Terwijl 3 van de 4 kleinkinderen, gevolgd door een Frans Bulldogje voor 7 uur al, door het huis denderden en de rust met een ijzingwekkende snelheid verdween, ben ik maar even 'rustig' achter de computer gekropen om de weblog weer eens bij te werken :-).
Ik ben vrijdagavond al met afgeladen auto richting Frankrijk gegaan en heb in Arras in een Formule-1-hotel geslapen zodat ik gisterochtend bijtijds richting Mouriez kon gaan om de huurders die daar een weekje verbleven uit te zwaaien.
Toen de eerste auto met nageslacht arriveerde en de portieren open gingen stormden Jack (3,5 jr), Caitlin (4,5 jaar) gevolgd door Chickie (het Franse Bulldogje) de auto uit om van blijdschap als bezetenen heen en weer te gaan rennen. Het werd meteen een chaos, want alleen heen-en-weer rennen op het voorerf was niet genoeg....Caitlin wilde meteen naar 'De Keet', Jack liep al om het huis heen, Chickie ging meteen haar nieuwe territorium afbakenen en zo vloog ik in no-time achter ze aan met fototoestel in de hand.
De Keet werd bezocht, luiken werden open gegooid, de trampoline werd beklommen en besprongen, de schommels en glijbaan kregen een beurt en Jack nam plaats in de klimauto en Caitlin later op de maaimachine. Chickie was ook door het dolle heen en ging liggen rollen in het gras.
Niet heel veel later kwam de volgende auto met de rest van het nageslacht: Vera, Marieke met Gwen (bijna 10) en Nick (bijna 4 maanden)....de boel was daarmee compleet!
Omdat het schitterend weer was en de onlangs geplaatste zwembadverwarming het water tot zo'n 26 graden had verwarmd zijn we het zwembad in gedoken. Toen de velletjes begonnen te rimpelen was het mooi geweest....tijd om met een drankje en hapje op het terras te gaan zitten waar we vervolgens de door Marieke gemaakte Turkse pizza hebben gegeten. Ondanks dat het 's avonds al vochtiger wordt hebben we dankzij de terrasheater nog lang buiten kunnen zitten.
Nick ligt nu een beetje bij te komen in de box en Jack en Caitlin zitten in bad schoon te weken om straks weer smerig te kunnen worden :-).
---- Zondag(avond), 27 augustus 2017
Het was vandaag schitterend weer en het belooft de komende week ook zo te blijven. Zelfs nog iets warmer!
Verder is het een relaxdagje geweest. De kinderen hebben zich doodmoe gespeeld in de speeltuin. Caitlin heeft een stevige tuk gedaan en Jack loopt rond met een pleister om zijn vinger. Hij grijpt alles wat ik pak en in dit geval was het het vuistje. Omdat we het kruidentuintje gaan vergroten heb ik wat piketpaaltjes in de grond geslagen. Jack moest en zou dat ook doen. Je kunt waarschuwen wat je wil maar luisteren doet-ie dan niet. Vol trots mepte hij met het vuistje een paaltje dieper de grond is, totdat-ie er een keer naast mepte en met zijn vinger langs het paaltje sloeg. Bloed! Zonder te huilen maar wel met een van pijn vertrokken grimas op zijn gezicht kwam-ie naar me toe. Een pleister en een kusje erop deden wonderen....
's Middags zijn we nog het zwembad in geweest. De zwembadverwarming is echt een verademing....heerlijk water!

---- Maandag, 28 augustus 2017
Het weer was vandaag echt een cadeautje....misschien wel iets te warm, maar om af te koelen hebben we natuurlijk het zwembad. En daar is dan ook weer dankbaar gebruik van gemaakt.
Veel heb ik vandaag niet gedaan, behalve dan dat ik nog wel even een deurklink op de deur van 'De Keet' heb gemaakt. Alleen nog iets om de luiken te vergrendelen en het luikje van de deur en dan is het wel zo'n beetje klaar. Ik snor morgen nog even wat spullen bij elkaar om het deurluikje te fixen en misschien bedenk ik ook wel iets voor de andere luikjes.
De dag hebben we afgesloten met een barbecue en ook konden we, met de vuurkorf erbij, tot laat buiten op het terras zitten.
---- Dinsdag, 29 augustus 2017
Vandaag was het echt heet...de thermometer gaf uiteindelijk 32 graden aan. Dat gaf ook nog een extra boost aan het zwembadwater dat daardoor zo'n 28-29 graden werd en er werd dan ook geregeld in geplonst.







Bruno (de vader van Florian) die had toegezegd nog te komen bosmaaieren kwam vanmorgen en ging ondanks de hitte stevig aan de gang in het bos. Voor mij hoefde het niet persé vandaag, maar de weersverwachting ziet er wat minder uit voor de rest van de week. En als de boel zeiknat is is maaien lastig. Af en toe bracht ik 'm maar wat te drinken, maar op een gegeven moment vond-ie het toch ook wel mooi geweest.







Aan het eind van de middag hebben Ben, Bart en ik de ongeveer 1000 kilo hout de hooischuur in gezeuld. Die ligt nu zo'n beetje tjokvol. De maaimachine past er op de millimeter nog net in.
Tot slot hebben we weer gebarbecued. We hadden natuurlijk van gisteren nog een hoop over, maar hebben toch nog wat pakken spare-ribs erbij gehaald die we hier in de supermarkt hebben ontdekt. Dit 'real men-food' smaakt geweldig en staat voortaan op ons bbq-menu.
De avond werd weer afgesloten op het terras. Vuurkorf erbij en koffie met een likeurtje ;-).
---- Woensdag, 30 augustus 2017
Vandaag was een prutdag! Vannacht heeft het geonweerd en er is ontzettend veel regen gevallen. Vanmorgen miezerde het en de rest van de dag goot het weer. Wat een verschil met de voorgaande dagen!
Wel stond vanmorgen Mr Caplot (kwam ik later pas achter) met zijn zoon voor het hek. Hij heeft 2-3 jaar geleden een stukje van het garagedak met een mosdodend middeltje bespoten en kwam nu vragen of-ie het hele dak mocht doen. Omdat-ie wel in de gaten had dat ik het de vorige keer te duur vond haalde hij van de aanvankelijke prijs meteen 25% af, omdat-ie 'toch in de buurt was'. Omdat ik nog niet meteen toehapte kreeg ik er nog een dikke 15% af en kreeg het zelfs nog voor elkaar dat-ie ook de voorkant van het atelierdak en het dak van de 3 kleine stalletjes mee zou nemen. Een paar uur later was-ie klaar en het dak is er ècht van opgeknapt. Het spul laat ook nog een siliconenlaagje achter (zegt Mr Caplot) dat de oude steeds poreuzer wordende dakpannen weer iets minder poreus maakt. We gaan het zien!
Vanwege het weer hebben we de hele verdere dag binnen doorgebracht en we snakken er naar morgen weer buiten te kunnen vertoeven.
---- Donderdag, 31 augustus 2017
Het weer was gelukkig weer een stuk beter dan gisteren. Wel een stuk frisser dan de dagen daarvoor, maar daar konden we alleen maar blij om zijn.
Caitlin en Jack hadden de kabelbaan nog niet gebruikt maar daar kwam vandaag verandering in. Jack had het allemaal snel door....met zijn kontje op de zitschotel, beentjes gekruist, handjes goed vast om het touw en alleen de eerste 2 keer mocht ik het touw vasthouden en meerennen over het hobbelige terrein tot het eind. Gelukkig is dat maar iets van 25-26 meter! Daarna ging-ie wel alleen en als hij dan halverwege was riep hij: 'rennen opa' en daar ging ik dan weer, net op tijd om Jack op te vangen die vanaf het eindpunt slingerend weer terug kwam. Hij had de grootste lol....ik ook! :-)
Omdat er nog wel wat afvalhout weg te stoken was en Betsy nog op het erf stond hebben we de aanhanger die zijn oorspronkelijke plek weer moest krijgen (achter Betsy onder het afdak) aangekoppeld en de aanhanger vol gegooid met hout en een bult oud stro en hooi. We proberen zo langzamerhand de hooischuur een beetje leeg te krijgen en dan helpt een ladinkje op het vuur best wel. Het aangestoken kampvuur trok minder aandacht van Caitlin en Jack dan we dachten. De trampoline waar ze met zijn tweeën op sprongen was veel interessanter :-)/
---- Vrijdag, 1 september 2017
Vanmorgen omstreeks 9 uur al vertrok het hele spul richting huis. Ik heb eerst even een uurtje zitten bijkomen en van de rust genoten. Daarna ben ik begonnen met opruimwerk en spullen terug op hun plek zetten, een ritje déchetterie en voor de rest heb ik gewoon een beetje 'rustig aan' gedaan.
Morgen komt de 'schoonmaakploeg'en dan is het wachten op de nieuwe gasten en dan ga ik ook weer naar huis. Over 2 weken zijn we weer terug voor een 2-weeks verblijf. Dan is er weer een hoop te doen (maar wat is daar nieuw aan?): het zwembadhuisje moet dan worden geplaatst, het zwembad moet worden opgeruimd, het plafond in de hooischuur moet worden gemaakt en zo zullen er nog wel meer klussen zijn die ik nu nog even niet weet maar waar we waarschijnlijk toch niet aan toe komen. Het nieuwe behang voor de eetkamer ligt nog rustig in de kast te wachten tot we tijd hebben om het te gaan plakken....