Twee weekjes voorjaarsklussen

 ---- Dinsdag, 1 april 2025

We zijn even druk geweest zodat ik niet meteen achter de pc kon kruipen om de weblog bij te werken. Afgelopen zondag zijn we tegen halftien vertrokken. Omdat het zondag was was het sowieso al rustig op de weg maar Vera en ik vinden het die dag bijzonder rustig. We hebben dus lekker kunnen doorrijden, wel via een andere route dan we nornaliter doen, omdat de A27 en A59 gedeeltelijk afgesloten waren. Ruud en Marja die ook een weekje over zouden komen reden ongeveer een half uur achter ons. 

Wij hadden net uitgeladen en een vluchtig rondje terrein gedaan toen Ruud en Marja ook aankwamen. Het was heerlijk weer en ook met zijn vieren hebben we nog een rondje tuin gedaan. Het barst weer van de molshopen, de pruimenbomen staan volledig in de bloesem, de Maartse viooltjes kleuren de bodem van het pruimenbos vrolijk paars en we zien de bomen met de dag groener worden. Heerlijk om hier weer te zijn!

De Els die in de grote border stond is op ons verzoek door Bruno en Florian omgehaald. Vorig voorjaar heeft het heel lang en veel geregend waardoor de grond zo zompig was geworden dat de Els wat instabiel werd en met stevige wind zagen we 'm al een beetje heen en weer zwiepen. Om te voorkomen dat-ie een keer de verkeerde kant om zou vallen en dan zeer waarschijnlijk het huis van Francis zou toetakelen, leek het ons beter dat een stap voor te zijn.

In het bos lagen al wat hopen hout van de vorige bomenomzaag-actie door Bruno en samen met het verse hout van de Els lag er weer een enorme hoop hout om te kloven.

Ruud en ik zijn gisteren met hout halen, kloven en opstapelen begonnen, vandaag zijn we weer verder gegaan en waarschijnlijk hebben we nog wel wat uurtjes werk eraan.

Hoewel ik dacht dat ik er dit jaar niet zo veel kachelhout zou bij krijgen, ziet het er toch naar uit dat er zo'n 3 kuub bij komt.

Vera heeft weer een hoop tuinwerk gedaan. Planten die in het atelier de winter hebben overleefd heeft ze opgepot. Hier en daar wat meegebrachte potten met viooltjes en in de diverse plantenbakken en borders dode takken en uitgebloeide bloemstelen weg gesnoeid. Het begint er allemaal weer netjes uit te zien. 

Bruno kwam gisteren ook nog even langs om te zeggen dat waarschijnlijk aanstaande woensdag de zitmaaier van zijn revisiebeurt weer terug gebracht wordt. Hij zorgt dat-ie erbij is!

De hele grote molshopen zijn door Vera afgeschept en de afgeschepte grond heeft ze gemengd met bemeste tuinaarde, waarmee de plantenbakken gevuld of aangevuld worden. 

De Persicaria was behoorlijk gaan uitbreiden en op verzoek van Vera heb ik die voor een groot deel weg gestoken. Om de best wel leuke en decoratieve plant nu zomaar helemaal weg te gooien ging me te ver. Er staan nu 16 potjes met een kleine stek erin 😀. We gaan ook nog wat stekken in de heemtuin en/of het bos zetten. Dat wordt naast hout halen, kloven en stapelen een klusje voor morgen. Dat gaan meteen de 3 meegebrachte Berkenboompjes, die nog wel hartstikke dun zijn maar wel zo'n 2 meter hoog èn een klein Ribes-struikje de grond in.

---- Vrijdag, 4 april 2025

Ik heb het gezelschap dat lekker op het kippenterras van de zon (en een wijntje) zit te genieten even in de steek moeten laten om de weblog weer bij te kunnen werken. Anders ziet het er naar uit dat het de komende 2 dagen weer niet lukt. 

Eergisteren was het 's morgens behoorlijk koud door de pittige oostenwind. 's Middags werd het veel beter en toen zijn Vera en ik de Berkenboompjes gaan planten en heeft de Ribes een plekje in de heemtuin gekregen. Verder is het eigenlijk alleen maar hout halen, kloven en stapelen geweest, althans voor Ruud en mij. Vera is veel in de tuin bezig geweest, maar wat ze precies gedaan heeft weet ik niet. 

Gisteren was het een dag van allerlei klusjes. Ik heb een nieuwe camera boven de houtopslag opgehangen en nog tal van niet noemenswaardige klusjes gedaan. 😉

De maaimachine is er nog steeds niet! Ik heb gisteravond daarover nog met Bruno contact gehad want ik was van plan eens stevig in mijn beste Frans tekeer te gaan tegen de maaimachine-man. Bruno heeft, zo bleek vandaag, hem vanmorgen gebeld en er was nog helemaal niets aan de maaier gedaan! Hij staat er aanstaande maandag 4 weken!

Volgens Bruno zou-ie vandaag nog moeten terugkomen, maar ik geloof er geen snars meer van. Als-ie vanavond inderdaad niet komt ga ik er morgen naar toe en ga daar waarschijnlijk wat stuntelig in het Frans tekeer. Dat het niet meteen gedaan wordt kan ik me voorstellen, maar het gaat om een servicebeurtje. Beetje olie verversen, messen slijpen en wat dingen vervangen die waarschijnlijk helemaal niet vervangen hoeven te worden om de rekening weer lekker op te voeren. 😒

Ruud en ik hebben al het hout uit het bos gehaald, gekloofd en gestapeld. De 3 kuub hout die ik eerder inschatte is op 5 kuub uitgekomen. Het was weer een hele klus maar we hadden ons voorgehouden dat het voordat Ruud en Marja weer naar huis zouden gaan (zondag) de klus geklaard moest zijn. En dat is gelukt. 

De houtopslag is van de winter helemaal leeg geraakt en dat wilde ik eerst zou houden, maar het bleek toch wel wat lastig om iedere keer wat hout uit de hooischuur te halen. Dus besloten we om een flinke stapel kachelhout van de hooischuur naar de houtopslag te verplaatsen. Daardoor kon de tafel met de houtklover ook een stuk opschuiven zodat er wat meer bewegingsruimte ontstond. 

Een paar weken terug vond ik ergens langs de weg een gietijzeren onderstel waar ooit een tafelblad op heeft gezeten. Ik heb van de walnotenboom die in 2022 door de storm is gesneuveld nog enkele schijven liggen en ik heb er één uitgezocht die er mooi op past. Ik moet 'm met wat houtfretten vastzetten, maar helaas heb ik die nou nèt in NL liggen. Dus dat wordt voor een volgende keer.

---- Zondag(ochtend), 6 april 2025

Ik was gistermorgen vroeg op en kon dus mooi bijtijds naar de maaimachine-man. Toen ik daar om 8.50u aankwam zag ik mijn maaier als op de trailer staan om gebracht te worden. Guillaume die achter het bureau zat begroette me met een vaal glimlachje, zo met het idee dat hij wist waarvoor ik kwam. Hij begon meteen met de mededeling dat Bruno al gebeld had, maar dat wist ik natuurlijk niet. Toen ik vroeg of de maaier nu eindelijk klaar was vertelde Guillaume dat het even had geduurd (jaja....dat wisten we al), omdat ook de messen vervangen moesten worden. Ik begreep dat wel maar hoezo dacht ik. Ze hoefden toch alleen geslepen te worden?? Guillaume nam me mee naar Bazile (de nieuwe eigenaar van het bedrijf) die me een en ander ging uitleggen. Bazile, een vrij jonge vent, die me voor mijn gevoel een beetje verontschuldigend (en daar ging mijn intentie om even stuntelig in het Frans te keer te gaan 😉!) begon uit te leggen wat er allemaal aan de maaier gedaan was. Het begon met de messen....de oude messen haalde hij uit de bestelauto en legde me uit dat ze behoorlijk versleten waren. Het scherpe gedeelte was nog intact maar de uiteinden ervan waren volgens Bazile verdwenen. 'Het zal wel' dacht ik. Toen kwam de volgende....de aandrijfriem. Die moest vervangen worden want er zat een te lange op de maaier waardoor die extra snel versleet. Toen ik zei dat de maaier altijd bij dat bedrijf in onderhoud was kwam het excuus dat het misschien wel door de vorige eigenaar kwam. Dat is Jean Etienne, de vorige baas dus, die alles qua onderhoud aan Guillaume overliet. Guillaume moest dus de 'boosdoener' zijn, maar die hield wijselijk zijn Franse snuit dicht. Verder is nog de oliefilter vangen, een brandstoffilter en nogal snel wees Bazil nog meer dingen aan die ook écht vervangen moesten worden. Gelukkig was de factuur nog niet klaar, dus zonder al te veel schrik keerde ik huiswaarts. Thuis gekomen bleek dat Bruno al even langs was geweest om mij te vertellen dat de maaier die dag gebracht zou worden. Hij had niet verwacht dat ik al zo vroeg op pad was gegaan.

Niet lang daarna kwam Bruno alsnog weer langs. Hij had een telefoontje gekregen dat de maaier onderweg was en inderdaad....niet veel later stond Guillaume voor de deur met de maaier. De grasopvangbak werd er achter gehangen en Bruno is gaan maaien. 

Twintig minuten later stond de maaier in de achtertuin te schitteren in de zon. Bruno was woedend op het terras gaan zitten, want opeens hielde maaier ermee op als het maaidek omlaag ging. Dat kon niet anders dan een beveiliging zijn. Maar ja welke? Bruno ging dus pisnijdig bellen en kreeg na een paar pogingen Guillaume aan de telefoon. Die heeft vervolgens contact opgenomen met Bazile die Bruno weer opbelde. Met Bazile aan de ene kant van de lijn en Bruno (nog steeds pisnijdig) aan de andere kant op de maaier bleek het probleem niet op te lossen. Bazile moest er dus bijkomen en kwam inderdaad een kwartiertje later, schouderophalend en verontschuldigend, aan. Na 5 minuten zoeken was het probleem gevonden. Achter de maaier zit een drukschakelaartje dat door de opvangbak ingedrukt wordt. Dat bleek niet goed te werken. Maar zo'n schakelaartje had Bazile natuurlijk niet bij zich. Dus de Franse oplossing....doorverbinden met een elektradraadje. Dat veiligheidsschakelaartje is daardoor omzeild.

Bruno is verder gegaan met maaien en omdat het wat teveel tijd had gekost, komt hij het morgen de speeltuin en bos afmaken.

Omdat de tuin enorm was opgeknapt ben ik de bosmaaier er maar bij gepakt omdat in ieder geval de kanten van het voorerf en de achtertuin te doen. 

Ik heb later nog de hooischuur een beetje opgeruimd en vond het daarna welletjes. Het was een enerverend dagje geworden!

Het weer was overigens prachtig. De mooiste dag van de afgelopen week. De Krentenboompjes staan volop in de bloesem en zijn prachtig om te zien. 

Na de gebruikelijke borrel en hapjes werd het tijd om te gaan barbecueën. De eerste keer dit jaar en we konden niet al te laat beginnen want als de zon onder zou gaan zou het al snel wat te koud worden.

Na de gebruikelijke kippenterrasborrel en -hapjes werd het tijd om te gaan barbecueën. De eerste keer dit jaar en we konden niet al te laat beginnen want als de zon onder zou gaan zou het al snel wat te koud worden.

Vanmorgen zijn Ruud en Marja rond 9.45u weer richting NL vertrokken. Vera en ik zijn nog even richting La Loge, een plaatsje op 15 minuten rijden, om daar de brocante te bezoeken, waar Bruno ons op had geattendeerd. Toen we daar aankwamen stond er een bord: 'brocante 4 Mai'. Voor de zekerheid zijn we nog even doorgereden maar zonder resultaat, dus we waren weer snel thuis.

---- Maandag, 7 april 2025

Gistermiddag hebben we nagenoeg niets gedaan....wel lekker gerelaxed! 

Vandaag was het anders. Vanmorgen ben ik eerst naar de GammVert gegaan om wat boompalen te halen om de berkenboompjes die we van de week geplant hebben een beetje stevigheid te geven. Ze zijn immers niet veel dikker dan een vinger en ze vangen dan weliswaar misschien niet veel wind, maar ze kunnen ook zo breken.

Na een halfuurtje ge-emmer met gaten boren tussen de boomwortels stonden de palen er in. Je ziet de berkenboompjes nu tenminste staan. 😃 

Voor de lunch ben ik nog even gaan bosmaaieren terwijl Vera aan het kantensteken was bij het bordertje bij het kippenterras. 

Na de lunch kwam zoals verwacht Bruno weer aan. Hij bracht een afdekdop en een bougie mee voor de kettingzaag. Maar de kettingzaag had hij niet bij zich. Afgelopen zaterdag had ik die juist meegegeven aan Bazil, zodat hij er een nieuwe dop op kon zetten en dan zou Bruno, die er toch moest zijn vandaag, hem gelijk weer meenemen.

Bazil was er niet toen Bruno kwam en Guillaume wist van niets en hoewel Bruno de kettingzaag meende te zien liggen wilde Guillaume er niet aan. Bruno ging dus maar weg. 

Ik moest toch nog even wat rommel dumpen bij de déchetterie dus ik besloot maar een stukje om te rijden om achter de kettingzaag aan te gaan

Helaas bleek Guillaume het allemaal niet te begrijpen want hij wist van niets en schouderophalend liep hij uiteindelijk naar een enorme tafel waarop allerlei kettingzagen en onderdelen door elkaar lagen. Op de hoek lag overduidelijk mijn kettingzaag en ik moest Guillaume er nog op wijzen dat het etiket dat de naam van de Nederlandse leverancier (Perfors-Purmerend) er toch echt wel op moest duiden dat we het over mijn kettingzaag hadden. Hij gaf het op....en ik ging weg....mèt de kettingzaag.

Thuis gekomen was Bruno net klaar met maaien. We hebben er nog maar een biertje op gedronken en toen hij weg was, ben ik nog even een stuk gaan bosmaaieren. Al met al dus weer een enerverende dag!

---- Dinsdag, 8 april 2025

Vandaag was het weer een prachtige dag. We hebben het deze periode enorm getroffen. Iedere dag mooi zonnig weer....af en toe wel aan de frisse kant door de wind, maar geen regen. Die komt pas weer vanaf zondag, als wij weer naar Nederland gaan. Mooi uitgekiend!

Toen Vera vanmorgen boodschappen ging doen, ben ik met de hakbijl in de achtertuin een drietal boomstronkjes te lijf gegaan. Ze gaven het niet zomaar op, maar ik ook niet! 😃
Ik was er net mee klaar en zat een beetje uit te puffen op het achterterras toen Vera weer terug kwam. We hebben even koffie gedronken en daarna ging Vera weer tuinwerk doen: de graskanten van de grote border. En dan blijkt een grote border ook ècht groot te zijn. Het was te veel om allemaal in een keer te doen en behalve dat....het is zwaarder werk dan het lijkt. Ik heb het van Vera overgenomen maar ook ik ben bijtijds gestopt. Morgen weer verder!

Terwijl ik in de graskanten stond te hakken is Vera het onkruid gaan bespuiten. Toen ik gistermorgen bij de GammVert was zag ik ik een hoek een pallet met jerrycans staan. Ik dacht dat het petroleum was dus was geïnteresseerd. Een wat ouder Frans echtpaar stond er ook bij en zeulden net zo'n vaatje het winkelwagentje in. Ze spraken me aan en omdat ik dat niet verwacht had begreep ik het aanvankelijk niet. Uitgelegd dat ik Nederlander was en dat ik dacht dat het petroleum was. 'Non!' zeiden ze beiden tegelijk. Het was een onkruidverdelgingsmiddel (vinaigre) dat volgens hen 'superbe' was en het was nog 'un promotion' ook. Ik heb dus ook zo'n vaatje meegenomen en daarmee is Vera aan de gang gegaan. En het is inderdaad geweldig spul. Je ziet na een half uur al dat het onkruid (het ene wat sneller dan het andere) slap gaat hangen en na een paar uur zie je alleen nog een dood plantje. 

Het tweede looppaadje naar het kippenterras was op enkele plekken verzakt, dus heb ik de klinkertjes eruit gehaald, een kwak zand erbij gegooid en de boel weer vast getikt. 

Tot slot heb ik nog een stukje gebosmaaierd en toen vonden Vera en ik het allebei welletjes voor vandaag. Op naar het kippenterras voor het gebruikelijke ritueel. 😉