Onze dochter, haar man en Gwen (ons kleinkind) vertoeven de komende 2 weken in 'la vieille ferme'. Wij zijn er de eerste paar dagen ook, want we gaan een dagje op Gwen passen als paps en mams zich in Disney World Parijs losrukken van de ouderlijke verantwoordelijkheden.
In de namiddag aangekomen (het was niet echt druk op de weg dus we hadden mazzel). Wel vaker gestopt dan normaal want Gwen 'bepaalde' wanneer we moesten stoppen.
Ik ben begonnen met het schilderen van 2 luiken....(komt dat nou nooit af?) en later dacht ik nog even te gaan maaien, althans een begin te maken. De band (zie vorige week) was nog hard, dus dat moest gaan lukken. Een paar baantjes op en neer en toen begon het gesodemieter weer (ik heb er geen ander woord meer voor). Een van de 2 messen was afgebroken, dus maaien schoot niet op. En natuurlijk op zondag! Dus maar een begin gemaakt met de handmaaier. Mijn humeur werd er natuurlijk door die steeds terugkerende vervelende tractorperikelen niet beter op.
---- Zondag, 20 juli 2008
Ik had deze keer weer zo'n 70 stoeptegels meegenomen om de kampvuurplaats te vergroten. Om nou al die stenen, plus die enorme stapel die al in een van de stallen stond met een kruiwagen dat hele eind te zeulen...? Nou nee! Daar hadden we tenslotte Betsy (weet u nog? Die blauwe tractor) voor gekocht. Maar ja of die na maanden van stilstaan zomaar weer even aan de praat te krijgen was.....we zouden zien.
Dus....eerst even wat diesel erbij en toen erin gekropen met een gevoel van....oh God, sta me bij! Even voorgloeien en toen dat moment van de sleutel omdraaien.....een pruttel....en stil. Nog maar een keer omdraaien en pruttel de pruttel, vroem, vroem. Ze deed het.... Dat eerste prutteltje was misschien om aan te geven dat ze zich wat verwaarloosd voelde. Al die maanden zonder enige aandacht! (Waar ken ik dat toch van?). Daarna deed ze weer alles wat ik wilde. De grondbak zat er snel achter en ze zoefde lekker over het terrein...met mij hobbelend boven op haar.
Morgen heb ik haar weer nodig, ze staat nu trots en parmantig achter het terras op het gras te wachten op wat er morgen komen gaat.....
---- Maandag, 21 juli 2008
Eerst maar even naar de vuilstort geweest om de puinrestanten (auto vol!) weg te werken. Daarna doorgereden naar de maaimachine-reparateur, die intussen toch wel blij moet zijn als-ie me ziet aankomen. Maar goed....hij was gelukkig open, want voor hetzelfde geld heeft-ie ook vakantie! Druk was het niet dus hij kon vanmiddag de maaier nog wel even ophalen. Hij vermoedde al wat het probleem was. Dan kon-ie 'm misschien nog vanavond terugbrengen! U vraagt zich natuurlijk al af wat hiermee mis zou gaan, maar nee.... hij haalde 'm op en bracht 'm 's avonds weer gerepareerd terug. De rekening viel natuurlijk weer tegen, maar goed.
Ik heb met Betsy nog heel wat keertjes heen en weer gereden van en naar de kampvuurplaats. Dat ziet er ook weer goed uit, toch?
Alle as eruit geschept en in het bos gekieperd! Zal vast wel ergens goed voor zijn, denk ik. Betsy staat in ieder geval weer op haar plek onder het afdak.
Het buurmannetje zag me rijden met Betsy en kwam (natuurlijk) achter me aan. Hij vond dat ik te snel reed! Nou ja...dat ding gaat maar 16 km per uur!. Ik had Betsy in de hoge giering staan, maar de buurman is van mening dat je op dit terrein beter iets rustiger aan kunt doen....dus voortaan in de lage giering.
Ik ben begonnen met het snoeien van de haag tussen de 1ste en 2de tuin. Vera is bezig geweest de border te fatsoeneren.
Ben en Marieke zijn met Gwen een dagje naar Arras geweest. Toen ze terug kwamen even wat gedronken en daarna gebarbecued. Het werd 's avonds wat frisser dus de vuurkorf erbij. Zo hebben we tot heel laat nog lekker buiten gezeten.
---- Dinsdag, 22 juli 2008
Het is oppasdag! Marieke en Ben zijn vanmorgen vroeg richting Disney World vertrokken. Hebben er ongeveer 4,5 uur over gedaan! Keertje verkeerd gereden. Gwen gedraagt zich voorbeeldig, eet goed en speelt lekker op het kleed onder de parasol. Doet daar ook geregeld een tukje.
Ik heb de haag afgemaakt en ben nu een kuil aan het graven voor de wipkip (zo noemen we het ding, maar het is meer een tractor of zo, zie foto). Dat is nogal een klus in deze hitte. Dus dat ging aanvankelijk beetje bij beetje. Omdat we morgen alweer naar huis gaan en ik intussen met zoveel dingen tegelijk bezig was, dacht ik opeens: 'nou moet er maar eens wat afgemaakt worden'. Die wipkip, dat eigenlijk een tractor of zo is, moest die grond maar in, ondanks de hitte. Gebeuld heb ik, maar hij zit er in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.