Twee weekjes voorjaarsklussen

 ---- Dinsdag, 1 april 2025

We zijn even druk geweest zodat ik niet meteen achter de pc kon kruipen om de weblog bij te werken. Afgelopen zondag zijn we tegen halftien vertrokken. Omdat het zondag was was het sowieso al rustig op de weg maar Vera en ik vinden het die dag bijzonder rustig. We hebben dus lekker kunnen doorrijden, wel via een andere route dan we nornaliter doen, omdat de A27 en A59 gedeeltelijk afgesloten waren. Ruud en Marja die ook een weekje over zouden komen reden ongeveer een half uur achter ons. 

Wij hadden net uitgeladen en een vluchtig rondje terrein gedaan toen Ruud en Marja ook aankwamen. Het was heerlijk weer en ook met zijn vieren hebben we nog een rondje tuin gedaan. Het barst weer van de molshopen, de pruimenbomen staan volledig in de bloesem, de Maartse viooltjes kleuren de bodem van het pruimenbos vrolijk paars en we zien de bomen met de dag groener worden. Heerlijk om hier weer te zijn!

De Els die in de grote border stond is op ons verzoek door Bruno en Florian omgehaald. Vorig voorjaar heeft het heel lang en veel geregend waardoor de grond zo zompig was geworden dat de Els wat instabiel werd en met stevige wind zagen we 'm al een beetje heen en weer zwiepen. Om te voorkomen dat-ie een keer de verkeerde kant om zou vallen en dan zeer waarschijnlijk het huis van Francis zou toetakelen, leek het ons beter dat een stap voor te zijn.

In het bos lagen al wat hopen hout van de vorige bomenomzaag-actie door Bruno en samen met het verse hout van de Els lag er weer een enorme hoop hout om te kloven.

Ruud en ik zijn gisteren met hout halen, kloven en opstapelen begonnen, vandaag zijn we weer verder gegaan en waarschijnlijk hebben we nog wel wat uurtjes werk eraan.

Hoewel ik dacht dat ik er dit jaar niet zo veel kachelhout zou bij krijgen, ziet het er toch naar uit dat er zo'n 3 kuub bij komt.

Vera heeft weer een hoop tuinwerk gedaan. Planten die in het atelier de winter hebben overleefd heeft ze opgepot. Hier en daar wat meegebrachte potten met viooltjes en in de diverse plantenbakken en borders dode takken en uitgebloeide bloemstelen weg gesnoeid. Het begint er allemaal weer netjes uit te zien. 

Bruno kwam gisteren ook nog even langs om te zeggen dat waarschijnlijk aanstaande woensdag de zitmaaier van zijn revisiebeurt weer terug gebracht wordt. Hij zorgt dat-ie erbij is!

De hele grote molshopen zijn door Vera afgeschept en de afgeschepte grond heeft ze gemengd met bemeste tuinaarde, waarmee de plantenbakken gevuld of aangevuld worden. 

De Persicaria was behoorlijk gaan uitbreiden en op verzoek van Vera heb ik die voor een groot deel weg gestoken. Om de best wel leuke en decoratieve plant nu zomaar helemaal weg te gooien ging me te ver. Er staan nu 16 potjes met een kleine stek erin 😀. We gaan ook nog wat stekken in de heemtuin en/of het bos zetten. Dat wordt naast hout halen, kloven en stapelen een klusje voor morgen. Dat gaan meteen de 3 meegebrachte Berkenboompjes, die nog wel hartstikke dun zijn maar wel zo'n 2 meter hoog èn een klein Ribes-struikje de grond in.

---- Vrijdag, 4 april 2025

Ik heb het gezelschap dat lekker op het kippenterras van de zon (en een wijntje) zit te genieten even in de steek moeten laten om de weblog weer bij te kunnen werken. Anders ziet het er naar uit dat het de komende 2 dagen weer niet lukt. 

Eergisteren was het 's morgens behoorlijk koud door de pittige oostenwind. 's Middags werd het veel beter en toen zijn Vera en ik de Berkenboompjes gaan planten en heeft de Ribes een plekje in de heemtuin gekregen. Verder is het eigenlijk alleen maar hout halen, kloven en stapelen geweest, althans voor Ruud en mij. Vera is veel in de tuin bezig geweest, maar wat ze precies gedaan heeft weet ik niet. 

Gisteren was het een dag van allerlei klusjes. Ik heb een nieuwe camera boven de houtopslag opgehangen en nog tal van niet noemenswaardige klusjes gedaan. 😉

De maaimachine is er nog steeds niet! Ik heb gisteravond daarover nog met Bruno contact gehad want ik was van plan eens stevig in mijn beste Frans tekeer te gaan tegen de maaimachine-man. Bruno heeft, zo bleek vandaag, hem vanmorgen gebeld en er was nog helemaal niets aan de maaier gedaan! Hij staat er aanstaande maandag 4 weken!

Volgens Bruno zou-ie vandaag nog moeten terugkomen, maar ik geloof er geen snars meer van. Als-ie vanavond inderdaad niet komt ga ik er morgen naar toe en ga daar waarschijnlijk wat stuntelig in het Frans tekeer. Dat het niet meteen gedaan wordt kan ik me voorstellen, maar het gaat om een servicebeurtje. Beetje olie verversen, messen slijpen en wat dingen vervangen die waarschijnlijk helemaal niet vervangen hoeven te worden om de rekening weer lekker op te voeren. 😒

Ruud en ik hebben al het hout uit het bos gehaald, gekloofd en gestapeld. De 3 kuub hout die ik eerder inschatte is op 5 kuub uitgekomen. Het was weer een hele klus maar we hadden ons voorgehouden dat het voordat Ruud en Marja weer naar huis zouden gaan (zondag) de klus geklaard moest zijn. En dat is gelukt. 

De houtopslag is van de winter helemaal leeg geraakt en dat wilde ik eerst zou houden, maar het bleek toch wel wat lastig om iedere keer wat hout uit de hooischuur te halen. Dus besloten we om een flinke stapel kachelhout van de hooischuur naar de houtopslag te verplaatsen. Daardoor kon de tafel met de houtklover ook een stuk opschuiven zodat er wat meer bewegingsruimte ontstond. 

Een paar weken terug vond ik ergens langs de weg een gietijzeren onderstel waar ooit een tafelblad op heeft gezeten. Ik heb van de walnotenboom die in 2022 door de storm is gesneuveld nog enkele schijven liggen en ik heb er één uitgezocht die er mooi op past. Ik moet 'm met wat houtfretten vastzetten, maar helaas heb ik die nou nèt in NL liggen. Dus dat wordt voor een volgende keer.

---- Zondag(ochtend), 6 april 2025

Ik was gistermorgen vroeg op en kon dus mooi bijtijds naar de maaimachine-man. Toen ik daar om 8.50u aankwam zag ik mijn maaier als op de trailer staan om gebracht te worden. Guillaume die achter het bureau zat begroette me met een vaal glimlachje, zo met het idee dat hij wist waarvoor ik kwam. Hij begon meteen met de mededeling dat Bruno al gebeld had, maar dat wist ik natuurlijk niet. Toen ik vroeg of de maaier nu eindelijk klaar was vertelde Guillaume dat het even had geduurd (jaja....dat wisten we al), omdat ook de messen vervangen moesten worden. Ik begreep dat wel maar hoezo dacht ik. Ze hoefden toch alleen geslepen te worden?? Guillaume nam me mee naar Bazile (de nieuwe eigenaar van het bedrijf) die me een en ander ging uitleggen. Bazile, een vrij jonge vent, die me voor mijn gevoel een beetje verontschuldigend (en daar ging mijn intentie om even stuntelig in het Frans te keer te gaan 😉!) begon uit te leggen wat er allemaal aan de maaier gedaan was. Het begon met de messen....de oude messen haalde hij uit de bestelauto en legde me uit dat ze behoorlijk versleten waren. Het scherpe gedeelte was nog intact maar de uiteinden ervan waren volgens Bazile verdwenen. 'Het zal wel' dacht ik. Toen kwam de volgende....de aandrijfriem. Die moest vervangen worden want er zat een te lange op de maaier waardoor die extra snel versleet. Toen ik zei dat de maaier altijd bij dat bedrijf in onderhoud was kwam het excuus dat het misschien wel door de vorige eigenaar kwam. Dat is Jean Etienne, de vorige baas dus, die alles qua onderhoud aan Guillaume overliet. Guillaume moest dus de 'boosdoener' zijn, maar die hield wijselijk zijn Franse snuit dicht. Verder is nog de oliefilter vangen, een brandstoffilter en nogal snel wees Bazil nog meer dingen aan die ook écht vervangen moesten worden. Gelukkig was de factuur nog niet klaar, dus zonder al te veel schrik keerde ik huiswaarts. Thuis gekomen bleek dat Bruno al even langs was geweest om mij te vertellen dat de maaier die dag gebracht zou worden. Hij had niet verwacht dat ik al zo vroeg op pad was gegaan.

Niet lang daarna kwam Bruno alsnog weer langs. Hij had een telefoontje gekregen dat de maaier onderweg was en inderdaad....niet veel later stond Guillaume voor de deur met de maaier. De grasopvangbak werd er achter gehangen en Bruno is gaan maaien. 

Twintig minuten later stond de maaier in de achtertuin te schitteren in de zon. Bruno was woedend op het terras gaan zitten, want opeens hielde maaier ermee op als het maaidek omlaag ging. Dat kon niet anders dan een beveiliging zijn. Maar ja welke? Bruno ging dus pisnijdig bellen en kreeg na een paar pogingen Guillaume aan de telefoon. Die heeft vervolgens contact opgenomen met Bazile die Bruno weer opbelde. Met Bazile aan de ene kant van de lijn en Bruno (nog steeds pisnijdig) aan de andere kant op de maaier bleek het probleem niet op te lossen. Bazile moest er dus bijkomen en kwam inderdaad een kwartiertje later, schouderophalend en verontschuldigend, aan. Na 5 minuten zoeken was het probleem gevonden. Achter de maaier zit een drukschakelaartje dat door de opvangbak ingedrukt wordt. Dat bleek niet goed te werken. Maar zo'n schakelaartje had Bazile natuurlijk niet bij zich. Dus de Franse oplossing....doorverbinden met een elektradraadje. Dat veiligheidsschakelaartje is daardoor omzeild.

Bruno is verder gegaan met maaien en omdat het wat teveel tijd had gekost, komt hij het morgen de speeltuin en bos afmaken.

Omdat de tuin enorm was opgeknapt ben ik de bosmaaier er maar bij gepakt omdat in ieder geval de kanten van het voorerf en de achtertuin te doen. 

Ik heb later nog de hooischuur een beetje opgeruimd en vond het daarna welletjes. Het was een enerverend dagje geworden!

Het weer was overigens prachtig. De mooiste dag van de afgelopen week. De Krentenboompjes staan volop in de bloesem en zijn prachtig om te zien. 

Na de gebruikelijke borrel en hapjes werd het tijd om te gaan barbecueën. De eerste keer dit jaar en we konden niet al te laat beginnen want als de zon onder zou gaan zou het al snel wat te koud worden.

Na de gebruikelijke kippenterrasborrel en -hapjes werd het tijd om te gaan barbecueën. De eerste keer dit jaar en we konden niet al te laat beginnen want als de zon onder zou gaan zou het al snel wat te koud worden.

Vanmorgen zijn Ruud en Marja rond 9.45u weer richting NL vertrokken. Vera en ik zijn nog even richting La Loge, een plaatsje op 15 minuten rijden, om daar de brocante te bezoeken, waar Bruno ons op had geattendeerd. Toen we daar aankwamen stond er een bord: 'brocante 4 Mai'. Voor de zekerheid zijn we nog even doorgereden maar zonder resultaat, dus we waren weer snel thuis.

---- Maandag, 7 april 2025

Gistermiddag hebben we nagenoeg niets gedaan....wel lekker gerelaxed! 

Vandaag was het anders. Vanmorgen ben ik eerst naar de GammVert gegaan om wat boompalen te halen om de berkenboompjes die we van de week geplant hebben een beetje stevigheid te geven, Ze zijn immers niet veel dikker dan een vinger en ze vangen dan weliswaar misschien niet veel wind, maar ze kunnen ook zo breken.

Na een halfuurtje ge-emmer met gaten boren tussen de boomwortels stonden de palen er in. Je ziet de berkenboompjes nu tenminste staan. 😃 

Voor de lunch ben ik nog even gaan bosmaaieren terwijl Vera aan het kantensteken was bij het bordertje bij het kippenterras. 

Na de lunch kwam zoals verwacht Bruno weer aan. Hij bracht een afdekdop en een bougie mee voor de kettingzaag. Maar de kettingzaag had hij niet bij zich. Afgelopen zaterdag had ik die juist meegegeven aan Bazil, zodat hij er een nieuwe dop op kon zetten en dan zou Bruno, die er toch moest zijn vandaag, hem gelijk weer meenemen.

Bazil was er niet toen Bruno kwam en Guillaume wist van niets en hoewel Bruno de kettingzaag meende te zien liggen wilde Guillaume er niet aan. Bruno ging dus maar weg. 

Ik moest toch nog even wat rommel dumpen bij de déchetterie dus ik besloot maar een stukje om te rijden om achter de kettingzaag aan te gaan

Helaas bleek Guillaume het allemaal niet te begrijpen want hij wist van niets en schouderophalend liep hij uiteindelijk naar een enorme tafel waarop allerlei kettingzagen en onderdelen door elkaar lagen. Op de hoek lag overduidelijk mijn kettingzaag en ik moest Guillaume er nog op wijzen dat het etiket dat de naam van de Nederlandse leverancier (Perfors-Purmerend) er toch echt wel op moest duiden dat we het over mijn kettingzaag hadden. Hij gaf het op....en ik ging weg...mèt de kettingzaag.

Thuis gekomen was Bruno net klaar met maaien. We hebben er nog maar een biertje op gedronken en toen hij weg was, ben ik nog even een stuk gaan bosmaaieren. Al met al dus weer een enerverende dag!

Even een kijkje nemen en alvast wat moestuinvoorbereidingen....

 ---- Zondag, 23 februari 2025

Zeveneneenhalve week geleden reden we hier weg na een gezellig weekje met Ruud en Marja. Omdat we nog even wat zon gingen snuiven op Tenerife en wat andere verplichtingen daarna hadden, wilden we aanvankelijk in de eerste helft van februari hier weer naar toe gaan. Omdat toen de weersverwachting ronduit slecht was hebben we dat uitgesteld tot vandaag.

Vanmorgen even voor 10 uur vertrokken we. We hadden prima weer, het was niet druk dus tegen half drie reden we het erf op. We snakten naar koffie en toen we die op hadden zijn we meteen een rondje tuin gaan doen, vergezeld door de ontelbare verschillende vogelgeluiden. Dat kan niet anders betekenen dan dat het voorjaar in zicht is.

Blijkbaar is hier in de afgelopen weken een groot mollenfestijn geweest want de achtertuin is bezaaid met enorme hopen.
Die gaan we grotendeels een dezer dagen opscheppen, want dat levert prima grond op om elders te gebruiken. De rest harken we over het gras en na een paar regenbuien zie je er niets meer van.
Het zal best wel een behoorlijke klus worden want je verkijkt je snel op het enorme gewicht van die molshopen. Maar....niet alles hoeft in één keer!

Een ander voorjaarsteken zijn de narcissen in het pruimenbos. Die staan al 10 tot 15 centimeter boven de grond maar knoppen hebben we er nog niet in ontdekt. Wel al de nodige veldjes met ontelbare sneeuwklokjes! 

Behalve de mollen heeft Bruno hier in zijn eentje ook een klein feestje gehouden. In het bos heeft hij een scheefstaande boom in kloofbare stukken gezaagd. Dat wordt weer slepen, kloven, terug slepen en opstapelen. 😁

---- Dinsdag, 25 februari 2025

Gistermorgen regende het voornamelijk maar 's middags kwam de zon er een beetje bij wat voor ons reden was om naar buiten te vluchten en in de tuin aan de gang te gaan. Althans....Vera wat meer in de tuin en ik in de hooischuur. 

Vera is wat perkjes gaan opschonen van dood en verdorde plantenresten. Ze heeft ook al een begin gemaakt met het snoeien van de rozen. Het is nog maar het begin. De dagen zijn ook nog niet zo lang en in de namiddag begint het al behoorlijk af te koelen.

Ik heb me in de hooischuur vermaakt met wat noodzakelijk zaagwerk en met het vullen van netten met kachelhout, die een ritje naar Middenbeemster krijgen.

Vandaag was het een grauwe en sombere dag. De zon heeft zich niet laten zien. Vera is binnen gebleven en ik ben de werkplaats ingedoken in een poging om de werkbanken zodanig op te ruimen dat ze weer zichtbaar worden. Nou dat is mislukt! Natuurlijk heb ik wel wat gedaan, maar vanwege de kou ging ik al snel weer wat netten met hout vullen. 

Toen ik daarvan ook de buik vol had (en dat ging best snel) ben ik naar binnen gegaan en net toen ik vanmiddag even wegzakte in de stoel tikte Vera me aan dat vermoedelijk Bruno op de deur stond te kloppen en jawel....hij kwam even buurten omdat Nadine boodschappen ging doen. Na ruim een uur Frans geratel over van alles en nog wat aangehoord te hebben ging hij weer. We zijn nog steeds blij met hem, want we kunnen altijd een beroep op hem doen. We proberen daarom ook vol interesse en af en toe door wat tegenvragen te stellen het geratel op gang te houden. Toen hij weg was namen we het gesprek nog even door om bij elkaar te checken of we dit of dat wel goed begrepen hadden. We zijn er niet op alle punten uitgekomen! 😁

Maar....Bruno gaat wel de maaimachineleverancier even bellen voor een onderhoudsbeurt van de zitmaaier. Volgens Bruno was dat al weer 2 jaar geleden en we kunnen het beter nu doen voordat het maaiseizoen begint. Zelfs als we er niet zijn als de maaier opgehaald moet worden is het geen probleem. Bruno regelt dat allemaal.

---- Woensdag, 26 februari 2025

Het is vannacht behoorlijk koud geweest dus het duurde even voordat we naar buiten konden om weer wat tuinwerk te doen. Het was een uur of 10 toen we de aan de gang gingen. Waar het tuinwerk betreft heeft Vera de regie. Zij vond dat ik de Hortensia's voor de grote stal flink kon kortwieken en dan meteen maar de afgeknipte stengels door de hakselaar kon halen. Voor het knippen van de Hortensia's is het vanwege mogelijk uitblijven van bloemen niet de beste tijd maar vorig jaar hebben we dat ook gedaan en ze hebben evengoed veel bloemen gegeven. In voorgaande jaren hadden we zoveel bloemen dat de stengels zo zwaar werden dat ze helemaal gingen doorhangen. Nu dus wat minder bloemen, maar de stengels bleven wel gewoon overeind staan.

Vera heeft naast wat snoeiwerk de compostbakken omgezet. Bak 3 eerst gezeefd en de mooie compost over de moestuinbakken verspreid. Bak 2 werd in bak 3 geschept en bak 1 in de tweede bak. De eerste bak kan dus weer gevuld worden. 

Tegen 14u, na een kop koffie in het zonnetje op het bankje voor het huis, waren we er klaar mee en zijn we naar binnen gegaan. Niet heel veel later kwam de al aangekondigde regen over ons heen.

---- Donderdag, 27 februari 2025

Vanmorgen was het weer behoorlijk fris maar we zijn uiteindelijk toch naar buiten gegaan om wat tuinwerk te doen. De voorspelde zon heeft ook geschenen, maar dat duurde slechts een minuut of 4. 

Het bleef dus de hele dag aan de frisse kant. We hebben evengoed weer heel wat gesnoeid. De takken van de vlinderstruiken werden op een hoop gegooid bij de houtopslag, waar ik ze allemaal door de hakselaar heb gehaald. Vera had de smaak te pakken en heeft ook de malva, de sering en wat clematissen onder handen genomen. Ze zette ook de schaar in de blauwe regen om er al vrij snel achter te komen dat ze per ongeluk de streng doorknipte die ik vorig jaar via de dakgoot van het kippenhok naar de voorkant van het kippenterras had geleid. 😞

---- Vrijdag, 28 februari 2025

Vandaag was het weer een beetje wisselvallig. Af en toe een buitje en af en toe zon. Gisteravond hadden Vera en ik er nog over dat er de laatste tijd weinig spectaculairs op de weblog te melden valt. Het dorp begint de laatste tijd steeds meer 'uit te dunnen'. Mede daardoor valt er ook steeds minder te melden. In de brievenbus vonden we bij aankomst ook weer een, door de vocht bijna onleesbaar, overlijdensbericht van iemand die we niet kennen en die op 93-jarige leeftijd het tijdelijke achter zich heeft gelaten. Ook in 'onze' straat is het vrij rustig geworden. In de tijd dat wij hier onze 2e stek hebben hebben, zijn al 8 bewoners, waaronder Francis die nog wel eens voor meldenswaardig nieuws zorgde, overleden. 

Maar goed....Vera ging boodschappen doen en net toen ik dacht maar even de hooischuur en werkplaats in te gaan en daarom mijn telefoon weglegde ging-ie af. Een appje! Dat bleek van Vera te zijn die me telefonisch niet kon bereiken en daarom maar een whatsappje probeerde. Er zal vast een verklaarbare reden zijn dat appen wel kan als bellen niet gaat, maar ik weet 'm niet en kan het dus niet verklaren. 😒

Maar Vera stuurde het appje niet zomaar: Ze had boodschappen gedaan en bij terugkomst bij de auto bleek de linker achterband leeg te zijn. 

Ik bedacht meteen Bruno te bellen of hij mij naar Hesdin kon rijden, maar bellen ging bij mij ook niet. Waarschijnlijk omdat het bereik hier af en toe behoorlijk 'ruk' is.

Ik heb Bruno daarom maar een ouderwets sms-je gestuurd omdat ik weet dat hij geen whatsapp gebruikt. Ik heb overigens ook geen idee of dat hier wel bekend is....

Ik heb daarop Vera weer geappt dat ik 5 minuten zou wachten op een reactie en als die niet zou komen ik dan een taxi zou bellen. Daarop reageerde Vera terecht 'Hoe dan? Je kan toch niet bellen? 😃

Mijn reactie: 'Sh*t....ff denken'. Vera kwam weer op de lijn met de mededeling dat ze op de heenweg de auto van Valérie (een voormalige overbuurvrouw, de vriendin van Domique) bij het oude huis van de overleden meneer en mevrouw Fiolet zag staan. Misschien kon Valérie bellen of helpen.

Ik ging dus op pad richting Valérie en inderdaad stond de auto (nog) op het terrein. Ik heb op de nodige ramen en deuren van het leegstaande pand en schuren geklopt, geroepen en rond gelopen maar geen enkele reactie. Toen ben ik doorgelopen richting de Engelse Elizabeth, die hier intussen een paar jaar permanent woont, maar ook zij was niet aanwezig. Tegenover het huis van Elizabeth stapte net een man met de nodige gereedschappen en materialen onder zijn arm, uit een auto. Ik heb hem aangesproken in de hoop dat hij wel kon bellen of me verder op weg kon helpen. Erg enthousiast was-ie niet dus ik ging daar nog eens proberen te bellen. Bij de 2e keer lukte het Bruno te bereiken, die ik onverstaanbaar aan de telefoon had. Na wat spraakverwarring over wie waar was bleek hij na ontvangst van het sms-je meteen naar ons huis gereden te zijn, waar hij uiteraard niemand aantrof. Hij reed maar door en nog dat ik 'm aan de telefoon had zag ik 'm komen aanrijden. Samen gingen we op weg voor de reddingspoging van Vera. 😁

Intussen had ik weer een appje van Vera gekregen dat er een 'aardige man had aangeboden haar te helpen met de band'. Maar omdat Bruno en ik al op weg waren hoefde dat niet meer.

Toen we op het parkeerterrein aankwamen begon het net te regenen. Bruno en ik hebben samen het wiel verwisseld, terwijl Vera haar best deed om ons een beetje met een paraplu tegen de regen te beschermen. Het was de eerste keer in 10 jaar tijd dat het reservewiel onder de auto vandaan moest komen en het rek waarin het wiel hing gaf niet meteen mee. Het wiel was redelijk snel verwisseld en Bruno wist wel een adresje in Hesdin waar de band gerepareerd kon worden. In een straatje waar ik nog nooit was geweest zit een eenmansbedrijfje in een klein pandje. Het was snel duidelijk....een glimmende kruiskopschroef had zich een weg door het rubber geboord. Vermoedelijk omdat het tegen lunchtijd liep kon ik er niet even op wachten en moest ik om 15u terug komen. 

We hebben afscheid van Bruno genomen en zijn toen naar huis gereden. Vanmiddag heb ik de band weer opgehaald, zijn de wielen verwisseld en kon ik huiswaarts gaan. 

Vera is vanmiddag weer flink aan het snoeien gegaan en vond dat we later samen nog even door de heemtuin en bos moesten lopen, met een bus markeerverf om wat scheefstaande boompjes en onhandige takken te bespuiten. Morgen wordt de kettingzaag dus te voorschijn gehaald!

---- Zaterdag, 1 maart 2025

Vanmorgen was het door de koude noordoostelijke wind niet te harden in de tuin, dus we hebben de tuinwerkzaamheden tot na de lunch uitgesteld. Omdat ik geen kettingzaagolie meer bleek te hebben moest ik eerst naar de GammVert on nieuwe te halen. Gelukkig bedacht ik me op tijd om even te checken of-ie wel open was, want in het stadje heerst nogal een dorps karakter wat betreft de lange lunchtijden en het sluiten tussen de middag van de winkels. En inderdaad....gesloten tot 14 uur. Dus we zijn eerst maar aan de gang gegaan in de heemtuin. Ook met het idee om niet alles tegelijk maar stukje voor stukje te doen.

We hebben zo'n beetje al het dode spul weg gesnoeid en ik ben met de grote takkenschaar aan de gang gegaan om de lange overhangende takken van de hulststruiken in de haag te kortwieken. De te dikke takken komen nog met de kettingzaag aan de beurt. Omstreeks 14 uur ben ik alsnog richting GammVert gegaan en heb daar de benodigde olie gehaald. 

Teruggekomen leek het ons beter eerst alle afgeknipte takken weg te werken voor we met de kettingzaag aan de gang gingen. Na het gesleep en omdat het zonnetje best wel krachtig werd hebben we 2 stoeltjes en een tafeltje voor de haag gezet en daar bleek het wel erg goed toeven te zijn. We hebben uiteindelijk nog wel wat molshopen afgeschept en de rest weg geharkt. De grond hebben we gebruikt om de bak waar de Malva in staat weer wat op te vullen. De grond was nogal verzakt dus de Malva moest eerst worden uitgegraven omdat-ie anders te diep zou staan. 

Maar tegen 4 uur werd het toch al merkbaar frisser en zijn we, ook omdat de vermoeidheid ons overviel, naar binnen gegaan om daar bij de houtkachel lekker van een 'wijntje mét' te genieten.

---- Zondag, 2 maart 2025

Ook vanmorgen was het te fris om buiten te werken, dus we moesten wachten tot na de lunch. Maar toen we die genuttigd hadden zijn we als de sodemieter de tuin in gegaan. Vera begon met het opschonen van de grote border en ik ben de heemtuin in gegaan om de bomen en bossages tussen ons erf en het weiland te fatsoeneren. Heel wat dode boompjes heb ik er tussen uitgehaald en uiteindelijk allemaal naar onze stortplaats voor tuinafval in het bos gesleept. Ook de kampvuurplaats begint alweer aardig vol te raken en eigenlijk is het nodig dat de fik er even in gaat. 

Vera heeft ook weer wat molshopen afgeschept om in de moestuin te gebruiken. De restanten van de hopen en nog wat kleinere heb ik weg geharkt, maar er liggen er nog genoeg! 😒

Net toen ik dacht even te gaan zitten vroeg Vera of ik 'even' de 2 Spirea's wilde kortwieken. Ik heb ze bekeken en om nu vele honderden verhoute takjes met de hand te gaan knippen zag ik niet zitten. Ondanks dat we hier geacht worden de zondagsrust in ere te houden, heb ik toch maar even de benzine-heggenschaar erbij gepakt en nog geen 10 minuten later was de zondagsrust weer in ere hersteld. De Spirea's lekker gekortwiekt!

Toen ik de laatste resten naar het bos bracht kwam ik langs het door de zon prachtig verlichte hagelwitte sneeuwklokjesveldje. Daar nog maar even een foto van gemaakt. Jammer dat ze relatief kort staan, maar het is wel een teken van het op handen zijnde voorjaar. 

---- Maandag, 3 maart 2025

Na de lunch zijn we weer aan de gang gegaan. Vera begon in de grote border en ik heb de kettingzaag ter hand genomen en eerst de 3 Hibiscussen behoorlijk terug gesnoeid. De vorm was er eigenlijk al een hele tijd uit en bloeien deden ze ook maar mondjesmaat. Dus de zaag moest er eens flink in!

Terwijl Vera de border onder handen nam en afwisselend molshopen schepte en de moestuinbakken in orde maakte ging ik verder met de kettingzaag. De van de week gemarkeerde boompjes en takken lagen vrij snel om en ook aan de zijkant tegen het weiland is het ardig uitgedund.
Vera kwam op een gegeven om aan te geven dat ik moest stoppen met kappen, want het moest tenslotte ook allemaal weggesleept en verwerkt worden. Daar had ze wel gelijk in.

Ik ben dus gestopt met kappen en begonnen met slepen. Omdat het toch ooit een keer in de fik moest leek het me beter meteen maar een kampvuur te maken zodat ik alles kon wegfikken. Er liggen nog steeds takken maar die zijn morgen pas aan de beurt. De vermoeidheid begon op enig moment toe te slaan en we besloten er mee te kappen. We hebben nog een tijdje in de zon zitten genieten van het heerlijke weer en de vele vogelgeluiden.

---- Dinsdag, 4 maart 2025

We hebben er even over zitten dubben of we woensdagavond, donderdag op de dag of donderdagavond naar huis zouden gaan. Het is de tweede optie geworden en omdat Vera nog wat boodschappen wilde/moest doen ben ik meegegaan om een volle tank te scoren. Toen we terugkwamen was de zon al zo krachtig dat we ruim voor de lunch de tuin al in konden. Het werd verder een prachtige dag!

Ik heb een poging gedaan om het kampvuur weer op te porren, maar zonder resultaat. Ik heb het dus gewoon weer aangestoken....spiritusblokje en wat afgewerkte olie! Lucifertje erbij en de fik erin. Er lag nog zoveel op te fikken spul en er was nog genoeg te slepen ook dat het tot halverwege de middag duurde voordat ik er de brui aan gaf.

Vera heeft menig uurtjes in de moestuin doorgebracht. Veel molshopen hebben hun weg gevonden naar de diverse bakken waar Vera jonge aardbeienplantjes in gezet heeft.
We hebben de werkzaamheden wel met enige regelmaat afgewisseld met een rustmomentje op de stoelen die we voor de heg hebben gezet. Daar zitten we lekker beschut en in de zon. 

Om de tuinkluswerkzaamheden voor vandaag helemaal af te sluiten hebben we allebei nog een hark gepakt en de resten van de molshopen allemaal weg geharkt.

---- Woensdag, 5 maart 2025

Het was vandaag weer net zo lekker weer als gisteren. Vanmorgen kwam Bruno onverwachts aan om even te melden dat hij een afspraak had gemaakt om de zitmaaier op te laten halen voor een servicebeurt. Aanstaande maandag gaat dat gebeuren en Bruno regelt dat allemaal. Basile Gallezot is de nieuwe en intussen derde eigenaar van het tuinmachinebedrijf waar onze zitmaaier in onderhoud is.

Vera en ik zijn de nodige dingen alvast gaan opruimen omdat we morgen naar huis gaan. Verder zijn we weer flink in de tuin bezig geweest. Vera voornamelijk in de moestuin waar ze uitjes heeft geplant en rucola, worteltjes en bietjes heeft gezaaid. Spannend of het er als we weer eind maart hier aankomen al zichtbaar is. 

Omdat een molletje onder de tegels waar de watertonnen op staan bij de blokhut zodanige gangen had gegraven gingen de tegels verzakken en dus de watertonnen ook. Van de week hebben we ze al leeg gekieperd en nu was het tijd om ze weer recht te zetten. Met wat wit zand uit de zandbak heb ik de gangen gevuld en de rest wat opgehoogd zodat de tonnen weer rechtop konden staan. De bak waar de regenpijp op uitkomt heeft een overloopje naar een iets kleinere bak, zodat die ook gevuld kan worden.

Er was nog een boomstammetje die ik in stukken wilde zagen. Ik heb daarvoor de kettingzaag gepakt, maar gek genoeg kreeg ik die met geen mogelijkheid aan, terwijl ik 'm een paar dagen terug nog had gebruikt. Omdat Bruno toch maandag Basile ontvangt om de zitmaaier op te halen wilde ik even naar Bruno rijden. Toen ik de hoek omkwam zag ik de auto staan van Valery die boven bij het huis met het hoofd in de handen zat. Het zag er ernstig uit en ik ben meteen gestopt om te vragen of en wat er aan de hand was. Het viel op zich wel mee....ze zat even van de zon te genieten, nadat ze vanmorgen vroeg van de ferry was gekomen en eenmaal bij haar huis aangekomen al snel het bericht kreeg dat Elizabeth, bij wie ik van de week vanwege de lekke band tevergeefs op de deur had geklopt, in januari is overleden. In december waren er uitzaaiingen in haar hoofd geconstateerd. Ziekenhuisopname had geen zin meer. 

We hebben hierover een tijdje van gedachten gewisseld en ik ben daarna alsnog naar Bruno gereden. Bruno kreeg de kettingzaag ook niet aan. Enerzijds tot mijn opluchting, want dan lag het dus niet aan mij. Hij checkt een dezer dagen of het wellicht de bougie is en als dat geen oplossing is, geeft hij de kettingzaag aan Basile mee, voor ook wat onderhoud.

Toen ik thuis kwam kwam Vera ook net naar binnen....ze was er 'klaar-mee-voor-vandaag'! Omdat het nog heerlijk weer was zijn we dit jaar voor het eerst op het kippenterras gaan zitten. Eerst even een glas limonade en toen 'moest' er toch echt wel een eerste-lente-wijntje in. 

 

Oud en Nieuw met Ruud en Marja....

 ---- donderdag, 26 december 2024

Eerste Kerstdag hebben we met de kinderen en kleinkinderen doorgebracht. Cadeautjes en lekker eten! Dat was mede zo gepland zodat we de tweede Kerstdag naar Frankrijk konden gaan om tot begin van het nieuwe jaar te blijven. Ruud en Marja komen morgen om de jaarwisseling weer hier vieren.

Wij vertrokken vanmorgen om 9.30u en reden 4,5 uur later het terrein op. We konden overal best goed doorrijden maar er was ondanks dat het Kerst is, best nog veel vrachtverkeer. Het weer was grijs en grauw en veel laaghangende mist.

Nog geen uur nadat we aankwamen kwam Bruno met Florian al aangereden. Ze haalden wat kettingzagen uit de achterbak, trokken overalls aan omdat ze gekomen waren om de eerste boom in de heemtuin van een zware overhangende tak te ontdoen. Die tak was niet al te best meer en te dik en groot geworden zodat het gevaar ontstond dat-ie er zomaar met een storm af zou kunnen breken.

Nadat-ie er af was en door Bruno in kleine stukken was gezaagd liet Florian me zien dat er al een scheur aan ontstaan was, zoals we een paar jaar terug ook hadden in een andere boom in de heemtuin. Het is dus maar goed dat de tak er in ieder geval nu af is! En....we hebben weer kloofwerk. 😃

Terwijl de mannen nog druk in de weer waren ben ik een rondje tuin gaan doen. We hebben blijkbaar regelmatig bezoek gehad van een behoorlijk grote mollenfamilie, die zichtbaar aan het werk is geweest. Flinke molshopen en behoorlijk veel. Op de foto slechts een kleine selectie. Dat wordt weer een hoop harkwerk!

Aan de rand van de grote border hebben we een paar jaar terug een Eucalyptus geplant die volgens de verkoper klein zou blijven maar al vrij snel voor onze tuin in Nederland te groot werd.

Hij lijkt het hier behoorlijk naar de zin te hebben en groeit ook hier flink. Maar, door een stevige wind die volgens Bruno ruim een week geleden hier heeft huisgehouden, staat-ie nu schuin en moet dus opnieuw worden gestut.

De stam is nog iets te dun om genoeg tegenwicht te geven aan de kruin als het behoorlijk waait. Omdat zo'n ding nu eenmaal blijft doorgroeien bestaat de kans dat de kruin zo groot en hoog wordt dat we er niets meer mee kunnen. We gaan dus ook de de top eruit halen, zodat hij wat meer in de breedte kan groeien. 

---- Zaterdag, 28 december 2024

Omdat het gistermorgen behoorlijk koud was hebben Vera en ik alleen een kort rondje tuin gedaan om eens goed te bekijken hoe alles er bij stond. Vera is er van overtuigd dat er aan wat planten in de moestuin is geknaagd en volgens haar moet dat iets van een hert(je) zijn geweest. Geopperd werd om het hek aan de achterkant van de moestuin een behoorlijk stuk op te hogen zodat de herten er dan niet meer overheen kunnen springen. Maar ja....hoe hoog en hoe ver ga je? In ieder geval iets voor later....!

Rond een uur of 2 kwam Bruno weer aan, gewapend met kettingzaag. Hij ging op eigen houtje in het bos aan de gang en heeft een hoop opgeschoond. Voornamelijk laaghangende en in de weg zittende takken. Terwijl wij op Ruud en Marja wachtten zagen we opeens rook vanaf de kampvuurplaats omhoog komen. Bruno was blijkbaar ook de enorme takkenbende aan het wegfikken.

Tegen 5 uur kwamen Ruud en Marja pas aan. Door drukte en wat file, maar ook vermoedelijk een ongeluk op de snelweg in Frankrijk duurde de rit langer dan ze hadden gepland. Geen koffie maar meteen een wijntje....en bijkletsen. Bruno leek begrepen te hebben dat we intussen 'druk' waren en is stilletjes weg gegaan.

Vanmorgen was alles buiten wit. Niet van de sneeuw maar van de rijp. Het is behoorlijk koud geweest vannacht. Verder hing er een dichte  mist en dat is zo de hele dag gebleven. Mistig, grauw, nat en somber weer dus en dat duurt nog steeds voort. Geen weer om buiten of in de werkplaats wat te doen. Het was dus de hele dag een beetje hangen voor me. Ruud had wel zo zijn eigen ding en de dames zaten in de hal aan de tuintafel weer kunstzinnig te experimenteren. Hopelijk wordt het morgen weer iets beter....

---- Maandag, 30 december 2024

Gisteren en vandaag was het weliswaar ietsjes beter dan zaterdag, maar alleen omdat het wat minder mistig was. Het zijn echt sombere dagen.

De dames hebben gisteren eerst een wandelingetje gemaakt en zijn daarna de hal ingedoken om verder met hun kunstproductie te gaan. Ruud en ik hebben wat kruiwagens door Bruno gekapt hout naar binnen gehaald en de dikkere brokken gekloofd en opgestapeld. De laatste kruiwagens hebben we vandaag nog binnen gehaald en ik denk dat we alweer tegen zo'n 2 kuub zitten.

Vera en Marja zijn vandaag om toch even een frisse neus te halen in de moestuin de paden met karton gaan afdekken om onkruidgroei tegen te gaan. Tegen de tijd dat er wat in de moestuin moet gebeuren is het meeste karton al vergaan en dan heeft het in ieder geval nog een nuttige functie gehad.

Vera heeft alle molshopen weg geharkt en over het gras verdeeld. Het was allemaal te nat om op te scheppen dus was wegharken en over het gras verdelen de meest logische wegwerkmethode.

Samen hebben we de top van de schuin staande Eucalyptusboom er uit geknipt en een veel stevigere paal ernaast gezet zodat we de boom weer overeind konden duwen en aan de paal vastmaken. 

Vanmiddag zijn Ruud en ik nog even naar de déchetterie gegaan om wat bakken rommel weg te kwakken, maar dat was het ook wel beetje. Veel meer gebeurt er niet....

Morgen de laatste dag van dit jaar! Ruud en Marja gaan net als eerdere jaren oliebollen en appelflappen bakken. Ik heb de sjoelbak al van zolder gehaald om morgen het nieuwe jaar binnen te sjoelen. Ook het dartbord met darts liggen klaar. Het bord hangen we op aan de hooischuurdeur van het achterterras en dan kunnen we onder het genot van een glas glühwein proberen met wat pijltjes het dartbord te raken. 😁

---- Woensdag, 1 januari 2025

Wij wensen alle lezers en lezeressen een fantastisch en vredig 2025 met veel voorspoed, geluk en vooral gezondheid.

Gisteren, de laatste dag van 2024. Het was wat waterkoud maar gelukkig wel droog en de lucht was ook lichter dan de voorgaande dagen. Ruud ging boodschappen doen, Vera ging de tuin in om een hoop te snoeien, Marja ging beslag maken voor de oliebollen en appelflappen en ik ging de noodzakelijke dingen voorbereiden voor de dartcompetitie en de oliebollenkraam. 

Nadat Ruud en Marja de oliebollen en appelflappen even hebben laten dartelen in de hete zonnebloemolie en ze op een bedje van keukenpapier lagen uit te druipen, ben ik de vuurkorf, die ik al op het achterterras had gezet, gaan aansteken om in ieder geval nog een beetje warmte te hebben tijdens het darten. Eerst zijn we begonnen met een glaasje glühwein en natuurlijke de verse bollen, die voorzien waren van een rijkelijke hoeveelheid in Cointreau gedrenkte rozijnen, en de goed gelukte flappen.

Daarna hebben we de glüh gelaten voor wat het was en zijn we aan de normale wijn begonnen. De dartcompetitie is natuurlijk niet vergelijkbaar met hetgeen we op TV kunnen zien want bij ons was het gooien en zien wie het eerst boven de 501 punten kwam. Het werd natuurlijk allemaal wel wat kouder en langzamerhand ook steeds donkerder en omdat mede de vingers steeds gevoellozer werden kreeg de deur waaraan het dartboard hing er opeens spontane 'houtwurm'gaatjes bij. Ruud heeft gewonnen en ik was de laatste. Vera presteerde het om een dart in de flight van een andere te gooien. 😃

Nadat we enigszins wat verkleumd binnen aan een kop lekkere uiensoep begonnen werden we weer warmer en zijn we het Keezenspel gaan doen. Na 2 potjes was het tegen 23.30u en zijn we in de huiskamer gaan zitten met de TV al vast aan in afwachting van de jaarwisseling. Om middernacht was het proosten, zoenen en wat wensen uitspreken. Daarna hebben we nog even doorgefeest tot de vermoeidheid in onze seniorenlijven de overhand kreeg. 😉

---- Donderdag(ochtend), 2 januari 2025

Gisteren waren we allemaal een beetje tam. Voornamelijk omdat het de nacht ervoor een 'latertje' was en blijkbaar kunnen we dat niet zo goed meer aan. 😉

Vera en ik zijn nog even bij Bruno en zijn vrouw Nadine langs geweest om ze Nieuwjaar te wensen en ze te bedanken voor de goede zorgen in en om ons huis. Het is best wel even wennen aan de soms in onze ogen vreemde gewoontes in Frankrijk. Vorig jaar toen we ze Nieuwjaar gingen wensen en ook een aardigheidje meenamen werden deze zonder te kijken op het dressoir gezet. Vera en ik vroegen ons later af of we er wel goed aan hadden gedaan, omdat het ons ondankbaar overkwam. Later las ik ergens dat Fransen het juist ongepast vinden om meteen het cadeautje open te maken en ze liever wachten tot we weg zijn. Dat bleek gisteren dus inderdaad zo te zijn. De cadeautjes werden aan de kant gezet, we hebben een nieuwjaarsdrankje gedronken en zijn daarna weer huiswaarts gegaan.

Ruud en Marja vertrekken straks weer richting Nederland. Wij gaan aan het eind van de middag of begin van de avond rijden. Het blijft vandaag droog en volgens de weersverwachting komt de zon er ook nog even bij. Vera wil de appelboom nog gaan snoeien en ik ga het dartbord weghalen, de intussen met regenwater gevulde vuurkorf leeg gooien, de kerstverlichting weghalen, de niet gebruikte sjoelbak weer op zolder zetten, de tuinstoelen en tafel weer opbergen, enz. Dan de auto inladen en richting NL. 

Pas op zijn vroegst in februari zullen we weer hier zijn. Eerst nog even 10 dagen naar de zon op Tenerife en daarna zien we wel.