---- Woensdag, 19 november 2025
Vorige week toen ik hier was wilde ik donderdagochtend weer terug rijden naar Nederland. Dat is mislukt! Na het verorberen van de ping-ping-maaltijd zat ik rond 19.15u een beetje voor me uit te kijken en me af te vragen wat ik hier nog deed. Om half 8 zat ik in de auto. De vuile vaat een beetje afgespoeld en in de vaatwasser gezet en redelijk halsoverkop vertrokken. Een paar minuten voor middernacht was ik weer thuis. Achteraf gezien best een slimme zet want daardoor kon ik de huurbus op mijn gemakkie leeghalen.
Omdat het 's avonds beduidend minder druk is dan op de dag hebben we besloten niet vandaag weer naar Frankrijk te gaan maar gisteravond. Het was evengoed wel wat aan de drukke kant, maar we konden wel overal doorrijden, dus geen files!
We hebben wel de nodige buien over ons heen gekregen en omdat het bewolkt was was er geen sterretje of zo aan de hemel te zien. Daardoor was het behoorlijk donker en het zicht was mede door het weer erg slecht. Je vraagt je dan wel af waar al die lantaarnpalen in de middenberm nog voor dienen.
Om ongeveer 23.30u reden we het zompige erf op. We hadden alleen het hoognodige meegenomen dus de auto was snel leeg. Het huis was aangenaam warm want de thermostaat had ik op afstand al aangezet. Alleen nog even het houtkacheltje aan, een uurtje zitten en bijkomen en naar bed!
Vandaag was het waardeloos weer....het is amper droog geweest en de herfst heeft zich bepaald niet van zijn beste kant laten zien. Enorme buien en veel wind!
Vera en ik zijn alle kamers en kasten aan het nalopen naar nog-mee-te-nemen-spullen en ik neem de werkplaats en stallen voor mijn rekening. In de garage heb ik vorige keer blijkbaar een stelling over het hoofd gezien....dus daar komt nog iets meer vandaan dan de auto prettig zal vinden, maar het is niet anders. Ik word steeds makkelijker in de keuze meenemen of laten staan.
Omdat Estelle en Emilio het contract van Vitogaz, onze gasleverancier, overnemen komt er morgen iemand kijken naar de gastank. Hoe laat weten we alleen niet, dus dat wordt afwachten.
Vrijdag....de laatste dag! Estelle en Emilio komen omstreeks 11u, zodat er gelegenheid is het een en ander uit te leggen. Ook de makelaar wipt even langs om de meterstanden op te nemen en dan om 15u is het zover....de overdracht bij de notaris!
---- Donderdag, 20 november 2025
Vandaag hadden we gelukkig veel beter weer dan gisteren. Het was vanmorgen, toen ik de auto ging volstouwen, wel erg koud, maar het bleef de hele dag droog en vanmiddag kwam de zon erbij.
We hebben het hele huis doorgeakkerd en we kregen met moeite en propwerk (bijna) alles in de auto. En daarna was het afwachten op morgen.
De controle van de gastank is gedaan. De verplichte afstanden van de tank tot de erfgrens en het huis werden nog even nagemeten en bleken goed te zijn. Kan ook niet anders want die gastank heeft de leverancier zelf in de grond geplaatst.
Bruno kwam, zoals hij had toegezegd, even langs en nodigde ons uit om morgen na de overdracht nog even bij hem en Nadine koffie te komen drinken. We hebben dat natuurlijk aangenomen, maar echt goed komt het niet uit. We moeten namelijk voor 19u bij Orange in Saint-Pol-sur-Ternoise het modem inleveren. We weten niet hoe lang alles bij de notaris gaat duren, maar we passen ons afscheidsbezoekje daarop maar aan.
Als we weer thuis in Nederland zijn schrijf ik het laatste stukje op de weblog over hoe het allemaal is gegaan.
---- Zaterdag, 22 november 2025
Het is nu definitief voorbij. Veel gemengde gevoelens....het voelt vreemd....de fijne plek waar we naar toe konden als we wilden is er niet meer, maar ook de zorg van en over die fijne plek is weg. Mijn dagelijkse routine om op de camera te kijken of alles nog in orde was is er ook niet meer. Kan zelfs niet meer, omdat het modem ook los gekoppeld is.
Maar over gisteren....eerst hebben we de auto zo vol mogelijk geladen en er kon uiteindelijk ook echt niets meer bij.
Na de lunch was het wachten tot we naar de notaris konden gaan. De houtkachel brandde lekker en dan zak je wat weg in de tijd en herinneringen en realiseer je je dat je dat allemaal voor het laatst ziet. Ook de koppen koffie op het tafeltje zouden de laatste zijn!
Ik heb na de koffie nog maar een laatste (afscheids)rondje gedaan en wat plaatjes geschoten. Het sombere weer paste goed bij het gevoel.
![]() |
| Het uitzicht over het dal |
![]() |
| Zicht vanaf het achterterras op 'le poulailler |
![]() |
| De achterkant van 'la vieille ferme' |
![]() |
| De heemtuin |
![]() |
| Het kippenterras, waar we met vrienden en familie heel veel fijne tijd hebben doorgebracht |
![]() |
| Het huis en voorerf |
![]() |
| De zitkamer |
![]() |
| De eetkamer, waar we eigenlijk nooit aten |
![]() |
| De keuken waar we juist wel aten |
![]() |
| De hal |
Toen het tijd was om naar de notaris te gaan stapten we in de overvolle auto en sloot Vera het hek....ook voor de laatste keer.
Bij de notaris verliep alles vlekkeloos. De makelaar was erbij om het Franse juridische gebrabbel zonodig te vertalen. Nog geen uur later, het was bijna 16uur konden we Estelle en Emilio feliciteren met de aankoop van hun huis.
Wij zijn daarna nog even naar Bruno en Nadine geweest om afscheid te nemen. Als afscheidscadeau kregen we een mand met lokale lekkere producten en een klok met een afbeelding die symbolisch stond voor de walnotenboom, met daarin vogeltjes, uilen en een eekhoorntje. Erg leuk en die krijgt een plekje in het atelier van Vera.Daarna namen we definitief afscheid met mooie wederzijdse (dank)woorden en toezeggingen over contact houden en eventueel nog een keer langs komen, ons realiserend dat dat wel mooie beloften zijn maar in de praktijk.....?
Toen ik net buiten Mouriez even iets ging doen aan de kant van de boomloze weg en voor me uit keek over de weilanden, zag ik in de invallende duisternis en opkomende mist de contouren van het dorpskerkje. Een plaatje waardig.
In de Orange-winkel in Saint-Pol-sur-Ternoise, waar ik het modem moest inleveren trof ik Estelle en Emilio weer aan die juist bezig waren een internet-aansluiting te regelen.
De terugweg naar Nederland ging verder voorspoedig en tegen 22.30u waren we thuis. Moe van de rit en moe van de ervaringen van die dag.
Nu ons Franse avontuur definitief voorbij is betekent dit dat hiermee ook een einde aan de weblog komt.
Ik dank dan ook alle lezers van de weblog voor hun interesse in onze belevenissen in Frankrijk.
Meer woorden zijn denk ik niet nodig dus....dag 'la vieille ferme' en dag Mouriez!






















