woensdag 19 november 2025

De allerlaatste keer!

 ---- Woensdag, 19 november 2025

Vorige week toen ik hier was wilde ik donderdagochtend weer terug rijden naar Nederland. Dat is mislukt! Na het verorberen van de ping-ping-maaltijd zat ik rond 19.15u een beetje voor me uit te kijken en me af te vragen wat ik hier nog deed. Om half 8 zat ik in de auto. De vuile vaat een beetje afgespoeld en in de vaatwasser gezet en redelijk halsoverkop vertrokken. Een paar minuten voor middernacht was ik weer thuis. Achteraf gezien best een slimme zet want daardoor kon ik de huurbus op mijn gemakkie leeghalen.

Omdat het 's avonds beduidend minder druk is dan op de dag hebben we besloten niet vandaag weer naar Frankrijk te gaan maar gisteravond. Het was evengoed wel wat aan de drukke kant, maar we konden wel overal doorrijden, dus geen files!

We hebben wel de nodige buien over ons heen gekregen en omdat het bewolkt was was er geen sterretje of zo aan de hemel te zien. Daardoor was het behoorlijk donker en het zicht was mede door het weer erg slecht. Je vraagt je dan wel af waar al die lantaarnpalen in de middenberm nog voor dienen.

Om ongeveer 23.30u reden we het zompige erf op. We hadden alleen het hoognodige meegenomen dus de auto was snel leeg. Het huis was aangenaam warm want de thermostaat had ik op afstand al aangezet. Alleen nog even het houtkacheltje aan, een uurtje zitten en bijkomen en naar bed!

Vandaag was het waardeloos weer....het is amper droog geweest en de herfst heeft zich bepaald niet van zijn beste kant laten zien. Enorme buien en veel wind!

Vera en ik zijn alle kamers en kasten aan het nalopen naar nog-mee-te-nemen-spullen en ik neem de werkplaats en stallen voor mijn rekening. In de garage heb ik vorige keer blijkbaar een stelling over het hoofd gezien....dus daar komt nog iets meer vandaan dan de auto prettig zal vinden, maar het is niet anders. Ik word steeds makkelijker in de keuze meenemen of laten staan. 

Omdat Estelle en Emilio het contract van Vitogaz, onze gasleverancier, overnemen komt er morgen iemand kijken naar de gastank. Hoe laat weten we alleen niet, dus dat wordt afwachten. 

Vrijdag....de laatste dag! Estelle en Emilio komen omstreeks 11u, zodat er gelegenheid is het een en ander uit te leggen. Ook de makelaar wipt even langs om de meterstanden op te nemen en dan om 15u is het zover....de overdracht bij de notaris!

---- Donderdag, 20 november 2025

Vandaag hadden we gelukkig veel beter weer dan gisteren. Het was vanmorgen, toen ik de auto ging volstouwen, wel erg koud, maar het bleef de hele dag droog en vanmiddag kwam de zon erbij. 

We hebben het hele huis doorgeakkerd en we kregen met moeite en propwerk (bijna) alles in de auto. En daarna was het afwachten op morgen. 

De controle van de gastank is gedaan. De verplichte afstanden van de tank tot de erfgrens en het huis werden nog even nagemeten en bleken goed te zijn. Kan ook niet anders want die gastank heeft de leverancier zelf in de grond geplaatst. 

Bruno kwam, zoals hij had toegezegd, even langs en nodigde ons uit om morgen na de overdracht nog even bij hem en Nadine koffie te komen drinken. We hebben dat natuurlijk aangenomen, maar echt goed komt het niet uit. We moeten namelijk voor 19u bij Orange het modem inleveren. We weten niet hoe lang alles bij de notaris gaat duren, maar we passen ons afscheidsbezoekje daarop maar aan.

Als we weer thuis in Nederland zijn schrijf ik het laatste stukje op de weblog over hoe het allemaal is gegaan.

---- Zaterdag, 22 november 2025

Het is nu definitief voorbij. Veel gemengde gevoelens....het voelt vreemd....de fijne plek waar we naar toe konden als we wilden is er niet meer, maar ook de zorg van en over die fijne plek is weg. Mijn dagelijkse routine om op de camera te kijken of alles nog in orde was is er ook niet meer. Kan zelfs niet meer, omdat het modem ook los gekoppeld is. 

Maar over gisteren....eerst hebben we de auto zo vol mogelijk geladen en er kon uiteindelijk ook echt niets meer bij. 

De makelaar kwam, zoals afgesproken om even voor 11 uur om de meterstanden op te nemen en kort daarna verschenen ook Estelle en Emilio. We hebben in, door en rond het huis van alles doorgenomen hier en daar uitleg gegeven hoe een en ander werkte. Even een fotootje van hen voor hun nieuwe huis en daarna namen we afscheid van elkaar totdat we elkaar weer bij de notaris zouden treffen.

Na de lunch was het  wachten tot we naar de notaris konden gaan. De houtkachel brandde lekker en dan zak je wat weg in de tijd en herinneringen en realiseer je je dat je dat voor het laatst ziet. Ook de koppen koffie op het tafeltje zouden de laatste zijn!


Ik heb na de koffie nog maar een laatste (afscheids)rondje gedaan en wat plaatjes geschoten. Het sombere weer paste goed bij het gevoel.

Het uitzicht over het dal

Zicht vanaf het achterterras op 'le poulailler

De achterkant van 'la vieille ferme'

De heemtuin

Het kippenterras, waar we met vrienden en
familie heel veel fijne tijd hebben doorgebracht

Het voorerf

De zitkamer

De eetkamer, waar we eigenlijk nooit aten

De keuken waar we juist wel aten

De hal

Toen het tijd was om naar de notaris te gaan stapten we in de overvolle auto en sloot Vera het hek....ook voor de laatste keer. 

Bij de notaris verliep alles vlekkeloos. De makelaar was erbij om het Franse juridische gebrabbel zonodig te vertalen. Nog geen uur later, bijna 16uur konden we Estelle en Emilio feliciteren met de aankoop van hun huis.

Wij zijn daarna nog even naar Bruno en Nadine geweest om afscheid te nemen. Als afscheidscadeau kregen we een mand met lokale lekkere producten en een klok met een afbeelding die symbolisch stond voor de walnotenboom, met daarin vogeltjes, uilen en een eekhoorntje. Erg leuk en die krijgt een plekje in het atelier van Vera. 


Daarna namen we definitief afscheid met mooie wederzijdse (dank)woorden en toezeggingen over contact houden en eventueel nog een keer langs komen, ons realiserend dat dat wel mooie beloften zijn maar in de praktijk.....?

Toen ik net buiten Mouriez even iets ging doen aan de kant van de boomloze weg en voor me uit keek ov er de weilanden, zag ik in de invallende duisternis en opkomen mist de contouren van het dorpskerkje. Een plaatje waardig.

In de Orange-winkel in Saint-Pol-sur-Ternoise, waar ik het modem moest inleveren trof ik Estelle en Emilio weer aan die juist bezig waren een internet-aansluiting re regelen.

De terugweg naar Nederland ging verder voorspoedig en tegen 22.30u waren we thuis. Moe van de rit en moe van de ervaringen van die dag.

Nu ons Franse avontuur definitief voorbij is betekent dit dat hiermee ook een einde aan de weblog komt.

Ik dank dan ook alle lezers van de weblog voor hun interesse in onze belevenissen in Frankrijk. 

Meer woorden zijn denk ik niet nodig dus....dag 'la vieille ferme' en dag Mouriez!








maandag 10 november 2025

De een na laatste keer....!

 ---- Maandag, 10 november 2025

Vanmorgen ben ik om even voor halftien vertrokken. Normaal is zondag de meest aangewezen dag om te rijden omdat er dan minder vrachtverkeer is. Maar gisteren ging ik omdat ik pas vanmorgen de huurbus kon ophalen die ik voor 4 dagen gehuurd heb. Er is nog te veel om mee te nemen en omdat op 21 november de overdracht van het huis plaatsvindt moest het wel in één keer. Dus heb ik een Volkswagen-bus gehuurd met 6 m3 inhoud. Dat moet lukken!

In Nederland heb ik nergens file of overdreven drukte gehad, maar toen ik Antwerpen op zo'n 20 km naderde stond het helemaal vast....muurvast! Ik kon dus eventjes tijdens het stilstaan Google Maps raadplegen en tot en met de Kennedytunnel was het allemaal donkerrood. Toen ik uiteindelijk de afslag naar de Liefkenshoektunnel naderde ben ik afgeslagen....dan maar omrijden! Nou....dat hadden meer mensen bedacht....ook daar was het hartstikke druk.

Maar toen dat eenmaal achter de rug was ging het verder voorspoedig. Ik wilde nog even in Saint-Pol langs 'Orange', omdat ik het abonnement voor de telefoon en internet moet opzeggen. Omdat het modem verplicht ingeleverd moest worden wilde ik weten hoe ik dat allemaal het beste kon regelen. 

In Saint-Pol zijn een paar pleintjes waar je prima kunt parkeren en op korte loop-afstand van Orange. Toen ik daar aankwam bleken alle drie de pleintjes vol te staan met kermisattracties, zodat een parkeerplaats daar uitgesloten was. Ik heb 20 minuten in Saint-Pol rond gereden door allerlei straatjes en toen ik eindelijk een plekje vond, hoefde ik alleen maar een stevig kwartiertje te lopen, in de regen uiteraard (!) om bij Orange te komen. Toen ik aankwam zag ik net iemand naar buiten komen en eenmaal bij de deur gaf ik daar een ruk aan maar mooi dat de deur niet open ging. Toen maar duwen maar ook niets en intussen was mijn vocabulaire al aardig uitgebreid met niet al te vriendelijke woorden. Opeens schoot er een man van achter een desk vandaan om de deur voor me open te doen. De deur wordt, zo legde de man me uit, tegenwoordig handmatig geopend om gelegenheidsdieven die het op dure smartphones hebben voorzien, zo min mogelijk gelegenheid te geven. 

Ik legde hem uit wat ik kwam doen en gaf aan daarover zo mogelijk met iemand die Engels sprak te spreken. Dat was geen probleem. Ik moest even op Kevin wachten die nog een andere klant aan het helpen was. Helaas ging dat allemaal niet zo snel, maar uiteindelijk mocht ik dan toch mijn verhaal doen. Ik begon in het Engels, maas was al snel genoodzaakt toch mijn beste Frans van stal te halen want, alhoewel Kevin zijn uiterste best deed, lukte het toch niet helemaal in het Engels. Toen het allemaal duidelijk was ging Kevin op zijn laptop aan de slag en ik hoefde alleen maar op de link in het sms'je te klikken en dan kon ik zelf het abonnement opzeggen. Maar wat-ie ook probeerde....er kwam geen enkel sms'je aan. 

Ik kon wel raden hoe dat kwam, want voor mij was dit niet de eerste keer. Bij heel veel Franse sites moet je wel een mobiel nummer invoeren, maar er is geen mogelijkheid om de landcode aan te geven. Dus een Frans sms'je naar een Nederlands mobiel nummer gaat zonder landcode nooit lukken. 

Toen Kevin daarvan ook van overtuigd was is hij gaan bellen en aan de hand van mijn paspoort kon hij zien dat ik ook echt de abonnementhouder was. Kort daarna kreeg ik een email dat het abonnement per 1 december wordt stopgezet . Ik moet het modem binnen 14 dagen na stopzetting inleveren, maar dat wordt een kleine 3 weken eerder.....woensdag of donderdag als ik richting huis ga. Ik hoef ook nog alleen € 50,- te betalen om het abonnement stop te zetten. Krankjorum!

Daarna weer een stevig kwartiertje teruglopen naar de auto, die ik weer vrij gemakkelijk kon vinden. De regen was iets minder geworden, maar ik was blij dat ik uiteindelijk weer droog zat. Een halfuurtje, het was intussen 16 uur geworden, reed ik het erf op.

Morgen begin ik met de laatste spullen verzamelen en in de auto te stouwen.

---- Dinsdag, 11 november 2025

Vandaag liet de zon zich royaal zien, dus het was prima weer om de auto vol te stouwen. Dat schiet al aardig op, want de vorige keren hadden we overal al spullen klaar gezet. Ik heb het al vaker geschreven, maar je blijft je verbazen hoeveel spullen er zijn!

Bruno kwam onverwachts ook nog even langs en morgen komt hij weer even aan met een zak appels. De oogst bij hem in de tuin is gigantisch.

Hoewel het nog niet klaar is had ik het halverwege de middag wel even gehad met het verzamelen en stouwen van spullen. Ik besloot maar een rondje tuin te gaan doen, me realiserend dat dat een van de laatste keren zal zijn. Op een van de wortels van de notenboom die in februari 2022 door de storm het loodje legde groeit een fraai herfsttafereeltje. De meeste paddenstoelen in de tuin zijn al verschrompeld, maar deze staat er nog prima bij. 

Morgen ga ik weer verder met stouwen en dan moet het ook zo'n beetje afgerond worden. Wellicht moeten er als we er de volgende keer voor de overdracht zijn, nog wat laatste spulletjes mee, maar dat kan dan niet veel meer zijn.

Donderdagmorgen reis ik via Hesdin weer af naar Nederland, omdat ik nog wat papierwerk bij de makelaar moet afgeven.

Het modem dat ik van plan was uiterlijk donderdag in te leveren, breng ik pas de 21ste, na de overdracht terug. Het abonnement loopt tot 1 december dus dan kunnen we er de laatste dagen nog gebruik van maken.

---- Woensdag, 12 november 2025

De auto is nu zo'n beetje afgeladen. Ik ben er vanmiddag even mee op en neer naar Hesdin geweest om bij de makelaar wat papierwerk af te geven en een en ander te bespreken.

Morgen in de loop van de ochtend (afhankelijk van de drukte) ga ik weer naar huis. Daar de boel uitladen, de auto terug brengen en bezien waar we de spullen allemaal gaan laten.

En dan....komen we wellicht dinsdagavond al weer naar Frankrijk, maar waarschijnlijker wordt dat woensdag. Bruno die vanmorgen nog even langs kwam om een net met aardappelen en een net met appels af te geven, komt de 20e nog even langs om afscheid te nemen. Nu de overdracht op de 21e zo dicht bij komt, begin ik het wel steeds moeilijker te vinden. Een kwart eeuw Franse belevenissen, een heerlijk huis, een enorme tuin en natuurlijk ook heel veel en uitdagend werk, zijn dan voorbij! 😢

Volgende keer wordt dus ook het einde van deze weblog....

zondag 26 oktober 2025

Vendu!

 ---- Zondag, 26 oktober 2025

Vanmiddag tegen 15 uur reden we het erf op. Het eerste stuk hadden we veel regen, daarna wat drukte wat tot een omweg leidde, maar verder ging het goed. 😉

Bruno, die na een storm en een hoop regen even een check bij en om het huis deed, heeft laten weten dat er sinds kort een bord van de makelaar op het hek hangt.

We waren natuurlijk best nieuwsgierig, alhoewel we het wel konden raden. Het is natuurlijk het 'te koop'-bord, maar ook meteen met een sticker 'vendu' er op!

De kopers, Estelle en Emilio hebben laten weten dat ze de financiering rond hebben gemaakt door bij de bank te tekenen. De overdracht van het huis zal plaatsvinden op 21 november. 

Wij zijn hier dus weer eventjes om nog een hoop spullen mee te nemen. Morgen wordt een zoek-bij-elkaar-en stouw-in kratten-dag. Dinsdagmorgen ga ik bij het makelaarskantoor langs omdat ik nog een aantal vragen heb en daarna ga ik even naar de bank om me te laten informeren hoe en wanneer ik het best de rekening kan opzeggen. Het is natuurlijk van belang dat de rekening zolang blijft bestaan dat er incasso's gedaan kunnen worden.

En dan dinsdagavond weer naar huis. Weer met volle auto en aanhanger!

Dan, als Vera nog met Marja op Ameland is, waarschijnlijk nog een solo-ritje in de 2e week van november. En dan nog één keer voor 1 of 2 dagen voor de ondertekening en overdracht van het huis.

---- Maandag, 27 oktober 2025

Het is al eerder gezegd....we verbazen ons wat er allemaal overal vandaan komt en wat we mee willen nemen. Het wordt weer een rit naar Nederland met een volle aanhanger en auto. En dan nog zijn we er nog lang niet! 😒 Maar we gaan gewoon gestaag door.

Vera en ik zijn vanmorgen eerst met een hoop troep naar de déchetterie gegaan. Het moest er toch een keer van komen en het geeft meteen weer wat ruimte.

Vera heeft vanmiddag de klimop aan de wegkant en de wingerd aan de grote stal gefatsoeneerd. De groei zal er nu intussen wel uit zijn, dus dat was de laatste keer. Toen ze het snoeiafval in het bos ging storten zag ze een enorme tak op de grond liggen. Een boom die aan het begin van de heemtuin staat is door de storm 'Benjamin' die hier onlangs heeft huisgehouden, ontkopt. De boom werd de laatste jaren al wat minder maar nu zal Bruno er zich waarschijnlijk een keer over ontfermen en 'm tot kachelhout formeren.

De storm heeft ons huis gelukkig gespaard maar over de schoorsteen van het huis van wijlen buurman Francis is een groot stuk blauw plastic gespannen. Misschien weet Bruno, die ik morgen nog even verwacht, er wat meer van of over.

Omdat ik een kennis stekken van de Persicaria heb beloofd ontkwam ik er niet aan vanmiddag de schep erbij te pakken om een grote pol uit te spitten.

Toen ik daarmee klaar was, was ik het zat en ben naar binnen gegaan. Vera was er ook klaar mee, dus verder is er niets meer gedaan.

Morgen, na het bezoekje aan de makelaar en de bank, ga ik de aanhanger volstouwen met volle plastic bakken.

Het kan zo maar zijn dat we toch niet dinsdagavond, maar woensdag op de dag gaan rijden. Hoe veranderlijk kan een mens zijn? De reden is meer de regen die we morgen verwachten. Gaan we dan 's avonds (in de regen wellicht) rijden of wordt het woensdag op de dag als het droog is, maar dan wel met een hoop vrachtwagendrukte?

zondag 12 oktober 2025

Het einde nog steeds niet in zicht....😒

---- Zondag, 12 oktober 2025

Helaas hebben we nog steeds geen bericht van de kopers gekregen dat de bank hun financiering voor het huis heeft goedgekeurd. Ook niet dat het is afgekeurd gelukkig. Wel hebben we prima contact met elkaar via de mail, zodat wij alvast wat vragen die zij hebben kunnen beantwoorden. 

Wij hebben eerder van de makelaar begrepen dat 3 maanden na het 'ja' van de koper alles bij de notaris zou moeten passeren en dat is dan 25 november uiterlijk. Dat is nog wel zo'n 6 weken, maar echt vaart zit er niet in volgens ons. Franse banken, aldus de makelaar, kunnen er soms lang over doen.

Hoe dan ook....vanmorgen zijn we weer richting Frankrijk vertrokken om weer de nodige spullen op te halen. 

Het was, zoals meestal op zondag, redelijk rustig op de weg en toch had de GoochelMap een andere route voor ons in petto. Waarom weten we niet maar afhankelijk als we tegenwoordig zijn van dergelijke informatie hebben we dat gewoon als verstandig aangenomen. We hebben heel wat rotondes moeten trotseren, we zijn door dorpjes gekomen waar we nog nooit geweest zijn en waar we de naam ook nog nooit van gehoord hadden en waar ze om een of andere reden verplichte stopborden op elk kruispuntje zetten waar (land)weggetjes op uitkomen waar wellicht een enkele keer per dag een auto of trekker uitkomt. Maar goed....al met al reden we rond 15 uur het erf op.

We hadden al bedacht dat als we 'klaar' waren met inpakken en genoeg hadden verzameld om de auto en de aanhanger vol te krijgen we net zo goed weer naar huis konden gaan. Toen we binnenkwamen schrokken we....we hadden vorige keer blijkbaar al zoveel klaar gezet dat we net zo goed meteen rechtsomkeert konden maken. Dat doen we natuurlijk niet....we blijven wel 2 (!) hele dagen hier en gaan dus uiterlijk dinsdagavond weer afgeladen naar huis.

De temperatuur was aangenaam en we hebben een rondje tuin gedaan. Bruno bleek een keer gemaaid te hebben en hij is ook met de bosmaaier aan de gang geweest. De hoge brandnetels in het bos zijn gekortwiekt, al was dat volgens mij niet echt nodig. Ze sterven immers voor de winter allemaal af om in het voorjaar weer boven de grond te komen.

We hoopten dat we wat fraaie plaatjes van paddenstoelen enz. konden schieten, maar er was niet veel (meer). Er waren eigenlijk nog maar 2 tafereeltjes intact, wel mooi!


UPDATE:
We hebben net een berichtje gekregen van de kopers dat de bank de financiering helemaal heeft goedgekeurd. Ze zullen een dezer dagen gaan tekenen en dan gaat de 11 daagse bedenkperiode in. De makelaar wordt ingelicht en dan kan er een afspraak met de notaris worden gemaakt. Spannend!

---- Maandag, 13 oktober 2025

Na het berichtje van de kopers van gisteravond begonnen we ons te realiseren dat het einde van ons 25-jarig Franse avontuur nu toch wel dichtbij begon te komen. En dat terwijl we nog zo veel weg te werken hebben! Na deze korte opruimperiode gaan we eind oktober nog een keer op herhaling om zoveel mogelijk weg te werken, maar daarna wordt het al weer ingewikkeld. Op 7 oktober gaan we met Ruud en Marja naar Ameland omdat het altijd in november kunstmaand is. Ruud en ik blijven maar tot zondagochtend en daarna kunnen de dames de rest van de week hun harten weer ophalen aan de overvloedige tentoongestelde kunst.

Ik overweeg nog een klein vrachtwagentje te huren om dan in de periode dat Vera op Ameland is, nog een keer naar Frankrijk te gaan om de laatste dingen op te halen. Maar die 'laatste dingen' is veel meer dan ik aanvankelijk dacht. Opeens zie je dan weer dit en dan weer dat staan. En dan loop je door de werkplaats en slaat de schrik echt om het hart. Dat en dat moet mee en dat natuurlijk ook....😟

En als het dan allemaal mee komt....waar ga ik het in hemelsnaam allemaal laten....? 😕

En dan is het intussen half november. Volgens de makelaar zouden we uiterlijk 25 november bij de notaris de overdracht moeten doen. En dan....dan is het 'fini'.

Maar goed....toen we vandaag dus overal heen en weer liepen om spullen bij elkaar te zoeken zag ik opeens dat er onder het afdak achter de houtopslag, vermoedelijk op de dikke wortels van de dode boom op de tuingrens, nog veel meer paddenstoelen stonden. Dus....nog wat plaatjes!



---- Dinsdag, 14 oktober 2025

De aanhanger afgeladen, de auto bijna helemaal vol, afgetankt en nu een paar uurtjes wachten voordat we kunnen vertrekken. Het heeft immers geen zin om nu al te gaan rijden want dan komen we geheid in een hoop files terecht.

26 oktober komen we hier weer voor een paar dagen....

zondag 14 september 2025

Het einde van een kwart eeuw genieten in Frankrijk in zicht....

 ---- Zondag, 14 september 2025

Vanmorgen zijn we weer voor een paar dagen naar Frankrijk vertrokken, onszelf in de auto afvragend hoe vaak we het bekende ritje nog zouden maken. We hebben nog een hoop persoonlijke spullen en gereedschap om op te halen. Het is wel, in de wetenschap dat het huis verkocht gaat worden, allemaal anders geworden. Nu we wat het huis betreft niet meer in de toekomst kunnen kijken is het gevoel erbij ook allemaal anders geworden, dus over een paar dagen gaan we weer met een afgeladen auto naar huis. Langer blijven heeft niet zo veel zin....ook de naderende herfst is niet zo uitnodigend.

Ik bleek wel een alleraardigst whatsapp-berichtje van Estelle en Emilio, de kopers, te hebben gekregen. Ik had namelijk aan de makelaar gevraagd of we de kopers voor de overdracht nog een keer zouden zien om zonodig een en ander wat het huis betreft, uit te leggen. Ze blijken helemaal in Zuid-Frankrijk te wonen....volgens de makelaar meer dan 1000km ver. Dat is bepaald geen afstand om even heen en weer te gaan, dus we zullen wel zien. Daarom heb ik mijn gegevens aan de makelaar gegeven, zodat de kopers en wij contact kunnen houden.

In het berichtje staat dat de datum van de overdracht nog niet vaststaat, maar er valt wel uit op te maken dat de koop definitief doorgaat. De bedenktermijn zou er intussen ook wel op moeten zitten. Ik heb de makelaar ook maar even een berichtje gestuurd of en zo ja wat we, behalve afwachten, nog moeten doen.

Woensdagavond gaan we alweer naar huis. We hebben dan daarna weer een paar dagen om de meegenomen spullen verder uit te zoeken en weg te werken op welke manier dan ook. Volgende week woensdag vliegen we voor 2 weekjes naar het dan nog zonnige Zakynthos.

Daarna zullen we wel weer snel een ritje Frankrijk doen....vermoedelijk 12 oktober.

---- Maandag, 15 september 2025

Vandaag zijn we behoorlijk in de weer geweest. Het aantal volle kratjes en plastic bakken, die we mee willen nemen, stapelen zich op in de hal. Kasten en laatjes worden open getrokken en bekeken wat wel en wat niet mee gaat. We worden steeds makkelijker in de keuze wat we hier toch nog achterlaten. Alles meenemen heeft gewoon geen zin en mochten Estelle en Emilio het niet kunnen of willen gebruiken....het adres van de déchetterie laat ik achter. 😉

Gisteren leek het nog dat de herfst naderde. Vandaag was-ie er! En niet zo zuinig ook. Enorme rukwinden en veel flinke plensbuien. Gelukkig geen gesneuvelde dakpannen of andere schade.

---- Dinsdag, 16 september 2025

Vandaag was het weer onstuimig weer. Zo scheen de zon, en als je even met de ogen knipperde, kwam het vervolgens met bakken uit de lucht. Maar goed, het meeste werk moest toch binnen gedaan worden. De hoeveelheid gevulde bakken en kratjes groeit behoorlijk. Echt leuk werk is het natuurlijk niet en zeker niet met het gevoel dat elke kast die je leeg trekt een stukje afscheid nemen is. 

We hebben van de makelaar intussen wel begrepen dat de bedenkperiode voor de kopers voorbij is. Alleen de bank kan nog roet in het eten gooien. Daar is het dus nog even wachten op. 

Vera heeft een hoop tuinwerk gedaan. De roos tegen de hooischuur was nodig aan een snoeibeurt toe en ook de uitlopers van de Kiwi zijn afgeknipt. Ook in de moestuin is ze stevig in de weer geweest. Er moest, volgens Vera, een hoop opgeschoond worden.

Ik heb hoofdzakelijk pogingen gedaan om mijn werkplaats op te ruimen. Je staat er versteld van wat je in 25 jaar allemaal hebt verzameld. We zullen eerst een ritje naar Nederland moeten doen om de bakken en kratjes weer leeg te maken zodat we ze hier weer kunnen vullen. 

Morgenavond gaan we naar huis, want we hebben echt wel even nodig om het daar ook een beetje weg te werken.

Intussen is wel duidelijk geworden dat de herfst echt in aantocht is....in de boomstronk tussen ons terrein en het weiland zit al een behoorlijke zwam en er zullen er nog veel meer volgen....


maandag 1 september 2025

Zomer van 2025 - Hoe vaak nog?

---- Maandag, 1 september 2025

Gisteren zijn we bijtijds richting Frankrijk vertrokken, omdat we een hoop te doen hebben! Omdat zowel de kopers als wij het voorlopig koopcontract hebben getekend, gaan we ervan uit dat de koop doorgaat. De kopers hebben nog een wettelijke bedenktermijn van 10 dagen en ook de bank schijnt er ruim de tijd voor te nemen, maar uiterlijk 25 november zou de koop bij de notaris moeten passeren. Maar....als het allemaal wat sneller gaat hebben we (nog) minder tijd om een en ander op te ruimen. 

We zijn gisteren met een lege aanhanger gekomen, maar die zit al propvol met rommel die ik morgen naar de déchetterie ga brengen en ik denk, weet het eigenlijk wel zeker, dat dat niet het enige ritje zal zijn. 

Vera heeft de blokhut in de moestuin en het voormalige kippenhok onder handen genomen. Ik ben bezig geweest in de werkplaats, de garage en de stal daarnaast. Er staat al een aardige stapel volle kratjes klaar om mee naar Nederland te nemen. Geen idee waar we het daar allemaal moeten laten, maar dat zien we wel. 😏

Vanmiddag kwam Franck, de makelaar, nog even langs om wat zaken door te spreken. Hij heeft nog wat dingen toegelicht en ons gerustgesteld dat we niets hoeven leeg te halen. Wij waren een beetje bezorgd dat de stallen zoveel mogelijk opgeruimd dienden te worden, maar dat blijkt dus gelukkig niet zo te zijn. Maar ondanks dat zijn we toch de hele dag bezig geweest met opruimen van een en ander. 

Toen de makelaar weg was, vonden we het mooi geweest en was het tijd voor een kippenterrasmomentje. Er was vanmiddag al een enorme plensbui over ons heen gekomen, maar het zonnetje was er weer bij gekomen. Het duurde alleen niet zo heel lang....terwijl wij met gedachten van: hoe vaak nog?, hoe lang nog?, gaan we het missen?, enz. over de tuin voor ons uit keken zagen we de lucht alsmaar dreigender worden. Voor de zekerheid hebben we de boel afgesloten en zijn we naar binnen gegaan. 
Vera had vanmorgen al wat tomaten geoogst en blijkbaar toen de makelaar bij ons was is Bruno langs geweest. Hij heeft van de week aardig wat tomaten geplukt, omdat ze anders aan de struiken zouden smetten of gaan rotten. Wij hebben hem niet gezien of gehoord, maar we kwamen er achter omdat er op de terrastafel opeens een kratje met tomaten en een zakje uien stond. 

---- Woensdag, 3 september 2025

Gisteren en vandaag was het eigenlijk alleen maar opruimen en opruimen. Ik ben gisteren naar de déchetterie geweest om de eerste volle aanhanger te legen. Eenmaal weer thuis zijn we verder gegaan met opruimen en natuurlijk staat de aanhanger alweer helemaal vol en we zijn er helaas nog lang niet. 😄

Bruno is gisteren even langs geweest en dat gaf me meteen de mogelijkheid hem een hoop spullen aan te bieden die hij ´gratuitement´ mag hebben. Natuurlijk hebben die spullen bij elkaar nog best wat waarde, maar dan moeten we het allemaal meenemen, op marktplaats of zo zetten en wachten wat er op af komt. Daar hebben we hélemaal geen zin in dus....Bruno!

Vandaag was het weer ronduit ´prut´! Veel regen en niet zo zuinig ook. Gelukkig heb ik vanmorgen, toen we letterlijk de bui al zagen hangen alle bakken met rommel die in de aanhanger stonden met een zeil afgedekt. Toen ik gisteren de bakken bij de déchetterie omkieperde kwam er ook een lading water uit, dus nu zekerheid voor alles. 

Ik had het net afgedekt toen we aan de koffie gingen op het achterterras en prompt begon het te regenen en bij vlagen ook heel hard. Alsof de natuur het er niet mee eens was wat we nu allemaal aan het doen waren! 😉

Omdat onze zoon Bart, aanstaande zaterdag zijn verjaardag viert, hadden we al besloten om vrijdagavond naar huis te gaan. Vanwege het weer en omdat de hoeveelheid spullen die we naar NL mee willen nemen al meer is dan in de auto en aanhanger past gaan we een dagje eerder, morgenavond dus.
Dat geeft ons de mogelijkheid thuis alle spullen uit te zoeken, en naar de opslag te brengen.

Maar morgen eerst nog een ritje déchetterie. Over ruim een week zijn we hier weer om verder te gaan met de opruiming!

maandag 4 augustus 2025

Zomer van 2025 - Eerst de kinderen en kleinkinderen en dan een weekje Ruud en Marja

 ---- Maandag, 4 augustus 2025

Gisteren zijn we om klokslag 10u vertrokken. De auto weer behoorlijk afgeladen. Vanwege knutselwerkzaamheden aan of op de A27 moesten we een stukje omrijden. Ook in Frankrijk waar ze ten zuiden van Lille de weg ook al weken hebben afgesloten. Het was gelukkig niet zo druk en ondanks de noodzakelijke sanitaire- en koffiestop, reden we toch al om even voor 15u het terrein op.

Bruno bleek al te hebben gemaaid en we waren natuurlijk nieuwsgierig hoe de rest er bij zou liggen. We gingen eerst even in de moestuin kijken waar de natuur haar uiterste best had gedaan de boel te overwoekeren. De komkommers waren megadik en groot en dus niet meer geschikt voor consumptie. Jammer maar het is niet anders. De paprikaplanten hadden nog steeds geen bloemen en geen vruchten, dus die zijn snel richting composthoop gegaan. De tomatenplanten hangen vol, maar er is nog geen tomaatniet die al begint te kleuren. De bramenstruiken hangen megavol en de vele nieuwe scheuten hangen half over de moestuin heen. Kortom: werk aan de winkel! Verder lag de tuin er prima bij, na 2 weken afwezigheid staan er weer veel andere planten in bloei. 

De pruimenoogst is uitzonderlijk goed dit jaar. In het pruimenbos lag zelfs een afgescheurde tak die te zwaar was geworden door de vele pruimen. Maar....de meeste vallen op de grond en wespen zijn gek op de suikers die in de pruimen zitten, dus het is daar een beetje uitkijken. 

Vanmorgen omstreeks 8u kwam de monteur die de jaarlijkse verplichte controle van de cv-ketel kwam doen. Gelukkig was alles in orde. Toen ik de spullen bij de cv-ketel weghaalde om wat meer werkruimte te creëren zag ik een hoop vogelpoepjes in de hoek op de grond liggen. Er bleek een voor mij nieuw nestje van een boerenzwaluwstelletje te zijn gecreëerd.

De monteur meende gepiep te hebben gehoord en toen hij weg was en de rust was weergekeerd heb ik nog even gegluurd en toen ik 2 opengesperde bekjes reikhalzend omhoog zag komen was het zeker.... gezinsuitbreiding! 

In de brievenbus trof ik een 'avis de passage' aan van de 'inspection réglementaire' van de gastank. Dat bedrijf heeft de vreemde gewoonte om zonder contact of afspraak gewoon maar een keer langs te komen. Ze schijnen niet te snappen dat het veel eenvoudiger is even een mailtje met een datumvoorstel te doen, zodat we dan kunnen zorgen dat we er zijn of een andere datum kunnen voorstellen. Ik heb 3x gebeld naar het nummer dat op het papiertje stond, maar dat werd meteen weer verbroken. Een ouderwets sms-je scheen wel te lukken en morgenochtend om 8u staat de controleur voor de deur, althans dat sms-te hij terug. 

Vandaag heeft het grotendeels gemiezerd dus echt lekker om in de tuin te werken was het niet. Vera heeft toch wat moestuinwerk kunnen verzetten. Ik heb alleen een kersenboompje behoorlijk gesnoeid omdat de takken daarvan over de Chinese rozen naast de moestuin hingen.

's Middags kwam Bruno nog even een praatje maken en cashen vanwege het maaien, de haag snoeien (tijdens ons vorige verblijf) en het niet gevraagd maar uit zichzelf bedacht 😉 opstoken van de nodige takken die op de kampvuurplek lagen te wachten.

Morgenmiddag komen de kinderen en kleinkinderen voor een aantal dagen. In of voor het weekend gaan ze weer richting huis en dan komen Ruud en Marja.

---- Woensdag, 6 augustus 2025.

Gisteren was het lekker weer. Na het boodschappen doen zijn we het nodige gaan opruimen en de bedden gaan opmaken. Ik heb 's morgens nog even een kijkje genomen bij het zwaluwnestje en er bleken niet 2 maar 3 hongerige bekjes in het nestje te zitten. 

Toen ik op enig moment even naar buiten liep stond ik bijna oog in oog met een stiertje dat op een of andere manier aan de verkeerde kant van het hek was gekomen. Gelukkig bleef het dier op een gepaste afstand en uiteindelijk liep-ie het weggetje over en naar het terrein aan de overkant. Maar goed....je staat toch wel eventjes vreemd te kijken als zo'n beest los loopt.

Om even over 15u was het met de rust gedaan. Bart met Caitlin en Marieke en Ben met Jack en Nick kwamen om even over 15u aan.

'Opa heb je een bal?' 'Opa waar is de waterglijbaan?' 'Opa, heb je waterpistolen?' 'Opa wil je de trampoline dichterbij halen?' 'Opa heb je dit....of dat?' Ik heb dus het nodige spul versleept en te voorschijn gehaald maar omdat de tijd al aardig verstreken was en het gisteren best wel winderig was hebben we afgesproken dat we alles dat met water te maken had pas de volgende ochtend (vanmorgen dus....) in orde zouden maken. De waterpret kon dus vanmorgen beginnen.

We waren nog net niet begonnen aan het waterspektakel toen opeens de makelaar voor de deur stond, enigszins verbaasd dat wij er waren, maar ik was net zo verbaasd dat hij er was. Hij kwam een bezichtiging doen met potentiële kopers, Ik heb 'm uitgelegd dat het huis een complete chaos was vanwege al het gisteren aangekomen spul, maar volgens de makelaar was dat geen probleem. Het jonge Franse stel heeft met hem gewoon de bezichtiging gedaan en zijn uiteindelijk, redelijk enthousiast klinkend, weer weg gegaan. Volgens de makelaar komen ze waarschijnlijk zaterdag voor een tweede keer, maar dan met ouders.

De kinderen hebben zich dus prima vermaakt. Diverse aangesloten waterslangen met allerlei schietspul er op aangesloten en de waterglijbaan maakten het allemaal tot een waar spektakel.






---- Vrijdag, 8 augustus 2025

Gisteren was het weer voornamelijk waterspektakel voor de kids. Maar toen ze daar een beetje klaar mee waren, zaten ze met het lekkere weer vooral veel binnen met de tablets en smartphones. 's Avonds hebben we de barbecue aangestoken.

Daarna hebben we lang op het achterterras gezeten en toen het wat frisser werd hebben we ook voor de gezelligheid de vuurkorf aangestoken.  




Caitlin heeft een spektakelfoto weten te maken van Jack die op de trampoline salto's maakte.

Het weer viel vandaag een beetje tegen. Het was, anders dan voorspeld, de hele dag bewolkt maar de temperatuur was verder prima. Voor de waterglijbanen was het echter wel te koud en die zijn dus al vast opgeruimd. Ook de trampoline staat weer op zijn oorspronkelijke plek.

Omdat het insectenhotel dat eerder in het bos stond al een tijdje bij de houtopslag in de weg lag besloot ik nog voor de lunch een beginnetje te maken met een kampvuur. Het waaide amper dus de rook kon mooi recht omhoog. Er lag al het nodige op het kampvuur maar daarnaast was er ook nog veel oud hout op te stoken en ook de picknicktafels, die jaren in weer en wind hebben gestaan, hadden hun beste tijd gehad en werden zo slecht dat die het beste op de vuurplek konden eindigen. Het werd dus een megavuur. 😄


De kinderen vertrekken na het avondeten (pannenkoeken à la Ben) weer naar huis. Wij gaan dan als de sodemieter de boel een beetje aan kant brengen want morgen om 10.30u komen het Franse stel, nu met ouders, en de makelaar weer om een tweede bezichtiging te doen.

---- Zaterdag, 9 augustus 2025

Vanmorgen om half elf, stonden zoals afgesproken, de makelaar en het Franse stel voor de deur. Nu met klein kindje en alleen de moeder. De vader die zou meekomen zat volgens de makelaar in het buitenland en zijn vlucht was geannuleerd. Terwijl Vera en ik op het achterterras zaten, liepen de Fransen door en om het huis. Ze lijken echt geïnteresseerd....ze hebben megaveel foto's gemaakt en toen ze op de zolder waren konden we het gesprek met de makelaar redelijk volgen. Ze willen daar in de toekomst nog slaapkamers maken. 

Na een kleine anderhalf uur gingen ze weer weg en hebben we nog even nagepraat met de makelaar. Het blijft natuurlijk afwachten. De makelaar liet ons een lijstje zien met de wensen die ze hadden en ons huis en tuin voldoen daar volledig aan. Ook financieel hoeft het geen probleem te zijn. Hun budget is voldoende, maar ze moeten wel rekening houden met de kosten voor de notaris (7,7%) en als ze dan ook nog kamers op de zolder willen maken, wordt het wat krapper. Als ze dus een bod gaan doen verwacht ik een lager bod dan de vraagprijs. Is wel wat anders dan we tegenwoordig in NL gewend zijn! 😄 Maar....afwachten dus.

Vanmiddag zijn we het voorerf een beetje gaan aanpakken. De wingerd had zich al weer ruim 1 meter naar boven uitgebreid dus Vera is die weer gaan inkorten. Ik ben een stuk gras dat steeds meer grindpad begon in te nemen gaan wegsteken. Ik heb zeker zo'n 30-40 cm terug gewonnen. Ook de graskantjes heb ik gelijk maar afgestoken dus het ziet er allemaal weer netjes uit.





---- Dinsdag, 12 augustus 2025

Pfff....het waren wat enerverende dagen! Zondag halverwege de middag kwamen Ruud en Marja aan. Natuurlijk was dat even bijkletsen met een hapje en drankje. Vanwege het zwoele weer konden we redelijk lang buiten op het terras zitten. Uiteindelijk ging de warmtelamp wel aan, de vesten werden aangetrokken en de lange broeken vanwege de hongerige muggen. 

Maandagochtend kreeg ik een berichtje van de makelaar....of het schikte dat-ie 's middags even langs kon komen voor een gesprekje. Dat kon haast niet iets anders zijn dan het doorgeven van een bod dat het Franse stel na de bezichtiging op zaterdag gedaan kon hebben. En toen de makelaar langs kwam bleek dat ook daadwerkelijk zo te zijn. Maar....het was wel erg laag en volgens de makelaar zat er maar een klein beetje ruimte in. Maar....momenteel woont het stel ergens in een door de werkgever verstrekte  gemeubileerde woning. Ze hebben dus geen eigen meubilair en zullen alles moeten kopen als wij de woning leeg op (moeten) leveren. Dat willen we eigenlijk niet dus daar zit wel wat onderhandelingsruimte. Ook de maaimachine en de enorme hoeveelheid kachelhout is nog een dingetje. Natuurlijk is de maaimachine aan de prijzige kant. Gezien de leeftijd, het aantal draaiuren en de staat is-ie nog ergens tussen de vijf- en zevenduizend euro waard. Dat laatste is wel wat aan de hoge kant, maar ook vijfduizend euro is een behoorlijk bedrag. Maar....zo'n grote tuin heeft echt een stevige grasmaaier nodig. Onze vorige 2 waren een stuk goedkoper maar bleken ook niet krachtig genoeg om ons terrein en het gras aan te kunnen. 
We hebben dus een tegenvoorstel gedaan met alles erop en aan. We kunnen nog iets zakken, dus wachten of een reactie. 
Ik heb op verzoek van de makelaar wel een zo volledig mogelijke lijst van alles dat valt onder 'met alles erop en aan' gemaakt wat de makelaar het stel zal voorleggen, zodat ze ook weten wat ze allemaal kopen.
Het blijft dus weer spannend!

Gisteravond hebben we gebarbecued, de dames een zalmmoot en de mannen spareribs. Ook gisteren was het prachtig en zwoel weer, zodat we weer de hele avond op het terras hebben gehangen.

Vandaag werd het uiteindelijk 32 graden en te warm om iets te doen. Gelukkig konden Ruud en ik vanmorgen, toen het nog een beetje uit te houden was, wel even naar de déchetterie, om de volle aanhanger en volle auto te ontdoen van de nodige rommel.

---- Donderdag(ochtend), 14 augustus 2025

Gisteren was het een beetje een benauwde dag. Er hing veel bewolking maar er viel geen spatje regen. 's Avonds toen we nog aan het natafelen wateren op het achterterras zagen we de verwachte plensbuien in buienradar. Elke keer dat we buienrader even checkten werd de hoeveelheid centimeters regen alsmaar meer. Toen we het wachten zat waren en omdat we moe waren van de hete dag zijn we naar bed gegaan. Vanmorgen geconstateerd dat er geen druppel gevallen is. Wonderbaarlijk, bedenkend dat buienradar, zelfs een half uur van te voren, de plank volledig mis weet te slaan.

Gistermiddag kreeg ik een appje van de makelaar. De potentiële kopers zijn kopers geworden. Ze hebben ons tegenbod geaccepteerd. Wij hebben wel wat concessies gedaan, maar voor ons niet ongunstig. Nu kan alles in gang worden gezet en is het voor de winter waarschijnlijk allemaal rond. Ik hoef geen gas meer te bestellen, de schoorsteen niet meer te laten vegen, de verzekering voor 2026 niet meer te betalen, enz. En....ook niet onbelangrijk....alles wordt overgenomen. 
De kopers hebben na het tekenen van de 'compromis de vente' nog wel 10 dagen bedenktijd, maar ik heb geen reden om aan te nemen dat ze er vanaf zullen zien. Hun bank heeft, volgens de makelaar, bevestigd dat de financiën geregeld zullen worden.

Evengoed dus weer spannend....

---- Donderdag(avond), 14 augustus 2025

Net 21.30u geweest en we zijn naar binnen gegaan omdat de muggen opeens trek bleken te krijgen! 

Vanmorgen toen we in de keuken stonden en Ruud net wilde vertellen dat er iets met het rolluik in de badkamer was, zag ik dat het deurtje van de vriezer niet goed dicht zat. Toen ik 'm aan wilde drukken bleek dat helemaal niet te gaan. Wat bleek....gisteravond is de bovenste la niet helemaal ingeschoven waardoor de deur ook niet kon sluiten. De hele nacht heeft de vriezer dus staan werken om het maar op temperatuur te houden met als gevolg dat bijna alles met een laag ijs bedekt was. We hebben vlug even wat ijs weg geschraapt en Vera ging 'm daarna maar meteen ontdooien.

Ruud kon dus eindelijk zijn verhaal over het rolluik vertellen. 😃 Het rolluik bleek niet meer te kunnen zakken. Ik heb even gekeken en waarschijnlijk is het veel te hard omhoog getrokken, waardoor het ergens bovenin klem kwam te zitten.
Aan de buitenkant heb ik er iets aan getrokken en toen rolde die met een bloedgang helemaal naar beneden. De band waarmee het rolluik bediend wordt was blijkbaar losgeschoten maar hing er gelukkig nog wel aan. Totdat Vera er aan kwam die niet in de gaten had dat het op halfelf hing. 😉
Toen lag de band er helemaal af....
Er zat niets anders op dan de behuizing van het rolluik open te maken, maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan. De rolluiken zaten er al toen wij 25 jaar geleden het huis kochten en ook toen waren ze al niet bepaald nieuw. Volgens Internet gaan rolluiken gemiddeld 20 jaar mee. Komt mij wat kort over, maar onze rolluiken zouden zomaar dubbel zo oud kunnen zijn.
De schroefjes bleken muurvast te zitten, maar de meeste heb ik na een ingeweekt shotje WD40 los kunnen krijgen. Twee niet, die bleven muurvast zitten. Ik heb de boormachine er maar bij gehaald en de 2 schroefjes weg geboord.



Omdat de losgekomen band weer ergens aan de katrol van het binnenwerk vastgezet moest worden heb ik zitten pielen met een ijzerdraadje waar ik een haakje aan gebogen had. Het leek allemaal, weliswaar met wat gepruts, te lukken tot ik het rolluik weer probeerde omhoog te trekken. Het gewicht was toch net even te groot waardoor het haakje weer uit de katrol schoot. Nog een keer, nog een keer en nog een keer en ook nog zonder resultaat, maakte dat mijn geduld op raakte en na een laatste poging die weer mislukte, besloot ik dat de hele as met de katrol eruit moest, zodat ik er beter kon. Nou dat is gelukt, alleen toen fl*kkerde alles uit elkaar.😖😕 

Na een flinke pauze ben ik het nog eens gaan proberen.... De band, omdat ik er nu goed bij kon, alsnog goed vastgezet. De lamel waarmee het rolluik was vastgeschroefd op de as was naar de knoppen, dus die moest ik vervangen. Geen probleem want je schuift het eenvoudig in- en uit elkaar en het rolluik was eigenlijk toch zo'n 2 lamellen te lang. 
Met een beetje moeite de as met katrol weer op zijn plaats gefrot, voor de zekerheid een nieuwe rolluikopwinder aan de binnenkant geplaatst en de boel weer zodanig gemonteerd dat-ie weer op en neer zou gaan. Althans....dat was de bedoeling, maar om een of andere reden klemmen de lamellen nu zo vast dat er geen beweging in te krijgen is. 
De enige reden die ik kan bedenken is dat ik toch iets over het hoofd zie, maar wat dat weet ik niet. Even bij een ander rolluik kijken wordt op zijn vroegst morgen. Dan zal ik wel weer met WD40 en wellicht wegboren moeten beginnen. 

Omdat ik het eigenlijk best zat was en het toch al oude meuk is, kon er eigenlijk net zo goed een nieuwe gemonteerd worden. Ik ben even naar Bruno gereden om over de verkoop van het huis te vertellen....het is een klein dorp en het is best lullig als-ie het via via zou horen....en kon 'm dan meteen vragen waar ergens een bedrijf zat die dat spul verkoopt. In Hesdin blijken er zelfs 2 te zijn en nog vlak bij elkaar ook. Omdat het morgen een nationale feestdag is (15 augustus: Maria Hemelvaart) zijn alle winkels waarschijnlijk dicht, dus ik ben er meteen naar toe gegaan. Volgens de openingstijden zouden ze tot 18.30u geopend zijn en dus tijd zat. Maar alles was donker, de deur dicht en met de smoor in ben ik maar weer naar huis gegaan. Het rolluik hangt naar beneden en dat blijft zo, tot er een oplossing komt. Misschien ga ik het zaterdag nog even proberen.

---- Zaterdag(ochtend), 16 augustus 2025

Gisterochtend ben ik weer verder gegaan met het rolluik. Ik kon niet uitstaan dat ik het niet voor elkaar kreeg om dat rolluik te laten werken zoals het hoort. Ik heb de hele boel voor zover het nog niet uit elkaar lag, uit elkaar gehaald. Ik heb een ander rolluik ook open weten te krijgen en toen werd duidelijk dat als het rolluik naar beneden is, de band in de katrol boven in de behuizing opgerold is. En ik had dat net andersom gedaan. Dus toen dat allemaal duidelijk was leek het een eitje om het allemaal weer goed te krijgen. Niet dus! 😒
Om de band op de katrol te rollen moet de as van het rolluik een aantal keren gedraaid worden. Maar dat gaat niet als alle lamellen (het rolluik zelf dus) er aan hangen. Dat moest dus uit elkaar gehaald worden en op de gok moest ik de as met katrol een aantal keer draaien, zodat de band oprolde. Toen heb ik alle lamellen in de geleiders naar boven geschoven en de boel aan de as vastgeschroefd. Dat moest goed zijn.... Niet dus!

Het rolluik kon nu niet meer geheel zakken. Ongeveer 1/3 bleef open. Dat betekende dus dat de band op de katrol iets te veel opgerold was en dat er aan de binnenkant te weinig op de aanspanner zat. Ik heb de afstand die het rolluik nog moest zakken opgemeten en op de band binnen een stip gezet. Zoveel centimeter moest de band dus afgerold worden. De hele boel moest wel weer uit elkaar, maar dat was nu zo vaak gedaan dat het allemaal vrij vlot ging. De as met katrol heb ik net zo ver gedraaid tot de geplaatste stip net in de aanspanner verdween. De boel weer in elkaar gezet en het rolluik werkt weer!

Vera vroeg later hoeveel uur ik er zo'n beetje aan besteed had en met wat rekenwerk leek dat toch al aardig richting de 7-8 uur te zijn. Maar....een nieuw rolluik is (voorlopig) niet meer nodig.

Verder zijn we gisteren de hele dag zo'n beetje aan het rommelen geweest. De bakken met troep groeien al aardig en dat wordt volgende keer zeker een of meer ritjes naar de déchetterie. De aanhanger staat ook al paraat om alvast ingeladen te worden. Die neem ik morgen mee als we terug naar huis gaan. Waar ik het allemaal moet laten weet ik nog niet, maar hier kan het niet langer blijven.

Tijdens een rustmomentje op het kippenterras hoorden we opeens een helikopter vlak over vliegen die vervolgens wat rondjes maakte, vermoedelijk om een geschikte landingsplek te vinden.
Het was een ambulance helikopter, die uiteindelijk langzaam daalde op een paar honderd meter van ons vandaan. 

In de achtertuin leek het wel dat veel jonge vogeltjes vliegles kregen en dat maakte me nieuwsgierig hoe het stond met het zwaluwkroost bij de cv-ketel. 
Ik heb dus weer een foto gemaakt en de grote gele bekkies op dunne nekkies bleken al aardig gegroeid te zijn. 

Op de foto zie je duidelijk, misschien met een beetje inzoomen, 3 paar oogjes angstig over de rand van het nest kijken en rechts op de achtergrond is een oogje te zien van vermoedelijk pa of ma. 

Na de barbecue hebben we de avond met het gebruikelijke spelletje Kezen afgesloten.

Vandaag gaan we alvast het huis een beetje schoonmaken en zoveel mogelijk de aanhanger volstouwen. Misschien ook alvast wat in de auto, zodat we morgen bijtijds kunnen vertrekken.

---- Zaterdag(avond), 16 augustus 2025

De zon heeft hier vandaag nagenoeg niet geschenen. De weersverwachting was anders, maar als je toch gaat schoonmaken en inpakken hoeft het niet perse prachtig weer te zijn....hoewel het wel lekker zou zijn natuurlijk! 😄

We zijn dus ijverig in de weer geweest. Toen ik de aanhanger aan het inladen was liep ik met wat spullen voor de aanhanger de hooischuur uit. Bij het hek stond een wat ouder echtpaar (iets jonger dan wij! 😂) die, zoals ze zelf aangaven, met veel moeite ons huis hadden gevonden. Via een Engelse website hadden zij ons huis in de verkoop zien staan. Blijkbaar worden door andere websites de gegevens van ons huis gepikt want we hebben het huis exclusief bij 'onze' makelaar aangeboden. Maar goed, ze waren zeer geïnteresseerd en onze beschrijving van de woning paste precies bij hun wensen. Ik heb me voorzichtig op de vlakte gehouden dat het huis in principe al is verkocht, want stel je voor dat het, om welke reden dan ook, toch niet doorgaat. Dan is het handig een ander geïnteresseerd stel achter de hand te hebben. Ik heb dus ook aangeboden het terrein en het huis, dat vanwege de opruimactie natuurlijk een puinhoop was te laten zien. Na het rondje en gegevens te hebben uitgewisseld heb ik ze voor verdere informatie naar onze makelaar verwezen. Daarna zijn we weer verder gegaan met de opruimsessie.


Onze zwaluwkotertjes durven het nest al uit. Ik zag er opeens 2 naast het nest zitten, dus ik wilde weer een fotootje maken. Angstig als ze waren kropen ze meteen weg, de een strak tegen het nest aan en de tweede verdween in de ruimte achter de balk. Ik had verwacht het jong een smak naar beneden te zien maken maar dat bleek niet het geval. Toen ik een foto nam van onder af, bleek-ie krampachtig met zijn pootje zich in/aan een gaatje in de muur vast te houden. Ik ben snel weer weg gegaan, zodat ze verder weer rustig hun gang konden gaan. 

Halverwege de middag was het huis aardig aan kant en de aanhanger volgeladen. Zeil eroverheen, spanbanden om alles bij elkaar te houden en het verplichte veiligheidsnet eroverheen. De steiger, die nu in de aanhanger ligt komt waarschijnlijk zo snel mogelijk op marktplaats. Thuis kan ik 'm wel in de schuur kwijt, maar dan moet ik de andere spullen weer ergens anders zien te stallen. En omdat ik 'm ook niet zo vaak gebruik moet-ie maar weg. 

Morgen verwachten we tegen 10u weg te rijden. De 31e zijn we weer terug.