuk van vorig jaar leeggegooid. Buxussen, die uit de pot groeiden verplant in enorme potten en hier en daar wat licht snoeiwerk.
Zo rond een uur of 4 werd het wat killer en toen vonden we het mooi geweest. Lekker naar binnen, uitpuffen en instorten met (of door?) een wijntje bij de brandende houtkachel.
Résumant: 'il a été un jour productif et extraordinairement délicieux'
---- Zaterdag, 7 februari 2009
Vandaag hebben de weergoden blijkbaar het idee gehad zich aan de voorspelling van de aardse voorspellers te houden: lage temperaturen, in de ochtend lichte sneeuwval, maar later op de dag een beetje zon.
Nou, dat beetje zon was ook ècht een beetje. Wat een verschil met gisteren! Toch ben ik zeer produktief geweest. Toen de temperatuur niet meer zo waterkoud was ben ik begonnen met het herstel van het gaashekwerk, dat vorige keer sneuvelde toen stoere Francis tak na tak afzaagde. Een daarvan viel op het hekwerk dat het gewicht niet kon dragen. Goed, een metalen pijp naast de gebroken paal in de grond meppen, ijzerdraad aan elkaar knopen en nog wat priegelwerk, maar daarna was het klaar. En ik had zelfs het gevoel dat het beter stond dan het ooit gedaan had.
Op de steeds langer wordende to-do-list (van intussen van 3 A4-tjes) stond ergens ook het vervangen van de planken van de houtopslag. Die planken zijn er zeker tientallen jaren geleden tegen aan gezet en het was toen we 8 jaar geleden het huis kochten, al tijd om die te vervangen. Vandaag was die tijd dus aangebroken! Constant glibberend op het hellinkje dat behoorlijk glad was geworden door het sneeuwen verving ik de planken (nou ja de meeste waren zo zacht als kauwgom). De kopse kant van Betsy's domein is nu dicht....maar het is er nu wel èrg donker geworden! Dus de volgende klus dient zich aan....het aanleggen van verlichting.
Tussendoor ook nog even naar 'le déchetterie' (de stortplaats) geweest. Zo enthousiast als de beheerder normaliter is....vandaag was hij het in elk geval niet! De goede man begroet me meestal met een 'goedendag' op z'n Frans uitgesproken. Hij vindt het leuk deze standaardwoorden in verschillende talen te leren. Hij biedt altijd een helpende hand met het storten van de rommel in de juiste containers. Vandaag was het slechts: 'bonjour' en 'Tortefontaine?' Tortefontaine is een plaatsje 2 km van Mouriez maar steevast denkt-ie dat ik daar vandaan kom. Na mijn van een glimlach vergezelde 'Non, Mouriez' ging hij meteen weer naar binnen in zijn houten kotje. Gelet op de muts op zijn hoofd, vermoedelijk zonder verwarming.
Zo tegen 5 uur was het mooi geweest met klussen. Kruiwagen met gereedschap de hooischuur in. Morgen nog even de boel wat opruimen en dan is het alweer afgelopen....maar we gaan wel met een voldaan gevoel naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.