Toen de storm Ciara boven Nederland een beetje was uitgeraasd heb ik Bruno een mailtje gestuurd of hij even wilde checken of er stormschade was. Ook in Frankrijk was het namelijk volgens de weerberichten behoorlijk te keer gegaan en daar word ik dan best wel een beetje onrustig van :-).
Bruno is inderdaad gaan kijken en de schade valt op zich mee....de gebruikelijke dakpannen van het kippenhok die bij wind uit een bepaalde hoek steevast een andere plek vinden en een stuk of 6 van de hooischuur.
Omdat we ons toch wat zorgen maakten en de dakpannen er toch ook weer op moeten, de auto nog vol lag met spul dat we eerder al wilden brengen en we best wel zin hadden in 'een weekendje' zijn we vandaag richting Mouriez vertrokken.
Ik kreeg in rap Frans het hele verhaal te horen rond de CV-perikelen van een paar weken terug. Het bleek allemaal te gaan om de waterdruk en met het draaien aan 2 kraantjes bleek dat weer in orde te komen. Op mijn vraag waarom dan een monteur langs moest komen kwam een hoop Frans gebrabbel waarvan ik aanvankelijk dacht het begrepen te hebben, maar later tot de conclusie kwam dat dat toch niet zo was :-(. In ieder geval sinds die tijd doet de CV het weer zoals het hoort dus ik heb het maar gelaten voor wat het was.
Het praatje met Bruno leverde ook op dat de CV-monteur helemaal enthousiast werd toen hij Betsy zag. 'Ahhh, un Ford quatre mille!' zou hij blij hebben geroepen volgens Bruno. Hij was zelfs zo enthousiast dat hij Bruno zijn telefoonnummer heeft gegeven omdat hij interesse heeft Betsy van me over te nemen. Een scheiding in het vooruitzicht? Misschien wel, want Betsy doet al een tijdje niet meer wat ik wil, sterker nog....ze doet helemaal niets meer. Hooguit een beetje gesputter maar er voor gaan, ho maar! Iets om over na te denken....
En zelfs al zou ik de moed opbrengen om met een paar dakpannen tot ongeveer 8-9 meter boven de grond te klauteren dan nog had ik een ander probleem....de panlatten zijn namelijk ook weg. Het is op zich helemaal niet zo moeilijk die weer aan te brengen, maar zo hoog op een ladder....dat is niets voor mij.
Met Bruno heb ik afgesproken dat hij contact legt met Mr. Dourlens, die een paar jaar terug de ingestorte keldermuur en een balk in de hooischuur hersteld heeft. Ik hoef er dan niet bij te zijn dus het kan zo maar zijn dat het de eerstvolgende keer als we komen allemaal gefikst is.
De sneeuwklokjes steken hun witte koppies al aardig op en ook de mollen zijn weer behoorlijk bezig geweest :-(.
---- Vrijdag, 14 februari 2020
Vandaag was het zo goed als lenteweer. Het zonnetje had best wel wat meer zijn best mogen doen, maar al met al mogen we niet klagen....zeker niet na alle storm en regen van de laatste tijd.
Vera is gaan snoeien. De klimrozen op het voorerf zijn teruggesnoeid, het rozenperkje voor de hooischuur is opgeschoond en de hortensia's zijn van hun verdorde koppen ontdaan. Het ziet er gelijk allemaal weer een stuk beter uit.
---- Zaterdag, 15 februari 2020
De zon wilde er vandaag niet bij komen maar tot het einde van de middag is het gelukkig droog gebleven. We zijn weer als bezetenen tekeer gegaan en aan het eind van de middag zaten we dan ook volkomen uitgeblust voor de TV en bij de houtkachel.
Vanmorgen ben ik weer verder gegaan met hout kloven. Er lijkt geen einde aan te komen!
Toen Vera weer terug was hebben we even koffie gedronken....Vera ging daarna de tuin in en ik ging in de hooischuur verder met kloven. Uren later stonden er nog 'maar' 2 rijen voor Betsy en de 'kloofmuur' wordt alsmaar groter.
Daarna heb ik nog wat hopen hout die Bruno nog in het bos had laten liggen weggewerkt, maar nog niet alles is weg. Ik was er even klaar mee!
---- Zondag(ochtend), 16 februari 2020
Het is nog vroeg....storm Dennis is hier vannacht behoorlijk te keer gegaan en ik lag er dus regelmatig door wakker. Vera niet! Het giert momenteel rond het huis....van alles klappert. Echt weer om nog eens diep onder de dekens weg te kruipen, maar dat heb ik niet gedaan. Als Vera ook wakker is ruimen we de boel een beetje op en dan zien we wel hoe laat we naar huis waaien!